Interpretacja indywidualna z dnia 17 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDSL1-2.4011.361.2023.2.MO

Zbycia nieruchomości otrzymanej w spadku i możliwości skorzystania ze zwolnienia art. 21 ust. 1 pkt 131

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

17 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 11 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełnił go Pan pismem z 22 września 2023 r. (wpływ 28 września 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prosi Pan o interpretację indywidualną w przedmiocie art. 21 ust. 1 pkt 131, art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pana rodzice, (…), na podstawie aktu notarialnego (…) z dnia (…) 1975 r. „Umowa przeniesienia własności nieruchomości”, nabyli udział 1/2 części w działce nr (…) (obecny nr (…)) obręb nr (…) miasta (…) z fundamentami budynku mieszkalnego, zaś drugą 1/2 część w tej nieruchomości nabyła Pana babcia, (…).

Po śmierci ojca, (…) (zgon dnia (…) 1990 r.), spadek po Nim odziedziczyli w równych częściach po 1/4: żona (…), syn (…), córka (…) i córka (…), a w związku z tym udział w całej nieruchomości (w dniu śmierci ojca na działce był już wybudowany w całości budynek mieszkalny) wynosił odpowiednio: 5/16 – (żona) i po 16/16 części dzieci (…).

Zgodnie z prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego w (…) z dnia (…) o częściowe zniesienie współwłasności i prawomocnym postanowieniem Sądu Wojewódzkiego w (…) z dnia (…), zmieniającym w części ww. postanowienie Sądu Rejonowego doszło do zniesienia współwłasności nieruchomości w ten sposób, że z nieruchomości zostały wyodrębnione dwa lokale mieszkalne, z udziałem w działce gruntu i częściach wspólnych budynku.

Wobec powyższego stali się Państwo właścicielami wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nr 1 z udziałem 48,5% w nieruchomości wspólnej w następujący sposób: udział (żony) 5/8 części, udział (Pana) 1/8 części, udział siostry (…) 1/8 części, udział siostry (…) 1/8 części. Natomiast właścicielem wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nr 2 stała się babcia, (…), z udziałem 51,5% w nieruchomości wspólnej.

W 2021 r. współwłaścicielami prawnymi lokalu nr 1 i udziału w nieruchomości wspólnej (ujawnionymi w księdze wieczystej) były wszystkie wymienione powyżej osoby.

Poczynając od 2003 r. wyłącznymi użytkownikami i mieszkańcami przedmiotowego lokalu był Pan wraz z małżonką, gdyż mama i siostry wyprowadziły się i zamieszkały w swoich mieszkaniach. W 2004 r. urodziła się Państwu córka. Do dnia sprzedaży mieszkania, tj. do (…) 2022 r. ponosił Pan wraz z małżonką wszystkie koszty związane z utrzymaniem mieszkania. Na własny koszt przeprowadzali Państwo wszystkie remonty i modernizacje bez udziału środków finansowych mamy lub sióstr. Dotyczy to również kosztów poniesionych na dobudowę dobudówki. Dobudówka została wybudowana zgodnie z przepisami prawa budowlanego za zgodą odpowiednich organów administracji. Wszystkie nakłady na wybudowanie dobudowanej części lokalu poniósł wyłącznie Pan z małżonką. Rozbudowa była wykonana systemem gospodarczym. Przeważająca część materiałów budowlanych była zakupiona wcześniej i faktury nie zachowały się. Nie przywiązywał Pan uwagi do zachowania jakichkolwiek faktur.

W związku z dobudówką do lokalu mieszkalnego nr 1 zmieniły się wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej przysługujące wszystkim współwłaścicielom.

