Interpretacja indywidualna z dnia 27 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.328.2023.2.RS

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 8 września 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Od 1 czerwca 2023 r. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod firmą X, której przeważającym przedmiotem jest działalność związana z oprogramowaniem (PKD: 62.01 Z). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). W 2023 roku Wnioskodawca zdecydował się na rozliczanie na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, z zastosowaniem skali podatkowej/zasad ogólnych.

W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, od początku jej prowadzenia współpracuje z Y Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w A. - dalej jako „Spółka” na podstawie pisemnej umowy o współpracy, zawartej pomiędzy stronami 1 czerwca 2023 r.

Na mocy przedmiotowej umowy Wnioskodawca zobowiązał się za wynagrodzeniem do świadczenia na rzecz Spółki usług polegających na:

1)rozwoju aplikacji (o nowe funkcjonalności i utrzymanie),

2)pracach badawczo-rozwojowych w zakresie wyznaczonym przez Spółkę (w zakresie projektu Spółki jednak w ramach własnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy),

3)tworzeniu kodu aplikacji,

4)analizowaniu kodu aplikacji,

5)raportowaniu o postępie świadczonych prac.

Zakres usług jest każdorazowo doprecyzowany przez Strony w toku świadczonych usług i przy realizacji konkretnych projektów w formie pisemnej lub elektronicznej, a w szczególności za pośrednictwem aplikacji, z których korzysta Spółka do komunikowania się.

Wnioskodawca zobowiązany jest działać we własnym imieniu, na własną rzecz i na własny rachunek. Nie jest związany instrukcjami lub poleceniami Spółki co do sposobu wykonywania usług. Wnioskodawcy przysługuje swoboda w zakresie podejmowania decyzji, co do sposobu, czasu i miejsca wykonywania czynności będących przedmiotem umowy zawartej przez Strony. Powyższe potwierdza realizację usług przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego bezpośrednio pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z postanowieniami umowy, Wnioskodawca z chwilą stworzenia w toku realizacji umowy utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przenosi na Spółkę wszelkie autorskie prawa majątkowe do całości utworów lub ich części bez ograniczeń czasowych jak i terytorialnych, na wszelkich znanych polach eksploatacji wyraźnie wskazanych w umowie. Wraz z przeniesieniem majątkowych praw autorskich na Spółkę przechodzi wyłączne prawo do wykonywania wszelkich praw zależnych wraz z prawem do udzielania zezwoleń na wykonywanie praw zależnych. Wynagrodzenie za przeniesienie całości praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji uwzględnione zostanie w wynagrodzeniu za świadczenie usług. Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe. Faktury wystawiane przez Wnioskodawcę wskazują wynagrodzenie za wykonanie usług programistycznych i przeniesienie autorskich praw majątkowych. W konsekwencji, wynagrodzenie za sprzedaż praw autorskich majątkowych jest wyodrębnione w adnotacji na fakturze.

Wnioskodawca zatem skutecznie przenosił/przenosi na rzecz Spółki autorskie prawa majątkowe i uzyskiwał/uzyskuje w zamian za to kwalifikowane dochody. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzają także same czynności faktyczne Stron. W danym miesiącu Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, do których przenosił/przenosi autorskie prawa majątkowe na Spółkę z chwilą opisaną powyżej. Programy były/są odbierane/przyjmowane przez Spółkę. Wnioskodawca wystawia miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za sprzedaż praw), a Spółka opłaca taką fakturę. Pomiędzy pracami Wnioskodawcy, a uzyskiwanym wynagrodzeniem istnieje/istniała bezpośrednia i faktyczna zależność, albowiem gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych, nie rozwijał/ulepszał oprogramowania/aplikacji to nie uzyskiwałby wynagrodzenia za wykonanie umowy, a przede wszystkim kwalifikowanego dochodu za sprzedaż/przeniesienie autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych IP. Programy komputerowe są również wyodrębniane przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX. Prowadzona dokumentacja i ewidencja pozwalają/pozwalały na ustalenie jaka cześć wynagrodzenia przypada na sprzedaż praw.

Wnioskodawca jest programistą na stanowisku frontend developer i zajmuje się głównie tworzeniem interfejsów. (...) będą analizowane przez sztuczną inteligencję i posłużą do tworzenia nowych funkcjonalności, które mają usprawnić pracę użytkownika. Wnioskodawca tworzy również testy automatyczne.

Głównym celem aplikacji tworzonej na rzecz Spółki jest (...).

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności w swoim efekcie prowadzą do wytwarzania programów komputerowych lub ulepszania/rozwinięcia oprogramowania (wskazanej aplikacji). Przedmiotem wniosku jest całość zadań w nim opisanych, realizowanych w ramach umowy zawartej ze Spółką, a składających się właśnie na wytwarzanie programów komputerowych lub ulepszanie/rozwijanie oprogramowania. Na skutek tworzenia nowych funkcjonalności - nowych programów komputerowych (pakietów kodów) oprogramowania są rozwijane/ulepszane. Wyjaśniając jako rozwijanie oprogramowania Wnioskodawca rozumie dodawanie do niego nowych, wytworzonych przez niego funkcjonalności (modułów oprogramowania). Wnioskodawca nie był/nie jest właścicielem ani współwłaścicielem rozwijanego oprogramowania i nie posiadał/nie posiada licencji wyłącznej do korzystania z niego, jednakże każdorazowo Wnioskodawca był/jest właścicielem i twórcą nowych rozwinięć/ulepszeń, do których autorskie prawa majątkowe były/są każdorazowo przenoszone na Spółkę zgodnie z postanowieniami umowy. Wnioskodawca posiadał/posiada autorskie prawa majątkowe i osobiste do rozwinięć/ulepszeń. W tym miejscu wskazać również trzeba, że na skutek wspomnianego powyżej naprawiania błędów również dochodziło do wytworzenia nowego efektu prac - nowego programu komputerowego. Tymi programami komputerowymi były nowe kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania składające się na nowe funkcjonalności (nowe moduły oprogramowania).

