Interpretacja indywidualna z dnia 4 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.317.2023.2.EK

Uznanie zespołu składników materialnych i niematerialnych za ZCP w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, uznania planowanej transakcji sprzedaży ZCP za wyłączoną z opodatkowania, korekty podatku naliczonego przez Nabywcę ZCP.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

26 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 16 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku od towarów i usług, który dotyczy:

-uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem sprzedaży za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);

-uznania planowanej transakcji sprzedaży zespołu składników materialnych i niematerialnych za czynność wyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 2);

-braku obowiązku dokonania korekty przez Kupującego odliczonego wcześniej przez Wnioskodawcę podatku naliczonego VAT z faktur związanych z zakupem towarów, usług i innych składników majątku wchodzących w skład zespołu składników materialnych i niematerialnych będących przedmiotem sprzedaży (pytanie sformułowane w uzupełnieniu do wniosku, oznaczone nr 3).

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 9 sierpnia 2023 r. (wpływ 14 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

1)Zainteresowany będący stroną postępowania:

Pan (…)

2)Zainteresowana niebędąca stroną postępowania:

(...) Sp. z o.o. spółka komandytowa

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca, będący osobą fizyczną, jest podmiotem prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na wydobywaniu kopaliny ze złóż kruszywa naturalnego i jej przerobie oraz sprzedaży. Powyżej wskazana działalność jest koncesjonowana i podlega przepisom Prawa geologicznego i górniczego.

Działalność Wnioskodawcy jest prowadzona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tym samym Wnioskodawca podlega pod nieograniczony obowiązek podatkowy w rozumieniu podatku dochodowego od osób fizycznych. Wnioskodawca jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Miejscem prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na wydobyciu kruszywa naturalnego są dwie miejscowości (...).

Wnioskodawca uzyskał dla działalności gospodarczej prowadzonej w miejscowości X cztery następujące decyzje administracyjne (koncesje):

-decyzja (koncesja) Marszałka Województwa z (…) 2021 r. znak: (…), na podstawie której udzielono Wnioskodawcy koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża kruszywa naturalnego „A” położonego w miejscowości X na terenie działki o numerze ewidencyjnym 1 (…);

-decyzja (koncesja) Starosty z (…) 2021 r. znak: (…), na podstawie której udzielono Wnioskodawcy koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża kruszywa naturalnego „B” położonego na terenie działki numer 2, 3 i 4 (…);

-decyzja (koncesja) Starosty z (…) 2022 r. znak: (…), na podstawie której udzielono Wnioskodawcy koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża kruszywa naturalnego „C” położonego na terenie działki numer 5 (…);

-decyzja (koncesja) „D” Starosty z (…) 2018 r. znak: (…), na podstawie której udzielono Wnioskodawcy koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża „(…)”, położonego w granicach działki o numerze ewidencyjnym 6 (…).

Działalność wydobywcza Wnioskodawcy prowadzona jest zarówno na gruntach stanowiących własność Wnioskodawcy, jak i na gruntach dzierżawionych.

Ponadto, Wnioskodawca w miejscowości X w ramach prowadzonej działalności gospodarczej posiada zakład przeróbczy kruszywa powiązany funkcjonalnie z prowadzoną w tej lokalizacji działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca dla każdej z powyżej wskazanych koncesji prowadzi oddzielną dokumentację związaną z ruchem zakładu górniczego w myśl przepisów Prawa geologicznego i górniczego.

Wnioskodawca dla każdej z dwóch działalności gospodarczych zorganizowanych w miejscowości X i Y prowadzi odrębne ewidencje podatkowej książki przychodów i rozchodów z wyodrębnionymi dla nich przychodami i kosztami uzyskania przychodów. Dla każdej działalności prowadzonej w miejscowości X i Y Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję składników majątkowych składających się na środki trwałe oraz wyposażenie niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej związanej z eksploatacją kruszywa takie jak: koparki, spycharki, refulery, ładowarki, wozidła, ciągniki siodłowe, naczepy, hala warsztatowa, budynki socjalno-biurowe oraz środki trwałe i wyposażenie w zakładzie przeróbczym takie jak: kruszarki, odwadniacze, przenośniki, płuczki, przesiewacze, kosze przyjęciowe i inne.

Wnioskodawca w zakresie sumy bilansowej prowadzi dla dwóch odrębnych działalności jedną podatkową księgę przychodów i rozchodów rozliczając jeden dochód ze źródła działalności gospodarczej.

Ponadto, w ramach wyodrębnienia części przedsiębiorstwa w miejscowości X do zlokalizowanego tam zakładu górniczego i zakładu przeróbczego przypisane są zasoby ludzkie (pracownicy), w stosunku do których, zgodnie z art. 23(1) Kodeksu pracy, nastąpi sukcesja praw i obowiązków w zakresie stosunków pracy pomiędzy pracownikami a nowym pracodawcą (nabywcą części przedsiębiorstwa). Wnioskodawca w swojej strukturze organizacyjnej posiada wydzielone działy służące wyłącznie do obsługi ruchu zakładu górniczego i zakładu przeróbczego w X, tj. pełnomocnika ds. certyfikacji jakości ZKP, dział transportu wewnętrznego, dział transportu zewnętrznego, dział eksploatacji i zakład przeróbczy.

W skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa w miejscowości X wchodzą następujące składniki:

-własność nieruchomości;

-ruchomości, w tym środki trwałe;

-wyposażenie zakładu;

-zapasy;

-środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym oraz wynikające z raportu kasowego;

-prawa wynikające z umów związanych ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, w tym wynikające z umów dzierżawy oraz umów leasingu oraz pozostałych umów, w tym umowy ubezpieczenia, umowy telekomunikacyjne, media itp.;

-prawa wynikające z umów o pracę, umowy cywilnoprawne oraz o współpracy;

-zobowiązania związane ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa;

-wierzytelności związane ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa;

-prawa wynikające z Koncesji „A”, Koncesji „C”, Koncesji „B” oraz Koncesji „D”;

-baza kontrahentów;

-wartości niematerialne i prawne, know-how oraz inne tajemnice zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

-koncepcje prowadzenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wraz ze wszystkimi regulaminami, opracowaniami i dokumentami technicznymi, w tym wewnętrznymi;

-księgi i dokumenty dotyczące zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w tym dokumentacja kadrowa i dokumentacja geologiczna;

-wszelkie prawa do dokumentacji (w tym autorskie prawa majątkowe, własności przemysłowej) związanej ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, na wszelkich polach eksploatacji istniejących w dniu zawarcia umowy przenoszącej własność zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

-prawo do korzystania z informacji geologicznej;

-wszelkie pozostałe, niewymienione powyżej materialne i niematerialne aktywa, prawa i obowiązki z jakichkolwiek umów, wierzytelności, zobowiązania i inne składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Wnioskodawca posiada również rachunek bankowy przeznaczony dla obsługi powyżej wskazanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa w miejscowości X.

