Interpretacja indywidualna z dnia 22 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT1.4011.345.2023.2.PSZ

Brak możliwość opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową (opodatkowanie IP-BOX).

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko nieprawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

4 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 28 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej. Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 16 sierpnia 2023 r. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Informacje ogólne

Pan A.B. (dalej jako:„Wnioskodawca”) prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą od (...) 2021 r. pod firmą X.

Działalność gospodarcza Wnioskodawcy dotyczy tworzenia programów komputerowych od samego początku prowadzenia działalności gospodarczej (główny przedmiot działalności kod 62.01.Z – Działalność związana z oprogramowaniem). Wnioskodawca ma nieograniczony obowiązek podatkowy w Polsce w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 2022 poz. 2647 ze zm., dalej zwana „Ustawa o PIT”). Wnioskodawca w roku podatkowym 2021 oraz 2022 rozliczał się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a wybraną przez niego formą opodatkowania był podatek liniowy 19%. W roku 2023 Wnioskodawca rozlicza przychody z działalności gospodarczej ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca wnosi o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania 5% na podstawie art. 30ca Ustawy o PIT do dochodów osiągniętych w roku podatkowym 2021 oraz 2022.

Opis działalności gospodarczej Wnioskodawcy

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca, na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne.

Wnioskodawca realizuje zlecenia programistyczne począwszy od opracowania koncepcji i przygotowania algorytmu działania, napisania kodu programu, weryfikacji poprawności i testów funkcjonalnych aż do integracji z pozostałą częścią systemu. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi projekty prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane klientom obszary działalności. Jest to program komputerowy lub funkcjonalności programu komputerowego tworzone i rozwijane pod potrzeby indywidualne zleceniodawców (dalej łącznie jako: „Program komputerowy” lub „Program”).

W roku 2021 oraz 2022 w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca świadczył usługi na rzecz zleceniodawcy (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą na terytorium Polski), w ramach których tworzył Programy komputerowe. Wnioskodawca nadal świadczy usługi na rzecz tego kontrahenta.

Wnioskodawca za przykład wytworzonego w latach 2021-2022 przez Wnioskodawcę w ramach umowy z kontrahentem Programu komputerowego wskazuje m.in.:

–Program służący do automatyzacji weryfikowania wiadomości e-mail przychodzących na skrzynkę pocztową, weryfikowania (...);

–Program do automatyzacji mający na celu aktualizacje danych w systemie wewnętrznym klienta na podstawie danych załadowanych do niej w pliku (...);

–Program (aplikacje) do weryfikowania danych przychodzących na e-mail w pliku (...) i wprowadzania tych danych do systemu (...);

–Program (aplikację) do tworzenia raportów i segmentacji klientów;

–Program (aplikację) do składania zamówień wraz z panelem do obsługi tych zamówień i z logiką do zautomatyzowania całego procesu;

–Aplikację do weryfikacji danych zawartych w wewnętrznym systemie klienta i generowania raportów;

–Program (aplikację) do zarządzania plikami z wrażliwymi danymi.

Wnioskodawca chciałby podkreślić, że wskazane powyżej Programy komputerowe to przykładowe Programy nad jakimi pracował Wnioskodawca i Wnioskodawca pracował również nad innymi Programami komputerowymi.

W przypadku tworzenia Programów komputerowych Wnioskodawca albo tworzył dany Program komputerowy od początku lub też rozwijał o nowe funkcjonalności istniejące Programy na podstawie założeń wynikających z aktualnych potrzeb biznesowych przedsiębiorstwa. W przypadku rozwijania istniejącego Programu komputerowego Wnioskodawca nie był użytkownikiem posiadającym prawo do korzystania z rozwijanego Programu komputerowego na podstawie umowy licencyjnej. Program komputerowy był Wnioskodawcy udostępniany przez zleceniodawcę w celu ulepszenia (zmodyfikowania) zgodnie z umową/ustaleniami łączącymi Wnioskodawcę ze zleceniodawcą. Wnioskodawca na ich podstawie miał prawo do korzystania z tego programu i w związku z tym odpowiedniej modyfikacji i ulepszenia celem rozwoju Programu komputerowego.

Programy komputerowe i zastosowane w nich rozwiązania pisane przez Wnioskodawcę nie były wcześniej tworzone w jego przedsiębiorstwie, jak również są innowacyjne w przedsiębiorstwach zleceniodawcy, dla którego są one opracowywane.

Usługi wykonywane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie były wykonywane pod kierownictwem zleceniodawcy. Wnioskodawca miał możliwość wykonywania zleceń zdalnie, w różnych miejscach oraz w różnym czasie. Wnioskodawca sporadycznie pojawiał się w siedzibie zleceniodawcy, gdy konieczne było przedyskutowanie postępów prac nad Programem komputerowym ze zleceniodawcą. Wnioskodawca także nie był związany sztywnymi godzinami pracy. Wnioskodawca związany był tylko ustalonymi między zleceniodawcą a Wnioskodawcą datami wskazującymi termin wykonania danego Programu komputerowego. Należy podkreślić, że w związku z tak wykonywaną działalnością Wnioskodawca ponosił ryzyko gospodarcze zarówno w kontekście odpowiedzialności za jakość i ewentualne wady świadczonych usług, jak i niepewności efektu i metod dojścia do umówionego rezultatu.

Na potrzeby opisu stanu faktycznego Wnioskodawca podzielił swoją działalność w zakresie prac związanych z tworzeniem Programów komputerowych prowadzonych na rzecz zleceniodawcy na poszczególne etapy:

–Opracowania koncepcji i przygotowania algorytmu działania – etap ten polega na szczegółowej analizie indywidualnych potrzeb zleceniodawcy, zapoznaniu się ze specyfiką jego branży oraz zbadaniu i zaprojektowaniu możliwych rozwiązań, dobraniu odpowiednich technologii do wytworzenia Programu i metod jego implementacji;

–Napisanie kodu funkcjonalności Programu komputerowego oraz weryfikacja poprawności i testów funkcjonalnych – tworzenie nowych funkcjonalności w oparciu o wyniki analizy potrzeb zleceniodawcy, przygotowywanie koncepcji rozwiązania z uwzględnieniem języków programowania i technologii wybranych na etapie projektowania Programu. Przygotowywanie automatycznych testów jednostkowych oraz integracyjnych weryfikujących poprawność funkcjonalną Programu komputerowego na etapie jego tworzenia oraz zapewniające możliwość wykonania testów regresyjnych po wprowadzeniu koniecznych usprawnień, poprawek czy też optymalizacji w kodzie źródłowym zidentyfikowanych na etapie testów systemowych, wydajnościowych, obciążeniowych lub klienckich testów akceptacyjnych. Wsparcie zleceniodawcy podczas wdrażania funkcjonalności Programu komputerowego oraz świadczenie pomocy technicznej w trakcie użytkowania funkcjonalności Programu komputerowego związane z analizą potencjalnych błędów na etapie produkcyjnego działania funkcjonalności Programu oraz poprawą tychże błędów;

–Integracja z pozostałą częścią systemu – Wnioskodawca pracował również nad kompatybilnością wytworzonego Programu z różnymi systemami zewnętrznego odbiorcy, a wraz z dalszym rozwojem funkcjonalności związanych z Programem komputerowym wymagane jest dostosowanie każdej aktualizacji do różnych systemów.

Kwalifikacja tworzonych Programów komputerowych przez Wnioskodawcę jako utwory podlegające ochronie praw autorskich

W wyniku prowadzonych przez Wnioskodawcę prac powstają Programy komputerowe – utwory na gruncie art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1062 z późn. zm. - dalej jako „Ustawa o PAIPP”) będące utrwaleniem przejawu działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

Stworzone przez Wnioskodawcę Programy komputerowe stanowią utwory i są objęte ochroną w rozumieniu art. 74 Ustawy o PAIPP. Wybranie rozwiązań dedykowanych wyłącznie potrzebom zleceniodawcy, kompatybilnych z jego branżą oraz rzeczywistością jego działalności, wskazuje jednoznacznie na niepowtarzalność wytworzonych Programów. Nie tylko Programy komputerowe wytworzone od początku, ale również ulepszone/rozwinięte Programy wytwarzane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio działalności gospodarczej są również rezultatem jego własnej, indywidualnej, twórczej działalności intelektualnej, a w konsekwencji stanowią utwór podlegający ochronie na podstawie art. 74 Ustawy o PAIPP.

