Interpretacja indywidualna z dnia 6 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-3.4015.161.2023.2.MD

Nabycie przez Pana na podstawie dziedziczenia testamentowego po swoim biologicznym ojcu spadku, w skład którego wchodzi 1/2 nieruchomości gruntowej, samochód osobowy oraz pieniądze zgromadzone na rachunkach bankowych oraz w papierach wartościowych, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na zasadach określonych w przepisach ustawy o podatku od spadków i darowizn dla osób zaliczonych do III grupy podatkowej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 28 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia spadku po zmarłym ojcu biologicznym. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – w piśmie z 5 października 2023 r. (data wpływu 5 października 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Około 15 lat temu dowiedział się Pan, że mężczyzna, który Pana wychowywał nie był Pana ojcem biologicznym. Niedługo po tym, Pana ojciec biologiczny nawiązał z Panem kontakt, co w konsekwencji doprowadziło do odnowienia kontaktów osobistych, a w konsekwencji do powstania silnej więzi emocjonalnej między Panem i Pana biologicznym ojcem oraz jego rodziną. Biologiczny ojciec wypełnił pustkę po zmarłym dużo wcześniej Pana ojcu (formalnie uznanym za ojca).

W (…) roku Pan oraz Pana domniemany, biologiczny ojciec zdecydowali się udać do kliniki Centrum Badań DNA (…) w celu wykonania badania DNA, mającego potwierdzić lub też wykluczyć, czy pomiędzy badanymi występują więzy krwi. Wykonane badanie wykazało, że badani są ze sobą spokrewnieni w 99,98%. Zatem, ponad wszelką wątpliwość jest Pan biologicznym synem Spadkodawcy.

W dniu (…) roku zmarł Pana biologiczny ojciec, który przed śmiercią sporządził testament notarialny, zgodnie z którym do całego spadku po nim został powołany Pan. W skład spadku wchodziły: 1/2 nieruchomości gruntowej, samochód osobowy oraz pieniądze zgromadzone na rachunkach bankowych oraz w papierach wartościowych.

W styczniu 2023 roku zainicjował Pan postępowanie spadkowe, w celu uzyskania postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. Do dnia złożenia wniosku postępowanie to się nie zakończyło. Spadkodawca nie pozostawił żadnych dzieci, wstępni nie żyją, a jedynym żyjącym krewnym jest brat Spadkodawcy, który jednak do spadku nie został powołany.

W uzupełnieniu wniosku wyjaśnił Pan, że:

Na pytanie Organu, czy mężczyzna, który Pana wychowywał przysposobił Pana w sposób pełny (art. 121 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), a zatem to z nim łączy Pana pokrewieństwo formalne w oparciu o przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego odpowiedział Pan, że mężczyzna, który Pana wychowywał został wskazany przez Pana matkę jako ojciec biologiczny i na tej podstawie doszło do wykazania domniemanego ojcostwa i pokrewieństwa formalnego w oparciu o przepisy Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. We wszystkich dokumentach, w szczególności w akcie urodzenia ten mężczyzna jest wskazany jako Pana ojciec biologiczny.

Na pytanie Organu, czy też już po odnowieniu więzi z ojcem biologicznym i uzyskaniu przez Panów wyników badania potwierdzających jego ojcostwo, doszło do formalnego (prawnego) ustalenia ojcostwa Pana biologicznego ojca odpowiedział Pan, że nie, albowiem mężczyzna, który Pana wychował zmarł w 2000 roku, a ewentualne wytoczenie powództwa wiązałoby się z zaprzeczeniem ojcostwa (o ile byłoby możliwe z powodu śmierci mężczyzny wpisanego jako ojciec biologiczny). Ponadto, w ten sposób umniejszyłby Pan rolę mężczyzny, który Pana wychowywał i był Pana ojcem i oparciem w dzieciństwie i w okresie, kiedy wchodził Pan w dorosłość.

Pytania (sformułowane częściowo w uzupełnieniu wniosku)

1. Czy z faktu niezbitego pokrewieństwa biologicznego i silnej więzi emocjonalnej pomiędzy Spadkodawcą (będącym Pana biologicznym ojcem) i Panem (będącym biologicznym synem Spadkodawcy), co zostało potwierdzone badaniem medycznym (wykonane badanie DNA), wynika że spadkobierca może być zakwalifikowany do pierwszej grupy podatkowej, o której mowa w art. 14 ust. 3 pkt 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn?

