Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka

Interpretacja indywidualna z dnia 16 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.299.2023.2.NS

Podatek od towarów i usług dot. opodatkowania sprzedaży Nieruchomości, zwolnienia od podatku sprzedaży Nieruchomości, możliwości rezygnacji ze zwolnienia od podatku oraz prawa do odliczenia.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku wspólnego o wydanie interpretacji indywidualnej

22 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek wspólny z 18 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie:

-uznania, że w przypadku sprzedaży Nieruchomości („Gruntu 1”, zabudowanego Budynkiem i Budowlami oraz „Gruntu 2”), przedmiotem Transakcji nie będzie zbycie przedsiębiorstwa ani ZCP, a tym samym Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT,

-uznania, że dostawa „Gruntu 2” nie będzie podlegać zwolnieniu od podatku VAT jako teren niezabudowany objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (teren budowlany),

-uznania, że dostawa Budynku i Budowli posadowionych na „Gruncie 1” będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością rezygnacji ze zwolnienia, wynikającą z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT,

-prawa Kupującego do odliczenia podatku VAT naliczonego lub zwrotu nadwyżki takiego podatku wynikającego z tego nabycia na podstawie faktury otrzymanej od Sprzedającego.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 31 lipca 2023 r. (wpływ 31 lipca 2023 r.).

Treść wniosku wspólnego jest następująca:

Zainteresowani, którzy wystąpili z wnioskiem

-Zainteresowany będący stroną postępowania:

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

-Zainteresowany niebędący stroną postępowania:

Y spółka z ograniczoną odpowiedzialnością

Opis zdarzenia przyszłego

Na podstawie art. 14b § 1 w związku z art. 14r § 1 Ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.; dalej: „Ordynacja podatkowa”), X sp. z o.o. („Kupujący”) oraz Y sp. z o.o. („Sprzedający”) dalej łącznie jako: „Zainteresowani” występują z wnioskiem wspólnym o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie skutków w VAT transakcji sprzedaży nieruchomości, jednocześnie wskazując na podstawie art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej X sp. z o.o. jako stronę postępowania w sprawie interpretacji.

Planowana transakcja będąca przedmiotem niniejszego zapytania interpretacyjnego dotyczy sprzedaży przez Y sp. z o.o. na rzecz X sp. z o.o. nieruchomości położonej w (…) („Transakcja”).

W celu przeprowadzenia Transakcji, Zainteresowani w dniu (…) kwietnia 2023 r. podpisali przedwstępną umowę sprzedaży nieruchomości, w ramach której określono szereg warunków zawieszających, spełnienie których jest konieczne, aby doszło do podpisania ostatecznej umowy sprzedaży. Choć intencją Zainteresowanych jest sfinalizowanie Transakcji jeszcze w 2023 roku, może się jednak okazać, że podpisanie umowy sprzedaży nastąpi później.

Z ustaleń pomiędzy Zainteresowanymi zawartych w przedwstępnej umowie sprzedaży, wynika, że intencją Zainteresowanych jest przeniesienie poszczególnych składników majątku Sprzedającego – nieruchomości oraz dotyczącej jej dokumentacji, a nie przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Opis Zainteresowanych

Y sp. z o.o. jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w (…), zarejestrowaną w Krajowym Rejestrze Sądowym pod numerem (…). Sprzedający jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny i będzie zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny również na dzień planowanej Transakcji.

Sprzedający świadczy usługi w zakresie dzierżawy oraz wynajmu powierzchni magazynowych, lokali, prowadzenia wirtualnych biur oraz krótkoterminowego przechowywania towarów dla firm z branży biurowych, przemysłowych, spożywczych, punktów dystrybucyjnych.

Przedmiotem przeważającej działalności Sprzedającego jest jednak wynajem i zarządzanie nieruchomościami własnymi lub dzierżawionymi. Poza nieruchomością będącą przedmiotem planowanej Transakcji opisanej poniżej, która dotychczas oddana była przez Sprzedającego w najem, Sprzedający posiada w swoim portfolio również inne nieruchomości komercyjne. Nieruchomości te, w większości zabudowane magazynami, pozostają we własności lub pozostaną w zarządzie Sprzedającego oraz są przeznaczone m.in. na wynajem komercyjny, czyli do działalności opodatkowanej podatkiem VAT.

Poza nieruchomościami na majątek Sprzedającego składają się w szczególności: środki pieniężne w kasie, środki pieniężne na rachunkach bankowych oraz należności. Ponadto Sprzedający posiada tajemnice handlowe, firmę, księgi i pozostałą dokumentację handlową, w tym dokumentację ściśle związaną z nieruchomościami i jest stroną różnych umów dotyczących posiadanych przez siebie nieruchomości oraz niezwiązanych ściśle z ww. nieruchomościami, takich jak umowy na prowadzenie obsługi księgowej czy świadczenie usług doradztwa podatkowego.

Sprzedający zatrudnia pracowników, a więc prowadzi zakład pracy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 1510, dalej: „kodeks pracy”).

X sp. z o.o. z siedzibą w (…) jest zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny i będzie zarejestrowany w Polsce jako podatnik VAT czynny również na dzień planowanej Transakcji. Kupujący jest spółką prowadzącą działalność w zakresie produkcji opakowań i innych wyrobów z tworzyw sztucznych jak np. skrzynki na napoje, tacki czy palety.

Kupujący działa w ramach międzynarodowej grupy (...), której hale produkcyjne znajdują się także na terenie (…). Biznes ten od 2020 roku prowadzony jest w Polsce pod firmą X sp. z o.o., poprzednio figurował jako Z sp. z o.o.

Kupujący zamierza nabyć od Y sp. z o.o. nieruchomości na potrzeby prowadzenia własnej działalności, tj. planuje przenieść prowadzoną przez siebie działalność produkcyjną do nabywanej w opisanej Transakcji nieruchomości i kontynuować działalność produkcyjną z nowej lokalizacji. Kupujący zakłada, że operacyjne przeniesienie produkcji do Nieruchomości może być procesem trwającym około rok. W tym czasie Kupujący nie wyklucza, że skorzysta z możliwości oddania części Nieruchomości w najem lub uzgodni z dotychczasowym najemcą Nieruchomości jego prawo do kontynuowania zawartej ze Sprzedającym umowy najmu, niemniej jednak na moment składania niniejszego zapytania nie podjęto jeszcze decyzji w tym zakresie.

Zainteresowani nie są podmiotami powiązanymi w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. 2022 r. poz. 2587 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”). Pomiędzy Zainteresowanymi nie zachodzą również powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy, o których mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 z późn. zm.; dalej: „ustawa o VAT”).

Ponadto, Sprzedający i Kupujący nie tworzą grupy VAT, o której mowa w art. 2 pkt 47 ustawy o VAT.

Opis Nieruchomości

Planowana Transakcja dotyczyć będzie sprzedaży przez Y sp. z o.o. na rzecz X sp. z o.o.:

-prawa użytkowania wieczystego gruntu składającego się z dwóch działek o numerach ewidencyjnych: 1 o obszarze (...) ha oraz 2 o obszarze (...) ha („Grunt 1”) zabudowanego halą magazynową o powierzchni użytkowej (...) m2 z częścią socjalno-biurową o powierzchni (...) m2 stanowiącymi odrębną własność Sprzedającego („Budynek”) wraz z towarzyszącą mu infrastrukturą opisaną poniżej jako Budowle, położonych w (…), dla których Sąd Rejonowy w (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) oraz

-prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej składającej się z działek o numerach ewidencyjnych: 3 o obszarze (...) ha, 4 o obszarze (...) ha, 5 o obszarze (...) ha, 6 o obszarze (...) ha, 7 o obszarze (...) ha oraz 8 o obszarze (...) ha („Grunt 2”), położonych w(…), dla których Sąd Rejonowy w (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...).

Przedmiotem sprzedaży będzie łącznie 8 działek stanowiących Grunt 2 i Grunt 1 zabudowany Budynkiem. Budynek wraz z Gruntem 1 oraz Grunt 2 w dalszej części będą łącznie określane jako „Nieruchomość”.

Nieruchomość jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego gminy (…), przyjętym Uchwałą Nr (…) Rady Gminy (…) z dnia (…) maja 2021 roku (…), zgodnie z którym Nieruchomość położona jest na terenie oznaczonym symbolem „P2” – tereny przemysłu, składów i magazynów.

Budynek – hala magazynowa o powierzchni użytkowej (...) m2 z częścią socjalno -biurową o powierzchni (...) m2 – stanowiący odrębną własność Sprzedającego, znajdujący się na Gruncie 1, został oddany do użytkowania na podstawie Decyzji Powiatowego Inspektora Budowlanego w (…) z dnia (…) sierpnia 2013 r. o udzieleniu pozwolenia na użytkowanie hali magazynowo-spedycyjnej z częścią biurowo-socjalną. Obiekty znajdujące się w sąsiedztwie Budynku na Gruncie 1 to m.in. parking obejmujący 70 miejsc parkingowych oraz droga dojazdowa. Powyższe obiekty spełniają zdaniem Zainteresowanych definicję obiektów budowlanych z art. 3 Ustawy Prawo budowlane, tym samym w dalszej części zapytania określane będą jako „Budowle”.

W ciągu ostatnich 2 lat Budynek nie był przedmiotem przebudowy lub modernizacji, której wartość przekraczałaby 30% jego wartości początkowej. W tym okresie Sprzedający ani najemcy Nieruchomości nie wznieśli też nowych budynków ani budowli na Nieruchomości.

Sprzedający nabył prawo użytkowania wieczystego Nieruchomości na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego wraz z budynkami stanowiącymi odrębną własność oraz umowy sprzedaży zawartej w dniu (…) grudnia 2014 r. (…) sporządzonej przed notariuszem (…) i Sprzedający skorzystał z przysługującego mu prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego na tym nabyciu.

Po jej nabyciu, Nieruchomość przez lata była oraz aktualnie jest przez Sprzedającego oddawana w używanie najemcom na podstawie umów najmu. W każdym przypadku rozpoczęcie wynajmowania Nieruchomości lub wykorzystywania jej do działalności gospodarczej nastąpiło ponad 2 lata przed planowaną datą Transakcji. Aktualnie Nieruchomość jest przedmiotem trzech umów najmu i choć intencją Sprzedającego jest rozwiązanie wszystkich umów najmu dot. Nieruchomości do dnia finalizacji Transakcji to nie można wykluczyć tego, że jedna z nich będzie jeszcze pozostawać w mocy. W takim przypadku, przedmiotowa umowa najmu zostanie przeniesiona na Kupującego z mocy samego prawa, który wstąpi w prawa i obowiązki wynajmującego lub też zostanie rozwiązana przez Sprzedającego, a Kupujący podpisze z dotychczasowym najemcą nową umowę najmu. Przejęcie umowy najmu z jednym z dotychczasowych najemców lub też rozwiązanie z nim umowy przez Sprzedającego i zawarcie nowej umowy przez Kupującego będzie jednak rozwiązaniem tymczasowym wynikającym z faktu, że przeniesienie produkcji przez Kupującego na teren Nieruchomości może zająć nawet do roku czasu. W żadnym jednak przypadku nie jest intencją Kupującego kontynuowanie działalności Sprzedającego w zakresie wynajmu nieruchomości w sposób stały i zorganizowany w dłuższym okresie czasu.

Opis planowanej Transakcji

Zgodnie z zamierzeniami Sprzedającego i Kupującego, w ramach planowanej Transakcji nastąpi przeniesienie przez Sprzedającego na Kupującego:

1)prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z prawem własności Budynku i Budowli;

2)prawa własności aktywów stanowiących wyposażenie Budynku służących prawidłowemu funkcjonowaniu Nieruchomości, o ile nie należą one do osób trzecich, w tym w szczególności najemców.

Zgodnie z zamierzeniami Sprzedającego i Kupującego, w ramach planowanej Transakcji Sprzedający zobowiązany będzie również do przekazania (wydania) Kupującemu standardowej dokumentacji dotyczącej tego rodzaju nieruchomości komercyjnej, jaką jest Nieruchomość, w szczególności:

1)całości dokumentacji prawnej dotyczącej Nieruchomości;

2)dokumentów dotyczących procesu budowlanego Budynku, dokumentów gwarancji budowlanych oraz dokumentów gwarancji projektowych (o ile pozostają one w mocy), decyzji administracyjnych wydanych w stosunku do Nieruchomości;

3)ewidencji związanej z zarządzaniem Nieruchomością oraz świadczenia usług i opłat eksploatacyjnych związanych z Nieruchomością;

4)instrukcji użytkowania (lub innych) dotyczących działalności lub utrzymania Budynku bądź instalacji, maszyn, urządzeń znajdujących się na Nieruchomości lub ją obsługujących;

5)książki obiektu budowlanego, kart dostępu oraz wszelkich kodów, kluczy, sterowników, a także świadectwa charakterystyki energetycznej dla Budynku;

6)pozostałych istniejących dokumentów dotyczących Nieruchomości, znajdujących się w posiadaniu Sprzedającego, które w sposób zwyczajowy przekazywane są kupującym nieruchomości komercyjne.

Lista składników majątku Sprzedającego niepodlegających przeniesieniu na rzecz Kupującego obejmuje:

1)prawa i obowiązki wynikające z umów na dostawę mediów oraz prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych pomiędzy Sprzedającym a dostawcami mediów w zakresie dostawy mediów;

2)prawa i obowiązki wynikające z umowy ubezpieczenia Nieruchomości;

3)prawa i obowiązki wynikające z umowy dotyczącej ochrony Nieruchomości, utrzymania czystości czy monitoringu przeciwpożarowego.

