Interpretacja indywidualna z dnia 11 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP3-2.4011.599.2023.2.AC

Zapłata podatku od dochodu umorzonego kredytu w procencie odpowiadającym wartości garażu oraz zaniechanie poboru podatku części umorzonego kredytu odpowiadającego wartości komórki lokatorskiej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest:

• nieprawidłowe w części dotyczącej skutków podatkowych umorzenia kredytu zaciągniętego na nabycie garażu,
• prawidłowe w pozostałym zakresie.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

26 czerwca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych umorzenia kredytu. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 21 lipca 2023 r. (wpływ 21 lipca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

13 września 2006 r. za pośrednictwem firmy (…) został złożony wniosek w Banku (…) o udzielenie Pani kredytu budowlanego w walucie wymienialnej. Kwota wnioskowana wynosiła (…) zł. Ww. kredyt miał być przeznaczony na sfinansowanie budowy lokalu mieszkalnego położonego w budynku wielomieszkaniowym przy ul. (…) z przynależną komórką lokatorską oraz na sfinansowanie budowy garażu położonego w tym samym budynku, co lokal mieszkalny.

Umowa kredytowa została podpisana 16 października 2006 r. Kredyt został wypłacony firmie deweloperskiej (…) w dwóch transzach. Pierwsza transza została przelana 20 października 2006 r. w kwocie (…) zł na podstawie faktury z 20 października 2006 r. wystawionej przez (…) na kwotę (…) zł (Faktura (…)) z określonym celem - rata na lokal mieszkalny. Druga transza została przelana 21 grudnia 2006 r. w kwocie (…) zł (korespondencja z pracownikiem banku wyjaśnia różnicę otrzymanej wysokości kredytu) na podstawie faktury wystawionej przez (…) na kwotę (…) zł (Faktura Nr (…)) z określonym celem - rata na lokal mieszkalny.

Reszta brakującej kwoty z faktury, tj. (…) zł, została opłacona przez Panią ze środków własnych (posiada Pani dowód przelewu z Pani konta osobistego z 21 grudnia 2006 r. – przelew w łącznej kwocie: (…) zł z tytułem: „część ostatniej raty za mieszkanie oraz umowa za garaż”).

W sumie przyznany kredyt wyniósł: (…) CHF (kwota wpisana do umowy z 16 października 2006 r. z Bankiem (…) to (…) zł wypłacona w dwóch ww. transzach.

Garaż widniejący w umowie kredytowej został całkowicie opłacony z Pani środków (…), mimo że planowała Pani sfinansować częściowo zakup garażu przez zaciągnięty kredyt budowlany. Nie było to możliwe, ze względu na konieczność wpłacania należności za garaż jeszcze przed podpisaniem umowy kredytowej zawartej 16 października 2006 r. Płatność ostatniej raty również nie była możliwa, gdyż okazało się, że zaciągnięty kredyt przez przeliczenia kursowe był niższy o (…) zł, w wyniku czego zarówno ostatnią ratę za garaż jak i część ostatniej raty za mieszkanie musiała Pani pokryć ze środków własnych:

a) 14 marca 2006 r. przelała Pani kwotę (…) zł (posiada Pani dowód przelewu z Pani konta osobistego z 14 marca 2006 r.) na podstawie faktury z 14 marca 2006 r. wystawionej przez (…) na kwotę (…) zł (Faktura Nr (…) z określonym celem - rata za garaż);

b) 9 października 2006 r. przelała Pani kwoty: (…) zł oraz (…) zł (posiada Pani dowody dwóch przelewów z Pani konta osobistego 9 października 2006 r.) na podstawie faktury z 9 października 2006 r. wystawionej przez (…) na kwotę (…) zł (Faktura Nr (…) z określonym celem - rata za garaż);

c) 11 października 2006 r. przelała Pani kwotę (…) zł (posiada Pani dowód przelewu z Pani konta osobistego 11 października 2006 r. - kwota wynikająca z rzeczywistej wielkości garażu, list z (…) z 4 października 2006 r.) na podstawie faktury z 11 października 2006 r. wystawionej przez (…) na kwotę (…) zł (Faktura Nr (…) z określonym celem - rata za garaż)

d) 21 grudnia 2006 r. przelała Pani kwotę 1.220 zł (dowód przelewu z Pani konta osobistego z 21 grudnia 2006 r. – przelew w łącznej kwocie: (…) zł tytułem: część ostatniej raty za mieszkanie oraz umowa za garaż) na podstawie faktury z 21 grudnia 2006 r. wystawionej przez (…) na kwotę (…) zł (Faktura Nr (…) z określonym celem - rata za garaż).

