Interpretacja indywidualna z dnia 26 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.1237.2021.10.NM

Możliwość opodatkowania kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie:

1)ponownie rozpatruję sprawę Pana wniosku z 20 lipca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z 21 lutego 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 554/22;

2)stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych w zakresie pytań 2-6 jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

10 sierpnia 2021 r. wpłynął Pana wniosek z 20 lipca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania kwalifikowanych dochodów uzyskanych z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 listopada 2021 r. (wpływ 29 listopada 2021 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca prowadzi od ... ... 2020 r. jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod nazwą ..., jest podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w której jest rezydentem podatkowym. Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybrana przez Niego forma opodatkowania to podatek liniowy (art. 30c updof).

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy są usługi programistyczne. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia w zakresie przygotowywania kompleksowych rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych zajmuje się tworzeniem, rozwijaniem, modyfikowaniem programów komputerowych (PKD 62.01.Z). Oznacza to, że w wyniku tej działalności powstają oryginalne, będące wytworem własnej inwencji i badań fragmenty kodu źródłowego. Proces kreacji tych nowych, dotychczas nieistniejących, rozwiązań podlega określonym regułom i prowadzony jest w sposób uporządkowany, planowy i metodyczny. Podatnik rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które następnie wykorzystuje w ramach bieżących albo przyszłych projektów do tworzenia nowych zastosowań. Wytwarzane oprogramowania lub ich części przez Wnioskodawcę opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych. Działania te prowadzone są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. W działalności Wnioskodawca opracowuje zarówno nowe, jak i ulepszone produkty (oprogramowanie komputerowe), niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej Jego kontrahenta i użytkowników oprogramowania, i istotnie odróżniające się od Już funkcjonujących rozwiązań. Praca nad oprogramowaniem tworzonym przez Wnioskodawcę nie ma charakteru incydentalnego. Podatnik regularnie otrzymuje od swojego zleceniodawcy konkretne problemy, który należy rozwiązać, projektując stosowne rozwiązanie informatyczne. Wnioskodawca dysponuje swobodą w określeniu sposobu rozwiązania tego problemu – samodzielnie poszukuje rozwiązania i dobiera metody pracy, projektuje strukturę oprogramowania w zakresie, w jakim je samodzielnie realizuje i tworzy kod źródłowy programu komputerowego. Struktura programu i kod źródłowy zawsze stanowią nowe wytwory intelektu i nie są kopiami istniejących rozwiązań ani nie powstają jako opracowanie dostarczonego Wnioskodawcy gotowego projektu. W oparciu o swoją wiedzę podatnik tworzy zatem nowe narzędzia informatyczne.

Efekt Jego prac jest ustalony w formie konkretnego kodu źródłowego podlegającego ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

W ramach wykonywanej działalności podatnik może współpracować z zespołami programistów współpracującymi z klientami (zleceniodawcami), wówczas ma On z góry określoną rolę wytwarzając zdefiniowane i funkcjonalnie samodzielne elementy. Za rezultat prac oraz wykonywane czynności w ramach zawieranych umów odpowiedzialność ponosi Wnioskodawca. Sposób wykonywania czynności oraz użyte rozwiązania są wyborem Wnioskodawcy.

W działalności programistycznej Wnioskodawcy można wskazać trzy zasadnicze obszary:

a)tworzenie programów komputerowych, które można opisać jako moduły, które realizują samodzielne funkcje i/lub mogą być wykorzystywane jako niezależne elementy innych programów komputerowych. Są to takie programy komputerowe (funkcje), które stanowią rozwiązania wykorzystywane bezpośrednio przez użytkownika programu,

b)tworzenie programów komputerowych będących algorytmami (funkcjami) stanowiącymi część modułów, takich jak opisane pod lit. a). Są to algorytmy realizujące ściśle określone funkcje niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego programu komputerowego (konkretnego modułu). Nie są to algorytmy realizujące funkcje z punktu widzenia użytkownika programu, ale stanowią algorytmy niezbędne do prawidłowego funkcjonowania całego programu komputerowego.

c)ulepszenia i modyfikacje istniejących modułów i algorytmów realizujących określone funkcje przez zastąpienie istniejących fragmentów kodu nowym kodem, będącym oryginalnym wytworem podatnika.

Wnioskodawca realizuje większość swoich usług na rzecz jednej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej „Spółka”) na podstawie umowy (zlecenia) o świadczenie usług. Spółka posiada siedzibę w Polsce. Podstawą współpracy Wnioskodawcy ze Spółką jest pisemna umowa o współpracy. Umowa określa jedno wynagrodzenie za wszystkie usługi realizowane przez Wnioskodawcę w danym miesiącu.

Przedmiot umowy sformułowany jest następująco:

a)rozwój nowego oprogramowania i utrzymanie obecnego,

b)wsparcie techniczne,

c)dbanie o wysoką jakość kodu i bazy danych.

Spółka nadaje pożądany kierunek rozwoju oprogramowania, pozostawiając Wnioskodawcy pełną samodzielność w planowaniu, doborze metod, projektowaniu i implementacji. Wnioskodawca dysponuje także swobodą miejsca i czasu wykonywania zleconych zadań. Wnioskodawca nie może korzystać z usług podwykonawców. Wnioskodawca rozlicza się ze Spółką co miesiąc, wystawiając fakturę, na której znajduje się ogólna kwota wynagrodzenia za wykonane usługi z uwzględnieniem dni, w których Wnioskodawca był dla Spółki niedostępny oraz dodatkowych godzin przepracowanych przez Wnioskodawcę ponad wymaganą przez Spółkę dostępność. Zapisy umowy regulują, że Wnioskodawca świadczy swoje usługi (czynności zlecenia) na rzecz Spółki od poniedziałku do piątku w godzinach przez siebie ustalonych i podyktowanych wykonaniem Czynności Zlecenia z uwzględnieniem przedziału czasowego pomiędzy godziną 8 a 17.

Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych prac, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu. Działalność Wnioskodawcy jest więc obarczona ryzykiem gospodarczym.

