Interpretacja indywidualna z dnia 9 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.424.2023.3.EC

Możliwość skorzystania z ulgi na zabytki.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

31 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 29 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi na zabytki. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwania – pismem z 4 sierpnia 2023 r. (wpływ 9 sierpnia 2023 r.) oraz pismem z 6 września 2023 r. (wpływ 11 września 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowana będąca stroną postępowania: Pani ......

2)Zainteresowany niebędący stroną postępowania: Pan ....

Opis stanu faktycznego

Od stycznia 2023 r. zmieniła się teść art. 26hb, dotyczącego ulgi na zabytki. Wraz z mężem Wnioskodawczyni jest właścicielem (współwłaścicielem) domu położonego w obszarze wsi objętej ewidencją zabytków. Małżonkowie remontują dom w porozumieniu i na podstawie ustaleń i zaleceń regionalnego konserwatora zabytków. Małżonkowie ponoszą koszty remontu, prac budowlanych, uzgodnionych z konserwatorem, a dowodem poniesionych kosztów są faktury VAT.

Właścicielami domu małżonkowie są od końca 2021 r. Budynek według MPZP znajduje się w strefie „B” ochrony konserwatorskiej i jest wpisany do gminnej ewidencji zabytków.

Ochroną zatem objęta jest bryła budynku oraz historyczny układ ruralistyczny. Prace dotyczą robót budowlanych, remontowych/restauratorskich. Prace te trwają od stycznia i będą trwać do końca roku lub dłużej. Prace obejmują następujący zakres: wymiana stolarki i drzwi, ocieplenie budynku wewnętrzne, odrestaurowanie zabytkowych pieców, odnowienie elewacji oraz odbudowa schodów z przodu i tych z tyłu domu. Dokładne zalecenia pisemne małżonkowie otrzymali od konserwatora już w poprzednim roku. Oboje z mężem będą rozliczać się w ramach ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Dom znajduje się w ..., gmina …, działka nr … Mąż Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem domu zakupionego z końcem 2021 r. na mocy aktu notarialnego. Dom objęty jest ochroną konserwatorską. Wnioskodawczyni ma z mężem wspólność majątkową małżeńską. Małżonkowie rozliczają się na podstawie PIT-37, ale osobno. Faktury VAT wystawione są na oboje małżonków.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni nadmienia, że data nabycia nieruchomości według aktu notarialnego to 29 października 2021 r. Podstawą prawną nabycia był akt kupna sprzedaży. Wnioskodawczyni wraz z mężem są jedynymi właścicielami wymienionej nieruchomości, w skład której wchodzi działka nr … wraz z zabudową mieszkalną (budynek jednorodzinny). Budynek nie jest zabytkiem. Budynek nie jest wpisany do rejestru zabytków. Jest natomiast objęty ochroną konserwatora, gdyż obszar wsi, strefa B ochrony konserwatorskiej, tożsama z granicą historyczną układu ruralistycznego, jest wpisana  do gminnej ewidencji zabytków (MPZP Uchwała nr … zatwierdzona przez  Radę Gminy ... z dnia 20 lutego 2019 r., opublikowana w D. U. Województwa ... z dnia ... 2019 r., poz. ...). Ze względu na ochronę konserwatorską obszaru wsi, bryła budynku podlega ochronie konserwatorskiej, tak jak wszelkie elementy zewnętrzne, elewacja, dach, stolarka okienna, zabytkowe drzwi, schody do domu, elementy konstrukcyjne wpływające na kształt bryły, jej stabilność i inne elementy.

