Interpretacja indywidualna z dnia 4 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.305.2023.3.KK

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 września 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca rozpoczął prowadzenie jednoosobowej działalności gospodarczej od (...) 2023 r. pod nazwą X, zarejestrowaną w CEIDG pod numerem NIP: (...). Główne PKD prowadzonej działalności to 62.01.Z (Działalność związana z oprogramowaniem).

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez niego forma opodatkowania to opodatkowanie na zasadach ogólnych - według skali. Wnioskodawca posiada nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca na podstawie podpisanej umowy o współpracy z podmiotem Y sp. z o.o. świadczy usługi programistyczne. Wnioskodawca nie wyklucza w przyszłości podpisania umów z innymi kontrahentami, aczkolwiek w tym samym zakresie. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca w ramach swoich zadań tworzy interfejsy aplikacji WWW dla sklepów internetowych. Sklepy te rozwiązują unikatowe problemy szyte pod konkretnych klientów, a co za tym idzie ich aplikacje są bardzo nietypowe. Tworzenie dla nich oprogramowania wymaga więc bardzo innowacyjnego i indywidualnego podejścia. Są to w dużej części sklepy B2B które wymagają unikatowych rozwiązań zależnych od branży i wewnętrznych systemów klienckich.

Każdy projekt, nad którym pracuje Wnioskodawca wymaga od niego poznawania nowych zagadnień z informatyki, matematyki lub statystyki po to by rozwiązywać postawione przez klientów problemy i oferować rozwiązania wysokiej jakości z użyciem najnowszych osiągnięć dostępnych w tych dziedzinach.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz spółki polegają na wytwarzaniu autorskiego oprogramowania. Wnioskodawca jest wyłącznym twórcą utworów, które powstają w efekcie podejmowanych przez niego przedsięwzięć, tj. utwory zostały stworzone wyłącznie przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi za każdym razem nowy, autorski twór wyróżniający się jakościowo i funkcjonalnie pośród istniejących na rynku narzędzi. Prace w tym zakresie prowadzone są w systematyczny sposób i mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca jako programista, tworzy oprogramowanie, które skupia się na budowie stron internetowych i aplikacji internetowych. Zadanie Wnioskodawcy polega na pisaniu kodu komputerowego, który definiuje struktury, interakcje i wygląd tych stron oraz umożliwia ich działanie. Oprogramowanie web developmentu pozwala użytkownikom korzystać z różnych usług online i dostarcza funkcjonalność potrzebną do interakcji w przeglądarkach internetowych.

Wytworzone oprogramowanie – nazwy, przeznaczenie i funkcje:

–Tworzenie sklepów B2B i B2C - w ramach tych projektów, (...).

–Integracja z systemami ERP - Wnioskodawca wdraża integracje z systemami ERP klientów, (...).

–Customowe rozwiązania branżowe - w zależności od specyfiki branży i wymagań klientów, Wnioskodawca tworzy niestandardowe rozwiązania. Mogą to być specjalne moduły do (...) lub inne funkcje dostosowane do potrzeb danej branży.

–Personalizacja interfejsu - Wnioskodawca wdraża personalizację interfejsu sklepu, pozwalając klientom na dostosowanie wyglądu i funkcjonalności sklepu do własnych potrzeb. To może obejmować dostosowywanie kategorii produktów, filtrów czy układu strony.

–Zarządzanie dostawami i płatnościami - Wnioskodawca tworzy oprogramowanie do zarządzania różnymi opcjami dostawy i płatności, tak aby klienci B2B mieli elastyczność wyboru i kontrolę nad swoimi zamówieniami.

–Bezpieczeństwo i optymalizacja - Wnioskodawca zabezpiecza sklepy przed zagrożeniami cybernetycznymi i optymalizuje wydajność, aby zapewnić płynne działanie platformy.

–Wtyczki (Pluginy) - oprogramowanie dodatkowe, które rozszerza funkcjonalność sklepów (...).

Dotychczas rozwijanie wtyczki do integracji z system (...). Reszta projektów, w których Wnioskodawca brał udział we współpracy w kontrahentem polegały na tworzeniu nowych rzeczy, a nie rozwijaniu już istniejących.

Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie w oparciu o technologie: (...). Oprogramowanie, które wywarza jest oryginalne, ponieważ rozwiązuje jakiś problem, na który obecnie nie ma rozwiązania. Jeżeli klient chciałby w swoim sklepie posiadać, np. feature listy życzeń dla wielu klientów a istnieje już wtyczka sklepowa, której można użyć to po prostu z niej klient skorzysta, ale jeżeli te listę życzeń trzeba zmodyfikować specjalnie pod klienta, bądź całą przerobić, bo jest to konkretny przypadek dla danej branży, danego klienta i jego grupy docelowej i systemów z których korzysta, to oprogramowanie które zostanie wytworzone jest unikalne i szyte pod konkretny problem.

Tworzenie oprogramowania to proces, który Wnioskodawca realizuje w sposób starannie zorganizowany i metodyczny. Tworzy plany, analizuje wymagania, projektuje architekturę, implementuje kod, przeprowadza testy i dba o jakość. W miarę postępu projektu Wnioskodawca dostosowuje się do zmian i regularnie komunikuje się z klientem lub zespołem. Wiele prac jest realizowanych we współpracy z innymi programistami prowadzącymi niezależne działalności gospodarcze i posiadającymi podobne umowy o współpracy z Klientem. Nie zmienia to faktu, że Wnioskodawca samodzielnie tworzy kod źródłowy odpowiadający za część programu komputerowego. Kod tworzony przez Wnioskodawcę połączony z kodem tworzonym przez innych programistów współtworzy jeden program komputerowy realizujący kompleksowy zestaw wielu powiązanych funkcji, dlatego należy uznać Wnioskodawcę za współtwórcę programu komputerowego.

Na samym początku każdego projektu oprogramowania Wnioskodawca definiuje cele, które koncentrują się na zapewnieniu klientowi wartości, utrzymaniu wysokiej jakości i terminowości, a także wprowadzaniu nowatorskich elementów. W kwestii finansowania, mogą to być środki od klienta, firmy z którą współpracuje, lub w przypadku wytwarzania autorskiego oprogramowania z myślą sprzedaży go w sklepie, własne środki.

Celem zawsze jest wytworzenie nowego autorskiego, innowacyjnego oprogramowania. Zasoby ludzkie, rzeczowe i finansowe są zgodne ze stanem posiadania firmy Wnioskodawcy.

Harmonogramy ustalane są indywidualnie do każdego projektu. Efektem prac prowadzonych w ramach współpracy z innymi programistami jest każdorazowo program komputerowy podlegający ochronie Prawa autorskiego. Tym samym, autorskie prawo do programu komputerowego przysługuje niepodzielnie w stosunku do całości wytworzonego wspólnie programu komputerowego wszystkim jego współautorom. Prawa autorskie nie przysługują jednak innym osobom.

Przed rozpoczęciem pracy nad konkretnymi projektami, Wnioskodawca dysponował już zaawansowaną wiedzą związaną z np. (...). To obejmuje umiejętności z zakresu programowania w tych frameworkach, ich architektury, rozwiązywania problemów specyficznych dla nich oraz znajomość najlepszych praktyk i wzorców projektowych.

Tworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie opiera się na nowoczesnych technologiach i najnowszych wersjach różnych narzędzi. Na co dzień Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy takie wersje narzędzi jak (...), które są na bieżąco rozwijane. Rozwiązania, które tworzy w dziedzinie sklepów internetowych, obejmują zarówno sektor B2B, jak i B2C. Wnioskodawca wdraża innowacyjne technologie, które przynoszą korzyści w obu tych obszarach:

•Personalizacji i Rekomendacji: Wnioskodawca wykorzystuję zaawansowane algorytmy rekomendacji i analizy danych, aby dostarczać spersonalizowane oferty oraz rekomendacje produktów, co poprawia doświadczenie zakupowe klientów.

•Automatyzacji Procesów Biznesowych: Wnioskodawca wprowadza narzędzia do automatyzacji procesów zamówień, zarządzania zapasami i logistyki, co zwiększa efektywność operacyjną w sektorze B2B.

•Integracji Systemów: Wnioskodawca wdraża rozwiązania pozwalające na płynną integrację z systemami ERP, CRM i innymi istotnymi narzędziami biznesowymi, co usprawnia zarządzanie i komunikację wewnętrzną.

•Platformy E-commerce B2B: Wnioskodawca tworzy platformy e-commerce dostosowane do potrzeb sektora B2B, umożliwiające m.in. konfigurację zamówień hurtowych, zarządzanie poziomami dostępu oraz dostosowanie cen dla klientów biznesowych.

