Interpretacja

TEMATY:

Interpretacja indywidualna z dnia 22 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.138.2023.5.RS

Możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 marca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwania – pismami z dnia 24 kwietnia, 19 maja oraz 9 sierpnia 2023 r. (daty wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca od (...) 2018 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest także m.in. działalność związana z wytwarzaniem oprogramowania (sensu largo). Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Wnioskodawca od 2019 r., na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług z mocą od (...) 2019 r. z X z siedzibą na X, X, 7, (...), posiadającą numer identyfikacji podatkowej (...) (dalej: „Spółka”) świadczył i świadczy nadal usługi programistyczne, których przedmiot zostanie opisany poniżej. Usługi te świadczy w Polsce, na zasadzie pracy zdalnej. W ramach tej umowy Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do wytworzonych programów komputerowych (utworów), za co otrzymuje wynagrodzenie.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. W przypadku, gdy rozwija lub ulepsza oprogramowanie już istniejące, którego nie jest właścicielem, czyni to na podstawie odpowiedniej nieodpłatnej licencji, której treść umożliwia jego rozwijanie i ulepszanie. Oprogramowanie wytwarzane, rozwijane i ulepszane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności gospodarczej jest rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca swoją działalność badawczo-rozwojową wykonuje jako członek zespołu. W ramach swoich zadań wytwarza oprogramowanie aplikacji (...). Daje ona użytkownikom możliwość (...). Jednym z kluczowym aspektów jej funkcjonowania, świadczących jednocześnie o wartości tej aplikacji, jest (...). Aplikacja dodatkowo (...).

Wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma zatem miejsce w ramach prowadzonych bezpośrednio prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych funkcjonalności omawianego oprogramowania. Działania Wnioskodawcy polegające na rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania, każdorazowo zmierzają do poprawy użyteczności oraz funkcjonalności tego oprogramowania. Ponieważ Wnioskodawca przenosi na Spółkę w ramach zawartej umowy całość autorskich praw majątkowych do wytwarzanego oprogramowania, osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z obowiązującymi od (...) 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ww ustawy).

W konsekwencji, Wnioskodawca zamierza złożyć korektę zeznania rocznego za 2019 r., 2020 r., 2021 r., ale w ten sposób, aby rozliczyć dochód uzyskany z autorskiego prawa do programu komputerowego w ramach opisanej współpracy ze Spółką z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% i wspomnianych wyżej przepisów. Zeznanie roczne za 2019 r. – 2021 r. złożył bez wykazania kwoty odliczenia w ramach ulgi B+R na formularzu zeznania podatkowego o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym oraz na formularzu załącznika PIT/IP, w obawie, że nie uzyska akceptacji organów podatkowych. Ponadto, Wnioskodawca z ulgi IP BOX chce też skorzystać rozliczając swoje dochody za 2022 r. składając stosowną korektę.

Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową od daty rozpoczęcia współpracy ze Spółką, jako podmiot gospodarczy. Prowadzona działalność nie obejmuje zmian rutynowych i okresowych. Świadczy „usługi programistyczne” na rzecz Spółki na postawie zawartej z nią umowy od (...) 2019 r. Wnioskodawca ma podpisaną umowę „ramową” na stałą współpracę ze Spółką, która dokonuje płatności za świadczone, opisane we wniosku usługi. Konkretyzacja i podział zadań odbywa się w drodze rozmów pomiędzy poszczególnymi członkami zespołu programistów, a także członkami zarządu wskazanej Spółki. Wynagrodzenie za świadczenie usług jest określone w umowie. Wnioskodawcy przysługuje co miesiąc kwota wynagrodzenia uzależniona finalnie od poświęconego czasu, stawki przyjętej przez Spółkę przy ustalaniu wynagrodzenia. Wnioskodawca otrzymywał od Spółki co miesiąc w ten sposób ustalane wynagrodzenie na mniej więcej zbliżonym poziomie. Każde wynagrodzenie zawiera w sobie wynagrodzenie z tytułu przenoszenia na Spółkę autorskich praw do wytworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego. Wyodrębnienie wynagrodzenia za przenoszenie na Spółkę autorskich praw majątkowych następuje w prowadzonej przez Wnioskodawcę odrębnej od PKiR ewidencji, na zasadzie procentowego obliczenia czasu poświęconego przez Wnioskodawcę na wytwarzanie oprogramowania (pisanie kodu) w stosunku do całego czasu świadczenia usług. Wnioskodawca zajmuje się zarówno tworzeniem oprogramowania jak i ulepszaniem i rozwijaniem już istniejącego oprogramowania. (...). Wnioskodawca zamierza opodatkować preferencyjną 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych dochody uwzględnione w cenie sprzedaży usługi, osiągnięte z tytułu wytwarzania od podstaw programu komputerowego poszczególnych funkcjonalności (modułów), zbywanych na rzecz Spółki.

