Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 8 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.350.2023.2.ŁS

Skutki podatkowe odpłatnego zbycia nieruchomości, która powstała w wyniku podziału nieruchomości, do której udziały otrzymano na podstawie umowy darowizny.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

16 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości. Uzupełnił go Pan – na wezwanie organu – pismem z 5 września 2023 r. (wpływ). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Mieszka Pan przy ul. A 7 m. 7, (...) A.. 3 lipca 2012 r., aktem notarialnym Rep. A Nr (...), umową darowizny, otrzymał Pan od swoich rodziców A i B A, zamieszkałych przy ul. A 7 m 7, (...) A, udział 1/2 w niezabudowanej, nieruchomości gruntowej położonej w miejscowości B, gmina B, powiat B, województwo B, oznaczonej numerem 7/2 o powierzchni całkowitej 1637 m2, objętej Księgą Wieczystą Kw nr (...).

Wyżej wymieniona umowa darowizny dotyczyła również przekazania Panu udziałów w działkach dojazdowych do przedmiotowej działki o numerach 7/3 oraz 7/1, które nie są istotą niniejszej sprawy.

Wartość łączna przekazanej darowizny (razem z działkami dojazdowymi) została wówczas określona na 140 000 zł (sto czterdzieści tysięcy złotych).

Pana brat – C A – zamieszkały przy ul. C 7 m. 7, (...) A, otrzymał od rodziców taki sam udział w ww. nieruchomościach jak Pan, wcześniejszą umową darowizny z 10 lipca 2009 r., Rep A Nr (...).

Pan i Pana brat staliście się więc razem współwłaścicielami ww. nieruchomości, o jednakowych w nich udziałach.

Następnie Pana brat, na wydzielonej zgodnie części działki 7/2, z własnych środków, wybudował budynek mieszkalny, który w 2022 r. został odebrany do zamieszkania wraz z mediami.

W następstwie tego działka nr 7/2, została podzielona, administracyjnie oraz notarialnie, umową zniesienia współwłasności nieruchomości z 7 listopada 2022 r., Rep. A nr (...).

W ww. umowie, z działki nr 7/2, wydzielono dwie nieruchomości:

7/4 – część zabudowana budynkiem mieszkalnym – o pow. 819 m2, właścicielem której został Pana brat C A, a jej wartość (wraz ze znajdującym się na niej budynkiem) wyceniono na 800 000 zł (osiemset tysięcy złotych);

7/5 – część niezabudowana o pow. 818 m2, właścicielem której został Pan, a jej wartość wyceniono na kwotę 400 000 zł (czterysta tysięcy złotych).

Zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat, o czym świadczy ww. umowa.

Pana i Pana brata udziały, w działkach dojazdowych nr 7/3 i nr 7/1, nie zmieniły się.

Następnie sprzedał Pan, aktem notarialnym – umowa sprzedaży, Rep. A nr (...) z 29 czerwca 2023 r., Pani A.B., zamieszkałej przy ul. B 7 m. 7, (...) B, nieruchomość 7/5 wraz z udziałami w nieruchomościach dojazdowych 7/3 i 7/1, za łączną kwotę 445 000 zł (czterysta czterdzieści pięć tysięcy złotych).

Uzupełnienie i doprecyzowanie stanu faktycznego

Wartość otrzymanej w wyniku zniesienia współwłasności działki nr 7/5 mieściła się w wartości udziału jaki przysługiwał Panu we współwłasności nieruchomości przed dokonaniem tej czynności.

Przed sprzedażą działki nr 7/5 nie poczynił Pan żadnych działań dotyczących zwiększenia wartości ww. nieruchomości.

Przy sprzedaży korzystał Pan wyłącznie z usług biura pośrednictwa nieruchomości i z informacji od pośrednika, wie Pan, że biuro zamieszczało ogłoszenia w sieci internetowej.

Osobiście nie zamieszczał Pan żadnych dodatkowych ogłoszeń i nie prowadził innych działań marketingowych.

Przez cały okres posiadania działki nr 7/5 oraz udziałów w działce nr 7/2, działkę wykorzystywał Pan wyłącznie w celach rekreacyjnych.

