Interpretacja indywidualna z dnia 9 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.449.2023.2.AND

Wydatki na wykonanie przyłącza poniesione przez Wnioskodawcę powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pomimo zamiaru późniejszego nieodpłatnego przekazania go przedsiębiorstwu wodociągowemu w ramach umowy przekazania wraz z protokołem przekazania, powinny one zostać uznane za koszty inne niż bezpośrednie i w związku z tym powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 sierpnia 2023 roku wpłynął Państwa wniosek z 11 sierpnia 2023 roku o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. ustalenia czy:

- wydatki na wykonanie przyłącza poniesione przez Wnioskodawcę powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo zamiaru późniejszego nieodpłatnego przekazania go przedsiębiorstwu wodociągowemu w ramach umowy przekazania wraz z protokołem przekazania,

- w przypadku uznania, że wydatki na wykonanie przyłącza poniesione przez Wnioskodawcę są kosztami uzyskania przychodu, powinny one zostać uznane za koszty inne niż bezpośrednie i w związku z tym powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca – spółka A. Sp. z o.o. z siedzibą w (…) – prowadzi działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca jest w posiadaniu kolejowo-drogowego terminala przeładunkowego, zlokalizowanego w Gminie X w województwie (…), na którym prowadzi działalność gospodarczą, polegającą na przeładunku i magazynowaniu materiałów masowych i innych towarów. Teren, na którym znajduje się terminal przeładunkowy, nie jest własnością spółki i jest dzierżawiony na podstawie długookresowej umowy dzierżawy.

Na terenie terminala przeładunkowego, Wnioskodawca posiada urządzenia i budowle służące do przeładunku i magazynowania towarów oraz kontenery socjalne, biurowe oraz techniczne przeznaczone dla personelu obsługującego przeładunki. Terminal przeładunkowy nie posiada przyłączenia do sieci wodociągowej, co utrudnia pracę terminala przeładunkowego oraz wpływa negatywnie na warunki pracy jego obsługi.

Właściciel lokalnej gminnej sieci wodociągowej (przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne) zgodziło się na przyłączenie i dostarczanie wody do terminala przeładunkowego, pod warunkiem wykonania przez Wnioskodawcę na własny koszt przyłącza wodociągowego w postaci rury podziemnej o średnicy 80 m, wraz z zaworami, łączącej sieć wodociągową przedsiębiorstwa wodociągowego z terminalem przeładunkowym. Trasa przyłącza ma przebiegać przez teren będący własnością Gminy, który to teren Gmina udostępni spółce do celów wykonania przyłącza nieodpłatnie.

Wnioskodawca uzyskał zgodę na przeprowadzenie przez przedmiot dzierżawy przyłącza wodociągowego. Po wybudowaniu przyłącza wodociągowego Spółka przekaże nieodpłatnie przyłącze na rzecz gminnego przedsiębiorstwa wodociągowego, w zamian za przejęcie przez to przedsiębiorstwo obowiązku poniesienia kosztów utrzymania przyłącza i zapewnienia jego niezawodnego działania. Gminna sieć wodociągowa zabezpieczy dostawy wody do nieruchomości Spółki na ogólnych zasadach, tj. na podstawie umowy dostarczania wody, zabezpieczając jednocześnie obsługę i utrzymanie przyłącza w niezbędnym zakresie w celu zapewnienia dostaw wody do Spółki.

Aktualnie trwają prace zmierzające do wykonania przyłącza. Przyłącze jest wykonywane przez podmioty trzecie, na zlecenie Wnioskodawcy. Szacowany koszt jego wykonania przyłącza wodociągowego wynosi 90.000,00 zł netto.

Wnioskodawca zamierza ująć koszty wykonania tego przyłącza jako koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia tj. w dniu, w którym ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku).