Wynagrodzenie podatnika określone w umowie obejmuje zarówno czynności związane z usługami programistycznymi, jak i niestanowiące bezpośrednio tworzenia kodu źródłowego, ale w pewnym stopniu z nim związane (np. czynności o charakterze organizacyjnym).

Zgodnie z zawartą umową, Zleceniodawca nabywa w całości majątkowe prawa autorskie oraz prawa pokrewne do utworu (w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. – o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 1994 r. nr 24 poz. 83) stworzonego w wyniku wykonywania Czynności Zlecenia na wszystkich znanych w dniu zawarcia umowy polach eksploatacji. Wnioskodawcy jako Zleceniobiorcy nie przysługuje odrębne wynagrodzenie z tytułu zbycia majątkowych praw autorskich do Utworu powstałego w wyniku wykonywania Umowy.

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki w tym wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia programów komputerowych, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami, dzięki czemu Wnioskodawca ma informacje, jak czasochłonne były poszczególne projekty i na tej podstawie prowadzi stosowną ewidencję operatywną. Ewidencja ta umożliwia ustalenie pracochłonności poszczególnych projektów, ze szczególnym uwzględnieniem czynności związanych z tworzeniem oprogramowania i niezwiązanych z jego tworzeniem.

Na podstawie ewidencji operatywnej, w przekroju projektów i rodzajów czynności, można wyodrębnić czas poświęcony na:

a)wytworzenie nowego oprogramowania, ulepszenie i rozwój istniejącego z podziałem na poszczególne projekty i ich ewentualne etapy,

b)czynności o charakterze rutynowym, organizacyjnym, związanym z poprawianiem błędów w odniesieniu do każdego projektu lub jego etapu i czynności niezwiązane z wytworzeniem oprogramowania, niezwiązane z żadnym projektem, w wyniku którego powstaje nowe oprogramowanie.

Na podstawie zapisów ewidencji operatywnej Wnioskodawca dokonuje proporcjonalnego do poświęconego czasu podziału przychodów otrzymywanych na podstawie umowy ze Spółką. Podatnik na tej podstawie jest w stanie wyodrębnić z ogólnej kwoty przychodów od każdego zleceniodawcy przychody ze sprzedaży poszczególnych autorskich praw do programów komputerowych oraz przychody za wykonanie pozostałych czynności objętych umową ze Spółką. Wnioskodawca odejmuje od przychodów ze zbycia danego oprogramowania bądź części oprogramowania koszty uzyskania przychodu. Kiedy z obiektywnych przesłanek wynika, że właściwe przypisanie określonej kategorii kosztów do danego źródła przychodów nie jest możliwe, czyli dany wydatek dotyczy wielu źródeł i nie ma możliwości zastosowania właściwej metodologii jego przypisania do danego źródła, tj. takiej, która będzie odzwierciedlać adekwatne „powiązanie”, odpowiedniej części danego kosztu pośredniego z przychodami z danego źródła, wówczas Wnioskodawca per analogiam stosuje przychodowy klucz podziału kosztów pośrednich (tutaj wskaźnik IP BOX), o którym mowa w art. 22 ust. 3 ustawy o PIT.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, która skupiona jest na wytwarzaniu, rozwijaniu lub ulepszaniu programów komputerowych, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

1)koszt wydatków związanych z lokalem mieszkalnym, który Wnioskodawca w części wykorzystuje na potrzeby działalności (jeden pokój). Wnioskodawca określił na podstawie wykorzystywanej na potrzeby działalności powierzchni proporcję 16,61%, w jakiej koszty wydatków związanych z tą nieruchomością odnoszą się do działalności. Są to w szczególności wydatki na opłaty czynszowe oraz zapłatę odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup lokalu,

2)koszt użytkowania samochodu (np. paliwo, serwis, ubezpieczenie) – ponoszenie tych wydatków umożliwia podatnikowi transport, czy to do Spółki w celu konsultacji, personalizacji tworzonego oprogramowania, czy służy jako środek transportu na szkolenia/warsztaty branżowe. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Spółki oraz do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie,

3)koszt wyposażenia biura (np. biurko, blat, fotele, kanapa) – podatnik dba o ergonomiczne stanowisko pracy i komfortowe miejsce spotkań biznesowych, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura,

4)koszt obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy,

5)koszt usług szkoleniowych – ponoszenie tych wydatków umożliwia podnoszenie kwalifikacji i nabywanie wiedzy w nowych obszarach, co służy jej wykorzystaniu podczas tworzenia oprogramowania i dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań,

6)koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego oraz akcesoriów z tym związanych– to koszt stały, który jest konieczny do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu elektronicznego i komputerowego,

7)koszt usług księgowych i prawnych – wydatki ponoszone przez podatnika na księgowość związane są z obowiązkami ewidencyjnymi i sprawozdawczymi, jakie na podatnika nakładają przepisy prawa podatkowego. Ponadto korzystanie z usług biura rachunkowego pozwala m.in. na prowadzenie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Natomiast koszt poniesiony na usługi prawne dotyczy możliwości skorzystania z Ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację.

Alokacja kosztów do osiągniętych przychodów w przypadku trudności z ich konkretnym powiązaniem odbywa się w taki sposób, że na podstawie procentowego udziału przychodów (wskaźnik IP BOX):

-wytworzenia nowego oprogramowania, ulepszenia i rozwoju istniejącego z podziałam na poszczególne projekty i ich ewentualne etapy,

-czynności o charakterze rutynowym, organizacyjnym, związanym z poprawianiem błędów w odniesieniu do każdego projektu lub jego etapu,

-czynności niezwiązanych z wytworzeniem oprogramowania, niezwiązane z żadnym projektem, w wyniku którego powstaje nowe oprogramowanie.

