Interpretacja indywidualna z dnia 28 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.572.2023.2.AB

Opodatkowanie oraz brak zwolnienia z VAT sprzedaży nieruchomości niezabudowanej

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłgo w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

2 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 22 marca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania oraz braku zastosowania zwolnienia przy sprzedaży działki nr (…).

Uzupełnił go Pan pismem z 12 września 2023 r. (wpływ 18 września 2023 r.)

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości niezabudowanej położonej w miejscowości (...), gmina (...), oznaczonej nr. ewid. (...), o powierzchni (...) ha, dla której prowadzona jest księga wieczysta przez Sąd Rejonowy w (...), Wydział (...) Ksiąg Wieczystych, oznaczona KW nr (...). Działka ta w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest na cele dróg wewnętrznych, zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej, terenów zieleni innej, usług oświaty, zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej - tym samym przeznaczona jest m.in pod zabudowę. Plan zagospodarowania przestrzennego zatwierdzony został Uchwałą Rady Gminy (...) nr (…) z dnia (...) 2019 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy (...) w obrębie ewidencyjnym (...) w rejonie (...). Z uwagi na okoliczność, że działkę objęto miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, brak jest decyzji o warunkach zabudowy. Nieruchomość nie jest objęta decyzją o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Natomiast w ewidencji gruntów stanowi ona grunty rolne. Od momentu nabycia nieruchomości w 1996 r. na podstawie umowy sprzedaży do chwili obecnej nieruchomość wykorzystywana jest przez Wnioskodawcę na cele rolnicze. W akcie notarialnym stanowiącym podstawę nabycia nieruchomości w 1996 r. brak jest jakichkolwiek zapisów o opodatkowaniu transakcji podatkiem od towarów i usług, zwolnieniu od tego podatku, czy też niepodleganiu temu podatkowi Nieruchomość została sprzedana jako nieruchomość rolna.

Wnioskodawca na skutek transakcji nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Obecnie jest ona wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele rolnicze. Wnioskodawca jest rolnikiem indywidualnym. Jest on zarejestrowany jako podatnik czynny podatku VAT.

Wnioskodawca zamierza sprzedać nieruchomość na rzecz osoby trzeciej - (...), który zamierza na nieruchomości wybudować zabudowę wielorodzinną. Strony uzgodniły już zasady i warunki transakcji. Strony zamierzają zawrzeć umowę przedwstępną, na mocy której Nabywca wpłaci zadatek po zawarciu umowy przedwstępnej. Umowa będzie zaś warunkowa z uwagi na konieczność przeprowadzenia przez Nabywcę badań geologicznych na terenie nieruchomości, które potwierdzą możliwość przeprowadzenia przedsięwzięcia inwestycyjnego planowanego przez Nabywcę w zakresie zabudowy mieszkaniowej jedno lub wielorodzinnej.

W uzupełnieniu wskazał Pan, że:

Ad.1.

Rejestracja jako czynny podatnik VAT wynikała z faktu prowadzonej działalności rolniczej.

Ad.2.

Działka nr (...) jako nieruchomość rolna została nabyta na własne cele związane z prowadzoną działalnością rolniczą.

Ad.3.

Działka była wykorzystywana na działalność rolniczą. Płody rolne pochodzące z nieruchomości były przeznaczane na wykarmianie bydła.

Ad.4.

Działka nr (...) jako element gospodarstwa rolnego była wykorzystywana w działalności rolniczej H.K..

Ad.5.

H.K. nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Ad.6.

H.K. nigdy nie dokonywał sprzedaży płodów rolnych pochodzących z działki nr (...). Płody rolne są wykorzystywane w gospodarstwie rolniczym (pasza dla bydła).

Ad.7.

Działka ta nigdy nie była przedmiotem najmu ani dzierżawy.

Ad.8.

H.K. nie występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego, jednakże w momencie przystąpienia gminy do sporządzenia planu brał aktywny udział w procesie planistycznym celem zmiany przeznaczenia gruntu. Wynikało to z faktu, że w najbliższym sąsiedztwie zaczęła powstawać zabudowa jedno i wielorodzinna.

Ad.9.

H.K. nie wnosił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Ad.10.

H.K. nie podejmował żadnych działań dotyczących zwiększenia wartości działki nr (...).

Ad.11.

