Interpretacja indywidualna z dnia 14 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.402.2023.1.PC

Czy Wnioskodawca powinien dokonać zmniejszenia wartości kosztów kwalifikowanych w ramach Zezwolenia nr II o wartość sprzedanych środków trwałych dotyczących produkcji elektrod, jeśli ich sprzedaż nastąpiła po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, a Wnioskodawca kontynuuje działalność w ramach kodu PKWiU 25.93 – wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny wskazanego w Zezwoleniu nr II ?

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Wnioskodawca powinien dokonać zmniejszenia wartości kosztów kwalifikowanych w ramach Zezwolenia nr II o wartość sprzedanych środków trwałych dotyczących produkcji elektrod, jeśli ich sprzedaż nastąpiła po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, a Wnioskodawca kontynuuje działalność w ramach kodu PKWiU 25.93 – wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny wskazanego w Zezwoleniu nr II.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

H. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”) z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Przeważającym przedmiotem działalności Wnioskodawcy, który został ujawniony w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, jest kod PKD 28.29.Z - Produkcja pozostałych maszyn ogólnego przeznaczenia, gdzie indziej niesklasyfikowania. Pozostałą działalnością Wnioskodawcy jest m.in. produkcja pozostałych narzędzi mechanicznych sklasyfikowana pod kodem PKD 28.49.Z. i produkcja wyrobów z drutu, łańcuchów i sprężyn sklasyfikowana pod kodem PKD 25.93.Z.

Wnioskodawca należy do grupy (dalej: „Grupa”).

Wnioskodawca otrzymał dwa zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: „SSE”) i korzysta na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz.U. 2022 r. poz. 2587 ze zm., zwanej dalej „ustawą CIT”), ze zwolnienia z podatku dochodowego w stosunku do dochodu wygenerowanego z działalności określonej w wydanych zezwoleniach i prowadzonej na terenie SSE. Zezwolenia zostały wydane w oparciu o przepisy ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 91 ze zm., dalej: „ustawa SSE”).

Pierwszym otrzymanym przez Wnioskodawcę zezwoleniem na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE jest zezwolenie nr … (dalej: „Zezwolenie nr I”) wydane 10 maja 2005 r. Pierwotnie Zezwolenie I zostało udzielone tylko do dnia 29 maja 2017 r., co zostało jednak zmienione na podstawie decyzji Ministra Gospodarki nr … z dnia 17 grudnia 2014 r. w której stwierdzono nieważność wydanego Zezwolenia nr I w części dotyczącej terminu obowiązywania, przez co Zezwolenie I obowiązuje bezterminowo, do końca okresu funkcjonowania zezwoleń strefowych w Polsce, tj. do końca 2026 r.

Realizowane w ramach Zezwolenia nr I przedsięwzięcie inwestycyjne polegało na utworzeniu zakładu, na terenie którego prowadzone są procesy projektowania, rozwoju, wytwarzania i dystrybucji wyrobów do spawania i cięcia, gazowych i elektrycznych urządzeń kontrolnopomiarowych oraz wszelkie związane z tym dodatkowe i pomocnicze wyposażenie. W związku ze zrealizowaniem inwestycji Wnioskodawca poniósł głównie wydatki na nabycie gruntu, prace budowlane niezbędne do utworzenia zakładu oraz maszyny.

Warunkami prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE określonymi w wydanym Zezwoleniu nr I było:

a) wystawienie faktury dotyczącej sprzedaży wyrobów wytworzonych na terenie SSE lub usług wykonywanych na jej terenie nie później niż 31 grudnia 2006 roku;

b) zatrudnienie po dniu uzyskania zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE nowych pracowników w przeliczaniu na etaty:

-do 31 grudnia 2006 r. – 33 pracowników i utrzymanie tego stanu do 31 grudnia 2007 r.;

-do 31 grudnia 2007 r. – narastająco 63 pracowników i utrzymanie tego stanu do dnia 31 grudnia 2008 r.;

-do 31 grudnia 2008 r. – narastająco 93 pracowników i utrzymanie tego stanu do dnia 31 grudnia 2009 r.;

-do 31 grudnia 2009 r. – narastająco 130 pracowników i utrzymanie tego stanu przez okres 5 lat od ostatniego dnia miesiąca kalendarzowego, w którym poziom zatrudnienia osiągnie 130 pracowników.

c) poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych o łącznej wartości co najmniej:

-15 582 000 zł do dnia 31 grudnia 2006 r.,

-17 934 000 zł do dnia 31 grudnia 2007 r.,

-20 286 000 zł do dnia 31 grudnia 2008 r.,

-25 019 000 zł do dnia 31 grudnia 2009 r.

