Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 6 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.451.2023.1.MKA
Opodatkowanie podatkiem VAT dostawy w trybie licytacji komorniczej działek nr 1/1 i 1/2.
Interpretacja indywidualna
– stanowisko prawidłowe
Szanowny Panie,
stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy w trybie licytacji komorniczej ((...)) działek o nr 1/1 i nr 1/2 jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
8 sierpnia 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania podatkiem VAT dostawy w trybie licytacji komorniczej ((...)) działek nr 1/1 i 1/2.
Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie -pismem z 31 sierpnia 2023 r. (wpływ 1 września 2023 r.)
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym (...) prowadzi postępowanie egzekucyjne pod sygn. (...) przeciwko dłużnikowi A. Sp. z o.o., z siedzibą na ul. (...); nr KRS (...); NIP (...).
W dniu 30 sierpnia 2021 r. Komornik Sądowy wszczął egzekucję przeciwko dłużnikowi A. Sp. z o.o. będącej wówczas czynnym podatnikiem podatku VAT.
W dniu 11 września 2021 r. skierowano egzekucję do nieruchomości stanowiącej własność dłużnika, na którą składają się położone w (...) działki o nr 1/1 i nr 1/2 dla której Sąd Rejonowy (...), III Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr (...). W toku czynności egzekucyjnych ustalono, że 20 stycznia 2022 r. dłużnik został wykreślony z rejestru czynnych podatników VAT.
Kolejnym etapem prowadzonej egzekucji z nieruchomości jest wyznaczenie terminu licytacji.
W celu prawidłowego prowadzenia egzekucji z nieruchomości konieczne jest ustalenie, czy na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy z tytułu - dokonywanej w trybie egzekucji - dostawy towarów, tj. ww. nieruchomości.
Dłużnik nabył nieruchomość stanowiącą działkę nr 1/1 i nr 1/2 22 sierpnia 2019 r. na podstawie Aktu Notarialnego Rep. A (...) sporządzonego przed Notariuszem (...) w (...). Dłużnik w momencie nabycia nieruchomości był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Dłużnik prowadził działalność w zakresie związanym z oprogramowaniem, pozostałymi formami edukacji, transportem drogowym towarów, wykonywaniem instalacji elektrycznych, działalnością agentów zajmującą się sprzedażą towarów różnego rodzaju, działalnością rachunkowo - księgową, doradztwem podatkowym, wynajem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, pozostałymi specjalistycznymi robotami budowlanymi, wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników oraz pozostałą sprzedażą detaliczną prowadzoną poza sieciami sklepowymi, straganami i targowiskami.
Jednocześnie organ egzekucyjny oświadcza, że nie posiada szczegółowej wiedzy w zakresie, czy:
1)nabycie przez dłużnika nieruchomości, stanowiącej działki nr 1/1 i nr 1/2 nastąpiło w drodze transakcji opodatkowanej, zwolnionej czy niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT i czy transakcja ta była udokumentowana fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT;
2)z tytułu nabycia ww. nieruchomości przysługiwało dłużnikowi prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony;
3)z tytułu jakiej działalności gospodarczej dłużnik był zarejestrowany jako czynny podatnik podatku VAT i czy wykorzystywał w tej działalności posiadane działki nr 1/1 i 1/2;
4)czy była to działalność opodatkowana podatkiem VAT, w tym wyłącznie zwolniona z tego podatku;
5)czy działki nr 1/1 i nr 1/2 od dnia ich nabycia były/są przedmiotem umów najmu, dzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze zawartych przez dłużnika z podmiotami trzecimi;
6)czy działki nr 1/1 i 1/2 w chwili nabycia były zabudowane czy niezabudowane.
Komornik oświadcza, że brak powyższych informacji jest wynikiem podjętych przez organ egzekucyjny udokumentowanych działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji.
Uzupełnienie opisu stanu faktycznego
W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu wskazał Pan:
Na dzień licytacji komorniczej działki nr 1/1 i 1/2 nie będą zabudowane (budynkami/ budowlami w rozumieniu przepisów prawa budowlanego).
