Interpretacja indywidualna z dnia 2 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.452.2023.1.TK

Brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych na rzecz Gminy przez wykonawców przedmiotu inwestycji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

14 września 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 września 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych na rzecz Gminy przez wykonawców przedmiotu inwestycji pn. „(…)”.

Uzupełnili go Państwo pismem z 28 września 2023 r. (wpływ 28 września 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (...) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.) posiada osobowość prawną, a w tym zdolność do czynności cywilnoprawnych.

Gmina wykonuje zadania własne określone w art. 7 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.

Zdecydowana większość zadań wyznaczanych Gminie przez ustawę realizowana jest w ramach reżimu publicznoprawnego. Jednakże wybrane zadania Gmina wykonuje na podstawie zawieranych umów cywilno-prawnych i traktuje je jako podlegające regulacjom VAT.

Gmina zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, wykonuje nałożone na nią odrębnymi przepisami zadania, dla realizacji których została powołana spoza zakresu VAT, jak również czynności podlegające VAT na podstawie umów cywilnoprawnych zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Mając powyższe na uwadze, Gmina posiada złożony status w podatku od towarów i usług. Z jednej strony funkcjonować może jako podatnik, z drugiej strony może wykonywać czynności zwolnione od podatku, a z trzeciej strony może realizować zadania, które pozostają poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Odnosząc się do zadań własnych wskazać należy, że Gmina na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym zaspokaja zbiorowe potrzeby wspólnoty samorządowej m.in. poprzez utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej.

Gmina realizuje inwestycję pn. „(…)” (dalej: „Inwestycja”), na którą podpisano umowę o przyznaniu pomocy ze środków Unii Europejskiej w ramach Poddziałania „Wsparcie i wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w zakresie 4.6 Rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej.

Gmina (...) zawarła umowę o przyznaniu pomocy na Inwestycję (umowa Nr (…)) w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 z udziałem środków Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz rozwoju Obszarów Wiejskich.

Umowa została zawarta z Województwem reprezentowanym przez Zarząd Województwa.

Gmina występuje z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w związku z ubieganiem się przez Gminę o płatność do Samorządu Województwa, która wynosi 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowalnych operacji dla danego etapu.

Na etapie składania wniosku o przyznanie pomocy w ramach PROW 2014-2020 Gmina zaliczyła podatek VAT do kosztów kwalifikowalnych.

Całkowita wartość Inwestycji wynosi: (…) zł, w tym dofinansowanie z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich wynosi: (…) zł, jednak nie wyżej niż 63,63% poniesionych kosztów kwalifikowalnych operacji.

Inwestycja będzie polegała na budowie ogólnie dostępnego placu zabaw w miejscowości (…) na działce nr 1, która jest własnością Gminy.

Miejscowość (…) zamieszkuje (...). Realizacja projektu przyczyni się do podniesienia aktywności społecznej oraz poprawy warunków korzystania z placu zabaw przez dzieci i ich opiekunów. Poprzez budowę placu zabaw dzieci i ich opiekunowie zyskają miejsce do aktywnego spędzania wolnego czasu. Celem tych działań jest poprawa bezpieczeństwa osób korzystających z infrastruktury rekreacyjnej. W ramach operacji zostanie wykonana naturalna bezpieczna nawierzchnia typu trawa, która jest ekologiczna i dobrze wpływająca na rozwój ruchowy dzieci. Został również zaplanowany montaż urządzeń placu zabaw i obiektów małej architektury zgodnie z projektem wykonawczym.

W wyniku realizacji operacji zostanie osiągnięty następujący cel: Stworzenie warunków do aktywności fizycznej mieszkańców wsi (…) poprzez budowę ogólnodostępnego placu zabaw.

Gmina ma zamiar wykorzystywać wybudowany plac zabaw do realizacji swoich celów statutowych i nie zamierza go wynajmować odpłatnie na podstawie umów cywilnoprawnych. Udostępnianie go nieodpłatnie spowoduje, że Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od poniesionych wydatków.

Projekt został zrealizowany do 31 maja 2023 r. Koszty związane z realizacją inwestycji zostały poniesione do 30 czerwca 2023 r. poprzez zapłatę za faktury VAT (z wykazanymi na nich kwotami podatku VAT naliczonego) wystawione na Gminę przez wykonawców.

Gmina wystąpiła do Urzędu Marszałkowskiego z wnioskiem o płatność. Gmina uwzględniła w budżecie przedmiotowej inwestycji koszty podatku VAT jako koszty kwalifikowalne projektu i tym samym otrzymała do nich dofinansowanie.

Podatek może być uznany za wydatek kwalifikowalny tylko wtedy, gdy beneficjent nie ma prawnej możliwości jego odzyskania. W związku z powyższym, niezbędne jest uzyskanie interpretacji, czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego lub zwrot podatku VAT w związku z realizacją inwestycji, w myśl przepisów ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Gmina nie będzie wykorzystywała przedmiotu inwestycji do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Plac zabaw będzie częścią majątku Gminy, a korzystanie z niego będzie nieodpłatne. Obecnie Urząd Marszałkowski Województwa żąda potwierdzenia w zakresie możliwości/braku możliwości odzyskania podatku VAT w ramach planowanej inwestycji.

Majątek powstały w skutek realizacji przedmiotowej inwestycji będzie służył zaspakajaniu potrzeb wspólnoty, w szczególności nie będzie on wykorzystywany przez Gminę do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem inwestycji, nie pobierała dotychczas i nadal nie będzie pobierała opłat za korzystanie z placu zabaw, ani z powstałej infrastruktury, nie osiąga i nie będzie osiągała z tego tytułu żadnych dochodów.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania Gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ustawy o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w zakresie kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Planowane i finansowane prace związane z realizacją projektu należą do zadań własnych Gminy. Zatem, przedmiotowy projekt wpisuje się w zakres prowadzonej przez Gminę działalności publicznej.