Opis procesu tworzenia Programu komputerowego przez Wnioskodawcę oraz wykorzystywanych zasobów

Pracując nad wytworzeniem Programu komputerowego Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych Programów komputerowych. W ramach działalności Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia Programów w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego Programów komputerowych. Wytworzone na rzecz zleceniodawcy przez Wnioskodawcę funkcjonalności w ramach Programu komputerowego opierają na indywidualnych, autorskich pomysłach i obejmują m.in. zaprojektowanie algorytmu, czynność programowania (tworzenia kodu źródłowego) oraz weryfikację, modyfikację i udoskonalanie dostępnych rozwiązań programistycznych.

Działania w zakresie wytworzenia Programu komputerowego na rzecz zleceniodawcy były prowadzone w metodyczny sposób, czego wymagała specyfika tworzenia danego programu, tj. określenia celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie.

Wnioskodawca w ramach działalności przy tworzeniu Programów komputerowych prowadził w sposób systematyczny prace twórcze w celu tworzenia nowych zastosowań przy wykorzystaniu zasobów wiedzy. Działalność ta polegała na tworzeniu nowych zastosowań, które wcześniej nie miały miejsca, zarówno w ramach działalności prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę, jak i jego zleceniodawców.

Wnioskodawca w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności gospodarczej opracowuje nowe i rozwija istniejące Programy komputerowe na rzecz zleceniodawcy czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowym, gdyż nie weryfikuje On tego w takiej skali.

Zasobami wiedzy, które Wnioskodawca wykorzystuje przy tworzeniu Programów komputerowych, są technologie informatyczne, czyli jego wiedza o oprogramowaniu i narzędziach informatycznych, występujących zarówno w ogólnym stanie nauki, jak i w środowisku, w którym funkcjonować mają Programy komputerowe przez Niego wytworzone.

Programy komputerowe tworzone przez Wnioskodawcę na rzecz zleceniodawcy (w tym rozwijane Programy) tworzyły zupełnie nowe rozwiązania, co oznacza, że cecha twórczości jest spełniona. Wnioskodawca nie świadczył na rzecz zleceniodawcy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego Programu komputerowego. Wynika to z faktu, że Wnioskodawca jest twórcą nowych funkcjonalności w zakresie Programu komputerowego, z których osiąga przychód. Nadto czynności wykonywane przez Wnioskodawcę na rzecz zleceniodawcy nie były powtarzalne – każdy nowy Program komputerowy wymagał indywidualnego podejścia, tj. w szczególności odpowiedniego zasobu wiedzy i znajomości technologii oraz dotyczył innego obszaru tworzonego Programu komputerowego.

Wynagrodzenie Wnioskodawcy za przenoszone prawa autorskie do wytworzonych Programów komputerowych

Umowy/ustalenia zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a zleceniodawcą wskazywały, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Programów komputerowych przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie – część otrzymywanych przez Wnioskodawcę należności (odpowiadających części wynagrodzenia z danego miesiąca odpowiadającej ilości czasu spędzonego nad tworzeniem konkretnego Programu komputerowego) była przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do Programu komputerowego.

Właścicielem tworzonych Programów komputerowych w momencie ich tworzenia był Wnioskodawca. Z chwilą przekazania zleceniodawcy wytworzonego Programu (lub jego części) Wnioskodawca przekazywał na jego rzecz wszelkie prawa autorskie z tym związane. Wnioskodawcy nie przysługują (także pochodzące z licencji) prawa do Programu komputerowego.

Koszty Wnioskodawcy związane z bezpośrednią działalnością w zakresie tworzenia Programów komputerowych oraz koszty pośrednie

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej związanej z wytwarzaniem Programów komputerowych Wnioskodawca ponosił następujące wydatki w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów:

–koszt usługi księgowej i doradztwa podatkowego – koszt poniesiony przez Wnioskodawcę na księgowość oraz usługi doradztwa podatkowego pozwala na wyszczególnienie koniecznej ewidencji na potrzeby skorzystania z preferencyjnej 5% stawki podatkowej (Ulga IP Box). Dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca miał więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekładało się na jakość tworzonych Programów komputerowych. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se. Natomiast koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczył możliwości skorzystania z Ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej), doradztwa w zakresie tworzenia ewidencji, jak i samego złożenia wniosku o interpretację. W tym kontekście Wnioskodawca ma możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana była z działalnością badawczo-rozwojową;

–koszt zakupu i użytkowania samochodu – koszt związany z zakupem i użytkowaniem samochodu (m.in. raty za najem/leasing samochodu, paliwo, ubezpieczenie AC i OC, koszty serwisu, w tym m.in. wymiany oleju czy płynu do spryskiwaczy, inne dodatkowe opłaty administracyjne związane z leasingiem/najmem samochodu, zakup wideorejestratora do samochodu) umożliwiał Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do zleceniodawcy w celu konsultacji dotyczących tworzonych Programów komputerowych czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń elektronicznych czy sprzętu. Podkreślić należy, iż użytkowanie samochodu jest wprost związane z działalnością Wnioskodawcy w zakresie tworzenia Programu komputerowego;

–koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego – należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego – m.in. zakup telefonu (oraz akcesoriów typu szkło ochronne na aparat i szybę telefonu), komputera, monitora czy też innych urządzeń współpracujących z komputerem (np. myszka, klawiatura, głośniki, kamera, pasty termoprzewodzące, podkładka pod mysz, listwy zasilającej, podkładki pod laptop, kabla optycznego, słuchawek bezprzewodowych) to koszty jakie Wnioskodawca ponosił bezpośrednio w związku z wytwarzaniem Programów komputerowych. W przypadku wykonywania zawodu programisty komputer jest podstawowym narzędziem pracy przy tworzeniu Programu komputerowego;

–wyposażenie i artykuły biurowe – m.in. zakup krzesła biurowego, niszczarki do dokumentów, urządzenia klimatyzatora czy drukarki oraz tuszu do drukarki – jak zostało wskazane Wnioskodawca wykonywał swoje usługi w na rzecz zleceniodawcy zdalnie. Dlatego też niezbędne było nabycie wyposażenia miejsca pracy, tj. krzesła biurowego oraz innych urządzeń niezbędnych do pracy w biurze;

-szkolenia oraz książki – Wnioskodawca ponosił także koszty szkoleń i egzaminów oraz książek programistycznych. Dokształcanie się oraz uzyskiwanie nowych uprawnień jest niezbędne i jest bezpośrednio związane z wytwarzanymi Programami komputerowymi. Konieczność dostosowywania się do zmian technicznych wpływa na jakość świadczonych usług i innowacyjność tworzonych Programów.

Wszystkie wyżej wymienione przez Wnioskodawcę wydatki były faktycznie ponoszone przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność twórczą związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ponadto Wnioskodawca ponosił koszty pośrednie związane z całokształtem prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy – m.in. składki zdrowotne, które to Wnioskodawca przyporządkowywał do przychodów ze zbycia praw autorskich do Programów komputerowych według proporcji ustalonej jako stosunek przychodów ze zbycia Programu komputerowego do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej.

Ewidencja przychodów i kosztów związanych z działalnością w zakresie tworzenia Programów komputerowych

Wnioskodawca prowadził na bieżąco i posiada dla roku podatkowego 2021 oraz 2022 odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową Ewidencję, o której mowa w art. 30cb Ustawy o PIT. W związku z tym, że przepisy nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji, sporządzona jest ona techniką komputerową w postaci arkusza kalkulacyjnego, obejmującego comiesięczne zestawienie dokumentów związanych z projektami (rozumianymi jako tworzenie poszczególnego Programu komputerowego) prowadzonymi na rzecz zleceniodawcy, więc możliwe jest ustalenie dochodu z przeniesionych praw autorskich do wytwarzanych Programów. Równolegle w tejże Ewidencji Wnioskodawca wyodrębnił koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT, i uwzględnił je we wzorze w celu ustalenia wysokości wskaźnika Nexus, na podstawie którego Wnioskodawca obliczy podstawę opodatkowania preferencyjną stawką.

