Interpretacja indywidualna z dnia 8 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-2.4012.395.2023.1.MB

Obowiązek dokonania korekt faktur z tytułu świadczonych usług zapewnienia oprawy muzycznej i słownej imprez okolicznościowych, festynów, zabaw tanecznych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

13 lipca 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 13 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy obowiązku dokonania korekt faktur z tytułu świadczonych usług zapewnienia oprawy muzycznej i słownej imprez okolicznościowych, festynów, zabaw tanecznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Prowadzi Pan działalność jednoosobową od (…) roku, przeważającą działalność o PKD 90.01.Z. Ma Pan zespół muzyczny oraz prowadzi Pan sklep ze sprzętem muzycznym.

Od (…) roku jest Pan czynnym Vatowcem. Przez ten okres cały czas opodatkowywał Pan dochody z działalności muzycznej ze stawką 23%.

W 2022 roku po interpretacjach podatkowych dowiedział się Pan, że może skorzystać ze zwolnienia według art. 43 ust. 1 pkt. 33 lit. b ustawy o VAT.

Od 2023 roku korzysta Pan ze zwolnienia w ramach świadczonych usług według PKD 90.01.Z, a pozostałe przychody opodatkowuje Pan według stawki podstawowej, sprzedaż mieszana (…).

Ponadto informuje Pan, że Pana usługi są związane z działalnością muzyczną. Zajmuje się Pan oprawą muzyczną uroczystości okolicznościowych, festynów, zabaw tanecznych. Usługi świadczone przez Pana polegają na oprawie muzycznej i słownej imprez okolicznościowych, festynów, zabawa tanecznych. Wykonuje Pan utwory muzyczne poprzez grę na instrumentach muzycznych, poprzez śpiew. Prowadzi Pan gry i zabawy integracyjne podczas ww. imprez, wymyślone i przebiegające według Pana indywidualnego opracowania.

Usługi są świadczone na rzecz osób prywatnych, instytucje kultury, jak i firmy.

Świadczone usługi są usługami kulturalnymi, polegającymi na zapewnieniu oprawy muzycznej i artystycznej imprez, świadczonych przez Pana jako indywidualnego twórcę i artystę wykonawcę.

Działa Pan jako artysta. Wszystkie utwory i przebieg uroczystości są Pana indywidualną twórczością.

Oprawa artystyczna polega każdorazowo na przygotowaniu indywidualnego scenariusza muzyczno-artystycznego imprezy klienta.

Utwory, które Pan tworzy nie przyczyniają się do upowszechniania dorobku kulturalnego, Pana nazwisko/pseudonim nie jest uwidoczniane i podawane do publicznej wiadomości.

Zawierając umowy nie udziela Pan żadnych licencji na korzystanie z praw autorskich do utworu.

Usługi są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, z tytułu których przysługuje Panu honorarium.

Nie wykonuje Pan żadnych usług wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

O kulturalnym charakterze Pana działalności świadczą takie czynniki jak:

• tworzenie własnych utworów muzycznych (muzyka oraz tekst);
• wykonywanie utworów muzycznych własnych, jak również innych autorów, jednak w zmienionych (własnych) aranżacjach;
• wykorzystanie i rozpowszechnianie melodii muzycznych innych twórców muzyki polskiej i zagranicznej z własnymi tekstami dopasowanymi do konkretnej sytuacji lub konkretnych osób, chociażby o charakterze komediowym lub kabaretowym;
• wykonywane utwory wykonywane są na imprezach masowych, np. festynach lub mniejszych, np. na imprezach firmowych lub okolicznościowych przyczyniając się do szerzenia własnej twórczości oraz twórczości innych autorów z zaznaczeniem kto jest ich rzeczywistym twórcą.

Świadcząc usługi polegające na oprawie muzycznej i słownej mniejszych lub większych imprez działa Pan jako twórca lub artysta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509).

W wyniku prowadzonej działalności powstają „utwory” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Świadczone przez Pana usługi, były i są dokumentowane na podstawie faktur (dla firm i instytucji) lub poprzez wystawianie paragonów fiskalnych (dla osób prywatnych).

