Interpretacja indywidualna z dnia 1 września 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.264.2023.1.DD

Możliwość skorzystania przez Spółką z ulgi na robotyzację.

Interpretacja indywidualna – stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 lipca 2023 r. za pośrednictwem platformy ePUAP wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej z 30 czerwca 2023 r., który dotyczy podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości skorzystania przez Spółką z ulgi na robotyzację.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca prowadzi działalność w formie spółki komandytowej i podlega opodatkowaniu w Polsce od całości swoich dochodów niezależnie od miejsca ich osiągania. Spółka uzyskuje przychody z zysków kapitałowych, jak również przychody inne niż z zysków kapitałowych. Wnioskodawca jest podmiotem wchodzącym w skład grupy kapitałowej, w której pełni funkcję podmiotu zajmującego się dystrybucją towarów handlowych zarówno do podmiotów z grupy, jak i spoza tej grupy. Spółka nie jest producentem wyrobów medycznych ani innych – dokonuje sprzedaży hurtowej oraz detalicznej nabytych wcześniej towarów od producentów i innych podmiotów, zajmujących się obrotem towarami.

W ramach swojej działalności Spółka sprzedaje produkty lecznicze, wyroby medyczne oraz inne produkty będące przedmiotem późniejszej sprzedaży w spółkach aptecznych do klientów końcowych. Model dystrybucji funkcjonujący w grupie kapitałowej jest dostosowany do wymagającego otoczenia rynkowego oraz systemu zaopatrywania aptek. Jest to innowacyjna platforma centralnego zarządzania asortymentem, zapasem, cenami i sprzedażą, zapewniającą szczelny i bezpieczny system dystrybucji leków od producenta do pacjenta. System logistyczny, jaki jest wykorzystywany w znacznej mierze przyczynia się do optymalizacji kosztów. Spółka podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. W celu optymalizacji wykonywanych czynności związanych Spółka nabyła:

1)linię do transportu standardowych pojemników (…), która stanowi automatyczny system dostawy pojemników logistycznych. Jest to zintegrowany zespół urządzeń transportowych (przenośników, transferów kątowych) służący do automatycznego przemieszczenia pojemników z punktów nadawania do zdefiniowanych punktów odbioru. System posiada punkty (strefy) przyjęcia pojemników oraz punkty dostawy (destynacji). Każdy pojemnik posiada kod kreskowy, który odczytywany jest przez kamery (skanery) umieszczone w węzłach systemu. Poza kamerami system wyposażony jest w szereg czujników zapewniających informacje o stanie urządzeń, położeniu pojemników, zajętości linii itp., jak również o stanie urządzeń współpracujących. Sterowany jest programowalnym sterownikiem logicznym (…). Ponadto system posiada serwer komunikacyjny służący do dwukierunkowej wymiany danych z nadrzędnym systemem magazynowym (…). Serwer może przyjmować komunikaty oraz generować zapytania. Na podstawie danych uzyskiwanych z (…) system odpowiednio steruje ruchem pojemników (odpowiednio wysterowując poszczególne transfery) i dostarcza je do wskazanej destynacji. Ponadto dla określonego typu pojemników (pustych) system samodzielnie określa ich przeznaczenie. Uwzględnia przy tym dane z czujników o aktualnym zapełnieniu oraz przewiduje jego zmiany na podstawie informacji o pojemnikach wprowadzonych do systemu, lecz będących jeszcze w ruchu. Przewidziana jest też ścieżka awaryjna – błędy odczytu lub brak danych nie powodują zatrzymania, lecz pojemniki kierowane są na wyznaczoną dla takich sytuacji destynację.

Oprogramowanie systemu zapewnia optymalizację zużycia energii elektrycznej poprzez wyłączanie niepotrzebnych w danej chwili urządzeń. Panel sterowniczy dostarcza wizualizację pracy oraz umożliwia obsługę (włączanie i wyłączanie, wybór trybów pracy, kasowanie błędów). Możliwa jest także zdalna obsługa serwisowa poprzez sieć komputerową

2)Sorter (…) – Sorter składa się między innymi z:

a)kompletu zsuwni odbiorczych przeznaczonych na wysortowane artykuły,

b)kompletu wózków sortujących poruszających się po torze okrężnym ponad zsuwniami,

c)stanowisk indukcji manualnej,

d)serwera komunikacyjno-zarządzającego,

e)kamer optycznych wykrywających produkty,

f)sterownika programowalnego (…), czujników, komponentów automatyki obiektowej.