Uzupełnienie wniosku

Wnioskodawca pod pojęciem „podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność (…), tj. tworzenie Programów komputerowych” rozumie wyodrębnione zadania realizowane w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie projektowania, tworzenia, ulepszania oprogramowania (Programu komputerowego), czyli tworzenie i rozwijanie kodu źródłowego programów komputerowych dla kontrahenta.

Zatem zadania te to:

–projektowanie oprogramowania (projektowanie kodu źródłowego Programów komputerowych);

–tworzenie oprogramowania (tworzenie kodu źródłowego Programów komputerowych);

–ulepszanie oprogramowania (rozwój kodu źródłowego Programów komputerowych).

Przez „tworzenie” Wnioskodawca rozumie działalność, w ramach której Wnioskodawca przeprowadza osobiście i samodzielnie (bez udziału innych osób) pełen proces tworzenia „Programu komputerowego”. Wnioskodawca przez „tworzenie” nie rozumie bycia uczestnikiem działań, które były ukierunkowane na powstanie „Programu komputerowego” gdyż działa on samodzielnie. Poprzez „tworzenie” Wnioskodawca rozumie także rozwijanie, ulepszanie, modyfikowanie już istniejących programów komputerowych w taki sposób, że powstaje nowy utwór, tj. Program komputerowy.

Pojęcie „Programy komputerowe” odnosi się do bezpośrednich efektów indywidualnych działań Wnioskodawcy, tj. wytworzonych Programów komputerowych. Pytanie dotyczy przeniesienia majątkowych praw autorskich do Programów komputerowych będących efektem pracy Wnioskodawcy w latach 2021-2022 w ramach umowy z kontrahentem. Wnioskodawca po wytworzeniu Programu komputerowego przenosił majątkowe prawa autorskie na rzecz Kontrahenta, za co otrzymywał wynagrodzenie.

Wnioskodawca postawił sobie na wstępie w zakresie poszczególnych realizowanych „Programów komputerowych” stworzenie nowej wiedzy w postaci rozwiązań, które pozwoliły na stworzenie nowego lub ulepszenie starego oprogramowania (Programów komputerowych) wskazanych we wniosku. Wnioskodawca osiągnął cele w ramach prac twórczych, tj. wykorzystał wiedzę i stworzył nowe lub ulepszone Programy komputerowe. Wnioskodawca poniósł koszty finansowe w ramach swych prac twórczych, które dotyczyły przede wszystkim wydatków na zasoby rzeczowe niezbędne do prowadzonych prac twórczych. W zakresie twórczych prac Wnioskodawca stworzył sobie harmonogramy obejmujące poszczególne prace twórcze, które na celu miały wytworzenie nowego „Programu komputerowego”. Najpierw powstawał projekt architektury i wyglądu konkretnych Programów komputerowych dostosowanych do wymagań biznesowych, a następnie powstawały Programy komputerowe i następowało ich wdrożenie – przy każdych etapach powstawania Programu komputerowego Wnioskodawca prowadził twórcze prace rozwojowe. Wszystkie prace realizowane w ramach tworzenia Programów komputerowych, w szczególności czas ich trwania, są rejestrowane w stosownych systemach do zarządzania zadaniami. Wnioskodawca w latach 2021-2022 zrealizował wszystkie projekty, które objął planowaniem.

Wnioskodawca przed rozpoczęciem realizacji poszczególnego „Programu komputerowego” dysponował podstawowym zasobem wiedzy technologicznej z zakresu programowania, która wystarczała mu do podjęcia dalszych działań twórczych mających na celu opracowanie nowych i rozwijanie istniejących Programów komputerowych. Wnioskodawca wykorzystuje i rozwija w ramach działalności wiedzę i umiejętności z zakresu programowania. Tworzone przez Wnioskodawcę rozwiązania w postaci „Programów komputerowych” nie występowały dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy i były na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmują szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Wnioskodawca prowadząc prace twórcze rozwijał specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które wykorzystywał w ramach przeszłych projektów mających na celu wytworzenie „Programu komputerowego”. Wnioskodawca dotychczas w swojej działalności oferował tworzenie Programów komputerowych. Programy komputerowe oferowane przez Wnioskodawcę były oparte na rozwiązaniach wiedzowych, technicznych i technologicznych niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej Wnioskodawcy i na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących u Wnioskodawcy. Przy tworzeniu każdego projektu Wnioskodawca zaplanował prace twórcze mające na celu stworzenie nowego rozwiązania, a celem było stworzenie Programu komputerowego stworzonego w oparciu o nowe innowacyjne rozwiązania. Wnioskodawca realizował każde zaplanowane przedsięwzięcie prowadząc na bieżąco zaplanowane prace twórcze i przy wykorzystaniu nowych rozwiązań tworzył następnie Programy komputerowe. Efektem działań był wytworzony innowacyjny Program komputerowy.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które Wnioskodawca nazywa „Programami komputerowymi” zawsze są utworami w rozumieniu przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, tj. zawsze odznaczają się rzeczywiście oryginalnym, twórczym charakterem, zawsze są kreacją nowej, nieistniejącej wcześniej wartości niematerialnej, nie są efektem pracy, która wymaga do osiągnięcia rezultatu jedynie określonych umiejętności programistycznych i której rezultaty da się z góry określić i przewidzieć jako mające charakter powtarzalny oraz nie są jedynie „techniczną”, a „twórczą” realizacją szczegółowych projektów.

Efekty pracy Wnioskodawcy, które Wnioskodawca nazywa „Programami komputerowymi” zawsze są odrębnymi programami komputerowymi, które podlegają ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie do tych Programów komputerowych.

Część otrzymywanych przez Wnioskodawcę należności (odpowiadających części wynagrodzenia z danego miesiąca odpowiadającej ilości czasu spędzonego nad tworzeniem konkretnego Programu komputerowego) było przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do Programu komputerowego. Wnioskodawca otrzymywał również wynagrodzenie z tytułu innych czynności takich jak czynności administracyjne, konsultacje czy spotkania biznesowe.

Wnioskodawca chciałby wskazać, że w zakresie wydatków na:

–koszt zakupu i użytkowania samochodu wchodzą takie wydatki jak koszt związany z zakupem i użytkowaniem samochodu (raty za najem/leasing samochodu, paliwo, ubezpieczenie AC i OC, koszty serwisu - wymiany oleju i płynu do spryskiwaczy, opłaty administracyjne związane z leasingiem/najmem samochodu, zakup wideorejestratora do samochodu). Samochód wykorzystywany jest do celów prywatnych i służbowych;

–koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego wchodzą takie wydatki jak zakup telefonu (oraz akcesoriów - szkło ochronne na aparat i szybę telefonu), komputera, monitora, innych urządzeń współpracujących z komputerem (myszka, klawiatura, głośniki, kamera, pasty termoprzewodzące, podkładka pod mysz, listwy zasilającej, podkładki pod laptop, kabla optycznego, słuchawek bezprzewodowych);

–wyposażenie i artykuły biurowe wchodzą takie koszty jak zakup krzesła biurowego, niszczarki do dokumentów, urządzenia klimatyzatora, drukarki oraz tuszu do drukarki.