Pytanie

Czy świadczone przez Pana usługi według PKD 90.01.Z, które były opodatkowane dotychczas stawką podstawową zamiast zwolnioną zmusza Pana do korygowania wcześniejszych lat?

Pana stanowisko w sprawie

Nie chciałby Pan korygować wszystkich faktur wstecz, ponieważ wiąże się to z dużą ilością faktur.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienia od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy:

Warunkiem zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 33 ustawy jest zatem spełnienie przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług (kulturalnych), ale także przesłanki podmiotowej odnoszącej się do usługodawcy.

W skład grupy podmiotów uprawnionych do zwolnienia weszli indywidualni twórcy i artyści wykonawcy, w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, wynagradzani w formie honorariów, w tym za przekazanie lub udzielenie licencji do praw autorskich lub praw do artystycznego wykonania utworów.

Ustawa o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze nie definiują pojęć „kultura” i „usługa kulturalna”. Zatem przy dokonywaniu interpretacji przepisu art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy posłużyć się należy wykładnią literalną, odwołując się do językowego znaczenia tych pojęć. Zatem, kultura oznacza „materialną i umysłową działalność społeczeństw oraz jej wytwory”, zaś usługa to „pomoc okazana komuś”, „działalność gospodarcza służąca do zaspokajania potrzeb ludzi”. Natomiast określenie kulturalny oznacza „odnoszący się do tworzenia i upowszechniania kultury lub stanowiący jej składnik”.

Właściwym więc wydaje się przyjęcie, że kultura to ogół wytworów i osiągnięć z dziedziny sztuki, funkcjonujących w postaci np. dzieł artystycznych, związanych z twórczością artystyczną (np. o charakterze literackim, naukowym, plastycznym, muzycznym).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 ze zm.):

Analizując możliwość zwolnienia świadczonych usług na gruncie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy należy wskazać, że:

Art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509), do której odwołuje się ustawodawca w treści art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy stanowi, że:

W myśl art. 1 ust. 2 pkt 7 - 9 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 85 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Zgodnie z art. 85 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Z treści ww. przepisów można zatem wywieść, że twórcą w rozumieniu ustawy jest każda osoba prowadząca faktycznie działalność twórczą, czyli działalność, której efektem jest powstanie utworu w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Użyte w tym przepisie określenie „przejaw działalności twórczej”, należy rozumieć jako uzewnętrzniony rezultat działalności człowieka o charakterze kreacyjnym.

W myśl art. 86 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

Przedstawił Pan informacje, z których wynika, że od (…) roku jest Pan czynnym podatnikiem VAT. Prowadzi Pan przeważającą działalność według PKD 90.01.Z. Ma Pan zespół muzyczny oraz prowadzi Pan sklep ze sprzętem muzycznym. Przez ten okres cały czas opodatkowywał Pan dochody z działalności muzycznej ze stawką 23%. Od 2023 roku korzysta Pan ze zwolnienia w ramach świadczonych usług według PKD 90.01.Z, a pozostałe przychody opodatkowuje Pan według stawki podstawowej, sprzedaż mieszana (…). Pana usługi są związane z działalnością muzyczną. Zajmuje się Pan oprawą muzyczną uroczystości okolicznościowych, festynów, zabawa tanecznych. Usługi świadczone przez Pana polegają na zapewnieniu oprawy muzycznej i słownej imprez okolicznościowych, festynów, zabaw tanecznych. Wykonuje Pan utwory muzyczne poprzez grę na instrumentach muzycznych, poprzez śpiew. Prowadzi Pan gry i zabawy integracyjne podczas ww. imprez, wymyślone i przebiegające według Pana indywidualnego opracowania. Usługi są świadczone na rzecz osób prywatnych, instytucji kultury, jak i firm. Świadczone usługi są usługami kulturalnymi, polegających na zapewnieniu oprawy muzycznej i artystycznej imprez, świadczonych przez Pana jako indywidualnego twórcę i artystę wykonawcę. Wszystkie utwory i przebieg uroczystości są Pana indywidualną twórczością. Oprawa artystyczna polega każdorazowo na przygotowaniu indywidualnego scenariusza muzyczno-artystycznego imprezy klienta. Usługi są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, z tytułu których przysługuje Panu honorarium. Ponadto nie wykonuje Pan żadnych usług wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy o podatku od towarów i usług.