Wojewódzki Konserwator Zabytków w swojej odpowiedzi na pismo małżonków powołał się na art 3. ust. 12 ustawy z dnia 23 lipca 2023 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami i przestrzennym założeniu wiejskim, zawierającym zespoły budowlane, pojedyncze budynki i formy zaprojektowanej zieleni rozmieszczonej w układzie historycznych podziałów własnościowych i funkcjonalnych, w tym ulic i sieci dróg. Podkreślił, że w przypadku Wnioskodawczyni ochronie konserwatorskiej podlega nie tyle układ przestrzenny miejscowości, określony przez historyczne rozplanowanie placów i ulic, ich przebieg, szerokości i przekrój, historyczny kształt i wielkość działek oraz ich sposób zagospodarowania, współzależności miedzy zabudową, zielenią a otwartą przestrzenią, a głównie wygląd zewnętrzny budowli określony skalą, rozmiarami, stylem, konstrukcją, materiałami, kolorem i wystrojem. Dodał, że ochrona konserwatorska w tym przypadku rozciąga się na poszczególne obiekty współtworzące ten układ, a wszystkie planowane zmiany w obrębie wymienionych komponentów tego układu mogą prowadzić do naruszenia substancji i zmiany wyglądu zabytku. Ujęcie w gminnej ewidencji zabytków układu ruralistycznego wsi ..., ma na celu ochronę dotychczasowego widoku, elementów obszaru, w tym wyglądu poszczególnych budynków, niezależnie czy są indywidualnie objęte ochroną konserwatorską. Konserwator zabytków wspomina w piśmie, że zakupiony przez Wnioskodawczynię i Jej męża budynek posiada znaczne walory architektoniczne i kluczową rolę dla percepcji obszaru. Negatywnie opiniował ocieplenie zewnętrzne budynku. Małżonkowie posiadają na moment poniesienia ww. wydatków sporządzone na piśmie pozwolenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na prowadzenie opisanych prac lub robót.

Wojewódzki Konserwator Zabytków pozwolił na następujący zakres prac:

- wymiana więźby pokrycia dachowego; prace o charakterze odtworzeniowym;

- termomodernizacja budynku - docieplenie budynku od wewnątrz;

- przebudowa układu funkcjonalnego, odbudowa schodów wewnętrznych

i zewnętrznych, wymiana/wykonanie nowych instalacji wewnętrznych;

- wymiana stolarki okiennej na nową, z szybą zespoloną, w istniejących otworach, z warunkiem zachowania charakteru odtworzeniowego co do kształtu, wielkości i podziałów; dopuszczalny montaż stolarki PCV;

- renowacja lub odtworzenie zewnętrznych podwójnych drzwi wejściowych;

- przebudowa i odbudowa pieców kaflowych;

- przebudowa stropów.

Poniesione wydatki nie będą odliczone w ramach zryczałtowanego podatku dochodowego, małżonkowie nie będą odliczali wydatków w ramach innych ulg podatkowych niż ulga  na zabytki. Wydatki na prace budowlano-remontowo-konserwatorskie, opisane i za zgodą Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, zostaną odliczone przez małżonków tylko w ramach ulgi na zabytki, w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Poniesione wydatki nie będą finansowane, dofinansowane, zwrócone w jakiejkolwiek formie. Prace, których nie opisał i/lub do których nie odniósł się Wojewódzki Konserwator Zabytków jak tynki, prace wykończeniowe wewnętrzne, nie będą przez małżonków odliczane w ramach ulgi,  w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Faktury, jakie posiadają małżonkowie są fakturami VAT.

W momencie poniesienia wydatku małżonkowie byli, są i nadal będą jedynymi właścicielami budynku. Po poniesieniu wydatków, małżonkowie umówią się na odbiór prac  z Wojewódzki Konserwator Zabytków, w celu uzyskania zaświadczenia potwierdzającego wykonanie prac opisanych przez niego. Dopiero na podstawie wyżej opisanego zaświadczenia, małżonkowie będą ubiegali się o ulgę od zabytków, w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Ponieważ Wnioskodawczyni rozlicza się z mężem osobno, będzie dokonywać odliczeń wydatków związanych z robotami budowlano-remontowo-konserwatorskimi w swoich indywidualnych zeznaniach podatkowych, za rok w którym takie wydatki zostały poniesione, tak by się nie duplikowały. Małżonkowie nie zamierzają dokonywać odliczeń w żadnych innych zeznaniach podatkowych. Małżonkowie są zatrudnieni na umowy o pracę, natomiast kupno oraz remont dodatkowo współfinansują  z kredytu hipotecznego, jak zaciągnęli na ten cel w …. Dodatkowo mąż Wnioskodawczyni, poza zatrudnieniem na umowę o pracę, prowadzi również jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której płaci podatek według skali podatkowej 19%.

Wnioskodawczyni nadmienia, że w ubiegłym roku wystąpiła z podobnym zapytaniem  o interpretację przepisów podatkowych, która dla Niej była korzystna w odniesieniu  do faktur VAT za wydatki na opisany remont/prace budowlane. Prawdą jest, że w zapytaniu  z 2022 r. stwierdzono, że nie może Ona odliczać faktur wystawionych przez podatników niepodlegających podatkowi VAT. Jednak co do pozostałej części zapytania Wnioskodawczyni odniesiono się pozytywnie, potwierdzająco.

