Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 28 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP1-1.4012.363.2023.1.IZ
Prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej Wynagrodzenie z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku.
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej Wynagrodzenie z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku w związku z przejęciem Działalności w zakresie najmu.
Treść wniosku jest następująca:
Opis stanu faktycznego
Wnioskodawca lub „A” jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością posiadającą siedzibę w Polsce. Wnioskodawca podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób prawnych i jest czynnym podatnikiem podatku VAT.
Wnioskodawca funkcjonuje w strukturze grupy kapitałowej, która działa w branży m.in. usług wynajmu średnio i długoterminowego. 100% udziałów w kapitale zakładowym Wnioskodawcy posiada B. S.p.A. - spółka z siedzibą (...) (dalej: S.p.A).
Przedmiotem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest „wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek” (PKD 77.11.Z). Wnioskodawca oferuje usługi najmu dla nowych i używanych samochodów.
W ramach świadczenia usług najmu, Wnioskodawca (jako wynajmujący) na warunkach i zasadach określonych w zawieranych z klientami umowach najmu, oddaje klientom (jako najmującym) na uzgodniony czas, do odpłatnego używania pojazdy samochodowe (zawierane umowy mogą spełniać również definicję leasingu na podstawie przepisów Kodeksu cywilnego). Samochody po zakończeniu umowy najmu mogą zostać zwrócone Wnioskodawcy, istnieje również możliwość ich wykupu. W ofercie Wnioskodawcy znajdują się marki samochodów grupy C. jak np. (...), ale również pozostałe marki obecne na rynku. Samochody znajdujące się w ofercie Wnioskodawcy wynajmowane są zarówno klientom indywidualnym prowadzącym działalność gospodarczą jak i dużym firmom.
Samochody będące przedmiotem umów najmu, są traktowane przez Wnioskodawcę co do zasady jako środki trwałe, w związku z czym Wnioskodawca dokonuje odpisów amortyzacyjnych od ich wartości początkowej.
W kwietniu 2023 r. pomiędzy Wnioskodawcą a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce z grupy C. (dalej: „D”) została zawarta umowa określająca zasady współpracy na rynku polskim (dalej: „Umowa”).
Przedmiotem prowadzonej przez D. działalności gospodarczej było m.in. świadczenie usług związanych ze sprzedażą produktu leasingu operacyjnego/najmu długoterminowego wybranych marek samochodów z grupy C. dla podmiotów gospodarczych prowadzących działalność gospodarczą (dalej: „Działalność w zakresie wynajmu”). D. jest czynnym podatnikiem VAT.
Na podstawie zawartej Umowy D. zobowiązała się zrezygnować z oferowania usług wynajmu długoterminowego pojazdów marki z Grupy C. (w tym byłych marek D.). W wyniku zawartej Umowy Wnioskodawca stał się nowym, wyłącznym partnerem Grupy C. w Polsce w odniesieniu do Działalności w zakresie wynajmu, co oznacza, że Wnioskodawca - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej – będzie świadczyć usługi najmu dla marek dotychczas obsługiwanych przez D., jako wyłączny dostawca/ świadczeniodawca tych usług dla całej sieci dystrybutorów C. w Polsce, na co D. wyraziła zgodę. W związku z powyższym, tzn. rezygnacją przez D. z Działalności w zakresie wynajmu na rzecz Wnioskodawcy, D. utracił potencjalne zyski, które byłyby generowane za pośrednictwem prowadzonej Działalności w zakresie najmu. Zawarcie Umowy, a więc rezygnacja przez D. z Działalności w zakresie wynajmu na rzecz Wnioskodawcy było wynikiem restrukturyzacji, jaka miała miejsce w grupach kapitałowych, w których funkcjonowali do tej pory zarówno Wnioskodawca jak i D.
