Interpretacja indywidualna z dnia 12 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.415.2023.4.ASK

W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na finansowanie podnoszenia kwalifikacji pracowników.

Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 8 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych przez Spółkę na wydarzenia edukacyjne.

Uzupełnili go Państwo - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 2 października 2023 r. ( data wpływu 2 października 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca :

Opis zdarzenia przyszłego

A. SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ (dalej - Wnioskodawca lub Spółka) z siedzibą przy (…), zarejestrowana w rejestrze przedsiębiorców prowadzonym przez (…) pod numerem KRS: (…), NIP: (…), REGON: (…), jest osobą prawną zarejestrowaną zgodnie z prawem Rzeczypospolitej Polskiej. Spółka, jest polskim rezydentem podatkowym, który podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych z całości swoich dochodów w Polsce zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.) (dalej: Ustawa o CIT).

Głównym przedmiotem działalności A. Sp. o.o. jest tworzenie na zlecenie przedmiotów własności intelektualnej (…) oraz świadczenie związanych z tym usług. Spółka jest pracodawcą w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r. poz. 1510 z późn. zm.; (dalej: Kodeks pracy). Zgodnie ze stanem na dzień dzisiejszy, liczba pracowników A. Sp. o.o. wynosi ponad 240 osób. Pracownicy podlegają w Polsce opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 1991 Nr 80, poz. 350 z póżn. zm.) (dalej - Ustawa o PIT).

Spółka jako pracodawca na podstawie art. 17, art. 94 ust. 1 pkt. 6 oraz art. 103[1] Kodeksu pracy planuje skierować pracowników na odpowiednie szkolenia, kursy, studia, konferencje i inne (dalej: wydarzenia edukacyjne), tzn. na podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracownika. Wydarzenia edukacyjne są nierozerwalną częścią procesu rozwoju zawodowego pracownika oraz działalności Spółki. Ze względu na różnorodność wykonywanych funkcji przez pracownika, ciągły rozwój technologiczny, istnieje potrzeba poszerzania wiedzy, zdobywania nowych umiejętności i zdolności, które są niezbędne do opanowania nowych, nowoczesnych metod rozwiązywania zadań zawodowych. Koniecznym celem skierowania pracownika przez Spółkę na wydarzenia edukacyjne jest:

• zapewnianie prawidłowego funkcjonowania i utrzymania wysokiego poziomu produkowanych (…);
• zapewnianie znajomości przez pracowników aktualnego kształtu oraz wiedzy o nowoczesnych trendach w projektowaniu (…);
• podnoszenie kwalifikacji zawodowych pracowników wspierającej zwiększyć swoje umiejętności i wiedzę, co z kolei prowadzi do bardziej wydajnego i produktywnego wykonywania swoich obowiązków;
• zwiększona produktywność - pracownicy posiadający zaktualizowaną wiedzę i umiejętności stają się bardziej kompetentni w swojej pracy. Zwiększona produktywność sprzyja wykonywaniu zadań bardziej efektywnie i zmniejszeniu możliwości wystąpienia błędów, co może poprawić jakość (…), co w końcu spowoduje zwiększenie przychodów Spółki.
• wysoka kwalifikacja pracownika - to zwiększona produktywność, co w końcu prowadzi do osiągnięcia przyszłych przychodów Spółki, ich wzrostu, również zachowanie źródłowe przychodów. Brak aktualizowania wiedzy przez pracowników może skutkować niepoprawnym ich realizowaniem, a tym samym znacznymi stratami dla Spółki na skutek urzeczywistnienia się wyżej wskazanych ryzyk.

Pracownicy po rozpoczęciu zatrudnienia w Spółce mogą zostać skierowani na wydarzenia edukacyjne, w ramach których mogą zdobyć wiedzę z zakresu m.in.:

(…)

Ww. wydarzenia będą mieć bezpośredni związek z działalnością gospodarczą Wnioskodawcy, ponieważ ich tematyka będzie związana z tworzeniem przedmiotów własności intelektualnej (…). Wydatki poniesione w związku ze skierowaniem pracowników na wydarzenia edukacyjne będą w pełni (100%) finansowane ze środków obrotowych Wnioskodawcy oraz będą udokumentowane fakturami lub rachunkami. Wydarzenia edukacyjne będą organizowane na podstawie Rozdziału III Kodeksu pracy (w szczególności na podstawie art. 103[1]), z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą oraz bezpośrednio związane z obowiązkami zawodowymi pracownika. Konieczny cel - podnoszenie kwalifikacji pracownika, zwiększenie wiedzy zawodowej, zwiększenie wydajności pracowników, co ostatecznie doprowadzi do wzrostu przychodów Spółki.