Sorter służy do automatycznego rozsortowywania produktów pobranych z magazynu zbiorczego na zestawy skompletowane dla poszczególnych odbiorców. Przydział odbywa się na podstawie informacji wymienianych poprzez sieć komputerową z nadrzędnym systemem zarządzania magazynem (…). Sorter posiada stanowiska indukcji, na których operatorzy ręcznie umieszczaj ą produkty na wózkach sortujących. Każdy produkt jest uprzednio skanowany za pomocą czytnika kodów kreskowych lub kodów matrycowych 2D, a terminal komputerowy będący wyposażeniem stanowiska wskazuje operatorowi odpowiednie miejsce odłożenia produktu (wózek). Kamera wykrywa obecność produktu na wózku sortującym. Sterownik programowalny komunikuje się z serwerem sortera, który na podstawie danych otrzymanych z (…) określa miejsce docelowe (zsuwnię) dla danego produktu. Po dojechaniu wózka do wyznaczonego punktu produkt jest automatycznie zrzucany do zsuwni. W tym celu wózki wyposażone są w ruchome klapy (cztery na każdym wózku), które otwierają się indywidualnie. Sterownik (…) wysyła do serwera informacje o wykonanych zrzutach, jak również o ewentualnych błędach w procesie. Serwer zwrotnie wysyła do nadrzędnego systemu (…) zagregowane informacje o wysortowanych artykułach oraz o błędach.

Sorter jest urządzeniem o wysokim stopniu automatyzacji – praca człowieka ograniczona jest do indukcji (wprowadzania produktów pojedynczo) oraz odbioru z zsuwni skompletowanych zestawów produktów w celu wysyłki do klienta końcowego. Sterownik programowalny zarządza podzespołami sortera zapewniając przekazanie odpowiedniego produktu do odpowiedniej destynacji. Na podstawie informacji z czujników może automatycznie zmienić destynację dla danego produktu lub powiadomić operatora o błędzie lub awarii. Podłączony komputer typu PC zapewnia wizualizację działania urządzenia, rozbudowane informacje o błędach oraz obsługę i diagnostykę.

Serwer komunikuje się dwukierunkowo z: nadrzędnym systemem (…), sterownikiem programowalnym oraz stanowiskami operatorów. Odbiera od nich informacje, przetwarza i wysyła dane sterujące procesem sortowania lub informujące o jego stanie.

Pytania

1.Czy mając na względzie, że Spółka nabyła inwestycje opisane w pkt 1 i 2 powyżej oraz brzmienie art. 38eb ustawy o CIT Wnioskodawca może uznać, że inwestycje powyżej opisane spełniają warunki uznania ich za roboty przemysłowe, o których mowa w art. 38eb ust. 3, a co za tym idzie, może uznać wydatki związane z tymi inwestycjami za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację i odliczyć je w kwocie stanowiącej 50% od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, z uwzględnieniem zastrzeżenia, że kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych?

2.Czy Spółka, dokonując inwestycji w latach wcześniejszych niż 2022, może jako koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, uprawniające do zastosowania ulgi na robotyzację, potraktować koszty amortyzacji fabrycznie nowych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały przyjęte do używania przed początkiem roku 2022, jeżeli będą one spełniać warunki określone w art. 38eb ustawy o CIT?

Państwa stanowisko w sprawie

Państwa zdaniem:

1.Mając na względzie fakt, że Spółka nabyła inwestycje w postaci sortera do pojedynczych produktów (…), jak również linię do transportu standardowych pojemników (…) oraz brzmienie art. 38eb ustawy o CIT Wnioskodawca może uznać, że ww. inwestycje spełniają warunki do uznania ich za roboty przemysłowe, o których mowa w art. 38eb ust. 3 i co za tym idzie, Wnioskodawca będzie mógł uznać wydatki związane z tymi inwestycjami za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację i na mocy art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwotę stanowiącą 50% tych kosztów, z uwzględnieniem zastrzeżenia, że kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

2.Spółka, dokonując inwestycji w latach wcześniejszych niż 2022, będzie mogła jako koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację potraktować koszty amortyzacji fabrycznie nowych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, które zostały przyjęte do używania przed początkiem roku 2022, za okres od 2022 do 2026 roku, jeżeli będą one spełniać warunki określone w art. 38eb ustawy o CIT.

Ad. 1.

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że Spółka zajmuje się dystrybucją towarów farmaceutycznych oraz innych towarów. W toku swojej działalności operacyjnej Spółka korzysta z budynków magazynowych, w których składowane są towary handlowe będące przedmiotem dostawy do aptek. W celu udoskonalenia procesów logistycznych oraz magazynowych Spółka wdraża procesy zezwalające na automatyzację procesów oraz optymalizację kosztów związanych z gospodarką magazynową. W związku z dwoma inwestycjami opisanymi w opisie stanu faktycznego Spółka powzięła wątpliwość, czy będzie mogła skorzystać z ulgi na robotyzację.

