Interpretacja indywidualna z dnia 23 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT2.4011.312.2023.3.ENB

Możliwość skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego - ulga na powrót.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

22 czerwca 2023 r. wpłynął Pana wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – 22 sierpnia 2023 r. (data wpływu).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

W ubiegłym roku podatkowym 2022 zastosował Pan ulgę na powrót w rozliczeniu rocznym. Rozliczenie wysłał Pan 2 maja 2023 r. elektronicznie i zapłacił należny podatek. Powziął Pan jednak wątpliwości czy ulga na powrót się Panu należy.

Nie miał Pan miejsca zamieszkania w Polsce przed 2022 r. przez co najmniej 3 lata (2021, 2020, 2019, 2018). Posiada Pan obywatelstwo polskie. Pracował i mieszkał Pan w Wielkiej Brytanii, gdzie płacił podatki - tam miał Pan centrum interesów życiowych. Do końca 2021 r. wynajmował Pan pokój w C. w Wielkiej Brytanii. W Polsce nie miał Pan ani dzieci ani żony, Pana życie i centrum interesów było w Wielkiej Brytanii, na co ma Pan dowody. W Polsce nie posiadał Pan żadnych nieruchomości ani umów najmu nieruchomości. Pod koniec roku 2021, tj. 12 grudnia 2021 r. przyleciał Pan do Polski na święta, na wakacje. W tym czasie Pana centrum interesów życiowych nadal było w Wielkiej Brytanii. Na początku 2022 r. zdecydował się Pan zostać w Polsce na stałe (m.in. dzięki uldze na powrót). Pracodawca zgodził się żeby pracował Pan z Polski zdalnie. Przeniesienie Pana miejsca zamieszkania miało miejsce w 2022 r. W całym roku 2021 przebywał Pan więcej niż 183 dni kalendarzowych w Wielkiej Brytanii, gdzie Pan żył i pracował. Żeby ustalić prawo do ulgi na powrót ważna jest data przeniesienia miejsca zamieszkania do Polski. Przeniesienie musi nastąpić po 31 grudnia 2021 r. Pan przyjechał do Polski na urlop 12 grudnia 2021 r., jednakże centrum interesów życiowych (praca, miejsce zamieszkania) było w Wielkiej Brytanii co najmniej do końca 2021 r. To w styczniu 2022 r. zdecydował się Pan na przeprowadzkę do Polski. Wyjazd na urlop to nie przeniesienie miejsca zamieszkania, szczególnie dla celów podatkowych. Pana stałe miejsce zamieszkania było w Wielkiej Brytanii co najmniej do początku roku 2022.

Na podstawie art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jednakże żaden z tych punktów nie ma zastosowania do Pana sytuacji w całym 2021 r. Dopiero w styczniu 2022 r. kiedy zaczął Pan mieszkać i pracować z Polski miały one zastosowanie do Pana sytuacji.

Według Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych podpisanej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840 z późn. zm.), stosownie do art. 4 ust. 1 tej Konwencji: W rozumieniu niniejszej Konwencji, określenie "osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Umawiającym się Państwie" oznacza każdą osobę, która według prawa tego Państwa podlega tam opodatkowaniu, z uwagi na jej miejsce zamieszkania, miejsce stałego pobytu, siedzibę zarządu, miejsce utworzenia albo inne kryterium o podobnym charakterze, i obejmuje również to Państwo oraz jakąkolwiek jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny.

Jednakże, określenie to nie obejmuje osoby, która podlega opodatkowaniu w tym Państwie tylko dlatego, że osiąga ona dochód lub zyski majątkowe ze źródeł w nim położonych. Na podstawie art. 4 ust. 2 Konwencji:

Jeżeli stosownie do postanowień ustępu 1 niniejszego artykułu osoba fizyczna ma miejsce zamieszkania w obu Umawiających się Państwach, wówczas jej status określa się zgodnie z następującymi zasadami:

a)osobę uważa się za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Umawiającym się Państwie, w którym ma ona stałe miejsce zamieszkania; jeżeli ma ona stałe miejsce zamieszkania w obu Państwach, wówczas uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, z którym ma ściślejsze powiązania osobiste i gospodarcze (ośrodek interesów życiowych);

b)jeżeli nie można ustalić, w którym Państwie osoba ma ośrodek interesów życiowych, albo jeżeli nie posiada ona stałego miejsca zamieszkania w żadnym z Państw, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, w którym zwykle przebywa;

c)jeżeli przebywa ona zazwyczaj w obu Umawiających się Państwach lub nie przebywa zazwyczaj w żadnym z nich, to uważa się ją za mającą miejsce zamieszkania tylko w tym Państwie, którego jest obywatelem;

d)jeżeli osoba jest obywatelem obydwu Umawiających się Państw lub nie jest obywatelem żadnego z nich, to właściwe organy Umawiających się Państw rozstrzygną tę sprawę w drodze wzajemnego porozumienia.