Wnioskodawca realizuje powierzone mu zadania samodzielnie, na podstawie zawartej umowy ze Spółką i w ramach bezpośrednio przez niego prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Wnioskodawca współpracując z Spółką tworzy programy komputerowe, a więc utwory chronione na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie. Ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego. Stanowisko to znajduje potwierdzenie w pkt 7 preambuły dyrektywy 2009/24/WE, zakładającym, że pojęcie „program komputerowy” obejmuje także przygotowawcze prace projektowe prowadzące do rozwoju programu komputerowego, z zastrzeżeniem, że charakter prac przygotowawczych jest taki, że program komputerowy może korzystać z nich na późniejszym etapie. W skład chronionych elementów programu komputerowego wchodzą także interfejsy, stanowiące te składniki aplikacji, które zawierają dane służące poprawnemu jej funkcjonowaniu w relacjach z innymi rozwiązaniami informatycznymi. Artykuł 74 ust. 2 PrAut wskazuje m.in. „na ochronę „łączy”, przy czym termin ten należy utożsamiać z interfejsami oprogramowania.” Elementami interfejsów programu komputerowego pozostają w szczególności: nagłówki plików, informacje o strukturze danych, wywoływanie mapowania informacji, prototypy funkcji, zmienne, parametry i wartości stałe, specyfikacje danych i formatów danych, wywoływanie funkcji programu, parametry związane z wyświetlanym obrazem, wywoływanie nazw funkcji i inne informacje niezbędne do stworzenia aplikacji współdziałającej z systemem operacyjnym. Nadto dopuszcza się ochronę formy wyrażenia algorytmu w językach programowania, przybierającą postać zbioru komend, przy wykorzystaniu określonego rodzaju ich usystematyzowania (Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz red prof. UO dr hab. Ewa Ferenc-Szydełko, rok 2021, wydanie 4). Nadto w objaśnieniach Ministerstwa do ulgi IP BOX wyraźnie wskazano, że pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc programem komputerowym są każde kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania czy dokumentacja projektowa/techniczna rozumiana jako zestaw instrukcji.

Mając na uwadze wszystko powyższe, wskazać trzeba, iż Wnioskodawca tworzy tak rozumiane programy komputerowe - kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania - a więc utwory podlegające ochronie na mocy przepisów prawa autorskiego i stanowiące kwalifikowane prawa IP na gruncie przepisów regulujących ulgę IP BOX (ustawy o PIT). Wnioskodawca tworzy bowiem interfejsy, kody źródłowe, algorytmy w językach programowania składające się na określone moduły oprogramowania/aplikacji, o których mowa powyżej. W przedmiotowych kodach źródłowych zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania (aplikacji).

Reasumując, efektem ww. czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę w ramach współpracy ze Spółką były/są będą nowe funkcjonalności - kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania wraz z ewentualną dokumentacją techniczną/projektową, tj. programy komputerowe - utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności/zadania Wnioskodawcy szczegółowo opisane powyżej, a zmierzające do tworzenia utworów chronionych są przedmiotem wniosku. Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę nie mają/nie miały charakteru rutynowego. Wnioskodawca tworząc nowe funkcjonalności rozwijał i rozwija oprogramowanie dla Spółki i odbywa się to na podstawie umowy z tą Spółką.

Prowadzona bezpośrednio przez Wnioskodawcę indywidualna działalność na rzecz Spółki obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem Wnioskodawca nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstawał/powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Wnioskodawcę czynności, proces myślowy, efekt tego procesu. Wnioskodawca nieustannie zdobywa i poszerza wiedzę do tworzenia nowych rozwiązań, a to poprzez uczestnictwo w darmowych i płatnych kursach, konferencjach oraz poprzez dokształcanie się z książek. Wytwarzane przez Wnioskodawcę programy komputerowe były/są/będą to osobne utwory, algorytmy w językach programowania, a więc utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Czynności polegające na wytwarzaniu nowych programów komputerowych przez Wnioskodawcę (kodów źródłowych, algorytmów, interfejsów składających się na moduły oprogramowania, jak również ww. dokumentacji), co do których autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółkę odbywały się/odbywają się każdorazowo na podstawie umowy zawartej z Spółką.

Wnioskodawca działalność opisaną we wniosku, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych dla Spółki kwalifikuje jako prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jest to jednakże samodzielna kwalifikacja Wnioskodawcy na podstawie przedstawionego przez niego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wnioskodawca jednak w ramach pytania interpretacyjnego nr 2 domaga się zbadania również tej kwestii przez organ, gdyż prace rozwojowe stanowią element definicji prac badawczo-rozwojowych uregulowanych przepisami ustawy o PIT. Podkreślić przy tym trzeba, iż Krajowa Informacja Skarbowa nie może uchylać się od swojego obowiązku w tym zakresie, domagając się jednoznacznego wskazania przez Wnioskodawcę czy prowadzi on prace rozwojowe czy też nie, albowiem prowadziłoby to do samodzielnej odpowiedzi Wnioskodawcy na pytanie, które de facto stanowi jego wątpliwość i które poddaje rozważaniom organu.

Zwrócić należy uwagę, że w najnowszym orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego tj. w wyroku w sprawie o sygn. akt: II FSK 2703/20 z 9 września 2022 r. „Sąd wskazał, że organy skarbowe nie mogą przerzucać odpowiedzialności za ocenę prawną deklarowanych faktów na podatnika. Rolą wnioskującego jest zadeklarować fakty, a organ powinien ocenić tę deklarację pod względem prawnym, nie tylko według przepisów podatkowych. Powinien też dokonać wykładni przepisów licznych ustaw niepodatkowych, o ile ta ocena rzutuje na finalną ocenę podatkową.”

