Interpretacja indywidualna z dnia 13 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDSB2-1.4011.324.2023.2.AB

W zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie prawa do skorzystania z ulgi prorodzinnej jest:

- nieprawidłowe - w zakresie wskazanego limitu dochodów za lata 2020-2022,

- prawidłowe - w zakresie wskazanego limitu dochodów za rok 2023.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 sierpnia 2023 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi prorodzinnej. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismami z 11 września 2023 r. (o tej samej dacie wpływu), 21 września 2023 r. (o tej samej dacie wpływu) oraz 22 września 2023 r. (o tej samej dacie wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W roku 2020 złożyła Pani pozew o rozwód, który zakończył się wyrokiem rozwodowym w maju 2023 roku z orzekaniem o winie Pani męża, a także zabraniem mu praw rodzicielskich. Sprawuje Pani faktyczną władzę rodzicielską nad dzieckiem tzn. podejmuje Pani wszelkie decyzje dotyczące go, wykonuje Pani nad nim samodzielną pieczę, ponosi wszystkie koszty utrzymania, a ojciec dziecka spotykał się w tym czasie z nim sporadycznie i tylko na kilka godzin aż do kwietnia 2022 r. i w żaden sposób nie opiekował się nim. Jego władza rodzicielska jest jedynie formalna. Nie wykazuje żadnego zainteresowania wychowaniem i nie ponosi żadnych kosztów utrzymania poza zasądzonymi alimentami, które co jakiś czas płaci z opóźnieniem, zatem nie sposób uznać za wystarczające dla przyjęcia, że ojciec wykonywał władzę rodzicielską w rozumieniu art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Samo płacenie alimentów na małoletnie dzieci nie jest bowiem wystarczające dla przyjęcia, że również ojciec taką władzę wykonuje, co bezspornie świadczy o przysługującej uldze dla Wnioskodawczyni. Tym samym należy iść dalej i podjąć, że trwanie małżeństwa jest tylko formalne, a tym samym limit 112 tys. nie powinien być łączny dla żony i męża. W 2020 roku nastąpiło także ustalenie rozdzielności majątkowej, a także podział majątku u notariusza. Samotnie wychowuje Pani niepełnosprawne dziecko w czasie trwania procesu rozwodowego, który wiemy jest procesem długotrwałym i w tym przypadku bardzo opóźnionym przez niestawiennictwa ojca na rozprawy, powinna mieć Pani możliwość rozliczania się indywidualnie, jako samotna matka z przysługującym, tylko Pani limitem podatkowym, co także w rozmowie telefonicznej z Krajową Informacją Skarbową zostało potwierdzone. Pani mąż prowadził oddzielne gospodarstwo domowe w ( ) na przestrzeni kilku lat wraz z inną kobietą i nie przyczyniał się w żaden sposób do faktycznego sprawowania opieki nad dzieckiem, poza sporadycznymi kontaktami, które w głównej mierze miały za zadanie kontrolować Panią i pokazać kochance, jakim wspaniałym ojcem on jest. Mimo, iż nie spełnia Pani warunków określonych w art. 6 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. posiadania statusu rozwódki, to limit dochodu nie powinien mieć zastosowania. Co więcej, należałoby wtedy uwzględnić dochody kochanki w tym okresie i podzielić na 3, żeby było sprawiedliwie określając trwający związek małżeński, który był tylko na papierze. Obecnie zgodnie z art. 27f podatku dochodowego od osób fizycznych pkt 2e limit ten nie obowiązuje, co wydaje się być logicznie, ponieważ koszty rehabilitacji i innych wydatków osób niepełnosprawnych są wysokie, co z kolei rodzi potrzebę rodziców, aby je zaspokoić. Wzięła Pani więcej pracy, żeby zwiększyć swoje zarobki, ponieważ musiała Pani opłacić terapię czy turnusy rehabilitacyjne dziecka, a nie mogła liczyć Pani na męża, który często spóźniał się z alimentami lub groził, że zniszczy Panią finansowo. Musiała Pani do tego zmagać się z częstymi telefonami ze szkół, aby zabrać dziecko, więc tylko dzięki wyrozumiałości swoich szefów może Pani dalej pracować, a nie pobierać zasiłków i zastanawiać się jak spłacić kredyty, czy kupić dziecku cokolwiek, a nie mówiąc już o prywatnej terapii. Co więcej zniesienie limitu miało wejść w życie już od 2020 roku, po tym jak 12 września 2019 roku do sejmu wpłynął projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych złożony przez Komisję do Spraw Petycji Sejmu RP i nowy przepis dotyczący ulgi miał brzmieć: „Jeżeli małoletnie dziecko, o którym mowa w ust. 1 posiada orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności - kwota wskazana w ust. 2 pkt 1 podlega odliczeniu bez względu na kwotę dochodu uzyskiwanego przez rodzica lub rodziców dziecka”. Co dopiero po 3 latach ma miejsce i to w pakiecie Slim VAT obowiązującym od 1 lipca 2023 r., który odwołuje się do podatku dochodowego również i obowiązuje wstecz i ma zastosowanie od stycznia tegoż roku. Według powyższego wnosi Pani o przychylną dla siebie indywidualną interpretację w zakresie nie stosowania limitu 112 tys. zł dla samotnej matki niepełnosprawnego dziecka, która jest w trakcie rozwodu w latach 2020-2023 i tylko na dokumentach widnieje, jako mężatka, a w rzeczywistości jest sama i walczy, żeby jej dziecko było w przyszłości samodzielne i miało jak najlepsze życie w tym kraju.

