Interpretacja indywidualna z dnia 3 października 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.436.2023.1.MMA

Dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej na cele prywatne.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 2 sierpnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej na cele prywatne. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Jest Pan osobą fizyczną prowadzącą od stycznia 2020 r. jednoosobową działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi dotyczące systemu (...) dla kontrahentów. Jest Pan polskim rezydentem podatkowym. W 2020 roku rozliczał się Pan w zakresie swoich przychodów na podstawie podatku liniowego a od roku 2021 do dnia obecnego korzysta z ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Jest Pan również czynnym płatnikiem podatku VAT. W sprawie, którą Pan opisuje, nie toczy się postępowanie podatkowe i nie jest prowadzona kontrola podatkowa lub kontrola celno-skarbowa.

6 lutego 2020 r. rozpoczął Pan korzystanie z trzyletniego leasingu operacyjnego na samochód osobowy. Czynsze leasingowe były księgowane w 2020 r. w kosztach działalności gospodarczej w kwocie netto i dokonywane też było odliczenie podatku VAT od czynszów leasingowych. Samochód użytkuje Pan w trybie mieszanym, co pozwala w 2023 r. odliczać 50% zapłaconego podatku VAT za koszty eksploatacji pojazdu. Leasingodawca wystawił 2 lutego 2023 r. fakturę końcową (wykup pojazdu), która została przez Pana opłacona na początku lutego 2023 r. Kwota wykupu nie przekracza 2 000 zł netto. Faktura została przez Pana zaksięgowana w ramach działalności gospodarczej i odliczył Pan od niej 50% naliczonego podatku VAT. Kontynuuje Pan również odliczanie 50% wartości podatku VAT od bieżących kosztów eksploatacji pojazdu. Planuje Pan zmienić swoją decyzję dotyczącą rozliczenia faktury wykupu samochodu poprzez wycofanie tej faktury z działalności gospodarczej. Faktura zostanie wycofana z rejestru VAT za luty 2023 r., deklaracja miesięczna za ten miesiąc zostanie skorygowana a odliczona wcześniej wartość podatku VAT (50% podatku z faktury wykupu) dopłacona na konto Urzędu Skarbowego. Zaznacza Pan, że planuje kontynuować użytkowanie samochodu i nie ma planów jego sprzedaży.

Pytanie

Czy dokonana korekta spowoduje, że wykup z leasingu odbędzie się w majątek prywatny i tym samym samochód nie wejdzie w majątek prowadzonej działalności gospodarczej ani w rejestr środków trwałych? Czy zajdzie konieczność zapłaty podatku VAT od aktualnej wartości samochodu?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem wykonanie powyżej opisanej korekty księgowania faktury wykupu spowoduje, iż samochód nie będzie majątkiem działalności gospodarczej i nie będzie ujęty w rejestrze środków trwałych. Pana zdaniem, wycofanie faktury wykupu z działalności gospodarczej spowoduje, że wykup samochodu dokonany w lutym 2023 r. zostanie potraktowany jako wykup w Pana majątek prywatny i po skorygowaniu deklaracji VAT za luty 2023 r. oraz zwrocie 50% odliczonego podatku VAT z tej faktury, nie będzie trzeba zapłacić podatku VAT od aktualnej wartości pojazdu, co byłby niezbędne w przypadku wycofania pojazdu z działalności gospodarczej.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary, stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Dostawa towaru mieści się w definicji sprzedaży określonej w art. 2 pkt 22 ustawy. Zgodnie z tym przepisem:

Przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z powyższych przepisów wynika, że w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy są towary w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy i gdy czynność ta prowadzi do przeniesienia prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, mamy do czynienia z dostawą tych towarów w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług, co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT jedynie wówczas, gdy czynności te są wykonywane odpłatnie.

Ustawodawca jednakże przewidział od powyższej reguły wyjątki.

Czynnością zrównaną z odpłatną dostawą towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy jest także, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu:

Przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1)przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2)wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Zatem, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel), a także wszelkie inne przekazania oraz darowizny wskazane w art. 7 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy, pod warunkiem, że podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Tym samym, niespełnienie powyższego warunku jest podstawą do traktowania nieodpłatnego przekazania towarów w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – jako wyłączonego spod zakresu działania ustawy, bez względu na cel, na który zostały one przekazane.

Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podatnika.

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według ust. 2 powołanego artykułu:

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe, uzasadnionym jest twierdzenie, że warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przedstawiona analiza znajduje odzwierciedlenie w ustawodawstwie unijnym. Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11 grudnia 2006 r., Nr 347, str. 1 ze zm.) podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności.