Zgodnie z zamiarem Zainteresowanych, przed datą lub w dacie Transakcji Sprzedający rozwiąże lub wypowie takie umowy. Może się jednak zdarzyć, że w określonych przypadkach okresy wypowiedzenia niektórych spośród ww. umów upłyną już po dacie Transakcji. Ponadto, w określonych przypadkach konieczność utrzymania wybranych umów może zostać również wymuszona np. przez zasady bezpieczeństwa Nieruchomości, czy też procedury wewnętrzne partnerów handlowych, najemców lub dostawców usług Sprzedającego. Jeżeli jakiekolwiek z wyżej wymienionych umów będą obowiązywać po dacie Transakcji, niezależnie od przyczyn, Sprzedający upoważni Kupującego do wykonywania praw i obowiązków wynikających z takich umów w imieniu Sprzedającego do czasu ich rozwiązania lub upływu terminu wypowiedzenia, przy czym Sprzedający i Kupujący dokonają odpowiednich rozliczeń należności wynikających z takich umów.

Może zdarzyć się, że po dacie Transakcji Kupujący będzie korzystał z energii elektrycznej dostarczanej na podstawie umowy Sprzedającego z dostawcą energii, niemniej jednak będzie to rozwiązanie tymczasowe. Sprzedający wystawi w tym zakresie refakturę na Kupującego. Kupujący następnie we własnym zakresie wynegocjuje i podpisze umowy na dostawę mediów, w tym dostawę energii elektrycznej do Nieruchomości.

Zasadniczo intencją Zainteresowanych jest by przed dniem Transakcji doszło do rozwiązania przez Sprzedającego zawartych przez niego umów najmu dotyczących Nieruchomości. W takim przypadku nie będą one wchodziły w skład przenoszonych wraz z Nieruchomością dokumentów czy praw i obowiązków. Tak jednak jak już to wskazano możliwe jest, że z uwagi na to, iż proces przenoszenia produkcji do Nieruchomości zajmie około roku możliwe jest, że jedna z umów najmu nie zostanie rozwiązana. W przypadku, jeżeli do dnia Transakcji nie dojdzie do rozwiązania jednej z umów najmu, umowa ta zostanie przeniesiona na Kupującego z mocy samego prawa. Możliwe jest również, że przed dniem Transakcji Sprzedający rozwiąże tę umowę najmu, a Kupujący podpisze odrębną umowę najmu z dotychczasowym najemcą Nieruchomości. Będzie to jednak również rozwiązanie tymczasowe, albowiem Kupujący nie zamierza oddawać Nieruchomości w najem od momentu, w którym będzie mógł rozpocząć działalność produkcyjną. Jak wskazano wyżej – operacyjne przeniesienie produkcji, a także dostosowanie Nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej Kupującego może zająć około roku.

Ponadto, po zbyciu przedmiotu Transakcji, w majątku Sprzedającego pozostaną w szczególności następujące składniki:

1)pozostałe nieruchomości będące własnością Sprzedającego;

2)tajemnice przedsiębiorstwa Sprzedającego oraz know-how Sprzedającego;

3)firma przedsiębiorstwa Sprzedającego;

4)księgi rachunkowe Sprzedającego i inne dokumenty (np. handlowe, korporacyjne) związane z prowadzeniem przez Sprzedającego działalności gospodarczej (poza dokumentacją ściśle związaną z Nieruchomością zbywaną w ramach planowanej Transakcji);

5)prawa i obowiązki wynikające z umów rachunków bankowych Sprzedającego (w tym rachunków bankowych, za pośrednictwem których Sprzedający dokonuje rozliczeń z najemcami);

6)środki pieniężne Sprzedającego zgromadzone na rachunkach bankowych i w kasie;

7)środki pieniężne ze zbycia przedmiotu Transakcji oraz środki pieniężne z ewentualnego zbycia części z pozostałych nieruchomości posiadanych przez Sprzedającego, o ile do takiego zbycia dojdzie;

8)prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z prowadzeniem przez Sprzedającego bieżącej działalności (niedotyczących bezpośrednio Nieruchomości), w tym umowy na prowadzenie obsługi księgowej czy umowy doradztwa podatkowego.

9)umowy z przedsiębiorstwami sieciowymi na dostawę mediów.

Jak to już wcześniej wskazano Sprzedający zatrudnia szereg pracowników. W ramach planowanej Transakcji nie nastąpi jednak przejście zakładu pracy Sprzedającego na Kupującego w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy. Żaden z zatrudnionych przez Sprzedającego pracowników nie stanie się więc z mocy samego prawa po dniu zawarcia Transakcji pracownikiem Kupującego.

Nieruchomość nie jest wyodrębniona organizacyjnie w ramach struktury Sprzedającego jako dział, oddział czy wydział. Nieruchomość nie jest również wydzielona organizacyjnie w żaden inny sposób w wewnętrznej dokumentacji Sprzedającego. Nie istnieją odrębne zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze, które przypisane byłyby wyłącznie do Nieruchomości.

W stosunku do Nieruchomości Sprzedający prowadzi ewidencję pozwalającą na ocenę sytuacji i efektywności inwestycji dla celów zarządczych. W ramach ewidencji prowadzonej dla tych celów możliwe jest przypisanie bezpośrednich przychodów i kosztów bezpośrednich do Nieruchomości, jednak Sprzedający nie sporządza odrębnych rachunków zysków i strat ani nie prowadzi odrębnych bilansów w stosunku do Nieruchomości.

Po Transakcji na Kupującym będzie spoczywał obowiązek zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Nieruchomości. Jak wskazano powyżej, w ramach Transakcji Kupujący nie zamierza przejąć praw i obowiązków wynikających z umów zawartych przez Sprzedającego (z określonymi wyjątkami). W efekcie, Kupujący zawrze własne umowy dążąc do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Nieruchomości oraz dostosowania Nieruchomości na własne potrzeby – zapewnienia czystości, bezpieczeństwa, itp. Niewykluczone jest jednocześnie, że część z zawartych przez Kupującego umów zawarta zostanie z dotychczasowymi dostawcami tych usług, z których korzystał Sprzedający, niemniej warunki świadczenia usług przez tych dostawców zostaną wynegocjowane i ustalone na nowo z Kupującym.

Jak wyżej wskazano, po zawarciu umowy sprzedaży, Kupujący zamierza prowadzić na terenie Nieruchomości działalność gospodarczą polegającą na produkcji opakowań z tworzyw sztucznych. Działalność prowadzona w Budynku będzie podlegać opodatkowaniu VAT, a Kupujący nie będzie wykorzystywał Nieruchomości dla celów działalności zwolnionej z VAT lub niepodlegającej VAT. Powyższa działalność będzie prowadzona przez Kupującego przy wykorzystaniu własnych zasobów oraz w oparciu o własny know-how wypracowany w tym zakresie.

W przypadku, gdy Kupujący zdecyduje się na oddanie Nieruchomości w najem na okres przenoszenia produkcji do Nieruchomości – działalność ta również będzie opodatkowana VAT.

W przypadku, gdy na skutek niniejszego wniosku potwierdzone zostanie stanowisko, że Transakcja podlega zwolnieniu od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, Sprzedający i Kupujący zrezygnują z tego zwolnienia i dokonają wyboru opodatkowania podatkiem VAT dostawy Nieruchomości przez złożenie do umowy sprzedaży Nieruchomości zawieranej w formie aktu notarialnego zgodnego oświadczenia Sprzedającego i Kupującego, że wybierają opodatkowanie dostawy Budynku, Budowli i ich części wchodzących w skład Nieruchomości. Takie oświadczenie, z ostrożności zostało również złożone w umowie przedwstępnej zawartej przez Zainteresowanych.

Planowana Transakcja zostanie udokumentowana fakturą wystawioną przez Sprzedającego.

Na chwilę obecną nie jest planowane, że po dniu Transakcji rozpocznie się proces likwidacji Sprzedającego. Sprzedający pozostanie właścicielem innych nieruchomości, które nie zostaną sprzedane na rzecz Kupującego. Ponadto, Sprzedający będzie kontynuował swoją dotychczasową działalność w sektorze nieruchomościowym.

Pismem z 31 lipca 2023 r. (wpływ 31 lipca 2023 r.) udzielili Państwo odpowiedzi na zadane w wezwaniu przez Organ pytania:

1.Czy wszystkie działki o numerach ewidencyjnych: 3 o obszarze (...) ha, 4 o obszarze (...) ha, 5 o obszarze (...) ha, 6 o obszarze (...) ha, 7 o obszarze (...) ha oraz 8 o obszarze (...) ha, składające się na nieruchomość gruntową (działki oznaczone we wniosku jako „Grunt 2”) stanowią działki niezabudowane?

Odp. Działki o numerach ewidencyjnych 3, 4, 5, 6, 7 oraz 8 („Grunt 2”) stanowią działki niezabudowane. Na ich terenie nie znajdują się żadne obiekty spełniające definicję budynków lub budowli czy ich części.

2.Jeżeli którakolwiek z działek o numerach ewidencyjnych: 3 o obszarze (...) ha, 4 o obszarze (...) ha, 5 o obszarze (...) ha, 6 o obszarze (...) ha, 7 o obszarze (...) ha oraz 8 o obszarze (...) ha (działki oznaczone we wniosku jako „Grunt 2”) jest zabudowana należy doprecyzować opis sprawy, tj. wskazać:

a)Jakie budynki/budowle w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.) znajdują się na ww. działkach?

b)Czy te budynki/budowle są trwale związane z gruntem?

c)Czy dla budynków/budowli nastąpiło pierwsze zasiedleniew rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług? Czy od pierwszego zasiedlenia do dnia sprzedaży miną co najmniej 2 lata?

Zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług:

Przez pierwsze zasiedlenie, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

d)Czy Sprzedający lub ktokolwiek inny poniósł/będzie ponosił do dnia sprzedaży nakłady na ulepszenie budynków/budowli? Jeśli tak, należy wskazać:

·kiedy i kto je poniósł/będzie ponosił?

·czy stanowiły/stanowią 30% lub więcej wartości początkowej danego budynku/budowli?

·czy po ulepszeniach doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. do pierwszego zajęcia, oddania do używania, rozpoczęcia użytkowania na potrzeby własne? Jeśli tak, to kiedy (należy wskazać dokładną datę)?

·czy od wspomnianego ulepszenia do dnia sprzedaży budynku/budowli części miną 2 lata?

·czy Sprzedającemu przysługiwało/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do wydatków na ulepszenie tych budynków, budowli lub ich części?

Należy podać odrębnie do każdego budynku/budowli.

Odp. Zgodnie z odpowiedzią na pytanie nr 1 powyżej, na działkach o numerach ewidencyjnych 3, 4, 5, 6, 7 oraz 8 nie znajdują się żadne obiekty spełniające definicję budynku/budowli/ich części w rozumieniu przepisów prawa budowlanego. W związku z tym, że wyżej wymienione działki są niezabudowane, powyższe pytania dotyczące nakładów na ulepszenie budynków/budowli są nieadekwatne.

3.W związku ze wskazaniem w opisie sprawy: „(…) W ciągu ostatnich 2 lat Budynek nie był przedmiotem przebudowy lub modernizacji, której wartość przekraczałaby 30% jego wartości początkowej” prosimy o doprecyzowanie, czy należy przez to rozumieć, że Sprzedający nie poniósł/nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie budynku – hali magazynowej wraz z częścią socjalno-biurową, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, które stanowiły/będą stanowić co najmniej 30% wartości początkowej?

Odp. Zgodnie z treścią wniosku – Sprzedający w ciągu ostatnich dwóch lat nie dokonywał i do dnia Transakcji nie będzie dokonywał przebudowy lub modernizacji Budynku (tj. hali magazynowej wraz z częścią socjalno-biurową), których koszty przekraczałaby 30% wartości początkowej Budynku.

Może się jednak okazać, że do dnia sfinalizowania Transakcji, Kupujący za zgodą Sprzedającego poczyni prace adaptacyjne Budynku poprzez rozpoczęcie prac remontowych, aby przystosować Budynek do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Intencją Kupującego jest bowiem jak najszybsze rozpoczęcie produkcji w ramach swojej działalności po finalnym zakupie Nieruchomości od Sprzedającego. W przypadku, jeżeli Kupujący zdecyduje się na rozpoczęcie jakichkolwiek prac adaptacyjnych to:

-potencjalne koszty takich prac (nakładów) będą w całości kosztem Kupującego;

-Sprzedający nie będzie obciążony kosztami takich prac w żadnym zakresie, w tym w szczególności takie koszty nie zostaną refakturowane przez Kupującego na Sprzedającego;

-wartość potencjalnych nakładów i koszty prac adaptacyjnych poniesione przez Kupującego nie będą wynosiły i nie przekroczą 30% wartości początkowej Budynku;

-wartość poczynionych nakładów i koszty prac adaptacyjnych poniesione przez Kupującego nie będą miały wpływu na ustaloną przez Wnioskodawców cenę sprzedaży Nieruchomości.

Jedynym przypadkiem rozliczenia potencjalnych kosztów poniesionych przez Kupującego na ulepszenie Budynku będzie sytuacja, w której nie dojdzie do sfinalizowania Transakcji i przeniesienia prawa własności Budynku na Kupującego. W takim przypadku Sprzedający zwróci Kupującemu wydatki poniesione na Nieruchomości.

Jeżeli Sprzedający lub ktokolwiek inny poniósł/będzie ponosił do dnia sprzedaży nakłady na ulepszenie ww. budynku, to należy wskazać:

a)kiedy i kto je poniósł/będzie ponosił?