W celu odpowiedniego udokumentowania wydatków, związanych z wydarzeniami edukacyjnymi, Spółka przeanalizowała obecne praktyki i będzie sporządzać następujące dokumenty:

a)umowy z placówką, która organizuje wydarzenie edukacyjne; oraz/lub

b)faktury;

c)skierowania do odbycia szkolenia;

d)otrzymane przez pracownika potwierdzenie uczestnictwa w wydarzeniu (certyfikat, dyplom lub inne).

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Wydatki na wydarzenia edukacyjne nie zostaną zwrócone, ponieważ Spółka planuje je finansować w pełni (100%) wyłącznie ze własnych środków obrotowych. Wnioskodawca nie planuje podpisywać odrębnych umów z pracownikami podnoszącymi kwalifikacje na podstawie art. 103 [4] Kodeksu pracy, jak również nie planuje zobowiązywać pracowników do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę (Spółkę, Wnioskodawcę), w tym w przypadkach przewidywanych art. 103 [5] Kodeksu pracy.

Uczestnictwo w wydarzeniach edukacyjnych będzie przewidziane wyłącznie dla pracowników (w rozumieniu art. 2 Kodeksu pracy) Spółki, z którymi podpisana umowa o pracę. Członkowie organu wykonawczego Spółki (funkcjonujący w Spółce Zarząd A. Sp. z o.o.), którzy nie są pracownikami Spółki, nie będą skierowani na wydarzenia edukacyjne. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że w Spółce nie są ustanowione ani rada nadzorcza, ani komisja rewizyjna.

Przez „inne” wydarzenia edukacyjne należy rozumieć wydarzenia, którzy mają:

a)charakter edukacyjny;

b)temat związany z działalnością Spółki;

c)na celu podnoszenie kwalifikacji pracownika, zdobywanie przez niego nowej wiedzy, otrzymanie nowoczesnej kompetencji oraz doświadczenia w dziedzinie działalności Spółki (np. mogą to być seminaria, warsztaty, webinaria, wykłady, kursy, konferencje i inne).

Spółka potwierdza, że wydatki związane ze sfinansowaniem wydarzeń edukacyjnych pracowników nie znajdują się w grupie wydatków zgodnie z art. 16 ust. 1 Ustawy z dnia 15 lutego 1992 o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587).

Pytania (ostatecznie sformułowane w piśmie z 2 października 2023 r.)

1.Czy wydatki poniesione na wydarzenia edukacyjne stanowią przychód dla pracowników i powodują dla Wnioskodawcy (Spółki) obliczenia i pobrania zaliczek na podatek dochodowy?

3.Czy wydatki poniesione na wydarzenia edukacyjne będą mogły zostać zaliczone przez Wnioskodawcę (Spółkę) do kosztów uzyskania przychodów w ramach podatku dochodowego od osób prawnych?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 3 dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych. W zakresie pytanie nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Państwa stanowisko w sprawie

Ad 3

Pojęcie kosztów uzyskania przychodów wskazane w art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT - kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Przepisy Ustawy o CIT nie wskazują wprost, czy wydatki Spółki na wydarzenia edukacyjne są kosztami uzyskania przychodów, czy nie. Analiza powyższej normy pozwala na wskazanie warunków, w których wydatki na wydarzenia edukacyjne będą definiowane jako koszty uzyskania przychodu:

1.Wydarzenia edukacyjne będą odbywały z inicjatywy Spółki albo za jej zgodą jako pracodawcy;

2.Wydarzenia edukacyjne będą w pełni (100%) finansowane ze środków obrotowych Spółki;

3.Wydarzenia edukacyjne mają na celu osiągnięcie przyszłych przychodów Spółki, jak również zachowanie źródłowe przychodów;

4.Wydarzenia edukacyjna będą mieć związek z działalnością gospodarczą Spółki, ponieważ tematyka ww. wydarzeń będzie związana z tworzeniem (…);

5.Wydatki na wydarzenia edukacyjne będą udokumentowane fakturami lub rachunkami.