Tworzenie aplikacji webowej zarówno w części serwerowej, jak i w części interfejsu użytkownika oznacza, że powstają części składające się ostatecznie na jeden program komputerowy, którego Wnioskodawca jest współtwórcą, jednak te poszczególne części również są programami komputerowymi stworzonymi osobno przez poszczególnych programistów, a w tym przez Wnioskodawcę. Aplikacja jest programem komputerowym składającym się z wielu programów komputerowych podlegających ochronie, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Spółka (jako Zleceniodawca dla Wnioskodawcy) nie jest autorem tej aplikacji ani sposobu jej funkcjonowania. Aplikacja bazuje na metodologii opracowanej przez m.in. Spółkę, zaś efektem prac Wnioskodawcy jest także m.in. „zapis” tej metodologii za pomocą kodu. Metodologia jest jedynie fundamentem, na którym budowane są poszczególne funkcjonalności, które mają za zadanie usprawniać pracę z metodologią wykorzystując dostępne możliwości technologiczne. Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie wytworzone przez siebie oraz przez inne podmioty. Autorskie prawa majątkowe do programu/programów w okresie, kiedy są one rozwijane/ulepszane, przysługują Spółce. Wnioskodawca rozwija lub ulepsza program/programy komputerowe na podstawie nieodpłatnej i niewyłącznej licencji. W ramach współpracy ze Spółką rozwija lub ulepsza program komputerowy albo programy komputerowe samodzielnie. Uczestnictwo w definiowaniu i planowaniu realizacji kolejnych projektów poprzez analizowanie danych od użytkowników oraz proces twórczy dochodzenia do możliwych rozwiązań to czynności wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach umowy ze Spółką, które nie prowadzą bezpośrednio do powstania programu komputerowego (ponieważ bezpośrednio program powstaje jedynie przez faktyczne pisanie kodu) a jedynie pośrednio, ponieważ stanowią przygotowanie do pisania kodu. Wskazane obowiązki składają się na usługi świadczone na rzecz Spółki, za które Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w ramach zawartej umowy. Wnioskodawca uzyskuje dochód, którzy zamierza opodatkować 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych, z tytułu kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży usługi.

Wnioskodawca prowadzi ewidencję, o jakiej mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Jest ona prowadzona na bieżąco od stycznia 2019 r., ponieważ wówczas mając wiedzę o wejściu w życie przepisów dotyczących IP Box i o obowiązku prowadzenia ewidencji, powziął decyzję o jej prowadzeniu. Ewidencja obejmuje okres od początku działalności badawczo-rozwojowej, która zmierzała do wytworzenia kwalifikowanego IP. Za rezultat oraz wykonywanie czynności przez Wnioskodawcę odpowiedzialność wobec osób trzecich ponosi Spółka. Wnioskodawca samodzielnie decyduje o miejscu i czasie świadczenia usług i nie są one wykonywane pod kierownictwem Spółki. Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Dochód nie jest stały, tylko uzależniony od ilości dni rzeczywistego świadczenia usług przez Wnioskodawcę, a wynagrodzenie nie przysługiwałoby w przypadku braku nowych zleceń po stronie Spółki. Wnioskodawca realizuje obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. Wnioskodawca ma w tym zakresie własny wzór i formę ewidencjonowania takich zdarzeń. Ewidencja jest rzetelna.

Uzupełnienie stanu faktycznego

W latach 2019-2022 Wnioskodawca – w trakcie współpracy z X z siedzibą na X – wytworzył/współtworzył w rozwoju aplikacji (...). Nie istnieją inne programy komputerowe (mające samodzielnie nazwy), które w trakcie współpracy z tym podmiotem wytworzył. Współtworzona przez Wnioskodawcę platforma (...). Aplikacja korzysta z rozbudowanych systemów (...). Stworzone przez Wnioskodawcę oprogramowanie wytworzone jest m.in. w oparciu o programowanie (...). Wytworzone oprogramowanie polega na połączeniu najnowszych języków i technologii takich jak (...).

(...)

Wytworzone, rozwinięte i ulepszone przez Wnioskodawcę programy komputerowe następuje w ramach prowadzonych bezpośrednio prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Efektem prac prowadzonych w ramach zespołu programistów (współtwórców) był czasami samodzielny program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wytworzony przez Wnioskodawcę, jak również w pewnych sytuacjach część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – stanowiła program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy. W przypadku współtworzenia programów komputerowych, autorskie prawo do programu komputerowego przysługiwało Wnioskodawcy w zakresie wytworzonej części/fragmentu takiego programu komputerowego. Prawa autorskie do programów komputerowych wytworzonych w całości przez Wnioskodawcę nie przysługiwały innym osobom. W przypadku, gdy Wnioskodawca wytworzył fragment programu komputerowego, w stosunku do której to części/fragmentu przysługiwało mu autorskie prawo majątkowe, to nie było tak, że te prawa przysługiwały jeszcze komuś (Wnioskodawca był w chwili wytworzenia programu, bądź jego samodzielnej części „pierwotnym nabywcą” tego prawa). W sytuacji, gdy w efekcie prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstała część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – stanowiła program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy, to wszyscy współtwórcy, w tym Wnioskodawca przenosili razem (łącznie) na rzecz Spółki na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego. Nie było tak, że autorskie prawo do programu komputerowego przysługiwało niepodzielnie wszystkim twórcom.

W efekcie rozwijania/ulepszania przez Wnioskodawcę oprogramowania stanowiącego utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o Prawie autorskim i prawach pokrewnych, powstawał każdorazowo program komputerowy podlegający ochronie na podstawie ww. przepisu.

W odrębnej ewidencji Wnioskodawca wyodrębniał:

- każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

- przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

- koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;

Efekty pracy podatnika (w zakresie tworzenia, w tym współtworzenia, rozwijania i ulepszania) zawsze były utworami w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a nadto:

- zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze były kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

- nie były efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty dało się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

- nie były jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę.