Zgodnie z art. 38eb ustawy o CIT podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18 ustawy o CIT, kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację, przy czy kwota odliczenia nie może przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

1)koszty nabycia fabrycznie nowych:

a)robotów przemysłowych,

b)maszyn i urządzeń peryferyjnych do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związanych,

c)maszyn, urządzeń oraz innych rzeczy, funkcjonalnie związanych z robotami przemysłowymi, służących zapewnieniu ergonomii oraz bezpieczeństwa pracy w odniesieniu do stanowisk pracy, gdzie zachodzi interakcja człowieka z robotem przemysłowym, w szczególności czujników, sterowników, przekaźników, zamków bezpieczeństwa, barier fizycznych (ogrodzenia, osłony) czy optoelektronicznych urządzeń kontrolnych (kurtyny świetlne , skanery obszarowe),

d)maszyn, urządzeń lub systemów służących do zdalnego zarządzania, diagnozowania, monitorowania lub serwisowania robotów przemysłowych, w szczególności czujników i kamer,

e)urządzeń do interakcji pomiędzy człowiekiem a maszyną do robotów przemysłowych,

2)koszty nabycia wartości niematerialnych i prawnych niezbędnych do poprawnego uruchomienia i przyjęcia do używania robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1,

3)koszty nabycia usług szkoleniowych dotyczących robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w pkt 1 i 2,

4)opłaty, o których mowa w art. 17b ust. 1 ustalone w umowie leasingu, o którym mowa w art. 17 f, dotyczącej robotów przemysłowych oraz innych środków trwałych wymienionych w pkt 1, jeżeli po upływie podstawowego okresu umowy leasingu finansujący przenosi na korzystającego własność tych środków trwałych.

Przez robota przemysłowego rozumie się automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie następujące warunki:

1)wymienia dane w formie cyfrowej z urządzeniami sterującymi i diagnostycznymi lub monitorującymi w celu zdalnego: sterowania, programowania, monitorowania lub diagnozowania,

2)jest połączona z systemami teleinformatycznymi, usprawniającymi procesy produkcyjne podatnika, w szczególności z systemami zarządzania produkcją, planowania lub projektowania produktów,

3)jest monitorowana za pomocą czujników, kamer lub innych podobnych urządzeń,

4)jest integrowana z innymi maszynami w cyklu produkcyjnym podatnika.

Przez maszyny i urządzenia peryferyjne do robotów przemysłowych funkcjonalnie z nimi związane rozumie się w szczególności:

1)jednostki liniowe zwiększające swobodę ruchu,

2)pozycjonery jedno- i wieloosiowe,

3)tory jezdne,

4)słupowysięgniki,

5)obrotniki,

6)nastawniki,

7)stacje czyszczące,

8)stacje automatycznego ładowania,

9)stacje załadowcze lub odbiorcze,

10)złącza kolizyjne,

11)efektory końcowe do interakcji robota z otoczeniem służące do:

a)nakładania powłok, malowania, lakierowania, dozowania, klejenia, uszczelnienia, spawania, cięcia, w tym cięcia laserowego, zaginania, gratowania, śrutowania, piaskowania, szlifowania, polerowania, czyszczenia, szczotkowania, drasowania, wykańczania powierzchni, murowania, odlewania ciśnieniowego, lutowania, zgrzewania, klinczowania, wiercenia, handlingu, w tym manipulacji, przenoszenia i montażu, ładowania i rozładowania, pakowania, gwożdżenia, paletyzacji i depaletyzacji, sortowania, mieszania, testowania, wykonywania pomiarów,

b)obsługi maszyn: frezarek, wtryskarek, giętarek, robodrilli, wiertarek, tokarek, wrzecion, zginarek i zawijarek, wycinarek, walcarek, przecinarek, szlifierek, wytaczarek, ciągarek, drukarek, pras, wyoblarek.

Dla uznania zatem danej maszyny za robota przemysłowego kluczowego znaczenia nabiera zdefiniowanie jej zastosowania przemysłowego. Ustawa o CIT nie zawiera definicji „dla zastosowań przemysłowych”. W dotychczas wydawanych interpretacjach indywidualnych Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej odwołuje się (np. w interpretacji indywidualnej z 24 listopada 2022 r., 0114-KDIP2-1.4010.98.2022.1.MW) przede wszystkim do jej rozumienia słownikowego, przywołując definicję przemysłu ze Słownika PWN (produkcja materialna polegająca na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych), Encyklopedii PWN (ekonomiczny dział nierolniczej produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody oraz ich przetwarzanie w dobra zaspokajające potrzeby ludzi jest prowadzone w dużych rozmiarach, przy zastosowaniu podziału pracy i przy użyciu maszyn (do przemysłu nie zalicza się rzemiosła i budownictwa)), Wielkiego słownika języka polskiego Instytutu Polskiego PAN (działalność polegająca na wytwarzaniu produktów określonego rodzaju na dużą skalę, przy użyciu maszyn i innych urządzeń technicznych). Powyższe definicje według Dyrektora KIS (ww. interpretacja, podobnie interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 stycznia 2023 r., 0114-KDIP2-1.4010.235.2022.1.KW) uprawniają do wysnucia wniosku, że przez przemysł rozumie się najczęściej działalność polegającą na wytwarzaniu na dużą skalę różnego rodzaju produktów (towarów) oraz że w przypadku ulgi na robotyzację pojęcia „przemysł” oraz „zastosowanie przemysłowe” powinny być rozumiane wyłącznie jako zastosowanie w przemyśle rozumianym jako ścisła produkcja (wytwarzanie) towarów, a nie szeroko, np. jako procesy zachodzące już po ich wyprodukowaniu, umożliwiające wejście tych towarów do obrotu, w szczególności ich dystrybucję.