Nie prowadzi i nie prowadził Pan żadnej działalności gospodarczej.

Odpłatne zbycie działki nr 7/5 wraz z udziałami w nieruchomościach dojazdowych nr 7/3 i 7/1 nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej.

Nie posiada Pan żadnych innych nieruchomości ani udziałów w innych nieruchomościach przeznaczonych do sprzedaży w przyszłości.

Nie planuje Pan w przyszłości dokonywać transakcji nabycia lub zbycia innych niewymienionych wcześniej nieruchomości lub udziałów w nieruchomościach.

Nie dokonywał Pan wcześniej sprzedaży innych nieruchomości lub udziałów w nieruchomościach.

Pytania:

Czy jeśli do nabycia udziałów w nieruchomości (7/2) doszło drogą darowizny w 2012 r., a następnie z tej nieruchomości (7/2) będącej współwłasnością, wydzielona została nieruchomość (7/5), poprzez zniesienie współwłasności nieruchomości w roku 2022, przy czym wartość wydzielonej nieruchomości nie przekraczała wartości nabytych praw przy współwłasności, to zbywca wydzielonej nieruchomości nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na liczenie 5 lat od pierwotnego nabycia drogą darowizny, udziałów we współwłasności, a nie od daty zniesienia współwłasności?

Pana stanowisko w sprawie

Pana zdaniem, jeśli do nabycia udziałów w nieruchomości doszło drogą darowizny, a następnie z tej nieruchomości, wydzielona została nieruchomość poprzez zniesienie współwłasności, przy czym wartość nabytych praw nie przekraczała wartości udziałów we współwłasności, a nawet była mniejsza z uwagi na wartość budynku, który formalnie rzecz biorąc należał do współwłasności, to zbywca po dokonanym zbyciu otrzymanej przy zniesieniu współwłasności nieruchomości, nie będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na liczenie 5 lat od pierwotnego nabycia, a nie od daty zniesienia współwłasności.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 powołanej ustawy jednym ze źródeł przychodów jest:

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d)innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie i nie zostaje dokonane w wykonywaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ww. ustawy, decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych ma moment ich nabycia.

Z analizy Pana wniosku wynika, że Pana wątpliwość dotyczy tego, czy przeprowadzone w 2022 r. zniesienie współwłasności stanowi dla Pana moment nabycia nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 komentowanej ustawy, a w konsekwencji czy późniejsze odpłatne zbycie tej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiuje pojęcia nabycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy. Należy zatem wskazać, że nabyciem w rozumieniu tego przepisu jest każda czynność, na mocy której na osobę fizyczną – nabywcę – przechodzi własność nieruchomości, bez względu na to, czy nabycie następuje w sposób odpłatny czy nieodpłatny. Moment przeniesienia prawa własności w prawie podatkowym określony jest zgodnie z normami prawa cywilnego.

Zgodnie z art. 155 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610):

Umowa sprzedaży, zamiany, darowizny, przekazania nieruchomości lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony inaczej postanowiły.

Z art. 888 § 1 ww. Kodeksu wynika zaś, że:

Przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.

Podstawową cechą umowy darowizny jest bezpłatne świadczenie darczyńcy na rzecz obdarowanego kosztem jego majątku. Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone, jako nieodpłatne.

Celem zaś postępowania o zniesienie współwłasności, w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks cywilny, jest nowe ukształtowanie prawa własności rzeczy, która stanowi przedmiot współwłasności.

Stosownie do art. 195 Kodeksu cywilnego:

Własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Z kolei art. 196 § 1 i § 2 ww. Kodeksu stanowi, że:

§ 1. Współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

§ 2. Współwłasność łączną regulują przepisy dotyczące stosunków, z których ona wynika. Do współwłasności w częściach ułamkowych stosuje się przepisy niniejszego działu.

