Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 26 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.226.2023.2.AR
Podatek od towarów i usług w zakresie wskazania podstaw opodatkowania.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części nieprawidłowe oraz w części prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy:
1)kwoty, które będą przekazywane przez producenta na rzecz Spółki, odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci handlowej (w placówkach Spółki i Partnerów), stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, świadczonej przez Spółkę usługi marketingowej na rzecz producenta (pytanie nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.) – jest nieprawidłowe;
2)kwoty, o których mowa w pkt 1, redystrybuowane przez Spółkę na rzecz Partnerów odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach danego Partnera, stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, usługi marketingowej świadczonej przez Partnera na rzecz Spółki w związku z czym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Partnera (pytanie nr 2 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.) – jest nieprawidłowe;
3)zwrot przez producenta na rzecz Spółki kwot ponoszonych przez nią kosztów marketingowych (zakupionych od podmiotów trzecich) stanowić będzie podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, z tytułu świadczenia przez Spółkę usług marketingowych (pytanie nr 3 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.) – jest prawidłowe;
4)wartość zrealizowanego rabatu na podstawie kuponu obniża podstawę opodatkowania (cenę) towarów i usług sprzedanych przez Spółkę posiadaczowi kuponu (pytanie nr 4, oznaczone we wniosku nr 5) – jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
16 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 16 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie wskazania, czy:
1)kwoty, które będą przekazywane przez producenta na rzecz Spółki, odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci handlowej (w placówkach Spółki i Partnerów), stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, świadczonej przez Spółkę usługi marketingowej na rzecz producenta (pytanie nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.);
2)kwoty, o których mowa w pkt 1, redystrybuowane przez Spółkę na rzecz Partnerów odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach danego Partnera, stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, usługi marketingowej świadczonej przez Partnera na rzecz Spółki w związku z czym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Partnera (pytanie nr 2 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.);
3)zwrot przez producenta na rzecz Spółki kwot ponoszonych przez nią kosztów marketingowych (zakupionych od podmiotów trzecich) stanowić będzie podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, z tytułu świadczenia przez Spółkę usług marketingowych (pytanie nr 3 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.);
4)Spółka ma prawo do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez Partnera tytułem zwrotu części kwot ponoszonych przez Partnera w zakresie działań marketingowych na rzecz Spółki (pytanie oznaczone we wniosku nr 4);
5)wartość zrealizowanego rabatu na podstawie kuponu obniża podstawę opodatkowania (cenę) towarów i usług sprzedanych przez Spółkę posiadaczowi kuponu (pytanie oznaczone we wniosku nr 5).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 lipca 2023 r. (wpływ 6 lipca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(...) S.A. (dalej: „Wnioskodawca”) jest podmiotem, który zrzesza ponad (…) niezależnych polskich firm rodzinnych (dalej: „Partnerzy”) tworzących sieć handlową w sektorze dystrybucji (...) (i do tych firm należą sklepy/markety i składy funkcjonujące pod marką (...). Sama Spółka posiada (…) markety.
Celem zwiększenia obrotów sieci Spółka zamierza wspólnie z danym producentem lub dystrybutorem (określanymi dalej jako: „producent”) zorganizować akcje marketingowe w sklepach Partnerów i Spółki (dalej: „akcje marketingowe”).
W ramach tych akcji, w zamian za dokonanie zakupu towarów danego producenta o określonej wartości, nabywca dostanie kupon rabatowy (dalej: „kupon”). Kupon ten będzie uprawniał do nabycia po obniżonych cenach towarów i usług w placówce, w której doszło do zakupu. Kupon, w formie elektronicznej lub papierowej, może potwierdzać prawo do otrzymania rabatu procentowego lub kwotowego. Nigdy jednak kupon nie będzie uprawniał do zakupu towarów lub usług bez wynagrodzenia, tj. w przypadku posłużenia się przez posiadacza kuponem rabat nie będzie nigdy wynosił 100% ceny zakupu.
Miejscem opodatkowania dostawy towarów lub usług, do których odnoszą się kupony rabatowe, będzie terytorium Polski.
Organizatorem akcji marketingowych będzie Spółka i to ona będzie tworzyła regulamin określający m.in. warunki przyznania i realizacji kuponu oraz zarządzała całą akcją. Regulamin będzie przewidywał, że kupony dają jedynie prawo do zniżki od ceny zakupu, a nie do otrzymania towaru/usługi na zasadzie wymiany.
Kupony nie będą ekwiwalentem za nabywane towary/usługi. Uczestnik akcji nie może zapłacić kuponem rabatowym za określony towar lub usługę, którą kupuje, a jedynie może uzyskać obniżenie ceny.
Akcje będą skierowane wyłącznie do konsumentów (podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej).
W momencie emisji kuponów rabatowych nie będzie wiadomo, jakich towarów lub usług będą one dotyczyć. Kupon będzie uprawniał bowiem do zakupu po obniżonej cenie dowolnego towaru z asortymentu sklepu Partnera lub Spółki. Oznacza to, że użycie kuponu będzie skutkowało przyznaniem rabatu od towarów lub usług opodatkowanych różnymi stawkami VAT.
W akcjach marketingowych będą uczestniczyli tylko ci Partnerzy, którzy wyrazili na to zgodę. Partnerzy będą zobowiązani m.in. do odpowiedniego oznaczenia placówek, jak też koordynowania działań marketingowych ze Spółką, w tym informowania o łącznej kwocie zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów.
Koszt wynikający z przyznanych rabatów będzie finalnie ponoszony przez danego producenta. Producent przekaże Spółce kwotę odpowiadającą łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci Spółki. Następnie Spółka przekaże danemu Partnerowi kwotę odpowiadającą łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w jego sklepach.
Otrzymane od producenta kwoty Spółka zatrzyma dla siebie tylko w wysokości odpowiadającej łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach Spółki.
Każdorazowo przedmiotem odrębnych ustaleń będzie to, w jakiej wysokości producent, Spółka oraz Partnerzy partycypują w pozostałych kosztach akcji marketingowych, w tym np. za przygotowanie ulotek i gazetek reklamowych, ogłoszeń w środkach masowego przekazu czy w Internecie.
Celem akcji marketingowej jest, jak już zasygnalizowano powyżej, zwiększenie obrotów sieci. Korzyści z takiej akcji odnosi zarówno producent, którego towary stają się bardziej atrakcyjne dla nabywców, Spółka, która odprzedaje towary producenta swoim Partnerom oraz sami Partnerzy, którzy w ten sposób mogą przedstawić klientom atrakcyjną ofertę handlową.
Spółka jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. Taki status mają też Partnerzy oraz producenci. Opisane działania marketingowe są związane wyłącznie z działalnością Spółki opodatkowaną VAT.
Doprecyzowanie opisu sprawy z 3 lipca 2023 r.
Spółka rezygnuje z pytania oznaczonego we wniosku nr 4, gdyż po ponownym przeanalizowaniu kwestii biznesowych uznała, że Partnerzy nie będą jednak otrzymywali od niej żadnych środków pieniężnych (wynagrodzenia) za działania marketingowe (nie będzie zatem podstaw do wystawienia faktury przez Partnera). Partner otrzyma wyłącznie kwotę odpowiadającą łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w jego sklepach (kwestia ta objęta jest pytaniem Wnioskodawcy nr 2).
Spółka z kolei otrzyma od Producenta wynagrodzenie tytułem:
1)zwrotu kosztów odpowiadających łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci Spółki (pytanie Wnioskodawcy nr 1);
2)zwrotu kosztów opisanych we wniosku i w niniejszym piśmie działań marketingowych (pytanie Wnioskodawcy nr 3).
Ponadto wskazali Państwo:
Ad. 1
Konsumenci, którzy będą uprawnieni do otrzymania kuponów rabatowych, nie będą podmiotami powiązanymi ze Spółką.
Spółka zrzesza (…) akcjonariuszy (Partnerów), którzy prowadzą własne punkty sprzedaży pod marką (...). Niektórzy z akcjonariuszy mogą zasiadać w kilkuosobowej Radzie Nadzorczej Spółki, więc w pojedynczych przypadkach pomiędzy Spółką a niektórymi akcjonariuszami występują powiązania, o których mowa w art. 32 ustawy o VAT. W pozostałym (przeważającym) zakresie uczestnikami akcji marketingowej nie będą jednak podmioty powiązane w rozumieniu przywołanego przepisu.
Spółka nie jest także podmiotem powiązanym z Producentem.
2.Czy w ramach akcji marketingowej między stronami przedmiotowej akcji marketingowej (Producent, Spółka, Partnerzy) zostanie zawarta umowa (lub porozumienie) określająca zadania, jakie każdy z tych podmiotów zobowiązany będzie wykonać i na czyją rzecz w związku z organizacją akcji marketingowej? Jeżeli tak, jakie dokładnie to będą zadania i na czyją rzecz.