W kolejnym uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni doprecyzowała, że prace o jakich wspominała dotyczą 2023 r. oraz wydatków jakie w tym roku poniosła. Daty wystawienia faktur VAT, potwierdzających wydatki na prace budowlano-remontowo-konserwatorskie, dotyczą 2023 r. Zapytanie Wnioskodawczyni dotyczy skorzystania z ulgi na zabytki  w odniesieniu do wydatków na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane poniesionych od 1 stycznia 2023 r., na podstawie przepisu art. 26hb ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytania

1.Czy wobec zmian w przepisach od stycznia 2023 r., małżonkowie nadal mają prawo do wspomnianej ulgi na remont obiektu, znajdującego się w obszarze objętym ewidencją zabytków, postępując zgodnie z zaleceniami konserwatora oraz po odebraniu tych prac przez konserwatora?

2.Czy rozliczając się na podstawie PIT-37 małżonkowie mogą skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 26hb (ulga na zabytki)?

Stanowisko Państwa w sprawie

Wnioskodawczyni wraz z mężem uważa, że postępując zgodnie z zaleceniami konserwatora zabytków oraz po odebraniu prac budowlano/remontowych przez konserwatora, małżonkowie będą mogli skorzystać z ulgi na mocy art. 26hb, rozliczając faktury VAT.

Małżonkowie mogą w osobnych PIT-37 rozliczać się tak, aby korzystać z ulgi na zabytki,  po odebraniu prac przez konserwatora, po przedstawieniu faktur VAT oraz zgodnie  z zapisami Ordynacji podatkowej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Z dniem 1 stycznia 2022 r. ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) został dodany art. 26hb do ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.).

Ustawa z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265), która weszła w życie 1 stycznia 2023 r. zmieniła niektóre rozwiązania dotyczące ulgi na zabytki.

Przepis art. 26hb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 poz. 1128 ze zm.) został zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy zmieniającej z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265; „ustawa zmieniająca”) i obowiązuje od 1 stycznia 2023 r.

Stosownie do przepisu art. 26hb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.):

Natomiast zgodnie z art. 20 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265):

Zgodnie z przepisem art. 26hb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.:

W myśl art. 26hb ust. 2 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2022 r.:

W myśl art. 40 ustawy z dnia 9 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r. poz. 1265):

Art. 26hb ust. 2 ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.) stanowi, że:

Z art. 26hb ust. 3 tejże ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.) wynika, że:

Jak stanowi art. 26hb ust. 4 ustawy:

Stosownie do art. 26hb ust. 6 ww. ustawy:

Jak natomiast można wywieść art. 26hb ust. 7 tejże ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.):

Stosownie do art. 26hb ust. 8 ustawy:

Art. 26hb ust. 9 ww. ustawy (w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2023 r.) stanowi, że:

Jak stanowi art. 26hb ust. 10 ustawy:

Zgodnie z art. 26hb ust. 12 przedmiotowej ustawy:

W odniesieniu do powyższych przepisów wskazujemy, że z ulgi na zabytki mogą skorzystać członkowie wspólnot i spółdzielni mieszkaniowych, którzy są współwłaścicielami zabytku oraz indywidualni właściciele takich nieruchomości.

W przypadku wydatków na prace konserwatorskie, restauratorskie i roboty budowlane, aby skorzystać z ulgi na zabytki podatnik musi:

-być właścicielem lub współwłaścicielem zabytku nieruchomego (o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c-e ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami) w momencie ponoszenia wydatku wpisanego do rejestru zabytków,

-posiadać sporządzone na piśmie pozwolenie wojewódzkiego konserwatora zabytków na prowadzenie tych prac lub robót,

-uzyskać (po poniesieniu wydatku) zaświadczenie wojewódzkiego konserwatora zabytków potwierdzające wykonanie tych prac lub robót.