Pana stałe miejsce zamieszkania oraz ośrodek interesów życiowych przez cały 2021 r. były w Wielkiej Brytanii. Zatem przeniesienie miejsca zamieszkania musiało nastąpić w 2022 r. Na tej podstawie uważa Pan, że ulga na powrót mu się należy.

Uzupełniając wniosek wyjaśnił Pan, że w żadnym z lat 2019,2020 i 2021 nie przebywał Pan w Polsce dłużej niż 183 dni. W latach 2019-2021 miał Pan miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii, tam Pan pracował i podlegał nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Pana centrum interesów życiowych w latach 2019-2021 było w Wielkiej Brytanii. Tam miał Pan stałe miejsce zamieszkania dla celów podatkowych. Nie posiada Pan żony ani dzieci. Pana powiązania osobiste istniały tylko w Wielkiej Brytanii - gdzie Pan studiował, pracował i mieszkał (z małymi przerwami) od 2008 r. Wszyscy Pana znajomi z którymi utrzymuje Pan stały kontakt są w Wielkiej Brytanii. W Polsce pozostała dalsza rodzina. Wielka Brytania była centrum Pana interesów życiowych w latach 2019-2021. Pracował Pan w Wielkiej Brytanii i Pana głównym źródłem dochodów była pensja. Korzystał Pan z lokat w Wielkiej Brytanii, oszczędności również były tam ulokowane. Miał i nadal ma Pan konta bankowe w Wielkiej Brytanii. Wszystkie ruchomości również były zlokalizowane na terenie Wielkiej Brytanii. Miał Pan prywatne ubezpieczenie zdrowotne i prywatną emeryturę w Wielkiej Brytanii. Był Pan zarejestrowanym wyborcą w C., Wielka Brytania.

W Polsce miał i nadal ma Pan polskie konta bankowe, które używał Pan podczas urlopów i wypadów wakacyjnych. Posiadał Pan również nieduże inwestycje w formie papierów wartościowych, które zakupił Pan wcześniej i czekał Pan, aż powrócą do wcześniejszych poziomów żeby je sprzedać. Była to jednak mała część oszczędności, zdecydowana większość była ulokowana w Wielkiej Brytanii. W latach 2019-2021 mieszkał Pan i pracował w Wielkiej Brytanii, był Pan zarejestrowanym wyborcą, członkiem klubów sportowych, klubów fitness. Był Pan również członkiem lokalnych katolickich parafii, w których działał Pan społecznie i charytatywnie. Brał Pan udział w lokalnych wydarzeniach kulturalnych.

