Zmiana interpretacji indywidualnej z dnia 4 września 2023 r., Szef Krajowej Administracji Skarbowej, sygn. DOP3.8222.117.2023.CNRU

Wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji członka Rady Uczelni.

Zmiana interpretacji indywidualnej

Szanowni Państwo,

w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej z 17 lipca 2019 r. Nr 0115-KDIT2-1.4011.182.2019.2.MK,wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, zmieniam z urzędu^[1] wymienioną interpretację stwierdzając, że Państwa stanowisko przedstawione we wniosku z 25 kwietnia 2019 r. (data wpływu 6 maja 2019 r.), uzupełnionym pismem z 26 czerwca 2019 r. (data wpływu 3 lipca 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka rady uczelni jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

6 maja 2019 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji członka rady uczelni.

Treść wniosku, uzupełnionego pismem z 26 czerwca 2019 r. (data wpływu 3 lipca 2019 r.), jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce Senat Uniwersytetu powołał Radę Uczelni, która stała się jej organem.

W jej skład wchodzą, zgodnie z cyt. ustawą, zarówno członkowie pochodzący z wspólnoty uczelni jak i spoza wspólnoty (art. 19, 20 ww. ustawy). Są to osoby fizyczne, które mają pełną zdolność do czynności prawnych. Członkostwa w Radzie nie można łączyć z pełnieniem funkcji organu tej lub innej uczelni, członkostwem w radzie innej uczelni ani zatrudnieniem w administracji publicznej.

Senat określił również uchwałą miesięczne wynagrodzenie brutto dla członków Rady (art. 22 ust. 4 ustawy), które członkowie będą otrzymywać co miesiąc z tytułu pełnienia funkcji członka Rady i wykonującego nałożone ustawą zadania (art. 18 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce).

Rada uczelni nie jest Państwa organem stanowiącym.

Zgodnie z treścią art. 18 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce do zadań rady uczelni należy:

1)opiniowanie projektu strategii uczelni;

2)opiniowanie projektu statutu;

3)monitorowanie gospodarki finansowej uczelni;

4)monitorowanie zarządzania uczelnią;

5)wskazywanie kandydatów na rektora, po zaopiniowaniu przez senat;

6)opiniowanie sprawozdania z realizacji strategii uczelni;

7)wykonywanie innych zadań określonych w statucie.

W ramach monitorowania gospodarki finansowej rada uczelni:

1)opiniuje plan rzeczowo-finansowy,

2)zatwierdza sprawozdanie z wykonania planu rzeczowo-finansowego,

3)zatwierdza sprawozdanie finansowe.

Pytania

1)Czy uczelnia jako płatnik jest zobowiązana do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu wypłacanego członkom Rady wynagrodzenia (zarówno członkom związanym z uczelnią już wcześniej umową o pracę wykonującym czynności nauczyciela akademickiego, a od niedawna na podstawie powołania przez Senat - wykonującym dodatkowo zadania określone w art. 18 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce jak i członkom, którzy są tylko powołani do wykonywania zadań związanych z członkostwem w Radzie Uczelni, a nie są w inny sposób związani z uczelnią)? Czy miesięczne wynagrodzenie ustalone przez Senat będzie przychodem w ramach art. 13 ust.7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

2)Czy w związku z powyższym należy uwzględniać przy poborze ww. zaliczki koszty uzyskania przychodu określone w art. 22 zarówno pracownikom uczelni (zatrudnionym już na umowę o pracę na stanowisku nauczyciela akademickiego) jak i członkom Rady spoza uczelni nie związanym w żaden sposób (żadna forma zatrudnienia) poza Radą Uczelni z naszym podmiotem jako uczelnią?

3)W jakiej pozycji PIT-11 Wnioskodawca ma ująć osiągnięty przychód z tytułu członkostwa w Radzie Uczelni?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem, nie są Państwo zobowiązani do poboru zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od wypłacanego członkom Rady Uczelni wynagrodzenia. Wynagrodzenie określone przez Senat nie stanowi przychodu określonego w art. 13 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodu (art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), gdyż nie nalicza się i nie pobiera zaliczki na podatek dochodowy (art. 31 ww. ustawy).

W konsekwencji w PIT-11 należy ująć przychód z tytułu członkostwa w Radzie Uczelni w pozycji nr 10 „inne źródła” tylko w kolumnie przychodu z kwotą pobranych zaliczek na podatek dochodowy w kwocie 0,00 zł.