•Analizy i Raportowania: Wnioskodawca implementuje rozwiązania do analizy danych i raportowania, pozwalające klientom biznesowym na śledzenie wydajności, trendów sprzedażowych i innych kluczowych wskaźników.

Wnioskodawca w swojej działalności oferuje:

•tworzenie oprogramowania na zamówienie dla innych firm, dostarczając kompleksowe rozwiązania; autorskie rozwiązania oprogramowania, które tworzy i planuje sprzedawać w sklepie online.

•konsultacje i analizę potrzeb klientów, w celu zrozumienia ich wymagań dotyczących oprogramowania.

•testowanie, debugowanie i dostosowywanie oprogramowania, aby zapewnić jego jakość i funkcjonalność.

Rozwiązania wiedzowe, techniczne, technologiczne, programistyczne:

•Implementacja Algorytmów i Struktur Danych: Wnioskodawca w swoich rozwiązaniach korzysta z różnorodnych algorytmów do przetwarzania danych, sortowania, wyszukiwania i analizy.

•Tworzenie Modularnego Kodu: Wnioskodawca stawia na zasady SOLID, które promują tworzenie modułowego, elastycznego i łatwego do rozbudowy kodu. Wykorzystuje wzorce projektowe aby zapewnić spójność i łatwość w utrzymaniu kodu.

•Testowanie Jednostkowe i TDD: Wnioskodawca praktykuje testowanie jednostkowe w trakcie procesu tworzenia oprogramowania. Wykorzystuje narzędzia takie jak (...), aby pisać testy jednostkowe, co pozwala na szybkie wykrycie błędów i zapewnienie stabilności kodu.

•Integracja z Zewnętrznymi API: Wnioskodawca implementuje komunikację z zewnętrznymi usługami i API, wykorzystując narzędzia takie jak (...). To umożliwia integrację z usługami takimi jak (...).

•Tworzenie Interfejsów Użytkownika (Ul): Do tworzenia responsywnych i atrakcyjnych interfejsów użytkownika Wnioskodawca wykorzystuje HTML, CSS oraz frameworki jak (...). Używa też frameworków do budowania interaktywnych interfejsów, np. (...).

Wnioskodawca zaplanował dalszą kontynuację wytwarzania sklepów przy współpracy z innymi firmami. Poszerzanie wiedzy i rozwijanie porftoflio wtyczek do sklepu internetowego (...).

Efekty działań Wnioskodawcy: każda wtyczka na platformie musi mieć unikalne funkcjonalności aby została wpuszczona do sklepu. Wtyczka Wnioskodawcy pozwala (...).

Działalność Wnioskodawcy, w ramach której tworzy, rozwija Oprogramowanie nie obejmuje prac empirycznych lub teoretycznych mających przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne, bowiem Wnioskodawca nie prowadzi badań naukowych tylko prace rozwojowe.

Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj.:

•zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

•nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

•nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Efekty pracy Wnioskodawcy (dotyczy zarówno tworzenia, jak i rozwijania), które nazywa „Oprogramowaniem” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują Panu majątkowe prawa autorskie do tego „Oprogramowania”.

„Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do „Programów komputerowych” każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia, jak i w przypadku modyfikowania/ulepszania utworów), następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

W umowie Wnioskodawca ma zawarty zapis: „Zleceniobiorca zobowiązuje się do świadczenia na rzecz Zleceniodawcy zleconych usług informatycznych, w szczególności polegających na:

•tworzeniu lub współtworzeniu zlecanego przez oprogramowania i związanej z nim dokumentacji;

•bieżącej obsłudze i wprowadzaniu zmian do oprogramowania zgodnie z wytycznymi zleceniodawcy;

•testowaniu oprogramowania”.

Faktury, które Wnioskodawca wystawia na rzecz Kontrahentów nie wyodrębniają wynagrodzenia z tytułu przeniesienia majątkowych praw autorskich do poszczególnych efektów prac, gdyż strony nie poczyniły takich ustaleń, nie miały takiego obowiązku ani też taki obowiązek nie wynika z przepisów regulujących ulgę IP BOX. Wnioskodawca jednak wyodrębnia takie wynagrodzenie w ewidencji prowadzonej przez niego na potrzeby ulgi IP BOX.

Usługi świadczone przez Wnioskodawcę, zgodnie z zawartą umową, nie są wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez Spółkę.