W związku z tym, zgodnie z aktem notarialnym sporządzonym dnia (…) 2022 r. wszyscy współwłaściciele nieruchomości złożyli oświadczenie o zniesieniu odrębnej własności lokalu, oświadczenie o ustanowieniu odrębnej własności lokalu i sprostowanie udziałów w nieruchomości wspólnej. W wyniku tego doszło do zamknięcia ksiąg wieczystych prowadzonych dotychczas do wyodrębnionych lokali mieszkalnych nr 1 i nr 2 i zostały dla nich założone nowe księgi wieczyste. Dla Państwa lokalu mieszkalnego nr 1 została założona nowa księga wieczysta oraz nowy udział związany z tym lokalem określony na 614/1000 części w nieruchomości wspólnej. Prawo własności wyodrębnionego lokalu zostało wpisane na rzecz: mamy (…) do 5/8 części, na Pana rzecz do 1/8 części oraz na rzecz sióstr (…) po 1/8 części. Koszty sporządzenia inwentaryzacji lokalu po rozbudowie, którą sporządził uprawniony rzeczoznawca majątkowy, koszty usługi geodezyjnej oraz koszty sporządzenia aktu notarialnego i wpisów sądowych pokrył Pan w całości sam z własnych środków finansowych. Faktur w tym zakresie Pan nie posiada. Dla lokalu mieszkalnego nr 2 została również założona nowa księga wieczysta z udziałem 386/1000 części w nieruchomości wspólnej.

Aktem notarialnym umowy sprzedaży i oświadczenia o ustanowieniu hipoteki, sporządzonym dnia (…) 2022 r. (…), razem z mamą i rodzeństwem sprzedali Państwo lokal mieszkalny nr 1, o którym mowa powyżej, za cenę (…) zł.

Dane dotyczące lokalu: lokal położony na parterze budynku nr 9 ( budynek składa się z dwóch odrębnych lokali mieszkalnych) przy (…) o pow. użytkowej 70,98 m². Lokal składa się z 3 pokoi, kuchni, łazienki, przedpokoju, ganku oraz dwóch przynależnych do lokalu piwnic i garażu, co łącznie stanowi powierzchnię całkowitą 107,76 m², udział związany z lokalem wynosi 614/1000 w nieruchomości wspólnej, w tym w prawie własności działki gruntu.

Dla lokalu Sąd Rejonowy w (…) VI Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW Nr (…). Sprzedającymi byli: mama (…) – udział 5/8 części, (Pan) – udział 1/4 części, siostra (…) – udział 1/4 części, siostra (…) – udział 1/4 części. Sprzedana dobudówka tzw. „nowa” część budynku ma powierzchnię 21,82 m² i składa się z pokoju o pow. 15,95 m² i ganku o pow. 5,87 m².

Sprzedaż lokalu i związanego z nim udziałem nie nastąpiło w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dnia (…) 2021 r. kupił Pan z żoną działkę z budynkiem mieszkalnym i zaciągnęli Państwo na ten cel wieloletni kredyt, który Państwo spłacają.

Umowa mieszkaniowego kredytu budowlano-hipotecznego została zawarta dnia (…) 2021 r. pomiędzy (…), a małżonkami (…). Kredyt udzielony na podstawie umowy składa się z dwóch części:

-części budowlanej kredytu – przeznaczonej na finansowanie inwestycji w okresie jej realizacji,

-części hipotecznej kredytu – przeznaczonej na spłatę zadłużenia powstałego w okresie finansowania inwestycji.

Kredyt został zaciągnięty na kwotę (…) zł, w tym kwota (…) zł została zaciągnięta na sfinansowanie nabycia nieruchomości z rozpoczętą budową i dokończenia tej budowy, a kwota (…) zł – składka ubezpieczeniowa CPI. Okres kredytowania jest liczony od dnia (…) 2021 r. do dnia (…) 2041 r. Spłata kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości ze środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży części lokalu mieszkalnego w 2022 r. nastąpi nie później, niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego. Budynek mieszkalny z działką nabyty w 2021 r. położony jest na terenie wsi (…), gmina (…). Budynek służy wyłącznie realizacji celów mieszkaniowych Pana i Pana rodziny, tj. również żony i córki. Cała nabyta nieruchomość, tj. działka i dom stanowią wspólność ustawową małżeńską.

Aktualnie posiada Pan wyłącznie nabytą na cele mieszkaniowe przedmiotową nieruchomość w (…), zabudowaną budynkiem mieszkalnym nr (…). Jest to Państwa wspólne centrum osobiste i gospodarcze, tj. ognisko domowe.

W uzupełnieniu wniosku doprecyzował Pan opis sprawy o następujące informacje:

Dobudówka do lokalu mieszkalnego stanowiła jego integralną część.

W stosunku do dobudówki do lokalu mieszkalnego nie doszło do zniesienia współwłasności na Pana rzecz.