Pytanie (Ostatecznie sformułowane w piśmie z 27 września 2023 r.)

Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych na rzecz Gminy przez wykonawców przedmiotu inwestycji pn. „(…)”?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych na rzecz Gminy przez wykonawców przedmiotu inwestycji pn. „(…)”, który stanowi wydatek kwalifikowalny w projekcie.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, zwanej dalej ustawą o VAT (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie natomiast do treści art. 15 ust. 6 ww. ustawy nie uważa się za podatników organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jako, że jednostki samorządu terytorialnego są wyposażone w osobowość prawną oraz w określonym zakresie wykonują samodzielnie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, należy uznać, iż spełniają zawartą w tym przepisie definicję podatnika VAT. Oznacza to, że w zakresie czynności cywilnoprawnych dokonywanych przez jednostki samorządu terytorialnego, nawet, gdy dotyczą one zadań własnych gmin, podmioty te powinny być uznawane za podatników VAT.

W myśl postanowień art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z treści wskazanej powyżej regulacji wynika zatem, iż prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione dwie przesłanki, tj.

-odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz

-gdy towary/usługi są wykorzystywane do czynności opodatkowanych VAT.

Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.

Mając na uwadze powyższe należy uznać, iż Gmina ponosząc wydatki na budowę placu zabaw w (…) nie będzie nabywała towarów/usług, które wykorzystywane będą do prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT i tym samym nie będzie działała w charakterze podatnika VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 tej ustawy. Utrzymanie placu zabaw jest zadaniem własnym Gminy. Budowa placu zabaw odbywa się w ramach władztwa publicznego i Gmina wykonując to zadanie działa jako organ administracji publicznej. W związku z tym nie może być uznana za podatnika.

Wydatki będą zatem ponoszone poza prowadzoną przez Gminę działalnością gospodarczą i nie zostaną spełnione przesłanki umożliwiające odliczenie podatku VAT naliczonego. Poniesione wydatki nie będą wiązały się z dalszym wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uzależnione jest od tego, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie zostanie spełniony, ponieważ towary i usługi nabywane w związku z realizacją opisanej wyżej inwestycji nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W związku z powyższym, Gmina nie ma i nie będzie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków ponoszonych z tytułu realizacji przywołanej inwestycji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy:

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

§ podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

§ podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Tylko bowiem w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Jak stanowi art. 6 ust. 1 powołanej ustawy o samorządzie gminnym:

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o samorządzie gminnym:

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Gmina realizuje inwestycję pn. „(…)”, na którą podpisano umowę o przyznaniu pomocy ze środków Unii Europejskiej w ramach Poddziałania „Wsparcie i wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 w zakresie 4.6 Rozwój ogólnodostępnej i niekomercyjnej infrastruktury turystycznej lub rekreacyjnej, lub kulturalnej.

Umowa została zawarta z Województwem reprezentowanym przez Zarząd Województwa.

Inwestycja będzie polegała na budowie ogólnie dostępnego placu zabaw w miejscowości (…) na działce nr 3, która jest własnością Gminy.

Realizacja projektu przyczyni się do podniesienia aktywności społecznej oraz poprawy warunków korzystania z placu zabaw przez dzieci i ich opiekunów. Poprzez budowę placu zabaw dzieci i ich opiekunowie zyskają miejsce do aktywnego spędzania wolnego czasu. Celem tych działań jest poprawa bezpieczeństwa osób korzystających z infrastruktury rekreacyjnej. W ramach operacji zostanie wykonana naturalna bezpieczna nawierzchnia typu trawa, która jest ekologiczna i dobrze wpływająca na rozwój ruchowy dzieci.

Został również zaplanowany montaż urządzeń placu zabaw i obiektów małej architektury zgodnie z projektem wykonawczym.

W wyniku realizacji operacji zostanie osiągnięty następujący cel: Stworzenie warunków do aktywności fizycznej mieszkańców wsi (…) poprzez budowę ogólnodostępnego placu zabaw.

Gmina ma zamiar wykorzystywać wybudowany plac zabaw do realizacji swoich celów statutowych i nie zamierza go wynajmować odpłatnie na podstawie umów cywilnoprawnych.

Gmina nie będzie wykorzystywała ww. przedmiotu do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Plac zabaw będzie częścią majątku Gminy, a korzystanie z niego będzie nieodpłatne.

Majątek powstały w skutek realizacji przedmiotowej inwestycji będzie służył zaspakajaniu potrzeb wspólnoty, w szczególności nie będzie on wykorzystywany przez Gminę do prowadzenia działalności opodatkowanej.

Gmina nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem inwestycji, nie pobierała dotychczas i nadal nie będzie pobierała opłat za korzystanie z placu zabaw, ani z powstałej infrastruktury, nie osiąga i nie będzie osiągała z tego tytułu żadnych dochodów.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą wskazania, czy Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych na rzecz Gminy przez wykonawców ww. Inwestycji.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, bowiem mimo, iż Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, to nie będzie prowadziła sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT z wykorzystaniem inwestycji, nie pobierała dotychczas i nadal nie będzie pobierała opłat za korzystanie z placu zabaw, ani z powstałej infrastruktury, nie osiąga i nie będzie osiągała z tego tytułu żadnych dochodów.

W związku z powyższym, Wnioskodawca nie ma – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupy związane z wykonaniem ww. Inwestycji.

Podsumowując, Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z faktur wystawionych na rzecz Gminy przez wykonawców inwestycji pn. „(…)”.

Tym samym Państwa stanowisko jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Zainteresowanego w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

· w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).