W całości przychodów osiągniętych w danym miesiącu, następuje odpowiednie, proporcjonalne alokowanie kosztów pośrednich związanych z:

-wytworzeniem nowego oprogramowania, ulepszeniem i rozwojem istniejącego z podziałam na poszczególne projekty i ich ewentualne etapy,

-czynnościami o charakterze rutynowym, organizacyjnym, związanym z poprawianiem błędów w odniesieniu do każdego projektu lub jego etapu,

-czynnościami niezwiązanymi z wytworzeniem oprogramowania, niezwiązanymi z żadnym projektem, w wyniku którego powstaje nowe oprogramowanie.

W wyniku procesu alokacji wymienione wyżej w pozycji 1 koszty uzyskania przychodu ponoszone przez Wnioskodawcę w ramach działalności gospodarczej na wytworzenie nowego oprogramowania, ulepszenie i rozwój istniejącego z podziałam na poszczególne projekty i ich ewentualne etapy, nie są brane pod uwagę przy obliczaniu wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, jako wydatki niezwiązane bezpośrednio z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Natomiast wymienione w pozycjach 2-7 koszty uzyskania przychodu ponoszone na wytworzenie nowego oprogramowania, ulepszenie i rozwój istniejącego z podziałam na poszczególne projekty i ich ewentualne etapy, uznawane są za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT, tj. wydatki bezpośrednio powiązane z wytworzeniem kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Po ustaleniu dochodu jako różnicy między przychodami a kosztami związanymi z:

-wytworzeniem nowego oprogramowania, ulepszeniem i rozwojem istniejącego z podziałam na poszczególne projekty i ich ewentualne etapy,

-czynnościami o charakterze rutynowym, organizacyjnym, związanym z poprawianiem błędów w odniesieniu do każdego projektu lub jego etapu,

-czynnościami niezwiązanymi z wytworzeniem oprogramowania, niezwiązanymi z żadnym projektem, w wyniku którego powstaje nowe oprogramowanie,

w następnej kolejności Wnioskodawca ustala poszczególne kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poprzez przemnożenie uzyskanego dochodu ze zbycia danego oprogramowania bądź części oprogramowania przez wskaźnik, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca zwraca uwagę na fakt, że mnożnik Nexus oblicza oddzielnie dla dochodów z poszczególnych programów komputerowych, w związku z czym ustala On odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność opisywaną we wniosku związaną z danym prawem przy zastosowaniu powyżej przedstawionego mechanizmu.

Od 1 września 2020 r. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT sporządzaną techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów księgowych oraz danych ze wspomnianej Ewidencji operatywnej, na podstawie których wykonywane są opisane powyżej obliczenia związane z alokacją przychodów i kosztów, ustaleniem wartości wskaźników Nexus oraz kwot kwalifikowanego dochodu z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej (KPWI). Częścią Ewidencji jest zestawienie obejmujące przychody i wydatki alokowane do każdego KPWI w danym okresie i umożliwia ustalenie tych kategorii ekonomicznych w rachunku narastającym dla każdego KPWI od początku prac nad jego powstaniem.

W prowadzonej Ewidencji zostaje wyliczony współczynnik alokacji kosztów, tzw. współczynnik IP BOX, informujący o tym, jaki procent przychodów danego miesiąca dotyczy każdego z wytworzonych praw IP oraz czynności nie skutkujących wytworzeniem takich praw. Współczynnik ten informuje, jaka część przychodu stanowi wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do każdego programu komputerowego, wytworzonego przez Wnioskodawcę w danym okresie rozliczeniowym. Wnioskodawca wyodrębnił poszczególne programy komputerowe w prowadzonej Ewidencji. W odniesieniu do każdego z nich Wnioskodawca ewidencjonuje potwierdzone fakturami/rachunkami i ustalone na podstawie wspomnianej ewidencji operatywnej przychody oraz odpowiadające im koszty z PKPiR (ze wskazaniem takich informacji jak dane kontrahenta, nr dokumentu, data sprzedaży, data faktury, kwota z faktury). W przypadku gdy Wnioskodawca osiąga przychody ze świadczenia usług innych niż programistyczne, koszty przyporządkowane są do przychodu, na który miały bezpośredni wpływ. Jeśli alokacja konkretnego kosztu nie jest możliwa, koszty te rozliczane są na wszystkie osiągnięte przychody w danym miesiącu, poprzez zastosowanie opisanej wcześniej proporcji przychodowej, czyli wskaźnika IP BOX. Na koniec każdego miesiąca kalendarzowego Wnioskodawca ustala dochód z każdego programu komputerowego. Równolegle, na koniec każdego okresu rozliczeniowego (miesiąc) w prowadzonej Ewidencji, Wnioskodawca wyodrębnia koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o PIT uwzględnia je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, a następnie oblicza dochód kwalifikowany. Wnioskodawca wylicza osobno wskaźniki NEXUS dla każdego kwalifikowanego prawa IP.

ZDARZENIE PRZYSZŁE

Wnioskodawca zamierza prowadzić w kolejnych latach działalność podobną do opisanej w stanie faktycznym, zawierając analogiczne do opisanych umowy, z nowymi zleceniodawcami.

Uzupełnienie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca stwierdził, że w możliwie wyczerpujący sposób opisał we wniosku wykonywaną przez Niego działalność i w kontekście tego opisu zadał pytanie nr 1 dotyczące stosowania przepisów prawa, tj. art. 30ca ustawy o PIT, który przewiduje preferencyjne opodatkowanie działalności badawczo-rozwojowej (tzw. ulga IP Box). Przepis ten jednak nie przewiduje definicji legalnej tegoż pojęcia, wobec czego znajduje zastosowanie definicja, przewidziana w tzw. słowniczku ustawy o PIT, tj. art. 5a pkt 38.