Dobudówkę do lokalu mieszkalnego dobudował Pan w 2021 r.

Zniesienie odrębnej własności lokalu, a następnie ustanowienie odrębnej własności lokalu – akt notarialny z dnia (…) 2022 r. – nastąpiło bez jakichkolwiek spłat/dopłat na rzecz ustępującego właściciela/właścicieli.

Wartość Pana udziału przed i po wyodrębnieniu własności lokalu (…) 2022 r. była taka sama.

Kwotę uzyskaną ze sprzedaży części nieruchomości, tj. dobudówki do lokalu mieszkalnego przeznaczy Pan w całości – w terminie trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym dokonano odpłatnego zbycia – na spłatę kredytu na zakup w 2021 r. nieruchomości oraz odsetek od tego kredytu.

Posiada Pan nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w myśl art. 3 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania

Czy może Pan skorzystać ze zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy, z tytułu sprzedaży przed upływem 5 lat, części lokalu mieszkalnego, tj. dobudówki dobudowanej do lokalu mieszkalnego w 2021 r. z własnych środków finansowych bez udziału finansowego pozostałych współwłaścicieli mieszkania w związku z tym, że dochód ze sprzedaży przeznacza Pan w całości na realizację własnych celów mieszkaniowych, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a?

Czy, biorąc pod uwagę aspekt ekonomiczny, może Pan uznać, że dochód ze sprzedaży części mieszkania, tj. dobudówki jest wyłącznie Pana dochodem, a nie mamy i sióstr, gdyż wyłącznie to Pan i żona ponieśliście koszty wybudowania dobudówki i powiększyliście mieszkanie? Na takie rozliczenie dochodu zgodę wyraża Pana mama i siostry.

Czy w przypadku zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 może Pan uznać, że przychód ze sprzedaży części nieruchomości, tj. dobudówki, jest wydatkowany w okresie trzech lat na własne cele mieszkaniowe w sytuacji, gdy spłata kredytu następuje przez małżonków, gdyż działkę z budynkiem mieszkalnym nabył Pan z małżonką na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej?

Pana stanowisko w sprawie

Biorąc pod uwagę aspekt ekonomiczny uważa Pan, że przychód uzyskany z tytułu zbycia części nieruchomości, tj. dobudówki jest Pana przychodem i dochód z tego tytułu jest wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako źródła przychodów wymienia natomiast:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, rodzi obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego nastąpi po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie stanowi ono źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa majątkowego w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, w myśl art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli nieruchomości lub prawa majątkowe określone przez art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c tej ustawy zostały nabyte w drodze spadku, to ich odpłatne zbycie (dokonane poza działalnością gospodarczą) stanowi przychód podlegający opodatkowaniu, jeżeli nastąpiło ono przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Do wyliczenia 5-letniego okresu, od którego uzależnione jest opodatkowanie sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych nabytych w drodze spadku, wliczany jest zatem nie tylko okres własności nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę, który dokonuje sprzedaży, ale także okres własności nieruchomości (praw majątkowych) spadkodawcy. Jeżeli od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie nieruchomości bądź nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę, do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości (praw majątkowych) przez spadkobiercę upłynęło 5 lat – to sprzedaż nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c w związku z art. 10 ust. 5 ww. ustawy (czyli nabytych w drodze spadku), decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma forma prawna ich nabycia oraz moment nabycia przez spadkodawcę.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji pojęcia „spadek” ani też „nabycie w drodze spadku”, dlatego też zasadnym jest odwoływanie się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego:

Według art. 925 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego:

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Z kolei, postanowienie sądu o stwierdzeniu nabycia spadku lub akt poświadczenia dziedziczenia potwierdzają jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Stosownie do art. 1035 Kodeksu cywilnego:

Zgodnie z art. 1037 § 1 przywołanej ustawy:

Z instytucją działu spadku mamy więc do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Nie zmienia to faktu, że dział spadku jest zawsze konsekwencją wcześniejszego nabycia spadku. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Podkreślić należy, jak wskazano wcześniej, że momentem nabycia nieruchomości przez spadkodawcę, który nieruchomość nabył również w drodze spadku, jest moment nabycia tej nieruchomości zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego.