Odp. Zgodnie z odpowiedzią na pytanie 3, potencjalne nakłady na ulepszenie Budynku do dnia sfinalizowania Transakcji może ponieść Kupujący. Sprzedający nie będzie ponosił takich nakładów.

b)czy stanowiły/będą stanowić 30% lub więcej wartości początkowej ww. budynku?

Odp. Zgodnie z odpowiedzią na pytanie 3 – takie nakłady do dnia sfinalizowania Transakcji nie będą stanowić 30% ani nie przekroczą 30% początkowej wartości Budynku.

c)czy po ulepszeniach doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. do pierwszego zajęcia, oddania do używania, rozpoczęcia użytkowania ww. budynku na potrzeby własne? Jeśli tak, to kiedy (należy wskazać dokładną datę)?

Odp. Zgodnie z odpowiedzią na pytanie 3 – nie.

d)czy od wspomnianego ulepszenia do dnia sprzedaży ww. budynku miną 2 lata?

Odp. Zgodnie z odpowiedzią na pytanie 3 oraz biorąc pod uwagę planowaną datę Transakcji – nie.

e)czy Sprzedającemu przysługiwało/będzie przysługiwać prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do wydatków na ulepszenie tego ww. budynku?

Odp. Zgodnie z odpowiedzią na pytanie 3 – nie.

f)jeżeli wydatki na ulepszenie tego budynku ponosiła inna osoba, to czy przed dokonaniem sprzedaży nastąpi pomiędzy Sprzedającym a tą osobą rozliczenie nakładów poniesionych na ww. budynki? Jeśli tak, to kiedy i w jakiej wysokości?

Odp. Zgodnie z odpowiedzią na pytanie 3 – wszelkie potencjalne koszty ponoszone na ulepszenie Budynku będą kosztami Kupującego. Do rozliczenia takich kosztów między Wnioskodawcami dojdzie tylko i wyłącznie w przypadku, gdy Wnioskodawcy nie sfinalizują Transakcji i nie dojdzie do sprzedaży Nieruchomości. Tym samym, Sprzedający nie zostanie obciążony kosztami, jeżeli Wnioskodawcy podpiszą Umowę Sprzedaży Nieruchomości.

4.Czy budynek hali magazynowej wraz z częścią socjalno-biurową oraz towarzysząca mu infrastruktura, tj. obiekty znajdujące się w sąsiedztwie budynku (m.in. parking obejmujący 70 miejsc parkingowych oraz droga dojazdowa), położone są na dwóch działkach o numerach ewidencyjnych: 1 o obszarze (...) ha oraz 2 o obszarze (...) ha (działki oznaczone we wniosku jako „Grunt 1”)? Jeśli nie, to należy dokładnie opisać co znajduje się na konkretnej działce.

Odp. Na terenie działek 1 oraz 2 znajdują się: Budynek zdefiniowany we wniosku, parking obejmujący 70 miejsc parkingowych oraz droga dojazdowa. Wyżej wymienione obiekty rozłożone są na terenie obu działek (1, 2).

5.W związku ze wskazaniem w opisie sprawy: „Obiekty znajdujące się w sąsiedztwie Budynku na Gruncie 1 to m.in. parking obejmujący 70 miejsc parkingowych oraz droga dojazdowa” należy doprecyzować:

a)Jakie dokładnie naniesienia znajdować się będą na działce nr 1 oraz działce nr 2 na moment sprzedaży? Ponadto należy dokładnie wskazać:

-który obiekt jest budynkiem, a który budowlą lub ich częścią, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.)?

Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego obiektu znajdującego się na działce nr 1 oraz działce nr 2.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane, budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Natomiast, jak stanowi art. 3 pkt 3 cyt. ustawy, budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Odp. Zgodnie z treścią wniosku, na działkach o numerach 1, 2 znajdują się następujące obiekty budowlane:

·hala magazynowa o powierzchni użytkowej (...) m2 z częścią socjalnobiurową o powierzchni (...) m2, spełniająca zdaniem Wnioskodawców definicję budynku z art. 3 ust. 2 ustawy Prawo budowlane,

·parking obejmujący 70 miejsc parkingowych spełniający zdaniem Wnioskodawców definicję budowli z art. 3 ust. 3 ustawy Prawo budowlane,

·droga dojazdowa spełniająca zdaniem Wnioskodawców definicję budowli z art. 3 ust. 3 ustawy Prawo budowlane.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawcy określają halę magazynową we wniosku jako „Budynek” a parking i drogę jako „Budowle”.

-kiedy nastąpiło ich pierwsze zasiedleniew rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług? Czy od pierwszego zasiedlenia do dnia sprzedaży miną co najmniej 2 lata?

Odp. Wyżej wymienione obiekty budowlane znajdujące się na działkach 1 oraz 2 zostały oddane do użytkowania w 2013 roku. Od daty ich pierwszego zasiedlenia do dnia sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata.

-czy Sprzedający lub ktokolwiek inny poniósł/będzie ponosił do dnia sprzedaży nakłady na ich ulepszenie? Jeśli tak, należy wskazać:

·kiedy i kto je poniósł/będzie ponosił?

Odp. Odpowiedź w zakresie nakładów na ulepszenie Budynku znajduje się w odpowiedzi na pytanie nr 3 powyżej.

Ani Sprzedający ani nikt inny nie planuje ponosić nakładów na ulepszenie Budowli (parkingu, drogi dojazdowej) znajdujących się na działkach 1 i 2 do dnia Transakcji.

·czy stanowiły/stanowią 30% lub więcej wartości początkowej danego obiektu?

·czy po ulepszeniach doszło do pierwszego zasiedlenia, tj. do pierwszego zajęcia, oddania do używania, rozpoczęcia użytkowania na potrzeby własne? Jeśli tak, to kiedy (należy wskazać dokładną datę)?

·czy od wspomnianego ulepszenia do dnia sprzedaży miną 2 lata?

Odp. W okresie dwóch ostatnich lat Sprzedający nie ponosił wydatków na ulepszenie Budynku stanowiących lub przekraczających 30% wartości początkowej Budynku. Takich wydatków Sprzedający nie będzie również ponosił do dnia Transakcji. W związku z tym, że takich ulepszeń nie było – w okresie ostatnich dwóch lat nie doszło i do dnia Transakcji nie dojdzie do pierwszego zasiedlenia przez Sprzedającego.

Potencjalne wydatki Kupującego na ulepszenie Budynku, które może ponieść do dnia sfinalizowania Transakcji nie będą stanowić oraz nie przekroczą 30% wartości początkowej Budynku. Do dnia sfinalizowania Transakcji nie dojdzie także do pierwszego zasiedlenia przez Kupującego.

·czy Sprzedającemu przysługiwało/będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w stosunku do wydatków na ulepszenie tych budynków, budowli lub ich części?

Informacji należy udzielić odrębnie dla każdego obiektu znajdującego się na działce nr 1 oraz działce nr 2.

Odp. Nie, ponieważ w okresie ostatnich dwóch lat nie Sprzedający nie ponosił takich wydatków oraz do dnia Transakcji Sprzedający nie będzie ponosił wydatków na ulepszenie budynków, budowli lub ich części znajdujących się na Nieruchomości.

Pytania

1)Czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych polegające na przyjęciu, że w przypadku zbycia Nieruchomości przedmiotem Transakcji nie będzie zbycie przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: „ZCP”) w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako odpłatne zbycie nieruchomości kwalifikowanych jako odpłatna dostawa towarów?

2)Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym dostawa Gruntu 2 nie będzie podlegać zwolnieniu z podatku VAT i będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem?

3)Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 1 jest twierdząca, czy prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym dostawa Gruntu 1 wraz z posadowionym na nim Budynkiem i Budowlami będzie zwolniona z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością rezygnacji ze zwolnienia, wynikającą z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT?

4)Czy w zakresie, w jakim dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i nie zostanie zwolniona od opodatkowania tym podatkiem Kupujący będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego oraz zwrotu nadwyżki takiego podatku wynikających z tego nabycia na podstawie faktury otrzymanej od Sprzedającego?

Stanowisko Zainteresowanych w sprawie

Ad. 1

W świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy uznać, że w przypadku sprzedaży Nieruchomości, przedmiotem Transakcji nie będzie zbycie przedsiębiorstwa ani ZCP, a tym samym Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT jako odpłatne zbycie nieruchomości kwalifikowane jako odpłatna dostawa towarów.

Ad. 2

W świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy uznać, że dostawa Gruntu 2 nie będzie podlegać zwolnieniu z podatku VAT jako teren niezabudowany objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (teren budowlany), w związku z czym będzie podlegać opodatkowaniu tym podatkiem w stawce podstawowej.

Ad. 3

W świetle przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego należy uznać, że dostawa budynków i budowli posadowionych na Gruncie 1 będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością rezygnacji ze zwolnienia, wynikającą z art. 43 ust. 10 ustawy o VAT.

Ad. 4

W zakresie, w jakim dostawa Nieruchomości podlegała będzie opodatkowaniu VAT i nie zostanie zwolniona od opodatkowania tym podatkiem, Kupujący będzie miał prawo do odliczenia podatku naliczonego lub zwrotu nadwyżki takiego podatku wynikających z tego nabycia na podstawie faktury otrzymanej od Sprzedającego.

UZASADNIENIE

Z uwagi na to, że Kupujący i Sprzedający jako strony Transakcji będą uczestniczyć w tym samym zdarzeniu przyszłym, zgodnie z art. 14r § 1 Ordynacji podatkowej, występują o wydanie interpretacji we wniosku wspólnym. Określenie, czy planowana Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT z punktu widzenia Sprzedającego będzie wpływało na jego obowiązki w zakresie rozpoznania obowiązku podatkowego na gruncie VAT, tj. wystawienia faktury VAT na rzecz Kupującego oraz rozliczenia podatku VAT należnego do właściwego urzędu skarbowego. Z kolei, z perspektywy Kupującego, określenie, czy planowana Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT będzie bezpośrednio wpływało na wysokość ceny należnej za przedmiot Transakcji (tj. czy będzie ona powiększona o należny podatek VAT). Z kolei, obciążenie Transakcji podatkiem VAT wymaga ze strony Kupującego potwierdzenia jego prawa do odliczenia podatku VAT zapłaconego jako część ceny.

Każda ze stron Transakcji ma zatem istotny interes prawny w tym, aby wystąpić z wnioskiem wspólnym o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego dotyczącej tego samego zdarzenia przyszłego.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania 1:

W celu rozstrzygnięcia, czy planowana Transakcja będzie opodatkowana VAT, konieczne jest w pierwszej kolejności ustalenie, czy mieści się ona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT, zawartym w art. 5 ust. 1 ustawy o VAT oraz czy żadne z wyłączeń z opodatkowania VAT, wskazanych w art. 6 ustawy o VAT, nie znajdzie zastosowania. W szczególności niezbędne jest ustalenie, czy przedmiotem planowanej Transakcji nie będzie przedsiębiorstwo ani zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT.

W myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Jednocześnie, zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, towarami są rzeczy oraz ich części, jak również wszelkie postacie energii. Natomiast, stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę w jakiej dokonano czynności prawnej.

Zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów tej ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Wyłączenie z zakresu opodatkowania VAT transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części (dalej: „ZCP”) oznacza, że sprzedawca dokonujący takiego zbycia nie nalicza podatku należnego ani nie dokumentuje transakcji fakturą.

Zdaniem Zainteresowanych, wykładnia terminów użytych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT – przedsiębiorstwo oraz jego zorganizowana część – ma kluczowe znaczenie dla oceny ich sytuacji podatkowej, gdyż rozstrzyga o tym, że planowana Transakcja nie będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT. W związku z tym, zdaniem Zainteresowanych, organ wydający interpretację powinien dokonać wykładni terminów „przedsiębiorstwo” i „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, użytych w art. 6 pkt 1 ustawy o VAT i tym samym, dokonać oceny, czy przedstawiona w opisie zdarzenia przyszłego Transakcja nie będzie wyłączona z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

1)Brak możliwości klasyfikacji przedmiotu Transakcji jako przedsiębiorstwo

Ustawa o VAT nie zawiera definicji „przedsiębiorstwa” stąd organy podatkowe (oraz sądy administracyjne) odwoływały się w tym zakresie do definicji przedsiębiorstwa zawartej w przepisach Kodeksu cywilnego, a więc kładziono nacisk na interpretację omawianego pojęcia w znaczeniu przedmiotowym. Niemniej, w Objaśnieniach podatkowych z dnia 11 grudnia 2018 r. wydanych przez Ministra Finansów na podstawie art. 14a § 1 pkt 2 Ordynacji podatkowej – „Opodatkowanie podatkiem od towarów i usług transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych” (dalej: „Objaśnienia”) Minister Finansów doprecyzował, że omawianych przepisów nie należy interpretować wyłącznie przez pryzmat przepisów Kodeksu cywilnego i przyjął wykładnię funkcjonalną wskazując, że przedsiębiorstwem w rozumieniu Ustawy o VAT jest zorganizowany zespół składników majątkowych, w oparciu o który zbywający prowadził działalność opodatkowaną, i w ramach którego: (1) istnieje zamiar kontynuowania przez Kupującego działalności prowadzonej dotychczas przez Sprzedającego przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz (2) istnieje faktyczna możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji. Obydwie przesłanki zostały dodatkowo wyjaśnione i sprecyzowane w Objaśnieniach, do czego Zainteresowani odnoszą się w dalszej części uzasadnienia.