3.Czy w ramach zawartej umowy (lub porozumienia) pomiędzy stronami, przewidziane będzie wynagrodzenie za czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz Producenta i przez Partnera na rzecz Spółki? Jeśli tak, należy wskazać za jakie konkretnie czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz Producenta i przez Partnera na rzecz Spółki przewidziane zostanie wynagrodzenie.
4.Do czego – w ramach akcji marketingowej – będzie zobowiązana Spółka a do czego (jakich czynności) zobowiązany będzie Producent i Partnerzy?
5.Jakie dokładnie czynności w ramach akcji marketingowej będzie wykonywać Spółka na rzecz Producenta a jakie Partner na rzecz Spółki?
6.Na czym dokładnie będzie polegać „świadczenie usługi marketingowej” przez Spółkę na rzecz Producenta? Należy wskazać, jakie dokładnie czynności za wynagrodzeniem w ramach „świadczenia usługi marketingowej” będzie podejmować Spółka na rzecz Producenta.
7.Czy Spółka w ramach akcji marketingowej będzie wykonywać na rzecz Producenta czynności za wynagrodzeniem? Jeżeli tak, należy wymienić dokładnie, jakie to będą czynności oraz jak ustalone będzie wynagrodzenie i za jakie konkretnie czynności;
wskazali Państwo:
Ad. 2-7
Pomiędzy producentem a Spółką zostaną przyjęte ustalenia (umowa, porozumienie) precyzujące zakres działań i obowiązków uczestniczących w akcji. Ponieważ jak już wskazano we wniosku są to akcje marketingowe realizowane we wspólnym interesie, to każda ze stron tej akcji umożliwi wykorzystanie znaków towarowych, oznaczeń, logo itd. drugiej strony do przeprowadzenia kampanii. Do najważniejszych obowiązków Spółki należeć będzie organizacja akcji marketingowych. Spółka jako organizator będzie tworzyła regulamin określający m.in. warunki przyznania i realizacji kuponu oraz zarządzała całą akcją. Spółka będzie także zobowiązana do wydawania kuponów osobom uprawnionym oraz rozpatrywania ewentualnych reklamacji.
Po stronie Producenta określony będzie z kolei obowiązek ponoszenia kosztów realizacji kuponów rabatowych. Producent będzie zobowiązany, na podstawie przekazanych mu danych, do zwrotu wskazanych kosztów, które następnie Spółka będzie mogła redystrybuować na rzecz Partnerów. Producent będzie mógł, według swojego uznania, ogłosić w przyjęty przez siebie sposób o akcji marketingowej (np. na swojej stronie internetowej). Spółka nie będzie jednak miała względem Producenta żadnych uprawnień (roszczeń), by wymusić na nim reklamowanie akcji marketingowej. Ustalenia pomiędzy Spółką a Producentem będą przewidywały, iż obowiązek przeprowadzenia akcji informacyjnej o planowanych działaniach marketingowych leży po stronie Spółki, wskazując jednocześnie limit, do którego Producent partycypuje w kosztach akcji (budżet). Ustalenia te będą wskazywały na obszary działań reklamowych (np. czy ma to być akcja bilboardowa, ulotkowa, w środkach masowego przekazu itp.). Niektóre z tych działań Spółka będzie realizowała z wykorzystaniem podmiotów trzecich (np. w przypadku reklam w środkach masowego przekazu czy konieczności wydrukowania bilboardów) a inne samodzielnie (np. przygotowanie cyfrowej wersji materiałów reklamowych takich jak ulotki, plakaty). Przygotowane przez Spółkę cyfrowe wersje materiałów reklamowych Partnerzy uczestniczący w akcji będą drukowali na swój koszt. Partnerzy nie będą otrzymywali od Spółki żadnych środków finansowych za realizację działań reklamowych.
Partnerzy nie będą stroną umowy z Producentem. W tym zakresie Spółka, jako podmiot zarządzający siecią handlową, zawrze z Partnerami odrębne ustalenia. Zgodnie z nimi Partnerzy, którzy wyrażą chęć uczestnictwa w akcji, będą zobowiązani do odpowiedniego oznaczenia sklepu (np. plakatami), koordynowania działań marketingowych ze Spółką, informowania o łącznej kwocie zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów, informowania konsumentów o szczegółach akcji, udostępnieniu/doręczeniu konsumentom ulotek z informacją o akcji. Oczywiście podstawowym obowiązkiem Partnera będzie przede wszystkim przyjęcie kuponu rabatowego od konsumenta i wydanie mu towaru po obniżonej cenie. Partner będzie miał możliwość wydrukowania cyfrowych materiałów przygotowanych przez Spółkę dot. akcji.
Wynagrodzenie, które Spółka otrzyma od Producenta będzie należne tytułem:
1)zwrotu kosztów odpowiadających łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci Spółki (pytanie Wnioskodawcy nr 1) – Spółka przekaże następnie danemu Partnerowi kwotę odpowiadającą łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w jego sklepach. Otrzymane od producenta kwoty Spółka zatrzyma dla siebie tylko w wysokości odpowiadającej łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach Spółki;
2)zwrotu kosztów wyżej opisanych działań marketingowych, zakupionych od podmiotów trzecich (pytanie Wnioskodawcy nr 3) – w tym zakresie Spółka zatrzyma otrzymane środki dla siebie.
8.Jakie dokładnie korzyści będzie osiągać Spółka z tytułu przedmiotowej akcji marketingowej?
9.Czy w ramach akcji promocyjnej Spółka i Partnerzy będą promować własną działalność, czy wyłącznie produkty Producenta?
10.Jakie informacje będą znajdować się w środkach promocyjnych i marketingowych w postaci ulotek, gazetek reklamowych, ogłoszeń w środkach masowego przekazu, Internecie, o których mowa we wniosku? W szczególności należy wskazać, czy w materiałach tych będą dane Spółki lub/i Partnerów, czy dane wyłącznie Producenta, czy dane towarów (i kogo – Spółki, Partnera czy Producenta)?,
wskazali Państwo, że:
Ad. 8-10
Celem przeprowadzenia akcji marketingowej jest zwiększenie obrotów Spółki, jak i całej sieci, którą zarządza. Przeprowadzenie tego typu akcji prowadzi m.in. do zwiększenia rozpoznawalności marki, pod którą sieć jest prowadzona, pozyskania nowych klientów zainteresowanych nowymi formami promocji, ugruntowania pozycji sieci. Jak też już wskazano we wniosku o wydanie interpretacji korzyści z takiej akcji odnosi zarówno producent, którego towary stają się bardziej atrakcyjne dla nabywców, jak też dla Spółki, która odprzedaje towary producenta swoim Partnerom lub zbywa we własnych sklepach. Korzyści odnoszą również sami Partnerzy, którzy w ten sposób (w swoich sklepach) mogą przedstawić klientom atrakcyjną ofertę handlową.
Wszelkie informacje reklamowe, przygotowane przez Spółkę (np. cyfrowe wersje ulotek, plakatów) będą zawierały informację o tym, że otrzymanie kuponów uwarunkowane jest nabyciem towarów konkretnego producenta w sieci handlowej zarządzanej przez Spółkę. Tym samym celem takich materiałów informacyjnych nie jest wyłącznie reklama producenta i jego produktów, lecz przede wszystkim placówek handlowych sieci, w których można kupić towary Producenta na promocyjnych warunkach.
Podsumowując, w materiałach, o których mowa w pkt 10 wezwania, nie będą zatem wyłącznie dane producenta lub jego towarów. Materiały reklamowe będą zawierały m.in. logo i oznaczenia charakterystyczne dla sieci zarządzanej przez Spółkę oraz informację o możliwości skorzystania z promocji w sieci Spółki (w sklepach Spółki/Partnera).
Na pytanie o treści: Czy wszystkie strony akcji promocyjnej (Spółka, Producent, Partner) będą partycypować w kosztach marketingowych związanych z akcją promocyjną, o których mowa w pytaniu nr 10? Jeżeli tak, to na jakich zasadach i w jaki sposób będą te koszty rozliczane, Spółka wskazała:
Ad. 11
Spółka będzie otrzymywała od producenta zwrot kosztów działań marketingowych. Otrzymane środki pieniężne będą pokrywały koszty zakupu usług od podmiotów trzecich (np. agencji reklamowych, drukami). Spółka nie będzie natomiast otrzymywała wynagrodzenia pokrywającego koszty własne (np. za przygotowanie cyfrowej wersji ulotek i plakatów, koordynację akcji reklamowej w środkach masowego przekazu, kontaktowanie się z agencjami reklamowymi). Kwoty otrzymywane przez Spółkę nie będą przekazywane Partnerom.