Wobec powyższego, w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy na chwilę obecną występują dwie wyodrębnione organizacyjnie, finansowo oraz majątkowo zorganizowane części przedsiębiorstwa: zorganizowana część przedsiębiorstwa w miejscowości X oraz zorganizowana część przedsiębiorstwa w miejscowości Y. Każda z wyżej wymienionych zorganizowanych części przedsiębiorstwa ma wyodrębnioną wyspecjalizowaną kadrę, opartą o własne niezależne struktury organizacyjne pracujące i wykorzystujące sprzęt stanowiący składnik majątkowy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca w niedalekiej przyszłości zamierza dokonać sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa położonej w miejscowości X, w skład której wchodzą zarówno nieruchomości stanowiące grunty, na których prowadzona jest działalność górnicza, jak również nieruchomości zabudowane halą warsztatową i budynkami socjalno-biurowymi oraz pozostałe składniki majątkowe stanowiące ruchomości w postaci maszyn i urządzeń służących do prowadzenia takiej działalności, a także drobne wyposażenie i towary będące na stanie magazynowym w chwili sprzedaży, co stanowić będzie sprzedaż Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa (ZCP). W ramach sprzedaży Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa Sprzedający wyrazi również zgodę na przeniesienie koncesji uprawniających do wydobywania kopaliny, o których mowa powyżej, na rzecz Kupującego w celu kontynuacji przez Kupującego działalności wydobywczej na gruntach objętych koncesjami.

Koncesje przeniesione będą w następujący sposób:

Koncesja z (…) 2021 r. znak: (…), na podstawie której udzielono Wnioskodawcy koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża kruszywa naturalnego „A” położonego w miejscowości X na terenie działki o numerze ewidencyjnym 1 (…), zostanie przeniesiona na Kupującego przez Wnioskodawcę, przez co należy rozumieć uzyskanie ostatecznej i prawomocnej decyzji o przeniesieniu Koncesji „A” na Kupującego, wydanej w trybie art. 36 Prawa geologicznego i górniczego. Przeniesienie nastąpi przed zawarciem przyrzeczonej umowy sprzedaży ZCP.

Natomiast koncesje:

-decyzja (koncesja) Starosty z (…) 2021 r. znak: (…), na podstawie której udzielono Wnioskodawcy koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża kruszywa naturalnego „B” położonego na terenie działki numer 2, 3 i 4 (…);

-decyzja (koncesja) Starosty z (…) 2022 r. znak: (…), na podstawie której udzielono Wnioskodawcy koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża kruszywa naturalnego „C” położonego na terenie działki numer 5 (…);

-decyzja (koncesja) „D” Starosty (…) z (…) 2018 r. znak: (…), na podstawie której udzielono Wnioskodawcy koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża „D”, położonego w granicach działki o numerze ewidencyjnym 6 (…);

zostaną przeniesione na Kupującego po dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP, na podstawie zgód udzielonych przez Wnioskodawcę w dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP. Nie wpływa to na normalne funkcjonowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP.

Przez przeniesienie wyżej wymienionych koncesji należy rozumieć uzyskanie ostatecznych i prawomocnych decyzji przenoszących na Kupującego powyższe koncesje w trybie art. 36 Prawa geodezyjnego i geologicznego. Wnioski o przeniesienie Koncesji „B”, Koncesji „D” i Koncesji „C” na Kupującego zostaną złożone przez Kupującego w terminie trzech dni roboczych od daty podpisania umowy sprzedaży ZCP. Wnioskodawca zobowiąże się, że w dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP, a przed zawarciem umowy sprzedaży ZCP udzieli Kupującemu zgód, w trybie art. 36 ust. 1 Prawa geologicznego i górniczego, na przeniesienie na Kupującego Koncesji „B”, Koncesji „D” oraz Koncesji „C”.

W zakres rzeczowy objęty umową sprzedaży Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa w miejscowości X wchodzić będą również:

-własność nieruchomości;

-ruchomości, w tym środki trwałe;

-wyposażenie zakładu;

-zapasy;

-środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym oraz wynikające z raportu kasowego;

-prawa wynikające z umów związanych ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, w tym wynikające z umów dzierżawy oraz umów leasingu oraz pozostałych umów, w tym umowy ubezpieczenia, umowy telekomunikacyjne, media itp.;

-prawa wynikające z umów o pracę, umowy cywilnoprawne oraz o współpracy;

-zobowiązania związane ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa;

-wierzytelności związane ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa;

-prawa wynikające z Koncesji „A”, Koncesji „C”, Koncesji „B” oraz Koncesji „D”;

-baza kontrahentów;

-wartości niematerialne i prawne, know-how oraz inne tajemnice zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

-koncepcje prowadzenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wraz ze wszystkimi regulaminami, opracowaniami i dokumentami technicznymi, w tym wewnętrznymi;

-księgi i dokumenty dotyczące zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w tym dokumentacja kadrowa i dokumentacja geologiczna;

-wszelkie prawa do dokumentacji (w tym autorskie prawa majątkowe, własności przemysłowej) związanej ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa na wszelkich polach eksploatacji istniejących w dniu zawarcia umowy przenoszącej własność zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

-prawo do korzystania z informacji geologicznej;

-wszelkie pozostałe, niewymienione powyżej materialne i niematerialne aktywa, prawa i obowiązki z jakichkolwiek umów, wierzytelności, zobowiązania i inne składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Po przeprowadzeniu planowanej sprzedaży ZCP, Sprzedający nadal będzie prowadził działalność w dotychczasowym zakresie z wyłączeniem działalności przypisanej ZCP. Tym samym Sprzedający będzie nadal dysponował funkcjonalnie, organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym zespołem składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań), przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej w miejscowości Y.

Dla Wnioskodawcy prowadzona działalność wydobywcza w miejscowości X wraz z zakładem przeróbczym stanowi wyodrębniony zespół urządzeń oraz infrastruktury technicznej, służących do prowadzenia działalności gospodarczej. Ponadto, jest organizacyjnie i finansowo wyodrębnionym w istniejącym przedsiębiorstwie zespołem składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, która zarazem mogłaby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Z chwilą zbycia tej części przedsiębiorstwa nabywający dla tej części będzie posiadał samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej przez zbywcę ewidencji księgowej będzie możliwe przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, a co za tym idzie możliwe będzie określenie wyniku finansowego dla wyodrębnionej działalności (tj. Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa) jako wyodrębnionej na płaszczyźnie finansowej.

Wyodrębnienie organizacyjne i funkcjonalne w istniejącym przedsiębiorstwie polega na tym, że działalność wydobywcza w miejscowości X wraz z zakładem przeróbczym stanowi dający się oddzielić od przedsiębiorstwa zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań, przeznaczonych do prowadzenia działalności w zakresie wydobywania kruszywa i jego przerabiania oraz sprzedaży.