Komórka lokatorska jest przynależna do lokalu mieszkalnego i tak została zdefiniowana zarówno w umowie przedwstępnej z 29 września 2005 r. zawartej z (…): „Lokal mieszkalny (metraż, cena) oraz przyległy balkon (metraż, cena) oraz przynależna komórka lokatorska (metraż, cena)”, w umowie kredytowej z 16 października 2006 r. (umowa nr (…)): „kredyt przeznaczony jest na sfinansowanie budowy lokalu mieszkalnego położonego w (...) przy ul. (…) oraz przynależnej komórki lokatorskiej.” oraz w akcie notarialnym z 8 lutego 2007 r. (repertorium A nr (…)): „(…) lokal mieszkalny nr (…) oraz przynależna komórka lokatorska nr (…)”, gdzie udział w nieruchomości został obliczony łącznie dla lokalu mieszkalnego i przynależnej komórki lokatorskiej.

18 maja 2023 r. w wyniku mediacji przeprowadzonych w (…) została zawarta ugoda z Bankiem (…) (który przejął bank (…)) zmieniająca umowę nr (…), na podstawie której nastąpiło częściowe zwolnienie z długu: „Bank zwalnia kredytobiorcę z długu w zakresie kwoty (…) zł.”

Podczas mediacji, które odbyły się 8 maja 2023 r. oraz podczas podpisywania ugody 18 maja 2023 r. pracownicy Banku (…) poinformowali Panią o konieczności zapłacenia podatku od dochodu, tj. umorzonej kwoty długu procentowo od garażu oraz komórki lokatorskiej oraz o tym, że Bank wystawi do lutego 2024 r. PIT-11 od osiągniętego dochodu. W tej decyzji podstawą dla pracowników banku jest umowa kredytowa, a nie stan faktyczny, który Pani im przedstawiła jak wyżej wynikający oraz z faktur za garaż i z dowodów przelewu z Pani konta. Zaznaczyła Pani, że spełnia kryteria wymienione w rozporządzeniu Ministra Finansów z 20 grudnia 2022 r. (Dz. U. 2022 poz. 2734) dotyczącego zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów związanych z kredytem hipotecznym, tj. kredyt został zaciągnięty na realizację jednej inwestycji mieszkaniowej. Nie korzystała Pani z zaniechania poboru podatku od kwot umorzonych wierzytelności z tytułu kredytu mieszkaniowego. Kredyt mieszkaniowy został udzielony przed 15 stycznia 2015 r. i był zabezpieczony hipoteką.

Uzupełnienie zdarzenia przyszłego

Garaż nie jest jednoznacznie określony jako przynależny do lokalu mieszkalnego. Garaż nr (…), tj. lokal o innym przeznaczeniu niż mieszkanie, został sprzedany w jednym akcie notarialnym z lokalem mieszkalnym nr (…). Dla obu lokali prowadzone są oddzielne księgi wieczyste. Każda księga wieczysta miała wpis o kredycie hipotecznym z odnośnikiem do księgi wieczystej drugiego lokalu z adnotacją, że to księga wieczysta współobciążona.

Lokal mieszkalny i garaż stanowiły jedną inwestycję mieszkaniową realizującą Pani własne cele mieszkaniowe (mieszka Pani w tym lokalu oraz korzysta z garażu od chwili przejęcia kluczy od dewelopera), tj. od 2006 r.

Zabezpieczeniem kredytu były hipoteki ustanowione na lokalu mieszkalnym oraz lokalu o innym przeznaczeniu niż mieszkalne (garaż) i wpisane zarówno do księgi wieczystej prowadzonej dla mieszkania nr (…) jak i do księgi wieczystej prowadzonej dla garażu nr (…).

Na kwotę zadłużenia, które umorzył bank składa się kwota kredytu. Umorzona została część kwoty kredytu pozostałego do całkowitej spłaty kredytu według umowy w 2026 r. (kredyt spłacany od 2006 roku do 2023 roku).

Pytanie

Czy na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2022 r. (Dz. U. 2022 r. poz. 2743) dotyczącym zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów związanych z kredytem hipotecznym w Pani sytuacji, kiedy faktycznie, co wykazała Pani na podstawie opłaconych faktur, garaż został całkowicie zakupiony ze środków własnych, a komórka lokatorska przynależna do lokalu mieszkalnego, spełniając z lokalem mieszkalnym funkcje jednej inwestycji mieszkaniowej, bank powinien wystawić PIT-11 od umorzonej kwoty, a tym samym powinna Pani zapłacić pobrany podatek od dochodu w procencie odpowiadającym wartości garażu oraz komórki lokatorskiej?

Pani stanowisko w sprawie

Pani zdaniem od umorzonej kwoty długu nie powinien zostać wystawiony przez bank PIT-11, a tym samym nie powinien zostać pobrany podatek w wysokości odpowiadającej procentowo ani wartości garażu, ani wartości komórki lokatorskiej.