Prace wykonywane przez Wnioskodawcę, a zakwalifikowanego przez niego jako prace rozwojowe były i są wyodrębnione ze względu na cel ich prowadzenia, tj. w ramach projektu, nad którym pracował/pracuje Wnioskodawca i w ramach każdej tworzonej funkcjonalności opisanego we wniosku oprogramowania. Prace te obejmowały łącznie: nabywanie przez Wnioskodawcę wiedzy i umiejętności, łączenie przez niego wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z rożnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac), kształtowanie wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy oraz wykorzystywanie tej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań. Prowadzone prace służyły/służą planowaniu projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów - programów komputerowych w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Wnioskodawca prowadzi tak rozumiane prace rozwojowe w okresie współpracy ze Spółką tj. od czerwca 2023 r. i są one kontynuowane. Poszczególne prace dotyczą tworzenia nowych, innowacyjnych modułów/funkcjonalności danego oprogramowania. Celem lub celami tych prac jest wytworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania i w konsekwencji rozwiniecie/ulepszenie ww. oprogramowania. Prace te obejmują czynności takie jak: analizę problemu/pomysłu, wymyślenie rozwiązania, zaprojektowanie rozwiązania, wytworzenie go, implementację i przetestowanie, poprawę ewentualnych błędów. W wyniku prac Wnioskodawca zaprojektował i stworzył nowy, zmieniony lub ulepszony produkt, tj. program komputerowy/programy komputerowe w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Taki produkt/produkty były/są projektowane i tworzone na potrzeby realizacji kontraktu ze Spółką, w zamian za co Wnioskodawca uzyskuje kwalifikowane dochody. Wnioskodawca oferuje takie produkty i usługi w swojej działalności gospodarczej. Tworzone przez Wnioskodawcę produkty są innowacyjne, nie mają swoich odpowiedników na rynku i odpowiadają na potrzeby klienta. Wnioskodawca w celu ich wytworzenia musi zdobyć lub pogłębić posiadającą przez niego wiedzę celem możliwości wytworzenia takich nowych funkcjonalności. W ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań. Programy komputerowe i autorskie prawa majątkowe do nich są wynikiem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac opisanych we wniosku.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności (od początku współpracy ze Spółką) nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług). Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Czynności Wnioskodawcy nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania. Programy komputerowe, do których autorskie prawa majątkowe są i będą przenoszone na Spółkę są tworzone przez Wnioskodawcę w ramach opisanych prac. Wnioskodawca prowadzi/prowadził te prace w odniesieniu do każdego tworzonego przez niego kwalifikowanego IP. Otrzymywane przychody są bezpośrednim skutkiem prowadzonej przez niego i opisanej we wniosku działalności, są efektami tej działalności. Gdyby Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych w sposób opisany we wniosku, nie uzyskiwałby przychodów ze współpracy z kontrahentem (Spółką). Opisane prace zostały/zostaną zakończone pozytywnym wynikiem. Tymi wynikami/ wynikiem były/są/będą nowe moduły, rozwinięcia, funkcjonalności oprogramowania. Wynik/wyniki tych prac miały/mają/będą miały każdorazowo formę programów komputerowych. Ten wynik/te wyniki były lub będą wykorzystywane/są wykorzystywane na potrzeby działalności Wnioskodawcy w celach zarobkowych i komercyjnych.

Ponieważ, jak wskazano powyżej, Wnioskodawca przenosił, przenosi i będzie przenosił na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanych w omówiony sposób programów komputerowych. Wnioskodawca osiągał, osiąga i będzie osiągał dochody ze zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej na rzecz Spółki.

W związku z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością na rzecz Spółki, a polegającą na tworzeniu programów komputerowych ponosi i będzie ponosił m in. wydatki takie jak:

1)opłaty za usługi biura rachunkowego,

2)opłaty za leasing samochodu,

3)wydatki na paliwo, wydatki na ubezpieczenie, serwis, wymianę opon w pojeździe,

4)wydatki na zakup sprzętu elektronicznego/komputerowego (nowy komputer, telefon, drukarka, myszka).

Powyższe opłaty są bezpośrednim kosztem koniecznym do fizycznego świadczenia usług dla Zleceniodawcy - fizycznego wytwarzania na jego rzecz programów komputerowych i są one ponoszone na rzecz prac opisanych we wniosku. Wnioskodawca jest w stanie przyporządkować konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku, do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - oprogramowania. Powyżej Wnioskodawca wymienia jedynie te wydatki, co do których domaga się uzyskania oceny organu i które nie były objęte dotychczas uzyskanymi przez niego interpretacjami. Wszystkie wskazane we wniosku wydatki, których dotyczy pytanie trzecie były/będą lub są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych prac rozwojowych w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (w całości albo w odpowiedniej części). Wnioskodawca przyporządkowuje konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku, do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej - programu komputerowego. Wnioskodawca ma na uwadze kryteria ustawowe niezbędne do wyliczenia wskaźnika nexus zgodnie ze wzorem z art. 30ca ust. 4-5 ustawy o PIT, w tym przede wszystkim bezpośredni związek danego wydatku z wytworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem danego kwalifikowanego prawa IP Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, które spełniają te kryteria ustawowe.

Dla obliczenia wskaźnika nexus Wnioskodawca wyklucza koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, Wnioskodawca pamięta, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym Wnioskodawca ustala odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem. Wnioskodawca rzeczywiście poniósł/ponosi wydatki opisane we wniosku, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Wydatki te (związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP) należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 PDOFizU, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się do kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. regulacje IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o PIT, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT). W konsekwencji, wnioskodawca zamierza rozliczyć kwalifikowane dochody z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką uzyskane w roku 2023 (od czerwca 2023 r.) z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Wnioskodawca zamierza kontynuować współpracę ze Spółką również w latach następnych na tych samych zasadach, dlatego też zamierza w następnych latach ponownie rozliczyć się z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%. Jednocześnie Wnioskodawca oświadcza, że posiada i prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności i intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest/była prowadzona na bieżąco, od początku współpracy ze Spółką (tj. od czerwca 2023 r.) i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca. Wnioskodawca oblicza wskaźnik nexus według wzoru zawartego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, poprzez podstawienie odpowiednich wartości pod symbole wzoru.

Prowadzenie ewidencji (o której mowa w art. 30cb ustawy) w sposób bieżący zostało zapoczątkowane z chwilą rozpoczęcia działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, w związku z którym Wnioskodawca zamierza skorzystać z preferencji podatkowej.

Do składania wniosków o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej w tym zakresie zachęca podatników Ministerstwo Finansów w pkt 75. „Objaśnień podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box”. Ze względu bowiem na dynamikę zmian w budowie i funkcjonowaniu programów komputerowych, a także ze względu na brak wykształconej praktyki stosowania przepisów o IP Box w tej materii, ogólne objaśnienia podatkowe nie stanowią adekwatnej instytucji prawnej zapewniającej ochronę prawnopodatkową dla Wnioskodawcy.

Uzupełnienie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

Pod pojęciem „Oprogramowanie” należy rozumieć aplikację Kontrahenta, która jest rozwijana/ulepszana przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca rozwija/ulepsza Aplikację Spółki poprzez tworzenie nowych programów komputerowych, nowych funkcjonalności tj. interfejsów i testów automatycznych.