Art. 5a pkt 38 ustawy o PIT normuje działalność badawczo-rozwojową jako: działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W uzupełnieniu opisu działalności Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, jak i kryteria niezbędne do uznania działalności za działalność badawczo -rozwojową, ma ona następujące cechy:

-nowatorskość i twórczość: Wnioskodawca tworzy Oprogramowanie w zależności od potrzeb Kontrahenta, z którym współpracuje, a dany Kontrahent ma na celu zwiększenie innowacyjności rozwiązań programistycznych w zależności od swoich potrzeb;

-nieprzewidywalność: Kontrahenci, z którymi Wnioskodawca współpracuje, oczekują od Niego wykonywania prac, których skutek co prawda jest określony, natomiast proces tworzenia danych rozwiązań (programów komputerowych), pomimo korzystania z istniejących metod i narzędzi informatycznych, powoduje wytworzenie całkowicie nowego rozwiązania lub znaczną modyfikację archaicznych rozwiązań;

-metodyczność: Wnioskodawca zobowiązany jest w ramach danej umowy do ścisłej, zgodnej z harmonogramem współpracy, którą zobowiązany jest należycie udokumentować i wykonywać zgodnie z oczekiwaniami Kontrahenta i przedstawionym przez nich planem. Innymi słowy, Jego działalność prowadzona jest w sposób systematyczny;

-możliwość przeniesienia lub odtworzenia: celem Wnioskodawcy, w ramach wykonywanej bezpośrednio przez Niego działalności gospodarczej, jest przeniesienie autorskich praw majątkowych z oprogramowania na Kontrahenta, co nierozerwalnie wiąże się z koniecznością jego odtworzenia.

Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT, pojęcie prace rozwojowe: oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych. Czyni to na podstawie nabywanej, łączonej, kształtowanej i wykorzystywanej dostępnej aktualnie wiedzy w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca podejmuje pracę nad jakimś projektem, posiadając nakreślony cel, którym jest wytworzenie oprogramowania rozwiązującego problemy nakreślone przez Kontrahenta przy negocjowaniu współpracy. Wnioskodawca prowadzi pracę według ścisłego harmonogramu – począwszy od wymagań umownych dotyczących poprawnej dokumentacji swojej działalności, oprogramowanie wymaga wielu składowych tworzonych w odpowiedniej kolejności i z należytą uwagą.

Wnioskodawca zawsze stara się dostarczyć najnowsze rozwiązania w branży, zapoznając się z obecnym stanem techniki w branży IT oraz z aktualnymi zastosowaniami wprowadzonymi w działalności Jego Kontrahenta. Wnioskodawca, z wykorzystaniem wszystkich możliwych wiadomości naukowych, jakie posiada, w swojej działalności planuje, projektuje i tworzy innowacyjne rozwiązania w branży w postaci produktów, procesów lub usług programistycznych. Wnioskodawca wykorzystuje przy tym własną inwencję twórczą oraz korzysta z posiadanej przez siebie wiedzy i umiejętności. Programy komputerowe tworzone przez Niego ulepszają i rozwijają działanie starych programów lub też powodują tworzenie zupełnie nowych funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej bądź nowatorskich, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Zdaniem Wnioskodawcy, tworzone programy stanowią przejaw Jego twórczej działalności oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności, jak i Jego Kontrahenta. Jak wskazano w Objaśnieniu Ministerstwa Finansów z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczącym preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej (IP BOX), twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu. Twórczość Wnioskodawcy odnosi się również do przejawu Jego działalności – autorskich praw do programów komputerowych podlegających ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej.

Jak wspomniano w poprzednim punkcie, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia. Ochrona ta obejmuje również fragmenty utworu i utwory w wersji nieukończonej. W tym kontekście każde zlecenie programistyczne realizowane przez Niego, zakończone efektem w postaci stworzonego programu komputerowego lub jego fragmentu, jest odrębnym programem podlegającym ochronie.

Właścicielem rozwijanego i modyfikowanego oprogramowania jest Zleceniodawca, a Wnioskodawca dokonuje jedynie jego rozwinięcia i modyfikacji. Z chwilą przekazania wytworzonego oprogramowania Kontrahentowi przekazuje On na jego rzecz wszelkie prawa autorskie do tego oprogramowania. Wnioskodawcy nie będą przysługiwały (także pochodzące z licencji) prawa do programu, do którego prawa autorskie już przeniesiono, nawet w przypadku jego dalszego rozwijania. Wnioskodawcy będą przysługiwały prawa, do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawców, autorskie prawa majątkowe do składowych, które to części mają na celu rozwinięcie danego oprogramowania.

W związku z tym Wnioskodawca nie jest użytkownikiem prawa na podstawie licencji wyłącznej, a także niewyłącznej.

Rozwinięcie programu lub jego części następuje na podstawie zlecenia Kontrahenta. Rozwijanie i modyfikowanie oprogramowania, często tego, które sam On stworzył, powoduje powstanie składowych programu komputerowego, który staje się osobnym utworem. Wnioskodawca nie będzie więc właścicielem oprogramowania rozwiniętego, ale czasowo właścicielem składowych oprogramowania, które powoduje finalnie rozwinięcie owego oprogramowania ulepszanego. Nowe oprogramowanie, które powoduje ulepszanie starego to nowe funkcjonalności, które są osobnym oprogramowaniem chronionym na podstawia art. 74 ustaw o prawie autorskim (tj. nowe prawo własności intelektualnej). Nowe funkcjonalności, powstałe w wyniku rozwijania i modyfikowania oprogramowania, to osobny przedmiot obrotu, który podlega również ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wobec tego uznać należy, że stworzone przez Wnioskodawcę części oprogramowania m.in. polegające na rozwijaniu i modyfikowaniu programu stanowią odrębne programy komputerowe podlegające ochronie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wprawdzie brak jest legalnej definicji programu komputerowego, jednak orzecznictwo i doktryna prawa autorskiego w tej kwestii są zgodne:

-Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyrok TS z 22 grudnia 2010 r., C-393/09, Bezpečnostní softwarová asociace, ECLI:EU:C:2010:816);

-„Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne” (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 – art. 74);

Wnioskodawca ma zamiar stosować 5% stawkę podatku w odniesieniu do dochodu uzyskiwanego z rozwijania Oprogramowania.