Przedmiotowa restrukturyzacja rozpoczęła się w styczniu 2021 roku, kiedy doszło do fuzji koncernu E. i grupy F. W wyniku tego połączenia powstał (...), który przyjął nazwę C. W następstwie tej fuzji w 2023 roku doszło do połączenia również spółek finansowych obsługujących C. tzn. doszło do konsolidacji dotychczasowej działalności B. S.p.A. oraz marki/produktu G., pod marką A. Na skutek tej konsolidacji B. S.p.A. stała się nową spółką w branży mobilności, która specjalizuje się w operacyjnym leasingu wielomarkowym/najmie długoterminowym, a jej współwłaścicielami są w 50% C. i 50% H.. Marka A. działa w (...) krajach europejskich (w tym w Polsce poprzez działalność Wnioskodawcy). Z flotą liczącą ponad (...) pojazdów w Europie tworzy piąty największy europejski podmiot w sektorze, który ma ambicje (...) w zakresie usług mobilności. Dzięki konsolidacji A. ma możliwość oferowania innowacyjnych produktów, wysokiej jakości usług i platform cyfrowych dla międzynarodowych klientów korporacyjnych oraz małych i średnich przedsiębiorstw. Rozwiązania mobilne A. dostępne są dla wszystkich marek C. poprzez różne kanały sprzedaży.
W ramach opisanej powyżej restrukturyzacji na rynku polskim nie miało miejsca fizyczne połączenie działalności Wnioskodawcy oraz G (będącej marką Spółki D.), a doszło do zawarcia Umowy (w ramach restrukturyzacji doszło bowiem do zawarcia nowych umów ramowych, na podstawie których podmioty dominujące w stosunku do D. i Wnioskodawcy określiły nowe zasady współpracy). Raz jeszcze podkreślić należy, iż celem przedmiotowej restrukturyzacji było m.in. utworzenie jednej wielomarkowej firmy wynajmu długoterminowego na rynku mobilności. W planach długoterminowych jest zdobycie pozycji europejskiego lidera leasingu operacyjnego/wynajmu długoterminowego. W celu realizacji przedmiotowego zamierzenia na terytorium Polski było m.in. przejęcie przez Wnioskodawcę Działalności prowadzonej przez D., czyli rozszerzenie portfolia marek obsługiwanych przez A. o marki obsługiwane do tej pory przez D.
Wnioskodawca, w związku z powstrzymaniem się przez D. od wykonywania Działalności w zakresie najmu i tym samym przekazania związanego z nią potencjału do generowania zysku na rzecz Wnioskodawcy, zobowiązany został do wypłaty na rzecz D. określonego wynagrodzenia w kwocie ryczałtowej (dalej: „Wynagrodzenie”).
Wynagrodzenie zostało udokumentowana fakturą wystawioną przez D. na rzecz Wnioskodawcy. Faktura została powiększona o kwotę podatku VAT według właściwej stawki VAT.
Przedmiot świadczenia, tj. przejęcie przez Wnioskodawcę potencjału do generowania zysku z Działalności w zakresie najmu, będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT, tj. świadczenia usług najmu długoterminowego.
Pytanie
Czy Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez D. dokumentującej Wynagrodzenie z tytułu przejęcia przez Wnioskodawcę potencjału do generowania zysku w związku z przejęciem przez Wnioskodawcę Działalności w zakresie najmu?
Państwa stanowisko w sprawie
Tak, Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego faktury z wystawionej przez D. dokumentującej Wynagrodzenie z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku w związku z przejęciem przez Wnioskodawcę Działalności w zakresie najmu.
UZASADNIENIE STANOWISKA WNIOSKODAWCY
Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy VAT. Zgodnie tym przepisem, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.
Z kolei, na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:
a) nabycia towarów i usług,
b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. (1) odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz (2) towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).
Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT, oraz niepodlegających temu podatkowi.
Drugim warunkiem niezbędnym dla możliwości obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego jest niezaistnienie przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT. Przede wszystkim zwrócić należy uwagę na wyłączenie wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.
W celu zatem uznania, że Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej od D. niezbędne jest spełnienie następujących przesłanek:
1. odliczenia dokonuje podatnik VAT;
2. usługa, z nabyciem której podatek został naliczony, jest wykorzystywana przez podatnika do wykonywania czynności opodatkowanych;
3. otrzymana faktura zawiera właściwe kwoty podatku VAT, czyli transakcja podlega opodatkowaniu VAT, a więc nie zaistnieją przesłanki negatywne prawa do doliczenia podatku naliczonego wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT.
Zdaniem Wnioskodawcy, wszystkie wskazane wyżej przesłanki prawa do doliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez D. zostały przez Wnioskodawcę spełnione.
Ad 1
Przejęcie przez Wnioskodawcę Działalności w zakresie najmu i związane z tym przejęcie potencjału do generowania zysku dotyczy podatnika VAT czynnego, jakim jest Wnioskodawca.
