Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 29 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-2.4012.311.2023.2.RM
Prawo do odliczenia podatku z tytułu importu towarów.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
17 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 12 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku z tytułu importu towarów. Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem 4 września 2023 r. (wpływ 6 września 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Jesteście Państwo oddziałem zagranicznego przedsiębiorcy z siedzibą w Turcji, który prowadzi działalność gospodarczą z głównym PKD 41.20. Z - roboty budowlane związane ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych.
Jesteście Państwo w Polsce zarejestrowani jako czynny podatnik VAT.
W związku z prowadzoną działalnością, wykorzystują Państwo maszyny i sprzęt, które zostały sprowadzone/przemieszczone do Państwa oddziału z terytorium Turcji (od zagranicznego przedsiębiorcy, tj. Spółki matki). Będą one służyły prowadzonej działalności gospodarczej Państwa Spółki, tj. jako sprzęt na budowę. Będzie on wykorzystany do prowadzonej przez Państwa działalności opodatkowanej podatkiem VAT.
Maszyny te zostały sprowadzone z Turcji na terytorium Polski, zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami celnymi, w ramach procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych. Z uwagi na powyższe opłacają Państwo podatek VAT. Import towarów nie jest rozliczany w procedurze uproszczonej z art. 33a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - jest rozliczany na zasadach ogólnych.
W uzupełnieniu wniosku, wskazali Państwo, że transakcja objęta wnioskiem stanowiła import towarów, w rozumieniu art. 2 pkt 7 ustawy VAT. Transakcje były wykonywane w różnych okresach czasu. Jedna z transakcji miała miejsce (…) listopada 2022 roku.
Konkretna transakcja, która miała miejsce (…) listopada 2022 roku dotyczyła poniższego sprzętu: Żuraw gąsienicowy - z przeznaczeniem do czasowego wykorzystania przy realizacji budowy (...) w zakładach (...) w (...). Ilość 1 szt., marka: (…), Model: M250, Rok produkcji: (…).
Przedmiotowy sprzęt został wysłany od Spółki matki z Turcji do oddziału w Polsce z przeznaczeniem do czasowego wykorzystania przy realizacji budowy (...) w zakładach (...) w (...). Na żadnym etapie ww. sprzęt nie stał się własnością Wnioskodawcy, tj. oddziału w Polsce. W związku z dokonanym przemieszczeniem została wystawiona FV na potrzeby urzędu celnego aczkolwiek nie idzie za nią płatność.
W odniesieniu do towarów (maszyn i sprzętu) przetransportowanych z Turcji do Polski powstał dług celny.
Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym jedną z następujących procedur celnych:
- dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu,
- odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.
W ww. przypadkach dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego. Taka też sytuacja wystąpiła u Państwa, tj. (…) listopada 2022 roku.
W przypadku wyżej opisanego sprzętu na Spółce nie ciążył obowiązek uiszczenia cła.
Zapłata podatku nastąpiła na podstawie otrzymanego wykazu należności celno-podatkowych (odprawa celna zgłaszana przez podmiot trzeci (...)). Na podstawie ww. dokumentu podatek został zapłacony w wysokości (...) zł na konto US (...) - Kwota VAT została zaś uiszczona w dniu (…) listopada 2022 r. na rachunek urzędu, jako zabezpieczenie kwoty obejmującej wartość VAT. W pierwszej kolejności odbiorca musi przesłać przelew bankowy wraz z kaucją należności importowych (cło i VAT) na konto Urzędu Celnego - w tym przypadku będzie to:
Cło importowe 0% wartości ładunku zgodnie z fakturą handlową (ponieważ dla tego typu sprzętu i ex Turcja wynosi 0%). VAT importowy - 23% wartości ładunku zgodnie z fakturą handlową.
Kaucja w powyższej kwocie zostanie zwrócona Odbiorcy po zakończeniu tymczasowego importu i reeksporcie sprzętu budowlanego z Polski do kraju pochodzenia.
Dodatkowo gdy sprzęt będzie zwrócony z Polski, w tym momencie Urząd Celny pobierze 3% kwoty zobowiązań importowych pomnożoną przez liczbę miesięcy, w których sprzęt przebywał w Polsce.
