Interpretacja indywidualna z dnia 18 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.364.2023.3.JŚ

Brak podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

24 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 24 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku podlegania opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek. Uzupełnił go Pan pismem z 24 lipca 2023 r. (wpływ 24 lipca 2023 r.) oraz – w odpowiedzi na dwa wezwania – pismami 13 września 2023 r. (wpływ 13 września 2023 r.) i z 9 października 2023 r. (wpływ 9 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest współwłaścicielem w udziale 3/8 części niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w gminie „K”, składającej się z działek o numerach 1 (Działka nr 1), 2 (Działka nr 2) i 3 (Działka nr 3), o łącznej powierzchni 3.3122 ha, dla której Sąd Rejonowy w „B” prowadzi księgę wieczystą – dalej jako Nieruchomość. Działka nr 1 o powierzchni 0.9042 ha jest działką rolną, z czego 0.4130 ha stanowi sad i 0.4912 ha stanowi las. Działka nr 2 o powierzchni 0.3276 ha oraz Działka nr 3 o powierzchni 2.0804 ha to grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako sady (oznaczenie w ewidencji – „S”).

Wnioskodawca nabył udziały w Nieruchomości w 1987 r. (udział 1/8) oraz następnie w 2005 r. (udział 2/8), w drodze dwóch czynności prawnych: spadkobrania i darowizny od najbliższych członków rodziny. W 1987 r. Wnioskodawca nabył udział wynoszący 1/8 (jedna ósma) części Nieruchomości w drodze nabycia spadku po zmarłej babci. W 2005 r. Wnioskodawca nabył udział wynoszący łącznie 2/8 (dwie ósme) części Nieruchomości od rodziców na podstawie Umowy darowizny z 25 lipca 2005 r. zawartej w trybie ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników. Umowa darowizny została zawarta w formie aktu notarialnego. Zgodnie z Umową darowizny, rodzice Wnioskodawcy, działając w celu zaopatrzenia emerytalnego należnego im na podstawie decyzji Prezesa Kasy Rolniczej Ubezpieczenia Społecznego Rolników przyznającej ojcu Wnioskodawcy rentę rolniczą, to jest w myśl przepisów ustawy z 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników, po zaprzestaniu przez nich prowadzenia działalności zawodowej w rolnictwie, darowali synowi (Wnioskodawcy) do Jego majątku osobistego, całe należące do nich udziały wynoszące łącznie 2/8 (dwie ósme) części w Nieruchomości, Wnioskodawca darowiznę udziałów w Nieruchomości przyjął do majątku osobistego i oświadczył, że w Jego małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej.

Pozostałe 5/8 części Nieruchomości stanowi własność brata Wnioskodawcy, który nabył udziały w Nieruchomości w 1998 r., w drodze spadkobrania po zmarłej babci. Nieruchomość od lat 60-tych XX wieku była i nadal jest wykorzystywana wyłącznie na prowadzenie działalności rolniczej, a dokładniej na Nieruchomości prowadzony jest sad. Założycielem sadu w latach 60-tych XX wieku był dziadek Wnioskodawcy, a następnie prowadzeniem sadu zajmowali się rodzice Wnioskodawcy. Wnioskodawca od najmłodszych lat pomagał rodzicom w pracach związanych z prowadzeniem sadu, a po ukończeniu 18 roku życia faktycznie przejął – wraz z bratem – prowadzenie działalności sadowniczej na Nieruchomości. Działki nr 1-3 nie są uzbrojone, nie są na nich wytyczone drogi dojazdowe.

Wnioskodawca posiada wykształcenie zawodowe, Jego wyuczony zawód to ślusarz. Wnioskodawca skończył także kurs rolniczy i posiada dyplom wykwalifikowanego rolnika.

W październiku 2022 r. Rada Miasta i Gminy „K” uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla terenu, na którym położona jest Nieruchomość. Zgodnie z uchwałą opisane wyżej grunty zostały przeznaczone na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (MN). Wnioskodawca nie był inicjatorem zmiany przeznaczenia terenu, ani nie działał aktywnie przy jego opracowywaniu.