2. Czy w takim przypadku należy uznać, że dziedziczy Pan spadek po biologicznym ojcu i w związku z powyższym jest zwolniony z podatku od spadków i darowizn zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy?

3. Czy jako syna biologicznego Spadkodawcy można Pana zaliczyć do grona „zstępnych” Spadkodawcy?

4. Do której grupy podatkowej zakwalifikowałby Pana Organ po zapoznaniu się z przedstawionym stanem faktycznym?

Pana stanowisko w sprawie (sformułowane częściowo w uzupełnieniu wniosku)

Pani zdaniem, mając na względzie art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn – podatkowi od spadków i darowizn, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. dziedziczenia.

Z uwagi na fakt, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie zawiera pojęcia „dziedziczenia”, należy w tym zakresie odwołać się do odpowiednich przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.

Stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego – przez spadkobranie należy rozumieć przejście praw i obowiązków majątkowych zmarłego z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Natomiast na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swojej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Zgodnie z art. 924 ww. Kodeksu – otwarcie spadku następuje z chwilą śmierci spadkodawcy. Z tą też chwilą spadkobierca nabywa spadek (art. 925 cyt. Kodeksu).

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn – obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy. obowiązek podatkowy powstaje – przy nabyciu w drodze dziedziczenia – z chwilą przyjęcia spadku. Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 1 tej ustawy, opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej (od dnia 11 października 2022 r.) kwotę 10.434 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

Zgodnie z art. 14 ustawy o podatku od spadków i darowizn, zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Jak wynika z art. 14 ust. 3 pkt 1 tej ustawy, do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów. Jednak, ustawa o podatku od spadków i darowizn w art. 4a wprowadza zwolnienie podmiotowe dla podatników z tzw. „0 grupy podatkowej”.

Zgodnie z ww. przepisem zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4.

Zatem, nabycie w drodze dziedziczenia rzeczy lub praw majątkowych powyżej kwoty 10.434 zł, dokonane przez osoby wymienione w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, jest zwolnione z podatku od spadków i darowizn, jeżeli zostaną spełnione warunki wymienione w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Podkreśla Pan, że z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że jest biologicznym dzieckiem Spadkodawcy, co jednoznacznie potwierdza wykonanie badanie DNA. Powyższy fakt, w Pana ocenie, niewątpliwie pozwala na stwierdzenie powstania i utrzymywania silnej więzi emocjonalnej pomiędzy Panem i Pana biologicznym ojcem.

Pana zdaniem, ze względu na występowanie pomiędzy Panem, a Pana biologicznym ojcem pokrewieństwa biologicznego, które zostało formalnie potwierdzone dokumentem medycznym wykonanym w uznanej jednostce medycznej, można zaliczyć go do I grupy podatkowej, jako zstępnego Spadkodawcy (ojca biologicznego). Bowiem, za wstępnego (w tym przypadku rodzica) winno się rozumieć również rodzica biologicznego, którego łączy z dzieckiem więź naturalnego pokrewieństwa.

W niniejszej sprawie kluczowe znaczenie ma pojęcie pokrewieństwa. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 września 2009 r., sygn. akt II FSK 438/08: „Określając grupy podatkowe w art. 14 u.p.s.d. wyraźnie oparł je na kryterium więzi rodzinnych wynikających z małżeństwa, pokrewieństwa i powinowactwa wykorzystując do tego instytucje wykształcone na gruncie prawa rodzinnego”.

Definicja pojęcia pokrewieństwa znajduje się w art. 61⁷ § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy. Zgodnie z ww. przepisem „Krewnymi w linii prostej są osoby, z których jedna pochodzi od drugiej. Krewnymi w linii bocznej są osoby, które pochodzą od wspólnego przodka, a nie są krewnymi w linii prostej.”.