Pytania

 1. Czy wydatki na wykonanie przyłącza poniesione przez Wnioskodawcę powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, pomimo zamiaru późniejszego nieodpłatnego przekazania go przedsiębiorstwu wodociągowemu w ramach umowy przekazania wraz z protokołem przekazania? (pytanie oznaczone we wniosku nr 1)

 2. Czy w przypadku uznania, że wydatki na wykonanie przyłącza poniesione przez Wnioskodawcę są kosztami uzyskania przychodu, powinny one zostać uznane za koszty inne niż bezpośrednie i w związku z tym powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy:

 1. Wydatki na wykonanie przyłącza poniesione przez Wnioskodawcę powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodu zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „u.p.d.o.p.”), pomimo późniejszego nieodpłatnego przekazania go gminnemu przedsiębiorstwu wodociągowemu.

 2. Wydatki na wykonanie przyłącza poniesione przez Wnioskodawcę powinny zostać uznane za koszty inne niż bezpośrednie i w związku z tym powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

Ad 1

Wnioskodawca uważa, że wydatki poniesione przez niego na budowę przyłącza wodociągowego służącego do doprowadzania wody, które następnie zostanie nieodpłatnie przekazane przedsiębiorstwu wodociągowemu w zamian za przejęcie przez to przedsiębiorstwo obowiązku poniesienia kosztów utrzymania przyłącza i zapewnienia jego niezawodnego działania, stanowią koszty uzyskania przychodów.

Zapewnienie Wnioskodawcy dostawy bądź odbioru mediów jest niezbędnym warunkiem umożliwiającym poprawę funkcjonowania przedsiębiorstwa, które dotychczas nie było w stanie zapewnić odpowiednich warunków pracy swoim pracownikom, a także osobom trzecim, które korzystały z tego punktu przeładunkowego. Poniesienie wydatków na budowę przyłącza jako obiektu związanego z doprowadzeniem mediów jest działaniem niezbędnym w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, zapewniającym prawidłowe funkcjonowanie punktu przeładunkowego, co umożliwi jego rozwój i warunkuje osiąganie przez Wnioskodawcę wyższych przychodów.

Zatem, pomiędzy przychodami Wnioskodawcy a wydatkami na budowę przyłącza wodociągowego umożliwiającego doprowadzenie mediów, niewątpliwie istnieje związek przyczynowo-skutkowy. Nie ma przy tym znaczenia, że Wnioskodawca zamierza przekazać wybudowane z własnych środków przyłącze wodociągowe nieodpłatnie gminnemu przedsiębiorstwu wodociągowemu zwłaszcza, że w wyniku tego przekazania, świadczenia stron umowy będą ekwiwalentne, ponieważ gminne przedsiębiorstwo wodociągowe w wyniku umowy przejmie obowiązek poniesienia kosztów utrzymania przyłącza i zapewnienia jego niezawodnego działania.

Przekazanie przyłącza gminnemu przedsiębiorstwu wodociągowemu jest powszechną praktyką, którą dopuszcza prawo cywilne. Ustawodawca uregulował tę kwestię w art. 49 § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), który stanowi, że „Osoba, która poniosła koszty budowy urządzeń, o których mowa w § 1 i jest ich właścicielem, może żądać, aby przedsiębiorca, który przyłączył urządzenia do swojej sieci, nabył ich własność za odpowiednim wynagrodzeniem, chyba że w umowie strony postanowiły inaczej. Z żądaniem przeniesienia własności tych urządzeń może wystąpić także przedsiębiorca”. We wspomnianym § 1 tego przepisu wymienia się m.in. urządzenia służące do doprowadzania płynów.

W związku z powyższym, niezależnie od charakteru przekazania infrastruktury takiej jak przyłącze wodociągowe, wydatki poniesione na jej budowę należy zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy w tym miejscu również wskazać, że ustawodawca w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wymienia kategorie kosztów, które nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. W ocenie Wnioskodawcy, opisywane w niniejszym wniosku o interpretację wydatki nie kwalifikują się do żadnej z kategorii kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W szczególności nie ma podstaw do przyjęcia, że w przypadku, gdy dochodzi do nieodpłatnego przekazania infrastruktury technicznej, będzie to darowizna. Przekazanie infrastruktury nie ma bowiem na celu obdarowania kogokolwiek, ale jest niezbędne do uzyskania dostępu do mediów przez podmiot, który dokonuje przekazania. Nie można również uznać, że przyłącze będzie w takim wypadku przekazane „za darmo”, skoro w związku z przekazaniem na gminnym przedsiębiorstwie wodociągowym będą spoczywać obowiązki związane z jego eksploatacją. Ten pogląd znajduje odzwierciedlenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Zgodnie z nim, przyłącza do sieci wodociągowej nie stanowią obiektów kompletnych i przekazanie ich nie stanowi darowizny (m.in. wyrok NSA z dnia 15 kwietnia 1998 r., sygn. akt SA/Sz 1205/97 oraz wyrok NSA z 7 kwietnia 2000 r., sygn. akt SA/Ka 1836/98).