Wytwarzanie, rozwijanie i ulepszanie Oprogramowania na dzień składania wniosku o interpretację indywidualną ma miejsce w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności przez Wnioskodawcę. W sytuacji współpracy z zespołem programistów współpracując z klientami/Zleceniodawcami, po zakończeniu wspólnego procesu zebrania niezbędnych wymagań od klienta i zdefiniowaniu celu (w ten sposób zebrane zostają informacje nt. nadrzędnych cech, które mają zostać uwzględnione w tworzonym oprogramowaniu), następuje przyporządkowanie poszczególnych projektów do konkretnych współpracowników, w tym Wnioskodawcy. Każdy z tych projektów ma indywidualny, twórczy charakter objęty ochroną autorską na podstawie ww. art. 74 prawa autorskiego i w przypadku Wnioskodawcy jest on realizowany w ramach Jego działalności. Z tego też względu Wnioskodawcy, jak i pozostali programiści są właścicielami stworzonych przez siebie kodów źródłowych danego projektu.

Większość, lecz nie całość przychodów osiąganych z pozarolniczej działalności Wnioskodawcy, pochodzi ze sprzedaży usług, w ramach których tworzone są programy komputerowe.

W związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i zmian Kontrahentów, niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu, jednakże odpowiedzialność ta ograniczona jest do odpowiedzialności wobec Zlecającego, który w przypadku roszczeń osób trzecich za wady Oprogramowania występuje z roszczeniem regresowym wobec Wnioskodawcy.

Zlecenia programistyczne realizowane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie są wykonywane pod kierownictwem Zlecającego. Wnioskodawca ma możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz czasie, a także nie jest On związany sztywnymi godzinami pracy. Jednakże ze względu na specyfikę świadczonych usług istnieje możliwość uzgodnienia miejsca i czasu realizacji zlecenia pomiędzy Wnioskodawcą a Zlecającym.

Na Zlecającego jest przenoszona całość majątkowych praw autorskich.

Składki na ubezpieczenia społeczne Wnioskodawca zalicza do kosztów uzyskania przychodów.

Wszystkie wymienione we wniosku wydatki zostały faktycznie poniesione na prowadzoną przez Wnioskodawcę działalność gospodarczą, w tym związaną z wytwarzaniem i rozwijaniem Oprogramowania.

Wydatki na zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego takiego jak laptop, monitory, stacja dokująca, osprzęt pomocniczy, czy smartfon jest niezbędny do wykonywania pracy programisty oraz komunikacji ze zleceniodawcami, są to podstawowe narzędzia pracy Wnioskodawcy.

Wydatki związane z lokalem mieszkalnym dotyczą wskazanego CEIDG miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, w tym w zakresie IP Box. W tym miejscu Wnioskodawca ma zainstalowany stosowny sprzęt i urządzenia do tworzenia zleconych prac programistycznych w którym spędza co najmniej 8 godzin dziennie na wykonywaniu ww. czynności.

Zapłata odsetek od kredytu hipotecznego dotyczy tylko części lokalu wykorzystywanej na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej, w tym w zakresie IP Box. Na ten wydatek składa się zapłata odsetek w części dotyczącej miejsca, w którym Wnioskodawca świadczy swoje usługi.

Wymienione we wniosku składniki majątkowe nie stanowią środków trwałych bądź wartości niematerialne i prawne w prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy.

Pytania (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

1.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych lub ich części (oprogramowania) – opisana w stanie faktycznym oraz zdarzeniach przyszłych – stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 w zw. z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2.Czy prawo autorskie do programów komputerowych lub ich części wytwarzanych przez Wnioskodawcę samodzielnie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

3.Czy słuszne jest stanowisko Wnioskodawcy w zakresie praktycznego stosowania art. 30ca ust. 4 w powiązaniu z art. 30cb ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dla celów ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (KPWI), że każdorazowo po ustaleniu wytworzonych w danym miesiącu utworów (programów komputerowych) i otrzymaniu wynagrodzenia za przeniesienie praw do nich wraz z miesięcznym wynagrodzeniem umownym, w kolejnym miesiącu Wnioskodawca pracuje już nad kolejnymi, innymi utworami, nawet jeżeli te inne utwory są funkcjonalną kontynuacją tamtych, co oznacza, że należy obliczyć kwalifikowany dochód z kolejnych KPWI?

4.Czy w opisanym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie mógł ustalić dochód uzyskany z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej do programów komputerowych wytwarzanych w ramach opisanej współpracy z kontrahentem, na podstawie opisanego sposobu przypisywania przychodów i klucza alokacji kosztów pośrednich (wskaźnik IP BOX)?

5.Czy opisany w powyższym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) Wnioskodawca prawidłowo zaklasyfikował jako dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, wymieniony w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?

6.Czy wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na koszty obecne oraz przyszłe w ramach prowadzonej działalności, o których mowa w stanie faktycznym i zdarzeniach przyszłych, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Niniejsza interpretacja stanowi rozstrzygnięcie w zakresie pytań nr 2-6. W pozostałym zakresie, tj. pytania nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Pana stanowisko w sprawie

Ad 2

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, określony jest zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Jako jedno z praw własności intelektualnych wymienione zostało autorskie prawo do programu komputerowego.

Aby można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej powinny zostać spełnione dwa kryteria w rozumieniu wyżej wymienionego przepisu: przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych.

Programy komputerowe lub ich części stanowią zatem przedmiot ochrony praw autorskich.

Zgodnie z dyspozycją art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, programy komputerowe kwalifikowane są jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Wytwarzane przez Wnioskodawcę samodzielnie programy komputerowe w ramach umowy zawartej ze Spółką są przedmiotem ochrony prawa autorskiego.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz Spółki, wytwarzane przez Niego autorskie prawo do oprogramowania zalicza się do kwalifikowanych praw własności w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, ze względu na to, że jest ono wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie. Podlega ono ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a jego przedmiot został przez wnioskodawcę wytworzony w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

W związku z faktem, iż przysługujące Wnioskodawcy majątkowe prawa autorskie do tworzonych przez Niego programów komputerowych stają się własnością Spółki, Wnioskodawca osiąga dochody z zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ad 3

Wnioskodawcastoi na stanowisku, że każdorazowo po ustaleniu wytworzonych w danym miesiącu utworów (programów komputerowych) i otrzymaniu wynagrodzenia za przeniesienie praw do nich wraz z miesięcznym wynagrodzeniem umownym, w kolejnym miesiącu Wnioskodawca pracuje już nad kolejnymi, innymi utworami, nawet jeżeli te inne utwory są funkcjonalną kontynuacją tamtych.