W zakresie wyodrębnienia organizacyjnego i funkcjonalnego, należy stwierdzić, iż na Nabywcę zostaną przeniesione prawa i obowiązki wynikające z umów o pracę pracowników Wnioskodawcy, którzy posiadają odpowiednią wiedzę i kwalifikacje do wykonywania założonego celu ekonomicznego przedsiębiorstwa. Zgodnie z najlepszą wiedzą Wnioskodawcy, Nabywca będzie kontynuował działalność gospodarczą w sposób tożsamy z dotychczasowym procesem.

Prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez Wnioskodawcę z dotychczasowymi kontrahentami zostaną przeniesione na Nabywcę zgodnie z umową sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W oparciu wyłącznie o zbywaną część przedsiębiorstwa będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej przez Nabywcę bez angażowania dodatkowych składników majątkowych lub podejmowania dodatkowych działań.

W dniu zbycia składników majątku składających się na ZCP Nabywca będzie miał faktyczną możliwość kontynuowania prowadzonej dotychczas działalności w tożsamym zakresie. Nabywca składników majątkowych będących przedmiotem zbycia nie będzie musiał podjąć jakichkolwiek dodatkowych działań faktycznych lub prawnych w celu prowadzenia działalności w oparciu o nabywane składniki.

Celem wniosku jest potwierdzenie stanowiska Wnioskodawcy co do skutków podatkowych dokonanej sprzedaży jako dostawy wyłączonej z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Uzupełnienie i doprecyzowanie opisu sprawy

(…) Sp. z o.o. spółka komandytowa (dalej: „Spółka”, „Kupujący”) w związku z art. 91 ust. 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.) (dalej: „Ustawa VAT”) jest zainteresowanym w zakresie tego, czy powstanie dla niego obowiązek dokonania korekty odliczenia podatku naliczonego VAT związanego z zakupem towarów, usług i składników majątku wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”), w związku z planowanym nabyciem ZCP od Wnioskodawcy (tj. Zainteresowanego będącego stroną postępowania).

Z uwagi na powyższe, Spółka ma interes prawno-podatkowy w tym, aby wystąpić z wnioskiem wspólnym o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, dotyczącego tego samego zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą związaną ze sprzedażą hurtową (…), a także transportem z nimi związanym.

Działalność realizowana przez Spółkę podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, w związku z czym Spółka jest zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT.

Spółka oraz Wnioskodawca nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.). Pomiędzy Zainteresowanymi nie zachodzą również powiązania wynikające ze stosunku pracy, ani powiązania z tytułu przysposobienia, o których mowa w Ustawie o VAT.

Po nabyciu przez Kupującego, ZCP ma docelowo być wykorzystane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Kupującego (nastąpi rozszerzenie tej działalności), tj. do wydobycia i sprzedaży kruszywa, w szczególności do wydobycia i sprzedaży kruszywa na rzecz podmiotu powiązanego z Kupującym, którego przedmiotem działalności jest m.in. produkcja i sprzedaż betonu oraz piasku, żwiru lub kruszywa. Przedmiotowa działalność będzie podlegała opodatkowaniu VAT, a zarazem nie będzie ona podlegała zwolnieniu z tego podatku. Zatem nabycie ZCP związane będzie z wykonywaniem przez Kupującego czynności objętych opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Spółka będzie na dzień podpisania umowy sprzedaży ZCP zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT w Polsce.

1.W odpowiedzi na pytanie Organu: „Z jakiego powodu koncesje Starosty (…) z (…) 2021 r. znak (…), z (…) 2022 r. znak (…) oraz z (…) 2018 r. znak (…) zostaną przeniesione na Kupującego po dacie podpisania umowy sprzedaży „ZCP” i na jakiej podstawie wywodzą Państwo, że: „Nie wpływa to na normalne funkcjonowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP”,

Wnioskodawca wyjaśnił, że przeniesienie wskazanych koncesji w opisany w zdarzeniu przyszłym sposób ma na celu umożliwienie prowadzenia tej działalności przez ZCP w X bez przerw (w sposób ciągły) – w tym także w dniu sprzedaży ZCP. Działalność gospodarcza polegająca na wydobyciu kopaliny ze złóż (to jest wydobyciu kruszywa naturalnego) jest koncesjonowana i podlega przepisom Prawa geologicznego i górniczego.

W przypadku, gdyby doszło do przeniesienia wymienionych wyżej koncesji na Kupującego przed datą podpisania umowy sprzedaży ZCP, Wnioskodawca nie mógłby prowadzić (kontynuować) działalności gospodarczej w ramach ZCP w miejscowości X w czasie pomiędzy przeniesieniem tych koncesji na Kupującego a sprzedażą ZCP (nie będąc adresatem żadnej koncesji dotyczącej ZCP). Z drugiej strony, Kupujący nie będąc jeszcze nabywcą ZCP także nie mógłby prowadzić takiej działalności.

Z uwagi na określone terminy związane z procesem przeniesienia koncesji, zgodnie z przepisami Prawa geologicznego i górniczego (1-2 miesięcy) istnieje w związku z tym uzasadnione ryzyko utraty klientów, którzy zmuszeni byliby do znalezienia innego dostawcy kruszywa, gdyż ich zapotrzebowanie musi być zaspokajane systematycznie i w sposób ciągły. Utrata klientów miałaby natomiast negatywny wpływ na składniki ZCP, w tym m.in. na bazę klientów, a w konsekwencji na realizację planowanej transakcji.

Z kolei przeniesienie na Kupującego koncesji z (…) 2021 r. znak (…) (wydanej przez Marszałka Województwa) przed datą podpisania umowy sprzedaży ZCP umożliwi Kupującemu nieprzerwane kontynuowanie działalności gospodarczej od dnia podpisania umowy sprzedaży ZCP. Należy podkreślić, że zgody na przeniesienie koncesji wskazanych wyżej (wydanych przez Starostę), udzielone przez Wnioskodawcę w dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP w istocie stanowią promesę przeniesienia tych koncesji na Kupującego. Uzyskanie ostatecznych i prawomocnych decyzji przenoszących na Kupującego powyższe koncesje w trybie art. 36 Prawa geologicznego i górniczego po dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP będzie jedynie formalnym usankcjonowaniem wyrażonych zgód na przeniesienie koncesji, wobec spełniania przez Kupującego wszelkich wymaganych prawem wymogów niezbędnych do przeniesienia na niego koncesji.