Wykonując te usługi, Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję Wnioskodawca prowadzi zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewidencja prowadzona jest na bieżąco od rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Wnioskodawca realizuje zlecenia związane z tworzeniem oprogramowania samodzielnie lub jako członek zespołu programistów, przy czym każdy programista pracujący w zespole działa w sposób niezależny, tzn. jest odpowiedzialny za własne zadania - każdy z programistów odpowiada za wytworzenie innej nowej funkcjonalności. W związku z powyższym każdy wytworzony przez Wnioskodawcę kod źródłowy oprogramowania zawsze stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Każdorazowo autorskie prawo do programu komputerowego przysługiwało tylko Wnioskodawcy (w zakresie wytworzonej części/fragmentu. Wraz z wykonaniem swojej części zbywał on również swoje prawo autorskie - o czym mowa w zawartej umowie zlecenia.

Każdy programista pracujący w zespole działa w sposób niezależny, tzn. jest odpowiedzialny za własne zadania - każdy z programistów odpowiada za wytworzenie innej nowej funkcjonalności i każdy zbywa swoje prawa autorskie do wytworzonej części/fragmentu kodu.

W każdym przypadku wytworzenia części programu komputerowego w ramach współpracy z innymi programistami stanowiła (przed połączeniem z innymi częściami) odrębny program komputerowy.

Pytania

1.Czy opisane prace wykonywane przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu i rozwijaniu Oprogramowania spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy Dochód osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do programów komputerowych) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, prace realizowane przez niego zgodnie z przedstawionym opisem stanowią działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, zgodnie z którym, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zarówno pojęcie badań naukowych, jak i prac rozwojowych zostały natomiast zdefiniowane w kolejnych przepisach, tj. odpowiednio w art. 5a pkt 30 ustawy o PIT oraz pkt 40 ustawy o PIT poprzez odesłanie do definicji zawartych w art. 4 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1868), badania naukowe są działalnością obejmującą:

a.badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

b.badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności.

Z kolei zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Mając na uwadze przytoczone powyżej ramy prawne, o prowadzeniu działalności badawczo-rozwojowej można mówić, gdy realizowane prace:

•mają twórczy charakter,

•są prowadzone w systematyczny sposób,

•zostały zrealizowane w określonym celu - zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań,

•obejmują badania naukowe lub prace rozwojowe.

Pojęcie „twórczy” zgodnie z definicją słownikową oznacza - mający na celu tworzenie, będący wynikiem tworzenia. Zaś „tworzyć” - powodować powstawanie czegoś. Można zatem uznać, że działalność podejmowana przez podatnika musi mieć na celu opracowanie, wytworzenie, skonstruowanie czegoś. Ustawa nie precyzuje co ma być wynikiem owego procesu twórczego. Można zatem przyjąć, że może to być przykładowo produkt, materiał, usługa, narzędzie czy też program. Ponadto, wśród synonimów terminu „twórczy” można wymienić takie przymiotniki jak: „kreatywny” czy „konstruktywny”.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca podkreślił, że jego działalność ma charakter twórczy, innowacyjny. Wnioskodawca w ramach swoich zadań tworzy interfejsy aplikacji WWW dla sklepów internetowych. Sklepy te rozwiązują unikatowe problemy szyte pod konkretnych klientów, a co za tym idzie ich aplikacje są bardzo nietypowe. Tworzenie dla nich oprogramowania wymaga więc bardzo innowacyjnego i indywidualnego podejścia. Są to w dużej części sklepy B2B, które wymagają unikatowych rozwiązań zależnych od branży i wewnętrznych systemów klienckich.

Pojęcie „systematyczny” oznacza z kolei - robiący coś regularnie i starannie - oraz w przypadku działań - prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Wydaje się również, że należy przez to pojęcie rozumieć nie tylko bieżące prowadzenie prac badawczo-rozwojowych rozpoczętych w przeszłości, ale także rozpoczęcie działalności w tym zakresie przy założeniu, że podatnik w przyszłości planuje wykonywać tego rodzaju prace. Prace te zaś powinny charakteryzować się stosowną regularnością.

W opinii Wnioskodawcy, przesłanka ta oznacza wyłączenie czynności incydentalnych podatnika i konieczność poszukiwania takich przejawów jego aktywności, które prowadzone są w uporządkowany oraz regularny sposób. Należy wskazać, że prace jakie Wnioskodawca realizuje w ramach działalności nie mają incydentalnego charakteru, lecz wykonywane są w systematyczny sposób. Działania te stanowią istotę funkcjonowania Wnioskodawcy i podejmowane są w zaplanowany sposób poprzez odpowiadanie na zapotrzebowanie kontrahenta.