Wszystkie czynności, które realizował Wnioskodawca w zakresie tworzenia, w tym współtworzenia, rozwijania i ulepszania prowadziły do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegały ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone były autorskie prawa majątkowe.

Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do programu komputerowego nastąpiło zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy.

Prowadzona działalność badawczo-rozwojowa przez Wnioskodawcę oznacza działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Innymi słowy, wytworzenie, rozwinięcie i ulepszenie przez Wnioskodawcę programów komputerowych następuje w ramach prowadzonych bezpośrednio przez Wnioskodawcę prac rozwojowych, czyli działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca modyfikuje kod aplikacji wprowadzając zmiany:

‒ (...)

Na podstawie zebranych danych Wnioskodawca proponuje możliwy kierunek rozwoju aplikacji.

Twórczy charakter działalności przejawia się w opracowywaniu rozwiązań na napotkane problemy, proponowaniu możliwych rozwiązań problemów lub nowych funkcji, tworzeniu i testowaniu prototypów tych funkcji, opracowaniu sposobu mierzenia (...).

Oprogramowaniem jest aplikacja (...).

Oprogramowanie zostało wytworzone w oparciu o: (...).

Każdy z wytworzonych lub zmodyfikowanych modułów był stworzony na potrzeby konkretnych potrzeb biznesowych, więc poza fragmentami przyjętymi jako standard w projekcie lub branży, każdy z nich różnił się od rozwiązań już funkcjonujących w Spółce.

Dane na temat działania aplikacji i zachowań użytkowników gromadzone są w konkretnym module. Kolejnym krokiem jest analiza dostępnych danych i stworzenie potencjalnych dróg realizacji osiągnięcia konkretnych celów biznesowych. Opracowany jest prototyp/prototypy rozwiązania. Następnie rozwiązanie testowane jest (...). Na bazie zgromadzonych danych wyciągane są wnioski i podejmowane decyzje o wycofaniu funkcji, modyfikacji lub wprowadzeniu dla wszystkich użytkowników. Dodatkowo w trakcie całego procesu gromadzone są informacje i pomysły na temat dalszego rozwoju poszczególnych modułów.

Przed rozpoczęciem realizacji oprogramowania Wnioskodawca dysponował szczegółową wiedzą na temat tworzenia i działania aplikacji internetowych. Znajomość sposobu działania protokołów. Wiedza na temat testowania oprogramowania. Znajomość (...)

Wnioskodawca rozwija i ulepsza „Oprogramowania” w ten sposób, że wytwarza nowe kody źródłowe, bądź mające charakter samodzielny, bądź składające się na część istniejącego oprogramowania. Wnioskodawca czyni to w sposób systematyczny, w ramach codziennej pracy, kierując się zasadą, że jego celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca pracuje na specjalistycznym oprogramowaniu przy użyciu komputera z dostępem do internetu i tworzy nowe rozwiązania. Wnioskodawca wstaje o określonej porze dnia i pisze kody źródłowe – tworzy Oprogramowanie (nowe), bądź usprawnia istniejące, tworząc nowe utwory programistyczne. Twórczą działalność Wnioskodawcy odnosić należy nie do praktyki gospodarczej sensu largo, a do praktyki gospodarczej danego podmiotu, jak wskazano w Objaśnieniach Ministerstwa Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej. Wobec czego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności dominującej tworzy Oprogramowanie z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy (...)

W tym miejscu należy podkreślić, że Wnioskodawca nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego programu komputerowego, jednak w razie wystąpienia błędów lub usterek w powstałym Oprogramowaniu, Wnioskodawca odpowiedzialny jest za naprawienie tych błędów i zdanie produktów odpowiadających pierwotnym wymaganiom Spółki. Wówczas każdorazowo zadania Wnioskodawcy polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności. Tworzy oprogramowanie komputerowe lub jego część. W obu przypadkach efekty pracy Wnioskodawcy mają charakter twórczy są oryginalne i nie mają charakteru powtarzalnego, wymagają określonych umiejętności programistycznych i nie da się z góry ich przewidzieć wobec czego są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Działaniami zmierzającymi do usprawnienia istniejącego Oprogramowania, wytworzonego już wcześniej w praktyce gospodarczej zostały podjęte w celu realizacji umowy ze Spółką, w ramach której tworzy, rozwija i ulepsza Wnioskodawca Oprogramowanie to: optymalizacja oraz usprawnianie funkcjonalności, jakie składają się na (...), a którego kluczowym aspektem funkcjonowania (...).

Wnioskodawca korzysta m.in. z następujących technologii wytwarzając, rozwijając, bądź ulepszając „Oprogramowanie” takich jak: (...)

(...).

Oryginalność Oprogramowania polega na tym, że (...).

Programowanie jest pracą polegającą na tworzeniu zindywidualizowanego kodu, którego tylko efekt jest z góry ustalony, przy czym istnieje nieskończona ilość rozwiązań, które mogą do tego efektu doprowadzić. Praca programisty polega na doborze najbardziej wydajnych i odpowiednich metod oraz środków, które mają zapewnić stworzenie konkretnej funkcjonalności.