Wnioskodawca przez „normalne funkcjonowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa” rozumie sytuację, w której w ramach ZCP wykonywane są wszystkie podstawowe czynności związane z charakterem działalności ZCP. W zakresie zorganizowanej części przedsiębiorstwa objętej złożonym wnioskiem takie czynności to (1) wydobywanie kruszywa (na podstawie uzyskanych koncesji), (2) jego dalsza obróbka (rozdrabnianie, przesiewanie, sortowanie, konfekcjonowanie), a następnie sprzedaż gotowego wyrobu budowlanego (żwiru/piasku odpowiedniej grubości, mieszanek żwiru i piasku) do odbiorcy końcowego. Z uwagi na zaplanowaną strukturę transakcji, zakładającą przeniesienie na nabywcę jeszcze przed przeniesieniem ZCP, ostatecznej i prawomocnej decyzji Marszałka Województwa z (…) 2021 r. udzielającej Sprzedającemu koncesji na wydobywanie kopaliny ze złoża kruszywa naturalnego „A” w miejscowości X (…), w dniu nabycia ZCP zapewnione będzie normalne funkcjonowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Już w dniu nabycia ZCP Nabywca ZCP (Kupujący) będzie uprawniony i zdolny do wykonywania wszystkich podstawowych czynności składających się na normalne funkcjonowanie zorganizowanej części przedsiębiorstwa – wydobycia kruszywa ze złoża „A”, jego przetwarzania, przygotowania produktu gotowego i sprzedaży produktu gotowego odbiorcy końcowemu. Należy także zauważyć, że zachowanie ciągłości funkcjonowania ZCP wymaga posiadania w każdym momencie odpowiednich zapasów uprzednio wydobytego materiału (kruszywa), co także w dniu nabycia ZCP będzie zapewnione. Podkreślić również należy, że samo przetwarzanie kruszywa (w tym wypadku kruszywa pochodzącego z zapasów funkcjonujących w ramach ZCP) nie wymaga koncesji.

Ponadto należy wskazać, że zgodnie z decyzjami o środowiskowych uwarunkowaniach ustalającymi warunki i wymagania dla przedsięwzięć polegających na wydobywaniu kopaliny ze złóż kruszyw naturalnych, wydanymi na rzecz Wnioskodawcy, nie jest możliwe jednoczesne prowadzenie eksploatacji wszystkich złóż, dla których wydano koncesję. Wnioskodawca w jednym czasie prowadzi wydobycie tylko z jednego złoża; wydobycie nigdy nie następuje jednocześnie z kilku złóż. Zatem dla zapewnienia normalnego funkcjonowania ZCP wystarczające jest wydobywanie kruszywa tylko z jednego złoża.

Procedura przeniesienia trzech koncesji wydanych przez Starostę (…):

1)koncesji udzielonej decyzją z (…) 2021 r. znak (…) („B”);

2)koncesji udzielonej decyzją z (…) 2022 r. znak (…) („C”);

3)koncesji udzielonej decyzją z (…) 2018 r. znak (…) („D”);

stanowić będzie wyłącznie formalne potwierdzenie nabycia administracyjnych zezwoleń na prowadzenie działalności wydobywczej na terenie objętym tymi koncesjami, przy czym wszystkie środki produkcji dotyczące prowadzenia takiej działalności w ramach powyższych koncesji (grunty dzierżawione od podmiotów trzecich, maszyny, inne środki produkcji) będę już w posiadaniu Kupującego w dniu sprzedaży ZCP.

Podkreślić należy, że Wnioskodawca już w dniu sprzedaży ZCP udziela Kupującemu zgody na przeniesienie powyżej wskazanych koncesji wydanych przez Starostę (…). Mając na uwadze charakter procedury przeniesienia koncesji, określonej w art. 36 ust. 1 i nast. ustawy z 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze, wobec faktu nabycia ZCP przez Kupującego, przeniesienie koncesji stanowi czystą formalność. Decyzja z art. 36 ust. 1 Prawa geologicznego i górniczego stanowi tzw. decyzję związaną, co oznacza że w przypadku spełnienia wszystkich przesłanek organ nie może odmówić przeniesienia koncesji. Kupujący będzie natomiast spełniał wszystkie wymagania pozwalające na przeniesienie koncesji. W szczególności Kupujący:

1)spełnia wymagania przewidziane przepisami o podejmowaniu działalności gospodarczej (art. 36 ust. 1 pkt 1 Prawa geologicznego i górniczego);

2)wyraża zgodę na przyjęcie wszystkich warunków określonych w koncesji (na podstawie umowy sprzedaży ZCP) (art. 36 ust. 1 pkt 2 Prawa geologicznego i górniczego);

3)nie musi spełniać wymagania określonego w art. 36 ust. 1 pkt 3 Prawa geologicznego i górniczego, ponieważ dotyczy ono wyłącznie tych zasobów górniczych, które objęte są tzw. własnością górniczą (art. 10 ust. 1 w zw. z art. 12 ust. 1 Prawa geologicznego i górniczego), to jest własnością Skarbu Państwa, a pokłady kruszywa taką własnością nie są objęte (stanowią własność właściciela gruntu);

4)w zakresie niezbędnym do wykonywania zamierzonej działalności będzie wykazywał się prawem do korzystania z informacji geologicznej, ponieważ takie prawo nabędzie wraz ze sprzedażą ZCP (art. 36 ust. 1 pkt 4 Prawa geologicznego i górniczego);

5)wykaże, że jest w stanie spełnić wymagania związane z wykonywaniem zamierzonej działalności (to jest górniczej), ponieważ będzie właścicielem wszystkich środków służących prowadzeniu działalności górniczej (nieruchomości, sprzęt, personel, umowy dotyczące ZCP itp.) w związku z nabyciem ZCP (art. 36 ust. 1 pkt 5 Prawa geologicznego i górniczego).

Przy zachowaniu ciągłości działalności ZCP w dniu nabycia (w związku z przeniesieniem jednej koncesji przed przeniesieniem ZCP, a trzech kolejnych już po dniu sprzedaży), gwarantowana jest więc możliwość prowadzenia normalnej działalności ZCP. Przeniesienie trzech koncesji wydanych przez Starostę, w tym jednej, która dotyczy złoża praktycznie wyeksploatowanego („D”), które musi być zrekultywowane (w związku z czym potrzebna jest koncesja, a co także wiąże się z działalnością ZCP), stanowi procedurę czysto formalną.

2.W odpowiedzi na pytanie Organu: „Czy Spółka jest nabywcą opisanej we wniosku „ZCP”, jeśli nie – to jaką rolę pełni w planowanej transakcji?”

Wnioskodawca wyjaśnił, że Spółka będzie nabywcą opisanej we wniosku ZCP.

3.W odpowiedzi na pytanie Organu: „Czy Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług?”

Wnioskodawca wyjaśnił, że: Spółka jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

4.W odpowiedzi na pytanie Organu: „do jakich czynności Spółka będzie wykorzystała ww. „ZCP”, tj. do czynności:

a)opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,

b)zwolnionych od podatku od towarów i usług,

c)niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca wyjaśnił, że Spółka będzie wykorzystywał ZCP do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Pytania

1.Czy będąca przedmiotem planowanej umowy sprzedaży zorganizowana część przedsiębiorstwa, opisana w złożonym wniosku w przedstawionym stanie faktycznym sprawy, stanowi zespół składników materialnych i niematerialnych, tj. zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.)?