Wszystkie warunki zostały spełnione przez Wnioskodawcę w określonych terminach.

Przedmiotem działalności gospodarczej wykonywanej przez Wnioskodawcą w ramach Zezwolenia nr I jest działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytworzonych na terenie Strefy określona zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 9 kwietnia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (t. j. Dz. U. z 2004 r., poz. 844 ze zm., dalej: „PKWiU 2004”) następującymi kodami klasyfikacyjnymi PKWiU 2004:

-28.51 – usługi obróbki metali i nakładania powłoki na metale;

-28.52 – usługi z zakresu obróbki mechanicznej elementów metalowych;

-28.62 – narzędzia;

-28.73 – drut i wyroby z drutu (kod dodany na podstawie Decyzji Ministra Gospodarki i Pracy nr 123/PR/05 z dnia 2 września 2005 r.);

-29.12 – pompy i sprężarki;

-29.13 – kurki i zawory (kod dodany na podstawie Decyzji Ministra Gospodarki nr 106/IW/07 z dnia 18 czerwca 2007 r.);

-29.23 – urządzenia chłodnicze i wentylacyjne, z wyłączeniem urządzeń przeznaczonych dla gospodarstw domowych;

-29.24 – maszyny ogólnego przeznaczenia pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane;

-29.41 – narzędzia mechaniczne ręczne, przenośne;

-29.42 – narzędzia mechaniczne do obróbki metali, pozostałe;

-29.43 – narzędzia mechaniczne pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane;

-29.51 – maszyny stosowane w metalurgii;

-29.52 – maszyny dla górnictwa i budownictwa;

-29.56 – maszyny specjalnego przeznaczenia pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane;

-31.3 – druty i przewody izolowane;

-31.62 – sprzęt i wyposażenie elektryczne pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane;

-33.1 – sprzęt medyczny i chirurgiczny oraz przyrządy ortopedyczne;

-33.2 – instrumenty i przyrządy pomiarowe, kontrolne, nawigacyjne i podobne instrumenty i przyrządy;

-33.3 – projektowanie i montaż systemów do sterowania procesami przemysłowymi;

-72.2 – usługi doradztwa w zakresie oprogramowania.

Drugim zezwoleniem, które otrzymał Wnioskodawca na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie SSE jest zezwolenie nr … (dalej: „Zezwolenie nr II”) wydane dnia 1 marca 2010 r.

Realizacja Zezwolenia nr II polegała na zakupie hali oraz wyposażenie jej w aktywa do produkcji elektrod do spawania elektrycznego.

Nabyty w ramach Zezwolenia nr II zakład znajduje się w sąsiedztwie zakładu, który powstał w ramach realizacji Zezwolenia nr I. Przestrzeń powstała w ramach Zezwolenia nr II wykorzystana jest dla potrzeb procesów produkcyjnych realizowanych w oparciu o Zezwolenie nr I. Wskutek tego realizacja inwestycji objętej Zezwoleniem nr II stanowi rozbudowę istniejącego przedsiębiorstwa w rozumieniu § 3 ust. 4 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2008 r. w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 121 ze zm., dalej: „Rozporządzenie z 2008”).

Warunkami prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE określonymi w Zezwoleniu nr II, które zostały spełnione przez Wnioskodawcę z zachowaniem określonych terminów było:

-poniesienie na terenie SSE wydatków inwestycyjnych o łącznej wartości co najmniej 10 000 000 zł w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r.;

-zwiększenie dotychczasowego zatrudnienia przy prowadzeniu działalności gospodarczej na terenie SSE o co najmniej 30 pracowników w terminie do dnia 31 grudnia 2011 r. i utrzymanie tego zatrudnienia do dnia 31 grudnia 2017 r.;

-zakończenie inwestycji do dnia 31 grudnia 2011 r.

Przedmiotem działalności gospodarczej Wnioskodawcy wykonywanej w ramach Zezwolenia nr II jest działalność produkcyjna, handlowa i usługowa w zakresie wyrobów wytwarzanych i usług świadczących na terenie Strefy określona zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (t. j. Dz. U. z 2008 r. poz. 1293 ze zm., dalej: „PKWiU 2008”), obejmująca poniższy kod klasyfikacji PKWiU 2008:

-25.93 – wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny, a także odpady i złom powstały w wyniku prowadzenia działalności gospodarczej na terenie SSE;

Należy podkreślić, że Zezwolenie nr II zostało wydane na kod 25.93 – wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny w ramach PKWiU 2008, który odpowiada kodowi 28.73 – Drut i wyroby z drutu, na którą zostało udzielone Zezwolenie nr I w ramach nomenklatury PKWiU 2004. Zmiana numeru kodu jest jedynie kwestią techniczną wynikającą z nowej nomenklatury, ale jest to nadal ten sam kod, który obejmuje te same produkty.