W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku wskazała Pani, że:

Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczy złożonych zeznań podatkowych za lata 2020-2023, ponieważ w roku 2020 został złożony pozew o rozwód, ustalona rozdzielność majątkowa, jak i podział majątku u notariusza.

Data wyroku rozwodowego to xxx 2023 r., a uprawomocnienie nastąpiło w dniu xxx 2023 r.

Nie było orzeczonej separacji przez Sąd.

Syn urodził się w dniu xxx 2014 r.

Pani syn mieszkał i nadal mieszka wyłącznie z Panią przez cały okres, którego dotyczy wniosek tj. w (…), pod adresem, który jest również Pani miejscem zamieszkania (…).

Wykonuje Pani swoją władzę rodzicielską przez cały okres czasu zapewniając mu wszelkie niezbędne rzeczy do życia, wspierała go Pani, zawoziła go Pani na terapię, zajęcia dodatkowe, do szkoły, lekarzy, na turnusy rehabilitacyjne, mierzyła się Pani z jego wybuchami złości, agresji itp. czyli zapewniała mu Pani prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny, zarządzała majątkiem, podejmowała decyzje związane z jego edukacją, zdrowiem, a tym samym zaspokajała Pani jego potrzeby bytowe, edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne.

Syn uczęszczał w 2020 roku do (…). Potem w latach szkolnych (…). Przeniosła go Pani jednak na rok (…), aczkolwiek po pół roku przeszliście na nauczanie domowe (…), ponieważ poprzednia placówka spowodowała duży regres w jego zachowaniu. Obecnie Pani syn rozpoczął naukę w (…).

Pani syn posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane w dniu (…), w którym datuje się jego niepełnosprawność od wczesnego dzieciństwa do (…).

W okresie, którego dotyczy wniosek osiągała Pani dochody z tytułu umowy o pracę i rozliczała się Pani na zasadach ogólnych. Nie prowadziła Pani działalności gospodarczej.

Nie miały zastosowania przepisy z art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy zryczałtowanym podatku dochodowym, ustawy o podatku tonażowym.

Nie zostało zawarte porozumienie pisemne pomiędzy Panią a ojcem dziecka, ponieważ były mąż nie przyczyniał się do zaspokajania potrzeb dziecka, nie zabierał go poza miejsce zamieszkania, nie decydował o istotnych sprawach dziecka, więc nie należy mu się żadne prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej.

Syn nie został umieszczony w żadnej instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie.

Nie jest Pani matką ani prawnym opiekunem innych dzieci.

Przyjmując, że osobą samotnie wychowującą dziecko jest osoba, która w określonej sytuacji, określonym czasie zupełnie sama zajmuje się dzieckiem, to przez cały wnioskowany okres powinna Pani ten statut posiadać. Pani zdaniem nie liczy się stan cywilny, ale faktyczny. Jak podołała Pani we wniosku: do maja 2023 roku formalnie była Pani w związku małżeńskim, jednak na długo przed tą datą została Pani jedynym opiekunem mojego niepełnosprawnego syna. Sąd nie orzekł wcześniej o separacji, ponieważ z myślą o dobru Pani syna z uwagi na przemoc męża wobec Was niezwłocznie złożyła Pani pozew o rozwód.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej, określonej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za cały okres, którego dotyczy wniosek, tj. za lata 2020-2023, nawet w sytuacji przekroczenia limitu dochodów określonych tym przepisem?

Pani stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Pani zdaniem ma Pani prawo do odliczenia ulgi prorodzinnej w latach podatkowych 2020-2023.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku oraz jego uzupełnieniu jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1) wykonywał władzę rodzicielską;

2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

W myśl art. 27f ust. 1 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r., nadanym ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm.):

Od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1) wykonywał władzę rodzicielską;

2) pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;

3) sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.