Przy tym dla zastosowania tej ulgi wymagane jest również, aby:

-podatnik nie odliczał w ramach ulgi tych samych wydatków w innym zeznaniu podatkowym składanym za rok, w którym poniósł wydatek na zabytek,

-podatnik nie odliczył poniesionych wydatków w ramach innej ulgi,

-podatnik nie otrzymał zwrotu wskazanych wydatków (w jakikolwiek sposób),

-wydatki nie wykraczały poza zakres prac i robót określonych w pozwoleniu wojewódzkiego konserwatora zabytków lub prace/roboty te nie zostały wykonane niezgodnie z pozwoleniem wojewódzkiego konserwatora zabytków.

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji prac konserwatorskich, restauratorskich, robót budowlanych, czy zabytku nieruchomego, dlatego też w tym przypadku ustawodawca odwołuje się do definicji sformułowanych w innych aktach prawnych, w szczególności w przepisach ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami  (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 840 ze zm.):

Zgodnie z art. 3 pkt 6, 7 i 8 przywołanej ustawy określenia te oznaczają:

Z kolei zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy:

W myśl art. 3 pkt 7 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.):

Z kolei w art. 3 pkt 8 ustawy wskazano, że ilekroć w ustawie jest mowa o:

Zgodnie z art. 5 pkt 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami:

Pod pojęciem remontu należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. Istotą remontu jest zatem przywrócenie (odtworzenie) pierwotnego stanu technicznego rzeczy, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, następujące w trakcie eksploatacji i wynikające z tej eksploatacji. Remont polega zatem na wykonaniu robót niezbędnych do utrzymania obiektu w odpowiednim stanie technicznym, by nie uległ on pogorszeniu z powodu eksploatacji. Za remont nie mogą być więc uznane prace, w wyniku których powstają nowe elementy.

Z opisu sprawy wynika, że :

- od 29 października 2021 r. Wnioskodawczyni wraz z mężem są współwłaścicielami domu położonego w obszarze wsi objętej ewidencją zabytków,

- między małżonkami istnieje wspólność majątkowa małżeńska,

- budynek nie jest wpisany do rejestru zabytków, jest objęty ochroną konserwatora, gdyż obszar wsi, strefa B ochrony konserwatorskiej, tożsama z granicą historyczną układu ruralistycznego, jest wpisana do gminnej ewidencji zabytków,

- bryła budynku podlega ochronie konserwatorskiej, tak jak wszelkie elementy zewnętrzne, elewacja, dach, stolarka okienna, zabytkowe drzwi, schody do domu, elementy konstrukcyjne wpływające na kształt bryły, jej stabilność i inne elementy,

- małżonkowie remontują dom w porozumieniu i na podstawie ustaleń i zaleceń regionalnego konserwatora zabytków,

- poniesione wydatki dotyczące prac budowlano-remontowo-konserwatorskich dotyczą 2023 r.,

- wydatki na prace budowlano-remontowo-konserwatorskie, opisane i za zgodą Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, zostaną odliczone przez małżonków tylko w ramach ulgi na zabytki, natomiast prace, których nie opisał i/lub do których nie odniósł się Wojewódzki Konserwator Zabytków jak tynki, prace wykończeniowe wewnętrzne, nie będą przez małżonków odliczane w ramach tej ulgi,

- poniesione wydatki nie będą finansowane, dofinansowane, zwrócone w jakiejkolwiek formie ani odliczone w ramach innych ulg podatkowych,

- małżonkowie posiadają na moment poniesienia ww. wydatków sporządzone na piśmie pozwolenie Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków na prowadzenie opisanych prac lub robót,

- wydatki są udokumentowane fakturami VAT, wystawionymi na oboje małżonków,

- po poniesieniu wydatków, małżonkowie umówią się na odbiór prac z Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, w celu uzyskania zaświadczenia potwierdzającego wykonanie prac opisanych przez niego,

- faktury potwierdzające wydatki na prace budowlano-remontowo-konserwatorskie dotyczą 2023 r.

Należy wskazać, że rejestr zabytków jest podstawową, a jednocześnie najstarszą formą ochrony zabytków. Został utworzony na podstawie rozporządzenia Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego z dnia 17 lipca 1928 r. o prowadzeniu rejestru zabytków (Dz.U. z 1928 r. Nr 76 poz. 675).

Rejestr ten prowadzony jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz rozporządzenia Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia 26 maja 2011 r. w sprawie prowadzenia rejestru zabytków, krajowej, wojewódzkiej i gminnej ewidencji zabytków oraz krajowego wykazu zabytków skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem (Dz. U. z 2021 r. poz. 56).