Zdaniem Zainteresowanych, przedmiot Transakcji nie stanowi „przedsiębiorstwa” ani w znaczeniu przedmiotowym, ani także w znaczeniu funkcjonalnym.

a)Normatywna definicja przedsiębiorstwa

Ponieważ przepisy Ustawy o VAT nie definiują pojęcia „przedsiębiorstwa” dla celów tej ustawy, w doktrynie prawa podatkowego jest powszechnie akceptowane, iż – dla celów VAT – pojęcie przedsiębiorstwa można interpretować pomocniczo w oparciu o definicję zawartą w art. 551 Kodeksu cywilnego. W myśl regulacji zawartej w tym przepisie, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych, przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

-oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa),

-własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,

-prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,

-wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,

-koncesje, licencje i zezwolenia,

-patenty i inne prawa własności przemysłowej,

-majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,

-tajemnicę przedsiębiorstwa,

-księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

b)Przedmiot Transakcji vs. elementy normatywnej definicji przedsiębiorstwa

Zdaniem Zainteresowanych nie można uznać, że przedmiot planowanej Transakcji stanowi przedsiębiorstwo Sprzedającego. Wynika to z faktu, iż przedmiot planowanej Transakcji, w ocenie Zainteresowanych, nie wyczerpuje przytoczonej powyżej definicji przedsiębiorstwa. W szczególności, Transakcji nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Sprzedającego.

Prawidłowość stanowiska, iż brak któregokolwiek ze składników wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa powinien skutkować uznaniem, iż Transakcja nie może zostać uznana za niepodlegające opodatkowaniu VAT (zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o VAT) zbycie przedsiębiorstwa, potwierdzona została również w szeregu interpretacji indywidualnych wydanych przez polskie organy podatkowe. Jako przykład można przytoczyć:

-interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 4 marca 2013 r. (sygn.: IPPP3/443-1221/12-2/KT), zgodnie z którą: „(...) Nieruchomość nie będzie stanowiła przedsiębiorstwa. Sama Nieruchomość nie wyczerpuje bowiem przytoczonej definicji przedsiębiorstwa z art. 551 Kodeksu cywilnego. Planowanej transakcji nie będzie towarzyszył transfer kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących jego funkcjonowanie. Przy Sprzedającym pozostaną bowiem podstawowe elementy składające się na przedsiębiorstwo, w tym, w szczególności, nazwa przedsiębiorstwa, środki pieniężne zgromadzone przez Sprzedającego, bieżące zobowiązania i należności związane z prowadzonym wynajmem, zobowiązania związane z rozliczeniem mediów, know-how związany z prowadzeniem działalności gospodarczej polegającej na wynajmie powierzchni, księgi rachunkowe Zbywcy i inne dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej i funkcjonowaniem Zbywcy”;

-interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 stycznia 2013 r. (sygn..: IPPP1/443-1235/12-2/Igo), zgodnie z którą: „(...) przedsiębiorstwo obejmuje całość aktywów posiadanych przez podatnika odpowiednio zorganizowanych w celu prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem zbycie przez podatnika tylko części swoich aktywów z definicji nie może być zakwalifikowane jako zbycie przedsiębiorstwa, nawet jeżeli przedmiotem zbycia jest zdecydowana większość składników majątkowych”;

-interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 21 listopada 2011 r. (sygn.: ILPP1/443-1108/11-5/AW), zgodnie z którą: „przedsiębiorstwem w rozumieniu Kodeksu cywilnego jest takie przedsiębiorstwo, które jest zorganizowane i wyposażone w składniki zapewniające realizowanie celów gospodarczych, jest samodzielnym podmiotem prawa funkcjonującym w obrocie gospodarczym. Ponadto, nie można traktować jako przedsiębiorstwo wyodrębnionej gospodarczo części będącej zespołem składników majątkowych i niemajątkowych, jeżeli nie będzie obejmować ksiąg i dokumentów związanych z prowadzeniem działalności”.

Podobne stanowisko zostało zaprezentowane także w nowszych interpretacjach indywidualnych np. w: interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 29 listopada 2018 r. (sygn.: 0114-KDIP4.4012.538.2018.2.IT), interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 stycznia 2019 r. (sygn.: 0114-KDIP1-3.4012.657.2018.2.SM) oraz w orzeczeniach sądów administracyjnych np. w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 28 listopada 2006 r., sygn. I FSK 267/06 oraz orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 stycznia 2012 r., sygn. II FSK 1662/10.

c)Przedmiot Transakcji vs. całość organizacyjna i funkcjonalna

W doktrynie i orzecznictwie podkreśla się, iż określone składniki majątkowe dla uznania za przedsiębiorstwo muszą stanowić całość pod względem finansowym, organizacyjnym i funkcjonalnym.

Na uwagę zasługuje również zawarta w ustawowej definicji przedsiębiorstwa i niejednokrotnie podkreślana w orzecznictwie sądów kwestia, iż przedsiębiorstwo nie jest tylko sumą jego składników, lecz ich zorganizowanym zespołem.

W ramach planowanej Transakcji Kupujący poprzez nabycie Nieruchomości, nabędzie jedynie prawo wieczystego użytkowania Gruntu 2 i Gruntu 1 oraz prawo własności Budynku znajdującego się na Gruncie 1. Planowanej Transakcji nie będzie towarzyszyło, co do zasady, przeniesienie praw, obowiązków, zobowiązań i należności z umów, które są związane z prawidłowym funkcjonowaniem tej Nieruchomości, jak również (niezwiązanych bezpośrednio z Nieruchomością) praw i obowiązków z umów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej przez Sprzedającego.

Co istotne – po nabyciu Nieruchomości – Kupujący będzie wykorzystywał Nieruchomość na własne potrzeby, tj. wykorzystując swoje zasoby i know-how planuje utworzyć na Nieruchomości linię produkcyjną do wytwarzania opakowań z tworzyw sztucznych, a więc do prowadzenia działalności gospodarczej o charakterze innym niż działalność prowadzona przez Sprzedającego. Trudno zatem uznać, iż przedmiotem planowanej Transakcji jest zorganizowany zespół elementów, które łączy więź o charakterze organizacyjnym i funkcjonalnym.

Należy jednocześnie nadmienić, iż Sprzedający działa w sektorze nieruchomości i jest właścicielem szeregu nieruchomości, spośród których jedynie przedmiotowa Nieruchomość ma zostać sprzedana do Kupującego. Tym samym, według Zainteresowanych nie ma podstaw, aby Transakcję zaklasyfikować jako zbycie przedsiębiorstwa Sprzedającego.

W ocenie Zainteresowanych, przedmiot planowanej Transakcji nie umożliwia dalszego samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej. Dla prowadzenia takiej działalności niezbędne jest zaopatrzenie Kupującego w substancję biznesową. Tymczasem Kupujący będzie wykonywał swoją działalność gospodarczą w oparciu o własny know-how i przy wykorzystaniu z własnych zasobów operacyjnych. W szczególności Kupujący wyposaży nabywany Budynek we własne środki trwałe, będzie prowadził działalność w oparciu o zawierane przez siebie umowy dotyczące praw i obowiązków oraz w oparciu o własne zasoby ludzkie.

W szczególności, w wyniku Transakcji Kupujący nie nabędzie również całego szeregu praw, obowiązków, zobowiązań i należności z umów, których stroną jest Sprzedający, a które związane są z prawidłowym funkcjonowaniem i obsługą Nieruchomości. Na skutek sprzedaży Nieruchomości nie zostaną przeniesione na Nabywcę środki pieniężne, umowy rachunków bankowych, zobowiązania kredytowe, tajemnice przedsiębiorstwa, księgi rachunkowe i inne dokumenty Zbywcy.

W konsekwencji Zainteresowani stoją na stanowisku, że przedmiot Transakcji nie może być uznany za przedsiębiorstwo.

2)Brak przesłanek uzasadniających uznanie Transakcji za zbycie „zorganizowanej części przedsiębiorstwa” i wyłączenia na tej podstawie Transakcji spod zakresu VAT

a)Zorganizowana część przedsiębiorstwa

Składniki majątkowe będące przedmiotem planowanej Transakcji nie mogą być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa (dalej: ZCP), o której mowa w art. 6 pkt 1) ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumieć należy organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą organów podatkowych, aby zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

-istnienie zespołu składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,

-zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,

-składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,

-zespół tych składników może stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania gospodarcze.

Wskazówki w zakresie interpretacji powyższych przesłanek przedstawiają same organy podatkowe. Przykładowo, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 grudnia 2015 r., IPPP1/4512-1114/15-2/KR, stwierdził: „Podstawowym wymogiem jest, więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza. Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika, jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania, jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą, zatem umożliwić nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa. Podsumowując, zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich by można było mówić o nich, jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego. Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy. Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy, których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość)”.

Aby zatem określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, musi odznaczać się pełną odrębnością organizacyjną i finansową, z możliwością samodzielnego funkcjonowania w razie zaistnienia takiej potrzeby w obrocie gospodarczym.

Powyższe oznacza, że zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie jest suma poszczególnych aktywów i pasywów, przy pomocy których w przyszłości będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz pewien zorganizowany zespół tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywały w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa (na ile stanowiły wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

W licznych interpretacjach organów podatkowych dotyczących zakresu pojęcia zorganizowanej części przedsiębiorstwa podkreśla się, że wydzielenie to powinno zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej. Potwierdzają to m.in. interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 28 stycznia 2019 r., sygn.: 0112-KDIL1-3.4012.639.2018.3.AP, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 25 stycznia 2019 r., sygn.: 0111-KDIB2-1.4010.411.2018.4.MJ, interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 stycznia 2019 r., sygn.: 0111-KDIB1 -2.4010.515.2018.1.BG.

b)Odrębność organizacyjna

Zdaniem Zainteresowanych, o wyodrębnieniu organizacyjnym można mówić, gdy zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowi odrębną jednostkę organizacyjną w strukturze organizacyjnej danego przedsiębiorstwa, np. dział, wydział, oddział, itp. (co potwierdzone jest praktyką organów podatkowych). Takie wyodrębnienie organizacyjne powinno być dokonane na podstawie statutu, regulaminu lub aktu o podobnym charakterze.

Ponadto, odrębność organizacyjna oznacza możliwość ustalenia w każdym momencie, które składniki majątkowe przedsiębiorstwa przynależą do danej ZCP. Co więcej, odrębność organizacyjna wymaga, by możliwe było przyporządkowanie do takiego odrębnego zespołu składników majątkowych i niemajątkowych odrębnej dokumentacji, łącznie z księgami rachunkowymi, umowami stanowiącymi źródło praw i obowiązków dotyczących wyłącznie zakresu działalności gospodarczej prowadzonej przez ten zespół składników, bądź wyłącznie z wykorzystaniem tego zespołu.

W opisanym zdarzeniu przyszłym zbywana w ramach Transakcji Nieruchomość nie została formalnie wyodrębniona w strukturze organizacyjnej Zbywcy. Nie stanowi ona odrębnego działu, wydziału, oddziału. Tym samym, nie można mówić o wyodrębnieniu organizacyjnym składników majątkowych Nieruchomości zbywanych w ramach Transakcji.

c)Odrębność finansowa

Odrębność finansową, zdaniem Zainteresowanych, należy rozpatrywać na płaszczyźnie formalnej. Tak rozumiana odrębność oznacza np. odrębną księgowość, która pozwalałaby na rozdzielenie przychodów i kosztów działalności ZCP od przychodów i kosztów całego przedsiębiorstwa.

d)Samodzielność ZCP

Samodzielność ZCP, zdaniem Zainteresowanych, oznacza, że wyodrębnione składniki majątkowe muszą posiadać pełną zdolność do niezależnego funkcjonowania, jako samodzielne przedsiębiorstwo po ich wytransferowaniu z majątku Sprzedającego.

W opisanym zdarzeniu przyszłym przedmiotem Transakcji będzie Grunt 1 wraz z Budynkiem i Grunt 2 (zasadniczo niezabudowany). Wykorzystanie ich do prowadzenia na nich działalności gospodarczej wymaga w pierwszej kolejności zawarcia umów związanych z ich obsługą, które nie przechodzą na Kupującego w ramach Transakcji oraz wyposażenia, uzupełnienia tych aktywów o kolejne składniki majątku np. wyposażenie, środki trwałe, etc. Tak więc to po stronie Kupującego będzie zorganizowanie składników majątkowych oraz dodanie nowych, aby Nieruchomość mogła być wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej.

Najistotniejszym elementem konstytutywnym definicji ZCP, który w opinii Zainteresowanych nie zostanie spełniony, co przesądza jednocześnie o braku możliwości uznania sprzedawanej Nieruchomości za ZCP, jest wyodrębnienie funkcjonalne Nieruchomości w majątku Zbywcy, tj. przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych innych niż zadania gospodarcze realizowane przez przedsiębiorstwo Zbywcy, jako całość. Jako kryterium zdolności do funkcjonowania jako niezależne przedsiębiorstwo w praktyce wskazuje się możliwość samodzielnego działania na rynku, jako odrębny podmiot prowadzący zadania gospodarcze realizowane w obecnym przedsiębiorstwie.