O kulturalnym charakterze Pana działalności świadczą takie czynniki jak: tworzenie własnych utworów muzycznych (muzyka oraz tekst); wykonywanie utworów muzycznych własnych jak również innych autorów, jednak w zmienionych (własnych) aranżacjach; wykorzystanie i rozpowszechnianie melodii muzycznych innych twórców muzyki polskiej i zagranicznej z własnymi tekstami dopasowanymi do konkretnej sytuacji lub konkretnych osób, chociażby o charakterze komediowym lub kabaretowym; wykonywane utwory wykonywane są na imprezach masowych, np. festynach lub mniejszych imprezach firmowych lub okolicznościowych przyczyniając się do szerzenia własnej twórczości oraz twórczości innych autorów z zaznaczeniem kto jest ich rzeczywistym twórcą.

Świadcząc usługi polegające na zapewnieniu oprawy muzycznej i słownej mniejszych lub większych imprez, jak wskazał Pan we wniosku, działa Pan jako twórca lub artysta w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych. W wyniku prowadzonej działalności powstają „utwory” w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Świadczone przez Pana usługi, były i są dokumentowane na podstawie faktur (dla firm i instytucji) lub poprzez wystawianie paragonów fiskalnych (dla osób prywatnych).

Odnosząc się do kwestii dotyczącej ustalenia charakteru świadczenia realizowanego przez Pana należy wskazać, że co do zasady każde świadczenie dla celów opodatkowania podatkiem od towarów i usług powinno być traktowane jako odrębne i niezależne, jednak w sytuacji gdy jedna usługa obejmuje z ekonomicznego punktu widzenia kilka świadczeń, usługa ta nie powinna być sztucznie dzielona dla celów podatkowych. Zatem, z ekonomicznego punktu widzenia usługi nie powinny być dzielone dla celów podatkowych wówczas, gdy tworzyć będą jedną usługę kompleksową, obejmującą kilka świadczeń pomocniczych. Jeżeli jednak w skład świadczonej czynności wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności złożonej.

Co istotne, aby móc wskazać, że dana czynność jest czynnością złożoną powinna się ona składać z różnych świadczeń, których realizacja prowadzi jednak do jednego celu. Na usługę złożoną składa się więc kombinacja różnych czynności, prowadzących do realizacji określonego celu – do wykonania świadczenia głównego, na które składają się różne świadczenia pomocnicze. Natomiast czynność należy uznać za pomocniczą, jeśli nie stanowi ona celu sama w sobie, lecz jest środkiem do pełnego zrealizowania lub wykorzystania czynności zasadniczej. Pojedyncza czynność traktowana jest zatem jako element usługi kompleksowej wówczas, jeżeli cel świadczenia czynności pomocniczej jest zdeterminowany przez czynność główną oraz nie można wykonać lub wykorzystać czynności głównej bez czynności pomocniczej usługi.

Należy zauważyć, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz regulacje Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego sytemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006 str. 1 ze zm.), nie regulują kwestii czynności złożonych. Jednakże, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podatkiem VAT oraz na podstawie polskiego i europejskiego orzecznictwa można stwierdzić, że świadczenie obejmujące z ekonomicznego i gospodarczego punktu widzenia jedną czynność nie powinno być sztucznie dzielone.

Koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej, w wydanych orzeczeniach. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd., TSUE uznał, że każde świadczenie usług powinno być, co do zasady, traktowane jako świadczenie odrębne i niezależne. Jeżeli jednak dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej, do których stosuje się te same zasady opodatkowania.