Wnioskodawca planuje sprzedać przysługujące Mu prawa do wyżej opisanej Nieruchomości. Decyzja o zbyciu praw wynika przede wszystkim z przyczyn finansowych i jest sposobem na pozyskanie środków finansowych na bieżące życie Wnioskodawcy i Jego rodziny, spłatę zobowiązań oraz dalsze prowadzenie gospodarstwa rolnego przez Wnioskodawcę. Od początku pandemii Covid-19 w 2020 r. pogarsza się sytuacja w branży sadowniczej. Z roku na rok spada popyt na rynkach zbytu, a ceny skupu jabłek są niskie. Do tego rosnące ceny energii, drzewek i środków ochrony roślin, a także urządzeń i narzędzi powodują, że działalność sadownicza staje się coraz mniej rentowna, maleją przychody i zyski. W związku z prowadzoną działalnością, Wnioskodawca zawarł umowy kredytowe oraz umowy leasingu, które generują zobowiązania płatnicze po stronie Wnioskodawcy. Z uwagi na pogarszającą się sytuację finansową, Wnioskodawca postanowił sprzedać przysługujące Mu prawo do Nieruchomości, a otrzymane środki przeznaczyć przede wszystkim na zabezpieczenie bytu Jego rodziny i spłatę zobowiązań, a także dalsze prowadzenie gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca początkowo planował zbycie przysługującego Mu udziału w Nieruchomości. W tym celu przed 2-3 laty zgłosił się do biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, z którym zawarł umowę o pośrednictwo w sprzedaży.

Wnioskodawca wystawił również ofertę sprzedaży na znanym portalu sprzedażowym działającym w sieci Internet. Ponieważ Nieruchomość ma charakter rolny, Wnioskodawca wystawił również ogłoszenie o zamiarze sprzedaży nieruchomości rolnych na udostępnionym przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa portalu „Baza ogłoszeń”. Jednakże nie zgłosiła się do Wnioskodawcy żadna osoba zainteresowana nabyciem udziału w Nieruchomości. Zgłosiło się jednak kilka osób potencjalnie zainteresowanych nabyciem od Wnioskodawcy części Nieruchomości w postaci wydzielonej działki lub działek gruntu. W związku z tym Wnioskodawca podjął wspólnie z bratem decyzję o zniesieniu współwłasności i podziale Nieruchomości w ten sposób, aby każdy ze współwłaścicieli otrzymał działki, których łączna powierzchnia odpowiada ułamkowej części Nieruchomości przypadającej na każdego ze współwłaścicieli.

Wnioskodawca i Jego brat planują zniesienie współwłasności Nieruchomości w drodze umowy dokonanej w formie aktu notarialnego, która obejmie złożenie zgodnych oświadczeń woli przez obydwu współwłaścicieli zarówno odnośnie samego zniesienia współwłasności Nieruchomości, jak również jego sposobu. Zgodnie ze wstępną propozycją podziału Nieruchomości opracowaną przez uprawnionego geodetę, Działka nr 2 przypadnie Wnioskodawcy, Działka nr 1 – Jego bratu, a Działka nr 3 zostanie podzielona na 2 nowe działki, o powierzchniach wyznaczonych odpowiednio do wyrównania należnych udziałów współwłaścicieli, z uwzględnieniem obowiązujących zasad prawa o gospodarce nieruchomościami.

Po zniesieniu współwłasności, podziale Nieruchomości i przypisaniu własności odpowiednich działek dla każdego z dotychczasowych współwłaścicieli, Wnioskodawca planuje sprzedaż Jego działek, tj. Działki nr 2 oraz działki nowo wydzielonej z Działki nr 3. Wnioskodawca dopuszcza zarówno sprzedaż po jednej działce różnym osobom/podmiotom, jak i sprzedaż dwóch działek łącznie jednej osobie/jednemu podmiotowi, w zależności od tego, jakie oferty zakupu zostaną Mu złożone. Wnioskodawca nie będzie wykonywał jakichkolwiek czynności i nie będzie ponosił nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Wnioskodawca nie zamierza dokonywać dalszego podziału działek. Nie będzie uzbrajał terenu działek, nie będzie występował o wytyczanie dróg dojazdowych do nich, nie będzie działał w kierunku zmierzającym do zwiększenia wartości i atrakcyjności tych działek. Wnioskodawca nie będzie zamieszczać w środkach masowego przekazu ogłoszeń, oraz nie będzie podejmował we własnym zakresie jakichkolwiek działań marketingowych w celu ich sprzedaży. Wnioskodawca chce tylko skorzystać z usług pośrednika w sprzedaży nieruchomości, którego zadaniem będzie znalezienie zainteresowanego zakupem oraz wsparcie w procesie sprzedaży i załatwieniu formalności.