Wydatki z pytania trzeciego są funkcjonalnie i bezpośrednio związane z działaniami, które Wnioskodawca traktuje jako konkretne prace rozwojowe. Ponownie wskazać należy na powiązania poszczególnych wydatków z tymi pracami rozwojowymi:

–koszt usługi księgowej i doradztwa podatkowego – dzięki prowadzeniu księgowości przez specjalistów Wnioskodawca miał więcej czasu na wykonywanie prac programistycznych, co przekładało się na jakość tworzonych Programów komputerowych. Również należy podkreślić, że prowadzenie księgowości jest niezbędne do prowadzenia działalności per se. Natomiast koszt poniesiony na usługi doradcze dotyczył możliwości skorzystania z Ulgi IP Box (zasięgnięcie porady prawnej), doradztwa w zakresie tworzenia ewidencji oraz jak i samego złożenia wniosku o interpretację. W tym kontekście Wnioskodawca ma możliwość otrzymania odpowiedzi, czy jego działalność gospodarcza związana była z działalnością badawczo-rozwojową;

–koszt zakupu i użytkowania samochodu (wykorzystywany do celów prywatnych i służbowych) – umożliwiał Wnioskodawcy sprawny transport, czy to do zleceniodawcy w celu konsultacji dotyczących tworzonych Programów komputerowych czy to do specjalistycznego sklepu w celu nabycia potrzebnych urządzeń elektronicznych czy sprzętu. Podkreślić należy, iż użytkowanie samochodu jest wprost związane z działalnością Wnioskodawcy w zakresie tworzenia Programu komputerowego;

–koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego – należy podkreślić, iż zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego to koszty jakie Wnioskodawca ponosił bezpośrednio w związku z pracami twórczymi i wytwarzaniem Programów komputerowych. W przypadku wykonywania zawodu programisty komputer jest podstawowym narzędziem pracy przy tworzeniu Programu komputerowego;

–wyposażenie i artykuły biurowe – jak zostało wskazane Wnioskodawca wykonywał swoje usługi w na rzecz zleceniodawcy zdalnie. Dlatego też niezbędne było nabycie wyposażenia miejsca pracy do prowadzenia prac twórczych w zakresie tworzenia nowych rozwiązań programistycznych tj. krzesła biurowego oraz innych urządzeń niezbędnych do pracy w biurze;

–szkolenia oraz książki – dokształcanie się oraz uzyskiwanie nowych uprawnień jest niezbędne i jest bezpośrednio związane z prowadzonymi pracami twórczymi i wytwarzaniem Programów komputerowych. Konieczność dostosowywania się do zmian technicznych wpływa na jakość świadczonych usług i innowacyjność tworzonych Programów.

Wszystkie wydatki opisane w stanie faktycznym (tj. wydatki na koszt zakupu i użytkowania samochodu (wykorzystywanego w celach prywatnych i służbowych), koszt zakupu sprzętu komputerowego i elektronicznego, wyposażenie i artykuły biurowe, szkolenia oraz książki) są ponoszone wyłącznie w celu prowadzenia przez Wnioskodawcę konkretnych działań, które Wnioskodawca uważa za prace rozwojowe.

Wnioskodawca przyporządkowuje konkretną wartość kosztów, o których mowa we wniosku do wytworzenia, ulepszenia i rozwoju konkretnego prawa własności intelektualnej – Programu komputerowego.

Wnioskodawca ma na uwadze kryteria ustawowe niezbędne do wyliczenia wskaźnika nexus zgodnie ze wzorem z art. 30ca ust. 4-5 Ustawy o PIT, w tym przede wszystkim bezpośredni związek danego wydatku z wytworzeniem/rozwinięciem/ulepszeniem danego kwalifikowanego prawa IP. Wnioskodawca zalicza do wskaźnika nexus wszystkie wydatki, które spełniają te kryteria ustawowe. Dla obliczenia wskaźnika nexus Wnioskodawca wyklucza koszty, które nie są lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Ustalając wskaźnik nexus Wnioskodawca pamięta, aby istniał związek między: wydatkami poniesionymi przez podatnika w związku z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz dochodami uzyskiwanymi z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Wskaźnik nexus jest obliczany oddzielnie dla dochodów z poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej związanych z prowadzonymi pracami rozwojowymi.

Wydatki te (związane z wytworzeniem w ramach tej działalności kwalifikowanego IP) należy uznać za koszty faktyczne poniesione przez Wnioskodawcę na prace rozwojowe związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, z zastrzeżeniem art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT, w myśl którego do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się do kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Pytania

1.Czy podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność opisana w stanie faktycznym, tj. działalność w zakresie wyodrębnionych zadań realizowanych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie projektowania, tworzenia, ulepszania oprogramowania (Programu komputerowego), w ramach której Wnioskodawca przeprowadza osobiście i samodzielnie (bez udziału innych osób) pełen proces tworzenia Programu komputerowego lub rozwija, ulepsza, modyfikuje już istniejący Program komputerowy, stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca Ustawy o PIT w rozumieniu w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT?

2.Czy odpłatne przeniesienie majątkowych praw autorskich do tworzonych Programów komputerowych (bezpośrednich efektów indywidualnych działań Wnioskodawcy) przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta stanowiło sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 Ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiągnął kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca Ustawy o PIT?

3.Czy opisane w stanie faktycznym wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w zakresie tworzenia Programów komputerowych ponoszone przez Wnioskodawcę na:usługi księgowe i doradcze,zakup i użytkowanie samochodu,zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego, wyposażenie i artykuły biurowe, szkolenia i książki, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 Ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej?

4.Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego w 2021 i 2022 roku dochodu z praw własności intelektualnej (dochodu z odpłatnego przeniesienia majątkowych praw autorskich do tworzonych Programów komputerowych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta), wyliczonego zgodnie z art. 30ca Ustawy o PIT?

Pana stanowisko w sprawie

1.Zdaniem Wnioskodawcy, podejmowana bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność opisana w stanie faktycznym, tj. działalność w zakresie wyodrębnionych zadań realizowanych w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie projektowania, tworzenia, ulepszania oprogramowania (Programu komputerowego), w ramach której Wnioskodawca przeprowadza osobiście i samodzielnie (bez udziału innych osób) pełen proces tworzenia Programu komputerowego lub rozwija, ulepsza, modyfikuje już istniejący Program komputerowy, stanowi działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 30ca Ustawy o PIT w rozumieniu w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT.

2.W opinii Wnioskodawcy odpłatne przeniesienie majątkowych praw autorskich do stworzonych Programów komputerowych (bezpośrednich efektów indywidualnych działań Wnioskodawcy) przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta stanowiło sprzedaż kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 Ustawy o PIT, a tym samym Wnioskodawca osiągnął kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca Ustawy o PIT.

3.W opinii Wnioskodawcy opisane w stanie faktycznym wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na: usługi księgowe i doradcze, zakup i użytkowanie samochodu,zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego, wyposażenie i artykuły biurowe, szkolenia i książki, w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 Ustawy o PIT, przy zachowaniu odpowiedniej metodyki alokacji, należy uznać za koszty do obliczenia wskaźnika Nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 w zw. z art. 30ca ust. 5 Ustawy o PIT, na potrzeby wyliczenia kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

4.Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym powyżej stanie faktycznym możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania 5% do osiągniętego w 2021 i 2022 roku dochodu z praw własności intelektualnej (dochodu z odpłatnego przeniesienia majątkowych praw autorskich do tworzonych Programów komputerowych przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahenta), wyliczonego zgodnie z art. 30ca Ustawy o PIT.

Uzasadnienie Stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, zgodnie z którą: przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 Ustawy o PIT: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych - oznacza to:

•badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 poz. 478 i 619),

•badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt Ustawy o PIT wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm., dalej jako; „Prawo o szkolnictwie wyższym”), badania naukowe są działalnością obejmującą:

•badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;

•badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu zlecenia. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych zleceń.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i w latach 2021-2022 świadczył usługi związane z wytwarzaniem Programów komputerowych na rzecz zleceniodawcy. Jak zostało wskazanie w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej na podstawie posiadanej wiedzy z zakresu technologii informatycznych oraz doświadczenia w zakresie przygotowywania rozwiązań związanych z tworzeniem programów komputerowych, realizuje zlecenia programistyczne.

Wnioskodawca realizuje projekty programistyczne począwszy od opracowania koncepcji i przygotowania algorytmu działania, napisania kodu programu, weryfikacji poprawności i testów funkcjonalnych aż do integracji z pozostałą częścią systemu. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi projekty prowadzące do powstania innowacyjnych, indywidualnych rozwiązań obsługujących dedykowane zleceniodawcy obszary działalności, tj. Programów komputerowych.