Prezentowany przez Wnioskodawcę pogląd odnośnie możliwości ujęcia wydatków na wykonanie przyłącza poniesionych przez Wnioskodawcę jako koszty uzyskania przychodu, pomimo jego późniejszego nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwu wodociągowemu, zdają się podzielać organy podatkowe w licznych interpretacjach prawa podatkowego. Tak uznał m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej (Znak: ILPB3/423-570/11-4/MM) z 9 marca 2012 r. oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej (Znak: ILPB3/423-481/11-4/MM) z 10 stycznia 2012 r.

Ad 2

Wnioskodawca uważa, że wydatki na wykonanie przyłącza, poniesione przez Wnioskodawcę, powinny zostać uznane za koszty inne niż bezpośrednie i w związku z tym powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

Koszty inne niż bezpośrednie stanowią te wydatki, które ponoszone są w celu zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, tj. wydatki na funkcjonowanie przedsiębiorstwa, związane z całokształtem działalności. Co do zasady, kosztów takich nie można przypisać konkretnym przychodom, jak również ocenić szczegółowo stopnia ich wpływu na uzyskanie przychodów. Są one jednak racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Nie pozostają one w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika – brak jest możliwości ustalenia, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód.

W ocenie Wnioskodawcy, nie ma wątpliwości, że nakłady na budowę przyłącza wodociągowego nie mogą być powiązane z konkretnymi przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę, jednak przejawiają związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, dlatego powinny zostać zakwalifikowane jako koszty inne niż bezpośrednie. Tożsame stanowisko z przedstawionym w niniejszym wniosku prezentowały wielokrotnie organy podatkowe w interpretacjach podatkowych. Przykładowo Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 12 marca 2014 r. (Znak: IPTB3/423-471/13-7/PM) uznała, że: „poniesione nakłady na budowę ww. przyłączy oraz fragmentu sieci wodno-kanalizacyjnej co prawda nie mogą być powiązane z konkretnymi przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę, przejawiają jednakże związek z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, wobec tego mogą stanowić koszty podatkowe w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Przedmiotowe wydatki stanowić będą, tzw. pośredni koszt uzyskania przychodów”. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 26 czerwca 2018 r. (Znak: 0111-KDIB2-1.4010.174.2018.1.BJ) wskazał z kolei, że: „do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np.: koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami”.

W związku z powyższym, powstaje również pytanie, kiedy będzie możliwe ujęcie kosztów wykonania przyłącza jako kosztów uzyskania przychodu. Stosownie do art. 15 ust. 4d u.p.d.o.p., koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

W myśl art. 15 ust. 4e u.p.d.o.p., za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku) albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

W świetle tego przepisu wydatki, których nie można przyporządkować do określonych przychodów danego roku podatkowego (koszty pośrednie) powinny zostać zaliczone w koszty w dacie ich poniesienia. Zdaniem Wnioskodawcy, zapatrywanie to jest uprawnione. Potwierdza to m.in. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w cytowanej wyżej interpretacji indywidualnej z dnia 26 czerwca 2018 r. (Znak: 0111-KDIB2-1.4010.174.2018.1.BJ).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na wstępie należy zaznaczyć, że przedstawione przez Państwa pytania we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wyznaczają zakres przedmiotowy tego wniosku.

