Interpretacja indywidualna z dnia 19 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.545.2023.1.NW

Brak prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania (OZE).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

19 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia:

·czy otrzymane przez Gminę dofinansowanie (dotacja) powinno zostać opodatkowane podatkiem VAT;

·czy wpłaty od mieszkańców Gminy z tytułu wkładu własnego do projektu będą opodatkowane podatkiem VAT;

·czy Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu.

Uzupełnili go Państwo pismem z 18 października 2023 r. (wpływ 18 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego, która posiada osobowość prawną oraz wykonuje zadania publiczne we własnym imieniu i na własną odpowiedzialność. Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Gmina w ramach wykonywanej działalności dokonuje zarówno czynności opodatkowane, zwolnione jak i niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina, zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym, jest organem wykonującym zadania publiczne własne i zlecone z zakresu administracji rządowej nałożone ustawami, a zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych Gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty, w tym m.in. finansowanie ochrony środowiska. Zdecydowana większość zadań wykonywana jest w ramach reżimu publicznoprawnego, jednak niektóre z dokonywanych czynności Gmina wykonuje na podstawie umów cywilnoprawnych.

Gmina w 2023 r. realizuje projekt pn.: „(…)”. Projekt będzie realizowany zgodnie z umową o dofinansowanie w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020. Projekt obejmuje przygotowanie niezbędnej dokumentacji oraz nadzór inwestorski, promocję, koszty zarządzania, zakup i montaż: instalacji solarnych i instalacji fotowoltaicznych na terenie prywatnych posesji mieszkańców Gminy. Instalacje planowane są do montażu na budynkach mieszkalnych, gospodarczych lub na gruncie na prywatnych nieruchomościach mieszkańców Gminy.

Z każdym mieszkańcem zawierana jest umowa dotycząca zobowiązań organizacyjnych i finansowych. Mieszkaniec Gminy oświadcza, że na dzień montażu instalacji jest mieszkańcem Gminy, posiada pełne prawo do dysponowania nieruchomością oraz prawo do zawarcia umowy, ponadto oświadcza że w budynku, na którym zostanie założona instalacja nie jest prowadzona agroturystyka lub inna działalność gospodarcza i że instalacja będzie wykorzystywana wyłącznie na potrzeby gospodarstwa domowego. Umowa z mieszkańcem zostaje zawarta na czas określony od dnia podpisania umowy do upływu minimum 5 lat od dnia zatwierdzenia końcowego wniosku o płatność z realizacji projektu.

Począwszy od terminu zakończenia i odbioru prac montażowych w budynku będącego własnością mieszkańca, Gmina nieodpłatnie użyczy mieszkańcowi sprzęt i urządzenia wchodzące w skład instalacji do korzystania zgodnie z jego przeznaczeniem do zakończenia okresu trwania umowy. Wraz z upływem okresu trwania umowy całość instalacji stanie się własnością mieszkańca bez dodatkowej zapłaty na rzecz Gminy. W celu realizacji projektu, Gmina w ramach przeprowadzonego postępowania przetargowego zawarła umowy z wykonawcami, którzy będą odpowiedzialni za dostawę, montaż i uruchomienie instalacji solarnych i fotowoltaicznych. Zostaną również poniesione wydatki kwalifikowane projektu na promocję i zarządzanie projektem.

W okresie trwałości projektu Gmina nie będzie ponosiła żadnych kosztów związanych z eksploatacją, obsługą techniczną czy konserwacją instalacji. Obsługę techniczną i konserwację zapewni wykonawca, a koszty ewentualnej nieprawidłowej eksploatacji ponosić będą właściciele nieruchomości. Gmina nie będzie ponosić żadnych opłat z tytułu użytkowania instalacji.

Z tytułu realizacji projektu i podpisanej przez mieszkańca umowy, zobowiązany jest on do uiszczenia na rzecz Gminy należności finansowej, stanowiącej udział finansowy w kosztach realizacji projektu w wysokości 30% kosztów kwalifikowanych. Reszta środków pochodzi z otrzymanego dofinansowania. W przypadku kosztów niekwalifikowanych Gmina ponosi je z dochodów własnych.

