Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 27 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.346.2023.2.KS
Prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z kawiarnią w ramach realizowanego projektu, z zastosowaniem prewspółczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a-2h ustawy) i współczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 90 ust. 3 ustawy).
Interpretacja Indywidualna
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
12 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 6 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z kawiarnią w ramach realizowanego projektu, z zastosowaniem prewspółczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a-2h ustawy) i współczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 90 ust. 3 ustawy).
Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 18 września 2023 r. (data wpływu 21 września 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Centrum Kultury jest instytucją upowszechniania kultury działającą zgodnie z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2011 r. Nr 13 poz. 123 z późn. zm.). CK jest jednostką wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez organizatora będącego podmiotem tworzącym instytucje kultury w rozumieniu przepisów o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz dostawę towaru ściśle z tymi usługami związaną. Zgodnie ze statutem CK zajmuje się między innymi organizowaniem wystaw, konkursów, koncertów, imprez plenerowych, festiwali oraz innych cyklicznych imprez artystycznych, ze szczególnym uwzględnieniem tradycji kultury lokalnej. Działalność statutowa nie jest nastawiona na osiąganie zysku. CK jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT od 1998 r., posiada osobowość prawną (jest odrębnym od Gminy podatnikiem podatku VAT). Centrum Kultury otrzymało środki finansowe na dofinansowanie projektu „…” organizowanego w ramach Programu …. Zadaniem CK w tym przedsięwzięciu było: organizacja warsztatów dot. filmoterapii dla instytucji publicznych i organizacji pozarządowych, sesji filmoterapii dla mieszkańców miasta, przygotowanie wraz z litewskim partnerem projektu wspólnego przewodnika po filmoterapii, organizacja wymian dla dzieci, młodzieży i seniorów o tematyce filmowej oraz konferencji końcowej, zakup zestawów do prowadzenia warsztatów animacji poklatkowej, remont kafejki kinowej (remont pomieszczenia, zakup wyposażania) oraz organizacja konferencji końcowej. Dofinansowanie dotyczyło opłacenia kosztów ww. działań. Wszystkie poniesione koszty w okresie realizacji projektu nie dotyczyły ani sprzedaży opodatkowanej, ani też zwolnionej, ponieważ udział uczestników w warsztatach, sesjach, wymianie dzieci, młodzieży i seniorów był bezpłatny (nie sprzedawano biletów uczestnikom, ani kart wstępu) a pomieszczenie wyremontowanej kafejki w czasie realizacji projektu było wykorzystywane do działań nieodpłatnych. W tej sytuacji CK nie korzystało z możliwości odliczenia podatku VAT od nabytych towarów i usług objętych realizacją projektu w okresie 01.07.2020 - 29.04.2022. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach projektu wystawione są na Centrum Kultury. Realizując projekt CK nabyło towary i usługi na remont i wyposażenie kawiarni kinowej, która w czasie objętym realizacją projektu była wykorzystywana do działań nieodpłatnych, jednak po zakończeniu działań projektowych sytuacja się zmieniła i CK uzyskało zgodę od … na wynajęcie kawiarni innej firmie. Centrum Kultury z własnych środków poniosło dodatkowe wydatki na dostosowanie pomieszczeń kawiarni w celu jej odpłatnego wynajęcia a podatek VAT od tych wydatków odliczono przy zastosowaniu współczynnika i prewspółczynnika, ponieważ kawiarnię przygotowywano do działań mieszanych. Kawiarnię wynajęto od 23.07.2022 do 10.10.2022, a VAT należny związany z najmem odprowadzono. Faktury za najem zostały ujęte w ewidencji VAT sprzedaży CK w … za miesiące lipiec 2022 r. - październik 2022 r. W związku z tym nabyte towary i usługi w ramach ww. projektu związane z kawiarnią są wykorzystywane zarówno do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jak i do wykonywania czynności opodatkowanych oraz czynności zwolnionych od podatku VAT. Centrum Kultury nie jest w stanie jednoznacznie przyporządkować wydatków do jednego rodzaju prowadzonej przez siebie działalności i dlatego dla