2.Czy sprzedaż opisanego we wniosku ZCP będzie korzystała z wyłączenia z opodatkowania od podatku od towarów i usług w świetle art. 6 pkt 1 ustawy o VAT?

3.Czy w związku z planowanym nabyciem ZCP Kupujący będzie obowiązany do dokonania korekty odliczonego wcześniej przez Wnioskodawcę podatku naliczonego VAT z faktur związanych z zakupem towarów, usługi i innych składników majątku wchodzących w skład ZCP w świetle art. 91 ust. 9 Ustawy VAT? (pytanie zostało sformułowane w piśmie z 9 sierpnia 2023 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku)

Państwa stanowisko w sprawie

Stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 2

W Państwa ocenie, dokonana czynność stanowić będzie dostawę zorganizowanej części przedsiębiorstwa i jako taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie przepisu art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Co prawda w Kodeksie cywilnym nie ujęto definicji pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, niemniej jednak pojęcie przedsiębiorstwa zostało zdefiniowane w art. 55¹ Kodeksu cywilnego. Jest nim zorganizowany zespół składników niematerialnych i materialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż zespołu zakładów górniczych w miejscowości X wraz z zakładem przeróbczym spełnia wymogi zorganizowanej części przedsiębiorstwa i do tej czynności nie stosuje się przepisów ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, bowiem zgodnie z przepisem art. 6 ust. 1 ustawy VAT przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast pojęcie zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) definiuje art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług. Wynika z niego, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Na gruncie ustawy VAT mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

-istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań;

-zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

-składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

-zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

W orzecznictwie sądowo-administracyjnym (por. wyrok WSA we Wrocławiu z 9 stycznia 2014 r. sygn. akt I SA/Wr 1915/13, czy wyrok WSA w Szczecinie z 25 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Sz 1517/14) wyjaśnia się, że:

-wydzielenie na płaszczyźnie organizacyjnej oznacza określenie zorganizowanej części przedsiębiorstwa w strukturze organizacyjnej przedsiębiorstwa zbywcy jako: działu, oddziału, wydziału;

-wydzielenie na płaszczyźnie finansowej oznacza, że możliwe jest, poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych, przyporządkowanie przychodów, kosztów uzyskania przychodów, także należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa, tak aby mogło stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo, które samodzielnie realizuje zadanie gospodarcze w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Zorganizowana cześć przedsiębiorstwa winna zatem posiadać pewną wewnętrzną niezależność finansową;

-wydzielenie na płaszczyźnie funkcjonalnej oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić na tyle wyodrębnioną w istniejącym przedsiębiorstwie całość, aby możliwe było jej funkcjonowanie jako samodzielnego podmiotu gospodarczego. Wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa składniki materialne i niematerialne muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej jako odrębnego przedsiębiorstwa.

Przy czym ocena wydzielenia zespołu składników następuje z punktu widzenia podmiotu dokonującego dostawę w postaci: aportu, sprzedaży itp. (por. wyrok NSA z 24 listopada 1999 r., sygn. akt I SA/Kr 1189/99).

Analogicznie istotę ZCP definiował Minister Finansów w wydanych interpretacjach indywidualnych (por. interpretacje: z 15 października 2012 r. znak ITTP2/443-975/12/AP, z 8 sierpnia 2012 r. znak IPPP1/443-449/12-2/AW, z 15 maja 2012 r. znak ITPP2/443-251/12/PS, z 1 stycznia 2010 r. znak IPPB5/423-656/09-2/MB, z 27 lipca 2012 r. znak IPTPP2/443-345/12-4/JN).

Jak wskazano w zdarzeniu przyszłym, w ramach przedsiębiorstwa występują dwa wyodrębnione organizacyjnie, finansowo oraz majątkowo zorganizowane części przedsiębiorstwa: zespół zakładów górniczych w miejscowości X oraz zespół zakładów górniczych w miejscowości Y.

Mając na uwadze powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, zespół zakładów górniczych w miejscowości X wypełnia cyt. wyżej definicję ZCP, albowiem:

-istnieje odrębny zespół składników materialnych i niematerialnych;

-zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

-składniki zespołu przeznaczone są do realizacji odmiennych i określonych zadań gospodarczych;

-zespół ten mogłyby stanowić odrębne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W związku z powyższym, sprzedaż zespołu zakładów górniczych w przyszłości przez Wnioskodawcę w miejscowości X opisanego w stanie faktycznym jako Zorganizowana Część Przedsiębiorstwa podlega wyłączeniu z opodatkowania podatkiem VAT, na podstawieart. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Stanowisko w zakresie pytania nr 3 (wyrażone w piśmie z 9 sierpnia 2023 r., stanowiącym odpowiedź na wezwanie do uzupełnienia wniosku)

Kupujący nie będzie obowiązany do dokonania korekty odliczonego przez Wnioskodawcę podatku naliczonego VAT z faktur dotyczących zakupu towarów, usług i innych składników majątku wchodzących w skład ZCP w związku z jego planowanym nabyciem od Wnioskodawcy.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekt podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do ich dokonania zostały określone w art. 91 Ustawy VAT.

Na mocy art. 91 ust. 9 Ustawy VAT, „w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa”.

Należy zaznaczyć, że do korekt, o których mowa w art. 91 Ustawy VAT, zobowiązany jest nabywca przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w sytuacji, gdy nabyte przez niego składniki majątku nie będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lub wyłącznie do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Innymi słowy obowiązek skorygowania odliczonego VAT (na zasadach określonych w ust. 1-8), o którym mowa w art. 91 ust. 9 Ustawy VAT nakładany jest na nabywcę przedsiębiorstwa tylko w sytuacji, gdy składniki ZCP zmieniają swoje przeznaczenie w ten sposób, że po przeprowadzeniu transakcji zaczną być wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lub wyłącznie do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Taka sytuacja nie będzie miała miejsca, gdyż po nabyciu przez Kupującego, ZCP ma docelowo być wykorzystane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Kupującego, tj. do wydobycia i sprzedaży kruszywa, w szczególności do wydobycia i sprzedaży kruszywa na rzecz podmiotu powiązanego z Kupującym, którego przedmiotem działalności jest m.in. produkcja i sprzedaż betonu oraz piasku, żwiru i kruszyw. Przedmiotowa działalność będzie podlegała opodatkowaniu VAT, a zarazem nie będzie ona podlegała zwolnieniu z tego podatku. Zatem nabycie ZCP związane będzie z wykonywaniem przez Kupującego czynności objętych opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, Kupujący nie będzie obowiązany do dokonania korekty odliczonego podatku naliczonego VAT z faktur zakupu towarów, usług i innych składników majątku wchodzących w skład ZCP w związku z jego planowanym nabyciem od Wnioskodawcy w świetle art. 91 ust. 9 Ustawy VAT.