Programy komputerowe tworzone na rzecz zleceniodawcy powodują stworzenie zupełnie nowych rozwiązań. Zdaniem Wnioskodawcy w ramach tworzenia Programów komputerowych Wnioskodawca prowadzi działalność twórczą obejmującą prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań – Wnioskodawca wytwarza nowe, nieistniejące wcześniej funkcjonalności na podstawie posiadanej wiedzy, które wpływają na innowacyjność wytwarzanych rozwiązań programistycznych (Programów) na rzecz zleceniodawcy. Działania Wnioskodawcy w zakresie wytworzenia Programu komputerowego na rzecz zleceniodawcy są prowadzone w metodyczny sposób, czego wymaga specyfika tworzenia programu, tj. określenia celu, jaki ma on spełniać, ustalenia sposobu dojścia do danego celu (dobór odpowiednich rozwiązań programistycznych oraz technologii), zaplanowanie prac, weryfikacja, zakończenie. W ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej w zakresie tworzenia Programów, Wnioskodawca nabywa, łączy, kształtuje i wykorzystuje dostępną aktualnie wiedzę i umiejętności dotyczące narzędzi informatycznych i istniejących programów w celu wytworzenia nowych zastosowań w postaci nowoczesnych i unikalnych funkcjonalności Programu komputerowego. Wnioskodawca zdobywa, poszerza i łączy interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania w celu optymalizacji i dalszego rozwijania stworzonych przez niego Programów komputerowych. Ponadto Wnioskodawca podkreśla, że w ramach działalności polegającej na tworzeniu Programów komputerowych nie świadczy usług polegających na wprowadzaniu okresowych i rutynowych zmian do tworzonego Programu komputerowego.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz cytowane powyżej przepisy, w opinii Wnioskodawcy działania dokonywane przez Wnioskodawcę w ramach tworzenia Programów komputerowych na rzecz zleceniodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 Ustawy o PIT, gdyż były podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane były w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Podobne rozstrzygnięcia w zakresie prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej w przypadku tworzenia programów komputerowych zostały zawarte m.in. w interpretacji indywidualnej z dnia 28 września 2021 r. (0112-KDIL2-2.4011.585.2021.2.KP), gdzie organ stwierdził, że „Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis sprawy oraz cytowane przepisy, należy stwierdzić, że przedstawione we wniosku działania Wnioskodawcy spełniają definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż są podejmowane w sposób systematyczny, mają charakter twórczy oraz podejmowane są w celu zwiększania zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Reasumując – podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu programów komputerowych stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Do podobnego rozstrzygnięcia organ doszedł również m.in. w interpretacji indywidualnej z 27 września 2021 r. (sygn. 0112-KDIL2-2.4011.542.2021.2.IM), w interpretacji indywidualnej z 24 września 2021 r. (sygn. 0115-KDWT.4011.145.2021.2.MK), w interpretacji indywidualnej z dnia 17 kwietnia 2023 r. (sygn. 0111-KDSB2-2.4011.61.2023.3.AD), w interpretacji indywidualnej z dnia 20 kwietnia 2023 r. (0111-KDSB2-2.4011.86.2023.2.AP) czy też w interpretacji z dnia 24 kwietnia 2023 r. (sygn. 0111-KDSB2-1.4011.89.2023.2.MSU).

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT wskazuje zamknięty katalog praw własności intelektualnych, z których dochód może zostać objęty preferencyjnym opodatkowaniem. Autorskie prawo do programu komputerowego stanowi jedno z praw własności intelektualnych wskazanych w tym artykule w ust. 2 pkt 8.

Przy czym, by można było mówić o „kwalifikowanym” prawie własności intelektualnej, przepis ten wymaga, aby spełnione zostały dwa kryteria:

•przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz

•prawo własności intelektualnej podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Program komputerowy stanowi przedmiot ochrony praw autorskich. Artykuł 74 Ustawy o PAIPP kwalifikuje programy komputerowe jako utwory będące przedmiotem jego ochrony i to już z momentem ich wytworzenia, bez konieczności spełnienia jakichkolwiek wymogów formalnych.

Przedmiotem ochrony prawa autorskiego mogą być poszczególne elementy lub nawet krótkie fragmenty (urywki) programu, jeśli tylko one same spełniać będą wymogi podane w art. 1 ust. 1 Ustawy o PAIPP, tj. elementy programu jako takiego, a więc instrukcje działania dla komputera lub ich zestawy (wyr. TS z 22.12.2010 r., C-393/09, Bezpećnostni softwarova asociace, ECLI:EU:C:2010:816). Do programów komputerowych stosuje się również wyrażoną w art. 1 ust. 3 ustawy o PAIPP zasadę, że chronione są także dzieła w postaci nieukończonej, np. wersja pre-alfa, alfa lub beta programu, wydanie testowe lub demonstracyjne (A. Michalak (red.), Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Komentarz, Warszawa 2019 - art. 74).

Zdaniem Wnioskodawcy prawa autorskie do Programów komputerowych wytwarzanych przez niego na rzecz zleceniodawcy zaliczają się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT, gdyż są one wymienione w zamkniętym katalogu praw własności intelektualnych sprecyzowanych w tym przepisie, podlegają ochronie na podstawie Ustawy o PAIPP, a ich przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności opisanej we wniosku, która zdaniem Wnioskodawcy stanowi działalność badawczo- rozwojową (uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy do pytania nr 1).

Dochodem z kwalifikowanego IP, zgodnie z art. 30ca ust. 7 Ustawy o PIT, jest osiągnięty przez podatnika w ciągu roku podatkowego dochód:

•z opłat lub należności wynikających z umów licencyjnych, dotyczących kwalifikowanego IP;

•ze sprzedaży kwalifikowanego IP;

•z kwalifikowanego IP uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;

•z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego IP, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym w postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej będziemy mieli do czynienia przy spełnieniu łącznie trzech warunków:

•przedmiot ochrony jest wytworzony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej oraz

•należy do jednej z kategorii wymienionych w katalogu w art. 30ca ust. 2 Ustawy o PIT;

•podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska.

Zdaniem Wnioskodawcy wytwarzane przez Niego prawa autorskie stanowią kwalifikowane IP, co zostało wykazane w zakresie stanowiska Wnioskodawcy do odpowiedzi na pytanie nr 1.

Jak został wskazane w opisie stanu faktycznego, umowy/ustalenia zawarte pomiędzy Wnioskodawcą a zleceniodawcą wskazują, że w zakresie związanym z wytwarzaniem Programów komputerowych przenoszone są wszelkie prawa autorskie do nich w zamian za wynagrodzenie – część otrzymywanych przez Wnioskodawcę należności (odpowiadających części wynagrodzenia z danego miesiąca odpowiadającej ilości czasu spędzonego nad tworzeniem konkretnego Programu komputerowego) jest przychodem z tytułu sprzedaży majątkowych praw autorskich do Programu komputerowego.

Zdaniem Wnioskodawcy odpłatne zbycie autorskich praw majątkowych do wytworzonych Programów komputerowych należy zakwalifikować jako kategorię sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 Ustawy o PIT.

Ponadto Wnioskodawca pragnie wskazać, że Wnioskodawca traktuje jako utwory nie tylko Programy komputerowe stworzone przez Wnioskodawcę od podstaw, ale również funkcjonalności powstałe w ramach istniejącego już Programu komputerowego – ulepszenie danego Programu powoduje stworzenie zupełnie nowych funkcjonalności, co do których Wnioskodawcy przysługują majątkowe prawa autorskie przeniesione następnie na zleceniodawcę. Z tego powodu zdaniem Wnioskodawcy stworzone wszelkie funkcjonalności Programu komputerowego stanowią przejaw jego kreatywnej działalności o charakterze twórczym oraz są one innowacyjne zarówno w prowadzonej przez niego działalności, jak i dla jego zleceniodawcy.