Rozwijana/ulepszana jest Aplikacja o nazwie (...), która umożliwia klientom Spółki tj. (...). Natomiast Wnioskodawca w okresie objętym wnioskiem tj. od czerwca 2023 r. wytworzył następujące funkcjonalności: (...).

Twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do tworzonego/ rozwijanego oprogramowania (ww. Aplikacji) przejawia się w tym, że na skutek działań Wnioskodawcy podejmowanych w kierunku tworzenia powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem działalności Wnioskodawcy, są wytworem jego intelektu. Wnioskodawca, co do zasady, w każdym przypadku przyjmując zlecenie do realizacji, a polegające na usprawnieniu/ ulepszeniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania (opisanego we wniosku) zapoznaje się z problemem, analizuje go i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności - prototypy, testuje je i następnie przekazuje Klientowi, wdraża do istniejącego oprogramowania. Rozwijając/ulepszając oprogramowanie Wnioskodawca zapoznaje się z istniejącym systemem (Aplikacją), bada go pod kątem możliwości stworzenia i zaimplementowania nowych funkcjonalności zgodnych z preferencjami i zapotrzebowaniem Klienta lub też naprawia błędny/zmienia niedziałające funkcjonalności na nowe.

Technologie zastosowane to m.in.: (...). To czym nowe oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących to dosyć duże zastosowanie sztucznej inteligencji, które wymaga zastosowania nowych. Rozwiązanie jest dedykowane Klientowi i dlatego różni się od rozwiązań wcześniej funkcjonujących u Wnioskodawcy czy ogólnie na rynku. Wnioskodawca wcześniej nie tworzył tego typy rozwiązań, są to rozwiązania nowe w praktyce Wnioskodawcy. Nowatorskie rozwiązania są wynikiem sposobu zastosowania technologii opisanych przez Wnioskodawcę (...). Technologie jako narzędzia zostają użyte do stworzenia nowych interfejsów używanych w nowych funkcjonalnościach często wspieranych przez sztuczną inteligencję. W konsekwencji sposób zastosowania ww. technologii powoduje, iż oprogramowanie jest innowacyjne.

Działalność, w ramach której Wnioskodawca tworzy, rozwija/ulepsza Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność polega na podejmowaniu działań przez Wnioskodawcę w sposób uporządkowany według pewnego systemu celem realizacji przyjętego celu (wytworzenia nowej funkcjonalności). Wnioskodawca otrzymując zlecenie/zadanie do wykonania planuje swoje prace, przyjmuje określone cele do osiągnięcia (sprawnie działające funkcjonalności), ustala harmonogram i zasoby, w oparciu o które wykona prace i osiągnie zamierzony cel.

Wnioskodawca na wstępie postawił sobie cele jakim było/jest wytworzenie innowacyjnych, prawidłowo działających funkcjonalności opisanych we wniosku i uzupełnieniu.

Wnioskodawca prowadzi przedmiotową działalność (opisaną we wniosku) dopiero od czerwca 2023 r. Poszczególne prace są planowane z 3 miesięcznym wyprzedzeniem w dwutygodniowych sprintach, co ma na celu dostosowanie tworzonych rozwiązań do bieżących wymagań klienta względem rozwijanego oprogramowania. Celem bieżącym było/jest wytworzenie funkcjonalności umożliwiającej (...).

Wnioskodawca prowadził/prowadzi prace w ramach własnej działalności gospodarczej, pokrywa koszty jej prowadzenia i ponosi ryzyko gospodarcze a zatem miał on własne źródła finansowania.

Jak zostało wskazane powyżej, Wnioskodawca od momentu rozpoczęcia współpracy ze Spółką (tj. od czerwca 2023 r.) utworzył następujące funkcjonalności (programy komputerowe) i tym samym zrealizował następujące cele:

(...)

Wnioskodawca osiągnął te cele/osiąga je w ramach własnych zasobów ludzkich (tj. własnym działaniem), rzeczowych (tj. z wykorzystaniem własnego sprzętu takiego jak: monitory, akcesoria komputerowe, z wyjątkiem samego komputera, który ze względów bezpieczeństwa jest udostępniany przez Spółkę) i finansowych (Wnioskodawca prowadzi działalność na własny rachunek, pokrywa koszty jej prowadzenia i ponosi ryzyko gospodarcze).

Wnioskodawca posiada odpowiednie umiejętności pozwalające mu na prowadzenie badań, analiz w zleconym projekcie, szukanie rozwiązań, tworzenie prototypów, testowanie programów i następnie ich wdrażanie. Wytworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe/ ulepszone/rozwinięte opisanej we wniosku Aplikacji stanowiły rozwiązanie problemu/zadania przedstawionego przez Spółkę i stanowiło/będzie stanowiło innowacyjne rozwiązania.

Wnioskodawca prowadzi opisane we wniosku prace w zależności od zapotrzebowania Kontrahenta/Spółki. Gdy Wnioskodawcy zlecany jest projekt to Strony ustalają wspólnie termin jego realizacji. Mając na uwadze ten termin, Wnioskodawca układa we własnym plan prac/harmonogram w poszczególne etapy, które pozwalają mu na zgromadzenie materiałów, wymyślenie rozwiązania, stworzenie prototypu, testowanie i implementacje.

Przyjęty przez Wnioskodawcę harmonogram zakłada realizację przyjętego zadania w terminie ustalonym z Kontrahentem. Wynik prac/cel powinien powstać w określonym czasie po przejściu przez Wnioskodawcę rozplanowanych etapów prac, a w szczególności po przetestowaniu nowych prototypowych rozwiązań. Co do zasady, poszczególne prace są planowane z 3 miesięcznym wyprzedzeniem w dwutygodniowych sprintach, co ma na celu dostosowanie tworzonych rozwiązań do bieżących wymagań klienta względem rozwijanego oprogramowania.

Wnioskodawca posiadał podstawową wiedzę z zakresu programowania i wspomnianych technologii, jednak musiała ona zostać przez niego rozszerzona, aby pozwalała na tworzenie bardziej złożonych aplikacji/interfejsów. Przede wszystkim Wnioskodawca musiał nabyć wiedzę odnoście optymalizacji aplikacji pod względem ich wydajności oraz wiedzę odnośnie funkcjonalności po stronie serwera.