określenia możliwego poziomu odliczenia VAT naliczonego od zakupów służących działalności mieszanej stosuje wyliczony prewspółczynnik i współczynnik. Przez pewien okres kawiarnia nie była wynajmowana, ale 25 kwietnia 2023 r. została podpisana umowa najmu z nowym najemcą, która zacznie obowiązywać od 09 czerwca 2023 r. W związku z zakończeniem realizacji i końcowym rozliczeniem ww. projektu CK jeszcze raz przeanalizowało dokumentację projektu i doszło do wniosku, że ma prawo do obniżenia podatku należnego z faktur VAT również za zakupy dokonane do kawiarni kinowej w ramach projektu, ponieważ zakupione towary były i będą wykorzystywane przez CK do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. wynajmu kawiarni. W związku z tym Centrum Kultury ujęło zakupy dokonane w okresie od lutego 2021 do grudnia 2021 związane z kawiarnią do rejestrów VAT i w maju 2023 roku dokonało stosownych korekt deklaracji VAT za tamte okresy w celu obniżenia podatku należnego o podatek VAT naliczony z faktur dokumentujących zakupy towarów i usług związanych z kawiarnią w ramach projektu „…” dokonując odliczenia częściowego przez zastosowanie współczynnika i prewspółczynnika, ponieważ pomieszczenie kawiarni wykorzystywane było i będzie do działań mieszanych (odpłatnych i nieodpłatnych). W związku z zakończeniem realizacji projektu i jego końcowym rozliczeniem CK ma obowiązek dostarczenia pisemnej interpretacji w zakresie prawa do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku odpowiadając na poniższe pytania:
- Czy kawiarnia kinowa, o której mowa we wniosku jest wprowadzona przez Państwa do ewidencji środków trwałych?
- Czy wartość początkowa wyremontowanej kawiarni kinowej, o której mowa we wniosku przekracza 15 000 zł?
- W jakim okresie ponosili Państwo wydatki na remont przedmiotowej kawiarni kinowej w ramach projektu pn. „…” i w jakim okresie otrzymywali Państwo faktury z tego tytułu?
- Czy wydatki na remont, objęte zakresem postawionego we wniosku pytania, stanowiły wydatki na ulepszenie kawiarni w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym?
- Czy wartość ww. wydatków na remont kawiarni kinowej w ramach projektu przekracza 15 000 zł?
- Kiedy kawiarnia kinowa została oddana do użytkowania po nakładach poniesionych w związku z realizacją projektu pn. „…”?
- Prosimy jednoznacznie wskazać do wykonywania jakich czynności wykorzystywali Państwo kawiarnię kinową bezpośrednio po zakończonym remoncie realizowanym w ramach projektu i oddaniu jej do użytkowania tj. czy do czynności:
a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
b)zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług,
c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
Odpowiedzi prosimy udzielić z podziałem na konkretne okresy wykorzystywania kawiarni, tj. prosimy wskazać do jakich czynności kawiarnia była wykorzystywana:
-od momentu zakończenia remontu realizowanego w ramach projektu do dnia przekazania w formie najmu,
-jak również od momentu rozpoczęcia świadczenia usług najmu,
- Czy wyremontowana kawiarnia w ramach projektu pn. „…” była/jest wykorzystywana przez Państwa zarówno do działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług? Prosimy wskazać w odniesieniu do okresu od zakończenia remontu do momentu oddania kawiarni w najem oraz jak kawiarnia jest wykorzystywana po oddaniu w najem.
wskazali Państwo:
- Kawiarnia kinowa, o której mowa we wniosku jest częścią składową budynku Centrum Kultury, który jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych.
- Wartość początkowa budynku jest wyższa niż 15 000 zł, a wartość dokonanych prac w kawiarni kinowej zwiększa jego wartość początkową o kwotę wyższą niż 15 000 zł.
- Remont kawiarni został wykonany w okresie od 19.01.2021 r. do 23.04.2021 r., wydatki (płatności za faktury) na remont przedmiotowej kawiarni ponosili Państwo w ramach projektu pn. „…” w okresie 05.03.2021 r. - 25.05.2021 r., faktury z tego tytułu otrzymywali Państwo 12.02.2021 r. - 11.05.2021 r.
- Wydatki na remont, objęte zakresem postawionego we wniosku pytania, stanowiły wydatki na ulepszenie kawiarni w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Swoim zakresem obejmowały wykonanie nowych ścian, nowych posadzek cementowych, wykonanie wypraw ścian i podłóg, wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, przebudowę instalacji sanitarnych, wymianę instalacji elektrycznych.