Występowanie między określonymi osobami pokrewieństwa, jest zatem uzależnione od istnienia więzi krwi pomiędzy osobami fizycznymi, tj. więzi o charakterze biologicznym, która polega na pochodzeniu od wspólnego przodka (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 22 listopada 2012 r., sygn. akt II SA/Lu 757/12 – „Z brzmienia art. 61 [7] § 1 k.r.o. wynika wprost, że by uznać osoby za spokrewnione konieczne jest posiadanie jednego wspólnego przodka (...)”; Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 6 listopada 2019 r., sygn. akt II SA/Rz 919/19 – „Węzeł pokrewieństwa jest aktualnie zdefiniowany w art. 61 [7] § 1 k.r.o. Krewnymi w linii prostej są osoby, z których jedna pochodzi od drugiej.”; Wyrok Sądu Rejonowego w Kole z dnia 6 października 2020 r., sygn. akt III RC 73/19 – „Pokrewieństwo oznacza istnienie stosunku opartego na pochodzeniu od wspólnego przodka”; Postanowienie Sądu Rejonowego dla Wrocławia-Śródmieścia we Wrocławiu z dnia 13 lutego 2018 r., sygn. akt VIII Ns 510/16 – „Wyjaśnić należy, że pokrewieństwo, o którym mowa powyżej, rozumieć należy zgodnie z definicją ustawową uregulowaną w przepisie art. 61(7] k.r.o. Krewnymi są zatem zarówno krewni w linii prostej, czyli osoby, z których jedna pochodzi od drugiej (dziadek, ojciec, syn, wnuk), jak również krewni w linii bocznej, czyli osoby, które pochodzą od wspólnego przodka, a nie są krewnymi w linii prostej (rodzeństwo, kuzynostwo).”; Wyrok Sądu Okręgowego w Zamościu z dnia 19 czerwca 2013 r., sygn. akt I Ca 227/13 „Od 13 lipca 2009 r. w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym znalazła się definicja pokrewieństwa i powinowactwa (art. 61 [7] k.r.o. i art. 678 k.r.o.). Z przepisów tych wynika, że krewnym staje się człowiek przez fakt urodzenia z danych rodziców (więzy krwi)”.

Mając powyższe na względzie, nie ulega wątpliwości, że między Panem a Spadkobiercą zaistniało pokrewieństwo – bowiem fakt pochodzenia Pana od Spadkobiercy został potwierdzony formalnie wykonanym badaniem DNA – jest Pan biologicznym dzieckiem Spadkodawcy. Biorąc powyższe pod rozwagę, w Pana ocenie, w przedstawionym stanie faktycznym, potwierdzonym formalnie dokumentem medycznym (istnienie między Panem a Spadkodawcą więzów krwi zostało potwierdzone wykonanym badaniem DNA), powinno przysługiwać mu zwolnienie z podatku od spadków i darowizn, o którym mowa w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W Pana ocenie przedstawiony stan faktyczny i prawny umożliwia zakwalifikowanie Pana do I grupy podatkowej stosownie do art. 14 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn, albowiem spełnione są przesłanki wykazujące pokrewieństwo pomiędzy zmarłym biologicznym ojcem, a Panem. Ponadto, jak wskazuje ustawa w art. 14 – zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe. Niewątpliwie w tej sprawie mamy do czynienia z trwałym i mocnym stosunkiem osobistym pomiędzy spadkobiercą a spadkodawcą, potwierdzonym dodatkowo specjalistycznymi i wiarygodnymi badaniami medycznymi.

W konsekwencji wnioskodawca mógłby skorzystać ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 4a ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1774 ze zm.)

Na gruncie przepisów prawa polskiego spadek jest instytucją regulowaną przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.).

W myśl art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego:

Na spadek składa się ogół praw i obowiązków należących do zmarłego w chwili jego śmierci, które ze swojej istoty mogą przejść na jego następców prawnych. Nie należą do spadku prawa i obowiązki zmarłego ściśle związane z jego osobą, jak również prawa, które z chwilą jego śmierci przechodzą na oznaczone osoby niezależnie od tego, czy są spadkobiercami.

Zgodnie z art. 924 ww. ustawy:

Stosownie do art. 925 cyt. ustawy:

Zatem nabycie spadku przez spadkobiercę następuje z chwilą śmierci spadkodawcy.