Innowacyjne rozwiązania powstają przy użyciu zaawansowanych technologii takich jak: (...). Wnioskodawca tworzy również interfejsy, które zasilają różne modele i konsumują dane wychodzące z tych modeli z zastosowaniem pośrednim (...). Innowacyjne rozwiązania różnią się od tych już istniejących pod względem spełniania założen/kryteriów klienta. Są dedykowane klientowi i nie znajdują odpowiedników na rynku.

Wnioskodawca prowadzi działalność opisaną we wniosku od czerwca 2023 r., natomiast w swojej wcześniejszej praktyce z racji innych stosunków zatrudnienia wykonywał czynności

programistyczne/informatyczne, tworzył interfejsy jednak o mniejszym stopniu skomplikowania, nie wymagające rozwiniętej wiedzy. Tworzone przez Wnioskodawcę wcześniej interfejsy były oparte na podstawowych rozwiązaniach programistycznych przy użyciu technologii (...) jednakże o mniejszym stopniu zaawansowania.

Wnioskodawca każdorazowo po przydzieleniu mu zadania/zlecenia planuje swoje prace mające na celu wytworzenie nowej funkcjonalności. (...).

Zaplanowane przedsięwzięcie/przedsięwzięcia Wnioskodawca realizuje/realizował poprzez własne działania kreatywne, był to jego indywidualny, myślowy proces twórczy.

Wnioskodawca każdorazowo zapoznawał się z przedstawionym mu problemem, szukał i badał możliwe rozwiązania, wymyślał rozwiązanie, tworzył jego prototyp, wytwarzał rozwiązanie w oparciu o nabywaną wiedzę i nowe technologie, testował rozwiązanie i implementował je.

Efektem działań Wnioskodawcy jest funkcjonalność polegająca na (...).

Rozwijane/ulepszane przez Wnioskodawcę Oprogramowanie tj. nowe funkcjonalności (programy komputerowe) zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

Nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny. Nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Klientów.

Wszystkie czynności, które Pan realizował w zakresie wytwarzania oraz rozwoju/ulepszania programów komputerowych, zlecane przez Kontrahenta, prowadzą do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.

„Przeniesienie” majątkowych praw autorskich do programu komputerowego każdorazowo (zarówno w przypadku tworzenia jak i rozwijania/ulepszania, następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Tak jak to zostało wskazane we wniosku, zgodnie z postanowieniami umowy, Wnioskodawca z chwilą stworzenia w toku realizacji umowy utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przenosi na Spółkę wszelkie autorskie prawa majątkowe do całości utworów lub ich części bez ograniczeń czasowych jak i terytorialnych, na wszelkich znanych polach eksploatacji wyraźnie wskazanych w umowie. Wraz z przeniesieniem majątkowych praw autorskich na Spółkę przechodzi wyłączne prawo do wykonywania wszelkich praw zależnych wraz z prawem do udzielania zezwoleń na wykonywanie praw zależnych. Wyodrębnienie programów komputerowych i przeniesienie praw do nich, oprócz ww. postanowień zawartych w umowie, potwierdzają także same czynności faktyczne Stron. W danym miesiącu Wnioskodawca wytwarza programy komputerowe, rozwinięcia/ulepszenia oprogramowania, do których przenosił/przenosi autorskie prawa majątkowe na Spółkę z chwilą opisaną powyżej. Programy były/są odbierane/przyjmowane przez Spółkę.

Wnioskodawca wystawia miesięczną fakturę obejmującą wynagrodzenie (w tym za sprzedaż praw), a Spółka opłaca taką fakturę. Pomiędzy pracami Wnioskodawcy, a uzyskiwanym wynagrodzeniem istnieje/istniała bezpośrednia i faktyczna zależność, albowiem gdyby

Wnioskodawca nie wytwarzał programów komputerowych, nie rozwijał/ulepszał oprogramowania/aplikacji to nie uzyskiwałby wynagrodzenia za wykonanie umowy, a przede wszystkim kwalifikowanego dochodu za sprzedaż/przeniesienie autorskich praw majątkowych do kwalifikowanych IP. Programy komputerowe są również wyodrębniane przez Wnioskodawcę w ewidencji prowadzonej na potrzeby ulgi IP BOX.

Prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja i ewidencja pozwalają/pozwalały na ustalenie jaka część wynagrodzenia przypada na sprzedaż praw.

Tak jak to zostało wskazane we wniosku, wynagrodzenie za przeniesienie całości praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji uwzględnione zostanie w wynagrodzeniu za świadczenie usług. Strony przyjęły miesięczne okresy rozliczeniowe. Faktury wystawiane przez Wnioskodawcę wskazują wynagrodzenie za wykonanie usług programistycznych i przeniesienie autorskich praw majątkowych. W konsekwencji, wynagrodzenie za sprzedaż praw autorskich majątkowych jest wyodrębnione w adnotacji na fakturze. Nie jest to zatem wynagrodzenie wyłącznie z tytułu przenoszenia na Kontrahenta praw do programu komputerowego, ale też za świadczone usługi zgodnie z umową, np. usługi utrzymaniowe, czy doradcze (które jednak nie są przedmiotem wniosku). Wnioskodawca jednak wyodrębnia wynagrodzenie za przenoszenie autorskich praw majątkowych na fakturach i w ewidencji na potrzeby ulgi IP BOX.

Wnioskodawca wskazuje na bezpośredni i funkcjonalny związek wymienionych we wniosku wydatków (kosztów) z pracami Wnioskodawcy opisanymi we wniosku dotyczącymi wytwarzania oraz rozwijania/ulepszania oprogramowania:

1)opłaty za usługi biura rachunkowego – dzięki powierzeniu usług księgowych zewnętrznemu biuru rachunkowemu Wnioskodawca ma więcej czasu na prace opisane we wniosku, a których celem jest wytworzenie nowych programów komputerowych, nowych funkcjonalności. Biuro rachunkowe wspomaga również Wnioskodawcę w prowadzeniu ewidencji na potrzeby ulgi IP BOX i rozlicza dochody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z działalności opisanej we wniosku;

2)opłaty za najem długoterminowy samochodu, wydatki na paliwo, wydatki na ubezpieczenie, serwis, wymianę opon w pojeździe – są to wydatki umożliwiające Wnioskodawcy dojazd do siedziby działalności, dojazd do klienta na spotkania celem omówienia postępów prac czy poznania preferencji klienta, dojazd do specjalistycznych sklepów ze sprzętem komputerowym/elektronicznym;

3)wydatki na zakup sprzętu elektronicznego/komputerowego (nowy komputer, telefon, drukarka, myszka) – są to wydatki umożliwiające techniczne wytworzenie programów komputerowych, ich zapis i przetestowanie, jak również wytworzenie dokumentacji technicznej związanej z tymi programami czy umożliwiające zdalny kontakt z klientem/spółką.