Ocena stanowiska dokonana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z 17 lipca 2019 r. Nr 0115-KDIT2-1.4011.182.2019.2.MK, uznał Państwa stanowisko przedstawione we wniosku za nieprawidłowe w zakresie pytania trzeciego i prawidłowe w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie zmiany interpretacji indywidualnej

Po zapoznaniu się z aktami sprawy stwierdzam, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych^[2]:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 9 ust. 2 ustawy PIT:

Dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 23o, art. 23u, art. 24-24b, art. 24c, art. 24e, art. 30ca, art. 30da oraz art. 30f nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie zaś do art. 11 ust. 1 ustawy PIT:

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Za przychód należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno w postaci pieniężnej, jak i w postaci niepieniężnej.

Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, źródłem przychodów jest działalność wykonywana osobiście.

Za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT, zgodnie z art. 13 pkt 7 ustawy PIT, uważa się:

przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy PIT:

Osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Stosownie do art. 22 ust. 9 pkt 5 ustawy PIT:

Koszty uzyskania niektórych przychodów określa się:

z tytułów określonych w art. 13 pkt 5, 7 i 9 w wysokości określonej w ust. 2 pkt 1, a jeżeli podatnik tego samego rodzaju przychody uzyskuje od więcej niż jednego podmiotu albo od tego samego podmiotu, ale z tytułu kilku stosunków prawnych, w wysokości określonej w ust. 2 pkt 2.

Zgodnie z art. 22 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy PIT:

Koszty uzyskania przychodów z tytułu stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej:

1) wynoszą 111 zł 25 gr miesięcznie, a za rok podatkowy nie więcej niż 1335 zł, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody z tytułu jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej;

2) nie mogą przekroczyć łącznie 2002 zł 05 gr za rok podatkowy, w przypadku gdy podatnik uzyskuje przychody równocześnie z tytułu więcej niż jednego stosunku służbowego, stosunku pracy, spółdzielczego stosunku pracy oraz pracy nakładczej.

W myśl art. 41 ust. 1a ustawy PIT:

Zaliczkę od dochodów, o których mowa w ust. 1, obliczoną w sposób określony w tym przepisie zmniejsza się o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w art. 27b, pobranej ze środków podatnika przez płatnika, o którym mowa w ust. 1.

Na podstawie art. 42 ust. 1, 1a oraz ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy PIT:

1. Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

1a. W terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

2. Płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani przesłać podatnikom, o których mowa:

1) w art. 3 ust. 1, oraz urzędom skarbowym przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi według miejsca zamieszkania podatnika wykonują swoje zadania - imienne informacje o wysokości dochodu, o którym mowa w art. 41 ust. 1, sporządzone według ustalonego wzoru;

2) w art. 3 ust. 2a, oraz urzędom skarbowym, przy pomocy których naczelnicy urzędów skarbowych właściwi w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonują swoje zadania, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, również gdy płatnik w roku podatkowym sporządzał i przekazywał informacje w trybie przewidzianym w ust. 4.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że zgodnie z art. 17 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce Senat Uniwersytetu powołał Radę Uczelni, która stała się jej organem. W jej skład wchodzą, zgodnie z ww. ustawą, zarówno członkowie pochodzący ze wspólnoty uczelni jak i spoza wspólnoty (art. 19, 20 ww. ustawy). Są to osoby fizyczne, które mają pełną zdolność do czynności prawnych. Członkostwa w Radzie nie można łączyć z pełnieniem funkcji organu tej lub innej uczelni, członkostwem w radzie innej uczelni ani zatrudnieniem w administracji publicznej. Senat określił również uchwałą miesięczne wynagrodzenie brutto dla członków Rady (art. 22 ust. 4 ustawy), które członkowie będą otrzymywać co miesiąc z tytułu pełnienia funkcji członka Rady i wykonującego nałożone ustawą zadania (art. 18 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce).

Rada uczelni nie jest organem stanowiącym Wnioskodawcy. Zgodnie z treścią art. 18 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce do zadań rady uczelni należy:

1)opiniowanie projektu strategii uczelni;

2)opiniowanie projektu statutu;

3)monitorowanie gospodarki finansowej uczelni;

4)monitorowanie zarządzania uczelnią;

5)wskazywanie kandydatów na rektora, po zaopiniowaniu przez senat;

6)opiniowanie sprawozdania z realizacji strategii uczelni;

7)wykonywanie innych zadań określonych w statucie.

W ramach monitorowania gospodarki finansowej rada uczelni:

1)opiniuje plan rzeczowo-finansowy,

2)zatwierdza sprawozdanie z wykonania planu rzeczowo-finansowego,

3)zatwierdza sprawozdanie finansowe.