Wynagrodzenie umowne, które Wnioskodawca otrzymuje w cyklu miesięcznym obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych w danym okresie utworów (programów komputerowych). Oznacza to, że autorskie prawa do tych utworów zostały zbyte za wynagrodzeniem, tym samym Wnioskodawca w kolejnym miesiącu pracuje już nad kolejnymi utworami, nawet jeżeli są one funkcjonalną kontynuacją już wytworzonych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 15 lipca 2019 r., pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że dla prawidłowego zastosowania przepisów prawa (art. 30 ca ust. 4 w powiązaniu z art. 30cb ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT) w Jego sytuacji, każdorazowo po ustaleniu wytworzonych w danym miesiącu utworów (programów komputerowych) i otrzymaniu wynagrodzenia za przeniesienie praw do nich wraz z miesięcznym wynagrodzeniem umownym od kontrahenta, w kolejnym miesiącu Wnioskodawca pracuje już nad kolejnymi, innymi utworami, nawet jeżeli te inne utwory są funkcjonalną kontynuacją tamtych. W tej sytuacji należy obliczyć kwalifikowany dochód z kolejnych KPWI.

Wynagrodzenie umowne, które Wnioskodawca otrzymuje w cyklu miesięcznym od zleceniodawcy obejmuje również wynagrodzenie za przeniesienie praw autorskich do wytworzonych w danym okresie utworów (programów komputerowych). Oznacza to, że autorskie prawa do tych utworów zostały zbyte za wynagrodzeniem, tym samym Wnioskodawca w kolejnym miesiącu pracuje już nad kolejnymi utworami, nawet jeżeli są one funkcjonalną kontynuacją już wytworzonych. W tej sytuacji Wnioskodawca stosując art. 30ca ust. 4 w powiązaniu z art. 30cb ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT powinien wyodrębnić kolejne KPWI i ustalić kwalifikowany dochód z tych KPWI.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z 15 lipca 2019 r., pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwolić wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone.

Ad 4

Wnioskodawca w prawidłowy sposób ustala na podstawie opisanej ewidencji operatywnej, opisanego wskaźnika IP BOX jako klucza alokacji kosztów pośrednich, dochód z każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W świetle art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT, kwalifikowane prawo własności intelektualnej stanowi m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został przez Wnioskodawcę wytworzony, rozwinięty lub ulepszony w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.

Wnioskodawca w racjonalny sposób, na podstawie ewidencji operatywnej ustala, w jakiej części uzyskane od każdego zleceniodawcy wynagrodzenie jest wynagrodzeniem za przeniesienie własności autorskich praw majątkowych do poszczególnych wytworzonych w danym okresie programów komputerowych, ustala wskaźnik IP BOX jako klucz alokacji kosztów pośrednich. Koszty pośrednie, czyli takie, których nie można bezpośrednio powiązać z powstaniem konkretnego prawa IP lub innymi wykonywanymi czynnościami, a poniesione przez Wnioskodawcę w danym okresie - są alokowane na podstawie wskaźnika IP BOX na poszczególne prawa IP oraz czynności wykonywane w ramach umowy ze Spółką.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że zadał pytanie nr 4 właśnie po to, by uzyskać potwierdzenie prawidłowości stosowania art. 30cb ustawy o PIT w Jego przypadku. Podatnik nie oczekuje potwierdzenia prawidłowości i sposobu prowadzenia ewidencji operatywnej, lecz prawidłowości stosowanej metody przypisywania przychodów poszczególnym KPWI na podstawie czasu poświęconego na ich wytworzenie. Oczekuje potwierdzenia prawidłowości zastosowania art. 22 ust. 3 ustawy o PIT per analogiam w zakresie wykorzystywanego klucza alokacji kosztów.

Ad 5

Dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (autorskich praw do programów komputerowych) Wnioskodawca prawidłowo zaklasyfikował jako dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności Intelektualnej, wymieniony w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, gdyż w Jego umowach ze zleceniodawcami znajdują się zapisy potwierdzające przeniesienie praw autorskich do powstających w toku wykonywania umów utworów (programów komputerowych) za wynagrodzeniem.

Wnioskodawca spełnia wszystkie wymagania określone w ustawie dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ramach prowadzonej działalności. Tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe, które znajdują się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich, a następnie przenoszenie praw autorskich majątkowych do programu komputerowego lub jego części w ramach współpracy ze Spółką i uzyskiwanie z tego tytułu dochodu kwalifikuje Wnioskodawcę do skorzystania z ulgi IP Box.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym, ustalonych jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i obliczonego według wzoru z art. 30ca ustawy o PIT.

Ad 6

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność gospodarcza w przeważającym zakresie obejmuje wytwarzanie programów komputerowych, do których prawa autorskie są przenoszone następnie na rzecz Spółki w ramach wykonywania zawartej z nią umowy. Za świadczone usługi Wnioskodawca otrzymuje ustalone wynagrodzenie, obejmujące również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

Zważając na to, że podejmowane przez Wnioskodawcę działania zorientowane są na działalność badawczo-rozwojową, Wnioskodawca ponosi następujące wydatki:

1)koszt wydatków związanych z lokalem mieszkalnym, który Wnioskodawca w części wykorzystuje na potrzeby działalności (jeden pokój). Wnioskodawca określił na podstawie wykorzystywanej na potrzeby działalności powierzchni proporcję 16,61% w jakiej koszty wydatków związanych z tą nieruchomością odnoszą się do działalności;