Przez cały okres prowadzenia działalności sadowniczej, Wnioskodawca był rolnikiem ryczałtowym. Od 2010 r. Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.Nabycie łącznie udziału 3/8 części Nieruchomości nie zostało wykonane w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem VATi nie był naliczany VAT przy tych czynnościach. Przy nabyciu udziału w Nieruchomości nie przysługiwało Wnioskodawcy prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

W piśmie z 13 września 2023 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1.Wnioskodawca nie ma wiedzy o tym, jaki numer ewidencyjny będzie miała działka wydzielona z Działki nr 3. Procedura administracyjna podziału działki jest nadal w toku. Po opracowaniu wstępnej propozycji podziału Działki nr 3 przez uprawnionego geodetę okazało się m.in., że istnieją trudności z odnalezieniem punktu granicznego, w związku z czym przygotowanie do podziału działki przedłuża się. W konsekwencji nie została też jeszcze podpisana umowa o zniesienie współwłasności Nieruchomości pomiędzy Wnioskodawcą a Jego bratem.

2.Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej.

Wnioskodawca prowadzi działalność rolniczą w zakresie sadownictwa. Wnioskodawca jest rolnikiem ryczałtowym w myśl ustawy o VAT, a jednocześnie od 2010 r. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VATw związku z prowadzoną działalnością rolniczą.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nie jest działalnością gospodarczą w myśl ustawy z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy) i nie podlega wpisowi do Centralnej Ewidencji Działalności i Informacji Gospodarczej. Wnioskodawca jest ubezpieczony w KRUS (Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego) jako rolnik – osoba prowadząca działalność rolniczą, nie jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.

3.Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej. W związku z tym działki, będące przedmiotem wniosku, nigdy nie były i nadal nie są wykorzystywane przez Wnioskodawcę na cele działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie zamierza również w przyszłości wykorzystywać tych działek do prowadzenia działalności gospodarczej, ponieważ planuje sprzedaż działek, a do czasu ich sprzedaży planuje nadal wykorzystywać je w celach takich samych jak do tej pory – czyli wykorzystywać je do prowadzenia sadu, czyli prowadzenia działalności rolniczej (sadowniczej), niebędącej działalnością gospodarczą.

4.Wnioskodawca od wielu lat dokonywał i również w bieżącym sezonie dokonuje zbiorów produktów rolnych, a następnie sprzedaje te produkty jako rolnik ryczałtowy. Produkty rolne uzyskiwane przez Wnioskodawcę nie były, nie są i nie będą przeznaczane wyłącznie na własne potrzeby.

5.Podpisanie umowy przedwstępnej (lub umów przedwstępnych) Wnioskodawca uzależnia wyłącznie od konkretnej sytuacji i woli nabywcy. Jeżeli nie będzie przeszkód prawnych ani faktycznych, to Wnioskodawca będzie zainteresowany przystąpieniem od razu do zawarcia umowy sprzedaży przenoszącej własność działki (lub odpowiednio obu działek) na nabywcę, za zapłatą uzgodnionej ceny. Takie rozwiązanie jest mniej czasochłonne i kosztowne z punktu widzenia Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie wyklucza jednak podpisania umowy przedwstępnej, jeżeli będą tego wymagały okoliczności prawne (np. oczekiwanie na wpis w księgach wieczystych, na otrzymanie dokumentów urzędowych niezbędnych do przystąpienia do umowy przenoszącej własność) lub faktyczne (np. nabywca będzie zainteresowany wpłatą zaliczki lub zadatku przed uiszczeniem pełnej ceny).

Jeżeli Wnioskodawca i nabywca (nabywcy) wspólnie uzgodnią podpisanie umowy przedwstępnej, to Wnioskodawca wskazuje, że:

a) zamiarem Wnioskodawcy jest, aby umowa przedwstępna sprzedaży określała wyłącznie istotne warunki umowy sprzedaży, takie jak: termin zawarcia umowy przyrzeczonej oraz warunki finansowe, w tym cenę i terminy zapłaty, ewentualnie również warunki dotyczące stanu prawnego Nieruchomości, jeżeli na dzień zawarcia umowy przedwstępnej nie nastąpi jeszcze prawomocny podział Nieruchomości i jego ujawnienie w księgach wieczystych. Innych warunków faktycznych ani prawnych Wnioskodawca nie przewiduje.

W szczególności Wnioskodawca nie zamierza zobowiązywać się do uzyskiwania jakichkolwiek zgód, pozwoleń, opinii, decyzji itp., w tym od organów administracji publicznej.