Na pytanie o treści: Czy koszt wynikający z udzielonych przez Spółkę i Partnerów rabatów, Producent będzie pokrywał w formie świadczenia pieniężnego przekazywanego na rzecz Spółki?, wskazali Państwo, że:
Ad. 12
Tytułem zrealizowanych kuponów rabatowych Producent będzie przekazywał środki pieniężne na rachunek bankowy Spółki. Środki te będą rozdzielane zgodnie z opisem wskazanym we wniosku.
W odpowiedzi na pytania o treści:
13.Czy przekazywana Spółce przez Producenta „kwota odpowiadająca łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów” w sieci Spółki oraz w sieci sklepów danego Partnera (dalej: Kwota) będzie pokrywać wyłącznie koszty udzielonych przez Spółkę i Partnera rabatów?
14.W jaki sposób będzie dokumentowana czynność przekazania Kwoty przez Producenta na rzecz Spółki oraz przez Spółkę na rzecz Partnera?;
wskazali Państwo:
Ad. 13-14
Tak jak wskazano w odpowiedzi na pytania nr 2-7 niniejszej odpowiedzi Spółka będzie otrzymywała płatności od producenta z dwóch tytułów. W zakresie pokrycia przez producenta kosztów rabatów kwoty otrzymane przez Spółkę od Producenta będą pokrywać wyłącznie koszty udzielonych przez Spółkę i Partnerów rabatów i będą dokumentowane fakturą. Podobnie dystrybucja tych kwot przez Spółkę na Partnerów będzie dokumentowa fakturą.
W ramach Kwoty (tj. otrzymywanej przez Spółkę kwoty odpowiadającej łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów) Spółka nie będzie żadnych innych świadczeń, niż te, o których była mowa we wniosku oraz niniejszej odpowiedzi na wezwanie.
Analizowana akcja marketingowa jest realizowana w porozumieniu z producentem. Względem konsumentów (uprawnionych do otrzymania kuponów zniżkowych) Spółka nie działa jednak w imieniu producenta, lecz własnym, gdyż to ona jest organizatorem akcji i akcja związana jest z zakupami w sieci zarządzanej przez Spółkę (w tym sklepach samej Spółki). Spółka nie reprezentuje zatem bezpośrednio lub nawet pośrednio producenta w takiej akcji i działa przede wszystkim na swoją rzecz, aczkolwiek korzyści z akcji mają odnieść również producent i Partnerzy.
Zdaniem Spółki, w opisanej sytuacji:
1)kwoty, które będą przekazywane przez producenta na rzecz Spółki, odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci handlowej (w placówkach Spółki i Partnerów), stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o VAT, usługi marketingowej Świadczonej przez Spółkę na rzecz producenta;
2)kwoty, o których mowa w pkt 1, redystrybuowane przez Spółkę na rzecz Partnerów odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach danego Partnera, stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o VAT, usługi marketingowej Świadczonej przez Partnera na rzecz Spółki w związku z czym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Partnera;
3)zwrot przez producenta na rzecz Spółki kwot ponoszonych przez nią koszów marketingowych (zakupionych od podmiotów trzecich) stanowić będzie podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o VAT, z tytułu świadczenia przez Spółkę usług marketingowych.
Uzasadnienie do stanowiska Spółki w pkt 5.
Istotna zasada dla ustalenia podstawy opodatkowania VAT sprzedawanych towarów i usług została zawarta w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę. Wartością sprzedaży jest zatem kwota rzeczywiście należna od nabywcy. Zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży. Zatem, określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna jako wartość sprzedaży uwidocznioną na paragonie przyjąć rzeczywistą kwotę należną od nabywcy z tytułu tej sprzedaży, uwzględniającą rabat przyznany po okazaniu kuponu.
Pytania
Czy w opisanej sytuacji:
1)kwoty, które będą przekazywane przez producenta na rzecz Spółki, odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci handlowej (w placówkach Spółki i Partnerów), stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o VAT, świadczonej przez Spółkę usługi marketingowej na rzecz producenta (pytanie nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.);
2)kwoty, o których mowa w pkt 1, redystrybuowane przez Spółkę na rzecz Partnerów odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach danego Partnera, stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, usługi marketingowej świadczonej przez Partnera na rzecz Spółki w związku z czym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Partnera? (pytanie nr 2 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.);
3)zwrot przez producenta na rzecz Spółki kwot ponoszonych przez nią kosztów marketingowych (zakupionych od podmiotów trzecich) stanowić będzie podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o VAT, z tytułu świadczenia przez Spółkę usług marketingowych? (pytanie nr 3 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.);
4)wartość zrealizowanego rabatu na podstawie kuponu obniża podstawę opodatkowania (cenę) towarów i usług sprzedanych przez Spółkę posiadaczowi kuponu? (pytanie nr 4, oznaczone we wniosku nr 5).
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Spółki, w opisanej sytuacji:
1)kwoty, które będą przekazywane przez producenta na rzecz Spółki, odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci handlowej (w placówkach Spółki i Partnerów), stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o VAT, usługi marketingowej świadczonej przez Spółkę na rzecz producenta;
2)kwoty, o których mowa w pkt 1, redystrybuowane przez Spółkę na rzecz Partnerów odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach danego Partnera, stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o VAT, usługi marketingowej Świadczonej przez Partnera na rzecz Spółki w związku z czym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Partnera;
3) zwrot przez producenta na rzecz Spółki kwot ponoszonych przez nią kosztów marketingowych (zakupionych od podmiotów trzecich) stanowić będzie podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o VAT, z tytułu świadczenia przez Spółkę usług marketingowych.
Stanowisko Wnioskodawcy do pytań nr 1, 2 i 3 ostatecznie wyrażone w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.
4)wartość zrealizowanego rabatu na podstawie kuponu obniża podstawę opodatkowania (cenę) towarów i usług sprzedanych przez Spółkę posiadaczowi kuponu.
Istotna zasada dla ustalenia podstawy opodatkowania VAT sprzedawanych towarów i usług została zawarta w art. 29a ust. 1 ustawy o VAT. Z przepisu tego wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko co stanowi zapłatę. Wartością sprzedaży jest zatem kwota rzeczywiście należna od nabywcy. Zgodnie z art. 29a ust. 7 pkt 2 ustawy o VAT, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży. Zatem, określając podstawę opodatkowania, Spółka powinna, jako wartość sprzedaży uwidocznioną na paragonie, przyjąć rzeczywistą kwotę należną od nabywcy z tytułu tej sprzedaży, uwzględniającą rabat przyznany po okazaniu kuponu.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie wskazania, czy:
1)kwoty, które będą przekazywane przez producenta na rzecz Spółki, odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci handlowej (w placówkach Spółki i Partnerów), stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, świadczonej przez Spółkę usługi marketingowej na rzecz producenta (pytanie nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.) – jest nieprawidłowe;
2)kwoty, o których mowa w pkt 1, redystrybuowane przez Spółkę na rzecz Partnerów odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach danego Partnera, stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, usługi marketingowej świadczonej przez Partnera na rzecz Spółki w związku z czym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Partnera (pytanie nr 2 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.) – jest nieprawidłowe;
3)zwrot przez producenta na rzecz Spółki kwot ponoszonych przez nią kosztów marketingowych (zakupionych od podmiotów trzecich) stanowić będzie podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, z tytułu świadczenia przez Spółkę usług marketingowych (pytanie nr 3 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.) – jest prawidłowe;
4)wartość zrealizowanego rabatu na podstawie kuponu obniża podstawę opodatkowania (cenę) towarów i usług sprzedanych przez Spółkę posiadaczowi kuponu (pytanie nr 4, oznaczone we wniosku nr 5) – jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy.
I tak, na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy:
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:
Towarami są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:
Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:
1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
W myśl art. 2 pkt 41 ustawy:
Przez bon rozumie się instrument, z którym wiąże się obowiązek jego przyjęcia jako wynagrodzenia lub części wynagrodzenia za dostawę towarów lub świadczenie usług, w przypadku którego towary, które mają zostać dostarczone, lub usługi, które mają zostać wykonane, lub tożsamość potencjalnych dostawców lub usługodawców są wskazane w samym instrumencie lub określone w powiązanej dokumentacji, w tym w warunkach wykorzystania tego instrumentu.
Zgodnie z art. 2 pkt 43 ustawy:
Bon jednego przeznaczenia to bon, w przypadku którego miejsce dostawy towarów lub świadczenia usług, których bon dotyczy, oraz kwota należnego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze z tytułu dostawy tych towarów lub świadczenia tych usług są znane w chwili emisji tego bonu.
Z kolei zgodnie z art. 2 pkt 44 ustawy:
Przez bon różnego przeznaczenia rozumie się bon inny niż bon jednego przeznaczenia.