Działalność badawczo-rozwojowa musi mieć określony cel, tj. powinna być nakierowana na zwiększenie zasobów wiedzy oraz ich wykorzystanie do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca podkreśla, że podejmowane aktywności ze swej istoty zmierzają do uzyskania specjalistycznej wiedzy. Efektem zastosowania zasobów wiedzy jest ich wykorzystanie do tworzenia nowych lub istotnie zmodyfikowanych/ulepszonych produktów na rzecz kontrahenta. Głównym celem realizowanych przez Wnioskodawcę prac jest przede wszystkim tworzenie, rozwój oraz optymalizacja (modyfikacja) innowacyjnych i technologicznie zaawansowanych narzędzi IT.

Wnioskodawca, poprzez tworzenie nowego rozwiązania technicznego, wykorzystuje dotychczas istniejącą wiedzę oraz opracowuje nową wiedzę z dziedziny technologii i informatyki do tworzenia nowych lub ulepszonych produktów, technologii i rozwiązań.

Wnioskodawca wskazuje również, że realizowane przez niego prace nie są prowadzone na schematach lub w sposób automatyczny, lecz mają zindywidualizowany charakter.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, opisane prace spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy PIT.

Ad. 2

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, która prowadzi działalność gospodarczą polegającą na tworzeniu i rozwoju programów komputerowych na zlecenie. Wnioskodawca przenosi prawa autorskie do programów wytworzonych na Zleceniodawców oraz otrzymuje wynagrodzenie wyłącznie z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. autorskich praw do „programu komputerowego” uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi. Wnioskodawcy przysługują i przysługiwały również prawa autorskie do rozwinięcia/modyfikacji oprogramowania, które podlegają ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych .

Zarówno tworzone, jak i rozwijane (tworzone funkcjonalności implementowane w kod źródłowy) są chronione przez art. 74 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego. Warunkiem jest, że podlegają one ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw. W odesłaniu do ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych w art. 1 ustawodawca wskazuje, że przedmiotem ochrony prawa autorskiego są utwory m.in. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe). W wyniku tworzenia/modyfikacji/rozwinięcia oprogramowania, tworzone są nowe kody, algorytmy w językach programowania i powstaje nowe prawo własności intelektualnej. Każde wytworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie/modyfikacja stanowi odrębny program komputerowy podlegający ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych/wszystkie efekty realizowanych przez Wnioskodawcę zleceń programistycznych na rzecz Kontrahenta są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie ww. przepisu.

Wnioskodawca spełnia również warunek prowadzenia niezbędnej ewidencji, o której mowa w art. 3Ocb ust. 2 ustawy o PIT.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, dochód osiągany z przeniesienia Praw IP Box (autorskich praw majątkowych do programów komputerowych) z tytułu tworzenia i rozwijania programów komputerowych wskazanych we wniosku będzie mógł podlegać opodatkowaniu preferencyjną stawką 5%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.)

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem Pan działalności jest tworzenie oprogramowania. W ramach swoich zadań tworzy Pan interfejsy aplikacji WWW dla sklepów internetowych. Tworzenie oprogramowania wymaga więc bardzo innowacyjnego i indywidualnego podejścia, gdyż są to w dużej części sklepy B2B, które wymagają unikatowych rozwiązań zależnych od branży i wewnętrznych systemów klienckich.

W swojej działalności oferuje Pan tworzenie oprogramowania na zamówienie dla innych firm, dostarczając kompleksowe rozwiązania, konsultacje i analizę potrzeb klientów, w celu zrozumienia ich wymagań dotyczących oprogramowania oraz testowanie, debugowanie, dostosowywanie oprogramowania, aby zapewnić jego jakość i funkcjonalność.

W opisie sprawy wskazał Pan przykładowe programy, które wytworzył tj.:

–Tworzenie sklepów B2B i B2C - w ramach tych projektów, (...).

–Integracja z systemami ERP – wdraża Pan integracje z systemami ERP klientów, (...).

–Customowe rozwiązania branżowe - w zależności od specyfiki branży i wymagań klientów, tworzy Pan niestandardowe rozwiązania. Mogą to być specjalne moduły do (...) lub inne funkcje dostosowane do potrzeb danej branży.