Powyższe konkluzje zostały przykładowo również potwierdzone w interpretacji indywidualnej z dnia 14 lipca 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4011.78.2021.3.ANK), w której organ stwierdził, że: „Reasumując powyższe – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytwarzane (w tym rozwijane, ulepszane i modyfikowane) przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 i 5 Ustawy o PIT wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a+b) x 1,3 / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do powyższych kosztów nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

Na mocy art. 30ca ust. 6 Ustawy o PIT, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa powyżej, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Jednocześnie w przypadku, gdy Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo- rozwojowych ani kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wskaźnik ten będzie wynosić 1 w momencie, gdy Wnioskodawca osiągnie dochód.

Przedmiotem wykonywanej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej jest w przeważającym zakresie tworzenie Programów komputerowych. Od początku prowadzenia swojej działalności gospodarczej (od roku podatkowego 2021) Wnioskodawca wykonuje na rzecz zleceniodawcy usługi w ramach których tworzy utwory – Programy komputerowe, do których prawa autorskie są przenoszone na zleceniodawcę. Honorarium otrzymane przez Wnioskodawcę od zleceniodawcy stanowi w części wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych.

W związku z wykonywaną przez Wnioskodawcę działalnością w ramach tworzenia Programów komputerowych Wnioskodawca ponosił wydatki na opisane szczegółowo w stanie faktycznym: usługi księgowe i doradcze, zakup i użytkowanie samochodu, zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego, wyposażenie i artykuły biurowe, szkolenia i książki. Jak zostało również wskazane w stanie faktycznym wszystkie wyżej wymienione przez Wnioskodawcę wydatki były faktycznie ponoszone przez Wnioskodawcę na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność twórczą związaną kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Powyższe wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę są również kosztami w rozumieniu art. 22 w zw. z art. 23 Ustawy o PIT i mają na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy wyżej wymienione wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę należy uznać za koszty faktycznie ponoszone na prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalność twórczą związaną kwalifikowanym prawem własności intelektualnej. Jego zdaniem jego działalność w zakresie tworzenia Programów komputerowych należy uznać za działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wskazanym powyżej (oznaczone jako lit. a we wskaźniku z art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT).

Do podobnych stwierdzeń organ podatkowy doszedł m.in.:

•w interpretacji indywidualnej z dnia 28 września 2021 r. (0112-KDIL2-2.4011.585.2021.2.KP) oraz

•w interpretacji indywidualnej z dnia 27 września 2021 r. (0112-KDIL2-2.4011.542.2021.2.IM).

•w interpretacji indywidualnej z dnia 14 kwietnia 2023 r. (0111-KDSB2-2.4011.63.2023.2.AP).

•w interpretacji indywidualnej z dnia 13 kwietnia 2023 r. (0111-KDSB2-1.4011.86.2023.2.JJ).

•w interpretacji indywidualnej z dnia 17 kwietnia 2023 r. (0111-KDSB2-2.4011.41.2023.2.MM),

w których organ potwierdził, że m.in. wydatki na zakup sprzętu komputerowego i elektronicznego, zakup i użytkowanie samochodu, usługi księgowe i doradcze mogą być traktowane jako koszty, o których mowa w lit. a wzoru z art. 30ca ust. 4 Ustawy o PIT, jako koszty prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Ponadto w interpretacjach indywidualnych:

•z dnia 14 maja 2020 r. (0111-KDIB1-3.4011.55.2020.2.APO) organy potwierdziły, że wydatki na szkolenia,

•z dnia 7 lutego 2022 r. (0114-KDIP2-1.4011.453.2021.2.MR) organy potwierdziły, że wydatki na wyposażenie biura (fotel biurowy),

•z dnia 24 kwietnia 2023 r. (0111-KDSB2-1.4011.88.2023.2.JJ) organy potwierdziły, że wydatki na książki

mogą być również traktowane jako koszty prowadzonej bezpośrednio działalności badawczo- rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 Ustawy o PIT „Podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania”.

Spełnienie powyższych przesłanek powoduje, że po zakończeniu roku podatkowego podatnik ma prawo do skorzystania z 5% stawki podatku dochodowego w stosunku do dochodów związanych ze sprzedażą kwalifikowanego IP.

W związku z tym Wnioskodawca spełnia wszystkie przesłanki do zastosowania 5% stawki podatku dochodowego do dochodów uzyskanych ze sprzedaży kwalifikowanych praw własności (tworzonych Programów komputerowych) na rzecz zleceniodawcy, zarówno w roku podatkowym 2021, jak i w roku 2022.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Preferencyjna stawka opodatkowania 5% (tzw. ulga IP-Box)

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% jest dochód, który łącznie spełnia następujące warunki:

•został osiągnięty w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc działalności która spełnia warunki określone w art. 5a pkt 6 w zw. z art. 5b ustawy;

•jest „kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej”.

Aby wyjaśnić znaczenie pojęcia „kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej” należy odnieść się do:

•art. 30ca ust. 2 ustawy, który określa, czym jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej;

•art. 30ca ust. 7 ustawy, który wyjaśnia, jakie kategorie dochodów mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, oraz

•art. 30ca ust. 4, który określa, w jaki sposób ustala się kwalifikowany dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej

I tak, zgodnie z art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej (tzw. kwalifikowanym IP) jest więc prawo własności intelektualnej, które spełnia wszystkie następujące warunki:

•jest jednym z rodzajów praw własności intelektualnej, które ustawodawca wymienił w art. 30ca ust. 2;

•podlega ochronie prawnej na podstawie odrębnych przepisów;

•jego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego jako kwalifikowane IP

Jednym z rodzajów praw własności intelektualnej wymienionych w art. 30ca ust. 2 ustawy jest autorskie prawo do programu komputerowego. Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji „programu komputerowego”, ani też nie odsyła w tym zakresie do żadnych konkretnych regulacji. W języku powszechnym program komputerowy to zestaw instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych, przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów. Program komputerowy jest więc pewną odrębną całością, która pozwala użytkownikowi komputera na realizację określonych działań.

Co istotne, tak rozumiany program komputerowy jest przedmiotem prawa autorskiego, jeśli spełnia definicję „utworu” będącego przedmiotem prawa autorskiego z art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Stosownie do tego przepisu przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór).

Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych nie definiuje „programu komputerowego”. Wymienia „programy komputerowe” jako rodzaj utworów będących przedmiotem prawa autorskiego wyrażanych słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (art. 1 ust. 2 pkt 1 tej ustawy).

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2509). Zgodnie z ust. 1 tego przepisu, programy komputerowe podlegają ochronie jak utwory literackie, o ile przepisy Rozdziału 7 ustawy nie stanowią inaczej. Ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Ochronie nie podlegają natomiast idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego (art. 74 ust. 2 ww. ustawy).

A zatem program komputerowy zawsze jest funkcjonalną całością. Jednak nie każdy tak rozumiany program podlega ochronie prawno-autorskiej. Program, który jest napisany z wykorzystaniem powtarzalnych schematów, którego wytworzenie wymagało wiedzy i umiejętności programistycznych, ale nie wiązało się z prowadzeniem działań twórczych o indywidualnym charakterze, nie będzie przedmiotem praw autorskich.

Autorskie prawo do programu komputerowego podlegające ochronie prawnej może być uznane za kwalifikowane prawo własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy wyłącznie wówczas, gdy przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej. A zatem warunkiem skorzystania z omawianej preferencji IP Box jest:

•prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej przez podatnika, który chce skorzystać z tej preferencji;

•wytworzenie, rozwinięcie lub ulepszenie przez podatnika przedmiotu ochrony autorskim prawem do programu komputerowego w ramach tej działalności badawczo-rozwojowej.

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej

Definicje ustawowe

Znaczenie pojęcia „działalność badawczo-rozwojowa” zostało wyjaśnione w art. 5a pkt 38 ustawy – jest to:

Przy czym znaczenia pojęć „badania naukowe” i „prace rozwojowe” zostały określone odpowiednio w art. 5a pkt 39 i 40 ustawy.