Celem i zamiarem Wnioskodawcy jest sprzedaż działki/działek dokładnie w takim stanie faktycznym, w jakim się one aktualnie znajdują. Nieruchomość jest aktualnie wykorzystywana na prowadzenie działalności sadowniczej, jest na niej prowadzony sad i Wnioskodawca planuje uprawiać ten sad do momentu sprzedaży Nieruchomości. Aktualnie na Nieruchomości rosną wyłącznie drzewa owocowe. Brak jest na Nieruchomości jakiejkolwiek infrastruktury, w tym zaopatrzenia w media, z wyjątkiem ujęcia wody miejskiej, które zostało założone ok. 40 lat wcześniej i z którego Wnioskodawca czerpie wodę do uprawy sadu. Nieruchomość nie jest ogrodzona, a na podzielonych działkach Wnioskodawca również nie będzie inwestował w ogrodzenie.

b)umowa przedwstępna określać będzie istotne postanowienia umowy przyrzeczonej i wyłącznie w takim zakresie, jaki wymagany jest przepisem art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego. Umowa przedwstępna będzie obligować strony do zawarcia w przyszłości umowy, w której zobowiążą się do przeniesienia własności działki/działek (tzw. umowy przyrzeczonej). Umowa przedwstępna będzie określać termin zawarcia tej umowy przyrzeczonej, cenę i sposób oraz terminy jej zapłaty, w tym również prawdopodobnie kwotę zaliczki lub zadatku oraz termin i sposób ich zapłaty przez nabywcę, datę lub sposób określenia czasu wydania działki/działek nabywcy i opcjonalnie inne postanowienia, które potrzebne będą do faktycznej realizacji celu umowy, to jest do przeniesienia prawa własności i władztwa faktycznego nad działką/działkami przez Wnioskodawcę na rzecz nabywcy. Umowa przedwstępna określać będzie tym samym zobowiązanie Wnioskodawcy do przystąpienia do umowy przyrzeczonej w terminie określonym w lub zgodnie z umową przedwstępną oraz zobowiązanie do wydania działki/działek po zawarciu umowy przyrzeczonej. Na mocy umowy przedwstępnej, Wnioskodawca nabędzie prawo do otrzymania zaliczki lub zadatku oraz prawo do żądania od nabywcy zawarcia umowy przyrzeczonej. Po stronie nabywcy powstanie zobowiązanie do przystąpienia do umowy przyrzeczonej w terminie określonym w lub zgodnie z umową przedwstępną oraz zapłaty zaliczki lub zadatku w sposób i w terminie określonym w umowie przedwstępnej. Na mocy umowy przedwstępnej, nabywca nabędzie prawo do żądania od nabywcy zawarcia umowy przyrzeczonej.

c) Wnioskodawca w ramach umowy przedwstępnej nie zamierza udzielać jakichkolwiek pełnomocnictw nabywcy ani nabywcom.

d) Wnioskodawca wyklucza sytuację, aby po zawarciu umowy przedwstępnej (a także przed tym aktem), potencjalny nabywca (potencjalni nabywcy) na działkach mających być przedmiotem sprzedaży mógł (mogli) dokonywać jakichkolwiek inwestycji infrastrukturalnych na tej działce/działkach, takich jak uzbrojenie terenu w media, ogrodzenie i inne. Wnioskodawca nie wyrazi zgody na jakiekolwiek działania nabywcy/nabywców na działkach, a jakiekolwiek ich działania będą dopuszczone dopiero po przeniesieniu własności i wydaniu im działek.

e) potencjalny nabywca (nabywcy) nie będzie ponosić jakichkolwiek nakładów finansowych związanych z ww. działkami od momentu podpisania umowy przedwstępnej do zawarcia umowy przyrzeczonej.

6.Wnioskodawca nie planuje udzielać innej osobie/innemu podmiotowi, a w szczególności potencjalnym nabywcom działek, pełnomocnictwa czy jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Jego imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży działek.

Ponadto w piśmie z 9 października 2023 r. Wnioskodawca wskazał, że:

1.Wnioskodawca od 2010 r. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności rolniczej polegającej na produkcji sadowniczej.

2.Wnioskodawca prostuje i doprecyzowuje informacje zawarte we wniosku oraz w piśmie z 13 września 2023 r. wskazując, że Wnioskodawca jest rolnikiem zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT. Wnioskodawca aktualnie nie jest rolnikiem ryczałtowym zdefiniowanym w art.2 pkt 19 ustawy o VAT,gdyż składając zgłoszenie rejestracyjne w 2010 r. utracił status rolnika ryczałtowego w myśl art. 43 ust. 3 w zw. z art.96 ust. 1 i 2 ustawy o VAT i stał się zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VATz tytułu prowadzonej działalności rolniczej polegającej na produkcji sadowniczej.

3.Wnioskodawca wykorzystywał i nadal wykorzystuje działki będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie opisanym w tym wniosku, do prowadzenia na nich działalności rolniczej polegającej na prowadzeniu produkcji sadowniczej, będącej rodzajem działalności gospodarczej w rozumieniu art.15 ust. 2 ustawy o VAT, z tytułu której Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług. Działalność sadownicza Wnioskodawcy to działalność rolnicza w rozumieniuart.2 ust. 15 ustawy o VAT, gdyż przepis ten wymienia m.in. produkcję sadowniczą jako rodzaj działalności rolniczej. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność rolnicza w zakresie produkcji sadowniczej, jest działalnością gospodarczą zdefiniowaną dla celów podatku od towarów i usług w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT,ponieważ przepis ten obejmuje m.in. działalność rolników.