Zapłata podatku nastąpiła na podstawie otrzymanego wykazu należności celno - podatkowych (odprawa celna zgłaszana przez podmiot trzeci (...)) oraz potwierdzenia zgłoszenia celnego z dnia (…) listopada 2022 roku. Na podstawie ww. dokumentu podatek został zapłacony w wysokości (...) zł na konto US (...). Dokument został otrzymany (…) listopada 2022 roku.
Wskazany przepis dotyczy objęcia towarów procedurą: składowania celnego, odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem z należności celnych przywozowych, uszlachetniania czynnego, tranzytu, wolnego obszaru celnego, jeżeli od towarów tych pobierane są opłaty wyrównawcze lub opłaty o podobnym charakterze, obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą wymagalności tych opłat.
Ww. opisany sprzęt został objęty procedurą 5300 D51. Jest to procedura odprawy celnej z częściowym zwolnieniem (5300 D 51). Procedura ta nie została wymieniona w ww. przepisie.
Koszt zaimportowanych towarów (maszyn i sprzętu) nie stanowi elementu wynagrodzenia należnego Państwu od kontrahenta z tytułu usług świadczonych przez Państwa na jego rzecz.
Pytania
1)Czy przysługuje Państwu prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu importu towarów realizowanego na warunkach opisanych w stanie faktycznym?
2)Kiedy mogą Państwo odliczyć zapłacony podatek VAT?
Państwa stanowisko w sprawie
Ad 1
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (...) podlegają import towarów na terytorium kraju.
Jednocześnie, na podstawie art. 2 pkt 7 ustawy o VAT, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, podatnikami są również osoby prawne, na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towarze zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną. Tym samym, co do zasady każdy przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego do Polski stanowi import towarów, dla którego podatnikiem jest podmiot, na którym ciąży obowiązek uiszczenia cła – niezależnie od tego, czy na gruncie przepisów celnych importowany towar jest w części lub też w całości zwolniony z cła.
Import towarów stanowi zatem czynność opodatkowaną VAT o charakterze faktycznym i jest niezależny od przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Tym samym, status podatnika VAT z tytułu importu towarów nie jest uzależniony od tego, czy dany podmiot nabył prawo do rozporządzania towarami jak właściciel (istotny jest natomiast obowiązek uiszczenia cła zgodnie z przepisami celnymi, który może spoczywać zarówno na właścicielu towaru, jak i na innym podmiocie np. tymczasowym użytkowniku).
Kolejno, zgodnie z art. 77 ust. 1 Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego unijny kodeks celny (Dz. U.UE.L.2013.269.1 z dnia 2013.10.10, dalej: UKC), dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym np. procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.
Na podstawie art. 77 ust. 3 UKC, dłużnikiem jest zgłaszający, a w przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. Obowiązek uiszczenia cła będzie zatem spoczywać zasadniczo na zgłaszającym towary do procedury odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.
W przedstawionym opisie sprawy będzie to Wnioskodawca, zobowiązany do zapłaty nie tylko należności celnych przywozowych, ale również podatku VAT importowego.
Stosownie zaś do art. 168 lit. e Dyrektywy 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U.UE.L.2006.347.1 z dnia 2006.12.11, dalej: Dyrektywa VAT): jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, którą jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.
Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (...).
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi – w przypadku importu towarów – kwota podatku:
a)wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego,
b)należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a ustawy o VAT,
c)wynikająca z deklaracji importowej, w przypadku, o którym mowa w art. 33b ustawy o VAT,
d)wynikająca z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2-3 i art. 34.
Jednocześnie, sytuacje, w których wyłączone jest prawo do odliczenia VAT naliczonego wymienione zostały w art. 88 ustawy VAT. W analizowanej sytuacji, nie wystąpi żadna z tych przesłanek.
Mając na uwadze regulacje przedstawione powyżej należy podkreślić, że ustawa o VAT uzależnia prawo do odliczenia VAT importowego od:
1)dokonania zgłoszenia celnego (tj. wystąpienia VAT należnego po stronie podatnika);
2)niewystąpienia przesłanek wymienionych w art. 88 ustawy o VAT;
3)wykorzystania importowanych towarów na cele wykonywanej działalności gospodarczej, podlegającej opodatkowaniu VAT;
4)dysponowania dokumentem celnym, z którego wynika kwota podatku.