„Oprogramowanie” po jego wytworzeniu lub modyfikacji różni się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy i Spółki dzięki zastosowaniu wymienionych technologii oraz kreatywności Wnioskodawcy (twórczości jego umysłu oraz zdolności, jakie posiada);

Wnioskodawca wyjaśniając, że prace są „podejmowane w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” wskazuje co następuje:

a)Działalność Wnioskodawcy, w ramach której tworzy/rozwija Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia.

Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Wnioskodawcę działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polega na tym, że działania podejmowane są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Dla każdego projektu Wnioskodawca przyjmuje harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności. Wnioskodawca w ramach swojej działalności prowadzi w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Tworzy Oprogramowanie, które nie tylko odzwierciedla potrzeby rynku i klientów Spółki, ale kształtuje je w taki sposób, aby przyczyniły się do znacznego usprawnienia procesów, prowadząc do (...) u Spółki, a końcowo użytkowników jej produktu.

b)Wnioskodawca wskazuje, że cele, jakie postawił sobie na wstępie w zakresie poszczególnych realizowanych „Oprogramowań” w poszczególnych latach oraz źródeł finansowania zaplanowanych pracy były każdorazowo uzależnione od tego, (...)

c)W poszczególnych latach osiągane były cele, o jakich mowa w punkcie poprzedzającym. Z kolei opracowanie rozwiązań praktycznych problemów, jakie napotkał Wnioskodawca lub wymyślenie (...) stało się przy użyciu zasobów ludzkich w osobie Programisty, rzeczowych w postaci komputera lub komputerów z dostępem do internetu oraz innych wydatków niezbędnych dla pracy programisty (stanowisko pracy lub miejsce pracy, zakup oprogramowania niezbędnego do tworzenia Oprogramowania, literatury fachowej do rozwoju wiedzy Programisty i nie tylko). W zakresie zasobów finansowych Wnioskodawca wskazał, że dysponował środkami własnymi oraz zarobionymi dzięki współpracy ze Spółką i wydatki ponosił w walucie złoty polski.

d)W każdym roku działalności powstał jeden harmonogram ramowy, tj. na początku stycznia każdego roku (prezentował on założenia tego, co może być zadaniem na dany rok współpracy), a także w każdym miesiącu był sporządzany harmonogram miesięczny obejmujący zestawienie problemów Spółki, jakie Wnioskodawca - programista musiał rozwiązać i każdy z nich został zrealizowany; przypomnieć należy, że efektem pracy Wnioskodawcy są utworzy w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, które:

‒zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej;

‒nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

‒nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą”, realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę.

To nie jest także tak, że da się z góry przewidzieć to, jakie problemy do rozwiązania Wnioskodawca napotka w dalszej przyszłości.

Wnioskodawca dysponował zasobami wiedzy przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Oprogramowania” takimi jak: znajomość rozwiązań i technologii, o jakich mowa wyżej, wiedzą na temat problemu, jaki należy rozwiązać, wytycznych i celów, jakie postawione były w danym miesięcznym harmonogramie i przy wykorzystaniu tych składników opracowywał nowe twórcze Oprogramowanie.

Innowacyjne technologie i działalność badawczo-rozwojowa Wnioskodawcy polega na tym, że przy ich zastosowaniu tworzy nowe, oryginalne (inne od poprzednich) kody źródłowe, które zawsze są lepsze od poprzedniego w zakresie funkcjonalności, jaką za sobą niosą.

Miejscem pracy Wnioskodawcy i sposobu wykorzystania oraz selekcji wiedzy pod względem przydatności do realizacji każdego z innowacyjnego „Oprogramowania” jest (...). Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów; wśród rozwiązań, które są wykorzystywane w celu odnalezienia wymaganych zasobów wiedzy znajdują się m.in. mapy wiedzy, skupiające się na określaniu źródeł wiedzy, a także zasobów danych oraz informacji. Uogólniając, mapy wiedzy można zdefiniować jako graficzne odwzorowanie informacji o zależnościach między źródłami wiedzy, jej strukturą oraz zastosowaniami [Kowalczyk, Nogalski, 2007, s. 100-101].

W kontekście projektów B+R, najważniejsze pozytywne rezultaty implementacji map wiedzy są następujące: poprawa widoczności wiedzy, co przyczynia się do przyspieszenia pozyskiwania zasobów do danego etapu projektu. Po drugie, przyporządkowanie procesów zarządzania projektami i wiedzą do określonych zasobów wiedzy, co pozwala na systemowe podejście do realizacji projektów B+R. Konstrukcja map wiedzy jest procesem złożonym z pięciu etapów. Dwa pierwsze kroki w tworzeniu mapy wiedzy, to:

1.Identyfikacja procesu, problemu lub zagadnienia, w których wykorzystywana jest wiedza.

2.Rozpoznanie źródeł wiedzy i zasobów, które stanowią podstawę rozwiązania problemu.

Wnioskodawca wskazuje, że proces konstruowania map wiedzy składa się z pięciu etapów:

1.Identyfikacji procesu, problemu lub zagadnienia, w których wykorzystywana jest wiedza.

2.Rozpoznania źródeł wiedzy i zasobów, które stanowią podstawę rozwiązania problemu.

3.Kodyfikacji zidentyfikowanych zasobów/źródeł w postaci dostępnej dla wszystkich członków organizacji.

4.Zintegrowania informacji o zasobach/źródłach użytkownikowi w formie graficznej, umożliwiającej odnajdowanie i lokalizację.