Opisane i wyeksponowane we wniosku informacje/dane/warunki będą obowiązywać również w latach następnych. Natomiast w przypadku zmiany wskazanych we wniosku informacji/danych/warunków (opisu stanu faktycznego) Wnioskodawca ma świadomość, że interpretacja wydana na potrzeby złożonego wniosku może nie stanowić dla niego dalszej ochrony i zajdzie konieczność wystąpienia z nowym wnioskiem.

Pana pytania:

1.Czy efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT?

2.Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę)?

3.Czy w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym opodatkowania 5% stawką na zasadach wskazanych w tych przepisach, sumy kwalifikowanych dochodów (dochodów z kwalifikowanych IP skorygowanych o współczynnik nexus) uzyskiwanych z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej w okresie, którego dotyczy wniosek?

4.Czy wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Zgodnie z art. 30 ca ust. 2 pkt 8 ww. ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego.

W tym miejscu podkreślić należy, iż zgodnie z objaśnieniami Ministerstwa pojęcie programu komputerowego należy rozumieć szeroko, a więc „programem komputerowym” jest każdy kod źródłowy, interfejs czy algorytm w języku programowania. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs" (s. 37, https://www.podatki.gov.pl/pit/wyjasnienia-pit/objasnienia-podatkowe-ip-box/, dostęp: 2.8.2019 r ).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym „podstawą łączy, nie podlegają ochronie.”

Jak już zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, ochrona programu komputerowego nie jest uzależniona od przybranej przez niego formy wyrażenia. W grę wchodzić może zatem zapis aplikacji w formie kodu źródłowego (source code), zawierający komendy (w zależności od przyjętego języka programowania niekiedy przybierające postać zbliżoną do klasycznych zapisów tekstowych w języku angielskim), a ponadto kodu maszynowego (object code), zrozumiałego wyłącznie dla maszyn cyfrowych. Ochronie na gruncie prawa autorskiego będą podlegać także projekty oprogramowania, nawet jeśli nie zostały one zakończone. Rozpoczęcie tworzenia kodu programu komputerowego może poprzedzać sporządzenie schematu blokowego, określanego także jako graficzna sieć działań (flow-chart), przedstawiającego kolejne etapy w zakładanym algorytmie. W taki sposób może zostać zaprezentowany program komputerowy, zazwyczaj na wstępnym etapie prac nad nim. Zapisy te, konstruowane przy pomocy odpowiednich figur geometrycznych, mogą być następnie wykorzystane przy tworzeniu kodu źródłowego aplikacji. W tym wypadku mamy więc do czynienia z formą wyrażenia programu komputerowego.

Wnioskodawca wytwarza kody źródłowe, interfejsy, algorytmy, w językach programowania składające się na moduły oprogramowania, w których zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania, jak również dokumentację techniczną/wykonawczą. W konsekwencji, Wnioskodawca wytwarza utwory chronione w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawa pokrewnych, posiada do nich autorskie prawa majątkowe i osobiste (które to autorskie prawa majątkowe są następnie przenoszone na Spółkę). Tym samym efekty prac Wnioskodawcy stanowią kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Ad. 2

Podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych i rozwijaniu/ulepszaniu oprogramowania w opisany we wniosku sposób mieści się w kategorii działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako prace rozwojowe, o których mowa w art. 5a pkt 40 ww. ustawy (opisane przez Wnioskodawcę).

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

–Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

–Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi i będzie prowadził on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania będą miały charakter twórczy, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży m.in. po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego. Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę będą obejmowały wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem będą miały charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym powyżej zdarzeniu odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programów komputerowych przez Wnioskodawcę tworzonych w ramach świadczonych usług szczegółowo opisanych we wniosku wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi sprzedaż w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i tym samym możliwe jest zastosowanie przez niego stawki opodatkowania 5% do osiągniętego kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wyliczonego zgodnie z art. 30ca ustawy o PIT w roku 2023 (od czerwca 2023 r.) i w latach następnych.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przepisie art. 30ca ust. 7 ustawy, ustawodawca wskazuje zamknięty katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika. Przykładem są sytuacje, gdy produkt jest wytwarzany w oparciu o posiadane przez podatnika patenty albo usługa jest świadczona z wykorzystaniem rozwiązań, które podlegają ochronie jako kwalifikowane prawa własności intelektualnej.

Natomiast art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy ma zastosowanie, gdy całość praw własności intelektualnej do tworzonego i rozwijanego oprogramowania jest przekazywana odpłatnie na rzecz danego kontrahenta.

W toku realizowanych prac, Wnioskodawca wytwarzał/wytwarza utwory objęte prawami własności intelektualnej. Kontrahent zyskiwał/zyskuje wszystkie prawa do wytworzonych utworów, a Wnioskodawca je utracił/utraci, za co otrzymał wynagrodzenie. Tak, więc należności otrzymywane z tego tytułu są dochodem ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Takie stanowisko znajduje również potwierdzenie w ostatnich wydanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej interpretacjach (z 12 lipca 2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1-1.4011.106.2022.2.JJ, 0112-KDWL.4011.428.2022.2. AK, 0115-KDIT1 -4022.117.2022.2.MK, z 8 lipca 2022 r. znak sprawy: 0111-KDIB1 -1.4011.118.2022.2.JJ). Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania, w wysokości 5% od dochodu osiągniętego, z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. Przedmiotowe części oprogramowania tj. programy komputerowe opisane we wniosku podlegają ochronie na podstawie art 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi z dnia 15 lipca 2019 r. pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko, lecz szeroko. Program komputerowy obejmuje więc również jego funkcje składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Reasumując, tworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe - kody źródłowe stanowią zatem program komputerowy, które znajduje się w katalogu kwalifikowanych praw autorskich IP. Zdaniem Wnioskodawcy, przenoszenie autorskich majątkowych praw do oprogramowania lub jego części, programów komputerowych w ramach współpracy ze Spółką i uzyskiwanie przez niego dochodu z tego tytułu kwalifikuje go do skorzystania z ulgi IP BOX.