Dyrektor KIS stwierdza również w swoich interpretacjach, że zgodnie ze stanowiskiem przyjętym w doktrynie oraz orzecznictwie sądów administracyjnych wszelkie ulgi podatkowe należy traktować jako wyjątek od zasady powszechności opodatkowania określonej w art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. poz. 483 z późn. zm.), a w konsekwencji przepisy regulujące ulgi i zwolnienia podatkowe, należy interpretować w sposób ścisły i precyzyjny, a nie w sposób rozszerzający (wyroki NSA: z 24 września 2009 r. sygn. akt IIFSK 649/08; z 24 września 2009 r. sygn. akt IIFSK 650/08; z 12 sierpnia 2011 r. sygn. akt IIFSK 374/10; z 28 marca 2012 r. sygn. akt IIFSK 1781/10; z 27października 2016 r. sygn. akt II FSK 2795/14). W związku z powyższym gdyby intencją ustawodawcy było objęcie ulgą na robotyzację także robotów wykorzystywanych w innych gałęziach gospodarki niż przemysł, np. w logistyce, spedycji, budownictwie, transporcie czy usługach - to definicja robota przemysłowego określona w art. 38eb ust 3 u.p.d.o.p. nie zawierałaby wyrażenia „dla zastosowań przemysłowych”, które doprecyzowuje i zarazem zawęża zakres tej definicji (interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 10 stycznia 2023 r., 0114-KDIP2-1.4010.235.2022.1.KW).

Warto jednak dokonać analizy intencji ustawodawcy przyświecających nowelizacji ustawy o CIT w zakresie ulgi na robotyzację z listopada 2022 r. Zgodnie z dodanym ust. 5a nie podlegają odliczeniu koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację dotyczące działań lub aktywów:

1)o których mowa w art. 2 ust. 1 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych w Unii oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE (Dz. Urz. UE L 275 z 25.10.2003, str. 32, z późn. zm. - Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 15, t. 7, str. 631), z wyjątkiem działań i aktywów, których prognozowane emisje gazów cieplarnianych są poniżej średniej wartości 10% najbardziej wydajnych instalacji w 2016 i 2017 r. (t ekwiwalentu CO2/t) oraz wartości wskaźnika emisyjności (uprawnienia/t) na lata 2021-2025, określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2021/447 z dnia 12 marca 2021 r. określającym zmienione wartości wskaźników emisyjności na potrzeby przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji na lata 2021-2025 zgodnie z art. 10a ust. 2 dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz. Urz. UE L 87 z 15.03.2021, str. 29);

2)związanych z działalnością:

a)górniczą polegającą na wydobywaniu lub magazynowaniu paliw kopalnych oraz działalnością polegającą na przeróbce, dystrybucji lub spalaniu paliw kopalnych, z wyjątkiem projektów w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła oraz związanej z tym infrastruktury przesyłowej i dystrybucyjnej, wykorzystujących gaz ziemny, które spełniają warunki określone w załączniku III do Wytycznych technicznych dotyczących stosowania zasady „Nie czyń poważnych szkód” (2021/C58/01),

b)składowisk odpadów, spalarni odpadów lub instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów.

Zmiana ta została wprowadzona w życie Ustawą z dnia 16 listopada 2022 r. o zmianie ustawy o podatku od niektórych instytucji finansowych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2022 r., poz. 2745). W art. 5 jednakże tej ustawy Ustawodawca zawarł postanowienie, że przepisy art. 38eb ust. 5a ustawy o CIT stosuje się do kosztów poniesionych od roku podatkowego rozpoczynającego się po dniu 31 stycznia 2023 r. oraz że podatnicy, którzy w roku podatkowym poprzedzającym rok rozpoczynający się po dniu 31 stycznia 2023 roku, nabyli roboty, maszyny lub urządzenia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1-3 ustawy o CIT, w zakresie kosztów uzyskania przychodów związanych z tymi robotami, maszynami i urządzeniami, stosują w kolejnych latach podatkowych przepisy ustawy o CIT w brzmieniu dotychczasowym.