Jednocześnie, żaden przepis przywołanych aktów prawnych nie uzależnia odliczenia VAT importowego od nabycia prawa własności/prawa do rozporządzania jak właściciel przedmiotem importu. Skoro bowiem import towarów występuje również wówczas, gdy importer nie nabywa prawa do rozporządzania importowanymi towarami jak właściciel (co wiąże się z obowiązkiem opodatkowania VAT), to również prawo do odliczenia VAT naliczonego może przysługiwać podmiotowi niebędącemu właścicielem towarów.
W szczególności, możliwe są sytuacje, w których podmiot niebędący właścicielem importowanych towarów wykorzystuje je dla celów prowadzonej działalności gospodarczej – jak w analizowanym przypadku w procesie produkcji sprzedawanych wyrobów gotowych.
Wprowadzanie dodatkowych warunków odliczenia VAT naliczonego (innych niż wskazane powyżej i niewynikających wprost z przepisów ustawy o VAT) byłoby naruszeniem zasady neutralności podatku VAT.
Podkreślają Państwo, iż jedną z naczelnych zasad funkcjonowania systemu VAT w Unii Europejskiej jest zasada neutralności, zgodnie z którą VAT powinien być ponoszony przez ostatecznego konsumenta towarów i nie powinien być ponoszony przez podatnika. W związku z tym, przepisy krajowe nie mogą być wykorzystywane w sposób, który powodowałby przerzucenie ciężaru VAT na podatnika, gdyż godziłoby to w zasadę neutralności VAT.
Jak podkreśla Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE, Trybunał) w swoim orzecznictwie, prawo do odliczenia VAT naliczonego stanowi integralną część mechanizmu podatku VAT i co do zasady nie podlega ograniczeniu oraz przysługuje w sposób bezpośredni w stosunku do całego podatku obciążającego transakcje powodujące naliczenie podatku. TSUE wskazał w przedmiotowym wyroku, jakie wystarczy spełnić warunki – zgodnie z przepisami unijnymi – by doszło do realizacji tego prawa: „W celu skorzystania z prawa do odliczenia, po pierwsze, dany podmiot ma być podatnikiem w rozumieniu tej dyrektywy, oraz po drugie, towary i usługi, które mają być podstawą tego prawa, powinny być wykorzystywane przez podatnika na dalszym etapie obrotu na potrzeby jego własnych opodatkowanych transakcji, a owe towary i usługi powinny być dostarczone przez innego podatnika znajdującego się na wcześniejszym etapie obrotu. Jeżeli przesłanki te są spełnione, co do zasady nie można odmówić korzystania z prawa do odliczenia” (sprawa o sygn. C-18/13 Maks Pen).
Jednocześnie jak wskazuje się w orzecznictwie TSUE, związek nabytych towarów/usług z czynnościami opodatkowanymi może być zarówno pośredni, jak i bezpośredni. Zdaniem TSUE prawo do odliczenia VAT naliczonego przysługuje podatnikowi nawet jeśli nabywanych towarów lub usług nie można połączyć z konkretną czynnością opodatkowaną VAT. Istotny jest natomiast ogólny wpływ nabytych towarów/usług na funkcjonowanie przedsiębiorstwa podatnika, jeżeli jego celem i przedmiotem działalności jest wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu VAT.
Co istotne, transakcje takie jak import towarów, wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, czy też import usług powinny być w pełni neutralne podatkowo, przy założeniu, że są one dokonywane przez podatnika VAT, dla celów prowadzenia działalności podlegającej opodatkowaniu VAT. Należy bowiem zauważyć, iż w tym przypadku to nabywca/podmiot dokonujący importu jest zobowiązany do zapłaty VAT należnego (a zatem ten sam podmiot powinien być uprawniony do jego odliczenia jako VAT naliczonego). Okoliczność ta znajduje odzwierciedlenie w brzmieniu przepisów, które w takich przypadkach nie nakładają na podatnika żadnych dodatkowych obowiązków ani warunków (za wyjątkiem wspomnianego już związku poczynionych wydatków z działalnością gospodarczą oraz odpowiedniego rozliczenia VAT należnego).