- Wartość wydatków na remont kawiarni kinowej w ramach projektu przekracza 15 000 zł.
- Do użytkowania po nakładach poniesionych w związku z realizacją projektu kawiarnia kinowa została oddana 31.05.2021 r.
- Bezpośrednio po zakończonym remoncie pomieszczenie kawiarni było wykorzystywane:
•24.04.2021 r. - 22.07.2022 r. - działania niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
•23.07.2022 r. - 10.10.2022 r. - najem podlegający opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług,
•11.10.2022 r. - 08.06.2023 r. - działania niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
•09.06.2023 r. - 03.06.2024 r. - najem podlegający opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.
- Wyremontowana kawiarnia w ramach projektu „…” wykorzystywana była/jest:
•24.04.2021 r. - 22.07.2022 r. - użytkowano do celów innych niż działalność gospodarcza,
•23.07.2022 r. - 10.10.2022 r. - najemca użytkuje do własnej działalności gospodarczej, Centrum Kultury w tym czasie nie prowadzi w kawiarni żadnych działań, a osiąga przychód z najmu,
•11.10.2022 r. -08.06.2023 r. - użytkowano do celów innych niż działalność gospodarcza,
•09.06.2023 r. - 03.06.2024 r. - najemca użytkuje do własnej działalności gospodarczej, Centrum Kultury w tym czasie nie prowadzi w kawiarni żadnych działań, a osiąga przychód z najmu.
Pytanie
Czy w związku z przedstawionym zdarzeniem w odniesieniu do otrzymanego dofinansowania projektu „…” organizowanego w ramach Programu …, Centrum Kultury ma prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z kawiarnią w ramach realizowanego projektu, z zastosowaniem prewspółczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a-2h ustawy) i współczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 90 ust. 3 ustawy)?
Państwa stanowisko w sprawie
Centrum Kultury uważa, że ma prawo do częściowego odliczenia podatku VAT naliczonego od zakupów towarów i usług związanych z kawiarnią w ramach realizowanego projektu, z zastosowaniem prewspółczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 86 ust. 2a-2h ustawy) i współczynnika (wyliczonego na podstawie przepisów art. 90 ust. 3 ustawy).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiliście Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W świetle tego przepisu:
W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:
Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a)nabycia towarów i usług,
b)dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Dokumentem uprawniającym do odliczenia jest faktura, otrzymana przez podatnika z tytułu nabycia przez niego towarów i usług. Co do zasady faktury, aby skutkowały powstaniem prawa do odliczenia, muszą być wystawione zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa krajowego w tym względzie.
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.
Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:
Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy:
Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.
Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy:
W przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.
W myśl art. 86 ust. 2b ustawy:
Sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:
1)zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2)obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
Zgodnie z art. 86 ust. 2c ustawy:
Przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:
1)średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2)średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3)roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4)średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
Przepis art. 86 ust. 2d ustawy stanowi, że:
W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy.
Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy:
Podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.
Stosownie do art. 86 ust. 2f ustawy:
Przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.
Na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy:
Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.
W tym miejscu należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 2h ustawy:
W przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.
Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy:
Minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.
Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), § 1 pkt 1 i 2 cyt. rozporządzenia stanowi, że:
Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji.
Rozporządzenie wprowadza wzory, według których będą wyznaczane sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Zaproponowane metody mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu udziału „obrotów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą VAT.
W tym miejscu należy również wyjaśnić, że czynności związane z działalnością gospodarczą mogą generować przychody albo mogą mieć wpływ na te przychody (pośrednio, bądź bezpośrednio). Natomiast czynności niezwiązane z działalnością gospodarczą – co do zasady – nie mają żadnego wpływu na osiągane przez przedsiębiorstwo podlegające opodatkowaniu przychody (ani pośredniego, ani bezpośredniego), są one bowiem związane z realizacją dodatkowych celów, np.: misji, celów statutowych, czy działań wykonywanych w charakterze organów władzy publicznej.