Zgodnie zaś z art. 210 § 1 Kodeksu cywilnego:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Uprawnienie to może być wyłączone przez czynność prawną na czas nie dłuższy niż lat pięć. Jednakże w ostatnim roku przed upływem zastrzeżonego terminu dopuszczalne jest jego przedłużenie na dalsze lat pięć; przedłużenie można ponowić.

Natomiast zgodnie z art. 211 ww. Kodeksu:

Każdy ze współwłaścicieli może żądać, ażeby zniesienie współwłasności nastąpiło przez podział rzeczy wspólnej, chyba że podział byłby sprzeczny z przepisami ustawy lub ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem rzeczy albo że pociągałby za sobą istotną zmianę rzeczy lub znaczne zmniejszenie jej wartości.

Art. 212 § 1 i § 2 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

§ 1. Jeżeli zniesienie współwłasności następuje na mocy orzeczenia sądu, wartość poszczególnych udziałów może być wyrównana przez dopłaty pieniężne. Przy podziale gruntu sąd może obciążyć poszczególne części potrzebnymi służebnościami gruntowymi.

§ 2. Rzecz, która nie daje się podzielić, może być przyznana stosownie do okoliczności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych albo sprzedana stosownie do przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

Przy czym zniesienie współwłasności nie stanowi nabycia rzeczy, jeżeli mieści się w ramach udziału jaki przypadał byłym współwłaścicielom w rzeczy wspólnej i odbyło się bez spłat i dopłat. Za datę nabycia nieruchomości lub prawa – w przypadku ich sprzedaży, które przypadły danej osobie w wyniku zniesienia współwłasności, należy zatem przyjąć datę ich pierwotnego nabycia, jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę nieruchomości lub prawa w wyniku zniesienia współwłasności mieści się w udziale, jaki przysługuje tej osobie w majątku objętym współwłasnością oraz zniesienie współwłasności zostało dokonane bez spłat i dopłat. Gdy w wyniku zniesienia współwłasności udział danej osoby ulega powiększeniu, mamy do czynienia z nabyciem, gdyż zwiększa się stan jej majątku osobistego.

Co jednak istotne, o tym, czy udział uległ powiększeniu nie decyduje subiektywne odczucie dotychczasowego współwłaściciela bądź wielkość (powierzchnia) nieruchomości, lecz obiektywne kryteria odwołujące się do cen rynkowych udziałów przed i po dokonaniu zniesienia współwłasności.

Tak więc, co do zasady, zniesienie współwłasności jest formą nowego nabycia tylko wówczas, gdy w wyniku tego zniesienia współwłasności podatnik otrzymuje nieruchomość, której wartość po dokonanym podziale przekracza wartość udziału jaki pierwotnie podatnikowi przysługiwał. Zatem, jeżeli przy dokonaniu zniesienia współwłasności wystąpiło przysporzenie majątku ponad posiadany udział przed zniesieniem współwłasności, oznacza to, że dla tej części udziału w nieruchomości – nabytej w drodze zniesienia współwłasności – datą nabycia, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie dzień, w którym nastąpiło zniesienie współwłasności.

Opierając się więc na udzielonych przez Pana informacjach, że dokonane w 2022 r. zniesienie współwłasności nastąpiło bez spłat i dopłat oraz wartość otrzymanej w wyniku tego zniesienia współwłasności działki nr 7/5 mieściła się w wartości udziału jaki przysługiwał Panu we współwłasności nieruchomości przed dokonaniem tej czynności – stwierdzić należy, że opisane zniesienie współwłasności nie może być w Pana przypadku rozpatrywane w kategoriach nabycia.

Zatem za datę nabycia uzyskanej w wyniku zniesienia współwłasności działki nr 7/5, powinien Pan przyjąć rok 2012 (datę pierwotnego nabycia przez Pana udziału w opisanej we wniosku nieruchomości w drodze otrzymanej darowizny).

Z powyższych względów, odpłatne zbycie 29 czerwca 2023 r. działki nr 7/5 – nie następujące w wykonaniu działalności gospodarczej – nie stanowi dla Pana źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na upływ pięcioletniego okresu, o którym mowa w ww. przepisie, a tym samym nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Pana stanowisko należało zatem uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).Aa

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00