Odniesienie do Państwa sytuacji:
Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, towary objęte odprawą celną są:
- importowane w ramach procedury odprawy czasowej dla celów wykonania usług budowlanych, które następnie podlegają opodatkowaniu VAT;
- jesteście Państwo podatnikiem VAT z tytułu dokonania importu przedmiotowych maszyn i rozliczają Państwo VAT należny;
- w analizowanej sytuacji, nie wystąpi żadna z przesłanek wskazanych w art. 88 ustawy o VAT.
Mając na uwadze powyższe, Państwa zdaniem, w przedstawionym stanie faktycznym przysługuje Państwu prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu importu towarów.
Ad 2
Zapłacony podatek VAT z tytułu importu towarów mogą Państwo odliczyć w pliku JPK składanym za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy w podatku należnym od importu towarów lub w rozliczeniu za jeden z dwóch (rozliczenie kwartalne) lub trzech (rozliczenie miesięczne) następnych okresów rozliczeniowych.
Momentem powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu towarów jest - co do zasady - moment powstania długu celnego.
Z kolei dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym:
- procedurą dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu, lub
- procedurą odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych, z chwilą przyjęcia zgłoszenia celnego.
Państwa zdaniem, mają Państwo prawo do odliczenia zapłaconego podatku VAT z tytułu przedmiotowej transakcji w miesiącu listopadzie 2022 roku.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają:
1)odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2)eksport towarów;
3)import towarów na terytorium kraju;
4)wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5)wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
Z powołanego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają wymienione czynności, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia jest terytorium kraju.
Przy tym, w myśl art. 2 pkt 1 i 5 ustawy:
Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a.
Przez terytorium państwa trzeciego należy rozumieć terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3.
Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.
Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Jak stanowi art. 2 pkt 22 ustawy:
Przez sprzedaż - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.
Natomiast w myśl art. 2 pkt 7 ustawy:
Przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium Unii Europejskiej.
Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne na których ciąży obowiązek uiszczenia cła, również w przypadku, gdy na podstawie przepisów celnych importowany towar jest zwolniony od cła albo cło na towar zostało zawieszone, w części lub w całości, albo zastosowano preferencyjną, obniżoną lub zerową stawkę celną.
Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Miejscem dostawy towarów jest - w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.
Zgodnie z art. 26a ust. 1 ustawy:
Miejscem importu towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej.
W myśl art. 26a ust. 2 ustawy:
W przypadku gdy towary zostaną objęte z momentem ich wprowadzenia na terytorium Unii Europejskiej jedną z następujących procedur:
1.uszlachetniania czynnego,
2.odprawy czasowej z całkowitym zwolnieniem od należności celnych przywozowych,
3.składowania celnego,
4.tranzytu, w tym także składowaniem czasowym przed objęciem towarów jedną z procedur celnych,
5.wolnego obszaru celnego
‒miejscem importu takich towarów jest terytorium państwa członkowskiego, na którym towary te przestaną podlegać tym procedurom.
Natomiast, zgodnie z art. 19a ust. 9 ustawy:
Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11.
Oznacza to, że w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych powstaje dług celny w związku z dopuszczeniem towarów do obrotu wówczas także, co do zasady, powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu tych towarów.
Ponadto, w myśl art. 5 pkt 15, 18 i 19 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiającego Unijny Kodeks Celny (Dz. Urz. UE L 269 z 10 października 2013 r. str. 1 ze zm.) – zwanym dalej UKC:
- „zgłaszający” oznacza osobę, która składa zgłoszenie celne, deklarację do czasowego składowania, przywozową deklarację skróconą, wywozową deklarację skróconą, zgłoszenie do powrotnego wywozu lub powiadomienie o powrotnym wywozie we własnym imieniu, albo osobę, w której imieniu takie zgłoszenie, deklaracja lub powiadomienie są składane;
- „dług celny” oznacza nałożony na określoną osobę obowiązek zapłaty stosownej kwoty należności celnych przywozowych lub wywozowych, określonej dla danych towarów na mocy obowiązujących przepisów prawa celnego;
- „dłużnik” oznacza każdą osobę odpowiedzialną za dług celny.
Stosownie do art. 77 UKC:
1)Dług celny w przywozie powstaje w wyniku objęcia towarów nieunijnych podlegających należnościom celnym przywozowym jedną z następujących procedur celnych:
a)dopuszczenia do obrotu, w tym na mocy przepisów o końcowym przeznaczeniu;
b)odprawy czasowej z częściowym zwolnieniem z należności celnych przywozowych.