Strony zawarły umowę rezerwacyjną przedmiotowej nieruchomości. W treści umowy zawarto zapis, że umowa rezerwacyjna przestaje obowiązywać (zostanie rozwiązana), w przypadku gdyby wynik badania geologicznego nie potwierdził zdatności choćby w części możliwości przeprowadzenie przedsięwzięcia inwestycyjnego planowanego przez Kupującego w zakresie zabudowy mieszkaniowej jedno lub wielorodzinnej lub też w przypadku gdyby koncesja na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż ropy naftowej i gazu ziemnego oraz na wydobywanie ropy naftowej i gazu ziemnego ze złóż w obszarze (…) nr (…) z dnia (...).2016 r. utrudniła lub uniemożliwiła choćby w części możliwość przeprowadzenia przedsięwzięcia inwestycyjnego planowanego przez Kupującego. W umowie rezerwacyjnej brak jest zapisów warunkujących zawarcie umowy sprzedaży od udzielenia pełnomocnictwa. Umowa rezerwacyjna nie zawiera innych warunków.

Ad.12.

W związku z planowaną sprzedażą nieruchomości nie udzielano żadnych pełnomocnictw, za wyjątkiem pełnomocnictwa dla r.pr. K.R. do reprezentowania w niniejszym postępowaniu.

Ad.13.

Syn Wnioskodawcy – R.K. umieścił ogłoszenie o sprzedaży działki na portalu (...). Były to jedyne działania marketingowe. Nie zawarto żadnych umów pośrednictwa w sprzedaży.

Ad.14.

Powodem sprzedaży działki jest wola dywersyfikacji majątku i pozyskanie środków finansowych. Obecnie brak jest konkretnych planów inwestycyjnych na co środki finansowe zostaną przeznaczone.

Ad.15.

H.K. nie planuje obecnie sprzedawać innych nieruchomości. Pozostałe nieruchomości, które posiada oznaczone są następującymi numerami KW: (...), (...), (...), (...), (...), (...) , (...), (...), (...), (...).

Ad.16.

Obecnie brak jest konkretnego przeznaczenia środków. Najpewniej będą one stanowiły oszczędności i zabezpieczenie na przyszłość z uwagi na wiek Wnioskodawcy.

Ad.17.

H.K. sprzedał w zakresie niezwiązanym z zaspokojeniem potrzeb mieszkaniowych dokonał (...).2023r. sprzedaży udziału wynoszącego 50/60 stanowiącej niezabudowanych działek gruntu - grunty orne w nieruchomości o łącznej powierzchni (...) ha. Udział w prawie własności nieruchomości nabyto w drodze przysądzenia własności w postępowaniu egzekucyjnym na podstawie prawomocnego orzeczenia Sądu – z dnia (...).2013 r. sygn. akt (...). Została ona nabyta jako forma lokacji kapitału i gromadzenia oszczędności. Nieruchomość przez okres od nabycia do chwili zbycia nie była wykorzystywana. Przyczyną sprzedaży była wola uporządkowania prawa własności z współwłaścicielami, środki uzyskane zostaną przeznaczone na pokrycie bieżących potrzeb życiowych, wcześniej nieruchomości.

Ad.18.

Zgodnie z treścią miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego:

Dla terenów zieleni ustala się: dopuszczenie: upraw ogrodniczych, lokalizacji urządzeń sportowo-rekreacyjnych, w tym zabawowych, sytuowania obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej, w tym zbiorczych szczelnych zbiorników bezodpływowych na ścieki komunalne oraz zbiorników retencyjnych na wody opadowe, lokalizacji miejsc parkingowych, tablic informacyjnych, podziału nieruchomości. Zakazuje się zakaz: wznoszenia budynków, jak także tworzenia hałd, nasypów i sadzenia roślinności wysokiej w obrębie wyznaczonego w planie pasa technologicznego linii elektroenergetycznej 400 kV (...), realizacji przydomowych oczyszczalni ścieków, odprowadzania ścieków komunalnych do urządzeń melioracyjnych, drenarskich lub bezpośrednio do gruntu, realizacji inwestycji mogących zawsze znacząco oddziaływać na środowisko, określonych w przepisach odrębnych, z wyłączeniem realizacji inwestycji celu publicznego, lokalizacji składowisk odpadów, spalarni odpadów oraz innych. Dla usług oświaty miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego nie wprowadza szczegółowych postanowień. 

Ad.19.