6.Wydatki na wydarzenia edukacyjne nie będą wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Dodatkowo należy zwrócić uwagę, że na podstawie art 103[4] Kodeksu pracy Spółka nie planuje podpisywać umowy szkoleniowej z pracownikami.

Podsumowując, na podstawie ww., wydatki poniesione na wydarzenia edukacyjne będą zaliczone przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów w ramach podatku dochodowego od osób prawnych.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zasady kwalifikowania wydatków jako kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

W świetle powyższego przepisu, ocena prawna konkretnego wydatku poniesionego przez podatnika wymaga odniesienia się do kryterium celowości jego poniesienia oraz uwzględnienia wyłączeń z kategorii kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Odnosząc się do przesłanki celowości wydatku należy podkreślić, że kosztem uzyskania przychodów są zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako zmierzające do ich osiągnięcia. W każdym przypadku konieczne jest jednak zaistnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem, a uzyskiwaniem, bądź też szansą uzyskiwania przychodów przez podmiot ponoszący ten koszt.

Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

• przeznaczenie wydatku - jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu, racjonalność i niezbędność oraz
• potencjalną możliwość, analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek, przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W kosztach uzyskania przychodów można więc ująć każdy wydatek, który spełnia następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie znajduje się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. W szczególności zaś wydatki poniesione w celu uzyskania przychodu (zachowania, zabezpieczenia źródła przychodu), względnie w celu uniknięcia ryzyka wystąpienia strat, bądź znacznego zmniejszenia uzyskiwanych dotąd dochodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały one prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 updop), pod warunkiem, że dokona oceny pod kątem celowości i wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu bądź zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Tak, więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki, związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Wyrażenie „w celu osiągnięcia przychodu” zawarte we wskazanym art. 15 ust. 1 updop, oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z prowadzoną działalnością, podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu, zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów. Zauważyć należy, że przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”. Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem, to podatnik zobowiązany jest wykazać, że wydatki związane ze sfinansowaniem szkolenia pozostają w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą i z uzyskiwanymi przez niego przychodami, a jednocześnie wydatki te nie mogą znajdować się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Jak wynika z wniosku planują Państwo skierować pracowników na wydarzenia edukacyjne (tj. szkolenia, kursy, studia, konferencje i inne), które przyczynią się do podniesienia ich kwalifikacji zawodowych. Wydarzenia edukacyjne są nierozerwalną częścią procesu rozwoju zawodowego pracownika oraz działalności Spółki. Ze względu na różnorodność wykonywanych funkcji przez pracownika, ciągły rozwój technologiczny, istnieje potrzeba poszerzania wiedzy, zdobywania nowych umiejętności i zdolności, które są niezbędne do opanowania nowych, nowoczesnych metod rozwiązywania zadań zawodowych. Pracownicy po rozpoczęciu zatrudnienia w Spółce mogą zostać skierowani na wydarzenia edukacyjne, w ramach których mogą zdobyć wiedzę z zakresu m.in.: (…). Wydarzenia edukacyjne będą mieć bezpośredni związek z Państwa działalnością gospodarczą, ponieważ ich tematyka będzie związana z tworzeniem przedmiotów własności intelektualnej (…). Wydatki poniesione w związku ze skierowaniem pracowników na wydarzenia edukacyjne będą w pełni (100%) finansowane ze środków obrotowych Spółki oraz będą udokumentowane fakturami lub rachunkami. Wydarzenia edukacyjne będą organizowane z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą oraz bezpośrednio związane z obowiązkami zawodowymi pracownika. Konieczny cel - podnoszenie kwalifikacji pracownika, zwiększenie wiedzy zawodowej, zwiększenie wydajności pracowników, co ostatecznie doprowadzi do wzrostu przychodów Spółki. Wydatki na wydarzenia edukacyjne nie zostaną Państwu zwrócone, ponieważ Spółka planuje je finansować w pełni (100%) wyłącznie ze własnych środków obrotowych. Nie planują Państwo podpisywać odrębnych umów z pracownikami podnoszącymi kwalifikacje na podstawie art. 103⁴ Kodeksu pracy, jak również nie planują Państwo zobowiązywać pracowników do zwrotu kosztów poniesionych przez pracodawcę. Uczestnictwo w wydarzeniach edukacyjnych będzie przewidziane wyłącznie dla pracowników Spółki, z którymi została podpisana umowa o pracę. Członkowie organu wykonawczego Spółki, którzy nie są pracownikami Spółki, nie będą skierowani na wydarzenia edukacyjne. W Spółce nie są ustanowione ani rada nadzorcza, ani komisja rewizyjna. Przez „inne” wydarzenia edukacyjne należy rozumieć wydarzenia, które mają charakter edukacyjny, są związane z działalnością Spółki, mają na celu podnoszenie kwalifikacji pracownika, zdobywanie przez niego nowej wiedzy, otrzymanie nowoczesnej kompetencji oraz doświadczenia w dziedzinie działalności Spółki (np. mogą to być seminaria, warsztaty, webinaria, wykłady, kursy, konferencje i inne). Wydatki związane ze sfinansowaniem wydarzeń edukacyjnych pracowników nie znajdują się w grupie wydatków zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o CIT.