2)Dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.
3)Dłużnikiem jest zgłaszający. W przypadku przedstawicielstwa pośredniego dłużnikiem jest również osoba, na której rzecz dokonuje się zgłoszenia celnego. (...)
Art. 33 ust. 1 ustawy stanowi, że:
Podatnicy, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 1b, są obowiązani do obliczenia i wykazania w:
1)zgłoszeniu celnym albo
2)rozliczeniu zamknięcia, o którym mowa w art. 175 rozporządzenia 2015/2446, w przypadkach, o których mowa w art. 324 lub art. 325 rozporządzenia 2015/2447
- kwoty podatku, z uwzględnieniem obowiązujących stawek, z zastrzeżeniem art. 33b.
Zgodnie z art. 33 ust. 4 ustawy:
Podatnik jest obowiązany w terminie 10 dni, licząc od dnia jego powiadomienia przez organ celny o wysokości należności podatkowych, do wpłacenia kwoty obliczonego podatku, z zastrzeżeniem art. 33a i art. 33b.
Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
W myśl art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu towarów - kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego.
Zatem, zgodnie z powołanym art. 86 ustawy, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym - stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 2 lit. a) ustawy - kwotę podatku naliczonego stanowi kwota podatku naliczonego wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego.
Jednocześnie, w myśl art. 168 lit. e) Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, ze zm.):
Jeżeli towary i usługi wykorzystywane są na potrzeby opodatkowanych transakcji podatnika, podatnik jest uprawniony, w państwie członkowskim, w którym dokonuje tych transakcji, do odliczenia następujących kwot od kwoty VAT, który jest zobowiązany zapłacić – VAT należnego lub zapłaconego z tytułu importu towarów na terytorium tego państwa członkowskiego.
Oznacza to, że podatnik jest uprawniony do odliczenia podatku VAT należnego lub zapłaconego w związku z importem towarów do państwa członkowskiego, w którym przeprowadza on transakcje podlegające opodatkowaniu w zakresie, w jakim te (importowane) towary są wykorzystywane do celów tych opodatkowanych transakcji.
Z treści wniosku wynika, że jesteście Państwo oddziałem zagranicznego przedsiębiorcy z siedzibą w Turcji. Jesteście Państwo zarejestrowani w Polsce jako czynny podatnik VAT.
W prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystują Państwo maszyny i sprzęt przemieszczone od Spółki macierzystej z Turcji (sprzęt na budowę, wykorzystany do działalności opodatkowanej podatkiem VAT).
(…) listopada 2022 roku dokonali Państwo importu żurawia gąsienicowego, który przeznaczony jest do czasowego wykorzystania przy realizacji budowy (...) (ww. sprzęt nie stał się Państwa własnością).
Transakcja objęta wnioskiem stanowiła import towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy. Import towarów rozliczany jest na zasadach ogólnych. Sprowadzony sprzęt został objęty procedurą odprawy celnej z częściowym zwolnieniem (5300 D 51).
W związku z dokonanym przemieszczeniem towaru (żurawia gąsienicowego) z Turcji do Polski, w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego, tj. (…) listopada 2022 roku powstał dług celny. Odprawa celna została dokonana przez podmiot trzeci (...). Zapłata podatku nastąpiła (…) listopada 2022 r. na podstawie otrzymanego wykazu należności celno-podatkowych oraz potwierdzenia zgłoszenia celnego z dnia (…) listopada 2022 roku, na konto US (...) jako zabezpieczenie kwoty obejmującej wartość VAT (kwota (...) zł). Wskazali Państwo, że odbiorca musi przesłać przelew bankowy wraz z kaucją należności importowych (cło i VAT) na konto Urzędu Celnego. W tym przypadku jest to cło importowe 0% wartości ładunku (dla tego typu sprzętu i ex Turcja wynosi 0%) oraz VAT importowy - 23% wartości ładunku. Kaucja w powyższej kwocie zostanie zwrócona Odbiorcy po zakończeniu tymczasowego importu i reeksporcie sprzętu budowlanego z Polski do kraju pochodzenia. W momencie zwrotu sprzętu z Polski, Urząd Celny pobierze 3% kwoty zobowiązań importowych pomnożoną przez liczbę miesięcy, w których sprzęt przebywał w Polsce.