W opisie sprawy przedstawił Pan, że w 2022 r., wszyscy współwłaściciele nieruchomości złożyli oświadczenie o zniesieniu odrębnej współwłasności lokalu. Celem postępowania o zniesienie współwłasności w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny, jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Zgodnie z art. 195 ustawy Kodeks cywilny:

W myśl art. 196 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego:

Natomiast w myśl art. 210 Kodeksu cywilnego:

Według art. 211 Kodeksu cywilnego:

Stosownie do art. 212 Kodeksu cywilnego:

Co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy – w wyniku tego zniesienia – podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału, jaki pierwotnie mu przysługiwał.

Podobne wnioski wynikają z ukształtowanej już linii orzeczniczej Naczelnego Sądu Administracyjnego, zgodnie z którym nabyciem rzeczy w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie jej na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli w wyniku dokonanego zniesienia współwłasności, jeśli:

-podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty, lub

-wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku mieści się w udziale, jaki przysługiwał tej osobie we współwłasności.

Zatem, zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy tylko wówczas, jeżeli mieści się w ramach udziału, jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości – w przypadku jej sprzedaży, która przypadła danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę jej pierwotnego nabycia, ale tylko wówczas gdy wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej przed dokonaniem tej czynności oraz zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat. Natomiast, jeżeli udział danej osoby ulega powiększeniu (nawet bez spłat i dopłat), to traktowany jest w kategorii nabycia, ponieważ w ten sposób ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby na rzeczą (nieruchomością), jak i stan jej majątku osobistego. Tak więc co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia podatnik otrzymuje nieruchomość (udział w nieruchomości), której (którego) wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał.

Z opisu przedstawionego we wniosku oraz uzupełnieniu wynika, że (…) 1975 r. Pana rodzice, (…), na podstawie aktu notarialnego nabyli udział 1/2 części w działce nr (…) obręb miasta (…)z fundamentami budynku mieszkalnego. Drugą część w tej nieruchomości nabyła Pana babcia (…). (…) 1990 r. zmarł Pana ojciec. Spadek po Nim odziedziczyli w równych częściach po 1/4 żona (…), syn (…), córka (…) i córka (…).(…) 1998 r. doszło do zniesienia współwłasności nieruchomości – w konsekwencji Pan wraz z matką i siostrami stali się właścicielami lokalu mieszkalnego nr 1 z udziałem 48,5% w nieruchomości wspólnej (5/8 udziału Pana mamy i po 1/8 udziału Pana i Pana sióstr), natomiast właścicielem wyodrębnionego lokalu mieszkalnego nr 2 stała się Pana babcia z udziałem 51,1% w nieruchomości wspólnej. Od 2003 r. przedmiotowy lokal zamieszkiwał wyłącznie Pan wraz z małżonką (od 2004 r. również z córką). W 2021 r. do lokalu dobudował Pan dobudówkę. Dobudówka do lokalu mieszkalnego stanowiła jego integralną część. Wszystkie nakłady na wybudowanie dobudowanej części lokalu poniósł wyłącznie Pan z małżonką, jednak w stosunku do dobudówki nie doszło do zniesienia współwłasności na Pana rzecz. W związku z dobudową do lokalu mieszkalnego nr 1 zmieniły się wielkości udziałów w nieruchomości wspólnej przysługujące wszystkim współwłaścicielom. (…) 2022 r. wszyscy współwłaściciele nieruchomości złożyli oświadczenie o zniesieniu odrębnej współwłasności lokalu, oświadczenie o ustanowieniu odrębnej własności lokalu i sprostowanie udziałów w nieruchomości wspólnej. Dla lokalu nr 1 została założona nowa księga wieczysta oraz nowy udział związany z tym lokalem określony na 614/1000 części w nieruchomości wspólnej. Prawo własności wyodrębnionego lokalu zostało wpisane na rzecz Pana mamy (5/8 części) oraz Pana i Pana sióstr (w części po 1/8 dla każdego). Do lokalu mieszkalnego nr 2 została również założona nowa księga wieczysta z udziałem 386/1000 części w nieruchomości wspólnej. Zniesienie odrębnej własności lokalu, a następnie ustanowienie odrębnej własności lokalu nastąpiło bez jakichkolwiek spłat/dopłat na rzecz ustępującego właściciela/właścicieli. Wartość Pana udziału przed i po wyodrębnieniu własności lokalu była taka sama. (…) 2022 r. razem z Pana mamą i rodzeństwem sprzedał Pan lokal mieszkalny nr 1. (…) 2021 r. kupił Pan z żoną działkę z budynkiem mieszkalnym i zaciągnęli Państwo na ten cel wieloletni kredyt. Spłata kredytu zaciągniętego na zakup nieruchomości ze środków pieniężnych uzyskanych ze sprzedaży części lokalu mieszkalnego w 2022 r. nastąpi nie później, niż w okresie trzech lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie lokalu mieszkalnego. Budynek mieszkalny z działką nabyty w 2021 r. położony jest na terenie (…). Budynek służy wyłącznie realizacji celów mieszkaniowych Pana i Pana rodziny, tj. również żony i córki. Cała nabyta nieruchomość, tj. działka i dom stanowią wspólność ustawową małżeńską. Aktualnie posiada Pan wyłącznie nabytą na cele mieszkaniowe przedmiotową nieruchomość, zabudowaną budynkiem mieszkalnym. Jest to Państwa wspólne centrum osobiste i gospodarcze, tj. ognisko domowe.