Wynika to z faktu, iż Zezwolenie nr I zostało wydane w oparciu o nomenklaturę PKWiU 2004, natomiast Zezwolenie nr II zostało wydane w oparciu o PKWiU 2008. Zgodnie z kluczem powiązań PKWiU 2004 – PKWiU 2008 przedmiotowi działalności objętej Zezwoleniem II, który został ustalony w oparciu o PKWiU 2008 (PKWiU 25.93 – Wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny), odpowiada działalność prowadzona przez Wnioskodawcę na podstawie Zezwolenia I (PKWiU 28.73 – Drut i wyroby z drutu).

Zatem, co istotne, kod obejmujący Zezwolenie nr II jest tożsamy z jednym z kodów działalności wymienionej w Zezwoleniu nr I.

W dniu 30 czerwca 2020 roku Spółka zaprzestała produkcji elektrod objętych Zezwoleniem nr II. Było to spowodowane faktem przeniesienia produkcji w zakresie elektrod do spawania elektrycznego do zagranicznego podmiotu powiązanego Spółki. Decyzja ta została podjęta z przyczyn biznesowych w ramach Grupy, na które Spółka nie miała wpływu i wynikała ona z konsolidacji produkcji elektrod w poszczególnych zakładach mających na celu tworzenie większych niż dotychczas centrów produkcyjnych i optymalizacji procesu produkcji i sprzedaży wyrobów Grupy w ramach tak skoncentrowanych struktur regionalnych.

W wyniku przeniesienia produkcji, Wnioskodawca dokonał sprzedaży infrastruktury związanej z produkcją elektrod. Z uwagi na to, iż sprzedaż składników majątku związanych z produkcją elektrod nastąpiła w 2020 r., a inwestycja objęta Zezwoleniem nr II została zakończona do dnia 31 grudnia 2011 r., Wnioskodawca spełnił warunki wskazane w § 5 ust. 2 pkt 1 i 2 Rozporządzenia z 2008, tj. warunki w zakresie:

1)utrzymania własność składników majątku z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;

2)utrzymania inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu, gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - przez okres nie krótszy niż 3 lata.

Powyższe warunki utrzymania własności składników majątku oraz utrzymania inwestycji w regionie zostały spełnione, ponieważ sprzedaż aktywów związanych z produkcją elektrod nastąpiła po okresie dłuższym niż 5 lat od dnia wprowadzenia tych środków trwałych do ewidencji środków trwałych, a jednocześnie Spółka nadal utrzymuje inwestycję w regionie.

Spółka jedynie zamiast produkcji elektrod rozpoczęła produkcję drutu spawalniczego w ramach produkcji przeniesionej do Polski z innych jednostek powiązanych. Wnioskodawca do dnia dzisiejszego wykorzystuje halę objętą Zezwoleniem nr II do produkcji drutu spawalniczego.

Zaprzestanie przez Spółkę produkcji elektrod nie oznaczało bowiem, iż Wnioskodawca zaprzestał prowadzić działalność gospodarczą w ramach kodu PKWiU 2008 objętego Zezwoleniem nr II. Należy bowiem wskazać, że zarówno produkcja elektrod jak i drutu spawalniczego mieści się w zakresie tego samego kodu PKWiU 2008 – oba produkty mieszczą się w ramach kodu PKWiU 2008, tj. 25.93 – Wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny.

Tym samym, zarówno produkcja elektrod, jak i drutu spawalniczego mieści się w zakresie tego samego kodu PKWiU, w ramach której Wnioskodawca prowadzi działalność w ramach obu Zezwoleń, tj. kod PKWiU 2004: 28.73 (Zezwolenie nr I) / kod PKWiU 2008: 25.93 (Zezwolenie nr II).

Powyższe oznacza, iż Wnioskodawca nie zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej objętej Zezwoleniem nr II. Wnioskodawca tylko i wyłącznie zmienił produkt w ramach tego samego kodu PKWiU 2008. Wnioskodawca nadal uzyskuje przychód z podstawowej działalności stanowiącej przedmiot Zezwolenia nr II tj. w ramach kodu PKWiU 2008: 25.93- wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny. Wydane Zezwolenie nr II nadal jest kontynuowane tylko w ramach innego produktu – drutu spawalniczego.

W tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca powziął wątpliwości dotyczące tego, czy jeżeli wyłącznie zmienił produkt w ramach tego samego kodu PKWiU 2008 (25.93 – Wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny), ale nadal kontynuuje działalność w ramach kodu działalności wskazanego w Zezwoleniu nr II, to czy powinien dokonać zmniejszenia wartości kosztów kwalifikowanych w ramach Zezwolenia nr II o wartość sprzedanych środków trwałych dotyczących produkcji elektrod, jeśli zostały one sprzedane po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych.

Pytanie

Czy Wnioskodawca powinien dokonać zmniejszenia wartości kosztów kwalifikowanych w ramach Zezwolenia nr II o wartość sprzedanych środków trwałych dotyczących produkcji elektrod, jeśli ich sprzedaż nastąpiła po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, a Wnioskodawca kontynuuje działalność w ramach kodu PKWiU 25.93 – wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny wskazanego w Zezwoleniu nr II ?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy, nie powinien on dokonywać zmniejszenia wartości kosztów kwalifikowanych w ramach Zezwolenia nr II o wartość sprzedanych środków trwałych dotyczących produkcji elektrod, jeżeli sprzedaż środków trwałych dotyczących produkcji elektrod nastąpiła po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, a Wnioskodawca kontynuuje działalność w ramach kodu PKWiU 2008 (25.93 – Wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny) wskazanego w Zezwoleniu nr II.

Uzasadnienie Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT, wolne od podatku są dochody uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy SSE, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 ustawy SSE, podstawą do korzystania z pomocy publicznej, udzielanej zgodnie z ustawą, jest zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na terenie danej strefy uprawniające do korzystania z pomocy publicznej. Art. 16 ust. 2 ustawy SSE wskazuje, iż zezwolenie określa przedmiot działalności gospodarczej oraz warunki prowadzenia działalności.

W § 5 ust. 1 Rozporządzenia z 2008 wskazano, iż zwolnienie od podatku dochodowego z tytułu kosztów nowej inwestycji przysługuje przedsiębiorcy, począwszy od miesiąca, w którym poniósł wydatki inwestycyjne w okresie od dnia uzyskania zezwolenia, aż do wyczerpania dopuszczalnej pomocy regionalnej.

W myśl § 3 ust. 1 Rozporządzenia z 2008, pomoc publiczna udzielana przedsiębiorcy w formie zwolnień podatkowych na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT, stanowi regionalną pomoc inwestycyjną z tytułu:

1)kosztów nowej inwestycji, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i kosztów inwestycji kwalifikujących się do objęcia pomocą, określonych w § 6 lub

2)tworzenia nowych miejsc pracy, której wielkość jest liczona jako iloczyn maksymalnej intensywności pomocy określonej dla danego obszaru i dwuletnich kosztów pracy nowo zatrudnionych pracowników, obejmujących koszty płacy brutto tych pracowników, powiększone o składki obowiązkowe, takie jak składki na ubezpieczenie społeczne, ponoszone przez przedsiębiorcę od dnia zatrudnienia tych pracowników.

Natomiast zgodnie z § 6 ust. 1 Rozporządzenia z 2008, za wydatki kwalifikujące się do objęcia pomocą uznaje się koszty inwestycji, pomniejszone o naliczony podatek od towarów i usług oraz o podatek akcyzowy, jeżeli możliwość ich odliczeń wynika z odrębnych przepisów, poniesione na terenie strefy w trakcie obowiązywania zezwolenia, będące:

1)ceną nabycia gruntów lub prawa ich użytkowania wieczystego;

2)ceną nabycia albo kosztem wytworzenia we własnym zakresie środków trwałych, pod warunkiem zaliczenia ich, zgodnie z odrębnymi przepisami, do składników majątku podatnika;

3)kosztem rozbudowy lub modernizacji istniejących środków trwałych;

4)ceną nabycia wartości niematerialnych i prawnych związanych z transferem technologii przez nabycie praw patentowych, licencji, know-how lub nieopatentowanej wiedzy technicznej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3;

5)kosztem związanym z najmem lub dzierżawą gruntów, budynków i budowli - pod warunkiem że okres najmu lub dzierżawy trwa co najmniej 5 lat, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców - co najmniej 3 lata, licząc od przewidywanego terminu zakończenia nowej inwestycji;

6)ceną nabycia aktywów innych niż grunty, budynki i budowle objęte najmem lub dzierżawą, w przypadku gdy najem lub dzierżawa ma postać leasingu finansowego oraz obejmuje zobowiązanie do nabycia aktywów z dniem upływu okresu najmu lub dzierżawy.