Na pytanie Organu: „Czy w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego znajdują się na działce nr (...) linie rozgraniczające tereny zieleni innej od terenów przeznaczonych na cele dróg wewnętrznych, zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej, zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej?” odpowiedział Pan - Tak - w załączeniu mapa stanowiąca załącznik do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Ad.20.

Na pytanie Organu: Czy w Miejscowym Planie Zagospodarowania Przestrzennego znajdują się na działce nr (...) linie rozgraniczające usług oświaty od terenów przeznaczonych na cele dróg wewnętrznych, zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej, zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej?” odpowiedział Pan - Tak - w załączeniu mapa stanowiąca załącznik do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego odpowiedział Pan - Tak – w załączeniu mapa stanowiąca załącznik do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

Ad.21.

Nieruchomość nabyta została przed wejściem w życie obowiązującej ustawy o VAT. Była to transakcja w obrocie prywatnym, a więc niepodlegającym wówczas obowiązującej ustawie o podatku VAT od towarów i usług.

Ad.22.

Czynność udokumentowana była wyłącznie umową sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego.

Ad.23.

Nieruchomość była wykorzystywana w gospodarstwie rolnym H.K., a więc działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Pytanie (oznaczone we wniosku nr 1)

1. Czy, w opisanym stanie faktycznym, planowana dostawa Nieruchomości jako nieruchomość stanowiąca zgodnie z miejscowym pianiem zagospodarowania przestrzennego stanowiąca tereny budowlane pomimo widnienia tych nieruchomości w ewidencji gruntów jako tereny rolne, będzie korzystała z zwolnienia przewidzianego w art 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, czy też będzie ona opodatkowana tymże podatkiem?

Pana stanowisko w sprawie (stanowisko w zakresie pytania nr 1 przeformułowane w uzupełnieniu z 12 września 2023 r.)

Ad.1.

W ocenie Wnioskodawcy transakcja sprzedaży nieruchomości wiązać się będzie z obowiązkiem naliczenia podatku VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (dalej ustawa o VAT) dostawa nieruchomości niezabudowanych dokonywana przez podatnika VAT podlega opodatkowaniu VAT w stawce 23% o ile dotyczy terenów budowlanych (art. 43 ust. 1 pkt 9 a contrario). Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W konsekwencji przytoczonej powyżej przesłanki prawnej o przeznaczeniu danego gruntu decydować będą akty prawa miejscowego, czyli uchwalony dla danego terenu miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub akt indywidualny prawa administracyjnego, czyli decyzja o warunkach zabudowy. Z punktu widzenia ustalenia statusu nieruchomości pod kątem jej opodatkowania VAT nie ma natomiast znaczenia przeznaczenie działki w ewidencji gruntów i budynków i sposób jej faktycznego wykorzystania. Z zapisów obowiązującego MPZP dla terenu, na którym zlokalizowana jest Nieruchomość, wynika, że jest on przeznaczony pod zabudowę inwestycyjną (cele dróg wewnętrznych, zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej, terenów zieleni innej, usług oświaty, zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej). Tym samym stanowi on teren budowlany, którego dostawa przez podatnika VAT podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Niemniej warunkiem koniecznym opodatkowania danej dostawy podatkiem VAT jest również to, aby taka dostawa była dokonywana przez podatnika VAT. W tym kontekście należy zatem rozważyć, czy można przypisać status podatnika podatku VAT w odniesieniu do planowanej sprzedaży. Należy mieć na uwadze, że status podatnika można uzyskać nie tylko w wyniku rejestracji dla celów VAT, czy też wpisu działalności do rejestru. Może go uzyskać również osoba, która faktycznie wystąpi w charakterze podatnika, czyli stanie się podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę nie jest związana z obrotem nieruchomościami, a jest działalnością typowo rolniczą nie zmienia to jednak faktu, że jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Analizując zatem stan faktyczny należy dojść do przekonania, że w niniejszej sprawne istnieją argumenty dla uznania, że Sprzedający w związku z planowaną sprzedażą Nieruchomości będzie posiadać status podatnika VAT. Za takim stanowiskiem przemawiać może przede wszystkim fakt, że Sprzedający w przeszłości podejmował aktywne działania co do opracowania MPZP dla przedmiotowej nieruchomości, którego następstwem była zmiana przeznaczenia terenu z rolnego na przeznaczony pod budownictwo mieszkaniowe, co może być uznane za przejaw zaangażowania środków podobnych do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców, mający cechy typowego działania handlowca.