5.Ciągłej aktualizacji mapy środków i utrzymania jej wysokiej jakości.

Zasoby wiedzy potrzebne do zainicjowania projektu mają w dużej mierze charakter organizacyjny. Służą do powołania zespołu projektowego (...), biorąca udział w przeważającej mierze w opracowaniu innowacji jest produkowana w fazie realizacji projektu.

Wiedza poznawcza (...).

Wnioskodawca nie oferował produktów, ani innych usług, czy procesów w swojej działalności oraz we współpracy ze Spółką. Jedyne czynności, jakie wykonywane są dla Spółki to czynności opisane we wniosku. Od początku działalności współpracuje ze Spółką.

Wnioskodawca wykorzystywał technologie i języki, takie jak (...) i wykorzystuje nowoczesne praktyki (często nawet eksperymentalne), takie jak chociażby (...).

Wnioskodawca w miesięcznych harmonogramach - zestawieniach dla Spółki zaplanował sobie takie działania, jak budowa prototypów (tworzenie całkowicie nowych kodów źródłowych i nowych funkcjonalności), demonstracje, testowanie i walidację, a to wszystko zgodnie z zapotrzebowaniem składanym przez Spółkę (listą problemów prezentowanych do rozwiązania).

Realizacja przedsięwzięcia przebiegała w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów do tworzenia nowych zastosowań.

Pana pytania:

1)Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę za 2019 r., a co za tym idzie może wnieść korektę złożonej deklaracji PIT-36 za 2019 r., gdzie nie skorzystano z ulgi IP BOX ?

2)Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę za 2020 r., a co za tym idzie może wnieść korektę złożonej deklaracji PIT-36 za 2020 r., gdzie nie skorzystano z ulgi IP BOX ?

3)Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca mógł użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę za 2021 r., a co za tym idzie może wnieść korektę złożonej deklaracji PIT-36 za 2021 r, gdzie nie skorzystano z ulgi IP BOX ?

4)Czy w opisanym wyżej zdarzeniu Wnioskodawca może użyć stawki 5% od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania wytwarzanego przez Wnioskodawcę za 2022 r.?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do dochodów osiągniętych w 2019 r. dzięki współpracy ze wskazanym we wniosku o interpretację indywidualną podmiotem.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania. Z kolei zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Działalność badawczo-rozwojowa została zdefiniowana w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być zgodnie z art. 5a pkt 39 i 40 ww. ustawy rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. W myśl tych przepisów:

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

‒badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

‒badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadził on w 2019 r. działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu programowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży m.in. po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) z nastawieniem na rozwój i ulepszanie aplikacji w przyszłości.

Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem, w ocenie Wnioskodawcy, osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, w wyniku jego działań dochodzi do ulepszenia i rozwinięcia istniejącego kodu źródłowego w ten sposób, że jego wynikiem jest innowacyjny produkt – program komputerowy, przy czym dotychczas nie istnieje na rynku analogiczne oprogramowanie spełniające tego rodzaju kryteria. Niewątpliwie zatem produkt ten spełnia przesłanki uznania go za kwalifikowane IP, został bowiem rozwinięty i ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, należy do jednej z kategorii wymienionej w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (autorskie prawo do programu komputerowego) oraz podlega ochronie na podstawie przepisów odrębnych ustaw (prawa autorskiego).

Co więcej, zgodnie z objaśnieniami Ministra Finansów z 15 lipca 2019 r. dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej, dla kwalifikowanego IP, które zostało ulepszone lub rozwinięte brak jest wymogu uzyskania dodatkowego prawa ochronnego, bowiem co do zasady prawo to stanowi już ukończone, zdefiniowane rozwiązanie lub odkrycie. Przywołując za uzasadnieniem objaśnień, „rozwój”, czy też „ulepszenie” może dotyczyć sposobu wdrożenia i zastosowania w praktyce przedmiotu ochrony tego prawa. Wynik takiego ulepszenia czy rozwinięcia nie musi natomiast zostać objęty dodatkową ochroną. Poza tym, w zdecydowanej większości przypadków zasadnych dla kwalifikowanych IP nie jest możliwe uzyskanie dodatkowego prawa ochronnego do już wytworzonego IP.

Mając powyższe na względzie – w ocenie Wnioskodawcy – wynagrodzenie, które otrzymywał on za ukończenie projektu w 2019 r., który współtworzył, a o którym mowa powyżej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a tym samym – przy spełnieniu przez podatnika wymogów z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać będzie opodatkowaniu stawką w wysokości 5%, na podstawie art. 30ca ww. ustawy.

Wnioskodawca ma świadomość, że na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani: wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych; prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej; wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu; dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3; dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Wnioskodawca oświadcza, że zrealizował w 2019 r. obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box, a Wnioskodawca ma w tym zakresie własny wzór i formę ewidencjonowania takich zdarzeń. Ewidencja jest rzetelna.

Skoro Wnioskodawca w 2019 r. nie skorzystał z ulgi IP BOX, chociaż spełniał takie przesłanki to może złożyć korektę takiego zeznania PIT-36, gdyż termin 5 lat na złożenie korekty nie upłynął.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do dochodów osiągniętych w 2020 r. dzięki współpracy ze wskazanym we wniosku o interpretację indywidualną podmiotem.

komputerowego - podlegające ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

-badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

-badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadził w 2020 r. działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) z nastawieniem na rozwój i ulepszanie aplikacji w przyszłości.