Garaż został całkowicie zapłacony z Pani własnych środków, o czym świadczą opłacone trzy faktury przed datą podpisania umowy kredytowej oraz ostatnia faktura opłacona również z własnych środków, czego dowodzi korespondencja z bankiem dotycząca wysokości drugiej, ostatniej i niższej niż zakładano transzy kredytu, która nie pokryła nawet ostatniej raty za lokal mieszkalny. Druga i ostatnia transza przelana na rzecz dewelopera (…) przez Bank wynosiła (…) zł, a ostatnia rata za mieszkanie zgodnie z fakturą (…) wyniosła (…) zł.

Garaż został wpisany do umowy kredytowej, ponieważ taka była treść wniosku kredytowego z kwotą, która miała pokryć również wydatki na garaż (…). Niestety ze względu na opóźnienie w podpisaniu umowy kredytowej oraz pomniejszenie wnioskowanej kwoty ze względu na dwukrotne przeliczenia kwoty (wnioskowana kwota w polskich złotych była przeliczana według kursu bankowego na franki szwajcarskie po kursie z dnia składnia wniosku, tj. 13 września 2006 r., natomiast przy wypłacie drugiej transzy kwota franków została ponownie przeliczona według kursu bankowego z dnia 21 grudnia 2006 r., przez co różnica we wnioskowanej kwocie, a faktycznie wypłaconej wyniosła (…) była Pani zmuszona do pokrycia należności za garaż z własnych środków. Wobec powyższego, mimo że garaż jest wpisany w umowie kredytowej, to jego zakup nie został sfinansowany kredytem, a kredyt w całości służył realizacji tylko i wyłącznie jednej inwestycji mieszkaniowej, tym samym według Pani zachodzi przesłanka do zaniechania poboru podatku dochodowego zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z 20 grudnia 2022 r. (Dz. U. 2022 r. poz. 2743).

Komórka lokatorska przynależy do lokalu mieszkalnego. Nie została zakupiona odrębną umową, ani nie ma ustanowionej dla siebie księgi wieczystej. Jest integralną częścią mieszkania, nie jest lokalem użytkowym, lecz przynależąc do mieszkania, służy celom mieszkaniowym tak jak np. garderoba lub składzik. Tym samym, moim zdaniem, również spełnia kryteria wymienione w rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego z 20 grudnia 2022 r. (Dz. U. 2022 r. poz. 2743).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest w części prawidłowe i w części nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Stosownie do art. 9 ust. 2 ww. ustawy:

Jak stanowi art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika.

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że nieodpłatne świadczenie obejmuje każde działanie lub zaniechanie na rzecz innej osoby oraz wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności podmiotów, których skutkiem jest przysporzenie majątku innej osoby, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie do art. 20 ust. 1 ww. ustawy:

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „w szczególności”, wskazuje, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Natomiast na podstawie art. 42a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

Instytucja kredytu uregulowana została przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2324 ze zm.).

Zgodnie z treścią art. 69 ust. 1 ww. ustawy:

Podkreślić należy, że otrzymanie kredytu i jego spłata na warunkach przewidzianych w umowie kredytowej są obojętne podatkowo. Przychód po stronie kredytobiorcy pojawia się w przypadku, kiedy dochodzi do umorzenia kredytu, jego części lub odsetek. Wtedy bowiem kredytobiorca osiąga konkretne przysporzenie majątkowe (przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Tym samym, umorzoną Pani kwotę wierzytelności z tytułu zaciągniętego kredytu należy zakwalifikować do przychodu z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na cele mieszkaniowe (Dz. U. z 2022 r. poz. 592):

W myśl § 2 ww. rozporządzenia:

Z kolei § 4 cytowanego rozporządzenia stanowi, że:

Natomiast w myśl § 3 komentowanego rozporządzenia:

Zgodnie z treścią ww. art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Stosownie zaś do art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Zatem zaniechanie poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytów znajdzie zastosowanie, jeżeli zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki:

1.kredyt był zaciągnięty na realizację inwestycji mieszkaniowej;

2.kredyt był udzielony przed dniem 15 stycznia 2015 r. przez podmioty uprawnione do udzielania kredytów na podstawie odrębnych ustaw;

3.kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

4.kredytobiorca nie korzystał wcześniej z umorzenia zobowiązania z tytułu innego kredytu na własne cele mieszkaniowe zabezpieczonego hipotecznie.

Przedstawiła Pani informacje, z których wynika, że:

1.16 października 2006 r. zaciągnęła Pani kredyt z przeznaczeniem na zakup: lokalu mieszkalnego z przynależną do niego komórką lokatorską i garażu;

2.kredyt był zabezpieczony hipotecznie;

3.nie korzystała Pani wcześniej z zaniechania poboru podatku z tytułu jakiegokolwiek kredytu;

4.zawarła Pani ugodę z bankiem 18 maja 2023 r.