Na samodzielność jako kluczową okoliczność ZCP wskazują także sądy administracyjne w wydanych orzeczeniach. Jako przykład warto wskazać na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 marca 2012 r., sygn. I FSK 815/11, w którym stwierdzono: „interpretowany przepis prawa krajowego dotyczy przedsiębiorstwa lub samodzielnej jego części, a więc składników rzeczowych i innych stanowiących łącznie przedsiębiorstwo lub jego część. Biorąc zaś pod uwagę, że opodatkowaniem VAT podlega działalność gospodarcza to przenoszony majątek winien służyć właśnie tej działalności. Wobec tego uznać należy, że decydujące znaczenie przy określaniu zakresu przedmiotowego omawianego przepisu ma element funkcjonalny, tj. podniesiona wcześniej możliwość realizowania określonych zadań gospodarczych. Ta natomiast konstatacja prowadzi do wniosku, że wyłączenie spod działania uptu dotyczy także takiej części majątku, której przydatność do prowadzenia działalności gospodarczej wynika nie tyle z rodzaju składających się na nią elementów, ile z wyodrębnienia organizacyjnego i finansowego, charakterystycznego dla zakładu oddziału”.

W konsekwencji, zdaniem Zainteresowanych, elementy planowanej Transakcji nie mogą zostać uznane za samodzielną część przedsiębiorstwa.

3)Przedmiot Transakcji vs. normatywna definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa

Podkreślenia wymaga, że w skład zbywanej Nieruchomości nie wchodzą co do zasady zobowiązania Zbywcy. Przepis art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT wprost wskazuje na zobowiązania jako niezbędny element zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Tym samym, składniki majątkowe zbywane przez Sprzedającego w ramach Transakcji nie mogą być uznane za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

4)Faktyczna możliwość kontynuowania działalności prowadzonej przez Sprzedającego w oparciu o składniki majątku (zaplecze) będące przedmiotem Transakcji oraz zamiar kontynuowania przez Nabywcę tej działalności przy pomocy składników majątku (zaplecza) będących przedmiotem Transakcji.

Stanowisko Zainteresowanych, zgodnie z którym zbywane składniki majątkowe nie stanowią przedsiębiorstwa ani ZCP jest zgodne z Objaśnieniami Ministra Finansów. Poniżej, Zainteresowani odnoszą się do treści Objaśnień:

„(...) co do zasady – dostawa nieruchomości komercyjnych stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. W wyjątkowych okolicznościach dostawa nieruchomości komercyjnych może zostać uznana za czynność niepodlegającą opodatkowaniu (...)”;

„Przy ocenie, czy składniki majątku powinny być uznane za (i) przedsiębiorstwo, o którym mowa w art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT, czy też (ii) zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT uwzględnić należy następujące okoliczności:

a)zamiar kontynuowania przez nabywcę działalności prowadzonej dotychczas przez zbywcę przy pomocy składników majątkowych będących przedmiotem transakcji oraz

b)faktyczną możliwość kontynuowania tej działalności w oparciu o składniki będące przedmiotem transakcji”.

„Wskazanej oceny należy dokonać na moment przeprowadzenia Transakcji. Tym samym, w przypadku, gdy konieczne dla kontynuowania działalności gospodarczej jest angażowanie przez nabywcę innych składników majątku, które nie są przedmiotem transakcji lub podejmowanie dodatkowych działań, brak jest możliwości stwierdzenia, że w danym przypadku zespół składników majątkowych stanowi przedsiębiorstwo lub ZCP. (...);”

„Za standardowe elementy typowe dla transakcji nieruchomościowych opodatkowanych VAT należy uznać przykładowo elementy takie jak: grunt, budynek (budynki), budowle, infrastruktura techniczna oraz przynależności, a także prawa i obowiązki z umów najmu, które przechodzą na kupującego z mocy prawa, jak również prawa i obowiązki z umów najmu (odpowiednio dzierżawy), na podstawie których wynajmowane powierzchnie nie zostały (i nie zostaną do dnia transakcji) przekazane najemcom. (...);”

„W celu ustalenia czy przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę należy ustalić czy oprócz przeniesienia standardowych elementów typowych dla transakcji nieruchomościowych opodatkowanych VAT (pojęcie zdefiniowane w pkt 4.1.) na nabywcę są przeniesione wszystkie poniżej wskazane elementy:

-prawa i obowiązki z umów, na podstawie których udzielono zbywcy finansowania dłużnego na realizację, nabycie, modernizację, adaptację lub przebudowę przenoszonej nieruchomości, o ile zbywca korzystał z takiego finasowania i jest stroną takich umów;

-umowy o zarządzanie nieruchomością;

-umowy zarządzania aktywami;

-należności o charakterze pieniężnym związane z przenoszonym majątkiem. (...);”

„Dodatkowo, za okoliczność wykluczającą możliwość stwierdzenia, że przenoszony na nabywcę zespół składników umożliwia kontynuację działalności prowadzonej przez zbywcę, należy uznać sytuację, w której konieczne jest podejmowanie dodatkowych działań faktycznych lub prawnych (np. zawarcia umów) niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej w oparciu o przejęte składniki. Sytuacja taka ma miejsce w przypadku, w którym nabywca sam zawarł lub zawiera umowy o zarządzanie nieruchomością i zarządzanie aktywami, nawet z tymi samymi podmiotami, które świadczyły ww. usługi zarządzania na rzecz zbywcy. W takim przypadku bowiem nabywca podejmuje dodatkowe działania w celu kontynuowania działalności gospodarczej zbywcy. (...);”

„Nie w każdym przypadku podjęcie dodatkowych działań automatycznie wskazuje, że przenoszony na nabywcę zespół składników nie umożliwia kontynuacji działalności prowadzonej przez zbywcę. Taka sytuacja może mieć miejsce w kontekście umów na dostarczanie mediów (ciepło, gaz, energia elektryczna, itp.). Umowy tego typu – czy to z przyczyn prawnych czy gospodarczych – zwykle nie są przenoszone na nabywcę w ramach transakcji zbycia nieruchomości komercyjnej. Typową sytuacją jest zawarcie przez nabywcę nieruchomości nowej umowy z poprzednim dostawcą mediów. W niektórych przypadkach zbywca nieruchomości może przez pewien czas (do zawarcia umowy przez nabywcę) nadal być stroną umowy z dostawcą mediów, a ich koszty refakturować na nabywcę nieruchomości. Zapewnienie mediów dla nieruchomości komercyjnej jest konieczne do jej wykorzystania niezależnie od przeznaczenia czy to na cele wynajmu czy też inne. W związku z powyższym, kwestia przeniesienia tych umów w związku z transakcją nie jest decydująca dla kwalifikacji transakcji jako zbycia przedsiębiorstwa lub ZCP. (...);”

„W przypadku transakcji zbycia nieruchomości komercyjnych wystąpienie wskazanych poniżej integralnych elementów takich transakcji nie powinno być uznawane za wpływające na ocenę czy zbycie danej nieruchomości stanowi dostawę towaru podlegającą VAT, czy też pozostające poza jego zakresem jako zbycie przedsiębiorstwa (lub ZCP). Należy uznać, że dla celów ustalenia skutków podatkowych transakcji nie jest istotne czy doszło do przeniesienia na nabywcę integraInych dla transakcji obejmujących nieruchomości komercyjne elementów – w szczególności – takich jak:

-ruchomości stanowiące wyposażenie budynku,

-prawa z zabezpieczeń prawidłowego wykonania obowiązków wynikających z umów najmu ustanowionych przez najemców (np. prawa z gwarancji bankowych, depozytów, deklaracji o dobrowolnym poddaniu się egzekucji),

-prawa z gwarancji należytego wykonania przez wykonawców prac związanych z pracami budowlanymi/remontowymi prowadzonymi w budynku,

-prawa i obowiązki wynikające z umów serwisowych, w tym m.in. umów dotyczących świadczenia usług ochrony obiektu, sprzątania, obsługi nieruchomości (tzw. Facility management agreement), itp.,

-prawa autorskie na wskazanych w dotyczących ich umowach polach eksploatacji, w tym prawa autorskie do projektu budynku, prawa autorskie i prawo ochronne na zastrzeżone znaki towarowe,

-prawa z licencji do oprogramowania wykorzystywanego do obsługi nieruchomości,

-prawa do domen internetowych dotyczących nieruchomości,

-dokumentacja techniczna dotycząca budynku, w szczególności książki obiektu, projekty budowlane, protokoły z kontroli przeciwpożarowych lub kominiarskich,

-dokumentacja prawna dotycząca budynku – np. kopie umów, decyzji administracyjnych”.

„W powyższych przypadkach wskazane elementy przydatne są do wykorzystywania nieruchomości zgodnie z jej gospodarczym przeznaczeniem niezależnie od zamiaru kontynuacji działalności zbywcy przez nabywcę. W przypadku niektórych kryteriów takich jak obowiązki wynikające z umów serwisowych, korzystanie z tych świadczeń jest konieczne, by utrzymać nieruchomość w niepogorszonym stanie (także w okresie, gdy nie jest ona wykorzystywana do celów komercyjnych)”.

W świetle powyżej przytoczonych fragmentów Objaśnień, zdaniem Zainteresowanych, składniki majątkowe będące przedmiotem planowanej Transakcji nie stanowią przedsiębiorstwa ani jego zorganizowanej części. Przedmiotem Transakcji będą bowiem wyłącznie elementy uważane za standardowy element transakcji sprzedaży nieruchomości komercyjnych oraz elementy, które – zgodnie z Objaśnieniami – nie są istotne dla oceny przedmiotu Transakcji jako przedsiębiorstwa lub ZCP (jak np. ruchomości, prawa autorskie, czy dokumentacja). Co więcej, żaden z elementów uznawanych za istotne z punktu widzenia kwalifikacji transakcji jako zbycie przedsiębiorstwa lub ZCP, tj.: jakiekolwiek zobowiązania Sprzedającego związane finansowaniem dłużnym związanym z Nieruchomością, umowa o zarządzanie nieruchomością, umowa zarządzania aktywami, należności o charakterze pieniężnym związane z przenoszonym majątkiem nie będzie przedmiotem Transakcji.

Pozbawiony wskazanych powyżej elementów przedmiot Transakcji nie będzie mógł służyć Kupującego prowadzeniu działalności bez zawarcia przez Nabywcę dodatkowych umów, w tym np. umów na dostawę mediów.

Powyższe dowodzi, że Kupujący nie będzie mógł kontynuować działalności Sprzedającego wyłącznie w oparciu o składniki, które będą przedmiotem Transakcji, nawet gdyby chciał i miał taki zamiar. Podkreślenia po raz kolejny wymaga jednak to, że Kupujący będzie wykorzystywał Nieruchomość do zupełnie innej działalności niż Sprzedający. W żadnym więc przypadku nie może być mowy o kontynuowaniu działalności Sprzedającego. Co istotne, na Kupującego nie przejdzie z mocy prawa żadna z zawartych przez Sprzedającego umów najmu. Wszystkie umowy będą bowiem rozwiązane przez Sprzedającego przed datą Transakcji.

Mając powyższe na uwadze, zdaniem Zainteresowanych wobec braku wypełnienia łącznie kryteriów wskazanych w przedmiotowych Objaśnieniach, brak jest podstaw do uznania przedmiotu Transakcji za ZCP lub przedsiębiorstwo.

5.Podsumowanie argumentacji w zakresie braku możliwości uznania przedmiotu Transakcji za przedsiębiorstwo/ZCP

W ocenie Zainteresowanych, przedmiot planowanej Transakcji nie wykazuje odrębności organizacyjnej, finansowej bądź funkcjonalnej – nie stanowi zespołu składników majątkowych, wraz z zobowiązaniami, który mógłby funkcjonować jako niezależne przedsiębiorstwo, samodzielnie realizujące określone cele gospodarcze.

W związku z tym, planowana Transakcja nie będzie mogła zostać uznana za zbycie ZCP, o którym mowa w art. 2 pkt 27e) ustawy o VAT. W ocenie Zainteresowanych, przedmiotem Transakcji nie jest również przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 551 Kodeksu cywilnego.

Podsumowując, zdaniem Zainteresowanych, Transakcja: (i) będzie stanowiła odpłatną dostawę towarów w rozumieniu przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1) ustawy o VAT, a jednocześnie (ii) nie będzie stanowiła niepodlegającego przepisom ustawy o VAT zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, o których mowa w art. 6 pkt 1) ustawy o VAT.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania 2 i 3

W myśl art. 29a ust. 8 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane rozumie się, w myśl art. 2 pkt 33 ustawy o VAT, grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 zwolnione z podatku są również dostawy budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a)dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b)pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z definicji zawartej w art. 2 pkt 14 ustawy o VAT wynika z kolei, że pierwsze zasiedlenie to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a)wybudowaniu lub

b)ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jednakże, jak wynika z art. 43 ust. 10, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie VAT dostawy budynków, budowli lub ich części pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1)są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2)złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Ponadto, na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwolnione z podatku są również dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych do którego odwołują się w tym zakresie przepisy ustawy o VAT, środki trwałe ulegają ulepszeniu w wyniku: przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 10 000 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, zbywana Nieruchomość w składa się z 8 działek z których 2 (nr ewidencyjne 1 oraz 2) tworzą Grunt 1 i są działkami zabudowanymi, a pozostałe 6 działek to niezabudowany Grunt 2. Grunt 2 stanowi zatem dostawę terenów niezabudowanych, która może być zwolniona z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, pod warunkiem, że stanowią one teren inny niż budowlany.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku wynika, iż Nieruchomość znajduje się na terenie, dla którego obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego. Zgodnie z tym planem wszystkie działki, w tym działki składające się na Grunt 2 zostały sklasyfikowane jako tereny przemysłu, składów i magazynów – wg Wnioskodawców powyższe pozwala przyjąć, że ww. działki spełniają definicję terenu budowlanego określonego w art. 2 pkt 33 ustawy o VAT. W konsekwencji, do dostawy Gruntu 2 nie będzie miało zastosowania zwolnienie z opodatkowania VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy VAT.