2)koszt użytkowania samochodu (np. paliwo, serwis, ubezpieczenie) - ponoszenie tych wydatków umożliwia podatnikowi transport, czy to do Spółki w celu konsultacji, personalizacji tworzonego oprogramowania, czy służy jako środek transportu na szkolenia/warsztaty branżowe. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Spółki oraz do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie;

3)koszt wyposażenia biura (np. biurko, blat, fotele, kanapa) - podatnik dba o ergonomiczne stanowisko pracy i komfortowe miejsce spotkań biznesowych, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura;

4)koszt obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy;

5)koszt usług szkoleniowych - ponoszenie tych wydatków umożliwia podnoszenie kwalifikacji i nabywanie wiedzy w nowych obszarach, co służy jej wykorzystaniu podczas tworzenia oprogramowania i dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań;

6)koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego oraz akcesoriów z tym związanych - to koszt stały, który jest konieczny do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu elektronicznego i komputerowego;

7)koszt usług księgowych i prawnych - wydatki ponoszone przez podatnika na księgowość związane są z obowiązkami ewidencyjnymi i sprawozdawczymi jakie na podatnika nakładają przepisy prawa podatkowego. Ponadto korzystanie z usług biura rachunkowego pozwala m.in. na prowadzenie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (ulga IP Box). Natomiast koszt poniesiony na usługi prawne dotyczy możliwości skorzystania z ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację.

Powyższe wydatki (obecne i przyszłe) ponoszone przez Wnioskodawcę są kosztami w rozumieniu art. 22 ustawy o PIT, gdyż mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów, tj. prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki w zakresie, w jakim przeznaczone są na tworzenie programu komputerowego są kosztami prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o PIT.

Postanowienie

Rozpatrzyłem Pana wniosek w zakresie pytań nr 2-6 – 24 lutego 2022 r. wydałem postanowienie nr 0113-KDIPT2-3.4011.1237.2021.1.KS o pozostawieniu wniosku bez rozpatrzenia. Postanowienie doręczono Panu 12 marca 2022 r.

22 marca 2022 r. złożył Pan zażalenie na postanowienie z 24 lutego 2022 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.1237.2021.1.KS.

Postanowieniem z 19 maja 2022 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.1237.2021.3.AMO, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej utrzymał w mocy skarżone postanowienie I instancji. Ww. postanowienie zostało Panu doręczone 13 czerwca 2022 r.

Skarga na postanowienie

11 lipca 2022 r. wniósł Pan skargę na to postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu. Skarga wpłynęła do mnie 14 lipca 2022 r.

Wniósł Pan o uchylenie w całości zaskarżonego postanowienia.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu - wyrokiem z 21 lutego 2023 r., sygn. akt I SA/Wr 554/22 uchylił w całości zaskarżone postanowienie, nr 0113-KDIPT2-3.4011.1237.2021.3.AMO i poprzedzające je postanowienie Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 lutego 2022 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.1237.2021.1.KS.

Wyrok, który uchylił postanowienie stał się prawomocny od 23 maja 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku  

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

•ponownie rozpatruję Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie pytań nr 2-6 jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.):

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

-tworzy Pan wymienione w opisie programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje wskazane w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych;

-wytwarzane przez Pana oprogramowanie, jak również jego nowe funkcjonalności, które mają na celu ulepszenie (rozwinięcie) danego oprogramowania, stanowią utwór w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i podlegają ochronie na podstawie art. 74 tej ustawy;

-dokonuje Pan odpłatnego przeniesienia wszelkich autorskich praw majątkowych do wytworzonego oprogramowania w zamian za stosowne wynagrodzenie;

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.; dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego lub jego części (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego lub jego części (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie, wskazał Pan we wniosku, że otrzymuje od kontrahenta wynagrodzenie umowne. Umowa określa jedno wynagrodzenie za wszystkie usługi realizowane przez Pana w danym miesiącu. Nie przysługuje Panu odrębne wynagrodzenie z tytułu zbycia majątkowych praw autorskich do Utworu powstałego w wyniku wykonywania Umowy. Z wniosku wynika także, że przenosi Pan całość autorskich praw do każdego programu komputerowego, wytworzonego przez Pana w danym okresie rozliczeniowym.

Zatem, w sytuacji gdy zbył Pan za wynagrodzeniem autorskie prawa do wytworzonych utworów (programów komputerowych) stanowiących kwalifikowane prawa własności intelektualnej, powinien Pan ustalić kwalifikowanych dochód ze sprzedaży tych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Jednocześnie, dla celów ustalenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, jeśli w kolejnym miesiącu pracuje Pan już nad kolejnymi utworami (odrębnymi programami komputerowymi podlegającymi ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych), to nawet jeżeli są one funkcjonalną kontynuacją poprzednio wytworzonych utworów (programów komputerowych), każdorazowo powinien Pan wyodrębnić kolejne kwalifikowane prawa własności intelektualnej i ustalić kwalifikowany dochód z tych nowych praw.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy:

Odrębna od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencja – zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – ma zatem na celu obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Prowadzenie ewidencji w sposób niezapewniający osiągnięcia ww. celów, spowoduje po stronie podatnika obowiązek zapłaty podatku dochodowego według skali bądź stawki liniowej. Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jednak dla celów obliczenia dochodu z kwalifikowanego IP istotne jest, by ewidencja ta była prowadzona w sposób należyty tak, aby móc w rocznym zeznaniu podatkowym wykazać łączną sumę przychodów, kosztów podatkowych, dochodów, strat, dochodów podlegających opodatkowaniu stawką 5% oraz dochodu, który nie będzie podlegał preferencyjnemu opodatkowaniu.

Jak wskazał Pan wprost we wniosku, wyodrębnia Pan w prowadzonej odrębnej ewidencji pozaksięgowej prawa autorskie do programu komputerowego, spełniając wymóg wynikający z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przedmiotowej ewidencji dokonuje Pan wyodrębnienia przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, jak również dokonuje wyodrębnienia kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 omawianej ustawy. Ewidencja taka prowadzona jest na bieżąco od 1 września 2020 r.