W myśl art. 2 pkt 42 ustawy :
Emisja bonu to pierwsze wprowadzenie bonu do obrotu.
Zgodnie z art. 2 pkt 45 ustawy:
Przez transfer bonu rozumie się emisję bonu oraz każde przekazanie tego bonu po jego emisji.
Wskazać w tym miejscu należy, że wprowadzenie definicji bonu na towary i usługi jest nie tylko istotne ze względu na potrzebę harmonizacji opodatkowania podatkiem VAT w odniesieniu do transakcji z wykorzystaniem bonów w Unii Europejskiej, lecz także ze względu na potrzebę unikania zakłóceń konkurencji. Celem tej definicji jest również rozróżnienie pomiędzy bonami, które można wymienić na towary i usługi a instrumentami płatniczymi, które służą wyłącznie do realizacji płatności, gdyż opodatkowanie bonów podatkiem VAT jako specyficznego środka płatniczego i instrumentów płatniczych jest różne.
Z uwagi na fakt, że bony w praktyce mogą nabierać coraz więcej cech, które charakteryzują instrumenty płatnicze, w każdym przypadku należy badać, czy płatności, przy których skorzystać można z takiego instrumentu, dotyczą ograniczonej liczby oznaczonych co do nazwy towarów lub usług lub czy tożsamość potencjalnych oferentów dostaw towarów lub usług jest znana z góry – wówczas taki instrument zachowuje swój charakter bonu. Należy przy tym podkreślić, że bon może mieć formę materialną lub elektroniczną.
Wymiana bonu na towary lub usługi nie jest płatnością, lecz stanowi wykonanie prawa będącego następstwem płatności, której dokonano w związku z emisją bonu przez emitenta lub przejęciem go przez kolejnego posiadacza. W sytuacjach zaś, gdy środki przechowywane lub przedpłacone wykorzystywane są do pokrycia kosztów towarów lub usług, prawo do takich towarów lub usług powstaje dopiero przy dokonaniu płatności. Różni się to jednak od wykonania prawa nabytego przez posiadacza bonu.
Jak wskazano w motywie czwartym preambuły dyrektywy 2016/1065, nowe zasady dotyczą wyłącznie bonów, które można wymienić na towary lub usługi. Zasadom tym nie powinny podlegać zatem instrumenty uprawniające posiadacza do zniżki przy zakupie towarów lub usług, ale nieuprawniające do otrzymania takich towarów lub usług. A zatem definicja ta nie obejmuje kuponów zniżkowych czy rabatowych, które uprawniają do zniżki przy zakupie towarów lub usług, jednakże same w sobie nie dają prawa do uzyskania towarów lub usług. Innym przykładem może być karta rabatowa, którą można zakupić za określoną kwotę i która przez określony czas daje prawo do zniżki od ceny zakupu określonych towarów lub usług. Takie zniżki nie stanowią części świadczenia wzajemnego za określone towary lub usługi, dają jedynie prawo do wykonania świadczenia w niższej kwocie.
W analizowanej sprawie wskazali Państwo, że celem zwiększenia obrotów sieci Spółka zamierza wspólnie z danym producentem lub dystrybutorem zorganizować akcje marketingowe w sklepach Partnerów i Spółki. W ramach tych akcji, w zamian za dokonanie zakupu towarów danego producenta o określonej wartości, nabywca dostanie kupon rabatowy („kupon”). Kupon ten będzie uprawniał do nabycia po obniżonych cenach towarów i usług w placówce, w której doszło do zakupu. Kupon, w formie elektronicznej lub papierowej, może potwierdzać prawo do otrzymania rabatu procentowego lub kwotowego. Nigdy jednak kupon nie będzie uprawniał do zakupu towarów lub usług bez wynagrodzenia, tj. w przypadku posłużenia się przez posiadacza kuponem rabat nie będzie nigdy wynosił 100% ceny zakupu. Kupony nie będą ekwiwalentem za nabywane towary/usługi. Uczestnik akcji nie może zapłacić kuponem rabatowym za określony towar lub usługę, którą kupuje, a jedynie może uzyskać obniżenia ceny. Regulamin będzie przewidywał, że kupony dają jedynie prawo do zniżki od ceny zakupu, a nie do otrzymania towaru/usługi na zasadzie wymiany.
W pierwszej kolejności należy zauważyć, że odnosząc przytoczone przepisy prawa do zaprezentowanego opisu sprawy należy stwierdzić, że z definicji bonu wynika, że są to takie instrumenty, które można wymienić na towary lub usługi. Nie spełnia jej więc dokument uprawniający do zniżki przy zakupie takich towarów lub usług, ale taki, który uprawnia do ich otrzymania. W analizowanej sytuacji kupony rabatowe uprawniające do określonego rabatu kwotowego lub procentowego, tj. do nabycia po obniżonych cenach towarów i usług w placówce, w której doszło do zakupu, nie mieszczą się w definicji bonu, ponieważ dają one jedynie prawo do zniżki od ceny zakupu towarów i usług, a nie do otrzymania tych towarów i usług na zasadzie wymiany wzajemnej.
Jeszcze raz należy podkreślić, że bonami nie będą kupony rabatowe, które przy określonej kwocie i przez określony czas dają prawo do zniżki od ceny zakupu określonych towarów i usług.
W rozpatrywanej sprawie Państwa wątpliwości dotyczą m.in. ustalenia, czy:
1)kwoty, które będą przekazywane przez producenta na rzecz Spółki, odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci handlowej (w placówkach Spółki i Partnerów), stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o VAT, świadczonej przez Spółkę usługi marketingowej na rzecz producenta (pytanie nr 1);
2)zwrot przez producenta na rzecz Spółki kwot ponoszonych przez nią kosztów marketingowych (zakupionych od podmiotów trzecich) stanowić będzie podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy o VAT, z tytułu świadczenia przez Spółkę usług marketingowych (pytanie nr 3);
3)wartość zrealizowanego rabatu na podstawie kuponu obniża podstawę opodatkowania (cenę) towarów i usług sprzedanych przez Spółkę posiadaczowi kuponu (pytanie nr 4, oznaczone we wniosku nr 5).
Odnosząc się do Państwa wątpliwości wskazać należy, że pod pojęciem usługi należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 ustawy. Każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi zatem co do zasady usługę w rozumieniu ustawy, niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:
·w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, nabywca jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
·świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
Należy podkreślić, że oba ww. warunki winny być spełnione łącznie, aby świadczenie podlegało jako usługa, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Przy czym z treści powołanego wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy jednoznacznie wynika, że dostawa towarów i świadczenie usług co do zasady podlegają opodatkowaniu VAT wówczas, gdy są wykonywane odpłatnie (z wyjątkiem przypadków ściśle określonych w art. 7 ust. 2 oraz w art. 8 ust. 2 ustawy).
Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Przy czym przepisy ustawy nie określają postaci wynagrodzenia.
W dorobku orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. wyrok z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise), przyjmuje się, że odpłatność ma miejsce wtedy, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem, przy czym wynagrodzenie jakkolwiek musi być wyrażone w pieniądzu, to jednak nie musi być w tej formie dokonane. Należy podkreślić, że na gruncie przepisów o podatku od towarów i usług bez znaczenia pozostaje to, czy kwota uzyskanego wynagrodzenia (cena) została skalkulowana tak, że stanowi tylko koszt wytworzenia towaru lub wykonania usługi, czy została powiększona także o zysk sprzedającego.
Skoro przepisy nie określają formy zapłaty za świadczoną usługę, należy uznać, że zobowiązanie usługobiorcy może mieć postać świadczenia nie tylko określonej sumy pieniędzy, ale także świadczenie innej usługi (usługi wzajemnej). Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę. Ponadto, aby dana czynność (świadczenie) podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, musi istnieć bezpośredni związek o charakterze przyczynowym pomiędzy świadczoną usługą a świadczeniem wzajemnym. Otrzymana zapłata powinna być konsekwencją wykonania świadczenia.
Odpłatność określana jest przez strony umowy i jeśli strony ustalą zapłatę, wówczas wykonane świadczenie staje się odpłatne. W przypadku istnienia świadczenia wzajemnego otrzymanego przez świadczącego usługę, należy uznać czynności wykonywane w ramach zawartej umowy za odpłatne świadczenie usług określone w art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu na zasadach ogólnych.
Zatem za czynność podlegającą opodatkowaniu VAT uważane mogą być takie sytuacje, w których:
·istnieje związek prawny między usługodawcą i usługobiorcą, w ramach którego następuje świadczenie wzajemne,
·wynagrodzenie otrzymane przez usługodawcę stanowi wartość faktycznie przekazaną w zamian za usługi świadczone na rzecz usługobiorcy,
·istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi,
·odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem,
·istnieje możliwość wyrażenia w pieniądzu wartości tego świadczenia wzajemnego.