W Polsce w tych latach nie prowadził Pan żadnej aktywności społecznej, politycznej, kulturalnej, nie był Pan członkiem żadnych klubów. W latach 2019-2021 zazwyczaj Pan przebywał w Wielkiej Brytanii. Potwierdził Pan, że 12 grudnia 2021 r. przyleciał Pan tylko na urlop z zamiarem powrotu do Wielkiej Brytanii gdzie miał Pan pracę, konta bankowe, centrum interesów życiowych, miejsce stałego zamieszkania, ubezpieczenie zdrowotne, płacił Pan składki na prywatną angielską emeryturę. Planował Pan powrócić do Wielkiej Brytanii po Nowym Roku. W Polsce podlega Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu od 2022 r. Przeniesienie Pana centrum interesów życiowych nastąpiło po 31 grudnia 2021 r., tj. nastąpiło w styczniu 2022 r. Pana miejsce zamieszkania było w C., gdzie znajdowały się Pana rzeczy do pierwszych dni stycznia 2022 r., gdzie miał Pan podpisaną umowę na wynajem pokoju i płacił czynsz. W Polsce przebywał Pan tylko na urlopie od 12 grudnia do 4 stycznia 2022 r., nie miał Pan tutaj miejsca zamieszkania. Przebywał Pan w gościnie u rodziny z jedną walizką. Pana miejsce zamieszkania (dla celów podatkowych i stałe miejsce zamieszkania) było w Wielkiej Brytanii przez cały 2021 r. W Pana opinii, wyjazd na wakacje nie stanowi zmiany miejsca zamieszkania. Polskie prawo ma jasną definicję miejsca zamieszkania, i według tej definicji, Pana miejsce zamieszkania przez cały 2021 r. było w Wielkiej Brytanii. Odpowiadając na pytanie kiedy wystąpił Pan do brytyjskiego pracodawcy o zgodę na pracę zdalną z Polski oraz od kiedy Pan tę pracę zdalną zaczął faktycznie wykonywać na terenie Polski wskazał Pan datę 4 stycznia 2022 r. W tej chwili nie posiada Pan certyfikatu rezydencji, lecz w każdej chwili może o niego wystąpić do brytyjskiego urzędu. Według Pana wiedzy certyfikat rezydencji nie jest wymagany do uzyskania ulgi. Posiada Pan inne dowody dokumentujące miejsce zamieszkania dla celów podatkowych: rozliczenia z brytyjskim urzędem skarbowym (pity P-60, P-11 etc.), comiesięczne paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe etc. Ma Pan również umowę o pracę na czas nieokreślony, może Pan przedstawić historię zatrudnienia, ma Pan zagraniczne zeznania podatkowe (robione automatycznie przez tamtejszy urząd skarbowy), umowę najmu pokoju, paski wynagrodzeń i wyciągi z banku. Te dokumenty potwierdzają okres zamieszkania dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii za okres 3 lat kalendarzowych przed 1 stycznia 2022 r.

Rok kalendarzowy 2022 był pierwszym w którym podlegał Pan nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce i w rozliczeniu, które złożył Pan w 2023 po raz pierwszy skorzystał Pan z tego zwolnienia. W 2022 r. uzyskiwał Pan dochody ze stosunku pracy – pracował Pan zdalnie z Polski dla pracodawcy w Wielkiej Brytanii. Tylko do tych dochodów zastosował Pan ulgę na powrót.

Pytanie

Czy może Pan skorzystać z ulgi na powrót?

Pana stanowisko w sprawie

W Pana ocenie przysługuje Panu ulga na powrót.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) wolne od podatku dochodowego są:

Przychody podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte:

a)ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej i spółdzielczego stosunku pracy,

b)z umów zlecenia, o których mowa w art. 13 pkt 8,

c)z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych,

d)z zasiłku macierzyńskiego, o którym mowa w ustawie z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa

–w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł to miejsce zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44.

Na podstawie art. 21 ust. 39 ustawy:

Przy obliczaniu kwoty przychodów podlegających zwolnieniu od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie uwzględnia się przychodów podlegających opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym na podstawie niniejszej ustawy, zwolnionych od podatku dochodowego oraz od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 21 ust. 43 ustawy:

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 152, przysługuje pod warunkiem, że:

1)w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu oraz

2)podatnik nie miał miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obejmującym:

a)trzy lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

b)okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, oraz

3) podatnik:

a)posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo innego niż Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa należącego do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Konfederacji Szwajcarskiej lub

b)miał miejsce zamieszkania:

-nieprzerwanie co najmniej przez okres, o którym mowa w pkt 2, w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub

-na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres, o którym mowa w pkt 2, oraz

4)posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz

5)nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia - w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl natomiast art. 21 ust. 44 ustawy:

Suma przychodów zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 pkt 148 i 152-154 nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty 85 528 zł.

Ponadto, z art. 53 ustawy z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 2105) wynika, że:

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy zmienianej w art. 1, ma zastosowanie do podatników, którzy przenieśli miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej po dniu 31 grudnia 2021 r.

Zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w ww. art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych polega na zwolnieniu od podatku dochodowego niektórych przychodów osiągniętych w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych przez podatników, którzy w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski po dniu 31 grudnia 2021 r. podlegają w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Osoby podlegające w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Wynika to z art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do art. 3 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1)posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2)przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W świetle art. 4a ww. ustawy:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Ponadto, w celu skorzystania z tzw. „ulgi na powrót” spełnione muszą być również dodatkowe warunki wskazane w art. 21 ust. 39, 43 i 44 ustawy.