W opisie sprawy wskazał Pan, że jest Pan czynnym płatnikiem podatku VAT. 6 lutego 2020 r. rozpoczął Pan korzystanie z trzyletniego leasingu operacyjnego na samochód osobowy. Czynsze leasingowe były księgowane w 2020 r. w kosztach działalności gospodarczej w kwocie netto i dokonywane też było odliczenie podatku VAT od czynszów leasingowych. Samochód użytkuje Pan w trybie mieszanym, co pozwala w 2023 r. odliczać 50% zapłaconego podatku VAT za koszty eksploatacji pojazdu. Leasingodawca wystawił 2 lutego 2023 r. fakturę końcową (wykup pojazdu), która została przez Pana opłacona na początku lutego 2023 r. Kwota wykupu nie przekracza 2 000 zł netto. Faktura została przez Pana zaksięgowana w ramach działalności gospodarczej i odliczył Pan od niej 50% naliczonego podatku VAT. Kontynuuje Pan również odliczanie 50% wartości podatku VAT od bieżących kosztów eksploatacji pojazdu.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą kwestii, czy dokonana korekta spowoduje, że wykup z leasingu odbędzie się w majątek prywatny i tym samym samochód nie wejdzie w majątek prowadzonej działalności gospodarczej ani w rejestr środków trwałych oraz czy zajdzie konieczność zapłaty podatku VAT od aktualnej wartości samochodu.

Istotnymi w analizowanej sprawie są dwie okoliczności: fakt wprowadzenia samochodu do środków trwałych oraz prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia samochodu.

W tym miejscu wskazać należy, że stwierdzenie, czy dany przedmiot sprzedaży stanowi składnik majątku prywatnego, czy też jest związany z prowadzoną, czy planowaną działalnością gospodarczą jest konsekwencją oceny prawnej dokonanej przez organ wydający interpretację, a nie elementem stanu faktycznego.

Zauważyć należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o VAT, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej części majątku wykazywać zamiar jej wykorzystywania w ramach majątku osobistego.

W przedmiotowej sprawie Leasingodawca wystawił 2 lutego 2023 r. fakturę końcową (wykup pojazdu), która została przez Pana opłacona na początku lutego 2023 r. Faktura została przez Pana zaksięgowana w ramach działalności gospodarczej i odliczył Pan od niej 50% naliczonego podatku VAT. Kontynuuje Pan również odliczanie 50% wartości podatku VAT od bieżących kosztów eksploatacji pojazdu.

Powyższe jednoznacznie wskazuje, że nie będziemy mieć tutaj do czynienia z majątkiem osobistym, który po wykupie był wykorzystywany do celów prywatnych (w ramach majątku osobistego). Jak wynika z przedstawionych okoliczności sprawy, wykupiony z leasingu przez Pana samochód osobowy nadal jest wykorzystywany do celów prywatnych oraz do działalności gospodarczej. Ponadto odliczył Pan podatek VAT wynikający z faktury wystawionej na Pana rzecz dokumentującej nabycie samochodu.

Tym samym nie można się z Panem zgodzić, że planowana korekta deklaracji oraz wpłacenie do Urzędu Skarbowego otrzymanego uprzednio zwrotu podatku wynikającego z faktury wystawionej 2 lutego 2023 r. spowoduje, że wykup auta z leasingu nastąpi do Pana majątku prywatnego i w konsekwencji wycofanie samochodu z prowadzonej przez Pana działalności nie spowoduje konieczności zapłaty podatku VAT z tego tytułu.

Mając na względzie powyższe okoliczności, a w szczególności, to że wykup samochodu z leasingu był dokonany na Firmę oraz, że przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu nabycia samochodu, należy uznać, że w przedmiotowej sytuacji wycofanie samochodu osobowego z działalności gospodarczej na cele prywatne, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 2 ustawy.

W dalszej kolejności Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, jaka powinna być kwota stanowiąca podstawę dla podatku należnego w przypadku wycofania z działalności gospodarczej opisanego samochodu.

Wskazać należy, że zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy:

podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W myśl art. 29a ust. 2 ustawy:

w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a gdy nie ma ceny nabycia – koszt wytworzenia, określone w momencie tej dostawy towarów.

Z powyższego wynika, że w przypadku gdy ma miejsce nieodpłatna dostawa towarów spełniająca warunki dla zrównania jej z dostawą odpłatną podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru, lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów.

Analiza okoliczności faktycznych sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa pozwala stwierdzić, że skoro z wniosku wynika, że wycofanie przez Pana samochodu osobowego z prowadzonej działalności gospodarczej na cele osobiste stanowi nieodpłatną dostawę towarów spełniającą warunki dla zrównania jej z dostawą odpłatną (samochód użytkowany w prowadzonej działalności gospodarczej i przysługiwało Panu przy jego nabyciu prawo do odliczenia podatku naliczonego), podlegającą opodatkowaniu na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, to podstawą opodatkowania tej czynności, zgodnie z art. 29a ust. 2 jest cena nabycia rozumiana jako cena zaktualizowana na moment dokonania nieodpłatnego przekazania towaru, czyli cena jaką zapłaciłby Pan za nabyty towar w dniu jego nieodpłatnego przekazania. Tym samym przy przekazaniu samochodu na cele prywatne za podstawę opodatkowania powinien Pan przyjąć cenę za jaką nabyłby opisany samochód w momencie jego przekazania – wycofania z prowadzonej działalności.

Reasumując Pana stanowisko w zakresie braku opodatkowania podatkiem od towarów i usług wycofania samochodu osobowego z działalności gospodarczej na cele prywatne należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego. Pan ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•  w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).