Warunkami korzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego określonymi w § 5 ust. 2 Rozporządzenia 2008 z tytułu nowej inwestycji jest:

1)utrzymanie własności składników majątku z którymi były związane wydatki inwestycyjne – przez okres 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres 3 lat, przy czym nie wyklucza się wymiany przestarzałych instalacji lub sprzętu w związku z szybkim rozwojem technologicznym;

2)utrzymanie inwestycji w regionie, w którym udzielono pomocy, przez okres nie krótszy niż 5 lat od momentu gdy cała inwestycja zostanie zakończona, a w przypadku małych i średnich przedsiębiorców – przez okres 3 lat.

Wnioskodawca otrzymał Zezwolenie nr II na prowadzenie działalności gospodarczej na grupę produktów określoną kodem PKWiU 2008: 25.93 – Wyroby z drutu, łańcuchy i sprężyny. W ramach Zezwolenia nr II poniósł wydatki inwestycyjne na zakup środków trwałych potrzebnych do produkcji elektrod, które wprowadził do ewidencji przed 31 grudnia 2011 r., tj. przed datą zakończenia inwestycji.

W 2020 r. Wnioskodawca zaprzestał produkować elektrody i dokonał sprzedaży środków trwałych wykorzystywanych do produkcji elektrod. Zbycie nastąpiło po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia zbywanych maszyn do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. W związku z tym został spełniony warunek określony w § 5 ust. 2 pkt 1 Rozporządzenia 2008.

Zaprzestanie produkcji elektrod nie oznaczało, iż Wnioskodawca zakończył prowadzić działalność gospodarczą. Wnioskodawca nadal ją prowadzi na terenie wskazanym w Zezwoleniu II.

Wnioskodawca dokonał tylko zmiany produktu w ramach tego samego kodu PKWiU 2008 objętego Zwolnieniem nr II – z elektrod na drut spawalniczy. W związku z tym, spełniony został także § 5 ust. 2 pkt 2 Rozporządzenia 2008.

Wobec tego, z uwagi na to, iż, Wnioskodawca nadal prowadzi działalność gospodarczą na terenie SSE tylko w ramach innego produktu – drutu spawalniczego, który mieści się w zakresie kodu PKWiU 2008 objętego Zezwoleniem nr II, a sprzedaż środków trwałych wykorzystywanych do produkcji elektrod nastąpiła po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszego środka trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych, to Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania zmniejszenia wartości kosztów kwalifikowanych z uwagi na brak naruszenia § 5 ust. 2 pkt 1 i 2 Rozporządzenia 2008.

Przedstawione stanowisko zostało potwierdzone przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej m.in w:

-interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 14 lutego 2023 r., nr. 0111-KDIB1-3.4010.61.2023.1.JG gdzie organ stwierdził, iż „w przypadku przeniesienia prawa własności składnika majątku, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, po upływie 3 lat od dnia wprowadzenia niniejszego środka trwałego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w przypadku małych i średnich przedsiębiorstw, czynność ta nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT.”

-interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 22 listopada 2022 r., nr 0111-KDIB13.4010.654.2022.1.AN, w której organ uznał, iż „w przypadku przeniesienie prawa własności części Gruntów, z którymi były związane wydatki inwestycyjne, po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia niniejszych środków trwałych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, czynność ta nie skutkuje utratą prawa do zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT.”

-Interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 marca 2021 r., sygn. 0111-KDIB1-3.4010.35.2021.1.JKT, w której organ potwierdził, że: „(…) zbycie środka trwałego (środków trwałych), który został nabyty w drodze leasingu finansowego i zaliczony do kwalifikowanych wydatków inwestycyjnych w przypadku, gdy zbycie to następuje po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia do ewidencji środków trwałych, ale w okresie krótszym niż 5 lat licząc od dnia przeniesienia przez leasingodawcę własności ww. składnika majątkowego na Wnioskodawcę nie będzie skutkowała koniecznością odpowiedniego pomniejszenia wielkości poniesionych wydatków inwestycyjnych, a w konsekwencji nie będzie miała wpływu na wielkość zwolnienia od podatku dochodowego, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy CIT.”

Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, nie powinien on dokonywać zmniejszenia wartości kosztów kwalifikowanych w ramach Zezwolenia nr II o wartość sprzedanych środków trwałych dotyczących produkcji elektrod, jeżeli ich sprzedaż nastąpiła po upływie 5 lat, a Wnioskodawca kontynuuje działalność w ramach kodu PKWiU wskazanego w Zezwoleniu nr II.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634, dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.