Potwierdzenie prawidłowości stanowiska Kupującego można znaleźć w wydanych interpretacjach indywidualnych, przykładowo:

a)w interpretacji z 12 maja 2022 r. Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, znak 0112-KDIL1-1.4012.152.2022.1.MB, w której wskazano, że: „Natomiast na mocy art. 91 ust. 9 ustawy o VAT, w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, korekta określona w ust. 1-8 tego artykułu jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W związku z powyższym ewentualnej korekty będzie musiała dokonać Spółka. Jednakże korekty tej dokonuje nabywca zorganizowanej części, tylko wtedy jeżeli poszczególne składniki majątku nie będą wykorzystywane przez niego wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych lub niepodlegającychopodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lub wyłącznie do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem. W opisanym zdarzeniu przyszłym taka sytuacja nie wystąpi. Spółka zamierza dalej prowadzić działalność w postaci najmu lokali użytkowych w ramach własnego przedsiębiorstwa i pozostanie podatnikiem VAT czynnym. Oznacza to, że sposób wykorzystywania składników majątkowych się nie zmieni i tym samym obowiązek przeprowadzenia korekty nie wystąpi”;

b)z 25 stycznia 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, znak 0112-KDIL2- 3.4012.532.2017.1.WB, w której stwierdzono: „Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy wniesienie zespołu składników, o którym mowa we wniosku w ramach aportu przedsiębiorstwa, wywoła konieczność dokonania korekty VAT naliczonego, który został odliczony w ramach prowadzonej przez Zainteresowanego działalności przed wniesieniem zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Należy zaznaczyć, że do korekt, o których mowa w art. 91 ustawy, zobowiązany jest nabywca przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w sytuacji, gdy nabyte przez niego składniki majątku nie będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lub wyłącznie do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem”;

c)z 10 maja 2018 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, znak 0114-KDIP1-1.4012.130.2018.4.DG, w której zauważono: „Z treści art. 91 ust. 9 ustawy wynika, że w przypadku transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa korekta określona w ust. 1-8 jest dokonywana przez nabywcę przedsiębiorstwa lub nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Jak wskazano wyżej, przedmiotem przeniesienia do spółki komandytowej w formie aportu będzie przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że czynność wniesienia aportem przedsiębiorstwa, nie spowoduje w świetle art. 91 ust. 9 ustawy, obowiązku dokonania przez Wnioskodawcę korekty podatku naliczonego. Obowiązek dokonania ewentualnej korekty podatku naliczonego – zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy, będzie ciążył na nabywcy przedsiębiorstwa. Jak wskazał Wnioskodawca Spółka komandytowa po otrzymaniu w drodze aportu przedsiębiorstwa Wnioskodawcy będzie prowadzić działalność gospodarczą w tożsamym zakresie, która to działalność podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. W związku z tym w sytuacji korzystania ze składników majątkowych otrzymanych od Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych podatkiem VAT po stronie Spółki komandytowej nie powstanie obowiązek korekty odliczonego uprzednio od tych składników majątkowych podatku naliczonego”.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku – jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570), zwanej dalej ustawą:

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy:

Jednocześnie art. 6 ustawy wskazuje na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Według art. 6 pkt 1 ustawy:

Ustawodawca w ww. przepisie nie zdefiniował, co należy rozumieć pod pojęciem „transakcji zbycia”. Uwzględniając zakres przedmiotowy ustawy o podatku od towarów i usług, pojęcie to należy rozumieć w sposób zbliżony do pojęcia „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, nieodpłatne przekazanie, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz przepisy wykonawcze do niej nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwo”, należy więc odwołać się odpowiednio do przepisów ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1610).

Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego:

Ustawodawca w ww. przepisie wskazał, jakiego rodzaju elementy wchodzą w skład kompleksu składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, czyli przedsiębiorstwa, które może być przedmiotem czynności prawnej. Nie wszystkie jednak elementy tworzące pojęcie przedsiębiorstwa są na tyle istotne, by bez ich zbycia nie można było mówić o zbyciu przedsiębiorstwa. O tym, jakie konkretne składniki muszą być przeniesione na nabywcę, aby można było uznać, że nastąpiło zbycie przedsiębiorstwa, decydują okoliczności faktyczne, których nie można określić apriorycznie.

Natomiast przepis art. 2 pkt 27e ustawy stanowi, że:

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa.

Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1)istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;

2)zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;

3)składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;

4)zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie przedsiębiorstwa oraz składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Ponadto, przy ocenie czy składniki majątku powinny być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, o której mowa w art. 2 pkt 27e ustawy, uwzględnić należy następujące okoliczności:

-zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

-faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji.

Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

W zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl, w którym stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Natomiast w wyroku C-444/10 z 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

W kontekście uregulowań wspólnotowych oraz orzecznictwa TSUE należy wskazać, że nie ma podstaw do przyjęcia, że tylko przeniesienie wszystkich składników materialnych i niematerialnych jest okolicznością decydującą o uznaniu danego zespołu składników materialnych i niematerialnych za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli dany zespół składników będzie zdolny do prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnione zostaną przesłanki pozwalające uznać, z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności, że doszło do wydzielenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Mając na uwadze powyższe orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej należy stwierdzić, że zawarta w art. 2 pkt 27e ustawy definicja legalna zorganizowanej części przedsiębiorstwa musi być interpretowana przez pryzmat treści art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE i w powiązaniu z rozumieniem pojęcia „przekazania całości lub części majątku”, wyłożonym przez Trybunał w ww. orzeczeniu. Trybunał Sprawiedliwości główny nacisk kładzie na badanie konkretnego przypadku, dopuszczając w pewnych przypadkach zbycie samych składników rzeczowych.

Ponadto, w wyroku z 21 czerwca 2012 r., sygn. akt I FSK 1586/11 NSA zauważył, że: „Sam tylko fakt wyłączenia jakiegokolwiek składnika majątku nie pozwala na stwierdzenie, że już z tego powodu przedmiotem zbycia nie jest zorganizowana część przedsiębiorstwa, bowiem decydującą jest okoliczność, czy przy użyciu tej części można samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. (…) Jeśli wyłączenie określonego składnika nie pozbawi wydzielonego kompleksu majątkowego cech przedsiębiorstwa bądź jego zorganizowanej części, to zbycie w takiej postaci nie podlega podatkowi od towarów i usług”.