Ad 2
Przejęta przez Wnioskodawcę Działalność w zakresie najmu i związane z tym przejęcie potencjału do generowania zysku, wykorzystywane będzie przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, tj. świadczenia usług najmu długoterminowego dla klientów Wnioskodawcy zgodnie z profilem prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jakim jest „wynajem i dzierżawa samochodów osobowych i furgonetek” (PKD 77.11.Z). Na skutek zawarcia Umowy Wnioskodawca stał się nowym wyłącznym, partnerem Grupy C. w Polsce w odniesieniu do Działalności w zakresie najmu, i Wnioskodawca - w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - będzie świadczyć usługi najmu dla marek dotychczas obsługiwanych przez D., jako wyłączny świadczeniodawca tych usług. W efekcie powyższego, Wnioskodawca będzie czerpał korzyści ekonomiczne ze świadczenia usług objętych zakresem działalności uprzednio prowadzonej przez D., tj. Działalności w zakresie najmu. Tak jak zostało wskazane w stanie faktycznym - powyższe działanie - jest elementem globalnej restrukturyzacji i ma na celu poszerzenie portfolio marek obsługiwanych przez Wnioskodawcę o marki obsługiwane dotychczas przez D. Zamierzeniem restrukturyzacji było (jest) stworzenie z marki A. (...). Realizacja przedmiotowego zamierzenia nie byłaby możliwa bez przejęcie przez Wnioskodawcę Działalności w zakresie najmu od D.
Ad 3
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług.
Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...), które w niniejszej sprawie nie występuje.
Natomiast przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również, m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji.
Z przywołanej powyżej regulacji art. 8 ust. 1 ustawy o VAT wynika zatem, że usługą jest każde świadczenie wykonane przez podatnika w ramach działalności, które nie jest dostawą towarów, w tym m.in. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji. Należy jednak zaznaczyć, że usługą jest tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym. W związku z powyższym, aby powstrzymanie się od działania, czy tolerowanie czynności lub sytuacji mogło zostać uznane za usługę w rozumieniu ustawy o VAT, zobowiązanie to winno być odpłatne, wynikać ze stosunku zobowiązaniowego, jak również musi istnieć konkretny podmiot będący bezpośrednim beneficjentem (konsumentem) tego zobowiązania.
Warto w tym miejscu wskazać, że kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”). I tak, przykładowo w wyroku z 8 marca 1988 r. w sprawie C-102/86 Appleand Pear Development Council przeciwko Commissioners of Customs and Excise, TSUE uznał, że określoną czynność można uznać za wykonaną odpłatnie, jeśli istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto gdy odpłatność za otrzymane świadczenie pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miała być opodatkowana VAT.
Na uwagę zasługuje także orzeczenie z 3 marca 1994 r. w sprawie C-16/93 R. J. Tolsma przeciwkoInspecteur der Omzetbelasting Leeuwarden, gdzie podkreślono, że usługi świadczone są za wynagrodzeniem, wyłącznie jeżeli istnieje stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a jej odbiorcą, na mocy którego występuje świadczenie wzajemne, przy czym wynagrodzenie otrzymane przez świadczącego usługę stanowi wartość przekazywaną w istocie w zamian za usługę wyświadczoną jej odbiorcy.
Wnioskodawca wskazuje, że na mocy zawartej Umowy z D., w zamian za Wynagrodzenie przejął od D. potencjał do generowania zysku, rozumiany jako powstrzymanie się przez D. od wykonywania Działalności w zakresie najmu i tym samym przekazania związanego z nią potencjału do generowania zysku na rzecz Wnioskodawcy. Zatem pomiędzy Wnioskodawcą a D. doszło do realizacji wzajemnego świadczenia, tj. świadczenia usługi przez D. w zamian za Wynagrodzenie od Wnioskodawcy. Tym samym, występuje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy przekazanymi środkami finansowanymi (Wynagrodzeniem) przez Wnioskodawcę a czynnością (usługą) zrealizowaną przez D. na rzecz Wnioskodawcy. Należy zauważyć, że odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata m.in. za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny. Pomiędzy usługą świadczoną przez D. a wypłaconym przez Wnioskodawcę Wynagrodzeniem niewątpliwie istnieje bezpośredni związek, gdyż kwota Wynagrodzenia wypłacona, w zamian za możliwość generowania zysku z Działalności w zakresie najmu, stanowi wynagrodzenie za tę usługę (tj. usługę rezygnacji przez D. z oferowania usług wynajmu pojazdów marki z Grupy C., w tym byłych marek D.). Nadto, Wnioskodawca (jako nabywca) będzie bezpośrednim beneficjentem (konsumentem) świadczenia bowiem na skutek zawarcia Umowy, Wnioskodawca stał się nowym, wyłącznym partnerem Grupy C. w Polsce w odniesieniu do Działalności w zakresie najmu.