Z punktu widzenia możliwości przypisania Sprzedającemu statusu podatnika VAT, istotne znaczenie ma również fakt, że Sprzedający nie wykorzystywał Nieruchomości w celach prywatnych - a w celach związanych z prowadzoną działalnością rolniczą.

W konsekwencji - w kontekście całokształtu okoliczności, jakie towarzyszą niniejszej sprawie - Sprzedający uważa, że planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości nie będzie mieścić się w ramach zwykłego gospodarowania majątkiem prywatnym i tym samym w odniesieniu do planowanej transakcji sprzedaży będzie podatnikiem podatku VAT, a planowana transakcja będzie opodatkowana podatkiem VAT.

W ocenie Wnioskodawcy transakcja sprzedaży nieruchomości wiązać się będzie z obowiązkiem naliczenia podatku VAT i nie będzie korzystała z zwolnienia przewidzianego w art 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT.

Na gruncie ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (dalej ustawa o VAT) dostawa nieruchomości niezabudowanych dokonywana przez podatnika VAT podlega opodatkowaniu VAT w stawce 23% o ile dotyczy terenów budowlanych (art. 43 ust. 1 pkt 9 a contrario). Zgodnie z art. 2 pkt 33 ustawy o VAT przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. W konsekwencji przytoczonej powyżej przesłanki prawnej o przeznaczeniu danego gruntu decydować będą akty prawda miejscowego, czyli uchwalony dla danego terenu miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub akt indywidualny prawa administracyjnego, czyli decyzja o warunkach zabudowy. Z punktu widzenia ustalenia statusu nieruchomości pod kątem jej opodatkowania VAT nie ma natomiast znaczenia przeznaczenie działki w ewidencji gruntów i budynków i sposób jej faktycznego wykorzystania. Z zapisów obowiązującego MPZP dla terenu, na którym zlokalizowana jest Nieruchomość, wynika, że jest on przeznaczony pod zabudowę inwestycyjną (cele dróg wewnętrznych, zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej, terenów zieleni innej, usług oświaty, zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej). Tym samym stanowi on teren budowlany, którego dostawa przez podatnika VAT podlega opodatkowaniu w podstawowej stawce 23%.

Niemniej warunkiem koniecznym opodatkowania danej dostawy podatkiem VAT jest również to, aby taka dostawa była dokonywana przez podatnika VAT. W tym kontekście należy zatem rozważyć, czy można przypisać status podatnika podatku VAT w odniesieniu do planowanej sprzedaży. Należy mieć na uwadze, że status podatnika można uzyskać nie tylko w wyniku rejestracji dla celów VAT, czy też wpisu działalności do rejestru. Może go uzyskać również osoba, która faktycznie wystąpi w charakterze podatnika, czyli stanie się podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę nie jest związana z obrotem nieruchomościami, a jest działalnością typowo rolniczą nie zmienia to jednak faktu, że jest on zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Pan przedstawił we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy:

Należy przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa wart.7 ust. 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy podlega jednak opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Natomiast art. 15 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Na podstawie art. 15 ust. 5 ustawy

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności, konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

W tym miejscu należy również wskazać, że na podstawie art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 str. 1 ze zm.), zwanej dalej Dyrektywą 2006/112/WE Rady:

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b Dyrektywy 2006/112/WE Rady wskazano, że:

Zgodnie z art. 12 ust. 3 Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

W myśl art. 2 ust. 1 lit. a Dyrektywy 2006/112/WE Rady:

Analiza powyższych przepisów prawa wspólnotowego wskazuje, że podatnikiem podatku od towarów i usług może być każda osoba, która okazjonalnie dokonuje czynności opodatkowanych, przy czym czynności te powinny być związane z działalnością zdefiniowaną jako działalność gospodarcza, tj. wszelką działalnością producentów, handlowców i osób świadczących usługi, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług w świetle powyższych przepisów, jest spełnienie dwóch przesłanek łącznie: po pierwsze dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie – czynność została wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej ani też nie został wykorzystany w trakcie jego posiadania na cele działalności gospodarczej.

W kontekście powyższych rozważań nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej, a tylko np. wyzbywa się majątku osobistego. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Powyższe oznacza, że dostawa towarów, w tym przypadku nieruchomości, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy czynność podlegającą opodatkowaniu wykona podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik.

Jednocześnie okoliczności dokonania tej czynności powinny nosić znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w ustawie, tzn. powinny polegać na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub pewnym okresem trwania. Zatem, czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej.