Takiego kształtu przepisów intertemporalnych nie da się jednakże pogodzić z rozumieniem ulgi na robotyzację przez Dyrektora KIS. Jeżeli założylibyśmy, tak jak chce tego Dyrektor KIS, że ulgą na robotyzację objęte będą tylko inwestycje w przemyśle rozumianym „wąsko” jako ścisła produkcja (wytwarzanie) towarów i racjonalny ustawodawca wyłączyłby możliwość odliczenia kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację związanych np. z działalnością składowisk odpadów, spalarni odpadów, instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów, działalnością polegającą na magazynowaniu lub dystrybucji paliw kopalnych, to przepis przejściowy, zgodnie z którym podatnicy, którzy w roku podatkowym poprzedzającym rok rozpoczynający się po dniu 31 stycznia 2023 roku, nabyli roboty, maszyny lub urządzenia, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1-3 ustawy o CIT, w zakresie kosztów uzyskania przychodów związanych z tymi robotami, maszynami i urządzeniami, stosują w kolejnych latach podatkowych przepisy ustawy o CIT w brzmieniu dotychczasowym byłby bezprzedmiotowy z uwagi na fakt, że i przed zmianą (zgodnie z interpretacjami Dyrektora KIS) i po zmianach (zgodnie z dodanym ust. 5a w art. 38eb ustawy o CIT) koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację dla celów wykraczających poza „wąskie” rozumienie pojęcia przemysłu, nie byłyby objęte ulgą na robotyzację. Nie ulega bowiem wątpliwości, że działalność składowisk odpadów bądź działalność polegająca na magazynowaniu lub dystrybucji paliw kopalnych nie spełnia warunków zastosowania przemysłowego w rozumieniu zaprezentowanym w przytoczonych interpretacjach indywidualnych Dyrektora KIS. Jedyną zatem możliwą konstatacją jest ta, że przed nowelizacją ustawy o CIT w zakresie ulgi na robotyzację ustawodawca dopuszczał i zakładał objęcie tą ulgą inwestycji wykraczających poza „wąskie” zastosowanie przemysłowe, zarówno w działalności składowisk odpadów, spalarni odpadów, instalacji do mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów, działalnością polegającą na magazynowaniu lub dystrybucji paliw kopalnych, jak i wszelkiej innej działalności np. logistycznej, spedycyjnej, budowlanej, transportowej, magazynowej, czy usługowej.

Ustawodawca nowelizującą ustawą poprzez zamieszczenie katalogu zamkniętego wyłączył możliwość skorzystania z ulgi na robotyzację dla działalności wymienionych w ust. 5a. Wnioskując jednakże a contrario, w pozostałych rodzajach działalności skorzystanie z ulgi na robotyzację powinno być dozwolone, o ile będą spełnione pozostałe warunki ustawowe.

Warto również nadmienić, że ustawa o CIT posługuje się pojęciem urządzenia przemysłowego, również niezdefiniowanego w ustawie w związku z definiowaniem obowiązków płatnika w podatku u źródła. Zakres zatem przedmiotowy urządzenia przemysłowego jest kształtowany w interpretacjach indywidualnych oraz orzecznictwie sądowoadministracyjnym. W przypadku jednakże ustalania obowiązków płatników w zakresie naliczania, pobierania oraz odprowadzania podatku dochodowego z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników niemających na terytorium Polski siedziby lub zarządu, a więc podlegających na terytorium RP obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które tutaj osiągnęły, organy podatkowe oraz sądy administracyjne nader często stosują „szerokie” rozumienie pojęcia urządzenia przemysłowego. Przykładowo, w wyroku WSA w Gdańsku z 8 września 2020 r., sygn. I SA/Gd 22/20 sąd orzekł, że określenie „urządzenie przemysłowe” należy rozumieć możliwie szeroko, jako wszelkie urządzenia, które racjonalnie rzecz biorąc mogą być wykorzystane w przemyśle. Zaliczenie urządzenia do „ urządzeń przemysłowych” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 1 u.p.d.o.p. zależy od obiektywnych cech konstrukcyjnych i użytkowych tego urządzenia, a nie od okoliczności, czy tego w jaki sposób urządzenie to jest w danym okresie wykorzystywane. Z tego względu nie można zaakceptować stanowiska, że w pojęciu „urządzenia przemysłowego” nie mieści się urządzenie, którego konstrukcja i przeznaczenie nie wyklucza jego stosowania również poza przemysłem, w innych gałęziach gospodarki, w tym w sektorze usług budowlanych. Z kolei w interpretacji indywidualnej Dyrektora KIS z 1 września 2022 r. 0111-KDIB1-2.4010.366.2022.2.MZA możemy przeczytać, że zdaniem sądów administracyjnych, sformułowanie „użytkowanie urządzenia przemysłowego” jest ogólne, obejmuje wszelkie możliwe urządzenia stanowiące pewien zespół elementów technicznych. W orzecznictwie sądowoadministracyjnym panuje pogląd, że wyrażenie „urządzenie przemysłowe”, czyli urządzenia związane z przemysłem nie można zawężać do urządzeń wykorzystywanych bezpośrednio przy produkcji. Szerokie rozumienie „urządzenia przemysłowego” winno prowadzić do wniosku, że w zakresie tego pojęcia mieszczą się wszelkie wytwory przemysłowe, a więc także m. in. specjalistyczne narzędzia.