Zauważyć należy, że w wyniku zmian wprowadzonych do systemu nauki i szkolnictwa wyższego ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce^[3], w ustroju uczelni publicznych zaistniał nowy organ – rada uczelni.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy PSWiN:

Organami uczelni:

1) publicznej - są rada uczelni, rektor i senat;

Stosownie do art. 19 ust. 1 ustawy PSWiN:

W skład rady uczelni wchodzi:

1) 6 albo 8 osób powoływanych przez senat;

2) przewodniczący samorządu studenckiego.

Ponadto w myśl art. 20 ust. 2 ustawy PSWiN:

Do członków rad uczelni nie stosuje się przepisów art. 19 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym^[4].

Natomiast na podstawie art. 20 ust. 3 ustawy PSWiN:

Członkostwa w radzie uczelni nie można łączyć z pełnieniem funkcji organu tej lub innej uczelni, członkostwem w radzie innej uczelni ani zatrudnieniem w administracji publicznej.

Oceniając charakter organu osoby prawnej – uczelni publicznej, jakim jest rada uczelni należy mieć na uwadze, że organ ten pełni funkcje zarówno władcze jak i kontrolne. Jednocześnie szczególną uwagę należy zwrócić na kompetencje jakie posiada rada uczelni odnoszące się do rektora uczelni (rada uczelni: może zgłosić wniosek o odwołanie rektora uczelni publicznej, wyraża zgodę na wykonywanie dodatkowego zajęcia zarobkowego przez rektora uczelni publicznej, występuje z wnioskiem do ministra o ustalenie wynagrodzenia zasadniczego i dodatku funkcyjnego rektora uczelni publicznej, może przyznać rektorowi uczelni publicznej dodatek zadaniowy), związane z uchwalaniem programu naprawczego czy z wyrażaniem zgody na dokonanie przez uczelnię publiczną czynności prawnej w zakresie rozporządzenia składnikami aktywów trwałych, w rozumieniu przepisów o rachunkowości, oraz dokonanie przez uczelnię publiczną czynności prawnej w zakresie oddania tych składników do korzystania innemu podmiotowi, na okres dłuższy niż 180 dni w roku kalendarzowym.

Wprowadzenie rady uczelni miało na celu podniesienie jakości zarządzania uczelnią poprzez wyposażenie m.in. w kompetencje strategiczno-monitorujące i przyznanie szereg uprawnień związanych z wykonywaniem zadań przez rektora uczelni. Rada uczelni, obok rektora i senatu uczelni, stanowi obligatoryjny (określony ustawowo) organ uczelni publicznych. Ustawodawca przyznał temu nowemu organowi znacznie szerszy zakres kompetencji niż tylko te wyszczególnione w art. 18 ust. 1 i 2 ustawy PSWiN.

Należy również mieć na uwadze ukształtowane dotychczas orzecznictwo rozstrzygające kwestie „organu stanowiącego osób prawnych” na gruncie prawa podatkowego^[5]. Sądy wskazują, że cechą charakterystyczną organów stanowiących osób prawnych jest przyznane przez ustawę lub statut uprawnienie do podejmowania uchwał w istotnych dla osób prawnych sprawach, w szczególności zaś dotyczących rozpatrywania i zatwierdzania sprawozdań, bilansów oraz rachunków zysków i strat za rok ubiegły czy rozliczania władz organu z wykonywania przez nie obowiązków (istotnym elementem uprawnień organów stanowiących jest więc prawo nadzoru nad organami wykonawczymi i wynikające z niego uprawnienie do odwołania organu wykonawczego).

Mając na uwadze, że rada uczelni posiada na podstawie ustawy PSWiN uprawnienia do podejmowania wiążących rozstrzygnięć odnoszących się do całej uczelni - w określonych przepisami sprawach, rada uczelni jest organem stanowiącym w rozumieniu art. 13 pkt 7 ustawy PIT. W konsekwencji dochód uzyskiwany z tytułu uczestnictwa w pracach rady należy przypisać do źródła przychodów, jakim jest działalność wykonywana osobiście.