W tak przedstawionych okolicznościach sprawy powzięli Państwo wątpliwości, czy mają Państwo prawo do odliczenia VAT naliczonego z tytułu importu towaru (maszyny) oraz kiedy mogą Państwo odliczyć zapłacony podatek VAT.
Jak wskazano, kwestia prawa do odliczenia VAT z tytułu importu towarów uregulowana została w art. 86 ustawy, zgodnie z którym podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia VAT w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Przy czym, kwotę podatku naliczonego stanowi w przypadku importu kwota podatku wynikająca z otrzymanego dokumentu celnego. Zatem, aby podatnik miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z otrzymanych dokumentów celnych, warunkiem koniecznym jest wykorzystanie importowanego towaru do działalności opodatkowanej tego podatnika.
Przenosząc powyższe ustalenia na grunt rozpatrywanej sprawy wskazać należy, że przysługuje Państwu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu importu towaru (żurawia gąsienicowego).
W analizowanej sprawie, Państwo - zarejestrowany czynny podatnik podatku VAT - dokonali importu towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 7 ustawy. Wskazali Państwo, że w analizowanym przypadku powstał dług celny oraz, że zapłacili Państwo podatek VAT importowy w wysokości 23% wartości ładunku natomiast cło importowe stanowiło w tym przypadku 0% wartości ładunku. Jednocześnie wskazali Państwo, że importowany towar jest przez Państwa wykorzystywany jako sprzęt na budowę, w ramach prowadzonej przez Państwa działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT. Zatem w analizowanym przypadku istnieje związek pomiędzy importem towarów a świadczeniami realizowanymi w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy.
Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy w kontekście powołanych przepisów prawa należy uznać, że mają Państwo prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony z tytułu importu towaru (żurawia gąsienicowego) wynikającego z otrzymanego dokumentu celnego, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania 1 należy uznać za prawidłowe.
Natomiast odnosząc się do wątpliwości dotyczących ustalenia momentu w jakim mogą Państwo odliczyć podatek VAT z tytułu importu towarów należy wskazać, że w myśl art. 19a ust. 9 ustawy:
Obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów powstaje z chwilą powstania długu celnego, z zastrzeżeniem ust. 10a i 11.
Oznacza to, że w przypadku gdy na podstawie przepisów celnych powstaje dług celny w związku z dopuszczeniem towarów do obrotu wówczas także, co do zasady, powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu importu tych towarów. Z kolei dług celny powstaje w chwili przyjęcia zgłoszenia celnego.
Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy:
Podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c, art. 133 i art. 138g ust. 2.
W myśl art. 99 ust. 7c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, zawierają dane niezbędne do rozliczenia podatku, obliczenia jego wysokości, w tym wysokości podstawy opodatkowania, podatku należnego i podatku naliczonego, a także dane dotyczące podatnika.
Natomiast jak wskazuje art. 99 ust. 11c ustawy:
Deklaracje podatkowe, o których mowa w ust. 1-3, są składane zgodnie z wzorem dokumentu elektronicznego w rozumieniu ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz.U. z 2023 r. poz. 57, 1123 i 1234), który obejmuje deklarację i ewidencję, o której mowa w art. 109 ust. 3. Dokument elektroniczny, o którym mowa w zdaniu pierwszym, jest przesyłany w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 Ordynacji podatkowej i zgodnie z wymaganiami określonymi w tych przepisach.
W analizowanej sprawie dług celny powstał (…) listopada 2022 roku. Wskazali Państwo, że zapłata podatku nastąpiła na podstawie otrzymanego wykazu należności celno - podatkowych (odprawa celna zgłaszana przez podmiot trzeci (...)) oraz potwierdzenia zgłoszenia celnego z dnia (…) listopada 2022 roku. Dokument otrzymali Państwo (…) listopada 2022 roku.
Zatem skoro dług celny powstał w listopadzie 2022 r., i Państwo byliście w posiadaniu dokumentu celnego w listopadzie 2022 r. należy uznać, że prawo do odliczenia podatku VAT z tytułu importu towarów przysługiwało Państwu za listopad 2022 r.
Tym samym stanowisko w zakresie pytania 2 również jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”). Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right