Wnioskodawca podkreśla, że nie prowadzi żadnej innej działalności zarobkowej, w tym także nie prowadzi działalności handlowej, w innym zakresie niż sprzedaż produktów rolnych (sadowniczych). W szczególności – w kontekście zapytania we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej – należy wskazać, że Wnioskodawca nie będzie dokonywał sprzedaży działek w ramach działalności, z tytułu której jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Wnioskodawca będzie działał przy tej czynności wyłącznie jako osoba prywatna dokonując sprzedaży w ramach zarządu majątkiem prywatnym. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 6 października 2022 r. (sygn. akt I FSK 1912/18) podkreślił, że: „To, czy dany podmiot działa jako podatnik podatku od towarów i usług przy określonej czynności wymaga oceny odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Każdorazowo należy zatem zbadać, jakie środki angażuje sprzedającyw celu sprzedaży gruntu. Jeżeli środki te są podobne do tych, które wykorzystują handlowcy, wówczas strona sprzedając grunt, zachowuje się jak handlowiec”. Mając to na uwadze należy wskazać, że sam fakt prowadzenia działalności rolniczej, z tytułu której Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, nie czyni z Niego podatnika VAT z tytułu sprzedaży działek, które stanowią Jego prywatny majątek.

4.Wnioskodawca dokonywał do tej pory i będzie dokonywał do momentu sprzedaży działek zbiorów i dostaw produktów rolnych jako rolnik będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT.

Pytanie

Czy sprzedaż działek wydzielonych uprzednio z Nieruchomości w ramach zniesienia ich współwłasności nie podlega opodatkowaniu VAT na podstawie ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U.2022.931 t. j. z 29 kwietnia 2022 r. ze zm. – dalej jako ustawa o VAT)?

Pana stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działek wydzielonych z Nieruchomości nie będzie podlegała opodatkowaniuVAT,ponieważ przy tej czynności Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

Zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wyznaczają dwie przesłanki, to jest przesłanka przedmiotowa – opodatkowana jest dostawa towarów i świadczenie usług, oraz podmiotowa – dostawa towarów lub świadczenie usług są dokonywane przez podatnika, który działa przy konkretnej czynności w charakterze podatnika VAT.Obie przesłanki muszą być spełnione łącznie, aby powstał obowiązek opodatkowania dla konkretnej czynności.

Analizując kryterium przedmiotowe należy odwołać się do art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT,zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Przez dostawę towarów, o której mowa w art.5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT).Towar, w rozumieniu ww. ustawy, to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).Na podstawie wskazanych przepisów można stwierdzić, że sprzedaż działek wydzielonych z Nieruchomości co do zasady będzie spełniać kryterium przedmiotowe, to jest stanowi dostawy towarów w rozumieniu ustawy o VAT.

Przesłanka podmiotowa jest zdefiniowana w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, w myśl którego podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Zgodnie z ust. 2 ww. przepisu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności przez osobę fizyczną nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. W wyroku z 15 września 2011 r. (orzeczenie w połączonych sprawach sygn. C-180/10 i C-181/10), TSUE uznał, że dostawy gruntu przeznaczonego pod zabudowę nie można uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej na podstawie prawa krajowego niezależnie od częstotliwości takich transakcji oraz od kwestii, czy sprzedawca prowadzi działalność producenta, handlowca lub usługodawcy, jeżeli transakcja ta następuje w ramach zwykłego wykonywania prawa własności. W ocenie TSUE, osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art.12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, w sytuacji gdy osoba ta dokonuje sprzedaży tego gruntu w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby.

Także okoliczność, że przed sprzedażą dokonano podziału gruntu na działki sama z siebie także nie jest decydująca. Zdaniem Trybunału, inaczej jest natomiast w przypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców. Mogłyby one polegać na przykład na uzbrojeniu terenu albona czynnościach marketingowych. Działania takie nie należą do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, wobec czego w takiej sytuacji dostawy terenu budowlanego nie można uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

W sprawie będącej przedmiotem złożonego wniosku, Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Przede wszystkim, Wnioskodawca nabył udziały w Nieruchomości w drodze spadkobrania oraz w drodze darowizny od najbliższych członków rodziny (spadek po babci oraz darowizna od rodziców) i do majątku osobistego. Nieruchomość od kilkudziesięciu lat była (i jest) własnością rodziny Wnioskodawcy, a prawo własności do niej było przenoszone w ramach czynności pomiędzy osobami najbliższymi, w drodze spadkobrania i darowizny. Nieruchomość stanowi jego majątek osobisty, wykorzystywany do prowadzenia działalności rolniczej.

