Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 29 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-2.4011.575.2023.1.SR
Skutki podatkowe sprzedaży nieruchomości nabytej uprzednio do majątku wspólnego małżonków.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
2 sierpnia 2023 r. złożyła Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawczyni od dnia 17 stycznia 1970 r. pozostawała w związku małżeńskim z … i przez całe małżeństwo obowiązywał ich ustrój małżeńskiej wspólności ustawowej.
W dniu 23 kwietnia 2022 r. aktem notarialnym Rep. A nr … przed …, notariuszem w …, Wnioskodawczyni i Jej mąż zawarli umowę majątkową małżeńską ustanawiającą między nimi ustrój rozdzielności majątkowej polegający na tym, że każdy z małżonków zachowuje zarówno majątek nabyty przed zawarciem tej umowy, jak i majątek nabyty później oraz zarządza i rozporządza całym swoim majątkiem samodzielnie stosownie do art. 51 i 511 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.
Tego samego dnia, czyli 23 kwietnia 2022 r., również aktem notarialnym Rep. A nr … przed …, notariuszem w …, Wnioskodawczyni i Jej mąż zawarli umowę o podział majątku wspólnego.
W umowie tej Wnioskodawczyni i Jej mąż oświadczyli, że w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, a więc do chwili zawarcia umowy majątkowej (za rep. A nr …), nabyli do ich majątku wspólnego zabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę nr …, o powierzchni … ha, położoną w miejscowości …, gmina …, powiecie …, województwie …, dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr … .
Wnioskodawczyni i Jej mąż oświadczyli ponadto, że powyższą nieruchomość nabyli z mocy prawa z dniem 4 listopada 1971 r. na podstawie ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych, co zostało stwierdzone aktem własności ziemi wydanym przez … z dnia 24 listopada 1975 r., znak …, sprostowanym prawomocnym postanowieniem … nr … z dnia … r. Wnioskodawczyni i Jej mąż oświadczyli ponadto, że w związku z ustaniem wspólności ustawowej majątkowej małżeńskiej przysługujące każdemu z nich udziały w majątku wspólnym są równe i wynoszą po 1/2 części.
Wnioskodawczyni potwierdza zgodność z rzeczywistością oświadczeń złożonych przez Nią w akcie notarialnym Rep. A nr … .
Następnie Wnioskodawczyni i Jej mąż zgodnie dokonali w tym akcie notarialnym podziału majątku wspólnego obejmującego wyżej opisaną nieruchomość stanowiącą działkę nr … w miejscowości … KW nr …, w ten sposób, że Wnioskodawczyni nabyła na wyłączną własność tę nieruchomość, a podział ten majątku wspólnego został dokonany bez jakichkolwiek spłat i dopłat. Wnioskodawczyni i Jej mąż oświadczyli ponadto w tym akcie notarialnym, że dokonany podział ich majątku wspólnego objął wszystkie składniki majątkowe wchodzące w jego skład, zaś umowa udokumentowana tym aktem notarialnym w całości wyczerpała ich wzajemne roszczenia z tytułu dokonanego podziału majątku wspólnego oraz nakładów na ten majątek kosztem majątków osobistych któregokolwiek z nich i nie będą mieć względem siebie w przyszłości w tym zakresie żadnych roszczeń.
Wnioskodawczyni i Jej mąż określili w tym akcie notarialnym wartość przedmiotowej nieruchomości na kwotę 250 000 zł jako kwotę odpowiadającą w ich przekonaniu rzeczywistej wartości tej nieruchomości.
Na podstawie wyżej wskazanego aktu notarialnego Rep. A nr … został dokonany wpis w dziale II Księgi Wieczystej księgi wieczystej nr … prawa własności przedmiotowej nieruchomości na rzecz Wnioskodawczyni.
Następnie Wnioskodawczyni w dniu 28 czerwca 2023 r. zawarła w formie aktu notarialnego umowę sprzedaży (Rep. A nr …, przed notariuszem … – notariuszem w …) nieruchomości stanowiącej działkę nr …, o powierzchni wynoszącej … m2, położoną w miejscowości …, gmina …, powiecie …, województwie …, dla której Sąd Rejonowy w … prowadzi księgę wieczystą nr …, na rzecz małżeństwa … i …, obydwojga polskiego obywatelstwa, za cenę 290 000 zł. W akcie notarialnym wyjaśniono, że w związku z wykazem zmian danych ewidencyjnych dotyczących przedmiotowej nieruchomości, wpisanym do ewidencji materiałów państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego prowadzonego przez …, dnia 26 sierpnia 2021 r., obszar przedmiotowej nieruchomości uległ zmianie i wynosi obecnie … m2, a nie … m2 – jak wykazywano dotychczas w ewidencji gruntów.
W akcie notarialnym wskazano nadto, że na przedmiotowej nieruchomości posadowione są:
-budynek letniskowy murowany, parterowy z poddaszem użytkowym, kryty blachą, przeznaczony do sezonowego pobytu, o powierzchni użytkowej wynoszącej … m2,rok oddania do użytkowania 2013 – identyfikator budynku: …,
-budynek … (tj. garaż) murowany, parterowy, kryty blachą, o powierzchni użytkowej … m2 – identyfikator budynku: … .