Zatem należy wskazać, że w sytuacji, gdy wartość nieruchomości lub prawa (udziałów w nieruchomości lub prawie) nabytych w wyniku ustanowienia odrębnej własności lokalu jest zgodna z udziałem posiadanym przed zniesieniem odrębnej własności lokalu – nie następuje nabycie, ponieważ w ten sposób nie ulega powiększeniu zarówno zakres dotychczasowego władztwa tej osoby nad nieruchomością lub prawem, jak i stan jej majątku osobistego. Ustanowienie odrębnej własności lokalu, w wyniku którego udział w nieruchomości lub prawie nie zwiększył się, zmienia wyłącznie charakter własności.

Uwzględniając powyższe oraz przyjmując za Wnioskodawcą, że zniesienie współwłasności lokalu mieszkalnego nr 1, a następnie ustanowienie odrębnej własności tego lokalu nastąpiło bez jakichkolwiek spłat i dopłat, oraz że wartość udziału Wnioskodawcy przed i po wyodrębnieniu własności lokalu była taka sama, stwierdzić należy, że dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych dokonane zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia nieruchomości, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, za datę nabycia przedmiotowej nieruchomości należy uznać datę nabycia tej nieruchomości przez spadkodawcę, tj. 1975 r.

Mając zatem na uwadze wyżej przywołane przepisy prawa oraz opisany stan faktyczny, odpłatne zbycie nieruchomości otrzymanej w wyniku spadku nie stanowi dla Pana źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego terminu, o którym mowa w tym przepisie. Nie jest Pan zobowiązany do zapłaty podatku z tego tytułu.

Konsekwencją powyższego jest brak możliwości zastosowania w odniesieniu do sprzedaży przez Pana nieruchomości ze zwolnienia przedmiotowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.Nie można bowiem zwolnić z opodatkowania czegoś co nie stanowi przedmiotu opodatkowania. W tej sytuacji rozpatrywanie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 oraz art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ww. ustawy jest niezasadne.

Dobudowana do lokalu mieszkalnego część, tj. dobudówka stanowi integralną część lokalu mieszkalnego. W wyniku zniesienia odrębnej własności lokalu, a następnie ustanowienia odrębnej własności lokalu nie zmieniła się wartość Pana udziału jaki przysługiwał Panu w spadku przed zniesieniem odrębnej własności lokalu. W konsekwencji niezasadnym jest uznanie, że przychód uzyskany z tytułu zbycia części nieruchomości, tj. dobudówki, jest wyłącznie Pana przychodem i dochód z tego tytułu jest wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy, gdyż jako integralna część lokalu mieszkalnego nie stanowi dla Pana źródła przychodu.

Wobec powyższego, z uwagi na fakt, że Pana stanowisko w niniejszej sprawie zawiera błędne uzasadnienie, że przychód uzyskany z tytułu zbycia części nieruchomości, tj. dobudówki jest Pana przychodem i dochód z tego tytułu jest wolny od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy w związku z art. 21 ust. 25 pkt 2 lit. a ustawy – należało uznać je za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Pana i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.