Niewątpliwie zatem produkt ten spełnia przesłanki uznania go za kwalifikowane IP, został bowiem rozwinięty i ulepszony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, należy do jednej z kategorii wymienionej w art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (autorskie prawo do programu komputerowego) oraz podlega ochronie na podstawie przepisów odrębnych ustaw (prawa autorskiego).

Mając powyższe na względzie – w ocenie Wnioskodawcy – wynagrodzenie, które otrzymywał on za ukończenie projektu w 2020 r., który współtworzył, a o którym mowa powyżej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a tym samym – przy spełnieniu przez podatnika wymogów z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać będzie opodatkowaniu stawką w wysokości 5%, na podstawie art. 30ca ww. ustawy.

Wnioskodawca oświadcza, że zrealizował w 2020 r. obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box, a Wnioskodawca ma w tym zakresie własny wzór i formę ewidencjonowania takich zdarzeń. Ewidencja jest rzetelna.

Skoro Wnioskodawca w 2020 r. nie skorzystał z ulgi IP BOX, chociaż spełniał takie przesłanki to może złożyć korektę takiego zeznania PIT-36, gdyż termin 5 lat na złożenie korekty nie upłynął.

Ad. 3

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do dochodów osiągniętych w 2021 r. dzięki współpracy ze wskazanym we wniosku o interpretację indywidualną podmiotem.

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadził w 2021 r. działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po drugie, prace te obejmują wykorzystywanie wiedzy i umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania nowoczesnej platformy web, przy wykorzystaniu wiedzy z zakresu najnowszych technologii wytwarzania oprogramowania. Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) z nastawieniem na rozwój i ulepszanie aplikacji w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem, w ocenie Wnioskodawcy, osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie – w ocenie Wnioskodawcy – wynagrodzenie, które otrzymywał za ukończenie projektu w 2021 r., który współtworzył, a o którym mowa powyżej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a tym samym – przy spełnieniu przez podatnika wymogów z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać będzie opodatkowaniu stawką w wysokości 5%, na podstawie art. 30ca ww. ustawy.

Wnioskodawca oświadcza, że zrealizował w 2021 r. obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box, a Wnioskodawca ma w tym zakresie własny wzór i formę ewidencjonowania takich zdarzeń. Ewidencja jest rzetelna.

Skoro Wnioskodawca w 2021 r. nie skorzystał z ulgi IP BOX, chociaż spełniał takie przesłanki to może złożyć korektę takiego zeznania PIT-36, gdyż termin 5 lat na złożenie korekty nie upłynął.

Ad. 4

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do dochodów osiągniętych w 2022 r. dzięki współpracy ze wskazanym we wniosku o interpretację indywidualną podmiotem.

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadził w 2022 r. działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając powyższe na względzie – w ocenie Wnioskodawcy – wynagrodzenie, które otrzymywał za ukończenie projektu w 2022 r., który współtworzył, a o którym mowa powyżej, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, a tym samym – przy spełnieniu przez podatnika wymogów z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać będzie opodatkowaniu stawką w wysokości 5%, na podstawie art. 30ca ww. ustawy.

Wnioskodawca oświadcza, że zrealizował w 2022 r. obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box, a Wnioskodawca ma w tym zakresie własny wzór i formę ewidencjonowania takich zdarzeń. Ewidencja jest rzetelna.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak wynika z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

a)wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,

b)polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,

c)polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

‒prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy :

Za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

a)odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;

b)są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;

c)wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy :

Ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.)

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one:

prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2022 r. poz. 574, z późn. zm.):

Badania naukowe są działalnością obejmującą:

1)badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

2)badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Natomiast zgodnie art. 4 ust. 3 ww. ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce:

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej jako członek zespołu w zakresie swoich zadań wytwarza Pan oprogramowanie aplikacji (...). W projekt, nad którym Pan pracuje, zaangażowani są inni członkowie zespołu, współpracujący ze Spółką. Poszczególni członkowie zespołu wytwarzali kolejne odrębne moduły i funkcjonalności, które składają się na jeden system (...) W przypadku współtworzenia programów komputerowych, autorskie prawo do programu komputerowego przysługiwało Panu w zakresie wytworzonej części/fragmentu programu komputerowego. Prawa autorskie do programów komputerowych wytworzonych w całości przez Pana nie przysługiwały innym osobom. W przypadku, gdy wytworzył Pan fragment programu komputerowego, w stosunku do której to części/fragmentu przysługiwało autorskie prawo majątkowe, nie przysługiwały komuś innemu. W sytuacji, gdy w efekcie prowadzonych przez Pana prac powstała część oprogramowania, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – stanowiła program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy, to wszyscy współtwórcy, w tym Pan przenosili razem (łącznie) na rzecz Spółki na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego. Tworzenie aplikacji webowej zarówno w części serwerowej, jak i w części interfejsu użytkownika oznacza, że powstają części składające się ostatecznie na jeden program komputerowy, którego jest Pan współtwórcą, jednak te poszczególne części również są programami komputerowymi stworzonymi osobno przez poszczególnych programistów, a w tym przez Pana. Aplikacja jest programem komputerowym składającym się z wielu programów komputerowych.

