Interpretacja indywidualna z dnia 10 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.563.2023.1.TR

Obowiązki płatnika w odniesieniu do wydawania bonów żywieniowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

18 lipca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 14 lipca 2023r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą, który w ramach swojej działalności operacyjnej realizuje prace w branży budowlanej, w tym obejmującej budowę sieci wodno-kanalizacyjnych i gazowych, budownictwo ogólne, utrzymanie i eksploatację sieci wodociągowych, ujęć wody oraz stacji uzdatniania wody.

W związku z tym pracownicy Wnioskodawcy świadczą pracę w warunkach szczególnie uciążliwych, narażeni są bowiem na działania nieprzewidywalnych, zewnętrznych warunków atmosferycznych, a Wnioskodawca jest zobowiązany na podstawie obowiązujących przepisów, tj. ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 1974 r. Nr 24, poz. 141 z późn. zm.) i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów do zapewnienia zatrudnionym pracownikom odpowiednich posiłków profilaktycznych, zgodnie z przepisami regulującymi bezpieczeństwo i higienę pracy (dalej jako „bhp”).

Kwestia posiłków dla pracowników zatrudnionych w szczególnie uciążliwych warunkach została uregulowana w art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, dalej jako „K.p.” oraz w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. (Dz.U. Nr 60, poz. 279 ze zm.), jak również, co istotne dla przedmiotowego wniosku, w zmianie Rozporządzenia opublikowanej w Dz.U. z 2019 r. poz. 1160 - w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów, zwanym dalej „Rozporządzeniem”, wydanym z delegacji powyższej normy.

Powołane akty prawne obligują Wnioskodawcę do zapewnienia nieodpłatnie profilaktycznych posiłków i napojów w przypadkach określonych w tych przepisach.

Ze względów organizacyjnych, jak również z uwagi na specyfikę warunków pracy w zakresie działalności Wnioskodawcy, tj. wykonywanie prac ziemnych na długich odcinkach (obejmujących nawet kilka kilometrów - tzw. roboty liniowe) przy jednoczesnej realizacji kilku, a nawet kilkunastu budów jednocześnie, nie ma on możliwości zapewnienia posiłków profilaktycznych w formie wydania pracownikom jednego dania gorącego. Wynika to z faktu, iż terenem działania Wnioskodawcy są miejsca realizacji poszczególnych budów bądź świadczenia usług, które charakteryzują się dużym rozproszeniem, przy tym miejsca pracy pracowników są często znacznie oddalone zarówno od siedziby Wnioskodawcy, jak i od punktów gastronomicznych, z bardzo utrudnionym dojazdem. Wnioskodawca nie dysponuje odpowiednim zapleczem – nie posiada stołówki i nie ma możliwości dowozu posiłku pracownikom w formie dania gorącego, ani zorganizowania przerwy na spożycie ciepłego posiłku w miejscu świadczenia pracy.

W celu ustalenia katalogu stanowisk pracy, na których przysługują powyżej opisane świadczenia, Wnioskodawca w porozumieniu ze służbą BHP oraz ze związkami zawodowymi, zlecił dokonanie za pomocą profesjonalnego podmiotu zewnętrznego (Firma (…), z siedzibą w (...), eksperci (…)) oceny każdego stanowiska prac/metodą chronometrażowo-tabelaryczną Lehmanna. Z przeprowadzonych badań, powstały oddzielne dokumentacje „Oceny uciążliwości wysiłku fizycznego na poszczególnych stanowiskach”.

Z przeprowadzonych badań wynika, że dla poniższych stanowisk pracy:

a)inżynierowie;

b)inkasenci;

c)robotnicy budowlani/pomocniczy robotnicy budowlani;

d)laboranci/pomocnicy laboranta;

e)mechanik silników samochodowych;

f)konserwatorzy sieci wodno-kanalizacyjnej;

g)instalatorzy sieci wodno-kanalizacyjnej;

h)maszyniści stacji pomp/pomocniczych robotników budowalnych;

i)magazynier/robotnik budowlany;

j)operatorzy/pomocnicy robotników budowlanych;

k)kierowcy samochodów ciężarowych pow. 3,5 t/pomocnicy robotników budowlanych;

l)elektromonterzy;

przeciętny wydatek energetyczny organizmu przekracza normy określone w § 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia, to jest: „powyżej 2000 kcal (8374 kJ) u mężczyzn i powyżej 1100 kcal (4605 kJ) u kobiet”, jak również uciążliwość wysiłku fizycznego oceniona została jako: wysiłek ciężki lub bardzo ciężki, co zobowiązuje Wnioskodawcę do przekazywania pracownikom bonów uprawniających do otrzymania na ich podstawie produktów do przygotowania posiłku we własnym zakresie przez okres całego roku.

Z powyższych względów Wnioskodawca realizuje obowiązek zapewnienia posiłków profilaktycznych zgodne z § 2 ust. 2 rozporządzenia (§ 2 ust. 2 w brzmieniu rozporządzenia z dnia 12 czerwca 2019 r. – Dz. U. z 2019 r. poz. 1160, które weszło w życie 9 lipca 2019 roku), w innej formie niż wydanie dania gorącego, to jest poprzez przekazanie pracownikom bonów uprawniających do otrzymania na ich podstawie produktów do przygotowania posiłku we własnym zakresie.