W tym miejscu należy wskazać, że stosownie do art. 29a ust. 1 ustawy:
Podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.
Jednocześnie, zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy:
Podstawa opodatkowania obejmuje:
1)podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2)koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy
Jak zaś stanowi art. 29a ust. 7 ustawy:
Podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
1)stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2)udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3)otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Z powyższych przepisów wynika, że co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego. Przepis art. 29a ust. 6 i ust. 7 ustawy wymienia elementy, które powinny być wliczane bądź nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania. Do elementów, które nie powinny być wliczane do podstawy opodatkowania należą m.in. kwoty otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków, poniesionych w imieniu i na rachunek tego ostatniego i które są ujmowane przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
W orzeczeniu w sprawie C-427/98 (Komisja Europejska v. Republika Federalna Niemiec) Trybunał Sprawiedliwości UE wskazał, że:
Wynagrodzenie (kwota należna w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy) jest wartością subiektywną, a więc wartością faktycznie otrzymaną w danym przypadku. W szczególności, niedopuszczalna jest sytuacja, gdy podstawa opodatkowania byłaby wyższa od kwoty, którą podatnik ostatecznie otrzymuje.
Pojęcie kwoty należnej z tytułu sprzedaży łączy się ściśle z pojęciem „wynagrodzenie”, które jest sprzedawcy należne z tytułu jego świadczenia na rzecz nabywcy.
O wynagrodzeniu w ramach danej sprzedaży można mówić, gdy istnieje bezpośredni związek pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług a otrzymanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym. Dostawcę towarów lub usługodawcę musi łączyć z odbiorcą stosunek prawny, z którego wynika obowiązek dostawy towarów lub świadczenia usług oraz wysokość wynagrodzenia (świadczenia wzajemnego). Za dokonanie tych czynności, wynagrodzenie musi być wyrażalne w pieniądzu, co jednak nie oznacza, że musi mieć ono postać pieniężną, gdyż wynagrodzenie (odpłatność) jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową (zapłatą za towar lub usługę może być inny towar lub usługa), albo mieszaną (zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa). Innymi słowy, musi istnieć możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za dostawę towarów lub świadczenie usług.
Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady.
Stosownie do art. 73 powołanej Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.
Jak stanowi art. 78 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Do podstawy opodatkowania wlicza się następujące elementy:
a)podatki, cła, opłaty i inne należności, z wyjątkiem samego VAT;
b)koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dostawcę lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Do celów akapitu pierwszego lit. b), państwa członkowskie mogą uznać koszty objęte odrębną umową za koszty dodatkowe.
Przepis ten dotyczy kosztów bezpośrednio związanych z zasadniczą dostawą towarów lub usług, które zwiększają łączną kwotę należną z tytułu transakcji. Zgodnie z tą regulacją każdy koszt bezpośrednio związany z dostawą towarów lub świadczeniem usług, którym dostawca obciążył nabywcę lub klienta, powinien być włączony do podstawy opodatkowania. Zasada włączenia tych świadczeń do podstawy opodatkowania oznacza, że wartości tego typu kosztów, których ciężar przerzucany jest na nabywcę, nie wykazuje się jako odrębnego świadczenia, lecz traktuje, jako element świadczenia zasadniczego, z zastosowaniem stawki podatku właściwej dla świadczenia zasadniczego.
Z kolei, stosownie do art. 79 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:
Podstawa opodatkowania nie obejmuje następujących elementów:
a)obniżek cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
b)opustów i obniżek cen udzielonych nabywcy lub usługobiorcy i uwzględnionych w momencie transakcji;
c)kwot otrzymanych przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy, a zaksięgowanych przez podatnika na koncie przejściowym.
Podatnik musi przedstawić dowód na rzeczywistą kwotę kosztów, o których mowa w akapicie pierwszym lit. c), i nie może odliczyć VAT, który w danym przypadku mógł zostać naliczony.
Z przytoczonej regulacji art. 29a ust. 7 pkt 3 (stanowiącej implementację art. 79 punkt c) Dyrektywy2006/112/WE Rady) wynika, że wyłączeniu z podstawy opodatkowania podlegają kwoty otrzymane przez podatnika od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy. Należy jednak zaznaczyć, że otrzymany przez podatnika zwrot wydatków poniesionych na rzecz zleceniodawcy nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem VAT wówczas, gdy podatnik dysponuje dowodami dokumentującymi rzeczywiste kwoty poniesionych kosztów oraz ww. dowody zostały wystawione na nabywcę (usługobiorcę), w którego imieniu i na rzecz którego poniesione zostały te wydatki.
Podstawowym warunkiem zastosowania wyłączenia określonego w art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy jest działanie podatnika w imieniu i na rachunek nabywcy lub usługobiorcy.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują i nie wskazują, jak należy rozumieć pojęcie „w imieniu i na rzecz”. Przyjęcie w ustawie takiej konstrukcji prowadzi do wniosku, że zwrot ten, zgodnie z regułami wykładni literalnej, powinien być interpretowany według ogólnych zasad języka polskiego.
Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku języka polskiego PWN, określenie „w imieniu” oznacza działanie „ze względu na kogoś, dla czyjegoś dobra, odwołując się do kogoś”. Natomiast określenie „na rzecz” oznacza tyle, co działanie „na czyjąś korzyść, dla kogoś, dla czyjegoś dobra”. Dlatego też, z uwagi na brak w ustawie specyficznych definicji legalnych komentowanych zwrotów, powinny być one interpretowane szeroko, zgodnie z ich potocznym rozumieniem i znaczeniem na gruncie języka polskiego.
Określonych wskazówek odnośnie interpretacji ww. zwrotów dostarcza również ustawa z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 ze zm.), zwana dalej Kodeks cywilny. Przepisy Kodeksu cywilnego odnoszą się zarówno do kwestii działania w czyimś imieniu, jak i na czyjąś rzecz.
W art. 95 ust. 1 i 2 Kodeksu cywilnego wskazano, że:
§ 1. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela.
§ 2. Czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.
Tym samym, przedstawiciel, stosownie do postanowienia art. 95 Kodeksu, działa w imieniu i na rzecz swojego mocodawcy, przez co rozumieć należy, że wszelkie skutki faktyczne i prawne jego działania dotyczą bezpośrednio jego mocodawcy.
Należy wskazać również, że aby otrzymana przez podatnika kwota stanowiła zwrot wydatków poniesionych w imieniu i na rachunek klienta, nie może stanowić należności lub kosztów dodatkowych, które w myśl art. 29a ust. 1 i 6 ustawy należy uwzględnić w podstawie opodatkowania. Zatem nie wystąpi zwrot wydatków poniesionych przez podatnika w imieniu i na rzecz klienta, jeśli wydatki te stanowią świadczenia pomocnicze związane bezpośrednio z dokonywaną przez niego na rzecz danego klienta dostawą towarów lub świadczeniem usług, czyli wydatki te były poniesione przez podatnika we własnym imieniu. W takiej sytuacji kwota zwracanych wydatków stanowi w istocie element kalkulacyjny wynagrodzenia z tytułu zawartej transakcji.
Podkreślić zatem należy, że z regulacji art. 29a ust. 7 pkt 3 ustawy wypływa zasadniczy warunek – występowania w imieniu klienta, na rzecz którego bezpośrednio wystawiana jest faktura, o ile poniesiony wydatek powinien być w ten sposób dokumentowany.
Kolejnymi warunkami, które powinien spełnić podatnik, aby skorzystać z instytucji zwrotu poniesionych wydatków jest ujęcie ich przejściowo w prowadzonej ewidencji dla potrzeb rozliczenia podatku VAT, jak również posiadanie dowodów dokumentujących ich poniesienie. Takim dowodem może być faktura, która powinna być wystawiona na faktycznego nabywcę lub usługobiorcę, a także dowód potwierdzający fakt uregulowania przez podatnika należności dotyczący tych wydatków.
W konsekwencji spełnienie przez podatnika ww. warunków będzie skutkować możliwością bezpośredniego rozliczenia z kontrahentem poniesionych w imieniu i na jego rzecz wydatków, a tym samym podatnik nie będzie zobowiązany ujmować w podstawie opodatkowania przedmiotowych wydatków.
Natomiast, jak wynika z opisu sprawy:
·Celem zwiększenia obrotów sieci Spółka zamierza wspólnie z danym producentem lub dystrybutorem zorganizować akcje marketingowe w sklepach Partnerów i Spółki.
·W ramach tych akcji, w zamian za dokonanie zakupu towarów danego producenta o określonej wartości, nabywca dostanie kupon rabatowy. Kupon ten będzie uprawniał do nabycia po obniżonych cenach towarów i usług w placówce, w której doszło do zakupu.