Organy podatkowe powinny zatem stosować jednolitą praktykę do takich samych lub podobnych znaczeń pojęciowych. Stosowanie „szerokiego” rozumienia znaczenia przemysłu – tam, gdzie chodzi o zapewnienie wpływów z tytułu podatków i „wąskiego” tam, gdzie chodzi o ustalenie zakresu ulg podatkowych, może być sprzeczne z naczelną zasadą postępowań podatkowych – ujętą w art. 121 Ordynacji podatkowej zasadą, że postępowanie podatkowe powinno być prowadzone w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.

Ad. 2

Uzasadniając własne stanowisko wskazali Państwo, że w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, Spółka dokonała szeregu inwestycji w celu optymalizacji prowadzonej działalności gospodarczej. Realizacja inwestycji opisanych w stanie faktycznym niniejszego wniosku, które zdaniem Spółki będą kwalifikować się do objęcia nich ulgą na robotyzację, rozpoczęła się przed 2022 rokiem. Spółka wprowadza środki trwałe i wartości niematerialne i prawne w momencie oddania ich do używania. Ujęcie w kosztach podatkowych amortyzacji tychże środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych będzie ściśle skorelowane z momentem oddania aktywów trwałych do używania. W związku z tym, dopiero od momentu rozpoczęcia amortyzacji będzie można mówić o kosztach uzyskania przychodu poniesionych na robotyzację.

Spółka stoi na stanowisku, że koszty amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych przed rokiem 2022, ale spełniających warunki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, będą uprawniać do odliczenia 50% tych kosztów od podstawy opodatkowania, zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT. Odliczenie to ma zastosowanie do kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację w okresie od początku roku podatkowego, który rozpoczął się w 2022 r., do końca roku podatkowego, który rozpoczął się w 2026 r.

Zgodnie z ustawą o CIT kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT nie pozwala zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków na:

a)nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,

b)nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części,

c)ulepszenie środków trwałych, które powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o CIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane zgodnie z art. 16a-16m, przy czym w przypadku spółek nieruchomościowych odpisy dotyczące środków trwałych zaliczonych do grupy 1 Klasyfikacji nie mogą być w roku podatkowym wyższe niż dokonywane zgodnie z przepisami o rachunkowości odpisy amortyzacyjne lub umorzeniowe z tytułu zużycia środków trwałych, obciążające w tym roku podatkowym wynik finansowy jednostki. Kluczowego znaczenia nabiera zatem określenie momentu poniesienia kosztu uzyskania przychodu na robotyzację, który zdaniem Spółki nastąpi w momencie zaksięgowania odpisu amortyzacyjnego, z uwagi na fakt, że Spółka nie jest uprawniona do uznania za koszt uzyskania przychodu wydatków na zakup lub wytworzenie środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych. W związku z tym, dokonując w latach 2022-2026 odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych spełniających warunki z art. 38eb ustawy o CIT, Spółka będzie mogła zastosować do tych odpisów amortyzacyjnych ulgę na robotyzację zarówno w stosunku do środków trwałych oraz wartości niematerialnych oddanych do używania w okresie 2022-2026, jak i przed nim.

Takie podejście jest również prezentowane przez Dyrektora KIS w interpretacjach indywidualnych, przykładowo w interpretacji indywidualnej z 20 lutego 2023 roku 0111-KDIB2-1.4010.705.2022.2.AR Dyrektor KIS stwierdził, że: odpisy amortyzacyjne rozliczane przez Państwa podatkowo począwszy od 1 stycznia 2022 r. - dokonywane od wskazanych we wniosku aktywów, tj. robotów przemysłowych, maszyn i urządzeń oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 38eb ust. 2 pkt 1 i 2 u.p.d.o.p. (w tym instalacji do automatycznej paletyzacji oraz robota do automatycznego pakowania), nabytych oraz wprowadzonych do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych zarówno przed 1 stycznia 2022 r. jak i w okresie od 2022 r. do 2026 r. stanowią/stanowić będą koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację, o których mowa w art. 38eb ust. 1 w zw. z art. 38eb ust. 5 ustawy o CIT.

Podobne stanowisko, dopuszczające objęcie ulgą na robotyzację kosztów amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nabytych przed 1 stycznia 2022 r. poniesionych w latach 2022-2026, które spełniają warunki określone w art. 38eb ustawy o CIT, zostało zaprezentowane w interpretacjach indywidualnych 0114-KDIP3-2. 4011.543.2022.2.MT z 13 października 2022 r., 0111-KDIB1-3.4010.452.2022.2.JKU z 27 września 2022 r., 0111-KDIB1-1.4010.212.2022.4.BK z 31 sierpnia 2022 r., 0111-KDIB1-2.4010.129.2022.2.AW z 16 sierpnia 2022 r.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105 z późn. zm., dalej: „ustawa nowelizująca”), która weszła w życie 1 stycznia 2022 r., wprowadzono przepisy mające zdynamizować rozwój gospodarczy kraju poprzez system ulg podatkowych. Należy do nich m.in. tzw. „ulga na robotyzację” mająca na celu zachęcenie polskich przedsiębiorstw do unowocześnienia procesów produkcyjnych, promocji rozwoju robotyzacji przemysłowej i wsparcie transformacji cyfrowej.