Oznacza to, że zespół składników materialnych i niematerialnych pozwala z uwagi na swoje zorganizowanie, infrastrukturę itp. na prowadzenie określonej działalności gospodarczej. Podkreśla się przy tym, że możliwość stanowienia przez ten zespół składników niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego zadania gospodarcze powinna mieć wymiar rzeczywisty, a nie jedynie potencjalny. Oznacza to, że majątek ten powinien stanowić już u zbywcy zorganizowany zespół składników gotowych realizować określone zadania gospodarcze jako samodzielne przedsiębiorstwo, a po jego zbyciu możliwe musi być kontynuowanie działalności gospodarczej przez nabywcę przedsiębiorstwa.

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą uznania zespołu zakładów górniczych w miejscowości X wraz z zakładem przeróbczym, będących przedmiotem sprzedaży, za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy i w konsekwencji uznania planowanej transakcji sprzedaży za czynność wyłączoną z opodatkowania na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Jak już wskazano, zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest dowolnym zbiorem składników majątkowych (materialnych i niematerialnych) wchodzących w skład przedsiębiorstwa, ale wyodrębnionym organizacyjnie, finansowo i funkcjonalnie zespołem tych składników, zdolnym do bycia oddzielnym przedsiębiorstwem, samodzielnie realizującym określone zadania gospodarcze. Przy czym, jak wynika z treści art. 2 pkt 27e ustawy, organizacyjne i finansowe wyodrębnienie musi występować w ramach istniejącego przedsiębiorstwa. Nie jest wystarczające, aby zbywane składniki majątkowe utworzyły przedsiębiorstwo u nabywcy – muszą one stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa u zbywcy. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą zatem składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług okolicznością determinującą możliwość wyłączenia, na mocy art. 6 pkt 1 ustawy, stosowania przepisów ustawy do czynności zbycia określonego zespołu składników niematerialnych i materialnych, jest takie ich zorganizowanie, żeby wspomniany zespół mógł służyć do prowadzenia działalności gospodarczej. Zespół składników materialnych i niematerialnych obejmować powinien elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem przepisy ustawy nie miały zastosowania do zbywanego mienia, musi ono obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w jego skład muszą zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

W rozpatrywanej sprawie, jak wskazał Wnioskodawca, działalność gospodarcza zorganizowana w miejscowości X jest wyodrębniona organizacyjne z całego przedsiębiorstwa. Wnioskodawca w swojej strukturze organizacyjnej posiada wydzielone działy służące wyłącznie do obsługi ruchu zakładu górniczego i zakładu przeróbczego w X, tj. pełnomocnika ds. certyfikacji jakości ZKP, dział transportu wewnętrznego, dział transportu zewnętrznego, dział eksploatacji i zakład przeróbczy. Ponadto, w ramach wyodrębnienia części przedsiębiorstwa w miejscowości X do zlokalizowanego tam zakładu górniczego i zakładu przeróbczego przypisane są zasoby ludzkie (pracownicy) w stosunku do których, zgodnie z art. 23(1) Kodeksu pracy, nastąpi sukcesja praw i obowiązków w zakresie stosunków pracy pomiędzy pracownikami a nowym pracodawcą (nabywcą części przedsiębiorstwa).

Działalność zakładów zlokalizowanych w miejscowości X jest także wyodrębniona finansowo z całego przedsiębiorstwa (działalności gospodarczej) Wnioskodawcy. Jak wynika z opisu sprawy, na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe będzie przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności w miejscowości X, a co za tym idzie możliwe będzie określenie wyniku finansowego tej części przedsiębiorstwa. Wnioskodawca prowadzi także odrębną ewidencję składników majątkowych składających się na środki trwałe oraz wyposażenie niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej związanej z eksploatacją kruszywa. Wnioskodawca posiada również rachunek bankowy przeznaczony dla obsługi wyodrębnionej działalności prowadzonej w miejscowości X

Wnioskodawca wskazał, że w zakres rzeczowy objęty umową sprzedaży Zorganizowanej Części Przedsiębiorstwa w miejscowości X wchodzić będą:

-własność nieruchomości;

-ruchomości, w tym środki trwałe;

-wyposażenie zakładu;

-zapasy;

-środki pieniężne zgromadzone na rachunku bankowym oraz wynikające z raportu kasowego;

-prawa wynikające z umów związanych ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, w tym wynikające z umów dzierżawy oraz umów leasingu oraz pozostałych umów, w tym umowy ubezpieczenia, umowy telekomunikacyjne, media itp.;

-prawa wynikające z umów o pracę, umowy cywilnoprawne oraz o współpracy;

-zobowiązania związane ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa;

-wierzytelności związane ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa;

-prawa wynikające z Koncesji „A”, Koncesji „C”, Koncesji „B” oraz Koncesji „D”;

-baza kontrahentów;

-wartości niematerialne i prawne, know-how oraz inne tajemnice zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

-koncepcje prowadzenia zorganizowanej części przedsiębiorstwa wraz ze wszystkimi regulaminami, opracowaniami i dokumentami technicznymi, w tym wewnętrznymi;

-księgi i dokumenty dotyczące zorganizowanej części przedsiębiorstwa, w tym dokumentacja kadrowa i dokumentacja geologiczna;

-wszelkie prawa do dokumentacji (w tym autorskie prawa majątkowe, własności przemysłowej) związanej ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa na wszelkich polach eksploatacji istniejących w dniu zawarcia umowy przenoszącej własność zorganizowanej części przedsiębiorstwa;

-prawo do korzystania z informacji geologicznej;

-wszelkie pozostałe, niewymienione powyżej materialne i niematerialne aktywa, prawa i obowiązki z jakichkolwiek umów, wierzytelności, zobowiązania i inne składniki majątkowe wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Jak podano we wniosku, po dokonaniu transakcji, zakład górniczy zlokalizowany w miejscowości X ma docelowo być wykorzystany w działalności gospodarczej prowadzonej przez Kupującego (nastąpi rozszerzenie prowadzonej działalności), tj. do wydobycia i sprzedaży kruszywa, w szczególności do wydobycia i sprzedaży kruszywa na rzecz podmiotu powiązanego z Kupującym, którego przedmiotem działalności jest m.in. produkcja i sprzedaż betonu oraz piasku, żwiru lub kruszywa.

Ponadto – jak wskazał Wnioskodawca – w oparciu wyłącznie o zbywaną część przedsiębiorstwa będzie możliwe samodzielne prowadzenie działalności gospodarczej przez Kupującego bez angażowania dodatkowych składników majątkowych lub podejmowania dodatkowych działań.

Wnioskodawca wskazuje co prawda, że jedna z koncesji uzyskanej dla działalności gospodarczej prowadzonej w miejscowości X zostanie przeniesiona przed zawarciem przyrzeczonej umowy sprzedaży ZCP, natomiast pozostałe trzy koncesje zostaną przeniesione na Kupującego po dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP, na podstawie zgód udzielonych przez Wnioskodawcę w dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP, jednakże – jak zauważa Wnioskodawca – nie wpływa to na normalne funkcjonowanie ZCP w dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP.