Przedmiotowe oprogramowanie aplikacji (...). Aplikacja dodatkowo (...).

Oprogramowaniem jest (...).

Oprogramowanie zostało wytworzone w oparciu o: (...). Wytworzony i później ulepszony został moduł powiadomień, ulepszony moduł wykrywania niezgodnych z regulaminem użytkowników. Ulepszony został moduł automatycznego testowania aplikacji.

Na wstępie trzeba podkreślić, że z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętnoścido tworzenia nowych lub ulepszenia istniejących produktów/usług. Wobec powyższego ocena czy prowadzone przez Pana prace programistyczne stanowią działalność badawczo-rozwojową dokonana zostanie w kontekście wskazanych przez Pana efektów tych prac (programów opisanych we wniosku).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

We wniosku wskazał Pan, że wytwarzanie, ulepszanie i rozwijanie oprogramowania ma miejsce w ramach działalności o charakterze twórczym, podejmowanej w sposób systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) w celu zwiększania zasobów wiedzy lub wykorzystywania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.W ramach prowadzonej działalności nabywa Pan, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych funkcjonalności omawianego oprogramowania.

W uzupełnieniu wniosku wskazał Pan, że innowacyjność oprogramowania polega m.in. na napisaniu i wykorzystaniu zaawansowanych (unikatowych) algorytmów, w tym również machine learning. Aplikacja posiada (...). Wykorzystane są rozbudowane oraz jedyne w swoim rodzaju (pod względem skuteczności działania) systemy (...) oraz mechanizmy (...).

Modyfikuje Pan kod aplikacji wprowadzając zmiany:

‒ usprawniające jej wydajność,

‒ optymalizujące zużywane przez nią zasoby,

‒ dodające nowe funkcje,

‒ dodające funkcje eksperymentalne, wypływające na zachowania użytkowników,

‒ dodające testy automatyczne sprawdzające poprawność działania aplikacji,

‒ dodające testy automatyczne symulujące działania użytkownika,

‒ dodające funkcje mierzące wydajność lub/i zachowania użytkowników.

Na podstawie zebranych danych proponuje Pan możliwy kierunek rozwoju aplikacji.

Oryginalność oprogramowania polega na tym, że nie istniał wcześniej tak skomponowany kod źródłowy/kod programistyczny, jak ten, jaki Pan napisał. Dobór algorytmów, ciągów komend i instrukcji zawsze jest zależny od Pana indywidualnej inwencji.

Zatem prowadzona przez Pana działalność w zakresie tworzenia opisanych programów komputerowych ma twórczy charakter.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN, słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Wyjaśnił Pan, że działalność, w ramach której tworzy/rozwija Oprogramowanie podejmowana jest w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonych celów do osiągnięcia. Systematyczność w odniesieniu do podejmowanych przez Pana działań w zakresie opisanych we wniosku czynności polega na tym, że działania podejmowane są w ułożony, metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu komputerowego, tj. określenie celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja i zakończenie.

Dla każdego projektu przyjmuje Pan harmonogram, według którego realizowane są poszczególne etapy prac oraz zapewnia odpowiednie zasoby techniczne (np. w postaci sprzętu komputerowego). Ze względu na charakter branży, nieustannie poszerza Pan swoją wiedzę na temat algorytmów, bezpieczeństwa czy języków programowania, aby móc wykorzystać ją w prowadzonej działalności.

Zatem kolejne kryterium definicji działalności badawczo-rozwojowej w odniesieniu do wskazanych przez Pana programów komputerowych jest spełnione.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Z opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy Pan (w tym współtworzy, rozwija i ulepsza) oprogramowanie, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje tego w takiej skali. Zasobami wiedzy, które Pan wykorzystuje przy planowaniu projektu są technologie informatyczne, czyli Pana wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować ma program przez Pana wytworzony. Wskazuje Pan także, że wykonywane czynności nie są projektami powtarzalnymi – wymagają indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz ma dotyczyć innego środowiska programowego, sprzętowego lub biznesowego.

W uzupełnieniu wniosku dodaje Pan, że przed rozpoczęciem realizacji oprogramowania dysponował takimi zasobami wiedzy jak: znajomość rozwiązań i technologii (…), wiedzą na temat: problemu, jaki należy rozwiązać; wytycznych i celów, jakie postawione były w danym miesięcznym harmonogramie. Przy wykorzystaniu tych składników opracowywał Pan nowe twórcze Oprogramowanie. Zasoby wiedzy potrzebne do zainicjowania projektu mają w dużej mierze charakter organizacyjny. Służą do powołania zespołu projektowego (...).

Wytworzone oprogramowanie polega na połączeniu najnowszych języków i technologii takich jak (...) oraz wykonane zostaje w oparciu o zestaw nowoczesnych praktyk zarówno od strony serwera jak i od strony użytkownika, jak na przykład tworzenie w oparciu podejścia (...)

Zatem powyższe pozwala uznać, że wykorzystuje Pan istniejące zasoby wiedzy w celu tworzenia nowych zastosowań.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.:

‒ badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz

‒ prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

• nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

• łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

• kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

• wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

• nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

• łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzy wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

• kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

• wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

• planowaniu produkcji oraz

• projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Jak sam Pan wskazuje we wniosku, w ramach prowadzonej działalności nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępne aktualnie wiedzę i umiejętności, w tym m.in. z zakresu narzędzi informatycznych i oprogramowania, w celu tworzenia nowych zastosowań (nowych lub ulepszonych produktów, procesów lub usług) w postaci nowych funkcjonalności omawianego oprogramowania.