W związku z powyższym, tutejszy Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Wnioskodawcy. Zatem, inne kwestie wynikające z własnego stanowiska, nie objęte pytaniami, nie zostały rozpatrzone w niniejszej interpretacji.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587, dalej: „ustawa o CIT”),

kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. (…)

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

- został właściwie udokumentowany,

- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodu.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą, zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, iż wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ustawy o CIT, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

Jednocześnie trzeba podkreślić, że przez pojęcie „zachować” należy rozumieć dochować coś w stanie niezmienionym, nienaruszonym, utrzymać. Natomiast „zabezpieczyć” oznacza uczynić bezpiecznym, niezagrożonym, dać ochronę. Można więc przyjąć, że koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronę istniejącego źródła przychodów, które umożliwią dalsze funkcjonowanie źródła. Za koszty związane z zabezpieczeniem i zachowaniem źródła przychodów należy więc uznać przede wszystkim koszty prawidłowego funkcjonowania podatnika oraz prawidłowego prowadzenia działalności gospodarczej, do której zalicza się koszty poniesione w celu uzyskania przychodów.

Zatem, właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

1. przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

2. potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca posiada kolejowo-drogowy terminal przeładunkowy, który znajduje się na terenie dzierżawionym przez Spółkę. Na terenie terminala przeładunkowego, Wnioskodawca posiada urządzenia i budowle służące do przeładunku i magazynowania towarów oraz kontenery socjalne, biurowe oraz techniczne przeznaczone dla personelu obsługującego przeładunki. Terminal przeładunkowy nie posiada przyłączenia do sieci wodociągowej, co utrudnia pracę terminala przeładunkowego oraz wpływa negatywnie na warunki pracy jego obsługi. Właściciel lokalnej gminnej sieci wodociągowej (przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne) zgodził się na przyłączenie i dostarczanie wody do terminala przeładunkowego, pod warunkiem wykonania przez Wnioskodawcę na własny koszt przyłącza wodociągowego. Po wybudowaniu przyłącza wodociągowego, Spółka przekaże nieodpłatnie przyłącze na rzecz gminnego przedsiębiorstwa wodociągowego, w zamian za przejęcie przez to przedsiębiorstwo obowiązku poniesienia kosztów utrzymania przyłącza i zapewnienia jego niezawodnego działania. Gminna sieć wodociągowa zabezpieczy dostawy wody do nieruchomości Spółki na ogólnych zasadach, tj. na podstawie umowy dostarczania wody, zabezpieczając jednocześnie obsługę i utrzymanie przyłącza w niezbędnym zakresie w celu zapewnienia dostaw wody do Spółki.

Państwa wątpliwości dotyczą kwestii ustalenia czy poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na wykonanie przyłącza powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodu, pomimo późniejszego nieodpłatnego przekazania tego przyłącza gminnemu przedsiębiorstwu wodociągowemu.

Mając na uwadze powyższe, wskazać należy, że ww. wydatki mogą stanowić koszt uzyskania przychodów.

Z opisu sprawy wynika bowiem, że brak przyłączenia do sieci wodociągowej utrudnia pracę terminala przeładunkowego oraz wpływa negatywnie na warunki pracy jego obsługi. Ponadto, po wybudowaniu przyłącza wodociągowego, Spółka przekaże nieodpłatnie przyłącze na rzecz gminnego przedsiębiorstwa wodociągowego, w zamian za przejęcie przez to przedsiębiorstwo obowiązku poniesienia kosztów utrzymania przyłącza i zapewnienia jego niezawodnego działania. Gminna sieć wodociągowa zabezpieczy dostawy wody do nieruchomości Spółki na ogólnych zasadach, tj. na podstawie umowy dostarczania wody, zabezpieczając jednocześnie obsługę i utrzymanie przyłącza w niezbędnym zakresie w celu zapewnienia dostaw wody do Spółki.

Zatem, wskazać należy, że wydatki na wykonanie przyłącza wodociągowego zostaną poniesione w celu uzyskania przychodu oraz w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie dot. pytania Nr 1 należało uznać za prawidłowe.

Powzięli Państwo również wątpliwość w kwestii ustalenia czy ww. wydatki powinny zostać uznane za koszty inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami i w związku z tym powinny zostać ujęte jako koszty uzyskania przychodu w dacie ich poniesienia.