W opisie zdarzenia wskazał Pan, że w styczniu 2022 r. przeniósł Pan do Polski centrum interesów życiowych i od 2022 r. podlega Pan w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Oznacza to, że warunek, o którym mowa w art. 21 ust. 43 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych został przez Pana spełniony.

Ponadto wyjaśnił Pan, że w żadnym z lat 2019, 2020, 2021 nie przebywał Pan w Polsce dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, jak również nie miał Pan w Polsce w tym okresie oraz od początku 2022 r. do momentu powrotu do Polski centrum interesów życiowych. W konsekwencji zarówno w okresie 3 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej , jak i w okresie od początku roku, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił Pan miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie miał Pan miejsca zamieszkania w Polsce.

Zatem uznać należy, że spełnia Pan wymagania wskazane w art. 21 ust. 43 pkt 2 lit. a i b ustawy.

Wyjaśnił Pan również, że posiada polskie obywatelstwo, co oznacza spełnienie warunku wynikającego z art. 21 ust. 43 pkt 3 lit. a ww. regulacji.

Kolejnym istotnym kryterium warunkującym zastosowanie „ulgi na powrót” jest stosownie do art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy, posiadanie certyfikatu rezydencji lub innych dowodów dokumentujących miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia.

Zgodnie z art. 5a pkt 21 ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o certyfikacie rezydencji - oznacza to zaświadczenie o miejscu zamieszkania podatnika dla celów podatkowych wydane przez właściwy organ administracji podatkowej państwa miejsca zamieszkania podatnika.

Z treści ww. regulacji wynika, że podatnik powinien posiadać certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do zwolnienia. Wystarczy zatem, że podatnik posiada inne dokumenty, które potwierdzą jego miejsce zamieszkania w innym państwie, nie mniej muszą być to dokumenty potwierdzające miejsce zamieszkania dla celów podatkowych.

Choć przepisy podatkowe nie wymieniają w tym zakresie żadnego katalogu, to należy pamiętać, że zgodnie z art. 180 § 1 Ordynacji podatkowej jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Powyższe oznacza, że innymi dowodami wskazującymi na miejsce zamieszkania poza Polską mogą być m.in. umowa o pracę, historia zatrudnienia, zagraniczne zeznania podatkowe, zagraniczna umowa najmu nieruchomości, paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe czy też zagraniczne zaświadczenie od pracodawcy. Można w tym zakresie przedstawić również inne dowody.

We wniosku wskazał Pan, że co prawda nie posiada Pan certyfikatu rezydencji, jednakże może o niego wystąpić, a ponadto posiada Pan rozliczenia z brytyjskim urzędem skarbowym (pity P-60, P-11 etc.), comiesięczne paski wynagrodzeń, wyciągi bankowe, umowę o pracę na czas nieokreślony, może Pan przedstawić historię zatrudnienia, ma Pan zagraniczne zeznania podatkowe (robione automatycznie przez tamtejszy urząd skarbowy), umowę najmu pokoju. Dokumenty te potwierdzają okres zamieszkania dla celów podatkowych w Wielkiej Brytanii.

W oparciu o przedstawione przez Pana wyjaśnienia uznać zatem należy, że spełnia Pan warunek wskazany w art. 21 ust. 43 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po powrocie do Polski uzyskuje Pan dochody ze stosunku pracy.

W konsekwencji, przysługuje Panu prawo do skorzystania z tzw. „ulgi na powrót”, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ww. ustawy w odniesieniu do przychodów uzyskiwanych ze stosunku pracy. Przedmiotowe zwolnienie z opodatkowania obejmuje przychody do wysokości nieprzekraczającej łącznie w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, osiągnięte z tytułów wymienionych w przepisie – w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, albo od początku roku następnego, z zastrzeżeniem ust. 39, 43 i 44, tj. dla Pana w latach 2022-2025.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Dodać należy, że organ interpretacyjny nie ma uprawnień do przeprowadzania postępowania dowodowego, a informacje niezbędne do wydania interpretacji może przyjmować wyłącznie z przedstawionego przez Pana opisu stanu faktycznego. Jeżeli przedstawiony we wniosku opis zdarzenia będzie się różnił od stanu występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Pana w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia. Należy też zauważyć, że na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania kontrolnego czy podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

 Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; (dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z