Interpretacja indywidualna z dnia 13 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-2.4012.258.2023.2.DS

Prawo do odliczenia podatku VAT w odniesieniu do wydatków poniesionych na modernizację budynku Ośrodka Zdrowia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 29 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku VAT w odniesieniu do wydatków poniesionych na modernizację budynku Ośrodka Zdrowia.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 5 września 2023 r. (wpływ 5 września 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) (dalej „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest jednostką samorządu terytorialnego, która jako wspólnota samorządowa, na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 559 ze zm.), obejmuje swoim zakresem działania wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Gmina realizuje zadania własne polegające na zaspokajaniu zbiorowych potrzeb wspólnoty oraz zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.

Niezależnie od realizacji zadań publicznych Gmina wykonuje szereg czynności wyczerpujących znamiona samodzielnej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ustawy o VAT i jest z tego tytułu zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, rozliczając i odprowadzając wynikający stąd podatek VAT należny, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Przykładowo Gmina prowadzi sprzedaż, najem i dzierżawę składników majątku, jak również dokonuje obciążeń za energię cieplną.

Jednym z obszarów działania Gminy jest utrzymanie gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych (klasyfikacja budżetowa: gospodarka gruntami i nieruchomościami).

Gmina posiada w swoich zasobach budynek, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza w zakresie ochrony zdrowia. Działalność prowadzi lekarz rodzinny oraz zespół pielęgniarek i położna. Z tego tytułu Gmina pobiera opłaty: czynsz oraz obciążenie za energię cieplną. Podpisane są umowy z najemcami oraz wystawiane miesięczne faktury VAT. Podatek jest naliczany i jest odprowadzany do Urzędu Skarbowego. Dodatkowo Gmina wynajmuje mieszkanie, znajdujące się na piętrze budynku, z czego również osiąga przychód podlegający ustawie, zwolniony od podatku VAT.

W roku 2021 Gmina otrzymała nagrodę w ramach (…). Część otrzymanych środków Gmina przeznaczyła na modernizację budynku Ośrodka Zdrowia (…). Modernizacją objęty został cały budynek (wymiana dachu, stolarki okiennej, drzwi, ocieplenie i elewacja budynku). Dodatkowo zakupiono nowe wyposażenie poczekalni oraz innych sprzętów do użytku dla mieszkańców (np. waga elektroniczna, fotel do pobierania krwi, itp.).

W związku z poniesieniem wydatków na modernizację i wyposażenie, Gmina otrzymała faktury z wykazanymi kwotami podatku VAT naliczonego, a w związku z tym, iż prowadzi działalność w tym samym zakresie, z której wynika podatek VAT należny, Gmina zamierza zwrócić się do organów podatkowych o zwrot podatku naliczonego.

Towary i usługi zakupione w związku z modernizacją budynku Ośrodka Zdrowia (…), są wykorzystywane do następujących czynności:

·wynajmu lokalu mieszkalnego, zwolnionego od podatku VAT,

·wynajmu lokali na działalność gospodarczą, objętego stawką podstawową,

·obciążenia z tytułu użytkowania energii cieplnej, również objętego stawką 23%.

Nie ma możliwości przyporządkowania kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności.

Pytanie

Czy w odniesieniu do wydatków poniesionych na modernizację budynku Ośrodka Zdrowia, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT?

Państwa stanowisko w sprawie

Gmina ma możliwość odliczenia podatku VAT, wynikającego z faktur otrzymanych przez Gminę, dokumentujących wydatki związane z modernizacją budynku Ośrodka Zdrowia.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z przepisami art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Gmina realizując przedmiotowe zadania wykonuje zadania własne zapisane w ustawie o samorządzie gminnym.