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości zaliczenia przez Spółkę wydatków poniesionych na wydarzenia edukacyjne podnoszące kwalifikacje zawodowe pracowników do kosztów uzyskania przychodów.

Nawiązując do definicji art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz omówienia znaczenia tego przepisu, należy stwierdzić, że kosztami podatkowymi mogą być również tzw. „koszty pracownicze”. Wydatki ponoszone na rzecz pracowników co do zasady stanowią dla pracodawcy koszty uzyskania przychodów, jeśli tylko spełniają wymóg art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Koszty pracownicze obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 202 r. poz. 1465 ze zm.):

Pracodawca jest obowiązany ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych.

W myśl art. 103¹ § 1 ww. ustawy:

Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą.

Stosownie do art. 103⁴ § 1 i § 3 ww. ustawy:

Pracodawca zawiera z pracownikiem podnoszącym kwalifikacje zawodowe umowę określającą wzajemne prawa i obowiązki stron. Umowę zawiera się na piśmie.

Nie ma obowiązku zawarcia umowy, o której mowa w § 1, jeżeli pracodawca nie zamierza zobowiązać pracownika do pozostawania w zatrudnieniu po ukończeniu podnoszenia kwalifikacji zawodowych.

Wskazane regulacje prawne oznaczają, że pracodawca powinien sprzyjać rozwojowi zawodowemu pracowników i nie ma przy tym obowiązku zawierania umowy obligującej pracownika do pozostania w zatrudnieniu. Dodatkowo, przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie przewidują wyłączeń przy zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów wydatków pracodawcy związanych z kształceniem pracowników.

W związku z powyższym należy zwrócić uwagę na brzemiennie art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT, zgodnie z którym: Nie uważa się za koszty uzyskania przychodów:

wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników lub członków spółdzielni niebędących pracownikami w rozumieniu odrębnych przepisów, z tym że wydatki ponoszone na rzecz członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i innych spółdzielni zajmujących się produkcją rolną są kosztem uzyskania przychodów w części dotyczącej działalności objętej obowiązkiem podatkowym w zakresie podatku dochodowego.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że wyłączenie z kosztów zawarte w art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o CIT nie będzie miało w niniejszej sprawie zastosowania, ponieważ Spółka, nie będzie ponosiła przedmiotowych wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych oraz organów stanowiących.

Wskazać należy, ze uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodu jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

W świetle wyżej przedstawionego opisu sprawy stwierdzić należy, że poniesione przez Państwa koszty na sfinansowanie wydarzeń edukacyjnych pracowników mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w świetle art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, bowiem wszystkie przesłanki dotyczące ujmowania wydatku za koszt uzyskania przychodu zostały spełnione i nie występują negatywne przesłanki wymienione w art. 16 ustawy o CIT.

Zatem Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 3 w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy wyłącznie pytania w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych oznaczonego we wniosku nr 3. W zakresie pytania nr 1 dotyczącego podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacja podatkowa. Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i/lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).