Gmina wskazuje, że zapłata wkładu własnego w wysokości określonej w umowie będzie warunkiem koniecznym do realizacji inwestycji przez Gminę. Poza ww. opłatą obejmującą wkład własny, umowy nie będą przewidywać pobierania jakichkolwiek innych opłat od Mieszkańców z tytułu realizacji przez Gminę usługi (tj. montażu instalacji). Montaż poszczególnych instalacji zostanie zrealizowany na podstawie umowy z wyłonionym przez Gminę wykonawcą, u którego zakupione zostaną usługi dostosowania instalacji wewnętrznej oraz dostarczenia zainstalowania całej instalacji. Faktury z tytułu realizacji projektu wystawiane będą na Gminę, z podaniem numeru NIP Gminy.

W trakcie realizacji przedmiotowego projektu Gmina zobowiązana jest do rozliczania się z otrzymanych środków finansowych z Urzędem Marszałkowskim Województwa. Gmina jako organ władzy publicznej, działający w imieniu mieszkańców, zobowiązana jest co 3 miesiące do składania wniosków o płatność. Wnioski rozliczające otrzymane środki finansowe są natomiast składane w ciągu 30 dni od faktycznego otrzymania dofinansowania. Wysokość otrzymanego dofinansowania uzależniona jest od ilości zamontowanych instalacji OZE.

Pismem z 18 października 2023 r. (wpływ 18 października 2023 r.) uzupełnili Państwo opis sprawy o poniższe informacje:

Energia wytworzona z montowanych instalacji fotowoltaicznych OZE będzie wprowadzana do sieci energetycznej i zużywana na potrzeby własne (socjalno-bytowe) gospodarstw domowych uczestniczących w projekcie. Kolektory słoneczne będą montowane na potrzeby gospodarstw domowych osób fizycznych. Celem głównym przedmiotowej inwestycji są zadania Gminy w zakresie ochrony środowiska: wzrost produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych na terenie Gminy. W wyniku wykorzystania OZE na potrzeby budynków mieszkalnych, tj. spraw socjalno-bytowych, a w konsekwencji zmniejszenie emisji zanieczyszczenia do atmosfery. Wzrost produkcji energii elektrycznej z OZE, relatywnie zmniejszy koszty związane z eksploatacją budynków (zmniejszenie kosztów zużycia energii elektrycznej, dzięki zwiększeniu udziału energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych), oszczędność zasobów kopalin, w tym węgla kamiennego, poprawa świadomości ekologicznej społeczeństwa, ograniczenie zmian klimatycznych, w tym globalnego ocieplenia.

Realizacja inwestycji dotyczącej projektu pn.: „(…)” nie ma na celu osiągnięcia przez Gminę żadnych zysków ani korzyści finansowych.

Gmina poprzez realizację przedsięwzięcia inwestycyjnego pn.: „(…)” nie będzie wykonywała działalności w celach zarobkowych.

Pytania

1.Czy otrzymane przez Gminę dofinansowanie na realizację projektu pn.: „(…)” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funuduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020, polegającego na montażu odnawialnych źródeł energii na rzecz mieszkańców (instalacji solarnych i fotowoltaicznych), podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

2.Czy otrzymane przez Gminę wpłaty od mieszkańców z tytułu wkładu własnego dotyczące projektu pn.: „(…)” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funuduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020 powinny zostać opodatkowane podatkiem od towarów i usług, jako wynagrodzenie z tytułu wkładu własnego?

3.Czy Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację inwestycji montażu instalacji solarnych i fotowoltaicznych u mieszkańców w ramach projektu pn.: „(…)” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funuduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

Otrzymane przez Gminę dofinansowanie na realizację projektu pn.: „(…)” nie będzie stanowić dopłaty do ceny świadczonych na rzecz mieszkańców usług i w związku z tym nie będzie zwiększać podstawy opodatkowania. Gmina nie jest zobowiązana do opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej dotacji, gdyż jest ona przeznaczona na pokrycie kosztów kwalifikowanych w ramach realizowanego projektu.

Stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy o podatku VAT, podstawę opodatkowania VAT stanowi wszystko to, co może być uznane za zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Zdaniem Gminy, dotacja lub subwencja jest opodatkowana VAT tylko w przypadku, kiedy wpływa na wysokość ceny towarów i usług. Z ustawy o podatku VAT wynika, że dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na cenę towarów i usług, należy włączyć do podstawy opodatkowania VAT. Nie oznacza to jednak, że wszystkie dotacje podlegają opodatkowaniu VAT.