I tak, stosownie do art. 5a pkt 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć jest w niej mowa o badaniach naukowych oznacza to:

a)badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 ze zm.), a więc:

b)badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

Pracami rozwojowymi, o których mowa w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych są natomiast – zgodnie z art. 5a pkt 40 tej ustawy – prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli:

Łącząc te elementy można stwierdzić, że działalnością badawczo-rozwojową jest działalność twórcza obejmująca:

•badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne; lub

•badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń; lub

•prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń,

podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Twórczy charakter działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa musi być działalnością twórczą. Twórczy to „mający na celu tworzenie”. Synonimy pojęcia twórczy (pomysł, praca) to „konstruktywny, kreatywny, kreacyjny, kreatorski, koncepcyjny”. Należy przy tym zwrócić uwagę na różnicę znaczeniową pojęcia „tworzyć” - określające czynność, której istotą jest element kreacyjny i „wytwarzać”, czyli „zrobić, wyprodukować coś”. Wytwarzanie także prowadzi do powstania rzeczy lub praw, ale nie ma w sobie indywidualnego elementu kreacyjnego – jest to proces wymagający wiedzy i umiejętności, ale nie prowadzi do powstania efektów niepowtarzalnych.

Badania podstawowe

Działalność badawczo-rozwojowa może obejmować badania podstawowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, a więc:

•prace empiryczne – czyli prace doświadczalne; lub

•prace teoretyczne – czyli oparte na teorii naukowej, a nie na doświadczeniu;

mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.

Co istotne, aby prowadzone przez podmiot działania miały status badań podstawowych w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym, muszą być prowadzone z zachowaniem odpowiednich standardów. Nie każde przeprowadzone doświadczenie jest badaniem podstawowym. Prace empiryczne muszą być prowadzone w odpowiednich warunkach (w odpowiednim środowisku), w oparciu o określoną metodę działań. Powinny być przeprowadzone w odpowiedniej próbie, uwzględniać stopień powtarzalność wyników. Prace te powinny być odpowiednio zarejestrowane lub opisane. Szczegółowe standardy prowadzenia prac empirycznych są uzależnione od przedmiotu badania.

Podobnie, nie każde rozważania prowadzone w oparciu o teorie naukowe będą miały status prac teoretycznych w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce. Prace teoretyczne w rozumieniu tej ustawy także muszą spełniać określone standardy, w tym dotyczące metodologii badań naukowych, komparatystyki, zasad wnioskowania.

Badania aplikacyjne

Działalność badawczo-rozwojowa może również obejmować badania aplikacyjne w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Aplikacja to m.in. „zastosowanie czegoś w praktyce”. Przedmiotem badań aplikacyjnych jest więc pozyskanie nowej wiedzy i umiejętności (opartych na wiedzy i doświadczeniu) dla potrzeb praktyki produkcyjnej lub usługowej w określonym zakresie. Podmiot podejmujący prace aplikacyjne – mając wiedzę o określonych produktach, procesach lub usługach (ich cechach, wadach) – podejmuje działalność badawczą, której celem jest zdobycie nowej wiedzy i umiejętności po to, aby:

•opracować nowe produkty, procesy lub usługi lub

•wprowadzić znaczące ulepszenia do istniejących produktów, procesów lub usług.

„Nowy” to „niedawno zrobiony, nabyty lub właśnie powstały, założony”, „taki, który zajął miejsce poprzedniego”, „spotykany po raz pierwszy, dopiero co poznany lub będący od niedawna w jakimś środowisku”, „od niedawna istniejący, właśnie wynaleziony”.

Celem prac aplikacyjnych jest zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności – czyli takiej wiedzy i takich umiejętności, których podmiot prowadzący prace (pomimo bycia specjalistą w danej dziedzinie) wcześniej nie posiadał.

Nowym produktem, procesem lub usługą może być:

•produkt, proces lub usługa, które nie istniały wcześniej, czyli takie, które zostały opracowane po raz pierwszy w wyniku badan aplikacyjnych;

•produkt, proces lub usługi, które istniały już jako rodzaj produktu, procesu lub usługi, ale w wyniku badań aplikacyjnych opracowano ich nową koncepcję.

Ulepszenie natomiast to „to, co usprawniło funkcjonowanie czegoś”. Ulepszać to „zmienić coś tak, żeby stało się bardziej użyteczne lub funkcjonalne”. Celem prac aplikacyjnych dotyczących istniejących produktów, procesów lub usług nie są jakiekolwiek ulepszenia, ale ulepszenia znaczące – czyli mające duże znaczenie, dużą wagę, istotne z punktu widzenia funkcji i dotychczasowych cech ulepszanych produktów, procesów lub usług. Jednocześnie jednak skala zmian wprowadzonych do produktu, procesu lub usługi nie powoduje, że mówimy o nowym produkcie, procesie lub usłudze, ale o produkcie, procesie lub usłudze znacząco ulepszonych.

Analogicznie jak w przypadku badań podstawowych, także badania aplikacyjne muszą być prowadzone z zachowaniem odpowiednich standardów.

Prace rozwojowe

Pojęcie działalności badawczo-rozwojowej obejmuje również prace rozwojowe w rozumieniu Prawa o szkolnictwie wyższym i nauce.

Prace rozwojowe polegają na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności – przy czym użyty przez ustawodawcę spójnik „i” wskazuje, że aby uznać działania za prace rozwojowe konieczne jest zaistnienie wszystkich tych czynności, tj.:

•nabycia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•łączenia dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności;

•kształtowania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności; i

•wykorzystania dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności.

Prace rozwojowe bazują zatem na dostępnej wiedzy – w zależności od celów, jakie przyjęto dla prowadzenia prac, będzie to wiedza z określonej dziedziny lub dziedzin. Prace te obejmują kolejno:

•nabycie wiedzy i umiejętności, czyli pozyskanie wiedzy/umiejętności, zapoznanie się z wiedzą, zrozumienie jej;

•łączenie wiedzy i umiejętności, czyli znalezienie takich zależności pomiędzy wiedzą z różnych zakresów, dziedzin lub wiedzą wynikającej z różnych badań naukowych oraz pomiędzy umiejętnościami, które są istotne z punktu widzenia postawionych celów badan rozwojowych;

•kształtowanie wiedzy i umiejętności, czyli takie „ułożenie” efektów nabywania i łączenia wiedzy i umiejętności lub takie sformułowanie wniosków płynących z tych procesów, aby można je było wykorzystać dla realizacji postawionych celów prac rozwojowych;

•wykorzystanie wiedzy i umiejętności, czyli ich użycie, posłużenie się nimi dla osiągnięcia celów prac rozwojowych.

Co istotne, całość ww. czynności służy:

•planowaniu produkcji oraz

•projektowaniu i tworzeniu zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług.

Chodzi przy tym o konkretne produkty, konkretne procesy lub konkretne usługi albo konkretne rodzaje produktów, procesów lub usług. Podmiot prowadzący prace rozwojowe organizuje je z uwzględnieniem specyfiki konkretnych produktów, procesów lub usług – od niej zależą potrzeby prowadzenia prac rozwojowych i ich zakres.

Jednocześnie ustawodawca wyłączył z definicji prac rozwojowych działalność obejmującą rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do produktów, procesów lub usług, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. O tym, jakie zmiany do produktów, procesów lub usług mają charakter rutynowy (wykonywany często i niemal automatycznie) i okresowy (powtarzający się, występujący co pewien czas) będzie każdorazowo decydował charakter konkretnych produktów, procesów bądź usług.

Systematyczność i cele działalności badawczo-rozwojowej

Działalność badawczo-rozwojowa jest podejmowana:

•w sposób systematyczny,

•w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Pojęcie „systematyczny” w odniesieniu do procesów oznacza „zachodzący stale od dłuższego czasu”; w odniesieniu do działań oznacza „prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; planowy, metodyczny”.

Z uwagi na charakter działań, jakie obejmuje działalność badawczo-rozwojowa, pojęcia systematyczności tych działań nie należy ograniczać wyłącznie do ich zwykłego organizacyjnego uporządkowania i częstotliwości podejmowanych czynności. Znaczenie pojęcia „systematyczności” będzie także wynikową przedmiotu prowadzonych działań (badań naukowych lub prac rozwojowych) – musi uwzględniać specyfikę podejmowanych badań lub prac.