Istotnym jest również, co Pan wskazał w opisie sprawy, że prowadzi Pan ewidencję operatywną, dzięki której jest Pan w stanie wyodrębnić z ogólnej kwoty przychodów od każdego zleceniodawcy przychody ze sprzedaży poszczególnych autorskich praw do programów. Powyższe nie podlega ocenie w drodze interpretacji przepisów prawa podatkowego, weryfikacja tej okoliczności może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej.

Podsumowując, może Pan zastosować stawkę 5% od dochodów uzyskanych z tytułu sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej, osiągniętych w ramach prowadzonej działalności opisanej we wniosku za rok 2020 (tj. od 1 września 2020 r.) oraz lata następne.Jeśli Pana sytuacja i obowiązujące prawo nie zmienią się, będzie Pan mógł skorzystać z omawianej preferencji także w zeznaniach za kolejne lata podatkowe.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytań nr 2, nr 3 i nr 5 jest prawidłowe.

Ponadto, z treści wniosku wynika, że ponosi Pan szereg kosztów związanych z tworzeniem, rozwojem i ulepszeniem programów komputerowych (Oprogramowania):

1)koszt wydatków związanych z lokalem mieszkalnym, który Wnioskodawca w części wykorzystuje na potrzeby działalności (jeden pokój). Wnioskodawca określił na podstawie wykorzystywanej na potrzeby działalności powierzchni proporcję 16,61% w jakiej koszty wydatków związanych z tą nieruchomością odnoszą się do działalności. Są to w szczególności wydatki na opłaty czynszowe oraz zapłatę odsetek od kredytu hipotecznego zaciągniętego na zakup lokalu;

2)koszt użytkowania samochodu (np. paliwo, serwis, ubezpieczenie) - ponoszenie tych wydatków umożliwia podatnikowi transport, czy to do Spółki w celu konsultacji, personalizacji tworzonego oprogramowania, czy służy jako środek transportu na szkolenia/warsztaty branżowe. Samochód wykorzystywany jest do celów świadczenia usług na rzecz Spółki oraz do czynności wymagających prowadzenia działalności gospodarczej w całym jej zakresie;

3)koszt wyposażenia biura (np. biurko, blat, fotele, kanapa) - podatnik dba o ergonomiczne stanowisko pracy i komfortowe miejsce spotkań biznesowych, dlatego jest zmuszony ponosić koszty związane z wyposażeniem biura;

4)koszt obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy;

5)koszt usług szkoleniowych - ponoszenie tych wydatków umożliwia podnoszenie kwalifikacji i nabywanie wiedzy w nowych obszarach, co służy jej wykorzystaniu podczas tworzenia oprogramowania i dostosowaniu go do indywidualnych potrzeb klienta i jego oczekiwań;

6)koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego oraz akcesoriów z tym związanych - to koszt stały, który jest konieczny do prowadzenia działalności gospodarczej jako programista. Tworzenie kodu wymaga sprawnego i nowoczesnego sprzętu elektronicznego i komputerowego;

7)koszt usług księgowych i prawnych - wydatki ponoszone przez podatnika na księgowość związane są z obowiązkami ewidencyjnymi i sprawozdawczymi, jakie na podatnika nakładają przepisy prawa podatkowego. Ponadto korzystanie z usług biura rachunkowego pozwala m.in. na prowadzenie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej {Ulga IP Box). Natomiast koszt poniesiony na usługi prawne dotyczy możliwości skorzystania z Ulgi IP Box, jak i samego złożenia wniosku o interpretację.

Na mocy art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zgodnie z ww. przepisem należy określić – po pierwsze – przychody z kwalifikowanego prawa IP, a następnie koszty uzyskania tych przychodów.

Koszty te, muszą być poniesione w celu uzyskania przychodów z tytułu wynagrodzenia za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, a zatem funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni lub pośredni związane są z przychodem z kwalifikowanych praw IP.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, powinien spełniać warunki:

·pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

·nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

·być właściwie udokumentowany.

Mając na uwadze powyższe, ponoszone przez Pana wydatki:

·koszt wydatków związanych z lokalem mieszkalnym,

·koszt użytkowania samochodu,

·koszt wyposażenia biura,

·koszt obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy,

·koszt usług szkoleniowych,

·koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego oraz akcesoriów z tym związanych,

·koszt usług księgowych i prawnych

- które Pan ponosił i zamierza ponosić w latach kolejnych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów, przy zachowaniu odpowiedniej metodologii alokacji, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie Objaśnienia podatkowe wskazują na możliwość uwzględnienia w kalkulacji dochodu (który następnie zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus) również kosztów pośrednich. Nie wskazują natomiast, w jaki sposób koszty pośrednie należy przyporządkować do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej i do pozostałych przychodów.

Zdaniem Organu – w celu alokowania kosztów pośrednich do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można w drodze analogii zastosować zasadę wynikającą z treści art. 22 ust. 3 i ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 22 ust. 3 i 3a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

W przypadku braku możliwości alokowania konkretnego kosztu, który poniósł Pan w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do przychodów ze zbycia praw autorskich, może Pan przyporządkować wydatki do przychodów ze zbycia praw autorskich według ustalonej proporcji jako stosunek przychodów ze zbycia Oprogramowania do Pana przychodów ogółem z prowadzonej działalności w danym okresie.

Tym samym, może Pan ustalić dochód uzyskany z poszczególnych praw własności intelektualnej do programów komputerowych wytwarzanych w ramach opisanej współpracy z kontrahentem, na podstawie opisanego sposobu przypisywania przychodów i klucza alokacji kosztów pośrednich.

Należy dodać, że pomimo, iż uznałem za adekwatną, tj. znajdującą uzasadnienie w opisie sprawy metodę alokacji kosztów zaproponowaną przez Pana, nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Pełna weryfikacja Pana stanowiska może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Zatem, Pana stanowisko w zakresie pytań nr 4 i nr 6 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

·stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz

·zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu fatycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).