Działka nr 1/1 jest niezabudowana i podlega pod miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla części obrębu (...), gmina (...) (Uchwała nr (...) Rady Gminy (...) z 25 maja 2011 r.). Obszar, na którym znajduje się ww. działka, oznaczony jest jako 21.MN - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej.
Działka nr 1/2 jest niezabudowana i podlega pod miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dla części obrębu (...), gmina (...) (Uchwała nr (...) Rady Gminy (...) z 25 maja 2011 r.). Obszar na którym znajduje się ww. działka, oznaczony jest jako 21.MN- tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej.
Pytanie
1)Czy na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy VAT z tytułu sprzedaży działki nr 1/1 i 1/2 objętej Kw. (…)?
2)Czy w związku z tym przy sprzedaży powyższych nieruchomości w drodze licytacji komorniczej, organ egzekucyjny jest zobowiązany do naliczenia podatku VAT i jego odprowadzenia do Urzędu Skarbowego w imieniu dłużnika?
Pana stanowisko w sprawie
Komornik Sądowy (...) przypuszcza, że na dłużniku spoczywa obowiązek podatkowy VAT z tytułu sprzedaży działki nr 1/1 oraz nr 1/2 objętej księgą wieczystą KW (...).
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku w zakresie opodatkowania podatkiem VAT dostawy w trybie licytacji komorniczej ((...)) działek nr 1/1 i 1/2 jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570) – zwanej dalej „ustawą”:
Organy egzekucyjne określone w ustawie z 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320 oraz z 2021 r. poz. 11 i 41) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.
Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zgodnie z którym:
Płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą mającą miejsce w ramach egzekucji.
Z powołanych wyżej przepisów wynika, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik; w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.
Tym samym komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz do uwzględnienia w trakcie sprzedaży towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy:
Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.
Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy,
Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).
W świetle art. 2 pkt 6 ustawy:
Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.
W świetle przedstawionych powyżej przepisów, zarówno grunty, jak i budynki i budowle spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy. Tym samym, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie nieruchomości stanowi dostawę towarów.
Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.
Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy:
Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
Działalność gospodarcza – zgodnie z treścią art. 15 ust. 2 ustawy:
Obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.
Odnosząc regulacje zawarte w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy do art. 18 ustawy wskazać należy, że w przypadku, gdy dłużnik – właściciel nieruchomości – jest podatnikiem podatku VAT, wówczas komornik jest płatnikiem podatku VAT z tytułu dostawy tej nieruchomości.
Pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.
Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.
Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników wykorzystywanych w działalności gospodarczej podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.
Z przedstawionych przez Pana okoliczności sprawy wynika, że dłużna spółka 22 sierpnia 2019 r. nabyła nieruchomość stanowiąca działkę nr 1/1 i nr 1/2. Nieruchomość ta jest niezabudowana budynkami/budowlami w rozumieniu przepisów prawa budowlanego, położona w (...), dla której Sąd Rejonowy (...), III Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą o nr (...). W toku czynności egzekucyjnych ustalono, że 20 stycznia 2022 r. dłużnik został wykreślony z rejestru czynnych podatników VAT.
W momencie nabycia nieruchomości dłużnik był czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Dłużnik prowadził działalność w zakresie związanym z oprogramowaniem, pozostałymi formami edukacji, transportem drogowym towarów, wykonywaniem instalacji elektrycznych, działalnością agentów zajmującą się sprzedażą towarów różnego rodzaju, działalnością rachunkowo - księgową, doradztwem podatkowym, wynajem i zarządzaniem nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi, pozostałymi specjalistycznymi robotami budowlanymi, wyszukiwaniem miejsc pracy i pozyskiwaniem pracowników oraz pozostałą sprzedażą detaliczną prowadzoną poza sieciami sklepowymi, straganami i targowiskami.