Wnioskodawca zgodnie z przyjętymi u niego zasadami po wspólnym porozumieniu ze związkami zawodowymi działającymi w jego przedsiębiorstwie, wydał zarządzenie. Według zarządzenia zapewnienie posiłku profilaktycznego w tej formie odbywać się będzie na następujących warunkach:

a)Wnioskodawca podpisał umowę z podmiotem zewnętrznym (dostawcą (…)) regulującą dostawę bonów żywnościowych uprawniających do uzyskania na ich podstawie artykułów spożywczych, służących do przyrządzenia posiłków profilaktycznych przez pracowników we własnym zakresie;

b)w umowie podmiot zewnętrzny zobowiązał się, że za bon żywnościowy można nabyć tytko artykuły spożywcze do przygotowania posiłku profilaktycznego;

c)w umowie zastrzeżono, że za bon żywnościowy nie będzie można nabyć wyrobów przemysłowych i chemicznych oraz alkoholu i wyrobów tytoniowych, co również zostało oznaczone na dokumencie bonu;

d)bony żywnościowe będą mogły być realizowane tylko w wyznaczonych placówkach handlowych akceptujących zasady korzystania z bonów żywieniowych (placówki (…));

e)bonów żywnościowych nie można wymieniać na gotówkę, a użytkownikowi bonu nie będzie przysługiwać prawo otrzymania reszty w gotówce w przypadku, gdy wartość zakupionego towaru jest niższa niż nominał bonu;

f)dostawca oznacza bon w taki sposób, żeby wskazywał, że można za niego nabyć tylko produkty spożywcze służące do przygotowania posiłku profilaktycznego i nie będzie możliwości nabycia innych towarów.

Zarządzenie przewiduje również inne wewnętrzne regulacje dotyczące korzystania z bonów żywnościowych przez pracowników, którym należy się posiłek profilaktyczny. Zasady te określają, iż:

a)bon żywnościowy na zakup produktów spożywczych służących do przygotowania posiłku profilaktycznego należy się pracownikowi, tylko za dzień efektywnie wykonywanej pracy w warunkach uciążliwych (§ 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia);

b)pracownik w formie pisemnego oświadczenia zobowiąże się, że za otrzymany bon nabędzie produkty żywnościowe, z których sporządzi posiłek profilaktyczny zgodnie z wymogami zawartymi w § 2 ust. 21 pkt 2) wyżej wymienionego rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie posiłków profilaktycznych i napojów, który spożyje w godzinach pracy w dniu, kiedy mu taki posiłek przysługuje (§ 6 ust. 1 rozporządzenia);

c)bony są wydawane pracownikowi na każdy dzień pracy w warunkach uciążliwych i przysługiwać będzie tylko jeden bon;

d)w celu weryfikacji prawidłowości realizacji wydawania i wykorzystania bonów, bezpośredni przełożeni pracowników sporządzają codziennie imienne zestawienia pracowników, którym przysługują bony i przekazują je do odpowiedniej komórki u Wnioskodawcy;

e)po zakończeniu miesiąca bezpośredni przełożeni pracowników sporządzają listę pracowników w zakresie wykorzystania bonów żywnościowych, wskazując dni, w których przysługiwał poszczególnym pracownikom posiłek profilaktyczny, a efektywne rozliczenie bonów towarowych odbywa się do 15-tego dnia kolejnego miesiąca przez wyznaczonego pracownika Wnioskodawcy.

Pracownicy zostali odpowiednio przeszkoleni z zasad korzystania z bonów żywnościowych.

Dodatkowo w ramach procedur wewnętrznych Wnioskodawcy, opracowana została: Procedura działań ambiwalentnych dotyczących wydatku energetycznego oraz działania wysokich i niskich temperatur, na które mogą być narażeni pracownicy. W ramach opisanej Procedury:

a)wprowadzono wydawanie bonów żywnościowych dla uprawnionych pracowników;

b)ustalono wartość dzienną posiłku, finansowanego w formie bonu żywnościowego;

c)wskazano osoby odpowiedzialne za praktyczną realizację Zarządzenia;

d)jednoznacznie określono cel zakupowy dla bonów żywnościowych;

e)ustalono osoby odpowiedzialne za kontrolę przestrzegania procedury związanej z ich wydawaniem;

f)standardy przyznawania odzieży roboczej i ochronnej;

g)poinformowano pracowników o wprowadzeniu Procedury.

W ocenie Wnioskodawcy, takie postępowanie jest w pełni dopuszczalne i nie narusza dodatkowo § 8 rozporządzenia, który stanowi, że pracownikom nie przysługuje ekwiwalent pieniężny za posiłki i napoje.

Wnioskodawca bowiem nie wypłaca pracownikom ekwiwalentu pieniężnego, a jedynie wydaje znaki legitymacyjne na okaziciela uprawniające wyłącznie do nabycia przez pracowników artykułów spożywczych, z których pracownik będzie przyrządzał sobie samodzielnie posiłki profilaktyczne (regeneracyjne).