Należy stwierdzić, że każdy kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług. Tym samym, wykorzystywanie majątku osobistego stanowi również działalność gospodarczą, jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży, w tym przypadku nieruchomości, jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej.

Wobec tego nie jest działalnością handlową, a zatem i gospodarczą sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty ani też wykorzystany w trakcie jego posiadania w celu jego odsprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zatem, status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonywania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT, istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów cytowanej wyżej ustawy.

Mając na względzie definicję działalności gospodarczej, zawartą w art. 15 ust. 2 ustawy, należy uznać, że działalność rolnicza, o której mowa w art. 2 pkt 15 ustawy, mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Zatem rolnik, w świetle przepisów ustawy – co do zasady – posiada status podatnika prowadzącego działalność gospodarczą (działalność rolniczą). Co istotne, w sytuacji gdy rolnik dokona rejestracji i uzyska miano podatnika podatku VAT czynnego, oznacza to, że prowadzi on działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem VAT według właściwej stawki tego podatku.

Uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

W niniejszej sprawie należy przytoczyć – celem wyjaśnienia – orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r., w sprawach C-180/10 i C-181/10. I tak, z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W powyższym wyroku Trybunał stwierdził również, że osoby fizycznej, która prowadziła działalność rolniczą na gruncie nabytym ze zwolnieniem z podatku od wartości dodanej i przekształconym wskutek zmiany planu zagospodarowania przestrzennego niezależnej od woli tej osoby w grunt przeznaczony pod zabudowę, nie można uznać za podatnika podatku od wartości dodanej w rozumieniu art. 9 ust. 1 i art. 12 ust. 1 Dyrektywy 2006/112, zmienionej Dyrektywą 2006/138, kiedy dokonuje ona sprzedaży tego gruntu, jeżeli sprzedaż ta następuje w ramach zarządu majątkiem prywatnym tej osoby. Okoliczność, że osoba ta jest „rolnikiem ryczałtowym” w rozumieniu art. 295 ust. 1 pkt 3 dyrektywy 2006/112, zmienionej dyrektywą 2006/138, jest w tym zakresie bez znaczenia.

Jednakże co ważne, wskazane orzeczenie Trybunału odnosiło się do rolnika, który korzystał ze zwolnienia od podatku VAT. Natomiast w przypadku, gdy sprzedaży działki należącej do przedsiębiorstwa rolnego dokonuje rolnik będący czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT, należy uznać, że mamy do czynienia z działalnością gospodarczą podejmowaną przez podatnika VAT czynnego.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pan sprzedać działkę niezabudowaną nr (...). Działka nr (...) jako nieruchomość rolna została nabyta na własne cele związane z prowadzoną działalnością rolniczą. Działka była wykorzystywana na działalność rolniczą. Działka nr (...) jako element gospodarstwa rolnego była wykorzystywana w Pana działalności rolniczej. Zarejestrował się Pan jako czynny podatnik VAT w związku z faktem prowadzonej działalności rolniczej.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy Pana wątpliwości dotyczą ustalenia, czy sprzedaż działki nr (...) podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów (w tym nieruchomości gruntowej) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz zamiar, z jakim została zrealizowana i okoliczności, w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań, jakie Pan podjął w odniesieniu do działki będącej przedmiotem sprzedaży.

Przechodząc na grunt rozpatrywanej sprawy należy stwierdzić, że fakt prowadzenia działalności rolniczej, z tytułu której jest Pan czynnym podatnikiem podatku VAT i wykorzystywania przedmiotowej działki jako element gospodarstwa rolnego w działalności rolniczej, ma znaczenie dla opodatkowania podatkiem VAT dostawy przedmiotowej działki. W niniejszej sprawie przedmiotowa nieruchomość została nabyta z zamiarem wykorzystania jej do działalności rolniczej i tak też była wykorzystywana do działalności rolniczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. Z okoliczności sprawy nie wynika, że działka ta była wykorzystywana w celach osobistych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że działka nr (...) nie był wykorzystywane przez Pana w celach prywatnych (osobistych) w całym okresie jej posiadania. Jak wynika z okoliczności sprawy przedmiotem sprzedaży będzie ww. działka, która była wykorzystywane w działalności gospodarczej (działalności rolniczej), z tytułu której Pan jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Zatem, w odniesieniu do sprzedaży przedmiotowej działki nr (...), nie można uznać, że przedmiotem dostawy będzie składnik Pana majątku osobistego, a jej sprzedaż, będzie stanowiła realizację prawa do rozporządzania majątkiem osobistym.