Tym samym, biorąc pod uwagę, że pozostałe zwolnienia z VAT przewidziane w ustawie VAT dla nieruchomości odnoszą się do dostaw terenów zabudowanych, należy uznać, że zbycie prawa użytkowania wieczystego Gruntu 2 nie będzie podlegać zwolnieniu z podatku VAT.

Z kolei, w odniesieniu do sposobu opodatkowania Gruntu 1, należy najpierw zauważyć, że zgodnie z przytoczonym powyżej przepisem art. 29a ust. 8, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych (lub części takich budynków lub budowli) z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Sprzedający nie poniósł istotnych wydatków w okresie 2 ostatnich lat, które związane byłyby z modernizacją Budynku i przekraczałyby 30% jego wartości początkowej.

Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości i Sprzedający z tego prawa skorzystał.

Od daty wybudowania Budynku i oddania w użytkowanie upłynął okres 2 lat.

Z uwagi na powyższe, ponieważ intencją Zainteresowanych jest opodatkowanie sprzedaży Nieruchomości podatkiem VAT wg stawki 23%, jak wskazano w opisie zdarzenia przyszłego, Sprzedający i Kupujący złożą do aktu notarialnego dokumentującego umowę dostawy Nieruchomości zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 11 ustawy o VAT i wyborze opodatkowania dostawy Budynku, Budowli i ich części wchodzących w skład Nieruchomości (spełniające wymogi określone w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT).

Tym samym, ponieważ Sprzedający i Kupujący złożą do aktu notarialnego umowy sprzedaży Nieruchomości zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT i wyborze opodatkowania dostawy Budynku, Budowli i ich części wchodzących w skład Nieruchomości (spełniające wymogi określone w art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy o VAT) – nie powinno ulegać wątpliwości, że dokonana w ramach planowanej Transakcji dostawa Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki standardowej.

Należy również zauważyć, że w odniesieniu do planowanej transakcji sprzedaży Nieruchomości nie znajdzie zastosowania obligatoryjne zwolnienie z VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Jak bowiem podniesiono powyżej, Sprzedającemu przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z nabyciem Nieruchomości i Sprzedający z tego prawa skorzystał.

Jednocześnie, mając na uwadze brzmienie art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, skoro dostawa Budynku posadowionego na Nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu według stawki VAT podstawowej to również zbycie prawa użytkowania wieczystego Gruntu 1 będzie opodatkowane tą samą stawką VAT.

Uzasadnienie stanowiska Zainteresowanych w zakresie pytania 4

Biorąc pod uwagę, iż przedmiotem planowanej Transakcji nie będzie przedsiębiorstwo ani zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT, a w rezultacie planowana Transakcja będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie przepisów ustawy o VAT nie wyłączoną z opodatkowania podatkiem VAT na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy o VAT oraz niepodlegającą zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, jak również mając na uwadze rezygnację przez Sprzedającego i Kupującego ze zwolnienia od podatku VAT spełniającą warunki, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt. 11 ustawy o VAT, sprzedaż Nieruchomości w ramach planowanej Transakcji będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT wg stawki 23%.

Należy też pokreślić, że w związku z powyższym, w przedmiotowej Transakcji wyłączenie prawa do odliczenia kwoty podatku VAT naliczonego lub zwrotu nadwyżki podatku VAT naliczonego wynikające z art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy o VAT nie będzie miało zastosowania.

Dla oceny, czy Kupującemu będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego należy przeanalizować spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego (z zastrzeżeniami niemającymi zastosowania w sprawie Sprzedającego i Kupującego). Jednocześnie, zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wskazano powyżej, po nabyciu przedmiotu Transakcji Kupujący będzie prowadzić działalność produkcyjną w Nieruchomości. Działalność Kupującego w tym zakresie będzie opodatkowana podatkiem VAT i nie będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania.

Należy ponadto uznać, że nie będzie zachodziła żadna okoliczność wyłączająca prawo do odliczenia VAT na podstawie art. 88 ustawy o VAT. W konsekwencji, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z otrzymanej od Sprzedającego faktury dokumentującej (faktur dokumentujących) dostawę przedmiotu Transakcji.

Stosownie do art. 86 ust. 10 w związku z ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstanie u Kupującego w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytego przedmiotu Transakcji powstanie obowiązek podatkowy, nie wcześniej jednak niż w rozliczeniu za okres, w którym Kupujący otrzyma fakturę.

Ponadto, jak stanowi art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

W świetle powyższego, w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego, tj. w szczególności mając na uwadze rezygnację przez Sprzedającego i Kupującego ze zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w zakresie sprzedaży Gruntu 1 i wybór opodatkowania podatkiem VAT dostawy Budynku i Budowli wchodzących w skład Nieruchomości przez złożenie zgodnego oświadczenia Sprzedającego i Kupującego na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy o VAT w zw. z art. 43 ust. 11 ustawy o VAT, że wybierają opodatkowanie podatkiem VAT dostawy Nieruchomości, po dokonaniu planowanej Transakcji oraz otrzymaniu prawidłowo wystawionej faktury potwierdzającej jej faktyczne dokonanie, Kupujący będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy o kwotę podatku VAT naliczonego wynikającego z ww. faktury.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1570), zwanej dalej ustawą:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się, przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Zgodnie z art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach – rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży – rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zatem, zgodnie z powołanymi przepisami, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż (jak również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu) jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Jednocześnie przepisy art. 6 ustawy wskazują na wyłączenia określonych czynności spod zakresu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Są w nim wskazane czynności, które co do zasady należą do grupy czynności podlegających opodatkowaniu, mieszczące się w zakresie odpłatnej dostawy towarów, czy też odpłatnego świadczenia usług, z uwagi jednak na stosowne wyłączenie, czynności te nie podlegają opodatkowaniu.

Na mocy art. 6 pkt 1 ustawy:

Przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Przy czym należy zaznaczyć, że przez użyte w ww. przepisie sformułowanie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Podkreślenia wymaga, że ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, powinien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.), dalej: Kodeks cywilny. Zgodnie z tym przepisem:

Przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

1)oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);

2)własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;

3)prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;

4)wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;

5)koncesje, licencje i zezwolenia;

6)patenty i inne prawa własności przemysłowej;

7)majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;

8)tajemnice przedsiębiorstwa;

9)księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Przedsiębiorstwo, jako przedmiot zbycia, musi stanowić całość pod względem organizacyjnym i funkcjonalnym. Składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w ten sposób, że można mówić o nich jako o zespole, a nie zbiorze pewnych elementów. Istotne jest, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami, tak żeby przekazana masa mogła posłużyć kontynuowaniu określonej działalności gospodarczej.

Należy zauważyć, że powyższa definicja opisuje przedsiębiorstwo w ujęciu przedmiotowym, jako zespół niematerialnych i materialnych składników stanowiący przedmiot prawa w szerokim znaczeniu. Użyte w ww. przepisie określenie „w szczególności” wskazuje jedynie na przykładowe wyliczenie składników przedsiębiorstwa. Oznacza to, że z jednej strony w jego skład mogą wchodzić inne elementy, niewymienione w tym artykule, a z drugiej, brak któregoś z tych elementów nie pozbawia zespołu rzeczy i praw przymiotu przedsiębiorstwa.

Ponadto art. 552 Kodeksu cywilnego stanowi, że:

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się sytuacje, w których niektóre elementy przedsiębiorstwa podlegają wyłączeniu z transakcji sprzedaży. Jednak nawet w takim przypadku, składniki materialne i niematerialne wchodzące w skład przedsiębiorstwa powinny pozostawać ze sobą we wzajemnych relacjach w taki sposób, by można było o nich mówić jako o zespole, a nie tylko zbiorze pewnych elementów. Decydujące zatem jest to, aby w zbywanym przedsiębiorstwie zachowane zostały funkcjonalne związki pomiędzy poszczególnymi składnikami umożliwiające kontynuowanie określonej działalności gospodarczej.

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 27e ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o zorganizowanej części przedsiębiorstwa – rozumie się przez to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem wynikającym z powyższego przepisu jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych). Elementami zespołu składników materialnych i niematerialnych, stanowiących zorganizowaną część przedsiębiorstwa, powinny być w szczególności aktywa trwałe, obrotowe, a także czynnik ludzki, czyli kadra pracownicza.

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze. Organizacyjny aspekt wyodrębnienia oznacza, że składniki tworzące „część przedsiębiorstwa” powinny posiadać cechę zorganizowania. Cecha ta powinna występować w „istniejącym przedsiębiorstwie”, a więc w ramach prowadzonej działalności i dotyczyć określonego zespołu składników tworzących część tego przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której przez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Natomiast wyodrębnienie funkcjonalne należy rozumieć jako przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych. Zorganizowana część przedsiębiorstwa musi stanowić funkcjonalnie odrębną całość – obejmować elementy niezbędne do samodzielnego prowadzenia działań gospodarczych, którym służy w strukturze przedsiębiorstwa. Aby zatem część mienia przedsiębiorstwa mogła być uznana za jego zorganizowaną część, musi ona – obiektywnie oceniając – posiadać potencjalną zdolność do funkcjonowania jako samodzielny podmiot gospodarczy. Składniki majątkowe materialne i niematerialne wchodzące w skład zorganizowanej części przedsiębiorstwa muszą umożliwić Nabywcy podjęcie działalności gospodarczej w ramach odrębnego przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach, takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

  • istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania;
  • zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie;
  • składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych;
  • zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Brak zaistnienia którejkolwiek z omawianych powyżej przesłanek wyklucza uznanie zespołu składników majątkowych przedsiębiorstwa za jego zorganizowaną część w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy natomiast zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sàrl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego.

Jak wskazał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z 10 listopada 2011 r. w sprawie C-444/10 Schriever „przekazanie całości lub części aktywów” należy interpretować w taki sposób, że obejmuje ono przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą. Podobne stanowisko prezentowane jest w orzecznictwie sądów administracyjnych (wyroki NSA: z 25 czerwca 2013 r. sygn. akt I FSK 955/12 oraz z 21 listopada 2016 r. sygn. akt I FSK 1316/15).

O tym, czy nastąpiło zbycie zorganizowanej części przedsiębiorstwa decydują każdorazowo okoliczności faktyczne związane z konkretną transakcją. Podatnik obowiązany jest do prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania, co wiąże się z koniecznością prawidłowego zdefiniowania dokonywanej czynności.

Z opisu sprawy wynika, że planowana Transakcja dotyczyć będzie sprzedaży przez Y sp. z o.o. na rzecz X sp. z o.o.:

-prawa użytkowania wieczystego gruntu składającego się z dwóch działek o numerach ewidencyjnych: 1 o obszarze (...) ha oraz 2 o obszarze (...) ha („Grunt 1”) zabudowanego halą magazynową o powierzchni użytkowej (...) m2 z częścią socjalno-biurową o powierzchni (...) m2 stanowiącymi odrębną własność Sprzedającego („Budynek”) wraz z towarzyszącą mu infrastrukturą, położonych w (…), dla których Sąd Rejonowy w (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...) oraz

-prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej składającej się z działek o numerach ewidencyjnych: 3 o obszarze (...) ha, 4 o obszarze (...) ha, 5 o obszarze (...) ha, 6 o obszarze (...) ha, 7 o obszarze (...) ha oraz 8 o obszarze (...) ha („Grunt 2”), położonych w (…), dla których Sąd Rejonowy w (…), Wydział Ksiąg Wieczystych prowadzi księgę wieczystą KW nr (...).

Zgodnie z zamierzeniami Sprzedającego i Kupującego, w ramach planowanej Transakcji nastąpi przeniesienie przez Sprzedającego na Kupującego:

1)prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości wraz z prawem własności Budynku i Budowli;

2)prawa własności aktywów stanowiących wyposażenie Budynku służących prawidłowemu funkcjonowaniu Nieruchomości, o ile nie należą one do osób trzecich, w tym w szczególności najemców.

Zgodnie z zamierzeniami Sprzedającego i Kupującego, w ramach planowanej Transakcji Sprzedający zobowiązany będzie również do przekazania (wydania) Kupującemu standardowej dokumentacji dotyczącej tego rodzaju nieruchomości komercyjnej, jaką jest Nieruchomość, w szczególności:

1)całości dokumentacji prawnej dotyczącej Nieruchomości;

2)dokumentów dotyczących procesu budowlanego Budynku, dokumentów gwarancji budowlanych oraz dokumentów gwarancji projektowych (o ile pozostają one w mocy), decyzji administracyjnych wydanych w stosunku do Nieruchomości;

3)ewidencji związanej z zarządzaniem oraz świadczenia usług i opłat eksploatacyjnych związanych z Nieruchomością;

4)instrukcji użytkowania (lub innych) dotyczących działalności lub utrzymania Budynku bądź instalacji, maszyn, urządzeń znajdujących się na Nieruchomości lub ją obsługujących;

5)książki obiektu budowlanego, kart dostępu oraz wszelkich kodów, kluczy, sterowników, a także świadectwa charakterystyki energetycznej dla Budynku;

6)pozostałych istniejących dokumentów dotyczących Nieruchomości, znajdujących się w posiadaniu Sprzedającego, które w sposób zwyczajowy przekazywane są kupującym nieruchomości komercyjne.

Państwa wątpliwości w pierwszej kolejności dotyczą wskazania, czy w świetle przedstawionego zdarzenia przyszłego prawidłowe jest stanowisko Zainteresowanych polegające na przyjęciu, że w przypadku zbycia Nieruchomości („Gruntu 1”, zabudowanego Budynkiem i Budowlami oraz „Gruntu 2”), przedmiotem Transakcji nie będzie zbycie przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu ustawy o VAT, a tym samym Transakcja będzie podlegała opodatkowaniu VAT, jako odpłatne zbycie nieruchomości kwalifikowanych jako odpłatna dostawa towarów.