Do rejestru zabytków wpisywane są obiekty odpowiadające definicji legalnej zabytku, o której mowa w art. 3 pkt 1-2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, a mianowicie użyte w ustawie określenie oznacza:

W przeciwieństwie do wcześniejszych regulacji prawa ochrony zabytków wpis do rejestru zabytków nie jest orzeczeniem o „uznaniu za zabytek”. Zgodnie z obowiązującymi przepisami zabytkami są wszystkie obiekty mające określone cechy wskazane w definicji zabytku, niezależnie od tego, czy zostały ujęte w rejestrze zabytków czy w ewidencji (gminnej bądź wojewódzkiej).

Zgodnie z art. 7 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami:

Według art. 8 ww. ustawy:

Zgodnie z art. 9 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami:

Zgodnie z art. 21 ww. ustawy:

W myśl art. 22 ust. 5 ww. ustawy:

Mając na uwadze opis stanu faktycznego, wydatki na prace budowlano-remontowo-konserwatorskie poniesione przez Państwa od stycznia 2023 r. nie będą uprawniały Państwa do zastosowania ulgi, na podstawie art. 26hb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawa o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw zmieniła niektóre rozwiązania dotyczące ulgi na zbytki. Zakresem ulgi na zabytki od 1 stycznia 2023 r. zostały objęte wydatki na prace konserwatorskie, restauratorskie oraz roboty budowlane wyłącznie przy zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru zabytków. Zatem, nie będą mogli Państwo skorzystać z odliczenia w ramach ulgi na zabytki w rozliczeniu rocznym w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych wydatków na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane poniesionych od stycznia 2023 r., ponieważ jak Państwo wskazali przedmiotowy budynek nie jest wpisany do rejestru zabytków.

W świetle art. 26hb ust. 12 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w związku z art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c)-e) ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, zabytkiem nieruchomym uprawniającym do odliczeń w ramach ulgi na zabytki nie jest układ urbanistyczny, ruralistyczny i zespół budowlany, które to zostały wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Ustawodawca w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami rozróżnił użyte w tej ustawie określenie „zabytek nieruchomy” od „historycznego układu urbanistycznego lub ruralistycznego” zdefiniowanego jako przestrzenne założenie miejskie lub wiejskie, zawierające zespoły budowlane, pojedyncze budynki i formy zaprojektowanej zieleni, rozmieszczone w układzie historycznych podziałów własnościowych i funkcjonalnych, w tym ulic lub sieci dróg (art. 3 pkt 12 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami) oraz od „historycznego zespołu budowlanego” zdefiniowanego jako powiązaną przestrzennie grupę budynków wyodrębnioną ze względu na formę architektoniczną, styl, zastosowane materiały, funkcję, czas powstania lub związek z wydarzeniami historycznymi (art. 3 pkt 13 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami).

Stąd samo położenie budynku na obszarze wsi objętym w strefie „B” ochrony konserwatorskiej wpisanej do gminnej ewidencji zabytków, w związku z granicą historyczną układu ruralistycznego i przestrzennym założeniu wiejskim, zawierającym zespoły budowlane, pojedyncze budynki i formy zaprojektowanej zieleni rozmieszczonej w układzie historycznych podziałów własnościowych i funkcjonalnych, w tym ulic i sieci dróg, pomimo że ochronie konserwatorskiej podlega nie tyle układ przestrzenny miejscowości, określony przez historyczne rozplanowanie placów i ulic, ich przebieg, szerokości i przekrój, historyczny kształt i wielkość działek oraz ich sposób zagospodarowania, współzależności miedzy zabudową, zielenią a otwartą przestrzenią, a głównie wygląd zewnętrzny budowli określony skalą, rozmiarami, stylem, konstrukcją, materiałami, kolorem i wystrojem, nie uprawnia do stosowania ulgi na zabytki w przypadku ponoszenia wydatków w 2023 r. na prace konserwatorskie, restauratorskie lub roboty budowlane w budynku, gdyż niezbędnym warunkiem jest prowadzenie prac konserwatorskich, restauratorskich lub robót budowlanych w zabytku nieruchomym, o którym mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. c-e ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, wpisanym do rejestru zabytków, zgodnie z art. 26hb ust. 12 pkt 5 w związku z art. 24hb ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Państwa chroniła w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pani ..... (Zainteresowana będąca stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).