Odnosząc się do momentu zaliczenia ww. wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, wskazać należy, że podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. Koszty podatkowe na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych można podzielić na:

- koszty bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4-4c ustawy o CIT) oraz

- koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami (art. 15 ust. 4d ustawy o CIT).

Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera definicji kosztu „bezpośrednio związanego z przychodami” oraz kosztu „innego niż bezpośrednio związanego z przychodami” – brak takiej definicji związany jest z nieokreślonością tych pojęć i brakiem stałych, niezmiennych kryteriów oceny wystąpienia bezpośredniego lub jedynie pośredniego związku takich kosztów z przychodami osoby prawnej w konkretnym przypadku. W efekcie, te same wydatki mogą być w danych warunkach bezpośrednimi, zaś w innych jedynie pośrednimi kosztami uzyskania przychodu. Ocena tej kwestii musi być więc dokonywana w każdym przypadku na tle określonej sytuacji, przy uwzględnieniu indywidualnych cech działalności podatnika, w warunkach której wydatki te są ponoszone. Przy czym, jeżeli określone wydatki można powiązać z osiąganiem konkretnego przychodu, to bez względu na możliwość jednoczesnego wywiedzenia pośredniego związku tych wydatków z ewentualnymi innymi przychodami, zaliczenie ich do kosztów uzyskania przychodów ocenić należy w kontekście tego przychodu, z którym wydatki te są bezpośrednio związane.

Zgodnie z ugruntowanym poglądem, kosztami uzyskania przychodów bezpośrednio związanymi z przychodami są takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost (w sposób bezpośredni) na uzyskanie konkretnych przychodów. Klasycznym przykładem bezpośredniego związku kosztów z przychodami jest relacja, w jakiej pozostają wydatki na nabycie lub wytworzenie jednostki towaru i przychód z jej zbycia.

Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, a więc takie, którym nie można przypisać konkretnego przychodu, jakkolwiek ich ponoszenie warunkuje ich uzyskanie, np.: koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników. Tego rodzaju koszty, chociaż niewątpliwie związane są z osiąganymi przychodami, nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przychodami. Tym samym, nie jest możliwe ustalenie, w którym okresie bądź roku podatkowym wystąpi przychód uzasadniający potrącenie takich kosztów.

W myśl art. 15 ust. 4 ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Natomiast na podstawie art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:

Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT,

za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na wykonanie przyłącza wodociągowego łączącego sieć wodociągową z terminalem przeładunkowym mają pośredni związek z prowadzoną przez Spółkę działalnością (nie mają one bezpośredniego odzwierciedlenia w uzyskanych przez Spółkę przychodach, ale ich poniesienie jest warunkiem ich uzyskania). Tym samym, przedmiotowe wydatki stanowią pośrednie koszty uzyskania przychodów potrącalne w dacie ich poniesienia.

Przy czym „dzień poniesienia” w niniejszej sprawie należy ocenić przez pryzmat art. 15 ust. 1 ustawy o CIT dot. definitywności poniesienia wydatku. W sytuacji opisanej we wniosku wydatek poniesiony na wykonanie przyłącza wodociągowego stanie się definitywny dopiero w momencie przekazania go na rzecz gminnego przedsiębiorstwa wodociągowego. Wtedy to przedsiębiorstwo przejmie obowiązki poniesienia kosztów utrzymania przyłącza i zapewnienia jego niezawodnego działania, w tym zabezpieczy dostawę wody do nieruchomości Spółki na podstawie umowy dostarczania wody do Spółki.

Zatem wydatek poniesiony na budowę przyłącza wodociągowego należy uznać za koszt uzyskania przychodu w momencie przekazania tego przyłącza na rzecz gminnego przedsiębiorstwa wodociągowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania Nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. Ocena prawna Państwa stanowiska w zakresie podatku od towarów i usług zostanie zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem przyszłym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych oraz wyroków sądów administracyjnych stwierdzić należy, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach innych podmiotów i nie wiążą Organu w sprawie będącej przedmiotem wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA).

Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).