·Organizatorem akcji marketingowych będzie Spółka i to ona będzie tworzyła regulamin określający m.in. warunki przyznania i realizacji kuponu oraz zarządzała całą akcją.
·Akcje będą skierowane wyłącznie do konsumentów (podmiotów nieprowadzących działalności gospodarczej).
·W akcjach marketingowych będą uczestniczyli tylko ci Partnerzy, którzy wyrazili na to zgodę. Partnerzy będą zobowiązani m.in. do odpowiedniego oznaczenia placówek, jak też koordynowania działań marketingowych ze Spółką, w tym informowania o łącznej kwocie zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów.
·Koszt wynikający z przyznanych rabatów będzie finalnie ponoszony przez danego producenta. Producent przekaże Spółce kwotę odpowiadająca łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci Spółki. Następnie Spółka przekaże danemu Partnerowi kwotę odpowiadającą łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w jego sklepach.
·Otrzymane od producenta kwoty Spółka zatrzyma dla siebie tylko w wysokości odpowiadającej łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach Spółki.
·Każdorazowo przedmiotem odrębnych ustaleń będzie to, w jakiej wysokości producent, Spółka oraz Partnerzy partycypują w pozostałych kosztach akcji marketingowych, w tym np. za przygotowanie ulotek i gazetek reklamowych, ogłoszeń w środkach masowego przekazu czy w Internecie.
·Celem akcji marketingowej jest zwiększenie obrotów sieci. Korzyści z takiej akcji odnosi zarówno producent, którego towary stają się bardziej atrakcyjne dla nabywców, Spółka, która odprzedaje towary producenta swoim Partnerom oraz sami Partnerzy, którzy w ten sposób mogą przedstawić klientom atrakcyjną ofertę handlową.
·Pomiędzy producentem a Spółką zostaną przyjęte ustalenia (umowa, porozumienie) precyzujące zakres działań i obowiązków uczestniczących w akcji. Ponieważ są to akcje marketingowe realizowane we wspólnym interesie to każda ze stron tej akcji umożliwi wykorzystanie znaków towarowych, oznaczeń, logo itd. drugiej strony do przeprowadzenia kampanii.
·Do najważniejszych obowiązków Spółki należeć będzie organizacja akcji marketingowych. Spółka jako organizator będzie tworzyła regulamin określający m.in. warunki przyznania i realizacji kuponu oraz zarządzała całą akcją. Spółka będzie także zobowiązana do wydawania kuponów osobom uprawnionym oraz rozpatrywania ewentualnych reklamacji.
·Po stronie Producenta określony będzie z kolei obowiązek ponoszenia kosztów realizacji kuponów rabatowych. Producent będzie zobowiązany, na podstawie przekazanych mu danych, do zwrotu wskazanych kosztów, które następnie Spółka będzie mogła redystrybuować na rzecz Partnerów.
·Producent będzie mógł, według swojego uznania, ogłosić w przyjęty przez siebie sposób o akcji marketingowej (np. na swojej stronie internetowej). Spółka nie będzie jednak miała względem Producenta żadnych uprawnień (roszczeń), by wymusić na nim reklamowanie akcji marketingowej.
·Ustalenia pomiędzy Spółką a Producentem będą przewidywały, iż obowiązek przeprowadzenia akcji informacyjnej o planowanych działaniach marketingowych leży po stronie Spółki, wskazując jednocześnie limit, do którego Producent partycypuje w kosztach akcji (budżet).
·Ustalenia te będą wskazywały na obszary działań reklamowych (np. czy ma to być akcja bilboardowa, ulotkowa, w środkach masowego przekazu itp.).
·Niektóre z tych działań Spółka będzie realizowała z wykorzystaniem podmiotów trzecich (np. w przypadku reklam w środkach masowego przekazu czy konieczności wydrukowania bilboardów) a inne samodzielnie (np. przygotowanie cyfrowej wersji materiałów reklamowych takich jak ulotki, plakaty).
·Partnerzy nie będą stroną umowy z Producentem. W tym zakresie Spółka, jako podmiot zarządzający siecią handlową, zawrze z Partnerami odrębne ustalenia. Zgodnie z nimi Partnerzy, którzy wyrażą chęć uczestnictwa w akcji, będą zobowiązani do odpowiedniego oznaczenia sklepu (np. plakatami), koordynowania działań marketingowych ze Spółką, informowania o łącznej kwocie zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów, informowania konsumentów o szczegółach akcji, udostępnieniu/doręczeniu konsumentom ulotek z informacją o akcji. Oczywiście podstawowym obowiązkiem Partnera będzie przede wszystkim przyjęcie kuponu rabatowego od konsumenta i wydanie mu towaru po obniżonej cenie. Partner będzie miał możliwość wydrukowania cyfrowych materiałów przygotowanych przez Spółkę dot. akcji.
·Wynagrodzenie, które Spółka otrzyma od Producenta będzie należne tytułem:
1)zwrotu kosztów odpowiadających łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci Spółki – Spółka przekaże następnie danemu Partnerowi kwotę odpowiadającą łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w jego sklepach. Otrzymane od producenta kwoty Spółka zatrzyma dla siebie tylko w wysokości odpowiadającej łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach Spółki;
2)zwrotu kosztów wyżej opisanych działań marketingowych, zakupionych od podmiotów trzecich – w tym zakresie Spółka zatrzyma otrzymane środki dla siebie.
·Korzyści z takiej akcji odnosi zarówno producent, którego towary stają się bardziej atrakcyjne dla nabywców, jak też dla Spółki, która odprzedaje towary producenta swoim Partnerom lub zbywa we własnych sklepach. Korzyści odnoszą również sami Partnerzy, którzy w ten sposób (w swoich sklepach) mogą przedstawić klientom atrakcyjną ofertę handlową.
·Wszelkie informacje reklamowe, przygotowane przez Spółkę (np. cyfrowe wersje ulotek, plakatów) będą zawierały informację o tym, że otrzymanie kuponów uwarunkowane jest nabyciem towarów konkretnego producenta w sieci handlowej zarządzanej przez Spółkę. Tym samym celem takich materiałów informacyjnych nie jest wyłącznie reklama producenta i jego produktów, lecz przede wszystkim placówek handlowych sieci, w których można kupić towary Producenta na promocyjnych warunkach.
·Spółka będzie otrzymywała od producenta zwrot kosztów działań marketingowych. Otrzymane środki pieniężne będą pokrywały koszty zakupu usług od podmiotów trzecich (np. agencji reklamowych, drukami). Spółka nie będzie natomiast otrzymywała wynagrodzenia pokrywającego koszty własne (np. za przygotowanie cyfrowej wersji ulotek i plakatów, koordynację akcji reklamowej w środkach masowego przekazu, kontaktowanie się z agencjami reklamowymi). Kwoty otrzymywane przez Spółkę nie będą przekazywane Partnerom.
·Tytułem zrealizowanych kuponów rabatowych Producent będzie przekazywał środki pieniężne na rachunek bankowy Spółki. Środki te będą rozdzielane zgodnie z opisem wskazanym we wniosku.
·Spółka będzie otrzymywała płatności od producenta z dwóch tytułów. W zakresie pokrycia przez producenta kosztów rabatów kwoty otrzymane przez Spółkę od Producenta będą pokrywać wyłącznie koszty udzielonych przez Spółkę i Partnerów rabatów.
·Analizowana akcja marketingowa jest realizowana w porozumieniu z producentem. Względem konsumentów (uprawnionych do otrzymania kuponów zniżkowych) Spółka nie działa jednak w imieniu producenta, lecz własnym, gdyż to ona jest organizatorem akcji i akcja związana jest z zakupami w sieci zarządzanej przez Spółkę (w tym sklepach samej Spółki). Spółka nie reprezentuje zatem bezpośrednio lub nawet pośrednio producenta w takiej akcji i działa przede wszystkim na swoją rzecz, aczkolwiek korzyści z akcji mają odnieść również Producent i Partnerzy.
Z powyższego wynika, że akcja marketingowa realizowana przez Wnioskodawcę w porozumieniu z Producentem, ma na celu nie tylko promowanie placówek handlowych należących do sieci Wnioskodawcy, ale również reklamę Producenta i jego produktów. W materiałach reklamowych przygotowanych w ramach prowadzonej akcji marketingowej przez Wnioskodawcę będą znajdowały się również dane Producenta i jego towarów. Wnioskodawca jako organizator i zarządzający całą akcją marketingową na podstawie umowy zawartej z Producentem będzie podejmował szereg działań mających na celu m. in. reklamę działalności Producenta, w tym dokona zakupu usług od agencji reklamowych i drukarni, będzie koordynował akcję reklamową w środkach masowego przekazu. Wnioskodawca otrzyma od Producenta zwrot kosztów zakupu usług od podmiotów trzecich z tytułu podjętych działań promocyjnych.