W uzupełnieniu wniosku dodaje Pan, że efekty Pana pracy (w zakresie tworzenia, w tym współtworzenia, rozwijania i ulepszania):

‒ zawsze odznaczały się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze były kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej.

‒ nie były efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności; programistycznych i której rezultaty dało się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny;

‒ nie były jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów zlecanych przez Spółkę.

Każdorazowo Pana zadania polegają na tworzeniu nowych funkcjonalności. Tworzy Pan oprogramowanie komputerowe lub jego część. W obu przypadkach efekty pracy mają charakter twórczy są oryginalne i nie mają charakteru powtarzalnego, wymagają określonych umiejętności programistycznych.

Zatem powyższe pozwala uznać, że opisana działalność w zakresie tworzenia wymienionych programów spełnia warunki do uznania jej za prace rozwojowe.

W konsekwencji, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy, działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym podkreślić, że działalnością badawczo-rozwojową nie jest całość usług świadczonych przez Pana ani też całość prowadzonej przez Pana działalności programistycznej, ale wyłącznie te działania, które ściśle dotyczą tworzenia innowacyjnych rozwiązań służących stworzeniu nowego produktu - takich jak te, które zostały wymienione we wniosku i jego uzupełnieniu, i w warunkach działalności wynikających z wniosku i jego uzupełnienia.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od (...) 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1)patent,

2)prawo ochronne na wzór użytkowy,

3)prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,

4)prawo z rejestracji topografii układu scalonego,

5)dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,

6)prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,

7)wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),

8)autorskie prawo do programu komputerowego

‒ podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Stosownie do art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Zatem, podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Podkreślić należy, że w celu skorzystania z opodatkowania dochodów na podstawie art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik ma obowiązek na bieżąco prowadzić odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, czyli od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ww. ustawy. Przepisy o IP BOX nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Jak wcześniej rozstrzygnięto, tworzy Pan programy komputerowe w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie sprawy wskazał Pan, że wszystkie czynności, które realizował w zakresie tworzenia, w tym współtworzenia, rozwijania i ulepszania prowadziły do powstania utworów (odrębnych programów komputerowych), które podlegały ochronie zgodnie z art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, do których przenoszone były autorskie prawa majątkowe.

Pana wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw do programów komputerowych, zawiera się w należnościach z tytułu świadczonych usług na rzecz kontrahentów. Przysługują Panu osobiste i majątkowe prawa autorskie do tych programów, aż do ich odpłatnego zbycia – w przypadku praw majątkowych – na rzecz kontrahenta. Wskazał Pan, że prawa autorskie do oprogramowania są przenoszone w oparciu o postanowienia umowne wskazane w umowie z kontrahentem w ramach wynagrodzenia umownego.

Ponadto z treści wniosku wynika, że od stycznia 2019 r. prowadzi Pan na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję, o której mowa w art. 30cb ustawy o PIT. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box. W tym zakresie ma Pan własny wzór i formę ewidencjonowania takich zdarzeń. Ewidencja jest rzetelna. Dodatkowo w uzupełnieniu wskazał Pan, że w odrębnej ewidencji wyodrębniał:

- przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę) przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane, jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2059 ze zm. dalej: „ustawa o PAIPP”).

Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o PAIPP:

Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, autorskie prawo do programu komputerowego (Oprogramowanie), wytwarzane w opisanych warunkach przez Pana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego (Oprogramowanie) stanowi dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym, na podstawie art. 30ca ust. 1 ww. ustawy, może Pan zastosować stawkę opodatkowania 5% do dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej za lata 2019-2022.

Należy podkreślić, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

‒ dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz

‒ wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Zgodnie z treścią art. 81 § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Przy czym, zgodnie z art. 3 pkt 5 Ordynacji podatkowej:

Ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia, sprawozdania oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

W myśl art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej:

Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym – poprawnym już – wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Przepisy Ordynacji podatkowej nie określają szczególnych terminów, w których przysługuje powyższe uprawnienie. Należy więc powiązać tę możliwość z zobowiązaniem podatkowym, którego deklaracja (zeznanie) dotyczy. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe, czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej). Okoliczności skutkujące przerwaniem lub zawieszeniem biegu przedawnienia wymienione zostały w art. 70 i art. 70a Ordynacji podatkowej.

Zatem, jeżeli w złożonych zeznaniach w latach 2019-2021 nie zastosował Pan 5% stawki podatku od uzyskiwanego w tych latach kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, to przysługuje Panu prawo do złożenia korekty zeznań, zgodnie z art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej.

Zaznaczyć jednak trzeba, że ostateczna ocena prawidłowości złożonych korekt leży w kompetencji właściwego dla złożenia tych korekt organu podatkowego.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego, stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyraża swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania organ uzna, że zdarzenie opisane we wniosku różni się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pana chroniła.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA),

albo

• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.).

Co daje cost-segregation w wycenie wartości początkowej instalacji fotowoltaicznej

Ulgi podatkowe na innowacje i rozwój

Dane dokumentu

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 22 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDST2-2.4011.138.2023.5.RS