Biorąc pod uwagę opis sprawy oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że przedmiot planowanej transakcji sprzedaży nie będzie stanowił przedsiębiorstwa w rozumieniu powołanego art. 551 Kodeksu cywilnego, ponieważ zbyciu nie będzie towarzyszył transfer szeregu kluczowych składników, wchodzących w skład normatywnej definicji przedsiębiorstwa i determinujących funkcjonowanie przedsiębiorstwa Zbywcy. Przedstawione okoliczności zdarzenia przyszłego wskazują, że przedmiot planowanej transakcji nie jest zdolny do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej. Nieruchomość na dzień planowanej transakcji nie będzie stanowił potencjalnie niezależnego przedsiębiorstwa samodzielnie realizującego działania gospodarcze.

Ponadto, jak wynika z opisu sprawy lista składników majątku Sprzedającego niepodlegających przeniesieniu na rzecz Kupującego obejmuje:

1)prawa i obowiązki wynikające z umów na dostawę mediów oraz prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych pomiędzy Sprzedającym, a dostawcami mediów w zakresie dostawy mediów;

2)prawa i obowiązki wynikające z umowy ubezpieczenia Nieruchomości;

3)prawa i obowiązki wynikające z umowy dotyczącej ochrony Nieruchomości, utrzymania czystości czy monitoringu przeciwpożarowego.

Zgodnie z zamiarem Zainteresowanych, przed datą lub w dacie Transakcji Sprzedający rozwiąże lub wypowie takie umowy. Może się jednak zdarzyć, że w określonych przypadkach okresy wypowiedzenia niektórych spośród ww. umów upłyną już po dacie Transakcji. Ponadto, w określonych przypadkach konieczność utrzymania wybranych umów może zostać również wymuszona np. przez zasady bezpieczeństwa Nieruchomości, czy też procedury wewnętrzne partnerów handlowych, najemców lub dostawców usług Sprzedającego. Jeżeli jakiekolwiek z wyżej wymienionych umów będą obowiązywać po dacie Transakcji, niezależnie od przyczyn, Sprzedający upoważni Kupującego do wykonywania praw i obowiązków wynikających z takich umów w imieniu Sprzedającego do czasu ich rozwiązania lub upływu terminu wypowiedzenia, przy czym Sprzedający i Kupujący dokonają odpowiednich rozliczeń należności wynikających z takich umów.

Może zdarzyć się, że po dacie Transakcji Kupujący będzie korzystał z energii elektrycznej dostarczanej na podstawie umowy Sprzedającego z dostawcą energii, niemniej jednak będzie to rozwiązanie tymczasowe. Sprzedający wystawi w tym zakresie refakturę na Kupującego. Kupujący następnie we własnym zakresie wynegocjuje i podpisze umowy na dostawę mediów, w tym dostawę energii elektrycznej do Nieruchomości. Zasadniczo intencją Zainteresowanych jest, by przed dniem Transakcji doszło do rozwiązania przez Sprzedającego zawartych przez niego umów najmu dotyczących Nieruchomości. W takim przypadku nie będą one wchodziły w skład przenoszonych wraz z Nieruchomością dokumentów czy praw i obowiązków. Jednak z uwagi na to, iż proces przenoszenia produkcji do Nieruchomości zajmie około roku możliwe jest, że jedna z umów najmu nie zostanie rozwiązana. W przypadku, jeżeli do dnia Transakcji nie dojdzie do rozwiązania jednej z umów najmu, umowa ta zostanie przeniesiona na Kupującego z mocy samego prawa. Możliwe jest również, że przed dniem Transakcji Sprzedający rozwiąże tę umowę najmu, a Kupujący podpisze odrębną umowę najmu z dotychczasowym najemcą Nieruchomości. Będzie to jednak również rozwiązanie tymczasowe, albowiem Kupujący nie zamierza oddawać Nieruchomości w najem od momentu, w którym będzie mógł rozpocząć działalność produkcyjną. Jak wskazano wyżej – operacyjne przeniesienie produkcji, a także dostosowanie Nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej Kupującego może zająć około roku.

Ponadto, po zbyciu przedmiotu Transakcji, w majątku Sprzedającego pozostaną w szczególności następujące składniki:

1)pozostałe nieruchomości będące własnością Sprzedającego;

2)tajemnice przedsiębiorstwa Sprzedającego oraz know-how Sprzedającego;

3)firma przedsiębiorstwa Sprzedającego;

4)księgi rachunkowe Sprzedającego i inne dokumenty (np. handlowe, korporacyjne) związane z prowadzeniem przez Sprzedającego działalności gospodarczej (poza dokumentacją ściśle związaną z Nieruchomością zbywaną w ramach planowanej Transakcji);

5)prawa i obowiązki wynikające z umów rachunków bankowych Sprzedającego (w tym rachunków bankowych, za pośrednictwem których Sprzedający dokonuje rozliczeń z najemcami);

6)środki pieniężne Sprzedającego zgromadzone na rachunkach bankowych i w kasie;

7)środki pieniężne ze zbycia przedmiotu Transakcji oraz środki pieniężne z ewentualnego zbycia części z pozostałych nieruchomości posiadanych przez Sprzedającego, o ile do takiego zbycia dojdzie;

8)prawa i obowiązki wynikające z umów związanych z prowadzeniem przez Sprzedającego bieżącej działalności (niedotyczących bezpośrednio Nieruchomości), w tym umowy na prowadzenie obsługi księgowej czy umowy doradztwa podatkowego.

9)umowy z przedsiębiorstwami sieciowymi na dostawę mediów.

Planowana transakcja nie będzie również stanowić zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, ze względu na niespełnienie przesłanek zawartych w art. 2 pkt 27e ustawy.

Jak wynika z wniosku, Sprzedający zatrudnia szereg pracowników. W ramach planowanej Transakcji nie nastąpi jednak przejście zakładu pracy Sprzedającego na Kupującego w rozumieniu art. 231 Kodeksu pracy. Żaden z zatrudnionych przez Sprzedającego pracowników nie stanie się więc z mocy samego prawa po dniu zawarcia Transakcji pracownikiem Kupującego.

Nieruchomość nie jest wyodrębniony organizacyjnie w ramach struktury Sprzedającego jako dział, oddział czy wydział. Nieruchomość nie jest również wydzielony organizacyjnie w żaden inny sposób w wewnętrznej dokumentacji Sprzedającego. Nie istnieją odrębne zapisy statutu, regulaminu, zarządzenia lub innego aktu o podobnym charakterze, które przypisane byłyby wyłącznie do Nieruchomości.

W stosunku do Nieruchomości Sprzedający prowadzi ewidencję pozwalającą na ocenę sytuacji i efektywności inwestycji dla celów zarządczych. W ramach ewidencji prowadzonej dla tych celów możliwe jest przypisanie bezpośrednich przychodów i kosztów bezpośrednich do Nieruchomości, jednak Sprzedający nie sporządza odrębnych rachunków zysków i strat ani nie prowadzi odrębnych bilansów w stosunku do Nieruchomości.

Po Transakcji na Kupującym będzie spoczywał obowiązek zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Nieruchomości. Jak wskazano powyżej, w ramach Transakcji Kupujący nie zamierza przejąć praw i obowiązków wynikających z umów zawartych przez Sprzedającego (z określonymi wyjątkami). W efekcie, Kupujący zawrze własne umowy dążąc do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Nieruchomości oraz dostosowania Nieruchomości na własne potrzeby – zapewnienia czystości, bezpieczeństwa, itp. Niewykluczone jest jednocześnie, że część z zawartych przez Kupującego umów zawarta zostanie z dotychczasowymi dostawcami tych usług, z których korzystał Sprzedający, niemniej warunki świadczenia usług przez tych dostawców zostaną wynegocjowane i ustalone na nowo z Kupującym.

Jak wyżej wskazano, po zawarciu umowy sprzedaży, Kupujący zamierza prowadzić na terenie Nieruchomości działalność gospodarczą polegającą na produkcji opakowań z tworzyw sztucznych. Działalność prowadzona w Budynku będzie podlegać opodatkowaniu VAT, a Kupujący nie będzie wykorzystywał Nieruchomości dla celów działalności zwolnionej z VAT lub niepodlegającej VAT. Powyższa działalność będzie prowadzona przez Kupującego przy wykorzystaniu własnych zasobów oraz w oparciu o własny know-how wypracowany w tym zakresie.

W przypadku, gdy Kupujący zdecyduje się na oddanie w najem na okres przenoszenia produkcji do Nieruchomości – działalność ta również będzie opodatkowana VAT.

Na chwilę obecną nie jest planowane, że po dniu Transakcji rozpocznie się proces likwidacji Sprzedającego. Sprzedający pozostanie właścicielem innych nieruchomości, które nie zostaną sprzedane na rzecz Kupującego. Ponadto, Sprzedający będzie kontynuował swoją dotychczasową działalność w sektorze nieruchomościowym.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości („Gruntu 1”, zabudowanego Budynkiem i Budowlami oraz „Gruntu 2”) nie będzie stanowić zbycia przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 551 Kodeksu Cywilnego ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, której definicję zawiera art. 2 pkt 27e ustawy. Tym samym do tej transakcji przepis art. 6 ust. 1 ustawy nie będzie miał zastosowania.

Podsumowując, planowana transakcja sprzedaży Nieruchomości („Gruntu 1”, zabudowanego Budynkiem i Budowlami oraz „Gruntu 2”) powinna być traktowana jako dostawa towarów podlegająca opodatkowaniu VAT, tj. jako dostawa niestanowiąca sprzedaży przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 ustawy w zw. z art. 551 Kodeksu Cywilnego, ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 6 pkt 1 w zw. z art. 2 pkt 27e ustawy.

W konsekwencji, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości w dalszej części dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT planowanej transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej składającej się z działek o numerach ewidencyjnych nr 3, 4, 5, 6, 7 oraz 8 („Grunt 2”) – pytanie oznaczone we wniosku nr 2.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów, w tym gruntów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Opodatkowane są zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe niezabudowane, będące terenami budowlanymi w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane – są zwolnione od podatku.

W tym miejscu należy zauważyć, że w myśl art. 3 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977):

Kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej na terenie gminy, w tym uchwalenie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego, z wyjątkiem morskich wód wewnętrznych, morza terytorialnego i wyłącznej strefy ekonomicznej oraz terenów zamkniętych, należy do zadań własnych gminy.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl zapisów art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1)lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego,

2)sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę”.

Tym samym, również w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

Wprowadzony do ustawy art. 2 pkt 33, w zgodny sposób odpowiada zatem treści ww. orzeczenia, gdyż cechę przeznaczenia pod zabudowę ustalić należy na podstawie określonych wprost w ustawie dokumentów prawa miejscowego.

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o istniejący plan zagospodarowania przestrzennego oraz wydane decyzje o warunkach zabudowy nieruchomości. Bez znaczenia zatem pozostaje klasyfikacja według ewidencji gruntów i budynków lub studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego.

Podkreślić należy, że analiza powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazuje jednoznacznie, że zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów) innych niż tereny budowlane.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że nieruchomość gruntowa składająca się z działek o numerach ewidencyjnych 3, 4, 5, 6, 7 oraz 8, („Grunt 2”) jest niezabudowana. „Grunt 2” jest objęty miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, zgodnie z którym położony jest na terenie oznaczonym symbolem „P2” – tereny przemysłu, składów i magazynów.

Zatem, przy planowanej transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej składającej się z działek o numerach ewidencyjnych: 3, 4, 5, 6, 7 oraz 8 („Grunt 2”), z uwagi na fakt, iż dla przedmiotowych działek obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który kwalifikuje te działki jako grunt przeznaczony pod zabudowę, a więc spełnia on definicję terenu budowlanego w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy dostawie nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

W celu zastosowania zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

-towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

-przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie może przysługiwać dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie choćby jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak wynika z okoliczności sprawy, Sprzedający nabył prawo użytkowania wieczystego „Gruntu 1”, zabudowanego Budynkiem i Budowlami oraz „Gruntu 2” na podstawie umowy przeniesienia prawa użytkowania wieczystego wraz z budynkami stanowiącymi odrębną własność oraz umowy sprzedaży zawartej w dniu (…) grudnia 2014 r. i skorzystał z przysługującego mu prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy tym nabyciu. Ponadto, po nabyciu, „Grunt 1”, zabudowany Budynkiem i Budowlami oraz „Grunt 2” przez lata były oraz aktualnie są przez Sprzedającego oddawane w używanie najemcom na podstawie umów najmu.

W konsekwencji, brak zaistnienia ww. warunków, wyklucza zastosowanie do sprzedaży zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając zatem powyższe na uwadze stwierdzić należy, że planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej składającej się z działek o numerach ewidencyjnych: 3, 4, 5, 6, 7 oraz 8 („Grunt 2”), nie będzie korzystała także ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Podsumowując, planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, składającej się z działek o numerach ewidencyjnych: 3, 4, 5, 6, 7 oraz 8 („Grunt 2”), będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 i pkt 2 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości w dalszej części dotyczą kwestii zwolnienia od podatku VAT planowanej transakcji sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, składającego się z dwóch działek o numerach ewidencyjnych: 1 oraz 2 („Grunt 1”) zabudowanego Budynkiem – halą magazynową z częścią socjalno-biurową, stanowiącymi odrębną własność Sprzedającego wraz z towarzyszącą mu infrastrukturą (Budowlami, tj. parkingiem, drogą dojazdową).