Biorąc więc pod uwagę przedstawiony opis sprawy należy wskazać, że w analizowanej sprawie czynności wykonywane przez Spółkę na rzecz Producenta na podstawie przyjętych ustaleń (umowa, porozumienie) polegające na organizacji akcji marketingowych stanowią odpłatne świadczenie usług, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Jak bowiem Państwo wskazali, Spółka – jako organizator – będzie tworzyła regulamin określający m.in. warunki przyznania i realizacji kuponu oraz zarządzała całą akcją. Spółka będzie także zobowiązana do wydawania kuponów osobom uprawnionym oraz rozpatrywania ewentualnych reklamacji.
Co istotne zgodnie z cytowanym powyżej art. 29a ust. 1 ustawy, co do zasady podstawa opodatkowania obejmuje wszystko co stanowi wartość otrzymanego świadczenia, które dostawca lub świadczący usługę otrzymuje lub powinien otrzymać od kupującego.
Jak wynika z przedstawionego opisu sprawy, Wnioskodawca w związku z organizowaną w porozumieniu z Producentem akcją marketingową otrzyma od Producenta:
·zwrot kosztów odpowiadających łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci Wnioskodawcy,
·zwrot kosztów podjętych przez Wnioskodawcę działań marketingowych zakupionych od podmiotów trzecich (otrzymane od Producenta środki pieniężne pokryją koszt zakupu usług od podmiotów trzecich, tj. agencji reklamowych, drukarni).
Podkreślić należy, że Spółka wskazała we wniosku, że będzie otrzymywać od Producenta płatności z dwóch tytułów.
Biorąc pod uwagę powyższe, uzyskane przez Wnioskodawcę od Producenta ww. środki pieniężne stanowią wynagrodzenia z tytułu dwóch różnych świadczeń.
Środki pieniężne otrzymane od Producenta z tytułu zwrotu kosztów działań marketingowych stanowią wynagrodzenie za usługi świadczone przez Wnioskodawcę na rzecz Producenta (związane są one bowiem z kosztami ponoszonymi przez Wnioskodawcę m.in. na reklamę działalności Producenta).
Natomiast w przedstawionych okolicznościach sprawy, kwoty, które będą przekazywane przez Producenta na rzecz Wnioskodawcy, odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci handlowej (w placówkach Spółki i Partnerów) nie będą stanowiły podstawy opodatkowania z tytułu usługi marketingowej świadczonej przez Spółkę na rzecz Producenta. Nie można bowiem uznać, że zwrot przez Producenta kosztów udzielonych rabatów na podstawie zrealizowanych kuponów stanowi wynagrodzenie Wnioskodawcy za działania marketingowe podejmowane na rzecz promocji działalności i produktów Producenta. Producent dokonuje zwrotu kwot udzielonych rabatów w związku z konkretną dostawą towarów/świadczeniem usług dokonanymi przez Wnioskodawcę i Producentów na rzecz Konsumenta. Zwrot tych kwot następuje na podstawie przekazanych Producentowi danych o zrealizowanych rabatach na podstawie kuponów wydawanych w ramach akcji marketingowej.
Kwoty przekazywane przez Producenta Wnioskodawcy z tego tytułu – w wysokości odpowiadającej łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach Wnioskodawcy – stanowią więc wynagrodzenie dla Wnioskodawcy płacone przez osobę trzecią (tj. Producenta) za dostawę towarów/świadczenie usługi realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz Konsumentów.
Jak wynika bowiem z treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawę opodatkowania w podatku VAT stanowi wszystko, co jest zapłatą, jaką dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymali lub mają otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika. Podstawą opodatkowania jest zatem wszystko, co składa się na świadczenie wzajemne. Natomiast, aby dana czynność mogła zostać uznana za odpłatną, nie jest wymagane, aby świadczenie wzajemne za tę czynność było uzyskane bezpośrednio od odbiorcy. Świadczenie wzajemne może pochodzić także od osoby trzeciej (vide: wyrok TSUE z 27 marca 2014 r. w sprawie C-151/13). Podstawa opodatkowania obejmuje bowiem także wartość świadczeń osób trzecich, jeżeli jako efekt świadczenia przez podatnika są one zapłacone lub należne. Trzeba mieć jednak na względzie, że fakt, iż inny podmiot finansuje należność z tytułu określonych świadczeń nie oznacza, że podmiot ten staje się nabywcą tych świadczeń. Z tym, że kwota przez niego zapłacona (uiszczona) stanowi element podstawy opodatkowania w związku z dokonanymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu VAT. Przepisy ustawy nie wymagają bowiem dla uznania dostawy towarów lub świadczenia usług za czynności odpłatne, aby wynagrodzenie za te towary lub usługi było płatne bezpośrednio przez ich odbiorcę.
W analizowanej sprawie Wnioskodawca, dokonując dostawy towarów/świadczenia usług (dostępnych w asortymencie sklepu Wnioskodawcy), przyjmuje kupon rabatowy od Konsumenta (który to kupon Konsument otrzymał z tytułu zakupu w placówce Wnioskodawcy towaru Producenta o określonej wartości) uprawniający do nabycia towaru/usługi po obniżonej cenie. Po dokonanej sprzedaży Wnioskodawca otrzymuje od Producenta kwotę odpowiadającą łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach Wnioskodawcy. Producent na podstawie umowy zawartej z Wnioskodawcą zobowiązał się bowiem do ponoszenia kosztów wynikających z przyznanych rabatów z tytułu uprzedniego zakupu jego towaru o określonej wartości. Producent zatem finansuje koszt zakupu towaru/usługi znajdujących się w asortymencie sklepu Wnioskodawcy z uwagi na wcześniejszy zakup jego towaru o określonej wartości.
Tym samym, Producent jako podmiot trzeci dokonuje zapłaty za świadczenia (dostawy towarów/wykonanie usług) zrealizowane przez Wnioskodawcę na rzecz Konsumentów.
Zatem, w analizowanym przypadku, kwoty zwrócone przez Producenta nie mogą obniżać podstawy opodatkowania sprzedawanych przez Producenta towarów z uwagi na to, że towary te zostały wcześniej nabyte od Producenta. Jak wynika bowiem z opisu sprawy, kupon rabatowy uprawnia Konsumenta do nabycia po obniżonych cenach towarów/usług z asortymentu sklepu Wnioskodawcy. Zatem, nie musi to być więc towar Producenta, może to być jakikolwiek inny towar lub usługa oferowana przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności handlowej. Ponadto – jak Państwo wskazali we wniosku – rabaty, których koszt pokrywa Producent, mogą zostać przyznane w sklepach Wnioskodawcy lub Partnera przy zakupie towarów i usług pochodzących od innych producentów i usługodawców.
Z uwagi na to, że kwoty zwracane Wnioskodawcy przez Producenta z tytułu zrealizowanych kuponów rabatowych uznać należy za wynagrodzenie płacone przez osobę trzecią stanowiące podstawę opodatkowania z tytułu dokonanej dostawy towarów/świadczenia usług na rzecz Konsumenta, nie można stwierdzić, iż wartość zrealizowanego rabatu na podstawie kuponu obniża podstawę opodatkowania (cenę) towarów i usług sprzedanych przez Spółkę posiadaczowi kuponu – Konsumentowi.
W tej kwestii należy bowiem uwzględnić definicję podstawy opodatkowania wynikającą z art. 29a ust. 1 ustawy, zgodnie z którą:
Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów lub usług świadczonych przez podatnika.
W opisanym przez Wnioskodawcę modelu sprzedażowym Konsument może (w sytuacji nabycia towaru Producenta o określonej wartości) nabyć u niego towary/usługi znajdujące się w asortymencie sklepu z uwzględnieniem kuponu rabatowego, tj. po obniżonej cenie. Klient zapłaci kwotę stanowiącą wartość sprzedawanego towaru/usługi pomniejszoną o wartość posiadanego kuponu rabatowego, natomiast pozostałą wartość sprzedawanego towaru/usługi Wnioskodawca uzyska od Producenta. W tym konkretnym przypadku kwota uiszczona przez Konsumenta oraz kwota zwrócona Wnioskodawcy przez Producenta stanowią zatem podstawę opodatkowania z tytułu sprzedaży dokonanej na rzecz Konsumenta. Wynagrodzenie z tego tytułu obejmuje bowiem całą cenę towaru/usługi, która została zapłacona częściowo przez Konsumenta, częściowo przez Producenta.
Biorąc natomiast pod uwagę powyższe, wskazać należy, że kwoty – odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci handlowej, tj. zarówno w placówkach Spółki, jak i Partnerów – przekazywane przez Producenta na rzecz Spółki, nie będą stanowić podstawy opodatkowania, świadczonej przez Spółkę usługi marketingowej na rzecz Producenta, o której mowa w art. 29a ustawy.