Dodatkowo zostanie spełniony warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT, gdyż efekty realizacji zadania będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, a mianowicie wynajmu lokalu mieszkalnego, zwolnionego od podatku VAT, wynajmu lokali na działalność gospodarczą, objętego stawką podstawową oraz obciążenia z tytułu użytkowania energii cieplnej, również objętego stawką 23%.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu:

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Z przywołanych przepisów prawa wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowoprawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto, podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, według którego:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Na mocy art. 88 ust. 4 ustawy:

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W oparciu o art. 15 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy:

Według art. 15 ust. 6 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina otrzymała nagrodę – część otrzymanych środków Gmina przeznaczyła na modernizację budynku Ośrodka Zdrowia (…) (wymiana dachu, stolarki okiennej, drzwi, ocieplenie i elewacja budynku). W związku z poniesieniem wydatków na modernizację, Gmina otrzymała faktury z wykazanymi kwotami podatku VAT naliczonego. Towary i usługi zakupione w związku z modernizacją budynku Ośrodka Zdrowia (…), są wykorzystywane do: wynajmu lokalu mieszkalnego, zwolnionego od podatku VAT; wynajmu lokali na działalność gospodarczą, objętego stawką podstawową; obciążenia z tytułu użytkowania energii cieplnej, również objętego stawką 23%. Nie ma możliwości przyporządkowania kwot podatku naliczonego do poszczególnych rodzajów czynności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia czy w odniesieniu do wydatków poniesionych na modernizację budynku Ośrodka Zdrowia, będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT.

Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Zasada ta wyklucza, zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią również uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Jak stanowi art. 90 ust. 1 ustawy:

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy:

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy:

Według art. 90 ust. 5 ustawy:

Na podstawie art. 90 ust. 6 ustawy:

W oparciu o art. 90 ust. 10 ustawy:

Analiza powołanych wyżej przepisów wskazuje zatem, że na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Należy jednak podkreślić, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Odnosząc się do ww. wątpliwości, należy zauważyć, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Podatnik ma zatem obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia w całości podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności zwolnionych od podatku.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (czynności opodatkowane) oraz związanego z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje (czynności zwolnione) – zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy – podatnik jest zobowiązany do rozliczenia podatku naliczonego według proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

W tym miejscu należy zauważyć, że „refakturowane” na rzecz najemcy koszty tzw. „mediów” (obciążenia z tytułu użytkowania energii cieplnej) dotyczą tylko faktu zużycia przez najemców tych mediów. Natomiast modernizacja budynku (wymiana dachu, stolarki okiennej, drzwi, ocieplenie i elewacja budynku) nie wiąże się zaś z zużyciem energii cieplnej. W stanie faktycznym nie dochodzi do przeniesienia na najemcę (w drodze refakturowania) kosztów realizacji inwestycji (modernizacji budynku Ośrodka Zdrowia). Zatem – wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy – refakturowanie kosztów mediów (obciążenia z tytułu użytkowania energii cieplnej) nie będzie miało wpływu na prawo do odliczenia przez Gminę podatku w związku z modernizacją budynku.

Mając, zatem na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, z którego wynika, że towary i usługi zakupione w związku z modernizacją budynku Ośrodka Zdrowia, są wykorzystywane zarówno do czynności zwolnionych od podatku VAT (wynajmu lokalu mieszkalnego) jak i opodatkowanych podatkiem VAT (wynajmu lokali na działalność gospodarczą), Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy związane modernizacją tego budynku w zakresie, w jakim te towary i usługi służą do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Prawo to nie będzie przysługiwać Wnioskodawcy w całości – Gmina zobowiązana jest do wydzielenia podatku naliczonego przy zastosowaniu współczynnika proporcji, o którym mowa w art. 90 ustawy, obliczonej zgodnie z ust. 2 i następne tego artykułu.

Podsumowując, w odniesieniu do wydatków poniesionych na modernizację budynku Ośrodka Zdrowia, Gminie przysługuje prawo do częściowego odliczenia podatku VAT. Prawo to przysługuje Wnioskodawcy pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych wynikających z art. 88 ustawy.

Z uwagi na to, że Wnioskodawca w uzasadnieniu stanowiska wskazał, że zostanie spełniony warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT z uwagi na wykorzystanie realizacji zadania m.in. do obciążenia z tytułu użytkowania energii cieplnej, należało uznać stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej:

W związku z powyższym, wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (pytania). Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego, bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, rozpatrzone.

Jestem ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zatem, należy zaznaczyć, że interpretacja indywidualna opiera się na wynikającym z treści wniosku opisie stanu fatycznego. W konsekwencji w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).