W przypadku wykonywania przez instytucję kultury prowadzącą działalność gospodarczą również czynności nieodpłatnych, punktem wyjścia powinna być ocena, czy czynności te należy uznać za odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności podatnika, czy też czynności te towarzyszą działalności gospodarczej. W przypadku stwierdzenia (decyduje o tym specyfika działalności danej instytucji kultury), że czynności nieodpłatne stanowią odrębny, obok działalności gospodarczej, przedmiot działalności danej instytucji kultury (np.: instytucja kultury wykonuje nieodpłatną działalność statutową w zakresie upowszechniania kultury, polegającą na organizacji nieodpłatnie imprez i wydarzeń kulturalnych, świadczeniu usług nieodpłatnej edukacji kulturalnej, oraz prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o VAT polegającą na np.: wynajmowaniu powierzchni na cele użytkowe), wówczas, w celu odliczenia podatku naliczonego, jeżeli nie będzie możliwe przypisanie go w całości do działalności gospodarczej, podatnik będzie musiał stosować zasady, o których mowa w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.
Należy zauważyć, że powołany wyżej przepis art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.
Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Stosownie do ust. 2 tego artykułu:
Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Wobec tego należy stwierdzić, że za podatnika VAT będzie uznany tylko taki podmiot, który dokonuje czynności zmierzających do wykorzystania nabytych towarów i usług do celów opodatkowanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.
Z powołanych powyżej przepisów wynika, że w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności podatnik winien przyporządkować ponoszone wydatki do poszczególnych rodzajów działalności, tj. działalności gospodarczej (opodatkowanej i zwolnionej), oraz działalności innej niż działalność gospodarcza (niepodlegającej opodatkowaniu). W przypadku zakupów bezpośrednio związanych z działalnością opodatkowaną, podatnik, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy, odlicza podatek naliczony w całości. Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki służą zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 86 ust. 2a ustawy.
W przypadku natomiast wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych od opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy, które stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.
Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:
W stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.
Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy:
Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.
W myśl art. 90 ust. 3 ustawy:
Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.
Art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że:
Proporcję, o której mowa w ust. 3, określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.
W odniesieniu do zakupów wykorzystywanych zarówno do celów działalności opodatkowanej jak i zwolnionej od podatku VAT, których podatnik nie jest w stanie przyporządkować w całości do czynności opodatkowanych, zobowiązany jest do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu wskaźnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ustawy.
Należy jednocześnie podkreślić, że podatnik w momencie nabycia towarów lub usług powinien dokonać ich kwalifikacji do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi zakupy te są związane. Najistotniejszym bowiem warunkiem, umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.
Z opisu sprawy wynika, że Centrum Kultury jest instytucją upowszechniania kultury działającą zgodnie z ustawą o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Centrum Kultury otrzymało środki finansowe na dofinansowanie projektu „…” organizowanego w ramach Programu …. Zadaniem CK w tym przedsięwzięciu był m.in. remont kafejki kinowej (remont pomieszczenia, zakup wyposażania). Wszystkie poniesione koszty w okresie realizacji projektu nie dotyczyły ani sprzedaży opodatkowanej, ani też zwolnionej, ponieważ udział uczestników w warsztatach, sesjach, wymianie dzieci, młodzieży i seniorów był bezpłatny (nie sprzedawano biletów uczestnikom, ani kart wstępu) a pomieszczenie wyremontowanej kafejki w czasie realizacji projektu było wykorzystywane do działań nieodpłatnych. W tej sytuacji CK nie korzystało z możliwości odliczenia podatku VAT od nabytych towarów i usług objętych realizacją projektu w okresie 01.07.2020 - 29.04.2022. Faktury dokumentujące nabycie towarów i usług w ramach projektu wystawione są na Centrum Kultury. Realizując projekt CK nabyło towary i usługi na remont i wyposażenie kawiarni kinowej, która w czasie objętym realizacją projektu była wykorzystywana do działań nieodpłatnych, jednak po zakończeniu działań projektowych sytuacja się zmieniła i CK uzyskało zgodę na wynajęcie kawiarni innej firmie. Centrum Kultury z własnych środków poniosło dodatkowe wydatki na dostosowanie pomieszczeń kawiarni w celu jej odpłatnego wynajęcia.
Kawiarnia kinowa, o której mowa we wniosku jest częścią składową budynku Centrum Kultury, który jest wprowadzony do ewidencji środków trwałych. Wartość początkowa budynku jest wyższa niż 15 000 zł, a wartość dokonanych prac w kawiarni kinowej zwiększa jego wartość początkową o kwotę wyższą niż 15 000 zł.