Wnioskodawca przenosi i będzie przenosił na danego zleceniodawcę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej otrzymuje i będzie otrzymywał wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga i będzie osiągał kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o czym mowa powyżej.

Stanowisko Wnioskodawcy odnosi się również do współpracy ze Spółką w latach następnych, albowiem zamierza kontynuować współpracę z nią na dotychczasowych, takich samych zasadach.

Ad. 4

Wymienione w opisanym wyżej zdarzeniu koszty ponoszone przez Wnioskodawcę stanowią koszty, o których mowa w lit. „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponoszone przez niego wydatki takie jak:

1) opłaty za usługi biura rachunkowego,

2) opłaty za leasing samochodu,

3) wydatki na paliwo, wydatki na ubezpieczenie, serwis, wymianę opon w pojeździe,

4) wydatki na zakup sprzętu elektronicznego/komputerowego (nowy komputer, telefon, drukarka, myszka),

stanowią koszty faktycznie poniesione przez niego na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o których mowa w literze „a” wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT.

Wszystkie ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki w ramach prowadzonej działalności gospodarczej mają/będą miały bowiem bezpośredni związek z prowadzoną przez niego działalnością badawczo-rozwojowa, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

–prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy:

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.)

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Z opisu sprawy wynika, że głównym przedmiotem Pana działalności jest wytwarzanie oraz rozwijanie/ulepszanie programów komputerowych. Pod pojęciem „Oprogramowanie” rozumie Pan aplikację Kontrahenta. Rozwija Pan i ulepsza Aplikację Spółki poprzez tworzenie nowych programów komputerowych, nowych funkcjonalności, tj. interfejsów i testów automatycznych.

Rozwijana/ulepszana jest Aplikacja o nazwie (...), która umożliwia klientom Spółki, tj. (...). Od czerwca 2023 r. wytworzył Pan następujące funkcjonalności: (...).

Technologie zastosowane to m.in.: (...). To czym nowe oprogramowanie różni się od rozwiązań już funkcjonujących to dosyć duże zastosowanie sztucznej inteligencji.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że tworzy programy komputerowe - kody źródłowe, interfejsy, algorytmy w językach programowania składające się na określone moduły oprogramowania/aplikacji. W przedmiotowych kodach źródłowych zapisane są nowe funkcjonalności tego oprogramowania (aplikacji). W ramach projektu, nad którym Pan pracował/pracuje i w ramach każdej tworzonej funkcjonalności oprogramowania, prace obejmowały łącznie: nabywanie przez Pana wiedzy i umiejętności, łączenie wiedzy i umiejętności (tj. znajdowanie takich zależności pomiędzy wiedzą z rożnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającą z różnych badań naukowych oraz umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów prac), kształtowanie wiedzy i umiejętności oraz wykorzystywanie tej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych rozwiązań. Tworzone przez Pana produkty są innowacyjne, nie mają swoich odpowiedników na rynku i odpowiadają na potrzeby klienta. W celu ich wytworzenia musi Pan zdobyć lub pogłębić posiadającą wiedzę celem możliwości wytworzenia takich nowych funkcjonalności. Efekty Pana samodzielnej działalności (opisywanych prac) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w jego praktyce gospodarczej lub będą na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Pana czynności nie obejmują prac rutynowych, a zmierzają do ulepszenia i poprawy funkcjonalności tworzonego oprogramowania.

Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że twórczy charakter działalności opisanej we wniosku w odniesieniu do tworzonego/rozwijanego oprogramowania (ww. Aplikacji) przejawia się w tym, że na skutek działań podejmowanych w kierunku tworzenia powstają nowe, innowacyjne funkcjonalności oprogramowania. Te nowe funkcjonalności są kreacyjnym rezultatem Pana działalności, są wytworem Pana intelektu. Co do zasady, w każdym przypadku przyjmując zlecenie do realizacji, a polegające na usprawnieniu/ ulepszeniu wytworzonego już wcześniej oprogramowania zapoznaje się Pan z problemem, analizuje go i wymyśla możliwe, nowe rozwiązania/rozwinięcia, projektuje rozwiązania wstępne, analizuje potencjalne skutki zastosowania, wytwarza nowe funkcjonalności - prototypy, testuje je i następnie przekazuje klientowi, wdraża do istniejącego oprogramowania.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność, w ramach której tworzy, rozwija/ulepsza Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność polega na podejmowaniu działań przez Pana w sposób uporządkowany według pewnego systemu celem realizacji przyjętego celu (wytworzenia nowej funkcjonalności). Otrzymując zlecenie/zadanie do wykonania planuje Pan swoje prace, przyjmuje określone cele do osiągnięcia (sprawnie działające funkcjonalności), ustala harmonogram i zasoby, w oparciu o które wykona prace i osiągnie zamierzony cel.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie. Dzięki powyższemu procesowi powstawał/powstaje nowy produkt. Podstawą do stwierdzenia powyższego są faktycznie wykonywane przez Pana czynności, proces myślowy, efekt tego procesu. Prowadzone prace służyły/służą planowaniu projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów - programów komputerowych w ramach usług świadczonych na rzecz Spółki. Celem lub celami tych prac jest wytworzenie nowych funkcjonalności oprogramowania i w konsekwencji rozwiniecie/ulepszenie ww. oprogramowania. Prace te obejmują czynności takie jak: analizę problemu/pomysłu, wymyślenie rozwiązania, zaprojektowanie rozwiązania, wytworzenie go, implementację i przetestowanie, poprawę ewentualnych błędów. Tworzone przez Pana produkty są innowacyjne, nie mają swoich odpowiedników na rynku i odpowiadają na potrzeby klienta. W celu ich wytworzenia musi zdobyć lub pogłębić posiadającą przez niego wiedzę celem możliwości wytworzenia takich nowych funkcjonalności. W ramach swojej działalności (opisywanych prac) wytwarzał Pan, wytwarza i będzie wytwarzał programy komputerowe dla Spółki bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

–badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

–prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Pan wskazuje we wniosku, prace realizowane nie są projektami powtarzalnymi – każda nowa funkcjonalność wymaga indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii. W wyniku prowadzonych prac nad Oprogramowaniem powstaje nowy kod źródłowy stanowiący Oprogramowanie.