Gmina otrzyma dofinansowanie przeznaczone na pokrycie kosztów związanych z realizacją projektu. Na koszty realizacji projektu składać się będą różne wydatki budżetowe m.in. promocja, nadzór inwestorski, realizacją dostawy i montażu instalacji, zarządzanie projektem. Z zapisów zawartych w umowie wynika, że dofinansowanie ma charakter zakupowy przedsięwzięcia Gminy. Na podstawie tej umowy brak jest możliwości uznania dofinansowania za podstawę opodatkowania podatkiem VAT z uwagi na to, że umowa nie zawiera zapisów, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto wybudowane instalacje będą własnością (środkami trwałymi) Gminy, aczkolwiek będą użytkowane wyłącznie przez mieszkańców oraz po upływie okresu trwałości projektu zostaną przekazane na ich rzecz. W związku z realizacją projektu, otrzymana przez Gminę dotacja nie będzie stanowić wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie zwrot poniesionych kosztów.

Tym samym dotacja ze środków unijnych, z której finansowane są poniesione koszty, nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej VAT, ponieważ czynność ta nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zawartych w art. 5 ust. 1 ww. ustawy. Również regulowanie przez Gminę zobowiązań wobec wykonawców z otrzymanego dofinansowania nie wypełnia dyspozycji art. 5 ustawy o podatku VAT, gdyż nie dochodzi po stronie Gminy do odpłatnej dostawy towaru lub odpłatnego świadczenia usługi w tej części.

Dofinansowanie odnosi się wyłącznie do transakcji dokonywanej pomiędzy Gminą a wykonawcą instalacji. W ramach projektu dochodzi do zawarcia dwóch, odrębnych transakcji: jednej pomiędzy Gminą a wykonawcą instalacji i drugiej pomiędzy Gminą, a mieszkańcami. Gmina w ramach pierwszej z nich wystąpi jako nabywca, natomiast w ramach drugiej jako usługodawca, a dofinansowanie dotyczy wyłącznie pierwszej transakcji. Gmina będzie realizowała projekt, natomiast mieszkańcy będą współfinansowali instalacje powstałe w ramach projektu, ale nie uiszczali ceny za ich nabycie.

Gmina nie będzie zobowiązana do opodatkowania podatkiem VAT otrzymanej dotacji, gdyż będzie ona przeznaczona na pokrycie kosztów kwalifikowanych w ramach realizowanego projektu, w tym dotyczących zakupu i montażu instalacji przez Gminę, co oznacza, że występuje tu dotacja o charakterze zakupowym, a nie dopłata do ceny, po jakiej mieszkańcy nabywają od Gminy określone usługi, co podkreślił NSA w wyroku z dnia 24 czerwca 2020 r. sygn. I FSK 74/18. Inwestycja realizowana będzie z wykorzystaniem dofinansowania ze środków zewnętrznych, a podstawę rozliczeń z instytucją dofinansowującą stanowią faktury zakupowe otrzymywane przez Gminę jako podmiot prowadzący inwestycję. Powołując się na orzecznictwo NSA (sygn. akt I FSK 176/13), uzyskana dotacja nie ma związku ze sprzedażą, nie jest przyznawana jako dopłata do ceny usługi, a przeznaczona jest na pokrycie poniesionych kosztów w ramach realizowanego Projektu. Taka dotacja ma na celu jedynie zwrot ponoszonych kosztów.

Reasumując, dofinansowanie, czyli uzyskany przez Gminę zwrot poniesionych kosztów instalacji, nie powinno być wliczone w podstawę opodatkowania z tytułu usług termomodernizacji i modernizacji świadczonych przez Gminę.

Ad. 2

Zdaniem Gminy, świadczone usługi na rzecz mieszkańców nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ są wykonywane w ramach reżimu publicznoprawnego, a nie w ramach działalności gospodarczej, a Gmina występuje tu jako organ władzy publicznej.

Zgodnie z Dyrektywą UE „Krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami”. W rezultacie wkład własny nie stanowi wynagrodzenia za świadczone usługi podlegające opodatkowaniu.