Artykuł 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. wskazuje, że:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

 a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,

 b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b) 166,67 zł na trzecie dziecko,

c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

Stosownie do art. 27f ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu nadanym ustawą o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw z 9 czerwca 2022 r. (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265) i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1) jednego małoletniego dziecka - kwota 92,67 zł, jeżeli dochody podatnika:

a) pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł;

b) niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4c i 4g, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;

2) dwojga małoletnich dzieci - kwota 92,67 zł na każde dziecko;

3) trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota:

a) 92,67 zł odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,

b) 166,67 zł na trzecie dziecko,

c) 225 zł na czwarte i każde kolejne dziecko.

W świetle art. 27f ust. 2a ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a.

Zgodnie zaś z tym przepisem, w brzmieniu obowiązującym od 1 lipca 2022 r., który stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2022 r.:

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a oraz art. 30c ust. 2 pkt 2.

Przy czym, ulga prorodzinna nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do dziecka podatnika mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym - w zakresie osiągniętych w roku podatkowym przychodów, poniesionych kosztów uzyskania przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do zwiększania lub pomniejszenia podstawy opodatkowania albo przychodów, zobowiązania lub uprawnienia do dokonywania innych doliczeń lub odliczeń, lub dziecko podlega opodatkowaniu na zasadach wynikających z ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym lub ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o aktywizacji przemysłu okrętowego i przemysłów komplementarnych, co wynika z art. 27f ust. 7 w zw. z art. 6 ust. 8 cyt. ustawy.

Na podstawie art. 27f ust. 2b powołanej ustawy:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka.

Z kolei art. 27f ust. 2c ww. ustawy stanowi:

Odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1) na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych;

2) wstąpiło w związek małżeński.

Art. 27f ust. 2d ww. ustawy wskazuje, że:

Za podatnika pozostającego w związku małżeńskim, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a oraz ust. 10 i 11, nie uważa się:

1) osoby, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów;

2) osoby pozostającej w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności.

Z kolei art. 27f ust. 2e ww. ustawy, dodany ustawą z dnia 26 maja 2023 r. (Dz.U. z 2023 r. poz. 1059) o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, który na podstawie art. 29 ust. 2 ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2023 r. stanowi, iż:

Limity dochodów określone w ust. 2 pkt 1 nie dotyczą podatnika i jego małżonka, którzy wykonywali władzę, pełnili funkcję albo sprawowali opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do jednego dziecka, posiadającego orzeczenie albo decyzję, o których mowa w art. 26 ust. 7d.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ww. ustawy:

Warunkiem odliczenia wydatków, o których mowa w ust. 7a, jest posiadanie przez osobę, której dotyczy wydatek:

1) orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach, lub

2) decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną, albo

3) orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16 roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów.

Jak wynika z art. 27f ust. 3 ww. ustawy:

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem.

Zgodnie z art. 27f ust. 4 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Z kolei, w myśl art. 27f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2022 r. i mającym zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1 stycznia 2021 r.:

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę podatnicy mogą odliczyć od podatku w dowolnej proporcji przez nich ustalonej. W przypadku braku porozumienia między podatnikami, którzy zgodnie z rozstrzygnięciem sądu wspólnie wykonują władzę rodzicielską nad małoletnim dzieckiem po rozwodzie lub w trakcie separacji (piecza naprzemienna), lub gdy miejsce zamieszkania dziecka jest takie samo jak miejsce zamieszkania obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim - kwotę tę podatnicy odliczają w częściach równych. W pozostałych przypadkach odliczenie w wysokości 100% stosuje podatnik, u którego dziecko ma miejsce zamieszkania w rozumieniu ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny.

Nadmienić należy, że stosownie do art. 26 ustawy - Kodeks cywilny:

§ 1. Miejscem zamieszkania dziecka pozostającego pod władzą rodzicielską jest miejsce zamieszkania rodziców albo tego z rodziców, któremu wyłącznie przysługuje władza rodzicielska lub któremu zostało powierzone wykonywanie władzy rodzicielskiej. § 2. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje na równi obojgu rodzicom mającym osobne miejsce zamieszkania, miejsce zamieszkania dziecka jest u tego z rodziców, u którego dziecko stale przebywa. Jeżeli dziecko nie przebywa stale u żadnego z rodziców, jego miejsce zamieszkania określa sąd opiekuńczy.

Zgodnie z art. 92 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.):

Dziecko pozostaje aż do pełnoletności pod władzą rodzicielską.

Zgodnie z art. 93 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom.

Stosownie do art. 95 § 1 ww. ustawy:

Władza rodzicielska obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do wychowania dziecka, z poszanowaniem jego godności i praw.

W myśl art. 97 § 1 tej ustawy:

Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom, każde z nich jest obowiązane i uprawnione do jej wykonywania.