W świetle powyższego, wypłacane przez Państwa wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji członka Rady Uczelni (niezależnie od tego, czy członkiem rady uczelni jest jej pracownik, czy też osoba nie związana z uczelnią żadnym stosunkiem prawnym), stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy PIT. W konsekwencji na Państwu ciążą obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, stosownie do art. 41 ust. 1, 1a oraz art. 42 ust. 1, 1a, ust. 2 ustawy PIT. Jesteście Państwo zatem obowiązani pobierać od tych wynagrodzeń zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, natomiast po zakończeniu roku podatkowego sporządzić imienną informację o wysokości dochodu osiągniętego w roku podatkowym PIT-11, poprzez wypełnienie części E, wiersz pt. „Działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 2, 4-9 ustawy, w tym umowy o dzieło oraz czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, z wyjątkiem należności wykazanych w wierszach 5 i 6”.

W związku z tym Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W konsekwencji dokonuję z urzędu zmiany pisemnej interpretacji indywidualnej z 17 lipca 2019 r. Nr 0115-KDIT2-1.4011.182.2019.2.MK wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, gdyż stwierdzam jej nieprawidłowość.

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Zmieniona interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który przedstawili Państwo we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Pouczenie o funkcji ochronnej

•Szef Krajowej Administracji Skarbowej zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej:

może z urzędu zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

Przepis ten nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może z urzędu zmienić ją w dowolnym czasie.

•Na podstawie art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej:

składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego).

•Panoszą Państwo ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie stanu faktycznego, udzielona odpowiedź straci swą aktualność.

•Wskazuję, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego przez Państwa we wniosku stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

•Stosownie do art. 14k § 1 Ordynacji podatkowej:

zastosowanie się do interpretacji indywidualnej przed jej zmianą, stwierdzeniem jej wygaśnięcia lub przed doręczeniem organowi podatkowemu odpisu prawomocnego orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną nie może szkodzić wnioskodawcy, jak również w przypadku nieuwzględnienia jej w rozstrzygnięciu sprawy podatkowej.

Przepis ustanawia tzw. zasadę nieszkodzenia, która pełni funkcję gwarancyjną (ochronną) interpretacji indywidualnej i której szczegółowa treść została uregulowana w art. 14k-14n Ordynacji podatkowej.

•Skorzystanie z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej oznacza: brak odpowiedzialności z kodeksu karnego skarbowego, brak naliczania odsetek za zwłokę, oraz w przypadku, gdy zobowiązanie nie zostało prawidłowo wykonane w wyniku zastosowania się Państwa do interpretacji oraz skutki podatkowe związane ze zdarzeniem, któremu odpowiada stan faktyczny będące przedmiotem interpretacji, miały miejsce po doręczeniu interpretacji indywidualnej - zwolnienie z obowiązku zapłaty podatku w zakresie wynikającym ze zdarzenia będącego przedmiotem interpretacji.

•Z mocy ochronnej interpretacji indywidualnej, która została zmieniona, mogą Państwo nadal korzystać w odniesieniu do rozliczeń podatkowych dokonywanych za okres do końca roku, kwartału następującego po kwartale lub miesiąca następującego po miesiącu (w zależności od okresu rozliczenia podatku), w którym doręczono Państwu zmienioną interpretację indywidualną lub stwierdzono jej wygaśnięcie albo doręczono organowi podatkowemu odpis orzeczenia sądu administracyjnego uchylającego interpretację indywidualną ze stwierdzeniem jego prawomocności (por. art. 14m § 2 Ordynacja podatkowa).

•Warunkiem skorzystania z ww. ochrony jest zastosowanie się Państwa do interpretacji (art. 14k § 1 i art. 14m § 1 Ordynacji podatkowej) oraz złożenie przez Państwa wniosku, o którym mowa w art. 14m § 3 Ordynacji podatkowej, w trakcie trwania postępowania podatkowego. Organy podatkowe bowiem nie uwzględniają z urzędu interpretacji prawa podatkowego.

•Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej:

przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się przez Państwa do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacja podatkowa).

•Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw^[6] wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na zmianę interpretacji indywidualnej

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej zmiany interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi^[7]).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

•w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. Świętokrzyska 12, 00‑916 Warszawa (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi)

lub

•w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP:/bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

Skarga na pisemną interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi).

^[1] art. 13 § 2 pkt 4 oraz art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.), zwana dalej „Ordynacją podatkową”.

^[2] Dz. U. z 2022 r. poz. 2647, ze zm., zwanej dalej „ustawą PIT”.

^[3] Ustawa z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2023 r. poz. 742), dalej: „ustawa PSWiN”.

^[4] Dz. U. z 2023 r. poz. 973.

^[5] Przykładowo wyrok WSA z dnia 30 maja 2007 r. sygn. akt III SA/Wr 84/07.

^[6] Dz. U. poz. 2193.

^[7] Dz. U. z 2023 r. poz. 259.