Wnioskodawca nie udostępniał nigdy ani też nie udostępnia obecnie nikomu Nieruchomości, w szczególności nie zawierał umów dzierżawy, najmu ani użyczenia oraz nie osiągał i nie osiąga z tytułu własności Nieruchomości żadnych przychodów o charakterze pasywnym. Nieruchomość jest wykorzystywana wyłącznie do działalności rolniczej przez Wnioskodawcę i Jego brata. Nieruchomość nie utraciła charakteru rolnego i jest cały czas używana na cele rolnicze, niezależnie od zmiany przeznaczenia gruntów w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który wszedł w życie w 2022 r. Wnioskodawca nie był inicjatorem zmiany przeznaczenia terenu ani nie działał aktywnie przy opracowywaniu planu. Co więcej, decyzję o zbyciu udziału w Nieruchomości, Wnioskodawca podjął przed uchwaleniem planu zagospodarowania przestrzennego. Jedynym powodem, dla którego Wnioskodawca planuje sprzedaż działek wydzielonych w ramach zniesienia współwłasności, jest trudna sytuacja finansowa Wnioskodawcy.

Od 2020 r. stale pogarsza się sytuacja finansowa Wnioskodawcy, jako producenta rolnego, postępuje kryzys w branży sadowniczej. Aby uzyskać środki finansowe potrzebne na bieżące życie Wnioskodawcy i Jego rodziny, na spłatę zobowiązań oraz dalsze prowadzenie gospodarstwa rolnego, Wnioskodawca jest zmuszony sprzedać część Jego majątku osobistego w postaci części Nieruchomości. Wnioskodawca nie będzie wykonywał jakichkolwiek czynności i nie będzie ponosił nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Podział Nieruchomości pomiędzy Wnioskodawcę i Jego brata ma na celu wyłącznie zniesienie współwłasności pomiędzy nimi, aby każdy z dotychczasowych Współwłaścicieli mógł dysponować własnym majątkiem w samodzielny sposób. Wnioskodawca nie ponosi i nie zamierza ponosić nakładów na dalszy podział działek, które zostaną wydzielone z Nieruchomości w ramach zniesienia współwłasności.

Wnioskodawca nie będzie też podejmował innych działań, które miałyby na celu przygotowanie do sprzedaży działek otrzymanych w wyniku zniesienia współwłasności. W szczególności, Wnioskodawca nie będzie uzbrajał terenu działek ani nie będzie występował o wytyczanie dróg dojazdowych do nich. Wnioskodawca nie będzie działał w kierunku zmierzającym do zwiększenia wartości i atrakcyjności tych działek. Wnioskodawca nie będzie zamieszczał w środkach masowego przekazu ogłoszeń, oraz nie będzie podejmował we własnym zakresie jakichkolwiek działań marketingowych w celu ich sprzedaży. Wnioskodawca chce tylko skorzystać z usług pośrednika w sprzedaży nieruchomości, którego zadaniem będzie znalezienie podmiotu zainteresowanego zakupem oraz wsparcie w procesie sprzedaży i załatwieniu formalności. W związku z tym, że przy sprzedaży działek (działki), Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika VAT, a czynność ta nie będzie nosiła znamion działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT,to sprzedaż tych działek lub każdej z osobna działki, nie będzie stanowiła czynności opodatkowanej VAT i Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do naliczenia podatku VATnależnego od tej sprzedaży.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Natomiast art. 15 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W tym miejscu należy również wskazać, że na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b) Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W myśl art. 2 ust. 1 lit. a) Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Analiza powyższych przepisów prawa wspólnotowego wskazuje, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub pewnym okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Należy stwierdzić, że każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku osobistego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy – co do zasady – posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Co istotne, w sytuacji gdy rolnik dokona rejestracji i uzyska miano podatnika podatku VAT czynnego, oznacza to, że prowadzi on działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie należy przytoczyć – celem wyjaśnienia – orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., w sprawach C-180/10 i C-181/10. I tak, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – jak wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