Zgodnie z art. 106 ww. ustawy:

Jeżeli wymaga tego dobro dziecka, sąd opiekuńczy może zmienić orzeczenie o władzy rodzicielskiej i sposobie jej wykonywania zawarte w wyroku orzekającym rozwód, separację bądź unieważnienie małżeństwa, albo ustalającym pochodzenie dziecka.

Zgodnie z treścią art. 107 ww. Kodeksu:

§ 1. Jeżeli władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom żyjącym w rozłączeniu, sąd opiekuńczy może ze względu na dobro dziecka określić sposób jej wykonywania i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Sąd pozostawia władzę rodzicielską obojgu rodzicom, jeżeli przedstawili zgodne z dobrem dziecka pisemne porozumienie o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Rodzeństwo powinno wychowywać się wspólnie, chyba że dobro dziecka wymaga innego rozstrzygnięcia.

§ 2. W braku porozumienia, o którym mowa w § 1, sąd, uwzględniając prawo dziecka do wychowania przez oboje rodziców, rozstrzyga o sposobie wspólnego wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywaniu kontaktów z dzieckiem. Sąd może powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej jednemu z rodziców, ograniczając władzę rodzicielską drugiego do określonych obowiązków i uprawnień w stosunku do osoby dziecka, jeżeli dobro dziecka za tym przemawia.

Przystępując do oceny możliwości zastosowania ulgi prorodzinnej – wskazać należy, że wysokość odliczenia kwoty z tytułu ulgi na dzieci, o której mowa w art. 27f ustawy, została określona na dziecko przy czym rodzicom dziecka ustawodawca przyznał jeden wspólny limit dochodów, od którego uzależnione jest prawo do ulgi prorodzinnej.

W myśl art. 27f ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w latach 2020-2022 przysługiwał Pani oraz Pani mężowi wspólny limit dochodów w uldze prorodzinnej w kwocie 112 000 zł.

Obowiązujące w latach 2020-2022 przepisy nie przewidywały możliwości zastosowania ulgi prorodzinnej po przekroczeniu limitu 112 000 zł przez rodziców pozostających w związku małżeńskim w przypadku wychowywania dziecka z orzeczoną niepełnosprawnością.

Zatem, Pani stanowisko w zakresie wskazanego limitu dochodów za lata 2020-2022, a tym samym prawa do skorzystania z ulgi prorodzinnej należało uznać za nieprawidłowe.

Z informacji przedstawionych we wniosku i uzupełnieniu wynika, że jest Pani matką małoletniego dziecka. Pani syn mieszkał i nadal mieszka wyłącznie ze Panią. Wykonuje Pani swoją władzę rodzicielską przez cały okres czasu zapewniając synowi wszelkie niezbędne rzeczy do życia, wspiera go Pani, zawozi go Pani na terapię, zajęcia dodatkowe, do szkoły, lekarzy, na turnusy rehabilitacyjne, mierzy się Pani z jego wybuchami złości, agresji itp. Zapewnia mu Pani prawidłowy rozwój psychiczny i fizyczny, zarządza majątkiem, podejmuje decyzje związane z jego edukacją, zdrowiem, a tym samym zaspokaja jego potrzeby bytowe, edukacyjne, rozwojowe, zdrowotne i emocjonalne. Ojciec dziecka spotykał się z synem sporadycznie i tylko na kilka godzin aż (…) i w żaden sposób nie opiekował się nim. Jego władza rodzicielska jest jedynie formalna. Nie wykazuje żadnego zainteresowania wychowaniem i nie ponosi żadnych kosztów utrzymania poza zasądzonymi alimentami. Pani syn posiada orzeczenie o niepełnosprawności wydane (…), w którym datuje się jego niepełnosprawność od wczesnego dzieciństwa do (..).

W świetle zacytowanych wyżej przepisów - na tle przedstawionego stanu faktycznego - uznać należy, że w związku z tym, że w 2023 r. dziecko mieszka z Panią oraz to Pani wykonuje władzę rodzicielską w stosunku do małoletniego dziecka, to wyłącznie Pani przysługuje prawo do dokonania odliczenia w ramach ulgi prorodzinnej, wynikającej z art. 27f ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedstawionej sytuacji, gdy ulga dotyczy dziecka niepełnosprawnego, o którym mowa w art. 26 ust. 7d, wysokość dochodów uzyskanych od 1 stycznia 2023 r. pozostaje bez wpływu na możliwość korzystania z ulgi.

Zatem, Pani stanowisko w zakresie prawa do skorzystania z ulgi prorodzinnej za rok 2023 należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo wskazać należy, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pani w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego oraz zastosuje się Pani do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm. dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).