Tym samym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Wynagrodzenie wypłacone przez Wnioskodawcę na rzecz D. stanowi Wynagrodzenia za czynność (usługę) wykonaną przez D. na rzecz Wnioskodawcy, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.
W efekcie, w przedmiotowym stanie faktycznym nie znajdzie zastosowania ograniczenie do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikające w szczególności z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT. W myśl tego przepisu, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku, gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku. Ponadto, Wnioskodawca wskazuje, że w niniejszej sprawie zastosowania nie znajdą także pozostałe wyłączenia zawarte w art. 88 ustawy o VAT.
Wnioskodawca wskazuje jednocześnie, że w celu odliczenia podatku naliczonego usługa, którą Wnioskodawca nabył musi zostać należycie udokumentowana. Zapłata Wynagrodzenia została udokumentowana fakturą wystawioną przez D. na rzecz Wnioskodawcy. Faktura została powiększona o kwotę podatku VAT według właściwej stawki VAT. W świetle powyższego, stwierdzić należy, że również ta przesłanka prawa do odliczenia podatku naliczonego została spełniona.
Stanowisko prezentowane przez Wnioskodawcę w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury wystawionej przez D. znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe. Tylko tytułem przykładu wskazać można m.in. interpretację indywidulaną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 30 sierpnia 2021 r., nr 0111-KDIB3-3.4012.265.2021.3.MAZ, w której wskazano: „Przeniesienie na Zainteresowanego działalności polegającej na handlu energią i związane z tym przejęcie potencjału do generowania zysku dotyczy podatnika VAT czynnego, jakim jest Zainteresowany. W tej sytuacji Zainteresowanemu będzie przysługiwało - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wynikającego z faktury dokumentującej opłatę rekompensacyjną z tytułu przejęcia potencjału do generowania zysku.”
Analogicznie, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 marca 2018 r., nr 0114-KDIP4.4012.80.2018.1.MP, w której wskazano: „(…) należy zgodzić się z Wnioskodawcą, że godząc się na rozwiązanie Umowy dystrybucyjnej, zrzekając się dalszych zysków związanych z Umową i zobowiązując się do nie wykonywania działalności konkurencyjnej w zamian za wynagrodzenie w postaci Świadczenia, Dystrybutor będzie świadczył na rzecz Spółki usługę o charakterze odpłatnym. W analizowanym przypadku istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonanym świadczeniem a otrzymanym wynagrodzeniem, kwota ustalona na mocy zawartego porozumienia, w zamian za odstąpienie od umowy stanowi wynagrodzenie za tę usługę i na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. (…) W świetle przedstawionego stanu faktycznego i powołanych przepisów, Spółce, która jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu wydatków ponoszonych na wypłatę dodatkowego wynagrodzenia w postaci Świadczenia w związku z rozwiązaniem Umowy dystrybucyjnej.”
W konsekwencji, w okolicznościach będących przedmiotem niniejszego wniosku - po pierwsze - spełnione są wszystkie przesłanki pozytywne, uprawniające Wnioskodawcę do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury wystawionej przez D. i (druga kwestia) nie występuje którakolwiek spośród negatywnych przesłanek odliczenia wymienionych w art. 88 ustawy o VAT, w szczególności w art. 88 ust. 3apkt 2 ustawy o VAT.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie podatku od towarów i usług jest prawidłowe.
Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.
Ponadto informuję, że wydana interpretacja w zakresie podatku od towarów i usług dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem Państwa wniosku (zadanego pytania).
Zauważyć bowiem należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniami wskazanymi we wniosku, nie mogą być rozpatrzone – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej.
Wskazuję ponadto, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny będącej przedmiotem interpretacji pokrywa się ze stanem faktycznym podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego przez Państwa we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 ww. ustawy Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right