Jednakże co ważne, wskazane orzeczenie Trybunału odnosiło się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT. Natomiast w przypadku, gdy sprzedaży działki należącej do przedsiębiorstwa rolnego dokonuje rolnik będący zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT, należy uznać, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą podejmowaną przez podatnika VAT czynnego.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest współwłaścicielem w udziale 3/8 części niezabudowanej nieruchomości gruntowej położonej w gminie „K”, składającej się z działek o numerach 10 (Działka nr 1), 2 (Działka nr 2) i 3 (Działka nr 3), o łącznej powierzchni 3.3122 ha. Działka nr 1 o powierzchni 0.9042 ha jest działką rolną, z czego 0.4130 ha stanowi sad i 0.4912 ha stanowi las. Działka nr 2 o powierzchni 0.3276 ha oraz Działka nr 3 o powierzchni 2.0804 ha to grunty oznaczone w ewidencji gruntów jako sady. Wnioskodawca nabył udziały w Nieruchomości w roku 1987 (udział 1/8) oraz następnie w roku 2005 (udział 2/8), w drodze dwóch czynności prawnych: spadkobrania i darowizny od najbliższych członków rodziny. W 1987 r. Wnioskodawca nabył udział wynoszący 1/8 (jedna ósma) części Nieruchomości w drodze nabycia spadku po zmarłej babci. W 2005 r. Wnioskodawca nabył udział wynoszący łącznie 2/8 (dwie ósme) części Nieruchomości od rodziców na podstawie darowizny. Wnioskodawca darowiznę udziałów w Nieruchomości przyjął do majątku osobistego i oświadczył, że w Jego małżeństwie obowiązuje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej. Pozostałe 5/8 części Nieruchomości stanowi własność brata Wnioskodawcy, który nabył udziały w Nieruchomości w 1998 r., w drodze spadkobrania po zmarłej babci. Nieruchomość od lat 60-tych XX wieku była i nadal jest wykorzystywana wyłącznie na prowadzenie działalności rolniczej, a dokładniej na Nieruchomości prowadzony jest sad. Działki nr 1-3 nie są uzbrojone, nie są na nich wytyczone drogi dojazdowe. W październiku 2022 r. Rada Miasta i Gminy „K” uchwaliła miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla terenu, na którym położona jest Nieruchomość. Zgodnie z uchwałą opisane wyżej grunty zostały przeznaczone na tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Wnioskodawca nie był inicjatorem zmiany przeznaczenia terenu, ani nie działał aktywnie przy jego opracowywaniu. Wnioskodawca postanowił sprzedać przysługujące Mu prawo do Nieruchomości, a otrzymane środki przeznaczyć przede wszystkim na zabezpieczenie bytu Jego rodziny i spłatę zobowiązań, a także dalsze prowadzenie gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca początkowo planował zbycie przysługującego Mu udziału w Nieruchomości. W tym celu przed 2-3 laty zgłosił się do biura pośrednictwa w obrocie nieruchomościami, z którym zawarł umowę o pośrednictwo w sprzedaży. Wnioskodawca wystawił również ofertę sprzedaży na znanym portalu sprzedażowym działającym w sieci Internet. Ponieważ Nieruchomość ma charakter rolny, Wnioskodawca wystawił również ogłoszenie o zamiarze sprzedaży nieruchomości rolnych na udostępnionym przez Krajowy Ośrodek Wsparcia Rolnictwa portalu „Baza ogłoszeń”. Jednakże nie zgłosiła się do Wnioskodawcy żadna osoba zainteresowana nabyciem udziału w Nieruchomości. Zgłosiło się jednak kilka osób potencjalnie zainteresowanych nabyciem od Wnioskodawcy części Nieruchomości w postaci wydzielonej działki lub działek gruntu. W związku z tym Wnioskodawca podjął wspólnie z bratem decyzję o zniesieniu współwłasności i podziale Nieruchomości w ten sposób, aby każdy ze współwłaścicieli otrzymał działki, których łączna powierzchnia odpowiada ułamkowej części Nieruchomości przypadającej na każdego z Współwłaścicieli. Zgodnie ze wstępną propozycją podziału Nieruchomości opracowaną przez uprawnionego geodetę, Działka nr 2 przypadnie Wnioskodawcy, Działka nr 1 – Jego bratu, a Działka nr 3 zostanie podzielona na 2 nowe działki, o powierzchniach wyznaczonych odpowiednio do wyrównania należnych udziałów współwłaścicieli, z uwzględnieniem obowiązujących zasad prawa o gospodarce nieruchomościami. Po zniesieniu współwłasności, podziale Nieruchomości i przypisaniu własności odpowiednich działek dla każdego z dotychczasowych współwłaścicieli, Wnioskodawca planuje sprzedaż Jego działek, tj. Działki nr 2 oraz działki nowo wydzielonej z Działki nr 3. Wnioskodawca dopuszcza zarówno sprzedaż po jednej działce różnym osobom/podmiotom, jak i sprzedaż dwóch działek łącznie jednej osobie/jednemu podmiotowi, w zależności od tego, jakie oferty zakupu zostaną Mu złożone. Wnioskodawca nie będzie wykonywał jakichkolwiek czynności i nie będzie ponosił nakładów w celu przygotowania działek do sprzedaży. Wnioskodawca nie zamierza dokonywać dalszego podziału działek. Nie będzie uzbrajał