Remont kawiarni został wykonany w okresie od 19.01.2021 r. do 23.04.2021 r., wydatki (płatności za faktury) na remont przedmiotowej kawiarni ponosili Państwo w ramach projektu w okresie 05.03.2021 r. - 25.05.2021 r., faktury z tego tytułu otrzymywali Państwo 12.02.2021 r. - 11.05.2021 r.
Wydatki na remont, objęte zakresem postawionego we wniosku pytania, stanowiły wydatki na ulepszenie kawiarni w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym. Swoim zakresem obejmowały wykonanie nowych ścian, nowych posadzek cementowych, wykonanie wypraw ścian i podłóg, wymianę stolarki okiennej i drzwiowej, przebudowę instalacji sanitarnych, wymianę instalacji elektrycznych.
Bezpośrednio po zakończonym remoncie pomieszczenie kawiarni było wykorzystywane:
-24.04.2021 r. - 22.07.2022 r. - do celów innych niż działalność gospodarcza,działania niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
-23.07.2022 r. - 10.10.2022 r. – do najmu (czynności opodatkowanych). Najemca użytkował kawiarnię do własnej działalności gospodarczej, Centrum Kultury w tym czasie nie prowadziło w kawiarni żadnych działań, a osiągało przychód z najmu.
-11.10.2022 r. - 08.06.2023 r. - do celów innych niż działalność gospodarcza,działania niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
-09.06.2023 r. - 03.06.2024 r. - do najmu (czynności opodatkowanych). Najemca użytkuje kawiarnię do własnej działalności gospodarczej, Centrum Kultury w tym czasie nie prowadzi w kawiarni żadnych działań, a osiąga przychód z najmu.
Jak wynika z przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy, realizując projekt nabywali Państwo towary i usługi związane z kawiarnią, które po oddaniu do użytkowania służyły do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. W rozpatrywanej sprawie warunek wskazany w art. 86 ust. 1 ustawy w momencie realizacji inwestycji nie był spełniony, gdyż wydatki związane z kawiarnią nie były związane z wykonywanymi przez Państwa czynnościami opodatkowanymi. Tym samym nie przysługiwało Państwu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami dotyczącymi kawiarni, która po jej oddaniu do użytkowania była wykorzystywana do czynności niepodlegających opodatkowaniu.
Natomiast, w związku ze zmianą sytuacji i uzyskaniem przez Państwa zgody na wynajęcie kawiarni innej firmie, wystąpiły okresy, w których nastąpiła zmiana przeznaczenia wydatków związanych z kawiarnią ponoszonych w ramach projektu, do czynności opodatkowanych.
Wystąpiła zatem sytuacja, gdy podatnik nie miał prawa do obniżenia kwot podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wykorzystywanego przez siebie towaru lub usługi i nie dokonał takiego obniżenia, a następnie zmieniło się prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tego towaru lub usługi.
Odnosząc się do Państwa wątpliwości, objętych zakresem postawionego we wniosku pytania, należy wskazać, że z okoliczności sprawy wynika, że kawiarnia nie była wykorzystywana jednocześnie zarówno do czynności opodatkowanych podatkiem VAT, niepodlegających opodatkowaniu oraz do czynności zwolnionych od podatku. Kawiarnia była użytkowana przez Państwa naprzemiennie – raz do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a następnie do opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (tj. oddanie w najem) i odwrotnie. Zatem w przedmiotowej sprawie nie doszło do sytuacji, o której mowa w art. 86 ust. 2a bądź w art. 90 ust. 2 ustawy. Tym samym, w okolicznościach niniejszej sprawy nie znajdują zastosowania zasady dotyczące częściowego odliczenia podatku VAT, określone w art. 86 ust. 2a-2h ustawy oraz w art. 90 ust. 1 i następne ustawy. Proporcje określone w ww. przepisach mają zastosowanie tylko wtedy, gdy nie ma możliwości wyodrębnienia kwot podatku podlegającego odliczeniu, a w tej sprawie sytuacja taka nie występuje.
W niniejszej sprawie prawo do odliczenia podatku VAT powinno się odbyć w trybie i na zasadach określonych w art. 91 ustawy.
Tym samym, Państwa stanowisko uznaję za nieprawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Informuję, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności dotyczące prawidłowości dokonanych przez Państwa odliczeń, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.
Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.
Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosujecie się Państwo do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.
Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right