We wniosku wskazuje Pan, że pracując nad wytworzeniem oprogramowania nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, albowiem nieustanie, przy codziennym świadczeniu usług zdobywał/zdobywa Pan nową wiedzę z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, pogłębia ją, a następnie wykorzystuje do wytwarzania programów komputerowych. Powstałe programy komputerowe były, są i będą efektem jego własnej, samodzielnej działalności twórczej, wynikiem zdobytej wcześniej i wykorzystanej wiedzy w tej dziedzinie.

Posiadał Pan podstawową wiedzę z zakresu programowania i wspomnianych technologii, jednak musiała ona zostać rozszerzona, aby pozwalała na tworzenie bardziej złożonych aplikacji/interfejsów. Przede wszystkim musiał Pan nabyć wiedzę odnoście optymalizacji aplikacji pod względem ich wydajności oraz wiedzę odnośnie funkcjonalności po stronie serwera.

Innowacyjne rozwiązania powstają przy użyciu zaawansowanych technologii takich jak: (...). Tworzy Pan również interfejsy, które zasilają różne modele i konsumują dane wychodzące z tych modeli z zastosowaniem pośrednim(...). Innowacyjne rozwiązania różnią się od tych już istniejących pod względem spełniania założeń/kryteriów klienta.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3

a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a)prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c)nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d)nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

a)z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

b)ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;

c)z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

d)z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

W myśl art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Zgodnie z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1)wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;

2)prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

3)wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

4)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;

5)dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji. Zgodnie z art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy oraz rozwija/ulepsza Pan oprogramowania (aplikacji) w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. W opisie sprawy wskazał Pan, że wszystkie czynności, które realizował w zakresie wytwarzania oraz rozwoju/ulepszania programów komputerowych, zlecane przez kontrahenta, prowadzą do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegają ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone są autorskie prawa majątkowe.

Wraz z przeniesieniem majątkowych praw autorskich na Spółkę przechodzi wyłączne prawo do wykonywania wszelkich praw zależnych wraz z prawem do udzielania zezwoleń na wykonywanie praw zależnych. Wynagrodzenie za przeniesienie całości praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji uwzględnione zostanie w wynagrodzeniu za świadczenie usług. Faktury wystawiane przez Pana wskazują wynagrodzenie za wykonanie usług programistycznych i przeniesienie autorskich praw majątkowych. W konsekwencji, wynagrodzenie za sprzedaż praw autorskich majątkowych jest wyodrębnione w adnotacji na fakturze.

Ponadto z treści wniosku wynika, że prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ustawy o PIT, ewidencję pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT przypadających na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności i intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest/była prowadzona na bieżąco, od początku współpracy ze Spółką (tj. od sierpnia 2023 r.) i zawiera comiesięczne zestawienie dokumentów, które potwierdzają poniesione wydatki dotyczące projektu kwalifikowanego IP na koniec danego miesiąca

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane samodzielnie przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, za 2023 rok oraz za lata kolejne, jeżeli nie ulegnie zmianie przedstawiony stan faktyczny.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

–dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

–wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przechodząc do Pana wątpliwości dotyczących uznania ponoszonych przez Pana wydatków za koszty konieczne do wyliczenia wskaźnika, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy zauważyć, że istotne jest to, aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus, należy pamiętać, aby istniał związek między:

–wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,

–kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz

–dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ta szczególna metoda ujmowania kosztów we wskaźniku ma zastosowanie jedynie dla celu, jakim jest kalkulacja tego wskaźnika.

Należy również pamiętać, że wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W związku z tym powinien Pan również ustalić odrębnie koszty faktycznie poniesione na działalność badawczo-rozwojową związaną z danym prawem.

Przyjąć należy zatem, że jeżeli podatnik poniósł rzeczywiście wydatki, które kwalifikują się jako koszty prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, to wydatki związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP należy uznać za koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Analizując wykaz poniesionych kosztów w kontekście prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej na uwadze należy mieć zatem kwestię bezpośredniego ich wpływu na wytworzenie, rozwój i/lub ulepszenie kwalifikowanych IP.

W celu prawidłowego wykonania dyspozycji art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy odróżnić koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, od kosztów pośrednich. Dokonując powyższego należy mieć zatem na uwadze stosunek przyczynowo-skutkowy poniesionych wydatków w związku z wytworzeniem, rozwojem czy ulepszeniem kwalifikowanych IP, z pominięciem stopni pośrednich.

Brak wyznaczonej granicy pomiędzy wydatkami bezpośrednimi a pośrednimi prowadzi wprost to wypaczenia intencji ustawodawcy celowo posługującego się określeniem „bezpośrednio”. Rozszerzająca wykładnia wydatków obejmujących wszystkie ponoszone koszty, a więc również te pośrednio wpływające na wytworzenie, rozwój, czy ulepszenie kwalifikowanych IP, prowadzi wprost do wynaturzenia charakteru danego przepisu – z preferencji przedmiotowej związanej z rodzajem ponoszonych kosztów, staje się de facto preferencją podmiotową, ze względu na prowadzoną przez podatnika działalność.

Istotę powyższego rozróżnienia wyrażają postanowienia art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdzie wskazane zostało, że do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Powyższy przepis wskazuje na nieadekwatność kosztów związanych np. z nieruchomością. Koszty takie nie są bowiem bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej co nie zmienia faktu że pośrednio taka relacja istnieje. Powyższe wyliczenie stanowi katalog otwarty, nieograniczony do wyliczenia w nim zawartego.

W świetle powyższego, wydatki wymienione przez Pana w opisie sprawy mogą stanowić koszty, o których mowa w literze „a” wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uwzględnione przy wyliczaniu nexus dla poszczególnych kwalifikowanych IP, w zakresie, w jakim służyły/będą służyły prowadzeniu prac rozwojowych, których efektem było/będzie powstanie kwalifikowanego IP.

Jednakże zauważyć należy również, że dokonując oceny Pana stanowiska w zakresie uznania poniesionych wydatków za koszt, o których mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, organ związany jest przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/zdarzeniem przyszłym w kontekście zadanego pytania oraz zajętego stanowiska. To oznacza, że organ interpretacyjny ocenia możliwość uznania danego wydatku za koszt, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w kontekście przedstawionych we wniosku okoliczności. Jednakże ciężar wykazania związku przyczynowego pomiędzy ponoszonymi wydatkami, a ich bezpośrednim związkiem z prowadzoną działalnością badawczo-rozwojową ciąży na Panu, a weryfikacja zasadności poczynionych ustaleń możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).