Zaznaczenia bowiem wymaga, że ze wskazanego powyżej orzeczenia C-291/92 wynika, że aby nieruchomości nie stanowiły majątku związanego z działalnością gospodarczą, nie mogą one służyć takiej działalności w całym okresie ich posiadania.

Tak więc analiza przedstawionego we wniosku opisu sprawy, powołanych regulacji oraz aktualnego orzecznictwa, prowadzi do wniosku, że należy Pana uznać za podatnika podatku od towarów i usług z tytułu sprzedaży działki nr (...).

W konsekwencji, skoro w przedmiotowej sprawie występują przesłanki stanowiące podstawę uznania Pana za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, to czynność sprzedaży przez Pana działki nr (...), będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana lub korzystać ze zwolnienia z podatku.

Zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Z kolei zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy :

W świetle art. 2 pkt 33 ustawy,

Powyższe oznacza, że generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane (przeznaczone pod zabudowę). Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., nieprzeznaczonymi pod zabudowę – są zwolnione od podatku VAT.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t.j. Dz. U. z 2023 r., poz. 977 ze zm.),

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Tym samym, w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, odpowiada więc także treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustala się na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Zatem, ustawa nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Z opisu sprawy wynika, że zamierza Pan sprzedać niezabudowana działkę nr (...). Działka ta w planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest na cele dróg wewnętrznych, zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej, terenów zieleni innej, usług oświaty, zabudowy mieszkaniowej wielorodzinnej. Ponadto jak wynika z opisu sprawy dla terenów zieleni ustala się: dopuszczenie: upraw ogrodniczych, lokalizacji urządzeń sportowo-rekreacyjnych, w tym zabawowych, sytuowania obiektów i urządzeń infrastruktury technicznej, w tym zbiorczych szczelnych zbiorników bezodpływowych na ścieki komunalne oraz zbiorników retencyjnych na wody opadowe, lokalizacji miejsc parkingowych, tablic informacyjnych, podziału nieruchomości.

Zatem mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że jak wynika z Miejscowego Planu Zagospodarowania Przestrzennego, działka nr (...) w całości przeznaczona jest pod zabudowę, tak więc stwierdzić należy, że działka będzie stanowiła teren budowlany zdefiniowany w art. 2 pkt 33 ustawy i w rezultacie dostawa tej działki nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Należy nadmienić, że dla dostawy nieruchomości niezabudowanych, które nie spełniają przesłanek do objęcia ich zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, ustawodawca przewidział możliwość zastosowania zwolnienia od podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży w wyniku której nabył on wcześniej ten towar nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z opisu sprawy czynność nabycia przez Pana działki nr (...), która to czynność jak Pan wskazał, została udokumentowana wyłącznie umową sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego oraz nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie można zatem uznać, że nie przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku VAT, skoro dostawa nie była objęta tym podatkiem. W takiej sytuacji nie można mówić, że przysługiwało Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu ww. działki, lub że takie prawo Panu nie przysługiwało, bowiem przy nabyciu tej działki nie wystąpił VAT należny, który mógłby podlegać przez Pana odliczeniu.

Zatem, sprzedaż działki nr (...) nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, z uwagi na fakt, że nie został spełniony warunek, o którym mowa w tym przepisie.

W konsekwencji sprzedaż działki nr (...) nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, a także pkt 2 ustawy o VAT. Oznacza to, że sprzedaż ww. działki podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług z zastosowaniem właściwej stawki podatku VAT dla przedmiotu dostawy.

W związku z powyższym Pana stanowisko w zakresie opodatkowania i braku zwolnienia sprzedaży działki nr (...) jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja nie rozstrzyga w zakresie właściwej stawki podatku VAT dla dostawy przedmiotowej działki nr (...). Nie wydajemy interpretacji indywidualnych w takim zakresie. Kwestie te są rozstrzygane w ramach odrębnej instytucji – wiążących informacjami stawkowych Może Pan wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z odrębnym wnioskiem o wydanie wiążącej informacji stawkowej (WIS).

Kwestia dotycząca prawa do odliczenia podatku naliczonego przez Nabywcę z tytułu nabycia działki nr (...) (pytanie nr 2) została zawarta w odrębnym rozstrzygnięciu.

Zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.