Również w orzecznictwie NSA przyjmuje się, że świadczenie złożone (kompleksowe) ma miejsce wówczas, gdy relacja poszczególnych świadczeń wykonywanych przez podatnika na rzecz jednego nabywcy dzieli je na świadczenie podstawowe i świadczenia pomocnicze – tzn. takie, które umożliwiają skorzystanie ze świadczenia podstawowego lub są niezbędne dla możliwości skorzystania ze świadczenia podstawowego. Jeżeli jednak świadczenia te można rozdzielić, tak że nie zmieni to ich charakteru ani wartości z punktu widzenia nabywcy, wówczas świadczenia takie powinny być traktowane jako dwa niezależnie opodatkowane świadczenia. Zatem należy uwzględniać ochronę podstawowych zasad opodatkowania podatkiem od wartości dodanej wymagających, by każda działalność gospodarcza była traktowana w ten sam sposób. Sprzeciwia się to temu, by podmioty gospodarcze dokonujące takich samych czynności, były traktowane odmiennie w zakresie poboru tego podatku (wyrok NSA z dnia 6 maja 2015 r., I FSK 2105/13).

W przypadku, gdy wykonywana czynność stanowi dla klienta całość, nie należy jej rozbijać na poszczególne elementy składowe, lecz traktować jako jedno świadczenie, zgodnie z elementem, który nadaje całemu świadczeniu charakter dominujący. Jeśli więc wykonywanych jest więcej czynności, a są one ze sobą ściśle powiązane oraz stanowią całość pod względem ekonomicznym i gospodarczym, to wówczas dla potrzeb VAT należy potraktować je jako jedną czynność opodatkowaną. Skutkiem powyższego, świadczenie pomocnicze, co do zasady dzieli los prawny świadczenia głównego, w szczególności w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego, miejsca świadczenia oraz stawki podatku od towarów i usług.

Należy zauważyć, że koncepcję opodatkowania świadczeń kompleksowych wypracował Trybunał Sprawiedliwości UE, w wydanych orzeczeniach na podstawie pierwotnie obowiązującej Szóstej Dyrektywy Rady (77/388/EWG) oraz obecnie obowiązującej Dyrektywy VAT. W szczególności w wyroku w sprawie C-349/96 Card Protection Plan Ltd, Trybunał uznał, że jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle powiązane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie dla celów podatku od wartości dodanej. Pogląd ten znajduje również potwierdzenie w wyroku w sprawie C-2/95 Sparekassernes Datacenter (SDC), czy też w sprawie C-41/04 Levob Verzekeringen BV i OV Bank NV.

Zatem w przypadku usług o charakterze złożonym, o ich opodatkowaniu decydować będzie to, czy w danych okolicznościach mamy do czynienia z jedną usługą kompleksową, czy też z szeregiem jednostkowych usług. Ocena tej okoliczności powinna odbywać się więc na podstawie tego, czy dokonywane czynności (świadczenia) wykazują ze sobą tak ścisłe powiązanie, że w sensie gospodarczym tworzą jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter.

Jak wynika z opisu sprawy, w ramach świadczonej usługi podejmuje Pan szereg czynności, które prowadzą do realizacji jednego celu, tj. realizacji stworzonego przez Pana indywidualnego scenariusza muzyczno-artystycznego imprezy klienta. O kulturalnym charakterze Pana działalności świadczą takie czynniki jak: tworzenie własnych utworów muzycznych (muzyka oraz tekst); wykonywanie utworów muzycznych własnych jak również innych autorów, jednak w zmienionych (własnych) aranżacjach; wykorzystanie i rozpowszechnianie melodii muzycznych innych twórców muzyki polskiej i zagranicznej z własnymi tekstami dopasowanymi do konkretnej sytuacji lub konkretnych osób, chociażby o charakterze komediowym lub kabaretowym; wykonywane utwory wykonywane są na imprezach masowych, np. festynach lub mniejszych imprezach firmowych lub okolicznościowych przyczyniając się do szerzenia własnej twórczości oraz twórczości innych autorów z zaznaczeniem kto jest ich rzeczywistym twórcą. Usługi są wykonywane na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, z tytułu których przysługuje Panu honorarium. Jak wskazał Pan działa Pan jako indywidualny twórca lub artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a dodatkowo w wyniku świadczonych usług tworzy utwór.

Tym samym, skoro – jak wskazano we wniosku – świadczy Pan usługi kulturalne polegające na zapewnieniu oprawy muzycznej i słownej imprez okolicznościowych, festynów, zabaw tanecznych jako indywidualny twórca lub artysta wykonawca w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a usługi są wynagradzane w formie honorarium, to usługi te korzystają ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy.