Celem działalności badawczo-rozwojowej jest: zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Punktem wyjściowym dla działalności badawczo-rozwojowej jest więc posiadanie pewnego poziomu (określonych zasobów) wiedzy w konkretnym temacie. Aby stwierdzić, czy podjęte działania prowadzą do zwiększenia poziomu wiedzy oraz służą wykorzystywaniu zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, koniecznym jest określenie poziomu wiedzy „wyjściowej” i „wyjściowego” stanu wykorzystywania zasobów wiedzy, „wyjściowego” stanu jej zastosowań. Bez takiego nakreślenia „punktu wyjścia” dla działalności badawczo-rozwojowej nie da się nakreślić celów podejmowanych działań.

Dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej

Ustawodawca określił, jakie rodzaje dochodów, które podatnik uzyskuje w ramach działalności gospodarczej, mogą być uznane za dochody z kwalifikowanych IP. Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy:

Katalog tytułów, z jakich może być osiągany dochód uznawany za uzyskany z kwalifikowanego IP, jest zamknięty. Wśród nich ustawodawca wymienił uwzględnienie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi (art. 30ca ust. 7 pkt 3 ustawy). Przepis ten dotyczy sytuacji, gdy podatnik wykorzystuje posiadane kwalifikowane prawo własności intelektualnej dla potrzeb wytwarzania produktów lub dla potrzeb świadczenia usług, które oferuje w swojej działalności gospodarczej. Produkt lub usługa oferowane przez podatnika są wynikiem posiadania przez niego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Kształt, cechy, właściwości produktów lub usług są efektem wykorzystania w praktyce gospodarczej podatnika wartości intelektualnych, które powstały w wyniku prowadzonych przez niego prac badawczo-rozwojowych i które podlegają ochronie prawnej jako „przypisane” do podatnika.

W przypadku uwzględnienia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w cenie sprzedaży produktu lub usługi nie dochodzi do sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Sprzedaż kwalifikowanego IP to odrębny tytuł uzyskiwania przychodów z kwalifikowanego IP (art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy).

Co istotne, użyte przez ustawodawcę pojęcie dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej odnosi się do dochodu (straty) z konkretnego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Tym samym w celu skorzystania z ulgi IP Box podatnik nie ustala łącznego dochodu (straty) ze wszystkich posiadanych kwalifikowanych praw własności intelektualnej, ale odrębne dochody (straty) z poszczególnych praw.

Dochód ustala się według zasad z art. 9 ust. 2 ustawy. Przy ustalaniu przychodów należy mieć na względzie przepisy o momentach rozpoznawania przychodów. Jako koszty uzyskania przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej należy rozpoznać koszty funkcjonalnie związane z działalnością podatnika, które w sposób bezpośredni albo pośredni przyczyniły się do powstania takiego przychodu. Należy mieć również na względzie obowiązujące podatnika zasady potrącalności kosztów.

Kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP

Dochód o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy jest jednym z elementów, które służą ustaleniu przedmiotu opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%, tj. ustaleniu kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zasadę obliczania kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej określa art. 30ca ust. 4 ustawy. Kwalifikowanym dochodem z kwalifikowanego IP jest iloczyn:

•dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i

•wskaźnika obliczonego według wzoru podanego w przepisie (tzw. wskaźnika nexus).

Dopiero tak ustalony dochód jest przedmiotem opodatkowania preferencyjną stawką 5%.

Celem wskaźnika nexus nie jest „podatkowe rozliczenie” wydatków ponoszonych przez podatników (kwestia możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu z kwalifikowanego IP jest rozstrzygana na etapie ustalania dochodu z kwalifikowanego IP, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 ustawy). Wskaźnik nexus służy określeniu, czy za kwalifikowany dochód z kwalifikowanego IP można uznać całość dochodu z kwalifikowanego IP, czy tylko jego część. Istotna jest tu proporcja wykazywanych przez podatnika wartości.

Podstawa opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5%

Suma ustalonych we wskazany sposób kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym jest podstawą opodatkowania preferencyjną stawką opodatkowania 5% (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Co istotne, podatnik, który chce skorzystać z ulgi IP-Box musi również spełnić obowiązki ewidencyjne, o których mowa w art. 30cb ustawy.

Ocena charakteru Pana działalności

Pana działalność opisana we wniosku nie ma charakteru badań podstawowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie prowadzi Pan prac doświadczalnych ani prac teoretycznych, których celem jest zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów, bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne.

Pana działalność nie obejmuje również badań aplikacyjnych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Prowadzi Pan działalność, która wymaga bieżącego pozyskiwania wiedzy – doszkala się Pan, zdobywa doświadczenie w zakresie rodzajów prowadzonych prac. Nie ma to jednak charakteru prowadzenia badań opartych na wiedzy z danej dziedziny i na doświadczeniu w zakresie realizowanych procesów – dla potrzeb opracowywania nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Nie prowadzi Pan również prac rozwojowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Niewątpliwie Pana działania bazują na ogólnie dostępnej wiedzy, w tym wiedzy specjalistycznej z dziedziny, którą się Pan zajmuje: nabywa Pan wiedzę i umiejętności i wykorzystuje je w swojej pracy. Przy prowadzeniu działań selekcjonuje Pan wiedzę i umiejętności i łączy je dla celów wykonania zleconych usług. Jednakże podkreślane przez Pana okoliczności, że:

–rozwiązania związane z tworzeniem programów komputerowych w ramach zleceń programistycznych dla Kontrahenta realizuje Pan na podstawie posiadanej wiedzy w zakresie technologii informatycznych i doświadczenia;

–pracując nad wytworzeniem oprogramowania zdobywa, poszerza i łączy Pan interdyscyplinarną wiedzę z zakresu tworzenia oprogramowania;

–w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Pana działalności gospodarczej na rzecz danego kontrahenta opracowuje Pan nowe programy komputerowe, czyniąc to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, ale niekoniecznie tworzy innowacyjne rozwiązania w wymiarze światowej, gdyż nie weryfikuje Pan tego w takiej skali;

–wytwarzane przez Pana oprogramowania opierają się na indywidualnych, autorskich pomysłach z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności;

–wartość wynagrodzenia za przeniesienie poszczególnych praw autorskich do programów komputerowychodpowiada ilości czasu spędzonego nad tworzeniem konkretnego programu komputerowego;

nie oznaczają jeszcze, że prowadzi Pan działalność badawczo-rozwojową.

Działalność badawczo-rozwojowa obejmuje także łączenie i kształtowanie wiedzy, której efektem powinna być wartość dodana w zakresie wiedzy oraz wykorzystanie tej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wykorzystywanie istniejących zasobów wiedzy do tworzenia nowych produktów (programów komputerowych) nie jest taką działalnością.

Projekty innowacyjne, nowatorskie to takie, które są nowe nie tylko dla przedsiębiorcy, ale dla całej branży, w tym przypadku branży informatycznej. To bezpośrednio łączy się z możliwością ich przeniesienia. Przy czym nie chodzi o możliwość przeniesienia autorskiego prawa do programu komputerowego jako takiego, ale wyników podejmowanych prac, które zostały wykorzystane w danym programie komputerowym.

Pan natomiast wskazał, że:

•wykorzystuje i rozwija w ramach działalności wiedzę i umiejętności z zakresu programowania,

•osiągnął cele w ramach prac twórczych, tj. wykorzystał wiedzę i stworzył nowe lub ulepszone programy komputerowe.

W ramach opisanej działalności nie prowadzi Pan zatem działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym nie wytwarza Pan kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Nie spełnia Pan zatem podstawowych warunków dla skorzystania z ulgi IP-Box, o której mowa w art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w opisanych okolicznościach sprawy:

–odpłatne przeniesienie prawa autorskiego do programu komputerowego w ramach wykonywanych przez Pana zleceń programistycznych nie stanowi sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

–nie ma podstaw do uwzględnia wyliczonych przez Pana wydatków dla potrzeb ustalania wskaźnika nexus, ponieważ wskaźnik ten w ogóle nie jest w opisanej sytuacji wyliczany;

–nie jest i nie będzie Pan uprawniony do zastosowania wobec osiągniętych dochodów preferencyjnej 5% stawki podatku (nie ma postaw do zastosowania preferencyjnej stawki podatku).

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzeń.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).