terenu działek, nie będzie występował o wytyczanie dróg dojazdowych do nich, nie będzie działał w kierunku zmierzającym do zwiększenia wartości i atrakcyjności tych działek. Wnioskodawca nie będzie zamieszczać w środkach masowego przekazu ogłoszeń, oraz nie będzie podejmował we własnym zakresie jakichkolwiek działań marketingowych w celu ich sprzedaży. Wnioskodawca chce tylko skorzystać z usług pośrednika w sprzedaży nieruchomości, którego zadaniem będzie znalezienie zainteresowanego zakupem oraz wsparcie w procesie sprzedaży i załatwieniu formalności. Podpisanie umowy przedwstępnej (lub umów przedwstępnych) Wnioskodawca uzależnia wyłącznie od konkretnej sytuacji i woli nabywcy. Jeżeli nie będzie przeszkód prawnych ani faktycznych, to Wnioskodawca będzie zainteresowany przystąpieniem od razu do zawarcia umowy sprzedaży przenoszącej własność działki (lub odpowiednio obu działek) na nabywcę, za zapłatą uzgodnionej ceny. Takie rozwiązanie jest mniej czasochłonne i kosztowne z punktu widzenia Wnioskodawcy. Wnioskodawca nie wyklucza jednak podpisania umowy przedwstępnej, jeżeli będą tego wymagały okoliczności prawne (np. oczekiwanie na wpis w księgach wieczystych, na otrzymanie dokumentów urzędowych niezbędnych do przystąpienia do umowy przenoszącej własność) lub faktyczne (np. nabywca będzie zainteresowany wpłatą zaliczki lub zadatku przed uiszczeniem pełnej ceny). Wnioskodawca nie planuje udzielać innej osobie/innemu podmiotowi, a w szczególności potencjalnym nabywcom działek, pełnomocnictwa czy jakiegokolwiek innego umocowania prawnego do działania w Jego imieniu w związku z planowaną transakcją sprzedaży działek. Wnioskodawca od 2010 r. jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu prowadzenia działalności rolniczej polegającej na produkcji sadowniczej. Wnioskodawca wykorzystywał i nadal wykorzystuje działki będące przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie opisanym w tym wniosku, do prowadzenia na nich działalności rolniczej polegającej na prowadzeniu produkcji sadowniczej. Wnioskodawca od wielu lat dokonywał i również w bieżącym sezonie dokonuje zbiorów produktów rolnych, a następnie sprzedaje te produkty. Produkty rolne uzyskiwane przez Wnioskodawcę nie były, nie są i nie będą przeznaczane wyłącznie na własne potrzeby.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż działek wydzielonych uprzednio z Nieruchomości w ramach zniesienia ich współwłasności, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowych) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności, w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań, jakie Pan podjął w odniesieniu do działek będących przedmiotem sprzedaży.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że fakt prowadzenia działalności rolniczej, z tytułu której jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT i wykorzystywania przedmiotowych działek jako element gospodarstwa rolnego w działalności rolniczej, ma znaczenie dla opodatkowania podatkiem VAT dostawy ww. działek. W niniejszej sprawie wskazane działki były wykorzystywane do działalności rolniczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Z okoliczności sprawy nie wynika, że działki te były wykorzystywane w celach osobistych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że przedmiotowe działki nie były wykorzystywane przez Pana w celach prywatnych (osobistych) w całym okresie ich posiadania. Jak wynika z okoliczności sprawy przedmiotem sprzedaży będą działki, które były wykorzystywane w działalności gospodarczej (działalności rolniczej), z tytułu której Pan jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zatem, w odniesieniu do sprzedaży przedmiotowych działek, nie można uznać, że przedmiotem dostawy będą składniki Pana majątku osobistego, a ich sprzedaż, będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Zaznaczenia bowiem wymaga, że ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomości nie stanowiły majątku związanego z działalnością gospodarczą, nie mogą one służyć takiej działalności w całym okresie ich posiadania.

Tak więc analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy, powołanych regulacji oraz aktualnego orzecznictwa, prowadzi do wniosku, że należy Pana uznać za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działki nr 2 oraz działki nowo wydzielonej z działki nr 3.

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży przez Pana ww. działek, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, sprzedaż przez Pana działki nr 2 oraz działki nowo wydzielonej z działki nr 3, wydzielonych uprzednio z Nieruchomości w ramach zniesienia ich współwłasności, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, Pana stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).