Regulacje dotyczącą tej ulgi zawiera dodany do ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”) art. 38eb, który w ust. 1 stanowi, że

Zgodnie z art. 38eb ust. 2 updop,

W świetle art. 38eb ust. 3 updop,

W myśl art. 38eb ust. 4 updop,

Stosownie do art. 38eb ust. 5 updop,

Zgodnie z art. 38 ust. 6-8 updop:

Z treści art. 18d ust. 6 updop wynika, że

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że jesteście Państwo podmiotem wchodzącym w skład grupy kapitałowej, w której pełnicie funkcję podmiotu zajmującego się dystrybucją towarów handlowych zarówno do podmiotów z grupy, jak i spoza tej grupy. Nie jesteście Państwo producentem wyrobów medycznych ani innych – dokonujecie sprzedaży hurtowej oraz detalicznej nabytych wcześniej towarów od producentów i innych podmiotów, zajmujących się obrotem towarami. W ramach swojej działalności sprzedajecie Państwo produkty lecznicze, wyroby medyczne oraz inne produkty będące przedmiotem późniejszej sprzedaży w spółkach aptecznych do klientów końcowych. Model dystrybucji funkcjonujący w grupie kapitałowej jest dostosowany do wymagającego otoczenia rynkowego oraz systemu zaopatrywania aptek. Jest to innowacyjna platforma centralnego zarządzania asortymentem, zapasem, cenami i sprzedażą, zapewniającą szczelny i bezpieczny system dystrybucji leków od producenta do pacjenta. System logistyczny, jaki jest wykorzystywany w znacznej mierze przyczynia się do optymalizacji kosztów. W celu optymalizacji wykonywanych czynności związanych nabyli Państwo:

1)linię do transportu standardowych pojemników (…), która stanowi automatyczny system dostawy pojemników logistycznych,

2)Sorter (…), który służy do automatycznego rozsortowywania produktów pobranych z magazynu zbiorczego na zestawy skompletowane dla poszczególnych odbiorców.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że nabyte przez Państwa urządzenia, tj. linia do transportu pojemników (…) oraz Sorter (…), wykorzystywane w Państwa działalności handlowej, a więc sprzedaży hurtowej i detalicznej nabytych wcześniej towarów do producentów i innych podmiotów, zajmujących się obrotem towarami, nie wypełniają definicji zawartej w art. 38eb ust. 3 updop, a w szczególności nie są wykorzystywane dla zastosowań przemysłowych.

Zgodnie z art. 38eb ust. 3 updop przez robota przemysłowego rozumie się bowiem automatycznie sterowaną, programowalną, wielozadaniową i stacjonarną lub mobilną maszynę, o co najmniej 3 stopniach swobody, posiadającą właściwości manipulacyjne bądź lokomocyjne dla zastosowań przemysłowych, która spełnia łącznie cztery kategorie warunków wymienionych dalej w tym przepisie.

Z literalnego brzmienia ww. przepisu wynika, że za robota przemysłowego uznaje się taką maszynę, która powinna mieć zastosowanie przemysłowe.

W przepisach dotyczących ulgi na robotyzację, jak i w pozostałych przepisach updop nie zostało zdefiniowane wyrażenie „dla zastosowań przemysłowych”. Szukając definicji ww. wyrażenia należy odnieść się przede wszystkim do jej rozumienia słownikowego, np. w Słowniku PWN „przemysł” został zdefiniowany jako produkcja materialna polegająca na wydobywaniu z ziemi bogactw naturalnych i wytwarzaniu produktów w sposób masowy przy użyciu urządzeń mechanicznych.

Można także sięgnąć do definicji zawartej w Encyklopedii PWN, gdzie „przemysł” został zdefiniowany jako: ekonomiczny dział nierolniczej produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody oraz ich przetwarzanie w dobra zaspokajające potrzeby ludzi jest prowadzone w dużych rozmiarach, przy zastosowaniu podziału pracy i przy użyciu maszyn (do przemysłu nie zalicza się rzemiosła i budownictwa).

Kolejną definicję przemysłu możemy znaleźć także w Wielkim słowniku języka polskiego Instytutu Języka Polskiego PAN, gdzie definiuje się „przemysł” jako: działalność polegająca na wytwarzaniu produktów określonego rodzaju na dużą skalę, przy użyciu maszyn i innych urządzeń technicznych.

Z wyżej wymienionych definicji wynika, że przez przemysł rozumie się najczęściej działalność polegającą na wytwarzaniu na dużą skalę różnego rodzaju produktów (towarów).