Wskazał Pan także, że w pozostałym zakresie nie posiada szczegółowej wiedzy i nie ma możliwości uzyskania żadnych dodatkowych informacji mimo podjętych udokumentowanych działań.
Pana wątpliwości w sprawie dotyczą tego, czy w związku ze sprzedażą licytacyjną nieruchomości w postaci działek nr 1/1 i 1/2 będzie Pan zobowiązany do naliczenia podatku VAT i jego odprowadzenia do Urzędu Skarbowego w imieniu dłużnika.
Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz fakt, iż dłużnikiem jest spółka z o.o. prowadząca działalność gospodarczą, która w momencie nabycia przedmiotowej nieruchomości była czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku należącego do przedsiębiorstwa dłużnika. Zatem przy dostawie nieruchomości, na którą składa się działka nr 1/1 i nr 1/2, dłużnik jest podatnikiem podatku, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącym działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku przedsiębiorstwa dłużnika.
W konsekwencji, że dostawa nieruchomości (działek nr 1/1 i nr 1/2) w drodze licytacji komorniczej będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.
W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być opodatkowana albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.
Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku.
Zastosowanie zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.
Zakres i zasady zwolnienia dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.
I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:
Zwalnia się od podatku VAT dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.
Powyższe oznacza, że zwolnienie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.
Art. 2 pkt 33 ww. ustawy stanowi, że:
Ilekroć w przepisach ustawy jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Z przytoczonych przepisów wynika, że przeznaczenie określonego gruntu należy oceniać wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości.
O przeznaczeniu nieruchomości stanowią akty prawa miejscowego, tj. miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego - jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku decyzja o warunkach zabudowy - jako akt indywidualny prawa administracyjnego.
W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT.
Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:
Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.
Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:
1)towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
2)przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw nieruchomości i ruchomości prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących danej dostawie. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.
W tym miejscu należy zauważyć, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy:
Jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.
Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.
W przedmiotowej sprawie wskazał Pan, że działki nr 1/1 i 1/2 są niezabudowane budynkami/budowlami w rozumieniu prawa budowlanego. Z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wynika, że obszar na którym znajduje się działka nr 1/1 oznaczony jest jako 21.MN - tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej. Natomiast obszar, na którym znajduje się działka nr 1/2 oznaczony jest jako 21.MN – tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej wolnostojącej. Zatem, działki te stanowią teren budowlany w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy i w konsekwencji dostawa tych działek nie może zostać objęta zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.
Należy zauważyć, że jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku sprzedaży nieruchomości na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to trzeba przeanalizować możliwość zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.
W przedmiotowej sprawie przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego nie pozwala jednak stwierdzić, czy sprzedaż przez Pana w drodze licytacji komorniczej nieruchomości - działek o nr ewidencyjnym 1/1 i 1/2 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów. Przy czym, jak wynika z wniosku brak informacji jest wynikiem podjętych przez Pana działań potwierdzających brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od dłużnika.
W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy poprzez przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie są spełnione, o ile podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów (nieruchomości) zwolnienia od podatku.
Zaznaczyć jednak należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Pana nie była przedmiotem interpretacji.
Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że opisana we wniosku sprzedaż działek nr 1/1 i 1/2 będzie stanowiła czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, ale nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, pkt 9 ustawy w zw. z art. 43 ust. 21 ustawy.
Tym samym, skoro transakcja ta nie będzie korzystała ze zwolnienia na podstawie ww. przepisów, to należy tę dostawę opodatkować z zastosowaniem właściwej dla przedmiotu dostawy stawki VAT. Tak więc w związku z dostawą powstanie obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu tej transakcji, a Pan jako płatnik podatku VAT, o którym mowa w art. 18 ustawy, będzie zobowiązany do naliczenia i pobrania podatku VAT od zamierzonej dostawy nieruchomości (działek nr 1/1 i 1/2) oraz jego odprowadzenia do Urzędu Skarbowego w imieniu dłużnika.
Pana stanowisko uznaję za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.
Wskazuję również, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty opis sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right