Interpretacja indywidualna z dnia 24 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL1-3.4012.386.2023.1.JŚ

Brak prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

3 sierpnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 28 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „(…)”. Uzupełnili go Państwo pismem z 14 sierpnia 2023 r. (wpływ 14 sierpnia 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) jest w trakcie realizacji zadania inwestycyjnego pn. „(…)”.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna m.in.za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest budowa, przebudowa infrastruktury obiektów kulturalnych, w których rozwijane będą inicjatywy społeczne, kultywujące dziedzictwo narodowe na obszarach Gminy.

W celu realizacji wyżej wymienionego zadania Gmina jest w trakcie zakończenia zadania i oddania do użytkowania.

Na realizację przedmiotowej inwestycji, Gmina złożyła i uzyskała pozytywną akceptację wniosku o przyznanie pomocy ze środków „(…)”, w ramach działania „(…)”, objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Warunkiem zaliczenia podatku VAT do kosztów kwalifikowalnych jest uzyskanie indywidualnej interpretacji podatkowej o braku możliwości odzyskania tego podatku w związku z wykonaniem tego zadania.

Celem realizowanej inwestycji przez Gminę jest podniesienie infrastruktury społecznej wraz z poprawą jakości życia na obszarze wiejskim poprzez budowę świetlicy wiejskiej w miejscowości (…), co umożliwi zaspokojenie potrzeb społecznych i kulturalnych mieszkańców wsi oraz przyczyni się do promowania obszarów wiejskich.

Wydatki na realizowane zadanie inwestycyjne dokumentowane są wystawionymi na Gminę przez wykonawcę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku stanowiącego dla Gminy podatek naliczony.

Świetlica wiejska w miejscowości (…) stanowiąca przedmiot zdarzenia, będzie ogólnodostępna, w tym dla osób niepełnosprawnych i służyć będzie zarówno mieszkańcom, jak i przyjezdnym, dlatego też nie może być poddana czynnościom cywilnoprawnym, a przede wszystkim jakimkolwiek usługom lub obrotom w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W związku z tym, Gmina będąca właścicielem świetlicy wiejskiej w miejscowości (…) nie może wystawić faktur VAT.

Gmina oświadcza, że w sprawie będącej przedmiotem indywidualnej interpretacji, nie toczy się postępowanie podatkowe i nie jest prowadzona kontrola podatkowa ani kontrola celno -skarbowa oraz, że sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego.

Pytanie

Czy Gmina (…), będąca właścicielem świetlicy wiejskiej w miejscowości (…), która jest i będzie obiektem użyteczności publicznej, ogólnodostępnej, na której nie będą wykonywane czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, nie ma prawa do zastosowania art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 931 ze zm.), a mianowicie pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z wykonaną inwestycją?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina (…) jako jednostka samorządu terytorialnego posiada osobowość prawną i działa na podstawie ustawy o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 40 ze zm. poz. 572), zgodnie z art.2 ww. ustawy, Gmina jest organem władzy publicznej, do zakresu działania którego, zgodnie z art.6 ust. 1 wspomnianej ustawy, należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 9, 15 i 17, w wymienionej ustawie o samorządzie gminnym, do zadań własnych gminy należą sprawy związane z realizacją zadań dotyczących kultury, utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażanie programów pobudzających aktywność obywatelską.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.), rozliczenie podatku VAT naliczonego uwarunkowane jest tym , że nabywane towary i usługi będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych. W sytuacji opisanej w złożonym wniosku warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ nabywane podczas realizacji opisanego zadania inwestycyjnego towary i usługi będą służyły do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, Gmina (…) nie będzie miała prawa do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach budowy wymienionego zadania inwestycyjnego, a mianowicie: „(…)”.

Tym samym, Gmina (…) uzyskując środki z programu PROW może uznać podatek od towarów i usług zawarty we wniosku jako koszt kwalifikowalny.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wnioskujest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570), zwanej dalej „ustawą”:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Stosownie do art. 88 ust. 4 ustawy:

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez „podatników” w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Na mocy art. 15 ust. 6 ustawy:

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwojakim charakterze:

─podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

─podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na postawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.):

Zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej ustawy:

Na mocy art. 7 ust. 1 pkt 9, 15, 17 cyt. ustawy:

Z powyższych konstrukcji prawnych jednoznacznie wynika, że Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, Gmina (…) jest w trakcie realizacji zadania inwestycyjnego pn. „(…)”. Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT i jako jednostka samorządu terytorialnego jest odpowiedzialna m.in. za realizację projektów inwestycyjnych, których przedmiotem jest budowa, przebudowa infrastruktury obiektów kulturalnych, w których rozwijane będą inicjatywy społeczne, kultywujące dziedzictwo narodowe na obszarach Gminy. Na realizację przedmiotowej inwestycji, Gmina złożyła i uzyskała pozytywną akceptację wniosku o przyznanie pomocy ze środków „(…)”, w ramach działania „(…)”, objętego programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020, współfinansowanego ze środków Unii Europejskiej, z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich. Celem realizowanej inwestycji przez Gminę jest podniesienie infrastruktury społecznej wraz z poprawą jakości życia na obszarze wiejskim poprzez budowę świetlicy wiejskiej w miejscowości (…), co umożliwi zaspokojenie potrzeb społecznych i kulturalnych mieszkańców wsi oraz przyczyni się do promowania obszarów wiejskich. Wydatki na realizowane zadanie inwestycyjne dokumentowane są wystawionymi na Gminę przez wykonawcę fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku stanowiącego dla Gminy podatek naliczony. Świetlica wiejska w miejscowości (…) stanowiąca przedmiot zdarzenia będzie ogólnodostępna w tym dla osób niepełnosprawnych i służyć będzie zarówno mieszkańcom, jak i przyjezdnym, dlatego też nie może być poddana czynnościom cywilnoprawnym, a przede wszystkim jakimkolwiek usługom lub obrotom w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z tym, Gmina, będąca właścicielem świetlicy wiejskiej w miejscowości (…) nie może wystawić faktur VAT.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gmina ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją inwestycji pn. „(…)”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny.

W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wynika z okoliczności sprawy – świetlica wiejska w miejscowości (…) stanowiąca przedmiot zdarzenia będzie ogólnodostępna, w tym dla osób niepełnosprawnych i służyć będzie zarówno mieszkańcom, jak i przyjezdnym, dlatego też nie może być poddana czynnościom cywilnoprawnym, a przede wszystkim jakimkolwiek usługom lub obrotom w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym, ze względu na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki, warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca nie ma – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakupy związane z realizacją wskazanego projektu.

Podsumowując, Gmina (…), będąca właścicielem świetlicy wiejskiej w miejscowości (…), która jest i będzie obiektem użyteczności publicznej, ogólnodostępnej, na której nie będą wykonywane czynności opodatkowane podatkiem od towarów i usług, nie ma prawa – na mocy art. 86 ust. 1 ustawy – do pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony w związku z wykonaną inwestycją pn. „(…)”.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że pojęcie „kosztu kwalifikowalnego” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym. W związku z powyższym nie zajęto stanowiska w tej sprawie.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).