Art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn stanowi, że:

Z art. 6 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy wynika, że:

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 4 zd. 1 ww. ustawy:

Art. 14 ust. 1 i 2 ww. ustawy statuuje, iż:

Na podstawie art. 14 ust. 3 cyt. ustawy:

Podatek oblicza się na zasadach określonych w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Niezależnie od powyższego, ustawodawca przewidział także zwolnienie z opodatkowania dla najbliższej rodziny, określone w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 cyt. ustawy:

Z opisu stanu faktycznego wynika, że około 15 lat temu dowiedział się Pan, że mężczyzna, który Pana wychowywał nie był Pana biologicznym ojcem. Niedługo potem, Pana biologiczny ojciec nawiązał z Panem kontakt, co ostatecznie doprowadziło do powstania silnej więzi między Państwem. W grudniu 2015 r. Pan i Pana ojciec biologiczny wykonali badania, które potwierdziły ojcostwo Pana ojca biologicznego. Ojciec biologiczny zmarł 6 grudnia 2022 r. Ustanowił on Pana spadkobiercą testamentowym do całości spadku. W styczniu 2023 r. zainicjował Pan postępowanie spadkowe, które jeszcze się nie zakończyło. Formalnie jako Pana ojciec jest zgłoszony mężczyzna, który Pana wychowywał. Nie zostało podważone formalnie jego ojcostwo, a w związku z tym Pana biologiczny ojciec nie jest wskazany żadnych dokumentach jako Pana ojciec.

Kwestie związane z ojcostwem reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).

Art. 73 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że:

Na podstawie art. 84 § 1 i § 2 ww. ustawy:

Wracając do uregulować zawartych w ustawie o podatku od spadków i darowizn i analizując treść zawartego w niej art. 14 ust. 3 zauważyć należy, że ustawodawca w sposób jednoznaczny określił, że do I grupy podatkowej w podatku od spadków i darowizn zaliczone mogą zostać wyłącznie enumeratywnie wymienione w nim osoby.

W pierwszej grupie podatkowej ustawodawca umieścił: małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Wskazał Pan natomiast w treści wniosku, że nie jest osobą formalnie spokrewnioną ze spadkodawcą (ojcem biologicznym) – Pana ojcem jest mężczyzna wskazany przez Pana matkę po Pana urodzeniu jako Pana ojciec. Tym samym, pod względem prawnym Pana ojcem jest ten właśnie wskazany przez Pana matkę mężczyzna, który później Pana wychowywał.

Z kolei spadek nabył Pan na podstawie dziedziczenia testamentowego po swoim biologicznym ojcu.

Zatem w analizowanej sprawie, będzie się Pan zaliczać nie do I, lecz do III grupy podatkowej, ponieważ z powyższych wyjaśnień i treści analizowanego wniosku wynika, że nie jest Pan osobą formalnie spokrewnioną ze spadkodawcą – biologicznym ojcem. Zgodnie z art. 73 Kodeksu cywilnego, formalnie Pana ojcem jest wskazany rzez Pana matkę do aktu urodzenia mężczyzna, który później Pana wychowywał.

W niniejszej sprawie, skoro nie doszło do obalenia ojcostwa mężczyzny, który Pana wychowywał, na skutek powództwa o zaprzeczenie ojcostwa, pomiędzy Panem a tym mężczyzną istnieje taki sam stosunek prawny, jak przy naturalnym pokrewieństwie. Tym samym powinien Pan zostać zakwalifikowany nie do I grupy podatkowej jako zstępny Pana biologicznego ojca, lecz do III grupy podatkowej. Samo potwierdzenie ojcostwa Pana biologicznego ojca w drodze badania nie jest wystarczające, aby uznać Pana za zstępnego spadkodawcy. Ojcostwo Pana biologicznego ojca winno być ustalone sądownie zgodnie z przytoczonymi przepisami Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

Podsumowując, nabycie przez Pana na podstawie dziedziczenia testamentowego po swoim biologicznym ojcu spadku, w skład którego wchodzi 1/2 nieruchomości gruntowej, samochód osobowy oraz pieniądze zgromadzone na rachunkach bankowych oraz w papierach wartościowych, będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na zasadach określonych w przepisach ustawy o podatku od spadków i darowizn dla osób zaliczonych do III grupy podatkowej. Nie będzie Pan mieć możliwości skorzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, ponieważ – jak już zostało wyjaśnione – nie jest Pan zstępnym biologicznego ojca (spadkodawcy) w rozumieniu zacytowanych powyżej przepisów, a skorzystać z tego zwolnienia mogą tylko osoby w tym przepisie wymienione.

Powinien Pan zatem, po uprawomocnieniu się postanowienia o nabyciu spadku, złożyć zeznanie o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych na formularzu SD-3 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz. U. poz. 2068).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy Ordynacji podatkowej. Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.