–Personalizacja interfejsu - wdraża Pan personalizację interfejsu sklepu, pozwalając klientom na dostosowanie wyglądu i funkcjonalności sklepu do własnych potrzeb. To może obejmować dostosowywanie kategorii produktów, filtrów czy układu strony.

–Zarządzanie dostawami i płatnościami - tworzy Pan oprogramowanie do zarządzania różnymi opcjami dostawy i płatności, tak aby klienci B2B mieli elastyczność wyboru i kontrolę nad swoimi zamówieniami.

–Bezpieczeństwo i optymalizacja – zabezpiecza Pan sklepy przed zagrożeniami cybernetycznymi i optymalizuje wydajność, aby zapewnić płynne działanie platformy.

–Wtyczki (Pluginy) - oprogramowanie dodatkowe, które rozszerza funkcjonalność sklepów (...).

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że wytwarzane przez Pana oprogramowanie stanowi za każdym razem nowy, autorski „twór” wyróżniający się jakościowo i funkcjonalnie pośród istniejących na rynku narzędzi. Prace w tym zakresie prowadzone są w systematyczny sposób i mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań. Każdy projekt, nad którym Pan pracuje wymaga od niego poznawania nowych zagadnień z informatyki, matematyki lub statystyki po to by rozwiązywać postawione przez klientów problemy i oferować rozwiązania wysokiej jakości z użyciem najnowszych osiągnięć dostępnych w tych dziedzinach. Wskazał Pan również, że efekty Pana pracy zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny i nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowym ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że tworzenie oprogramowania to proces, który realizuje Pan w sposób starannie zorganizowany i metodyczny. Tworzy Pan plany, analizuje wymagania, projektuje architekturę, implementuje kod, przeprowadza testy i dba o jakość.

Stwierdził Pan także, że w ramach działalności gospodarczej prace prowadzone są w systematyczny sposób i mają na celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie jej do tworzenia nowych zastosowań. Wskazuje Pan także, że na samym początku każdego projektu oprogramowania definiuje Pan cele, które koncentrują się na zapewnieniu klientowi wartości, utrzymaniu wysokiej jakości i terminowości, a także wprowadzaniu nowatorskich elementów.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że przed rozpoczęciem pracy nad konkretnymi projektami, dysponował Pan zaawansowaną wiedzą związaną z np. (...). Obejmuje to umiejętności z zakresu programowania w frameworkach, ich architektury, rozwiązywania problemów specyficznych dla nich oraz znajomość najlepszych praktyk i wzorców projektowych. Ponadto tworzone przez Pana oprogramowanie opiera się na nowoczesnych technologiach i najnowszych wersjach różnych narzędzi. Na co dzień wykorzystuje Pan w swojej pracy takie wersje narzędzi jak (...), które są na bieżąco rozwijane.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Pan wskazuje we wniosku, tworzy Pan oprogramowanie, które skupia się na budowie stron internetowych i aplikacji internetowych, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy. Zasobami wiedzy, które Pan wykorzystuje przy planowaniu projektu jest zaawansowana wiedza i umiejętności z zakresu oprogramowania w frameworkach, ich architektury, rozwiązywania problemów specyficznych dla nich oraz znajomość najlepszych praktyk i wzorców projektowych. Tworzone oprogramowanie opiera się na nowoczesnych technologiach i najnowszych wersjach różnych narzędzi. Wytwarza Pan oprogramowanie w oparciu o technologie: (...). Oprogramowanie jest oryginalne, ponieważ rozwiązuje problem, na który obecnie nie ma rozwiązania. Przy tworzeniu programów komputerowych korzystał Pan z takich narzędzi jak (...). Celem zawsze jest wytworzenie nowego autorskiego, innowacyjnego oprogramowania.

Dodatkowo wskazał Pan, że efekty Pana pracy zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny i nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie sprawy wskazał Pan, że efektem Pana prac twórczych są każdorazowo odrębne programy komputerowe – utwory podlegające ochronie określonej w art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pana wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, zawiera się w należnościach z tytułu świadczonych usług na rzecz kontrahentów. Wskazał Pan, że w ramach umowy przenosi Pan na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programu komputerowego, za co otrzymuje wynagrodzenie. Ponadto z treści wniosku wynika, że od początku prowadzenia działalności gospodarczej, tj. od 2 lipca 2023 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, od momentu rozpoczęcia działalności gospodarczej.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

–wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;

w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).