Wyrok SN z dnia 28 czerwca 2023 r., sygn. I USKP 67/22

Okres obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej odbytej po 1 września 1979 r. podczas zatrudnienia w szczególnych warunkach podlega zaliczeniu do stażu pracy wymaganego do nabycia emerytury w niższym wieku emerytalnym z uwzględnieniem przepisów ustawy o powszechnym obowiązku obrony, które obowiązywały w okresie takiej służby, po której pracownik powrócił do wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, choćby utraciły moc lub nie obowiązywały akty wykonawcze potwierdzające przysługujące ubezpieczonemu ustawowe prawo podmiotowe. Adekwatne regulacje ustawowe wyraźnie i jednoznacznie stanowiły, że pracownikowi, który w ciągu trzydziestu dni od zwolnienia z czynnej służby wojskowej podjął pracę u pracodawcy, u którego był zatrudniony w dniu powołania do tej służby, czas odbywania służby wojskowej wliczał się do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy w zakresie wszystkich uprawnień wynikających z Kodeksu pracy oraz w przepisów szczególnych, czy następnie - w zakresie wszystkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy, którym był przecież także stosunek pracy w szczególnych warunkach. W konsekwencji i na zasadzie automatyzmu prawnego ten "wliczony" szczególny okres zatrudnienia był i jest okresem ubezpieczenia z tytułu szczególnego zatrudnienia dla potrzeb nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym.

Sąd Najwyższy w składzie:

SSN Józef Iwulski (przewodniczący, sprawozdawca) 

‎SSN Romualda Spyt ‎

SSN Krzysztof Staryk

w sprawie z odwołania A. P. ‎przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w Rzeszowie ‎o prawo do emerytury górniczej, ‎po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 28 czerwca 2023 r., ‎skargi kasacyjnej organu rentowego od wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach ‎z dnia 17 marca 2021 r., sygn. akt III AUa 2753/20,

oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 9 maja 2019 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Rzeszowie Wydział Realizacji Umów Międzynarodowych odmówił ubezpieczonemu A.P. prawa do emerytury górniczej dlatego, że ubezpieczony nie udowodnił 25-letniego okresu pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią. Organ rentowy uznał, że udowodnione okresy pracy górniczej wynoszą 23 lata, 10 miesięcy i 9 dni, w tym 7 miesięcy i 16 dni potwierdzone przez czeską instytucję ubezpieczeniową.