Gmina nie prowadzi własnej działalności w celu świadczenia usług montażu instalacji OZE, nie zapewnia własnych instalatorów ani własnej porównywalnej struktury dystrybucji do przedsiębiorców. Działalność Gminy ogranicza się wyłącznie do zorganizowania skutecznego finansowania i wykonania instalacji nowych systemów produkcji energii odnawialnej na terenie Gminy przez podmiot prywatny wyłoniony w drodze postępowania przetargowego. Działalność ta obejmuje w szczególności sprawowanie bieżącego nadzoru i rozliczenie finansowe z mieszkańcem i instytucją, z której otrzymywane jest dofinansowanie.

Realizowany projekt jest wykonywany na podstawie umowy pomiędzy Gminą a mieszkańcami Gminy. Na mocy tych umów Gmina zobowiązuje się m.in. do: zapewnienia kompleksowej usługi montażu instalacji (poprzez zorganizowanie przetargu), przekazania jej mieszkańcom do korzystania, a następnie po upływie okresu trwałości projektu – do przeniesienia prawa własności. Z kolei mieszkaniec zobowiązany jest do uiszczenia stosownych wpłat pieniężnych na rzecz Gminy (tzw. wkład własny w realizację całego projektu).

Ad. 3

Gmina nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwoty podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług z tytułu realizacji projektu pn.: „(…)”. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego będą one uznane za podatników VAT, natomiast w pozostałym zakresie np. w przypadku wykonywania zadań własnych nałożonych na nie odrębnymi przepisami nie będą występować jako podatnicy VAT.

Artykuł 403 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska stanowi, iż do zadań Gminy należy finansowanie wszelkich działań służących ochronie środowiska Gmina nie zamierza osiągnąć z tytułu powstałego mienia żadnych przychodów i nie działa w tym zakresie jako przedsiębiorca. Oznacza to, że przesłanki wynikające z art. 86 ust. 1 nie zostały spełnione i Gmina nie ma prawa do odliczenia VAT naliczonego w zakresie wydatków poniesionych na realizację przedmiotowego projektu.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy:

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Z kolei, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Jak stanowi art. 8 ust. 2a ustawy:

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Zatem pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego. Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym, pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.

Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.

Ponadto stwierdzić należy, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania, podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11 grudnia 2006 r. s. 1 ze zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”:

Przepis ten stwierdza, że wykorzystywanie własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych w sposób ciągły, należy w szczególności uznać za działalność gospodarczą.

Na tle przedstawionych okoliczności sprawy Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą kwestii podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług otrzymanej dotacji na dofinansowanie projektu pn.: „(…)” oraz wpłat mieszkańców Gminy z tytułu wkładu własnego do ww. projektu.

Mając na uwadze przedstawioną na wstępie analizę przepisów podatkowych, w pierwszej kolejności należy rozstrzygnąć, czy realizacja przez Państwa ww. zadania, polegającego na dostawie, montażu i uruchomieniu instalacji solarnych i fotowoltaicznych jest dokonywana w ramach działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ww. ustawy.

Odnosząc się do okoliczności sprawy zasadnym jest odwołanie się do wyroku TSUE z 30 marca 2023 r. w sprawie C-612/21 (Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej przeciwko Gminie O.).

W wyroku tym TSUE wskazał, iż:

W pkt 42 wyroku Trybunał wskazał, że:

Trybunał zwrócił uwagę na istotne elementy stanu faktycznego, które zaistniały w sprawie będącej przedmiotem ww. postępowania:

Na podstawie powyższej analizy TSUE doszedł do wniosku, że:

Ostatecznie Trybunał orzekł, że:

Rozpatrując Państwa wątpliwości należy uwzględnić ww. wyrok w sprawie C-612/21.

Jak Państwo wskazali, głównym celem projektu są zadania Gminy w zakresie ochrony środowiska: wzrost produkcji energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych na terenie Gminy. W wyniku wykorzystania OZE na potrzeby budynków mieszkalnych, tj. spraw socjalno-bytowych, a w konsekwencji zmniejszenie emisji zanieczyszczenia do atmosfery.

Warto zaznaczyć – w świetle tezy 36 wyroku TSUE – że działalność Gminy ukierunkowana jest na wzrost produkcji energii elektrycznej z OZE, relatywnie zmniejszy koszty związane z eksploatacją budynków (zmniejszenie kosztów zużycia energii elektrycznej, dzięki zwiększeniu udziału energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych). Realizacja inwestycji dotyczącej przedmiotowego projektu nie ma na celu osiągnięcia przez Gminę żadnych zysków ani korzyści finansowych. Gmina realizując przedsięwzięcie nie będzie wykonywała działalności w celach zarobkowych.