Strony aktu notarialnego oświadczyły, że cena 290 000 zł za przedmiotową nieruchomość odpowiada wartości rynkowej tej nieruchomości.
Wnioskodawczyni wskazuje (jak również oświadczyła to w wyżej wskazanym akcie notarialnym), że z tytułu zawarcia umowy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie prowadzi działalności – w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
Pytanie
Czy w opisanym stanie faktycznym powstał po stronie Wnioskodawczyni obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zbycia nieruchomości na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powstał obowiązek podatkowy w podatku od osób fizycznych, który by ciążył na Wnioskodawczyni, z uwagi na obowiązywanie art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni dokonała bowiem zbycia przedmiotowej nieruchomości w dniu 28 czerwca 2023 r. już po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, a przedmiotowa nieruchomość była nabyta do majątku wspólnego małżonków, to jest Wnioskodawczyni i Jej męża, w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. nastąpiło to w dniu 4 listopada 1971 r. Zatem zbycie nieruchomości przez Wnioskodawczynię nastąpiło zdecydowanie po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie tej nieruchomości do majątku wspólnego Wnioskodawczyni i Jej męża. Tak więc mając na uwadze treść art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) oraz art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, według Wnioskodawczyni nie powstał obowiązek podatkowy w podatku dochodowym od osób fizycznych w związku ze zbyciem przez Wnioskodawczynię działki nr …, o powierzchni wynoszącej … m2, położonej w miejscowości …, gmina …, powiecie …, województwie …, dla której … prowadzi księgę wieczystą nr … .
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
– jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Przytoczony przepis formułuje generalną zasadę, zgodnie z którą nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w tym przepisie przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu i rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Zatem, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw nastąpi po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym kwota uzyskana ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz ww. praw w ogóle nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.
W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment i sposób ich nabycia.
Zgodnie z art. 10 ust. 6 ww. ustawy:
W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej.
Biorąc pod uwagę, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta przez Panią w ramach wspólności majątkowej małżeńskiej, należy odnieść się również do przepisów ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1359 ze zm.).
Przepis art. 31 § 1 Kodeksu stanowi, że:
Z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa), która obejmuje przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.
Z kolei jak stanowi art. 35 ww. Kodeksu:
W czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
Ustawowy ustrój majątkowy między małżonkami może ulec zniesieniu lub ograniczeniu na skutek zawartej między nimi umowy (art. 47 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego), na skutek orzeczenia sądu (art. 52 § 1 ww. Kodeksu) albo z mocy prawa np. ubezwłasnowolnienia jednego z małżonków (art. 53 ww. Kodeksu).
Co do zasady, z chwilą ustania wspólności ustawowej, wspólność dotychczas bezudziałowa zostaje zastąpiona przez współwłasność w częściach ułamkowych. Od tej chwili małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym, niezależnie od tego, w jakim stopniu każdy z nich przyczynił się do jego powstania.
Stosownie natomiast do art. 501 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego:
W razie ustania wspólności, udziały małżonków są równe, chyba że umowa majątkowa małżeńska stanowi inaczej.
Z reguły jest to stan przejściowy, który prowadzi do podziału majątku, choć – jak wynika z dyspozycji przepisu art. 211 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.) – podział ten nie jest obowiązkowy. Zgodnie bowiem z tym przepisem:
Każdy ze współwłaścicieli może żądać, żeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.
Zgodnie z art. 1037 Kodeksu cywilnego w związku z art. 46 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, podział majątku wspólnego może nastąpić bądź na mocy umowy między małżonkami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek z małżonków.
Wspólność małżeńska jest szczególnym rodzajem współwłasności – tzw. „współwłasność łączna”. Jest to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Wspólność ta jest wspólnością masy majątkowej i obejmuje cały zbiór praw majątkowych, takich jak własność i inne prawa rzeczowe czy wierzytelności. Współwłasność łączna, w tym wypadku wspólność majątkowa, różni się od ułamkowej tym, że nie można w niej określić ilości udziałów każdego współwłaściciela.
Z wniosku wynika, że przedmiotowa nieruchomość została nabyta do majątku wspólnego Pani i Pani męża w 1971 r.
W związku z powyższym za datę nabycia przez Panią ww. nieruchomości, należy uznać datę jej nabycia do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej, tj. 1971 r., stosownie do art. 10 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W konsekwencji, nienastępujące w wykonaniu działalności gospodarczej, odpłatne zbycie przez Panią w 2023 r. wskazanej we wniosku nieruchomości nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ odpłatne zbycie tej nieruchomości nastąpiło po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym doszło do jej nabycia. W związku z tym, uzyskana z ww. odpłatnego zbycia kwota nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, nie wystąpi u Pani obowiązek zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu ww. odpłatnego zbycia.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) jest sam przepis prawa. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … . Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right