Jak wyjaśnia bowiem Wnioskodawca, „przeniesienie wskazanych koncesji w opisany w zdarzeniu przyszłym sposób ma na celu umożliwienie prowadzenia tej działalności przez ZCP w X bez przerw (w sposób ciągły) – w tym także w dniu sprzedaży ZCP. Działalność gospodarcza polegająca na wydobyciu kopaliny ze złóż (to jest wydobyciu kruszywa naturalnego) jest koncesjonowana i podlega przepisom Prawa geologicznego i górniczego.

W przypadku, gdyby doszło do przeniesienia wymienionych wyżej koncesji na Kupującego przed datą podpisania umowy sprzedaży ZCP, Wnioskodawca nie mógłby prowadzić (kontynuować) działalności gospodarczej w ramach ZCP w miejscowości X w czasie pomiędzy przeniesieniem tych koncesji na Kupującego a sprzedażą ZCP (nie będąc adresatem żadnej koncesji dotyczącej ZCP). Z drugiej strony, Kupujący nie będąc jeszcze nabywcą ZCP także nie mógłby prowadzić takiej działalności.

Z uwagi na określone terminy związane z procesem przeniesienia koncesji, zgodnie z przepisami Prawa geologicznego i górniczego (1-2 miesięcy) istnieje w związku z tym uzasadnione ryzyko utraty klientów, którzy zmuszeni byliby do znalezienia innego dostawcy kruszywa, gdyż ich zapotrzebowanie musi być zaspokajane systematycznie i w sposób ciągły. Utrata klientów miałaby natomiast negatywny wpływ na składniki ZCP, w tym m.in. na bazę klientów, a w konsekwencji na realizację planowanej transakcji.

Z kolei przeniesienie na Kupującego koncesji z (…) 2021 r. znak (…) (wydanej przez Marszałka Województwa) przed datą podpisania umowy sprzedaży ZCP umożliwi Kupującemu nieprzerwane kontynuowanie działalności gospodarczej od dnia podpisania umowy sprzedaży ZCP. Należy podkreślić, że zgody na przeniesienie koncesji wskazanych wyżej (wydanych przez Starostę), udzielone przez Wnioskodawcę w dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP w istocie stanowią promesę przeniesienia tych koncesji na Kupującego. Uzyskanie ostatecznych i prawomocnych decyzji przenoszących na Kupującego powyższe koncesje w trybie art. 36 Prawa geologicznego i górniczego po dacie podpisania umowy sprzedaży ZCP będzie jedynie formalnym usankcjonowaniem wyrażonych zgód na przeniesienie koncesji, wobec spełniania przez Kupującego wszelkich wymaganych prawem wymogów niezbędnych do przeniesienia na niego koncesji.”

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy oraz opis sprawy, stwierdzić należy, że zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci zakładu górniczego i zakładu przeróbczego w miejscowości X, będzie spełniać przesłanki do uznania go za zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Działalność zakładów jest wyodrębniona zarówno organizacyjnie, finansowo, jak i funkcjonalnie. Jednocześnie – jak wskazał Wnioskodawca – Kupujący będzie faktycznie mógł kontynuować działalność gospodarczą w oparciu o zespół składników majątkowych i niemajątkowych (w tym zobowiązań) stanowiących przedmiot planowanej sprzedaży, a zatem składniki majątkowe, które zostaną przeniesione w ramach opisanej transakcji, stanowić będą niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące określone cele gospodarcze.

W konsekwencji należy stwierdzić, że zostaną spełnione wskazane powyżej przesłanki do uznania zespołu składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) związanych z zakładami zlokalizowanymi w miejscowości X za zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy, a tym samym jego sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w myśl art. 6 pkt 1 ustawy.

Podsumowując, opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci zakładu górniczego i zakładu przeróbczego w miejscowości X, będący przedmiotem planowanej umowy sprzedaży, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji, planowana transakcja, w związku z art. 6 pkt 1 ustawy, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Przedmiotem Państwa wątpliwości jest również kwestia dokonania przez Kupującego korekty odliczonego wcześniej przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z faktur związanych z zakupem towarów, usług i innych składników majątku wchodzących w skład zbywanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Zasady dotyczące sposobu i terminu dokonywania korekty podatku naliczonego oraz podmiotu zobowiązanego do jej dokonania zostały określone w art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 91 ust. 1 ustawy:

Na podstawie art. 91 ust. 2 ustawy:

Szczegółowy sposób dokonywania korekty określa art. 91 ust. 3-9 ustawy.

Stosownie natomiast do treści art. 91 ust. 9 ustawy:

Zatem, w przypadku gdy przedmiotem zbycia jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część do korekt, o których mowa w art. 91 ustawy, zobowiązany jest nabywca przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, wówczas gdy nabyte przez niego składniki majątku nie będą wykorzystywane wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, tj. będą wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych, jak i zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, lub wyłącznie do czynności zwolnionych lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Jak rozstrzygnięto powyżej, opisany we wniosku zespół składników materialnych i niematerialnych w postaci zakładów zlokalizowanych w miejscowości X, będący przedmiotem planowanej umowy sprzedaży, będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Jednocześnie z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Nabywca ZCP będzie kontynuował działalność gospodarczą prowadzoną obecnie przez Wnioskodawcę, przedmiotowa działalność będzie opodatkowana podatkiem VAT i nie wystąpi zmiana przeznaczenia wykorzystywanych składników majątku nabytych w ramach ZCP np. do czynności zwolnionych.

Jak wskazuje bowiem Wnioskodawca: „Po nabyciu przez Kupującego, ZCP ma docelowo być wykorzystane w działalności gospodarczej prowadzonej przez Kupującego (nastąpi rozszerzenie tej działalności), tj. do wydobycia i sprzedaży kruszywa, w szczególności do wydobycia i sprzedaży kruszywa na rzecz podmiotu powiązanego z Kupującym, którego przedmiotem działalności jest m.in. produkcja i sprzedaż betonu oraz piasku, żwiru lub kruszywa. Przedmiotowa działalność będzie podlegała opodatkowaniu VAT, a zarazem nie będzie ona podlegała zwolnieniu z tego podatku. Zatem nabycie ZCP związane będzie z wykonywaniem przez Kupującego czynności objętych opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług”.

Mając zatem na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Kupujący nie będzie zobowiązany do dokonania korekty odliczonego wcześniej przez Wnioskodawcę podatku naliczonego z faktur związanych z zakupem towarów, usług i innych składników majątku wchodzących w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa, zgodnie z art. 91 ust. 9 ustawy.

Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo wskazać należy, że przedstawiając własne stanowisko w sprawie powołali się Państwo na art. 6 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, który to przepis nie istnieje. Powyższe zatem przyjęto za omyłkę pisarską, a Organ uznał, że chodzi o przepis art. 6 pkt 1 ustawy. Nie miało to jednak wpływu na dokonane rozstrzygnięcie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

Pan (...) (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).