Celem Gminy nie jest stałe i zorganizowane wykonywanie takiej działalności w celach zarobkowych na warunkach w jakich wykonują je podmioty gospodarcze trudniące się montażem takich instalacji, lecz celem działania Gminy jest zmniejszenie emisji zanieczyszczenia do atmosfery (czyli interes społeczny).

Nie jest to zatem sposób działania występujący w przypadku zwykłej działalności gospodarczej.

W wyniku Państwa działań nie wystąpią znaczące zakłócenia konkurencji, które prowadzić by mogły do wyłączenia z dostaw dla ostatecznego konsumenta innych podmiotów (w tym przypadku prywatnych firm działających w zakresie instalacji odnawialnych źródeł energii). Gmina działa bowiem jako świadczeniobiorca dokonujący zakupu od podmiotów prywatnych, a podmiot będący wykonawcą zostaje wyłoniony w drodze postępowania przetargowego.

W okresie trwałości projektu Gmina nie będzie ponosiła żadnych kosztów związanych z eksploatacją, obsługą techniczną czy konserwacją instalacji. Obsługę techniczną i konserwację zapewni wykonawca, a koszty ewentualnej nieprawidłowej eksploatacji ponosić będą właściciele nieruchomości. Gmina nie będzie ponosić żadnych opłat z tytułu użytkowania instalacji.

Istotne jest również, że z tytułu realizacji projektu i podpisanej przez mieszkańca umowy, zobowiązany jest on do uiszczenia na rzecz Gminy należności finansowej, stanowiącej udział finansowy w kosztach realizacji projektu w wysokości 30% kosztów kwalifikowanych. Reszta środków pochodzi z otrzymanego dofinansowania. W przypadku kosztów niekwalifikowanych Gmina ponosi je z dochodów własnych. Kwota pokrywana przez mieszkańców nie stanowi zatem ekwiwalentnego wynagrodzenia za wykonane czynności.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że czynności wykonywane przez Państwa na rzecz mieszkańców nie będą stanowić dostawy towarów lub świadczenia usług w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy oraz art. 8 ust. 1 ustawy i będą wykonywane poza działalnością gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy. Czynności te nie będą podlegały zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do Państwa wątpliwości dotyczących kwestiipodlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług otrzymanej dotacji oraz wpłat mieszkańców Gminy z tytułu wkładu własnego na realizację przedmiotowego projektu, należy wskazać, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

Jak wskazuje art. 29a ust. 1 ustawy:

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy:

Z przepisu tego wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje nie dające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Zauważyć należy, że dotacja/dofinansowanie nie funkcjonuje samodzielnie, nie podlega opodatkowaniu jako odrębna kwota, lecz wyłącznie w odniesieniu do czynności, do której jest wypłacana. Jeżeli czynność, do której dopłata jest przyznawana nie jest czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT, to i dopłata do tej czynności nie stanowi elementu ceny oraz nie może być włączona do podstawy opodatkowania.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku nie występuje związek pomiędzy otrzymanymi przez Państwa wpłatami od mieszkańców oraz otrzymanym dofinansowaniem na realizację Projektu a czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem VAT.

Jak bowiem wyżej wskazano, w zakresie realizacji projektu nie będą Państwo wykonywać działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, Państwa działania w zakresie dostawy, montażu i uruchomieniu instalacji solarnych i fotowoltaicznych nie stanowią dostawy towarów, ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego, otrzymane przez Gminę dofinansowanie przeznaczone na realizację projektu oraz wpłaty od mieszkańców z tytułu wkładu własnego, nie będą zwiększały podstawy opodatkowania w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy, a tym samym nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytań nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją przedmiotowego projektu, należy wskazać, że podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego, zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z przywołanych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Wskazać należy również, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

Jak już wcześniej wskazano realizacja przedmiotowego projektu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie będą Państwo dokonywać dostawy towarów ani świadczenia usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Wobec powyższego, w niniejszej sprawie nie będzie występował związek pomiędzy dokonywanymi zakupami, a czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Mając zatem na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że nie będzie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie będą spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego, tj. ponoszone wydatki na realizację zadania nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Tutejszy Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Państwu przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).