Przechodząc natomiast do kwestii skorygowania 23% stawki podatku VAT, na fakturach pierwotnych, przez wystawienie faktur korygujących w zakresie stawki VAT, to wyjaśnić należy, że ustawodawca wskazuje na obowiązek skorygowania faktury pierwotnej przez wystawienie faktury korygującej w sytuacji gdy po wystawieniu tej faktury, następują zdarzenia gospodarcze mające wpływ na jej treść lub faktura zawiera błędy.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy:

Jak stanowi art. 2 pkt 31 ustawy:

Według art. 106j ust. 1 ustawy:

Podkreślenia wymaga, że art. 106j ust. 1 ustawy wyraźnie wskazuje, jakie okoliczności zobowiązują podatnika do wystawienia faktury korygującej i uzależniają to od wystąpienia sytuacji enumeratywnie wskazanych w tym przepisie. W tym zakresie podatnik nie ma uprawnień do swobodnego działania, może je podjąć tylko w razie spełnienia przesłanek określonych w przepisie.

Jak wynika z art. 106j ust. 2:

Z powołanych przepisów wynika, że jeżeli po wystawieniu faktury wystąpią zdarzenia mające wpływ na treść wystawionej faktury lub okaże się, że wystawiona faktura zawiera błędy, podatnik wystawia w takim przypadku fakturę korygującą. Fakturę korygującą wystawia się m.in. w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku, bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

Zatem, co do zasady, korygowanie treści pierwotnie wystawionej faktury powinno nastąpić poprzez wystawienie przez sprzedawcę faktury korygującej. Faktura korygująca wystawiana jest w celu podania właściwych, prawidłowych i zgodnych z rzeczywistością kwot i innych danych, decydujących o rzetelności wystawionego dokumentu. Zatem, istotą faktur korygujących jest korekta faktur pierwotnych, tak aby dokumentowały rzeczywisty przebieg zdarzeń gospodarczych. Przy czym, podatnik ma obowiązek dokonać korekty faktur wyłącznie do momentu upływu okresu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Jeżeli więc faktura dokumentująca zdarzenie gospodarcze zawiera pomyłki lub zdarzenie, które faktura ta dokumentowała, uległo zmianie, to powinna zostać skorygowana w ten sposób, aby odzwierciedlała faktycznie dokonaną transakcję między określonymi podmiotami.

W analizowanej sprawie wystąpiła przesłanka wskazująca na konieczność skorygowania przez Pana faktur, gdyż jak wynika z okoliczności sprawy w stosunku do świadczonych usług polegających na zapewnieniu oprawy muzycznej i słownej imprez okolicznościowych, festynów, zabaw tanecznych stosował Pan stawkę 23%, natomiast jak rozstrzygnięto powyżej świadczone przez Pana ww. usługi korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawieart. 43 ust. 1 pkt 33 lit. b ustawy o VAT.

Wskazać przy tym należy, że zgodnie z art. 59 § 1 ustawy z dnia ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.):

Z art. 70 § 1 ww. ustawy wynika, że:

W związku z faktem, że wystawiał Pan faktury z podatkiem VAT w wysokości 23% dokumentujące usługi w zakresie zapewnienia oprawy muzycznej i słownej imprez okolicznościowych, festynów, zabaw tanecznych, powinien Pan skorygować treść pierwotnie wystawionych faktur, przez wystawienie faktur korygujących do pierwotnie wystawionych faktur, w których skoryguje stawkę VAT 23% na „zwolnienie”. Jednakże realizacja niniejszego obowiązku uwzględniać musi treść przepisu art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej. Tym samym, faktury korygujące nie mogą odnosić się do faktur pierwotnych, z których wynikało zobowiązanie podatkowe, które uległo przedawnieniu.

Zatem stanowisko Pana stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 2 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych, nie mieści się w ramach określonych przepisem art. 14b § 1 ww. ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie jest uprawniony do oceny, czy faktycznie działa Pan jako indywidualny twórca i artysta wykonawca, a zatem kwestia ta stanowi element opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Pana.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).