Stwierdzić zatem należy, że urządzenia wykorzystywane w celach:

1)automatycznego przemieszczenia pojemników z punktów nadawania do zdefiniowanych punktów odbioru (linia do transportu standardowych pojemników (…)),

2)automatycznego rozsortowywania produktów pobranych z magazynu zbiorczego na zestawy skompletowane dla poszczególnych odbiorców (Sorter (…))

nie spełniają definicji robota przemysłowego określonej w art. 38eb ust. 3 updop, ponieważ nie są wykorzystywane „dla zastosowań przemysłowych” (tj. w produkcji różnego rodzaju towarów i wyrobów), a tym samym nie dają możliwości skorzystania z ulgi na robotyzację.

W przypadku ulgi na robotyzację pojęcia „przemysł” oraz „zastosowania przemysłowe” powinny być rozumiane wyłącznie jako zastosowanie w przemyśle rozumianym jako ścisła produkcja (wytwarzanie) towarów, a nie szeroko, np. jako procesy zachodzące już po ich wyprodukowaniu, umożliwiające wejście tych towarów do obrotu, w szczególności ich dystrybucję.

Jednocześnie należy pamiętać, że zgodnie ze stanowiskiem przyjętym w doktrynie oraz orzecznictwie sądów administracyjnych wszelkie ulgi podatkowe należy traktować jako wyjątek od zasady powszechności opodatkowania określonej w art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz.U. poz. 483 ze zm.), a w konsekwencji przepisy regulujące ulgi i zwolnienia podatkowe, należy interpretować w sposób ścisły i precyzyjny, a nie w sposób rozszerzający (wyroki NSA: z 24 września 2009 r. sygn. akt II FSK 649/08; z 24 września 2009 r. sygn. akt II FSK 650/08; z 12 sierpnia 2011 r. sygn. akt II FSK 374/10; z 28 marca 2012 r. sygn. akt II FSK 1781/10; z 27 października 2016 r. sygn. akt II FSK 2795/14). W związku z powyższym gdyby intencją ustawodawcy było objęcie ulgą na robotyzację także robotów wykorzystywanych w innych gałęziach gospodarki niż przemysł, np. w logistyce, spedycji, budownictwie, transporcie, czy usługach – to definicja robota przemysłowego określona w art. 38eb ust. 3 updop nie zawierałaby wyrażenia „dla zastosowań przemysłowych”, które doprecyzowuje i zarazem zawęża zakres tej definicji.

Potwierdzeniem powyższego są założenia leżące u podstaw powstania omawianej ulgi wyrażone przez Ministerstwo Finansów w objaśnieniach umieszczonych na stronie internetowej https://www.podatki.gov.pl/niskiepodatki/przedsiebiorca-niskie-podatki/ulgi-na-innowacje-niskie-podatki/ulga-na-robotyzacje-przemyslowa-niskie-podatki/, w których wskazano, że: Ulga na robotyzację przemysłową jest skierowana do firm, które chcą usprawnić produkcję przez zastosowanie robotów przemysłowych. (…) Roboty przemysłowe pozwolą uzupełnić braki kadrowe przy pracach ciężkich, monotonnych i wykonywanych w szkodliwych warunkach. Częściowa automatyzacja produkcji będzie nie tylko tańsza, ale także bezpieczniejsza z punktu widzenia pracowników (np. wypadki, pandemia, upały). Dzięki efektywniejszemu parkowi maszynowemu, polskie firmy zwiększą zakres swojej produkcji i zatrudnią więcej wykwalifikowanych pracowników, którym będą mogły zaoferować lepsze warunki pracy, w tym także finansowe.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że skoro nabyte przez Państwa urządzenia, tj. linia do transportu standardowych pojemników (…) oraz Sorter (…) wykorzystywane są w ramach świadczonych przez Państwa usług handlowych stwierdzić należy, że nie są one wykorzystywane dla zastosowań przemysłowych. Tymczasem jest to jeden z warunków koniecznych do uznania ww. urządzeń za robot przemysłowy, w myśl regulacji dotyczących ulgi na robotyzację. Urządzenia te nie wypełniają zatem definicji robota przemysłowego, wskazanej w art. 38eb ust. 3 updop.

Tym samym, z uwagi na fakt, iż nabytych przez Państwa urządzeń, tj. linii do transportu standardowych pojemników (…) oraz Sortera (…), nie można uznać za roboty przemysłowe, o których mowa w art. 38eb ust. 3 updop, to do wydatków związanych z opisanymi we wniosku inwestycjami nie mogą zastosować Państwo ulgi na robotyzację. Państwa stanowisko w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Biorąc pod uwagę powyższe Państwa stanowisko zarówno w odniesieniu do pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 jak i pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 należy uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych we wniosku interpretacji indywidualnych wskazać należy, iż rozstrzygnięcie w nich zawarte nie są wiążące dla tutejszego Organu. Interpretacje organów podatkowych dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, osadzonych w określonym stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym i tylko w tych sprawach rozstrzygnięcia w każdej z nich zawarte są wiążące.

Odnosząc się natomiast do przywołanych przez Państwa wyroków należy zaznaczyć, że orzeczenia sądowe nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i są wiążące jedynie w sprawach, w których zapadły. Natomiast Organ, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, ponieważ nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).