Pani wątpliwość budzi kwestia, czy do umorzonej kwoty kredytu zaciągniętego na nabycie komórki lokatorskiej i garażu ma zastosowanie rozporządzenie dotyczącego zaniechania poboru podatku.

Z literalnego brzmienia rozporządzenia Ministra Finansów z 20 grudnia 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego wynika, że dotyczy ono:

• kredytu zaciągniętego (udzielonego) na jedna inwestycję mieszkaniową (§ 1 pkt. 1a);
• kredytu udzielonego, a nie wydatkowanego na cele mieszkaniowe wskazane w umowie kredytowej (§ 1 pkt. 3);
• kredytu zaciągniętego na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ((§ 3 pkt. 3).

Zatem, aby zastosować ww. rozporządzenie o zaniechaniu poboru podatku ważny jest cel na jaki został zaciągnięty kredyt. Cel ten powinien wynikać z umowy kredytowej.

Z zawartej przez Panią umowy kredytowej wynika, że bank udzielił Pani kredytu budowlanego (zabezpieczonego hipoteką) na:

• lokal mieszkalny,
• przynależną do lokalu mieszkalnego komórkę lokatorską,
• garaż.

W przedstawionej sprawie wskazać należy, że ustawa z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1048), reguluje m.in. kwestie ustanowienia odrębnej własności lokalu.

W art. 2 ust. 1 ww. ustawy, ustawodawca stwierdza, że:

Stosownie do art. 2 ust. 2 ww. ustawy:

Ponadto zgodnie z art. 2 ust. 4 cytowanej ustawy:

Odnosząc się do Pani wątpliwości dotyczących opodatkowania umorzonej kwoty kredytu w zakresie komórki lokatorskiej należy wskazać, że zgodnie z ww. rozporządzeniem jedną z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z zaniechania poboru podatku do umorzonych osobom fizycznym kwot wierzytelności z tytułu kredytu jest przeznaczenie tego kredytu na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. na nabycie lokalu mieszkalnego.

Skoro komórka lokatorska przynależy do lokalu mieszkalnego, nie została zakupiona odrębną umową, ani nie ma ustanowionej dla siebie księgi wieczystej, to umorzony Pani kredyt zaciągnięty na nabycie tej komórki lokatorskiej będzie korzystał z zaniechania poboru podatku. Z tego tytułu bank nie powinien wystawiać PIT-11, a Pani nie będzie miała obowiązku z tego tytułu płacić podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zatem, Pani stanowisko w powyższym zakresie jest prawidłowe.

Natomiast garaż nie mieści się w katalogu wydatków, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Katalog wydatków stanowiących „własne cele mieszkaniowe” podatnika wymieniony w powyższym artykule ma charakter zamknięty.

Wydatkowanie przychodu na własne cele mieszkaniowe oznacza, według stanowiska prezentowanego w orzecznictwie i doktrynie, że celem podatnika jest realizacja potrzeby zapewnienia sobie tzw. „dachu nad głową”.

Ponadto, jak Pani wskazała, garaż nie jest jednoznacznie określony jako przynależny do lokalu mieszkalnego. Garaż posiada oddzielną księgę wieczystą.

Tym samym nie spełniła Pani warunku określonego w przepisie § 3 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 marca 2022 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów (przychodów) związanych z kredytem hipotecznym udzielonym na zakup lokalu niemieszkalnego, tj. garażu. Zatem w tej części nie był to kredyt udzielony Pani przez bank na wydatki, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W Pani przypadku nie ma znaczenia, czy nabycie garażu sfinansowała Pani z udzielonego kredytu, czy z własnych środków, gdyż nabycie lokalu niemieszkalnego (garażu) nie zostało wymienione jako własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 25 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, będzie Pani zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu przypadającej na Panią umorzonej kwoty wierzytelności, która dotyczy garażu. Bank będzie zobowiązany z tego tytułu wystawić PIT-11.

Zatem, Pani stanowisko w powyższym zakresie należało uznać za nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa. Istotą interpretacji indywidualnej jest rozstrzygnięcie, czy prawidłowo postrzega Pani, jakie skutki prawne na gruncie określonych przepisów prawa podatkowego wywołuje przedstawiony przez Panią stan faktyczny. W polskim systemie prawa podatkowego obowiązuje zasada samoobliczenia podatku. Wydanie interpretacji indywidualnej nie zwalnia podatnika z obowiązku obliczenia podstawy opodatkowania oraz zobowiązania podatkowego. Stąd też Organ interpretacyjny nie analizował przedstawionych przez Panią kwot.

Wyjaśnić należy, że organ nie prowadzi postępowania podatkowego ani dowodowego, nie ma uprawnień do analizowania dokumentów i ustalania w oparciu o informacje w nich zawarte, bowiem nie posiada do tego uprawnień.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 329 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).