Jak wcześniej wskazano, zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych, spełniających określone w tych przepisach warunki.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a) dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b) pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem, dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Według art. 2 pkt 14 ustawy:

Przez pierwsze zasiedlenie, rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

a) wybudowaniu lub

b) ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Jak wynika z powyższych uregulowań, zwolnienie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy stosuje się w odniesieniu do dostawy całości lub części budynków, budowli, jeżeli w stosunku do nich nastąpiło pierwsze zasiedlenie, przy czym okres pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą nie jest krótszy niż 2 lata. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej 2 lata.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy:

Zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a)w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b)dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Mając powyższe na uwadze należy zauważyć, że aby dostawa budynków, budowli lub ich części mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, muszą być spełnione łącznie dwa warunki występujące w tym artykule.

Przy czym, jeżeli nie zostaną spełnione przesłanki zastosowania zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy, należy przeanalizować możliwość skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Jak już wcześniej wspomniano, zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów, tj. zarówno nieruchomości, jak i ruchomości, przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT oraz wykorzystywanych niezależnie od okresu ich używania przez podatnika wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy, regulujących prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do konkluzji, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z kilku podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie

ww. obiektów. Stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie podatnik uprawniony będzie do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter świadczonych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle, rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym:

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki lub budowle na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku, również sprzedaż gruntu lub zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Jednocześnie należy wskazać, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie definiują pojęcia „budynku” i „budowli”. W tym zakresie należy odnieść się do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682 ze zm.).

W myśl art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane:

Pod pojęciem budynku należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Zgodnie z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane:

Pod pojęciem budowli należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową.

Stosownie do art. 3 pkt 3a ustawy Prawo budowlane:

Pod pojęciem obiektu linowego należy rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, droga kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable zainstalowane w kanalizacji kablowej, kable zainstalowane w kanale technologicznym oraz kable telekomunikacyjne dowieszone do już istniejącej linii kablowej nadziemnej nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego.

Zgodnie z art. 43 ust. 10 ustawy:

Podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1) są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2) złożą:

a) przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego lub

b) w akcie notarialnym, do zawarcia którego dochodzi w związku z dostawą tych obiektów

– zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

W myśl art. 43 ust. 11 ustawy:

Oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1)imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2)planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części – w przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 2 lit. a;

3)adres budynku, budowli lub ich części.

Z opisu sprawy wynika, że planowana Transakcja dotyczyć będzie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu składającego się z dwóch działek o numerach ewidencyjnych: 1 oraz 2 („Grunt 1”), zabudowanego halą magazynową z częścią socjalno-biurową stanowiącymi odrębną własność Sprzedającego wraz z towarzyszącą mu infrastrukturą (Budowlami, tj. parkingiem oraz drogą dojazdową).

Na działkach o numerach 1 i 2 znajdują się następujące obiekty budowlane:

·hala magazynowa o powierzchni użytkowej (...) m2 z częścią socjalno-biurową o powierzchni (...) m2, spełniająca Państwa zdaniem definicję budynku z art. 3 ust. 2 ustawy Prawo budowlane,

·parking obejmujący 70 miejsc parkingowych spełniający Państwa zdaniem definicję budowli z art. 3 ust. 3 ustawy Prawo budowlane,

·droga dojazdowa spełniająca Państwa zdaniem definicję budowli z art. 3 ust. 3 ustawy Prawo budowlane.

Wyżej wymienione obiekty budowlane znajdujące się na działkach o numerach 1 oraz 2 zostały oddane do użytkowania w 2013 roku. Od daty ich pierwszego zasiedlenia do dnia sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata.

Sprzedający w ciągu ostatnich dwóch lat nie dokonywał i do dnia Transakcji nie będzie dokonywał przebudowy lub modernizacji Budynku (tj. hali magazynowej wraz z częścią socjalno-biurową), których koszty przekraczałaby 30% wartości początkowej Budynku.

Może się jednak okazać, że do dnia sfinalizowania Transakcji, Kupujący za zgodą Sprzedającego poczyni prace adaptacyjne Budynku poprzez rozpoczęcie prac remontowych, aby przystosować Budynek do prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej. Jednak wartość potencjalnych nakładów i koszty prac adaptacyjnych poniesione przez Kupującego nie będą wynosiły i nie przekroczą 30% wartości początkowej Budynku.

Dodatkowo – jak wskazali Państwo we wniosku – ani Sprzedający, ani nikt inny nie planuje ponosić nakładów na ulepszenie Budowli (parkingu, drogi dojazdowej) znajdujących się na działkach o numerach 1 i 2 („Grunt 1”) do dnia Transakcji.

W celu ustalenia, czy w analizowanej sprawie do sprzedaży Budynku – hali magazynowej z częścią socjalno-biurową, parkingu oraz drogi dojazdowej zastosowanie znajdzie zwolnienie od podatku od towarów i usług (na podstawie wyżej wskazanego przepisu) należy w pierwszej kolejności rozstrzygnąć, czy i kiedy w odniesieniu do ww. obiektów budowlanych znajdujących się na działkach o numerach 1 i 2 („Grunt 1”), miało miejsce pierwsze zasiedlenie.

Analizując zatem okoliczności sprawy w kontekście definicji pierwszego zasiedlenia stwierdzić należy, że w przedmiotowej sprawie dostawaBudynku – hali magazynowej z częścią socjalno-biurową, parkingu oraz drogi dojazdowej, będzie mogła skorzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy. Jak wynika z opisu sprawy,obiekty budowlane, tj. hala magazynowa z częścią socjalno-biurową, parking oraz droga dojazdowa, znajdujące się na działkach o numerach 1 oraz 2 zostały oddane do użytkowania w 2013 roku, a od daty ich pierwszego zasiedlenia do dnia sprzedaży minie okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym, z uwagi na fakt, że od pierwszego zasiedlenia Budynku – hali magazynowej z częścią socjalno-biurową, parkingu oraz drogi dojazdowej, upłynie okres dłuższy niż 2 lata, a ponadto nie były ponoszone wydatki na ulepszenie ww. obiektów budowlanych, to w odniesieniu do planowanej transakcji sprzedaży zostaną spełnione przesłanki do zastosowania zwolnienia od podatku, określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

W tej sytuacji – uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy – dostawa gruntu (tj. działek o numerach 1 oraz 2, na których przedmiotowy Budynek – hala magazynowa z częścią socjalno-biurową, parking oraz droga dojazdowa są posadowione), również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT.

Przy czym należy wskazać, że ww. dostawa będzie korzystała ze zwolnienia od podatku, o ile strony nie zrezygnują ze zwolnienia i nie wybiorą opcji opodatkowania, zgodnie z art. 43 ust. 10 w związku z art. 43 ust. 11 ustawy.

Zauważyć w tym miejscu należy, że skoro dla dostawy Budynku – hali magazynowej z częścią socjalno-biurową, parkingu oraz drogi dojazdowej będzie miało zastosowanie zwolnienie wskazane w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, to analiza zwolnienia przedmiotowej dostawy na podstawie przepisów art. 43 ust. 1 pkt 10a i art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, jest bezzasadna, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Jak już wskazano, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków, budowli lub ich części spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Tym samym, przy spełnieniu warunków wynikających z art. 43 ust. 10 i ust. 11 ustawy, strony transakcji mają możliwość rezygnacji z niniejszego zwolnienia od podatku i wyboru opodatkowania planowanej dostawy ww. budynków.

Z opisu sprawy wynika, że Sprzedający i Kupujący są czynnymi, zarejestrowanymi podatnikami podatku VAT.W przypadku, gdy na skutek niniejszego wniosku potwierdzone zostanie stanowisko, że Transakcja podlega zwolnieniu od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, Sprzedający i Kupujący zrezygnują z tego zwolnienia i dokonają wyboru opodatkowania podatkiem VAT dostawy „Gruntu 1”, zabudowanego Budynkiem i Budowlami przez złożenie do umowy sprzedaży zawieranej w formie aktu notarialnego zgodnego oświadczenia Sprzedającego i Kupującego, że wybierają opodatkowanie dostawy ww. obiektów budowlanych.

W związku z powyższym, jeśli przed dokonaniem dostawy przedmiotowej nieruchomości Zainteresowani złożą, na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy, zgodne oświadczenie o rezygnacji ze zwolnienia dla dostawy Budynku – hali magazynowej z częścią socjalno-biurową, parkingu oraz drogi dojazdowej, to transakcja ta będzie podlegała opodatkowaniu. Przy czym uwzględniając zapis art. 29a ust. 8 ustawy, sprzedaż działek o numerach ewidencyjnych: 1 oraz 2 („Grunt 1”), na których posadowiony jest Budynek – hali magazynowej z częścią socjalno-biurową, parking oraz droga dojazdowa, będzie również opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Podsumowując, planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, składającego się z dwóch działek o numerach ewidencyjnych: 1 oraz 2 („Grunt 1”) zabudowanego Budynkiem – halą magazynową z częścią socjalno-biurową, parkingiem oraz drogą dojazdową, będzie korzystała ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku z art. 29a ust. 8 ustawy, z którego Sprzedający oraz Kupujący mogą zrezygnować na podstawie złożonego oświadczenia o wyborze opodatkowania podatkiem VAT transakcji sprzedaży na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy.

Tym samym, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 3, że dostawa budynków i budowli posadowionych na Gruncie 1 będzie korzystała ze zwolnienia z opodatkowania VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT z możliwością rezygnacji ze zwolnienia, wynikającą z art. 43 ust. 10 ustawy, należało uznać za prawidłowe.

Przechodząc do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego przez przyszłego Nabywcę (pytanie oznaczone we wniosku jako nr 4) wskazać należy, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

a) nabycia towarów i usług,

b) dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

W myśl art. 86 ust. 10 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny;

W myśl art. 86 ust. 11 ustawy:

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z trzech następnych okresów rozliczeniowych, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 99 ust. 2 i 3, w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy:

W przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6l ustawy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Należy podkreślić, że ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W myśl art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Z opisu sprawy wynika, że Kupujący zamierza nabyć Nieruchomość („Grunt 1”, zabudowany Budynkiem i Budowlami oraz „Grunt 2”) na potrzeby prowadzenia własnej działalności, tj. planuje przenieść prowadzoną przez siebie działalność produkcyjną do nabywanej w opisanej Transakcji nieruchomości i kontynuować działalność produkcyjną z nowej lokalizacji. Kupujący zakłada, że operacyjne przeniesienie produkcji może być procesem trwającym około rok. W tym czasie Kupujący nie wyklucza, że skorzysta z możliwości oddania części Nieruchomości („Gruntu 1”, zabudowanego Budynkiem i Budowlami oraz „Gruntu 2”) w najem lub uzgodni z dotychczasowym najemcą Nieruchomości („Gruntu 1”, zabudowanego Budynkiem i Budowlami oraz „Gruntu 2”) jego prawo do kontynuowania zawartej ze Sprzedającym umowy najmu.

Jednocześnie, jak wykazano powyżej, planowana sprzedaż Nieruchomości(„Gruntu 1”, zabudowanego Budynkiem i Budowlami oraz „Gruntu 2”) nie będzie stanowiła transakcji zbycia przedsiębiorstwa ani zorganizowanej części przedsiębiorstwa, a tym samym w tej sytuacji nie będzie miał zastosowania art. 6 pkt 1 ustawy. Planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej, składającej się z działek o numerach ewidencyjnych: 3, 4, 5, 6, 7 oraz 8 („Grunt 2”), będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, niekorzystającą ze zwolnienia od podatku. Ponadto planowana transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu, składającego się z dwóch działek o numerach ewidencyjnych: 1 oraz 2 („Grunt 1”) zabudowanych Budynkiem – halą magazynową z częścią socjalno-biurową, parkingiem oraz drogą dojazdową, (przy uwzględnieniu złożonego oświadczenia, o którym mowa w art. 43 ust. 10 i 11 ustawy), będzie stanowić czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zatem, w analizowanej sprawie sytuacja, o której mowa w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy wyłączająca prawo do skorzystania z odliczenia podatku VAT, nie będzie miała miejsca.

W konsekwencji, Kupującemu będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury dokumentującej nabycie Nieruchomości („Gruntu 1”, zabudowanego Budynkiem i Budowlami oraz „Gruntu 2”), na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy. Tym samym, w sytuacji zaistnienia okoliczności wskazanych w art. 87 ust. 1 ustawy, Kupujący będzie miał również prawo ubiegać się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym na rachunek bankowy.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 4 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy podkreślić także, iż na ocenę prawidłowości przedmiotowej kwestii nie może wpłynąć powołane przez Państwa orzeczenie sądu, bowiem stanowi one rozstrzygnięcie w konkretnej sprawie, osadzonej w określonym stanie faktycznym. W związku z powyższym, nie negując orzecznictwa, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego, należy zauważyć, że moc obowiązująca wyroku zamyka się w obrębie sprawy, w której została wydana.

Natomiast, odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji należy wskazać, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w których indywidualnie oceniano stan faktyczny/zdarzenie przyszłe i stanowisko wnioskodawcy. Powołane interpretacje nie stanowią źródła prawa i tutejszy organ nie jest nimi związany.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Z funkcji ochronnej będą mogli skorzystać Ci z Państwa, którzy zastosują się do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację przez Zainteresowanego, który jest stroną postępowania

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (Zainteresowany będący stroną postępowania – art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) ma prawo wnieść skargę na tę interpretację indywidualną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00