Natomiast, analizując kwestię, czy zwrot przez Producenta na rzecz Spółki kwot ponoszonych przez nią kosztów marketingowych (zakupionych od podmiotów trzecich) stanowić będzie podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, z tytułu świadczenia przez Spółkę usług marketingowych podkreślić należy, że jak wynika z opisu sprawy, akcja marketingowa realizowana przez Wnioskodawcę w porozumieniu z Producentem, ma na celu nie tylko promowanie placówek handlowych należących do sieci Wnioskodawcy, ale również reklamę Producenta i jego produktów. W materiałach reklamowych przygotowanych w ramach prowadzonej akcji marketingowej przez Wnioskodawcę będą znajdowały się również dane Producenta i jego towarów.
Wnioskodawca, jako organizator i zarządzający całą akcją marketingową, na podstawie umowy zawartej z Producentem będzie podejmował szereg działań mających na celu m.in. reklamę działalności Producenta, w tym dokona zakupu usług od agencji reklamowych i drukarni, będzie koordynował akcję reklamową w środkach masowego przekazu. Wnioskodawca otrzyma od Producenta zwrot kosztów zakupu usług od podmiotów trzecich z tytułu podjętych działań promocyjnych.
W świetle powyższego – pomiędzy Wnioskodawcą a Producentem będzie istniał stosunek prawny, wynikający z zawartej umowy (porozumienia) odnoszącej się do planowanych akcji marketingowych, na podstawie którego Wnioskodawca podejmie działania marketingowe na rzecz Producenta. W zamian za te działania Wnioskodawca otrzyma od Producenta zwrot kosztów z tytułu zakupionych od osób trzecich usług związanych z promocją akcji marketingowej. Zwrot ten należy uznać za wynagrodzenie z tytułu usługi marketingowej wykonanej przez Wnioskodawcę na rzecz Producenta. Tym samym zwrot tych kosztów będzie stanowił podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usługi marketingowej.
Zatem, zwrot przez Producenta na rzecz Wnioskodawcy kwot ponoszonych przez niego kosztów marketingowych należy uznać za wynagrodzenie płacone przez Producenta za usługi świadczone przez Wnioskodawcę na jego rzecz. Koszty te, na które składają się koszty zakupionych usług od podmiotów trzecich (np. agencji reklamowych, drukarni) są realizowane w porozumieniu z Producentem, i niewątpliwie stanowią element usługi marketingowej, z której to przeprowadzenia korzyści, w postaci zwiększenia poziomu sprzedaży towarów, odniesie również Producent.
Podsumowując:
1)kwoty, które będą przekazywane przez Producenta na rzecz Spółki, odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci handlowej (w placówkach Spółki i Partnerów), nie będą stanowić podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, świadczonej przez Spółkę usługi marketingowej na rzecz Producenta;
2)zwrot przez Producenta na rzecz Spółki kwot ponoszonych przez nią kosztów marketingowych (zakupionych od podmiotów trzecich) stanowić będzie podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, z tytułu świadczenia przez Spółkę usługi marketingowej na rzecz Producenta na podstawie zawartej umowy, porozumienia;
3)wartość zrealizowanego rabatu na podstawie kuponu nie obniża podstawy opodatkowania towarów i usług sprzedanych przez Spółkę posiadaczowi kuponu.
Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie:
-pytania oznaczonego nr 1 – należy uznać za nieprawidłowe;
-pytania oznaczonego nr 3 – należy uznać za prawidłowe;
-pytania nr 4, oznaczonego we wniosku nr 5 – należy uznać za nieprawidłowe.
Państwa wątpliwości dotyczą również ustalenia, czy kwoty, o których mowa w pkt 1, redystrybuowane przez Spółkę na rzecz Partnerów odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach danego Partnera, stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, usługi marketingowej świadczonej przez Partnera na rzecz Spółki w związku z czym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Partnera.
Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne, w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wskazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Zgodnie z powyższą regulacją z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.
Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
Zatem, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.
W analizowanej sprawie, Partnerzy w ramach planowanej akcji marketingowej będą zobowiązani do:
-odpowiednego oznaczania placówek,
-koordynowania działań marketingowych ze Spółką, w tym informowania o łącznej kwocie zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów,
-informowania konsumentów o szczegółach akcji,
-udostępniania/doręczania konsumentom ulotek z informacją o akcji,
-przyjęcia kuponu rabatowego od konsumenta i wydania mu towaru po obniżonej cenie.
Partner będzie miał możliwość wydrukowania cyfrowych materiałów przygotowanych przez Wnioskodawcę dotyczących planowanych akcji marketingowych.
Trzeba też mieć na względzie, że organizowane w przyszłości akcje marketingowe będą przynosiły korzyści nie tylko Wnioskodawcy, czy Producentowi, ale również Partnerom zrzeszonym w sieci handlowej zarządzanej przez Wnioskodawcę. Jak bowiem wskazała Spółka we wniosku, poprzez przedmiotowe akcje marketingowe Partnerzy będą mogli przedstawić klientom atrakcyjną ofertę handlową. Tym samym, oznaczając odpowiednio swoje placówki, czy informując konsumentów o szczegółach akcji marketingowych, Partnerzy podejmują działania w celu promocji swoich sklepów.
Z wniosku wynika również, że Partnerzy nie będą otrzymywali od Wnioskodawcy żadnych środków pieniężnych (wynagrodzenia) za działania marketingowe (na realizację działań reklamowych). Wnioskodawca będzie otrzymywał wprawdzie od Producenta zwrot kosztów działań marketingowych, ale kwoty uzyskane od Producenta przez Wnioskodawcę w tym zakresie nie będą przekazywane Partnerom.
Producent natomiast – tytułem zrealizowanych kuponów rabatowych – będzie przekazywał środki pieniężne na rachunek bankowy Wnioskodawcy, które będą dystrybuowane również do Partnerów, stosownie do zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach Partnerów. Dystrybucja tych kwot przez Wnioskodawcę na rzecz Partnerów będzie dokumentowana fakturą.
Na tle tak przedstawionego opisu sprawy, nie można uznać, że kwoty redystrybuowane przez Spółkę na rzecz Partnerów stanowią, w myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawę opodatkowania z tytułu usługi marketingowej świadczonej przez Partnera na rzecz Spółki, a Spółce przysługuje z tego tytułu prawo do odliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy. Skoro kwoty te (stanowiące zwrot kosztów udzielonych konsumentom rabatów na podstawie zrealizowanych kuponów) mają charakter dopłaty do ceny konkretnych towarów/usług, to nie mogą stanowić zapłaty za usługi marketingowe.
Tym samym, kwoty, o których mowa w pkt 1, redystrybuowane przez Spółkę na rzecz Partnerów odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach danego Partnera, nie będą stanowić podstawy opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, usługi marketingowej świadczonej przez Partnera na rzecz Spółki w związku z czym Spółce nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Partnera.
Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego nr 2, należało uznać za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.
Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy oraz własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Dotyczy to w szczególności kwestii prawidłowości wystawienia faktury dokumentującej świadczenie usługi marketingowej.
Wskazujemy, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej wskazania, czy:
1)kwoty, które będą przekazywane przez producenta na rzecz Spółki, odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sieci handlowej (w placówkach Spółki i Partnerów), stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, świadczonej przez Spółkę usługi marketingowej na rzecz producenta (pytanie nr 1 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.);
2)kwoty, o których mowa w pkt 1, redystrybuowane przez Spółkę na rzecz Partnerów odpowiadające łącznej wartości zrealizowanych rabatów na podstawie kuponów w sklepach danego Partnera, stanowić będą podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, usługi marketingowej świadczonej przez Partnera na rzecz Spółki w związku z czym Spółce będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT z faktury wystawionej przez Partnera (pytanie nr 2 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.);
3)zwrot przez producenta na rzecz Spółki kwot ponoszonych przez nią kosztów marketingowych (zakupionych od podmiotów trzecich) stanowić będzie podstawę opodatkowania, o której mowa w art. 29a ustawy, z tytułu świadczenia przez Spółkę usług marketingowych (pytanie nr 3 ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 3 lipca 2023 r.);
4)wartość zrealizowanego rabatu na podstawie kuponu obniża podstawę opodatkowania (cenę) towarów i usług sprzedanych przez Spółkę posiadaczowi kuponu (pytanie nr 4, oznaczone we wniosku nr 5).
Natomiast w części wniosku dotyczącej wskazania, czy Spółka ma prawo do odliczenia VAT z faktur wystawionych przez Partnera tytułem zwrotu części kwot ponoszonych przez Partnera w zakresie działań marketingowych na rzecz Spółki (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) zostało wydane postanowienie o umorzeniu postępowania z 25 lipca 2023 r. nr 0112-KDIL1-1.4012.364.2023.1.JK.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right