Wyłącznym celem wydawania bonów i nabywania za ich pomocą produktów spożywczych jest realizacja postanowień rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. nr 60, poz. 279 z późn. zm.), zarówno co do funkcji i celowości tego rozporządzenia.

Pytanie

Czy przekazywane pracownikom, celem wywiązania się przez Wnioskodawcę z obowiązku zapewnienia posiłków profilaktycznych oraz napojów, bony żywieniowe uprawniające do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych określone art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PIT lub UPIT), a tym samym wartość finansowanych przez Wnioskodawcę ze środków obrotowych bonów żywieniowych, jest wolna od podatku dochodowego, a Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, w odniesieniu do tych świadczeń w postaci wydawania pracownikom zatrudnionym na stanowiskach:

a)inżynierowie;

b)inkasenci;

c)robotnicy budowlani/pomocniczy robotnicy budowlani;

d)laboranci/pomocnicy laboranta;

e)mechanik silników samochodowych;

f)konserwatorzy sieci wodno-kanalizacyjnej;

g)instalatorzy sieci wodno-kanalizacyjnej;

h)maszyniści stacji pomp/pomocniczych robotników budowalnych;

i)magazynier/robotnik budowlany;

j)operatorzy/pomocnicy robotników budowlanych;

k)kierowcy samochodów ciężarowych pow. 3,5 t/pomocnicy robotników budowlanych;

l)elektromonterzy;

bonów żywnościowych, uprawniających do nabywania na ich podstawie produktów spożywczych służących do przygotowania posiłku profilaktycznego na zasadach określonych w opisie zdarzenia faktycznego?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, na przedsiębiorstwie nie będą ciążyć obowiązki płatnika, bowiem wartość bonów żywnościowych uprawniających do otrzymania na ich podstawie produktów lub posiłków, przekazywanych pracownikom na warunkach określonych w opisie zdarzenia istniejącego, celem wywiązania się z obowiązków pracodawcy wynikających z przepisów Kodeksu Pracy i Rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie posiłków profilaktycznych, będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 11b Ustawy PIT.

Dla przesądzenia o wynikających z Ustawy o PIT obowiązkach Wnioskodawcy, jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w odniesieniu do świadczeń otrzymywanych przez pracowników na podstawie przepisów bhp, rozstrzygające jest ustalenie, czy świadczenia te stanowią przychód podlegający opodatkowaniu. Dlatego też w pierwszej kolejności Wnioskodawca przedstawia argumentację na poparcie stanowiska, że bony żywnościowe w celu przygotowania posiłków pracownikom na zasadach opisanych powyżej, są objęte zwolnieniem od podatku, stosownie do normy art. 21 ust. 1 pkt 11b Ustawy PIT.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Ustawy PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21,52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści powyższego przepisu wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych, zawartym w cytowanej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku. Stosownie do treści art. 11 ust. 1 UPIT przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenie, przy czym musi być ono przez podatnika otrzymane lub postawione do jego dyspozycji.

W myśl art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Biorąc powyższe pod uwagę, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą.

Do tej kategorii świadczeń należą zatem co do zasady również udostępniane pracownikom nieodpłatnie posiłki, artykuły żywieniowe lub dowody uprawniające do dokonania zakupu takich świadczeń (bony żywieniowe, talony, karty, kupony).

Jednakże zdaniem Wnioskodawcy, opisane świadczenia nie będą podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym, albowiem objęte są zwolnieniem od tego podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11b UPIT.

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 11 UPIT, zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych podlegają świadczenia rzeczowe i ekwiwalenty za te świadczenia, przysługujące na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, jeżeli zasady ich przyznawania wynikają z odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw.

Natomiast stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 11b UPIT, wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych.

Jak wynika z postanowień art. 232 KP, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych, nieodpłatnie, odpowiednie posiłki i napoje, jeżeli jest to niezbędne ze względów profilaktycznych. Przy czym, przepis ten zawiera delegację do wydania przez Radę Ministrów aktu wykonawczego, który określi rodzaje tych posiłków i napojów oraz wymagania, jakie powinny spełniać, a także przypadki i warunki ich wydawania. Kwestie te zostały uregulowane w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. ze zmianami, w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów.

Zgodnie z § 1 powołanego rozporządzenia, pracodawca zapewnia pracownikom zatrudnionym w warunkach szczególnie uciążliwych nieodpłatnie:

1)posiłki wydawane ze względów profilaktycznych, zwane dalej „posiłkami”, w formie jednego dania gorącego, z zastrzeżeniem § 2 ust. 2,

2)napoje, których rodzaj i temperatura powinny być dostosowane do warunków wykonywania pracy.

Stosownie do § 2 ust. 2 rozporządzenia, jeżeli pracodawca nie ma możliwości wydawania posiłków w formie jednego dania gorącego ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych, może zapewnić pracownikowi spożycie posiłku w czasie pracy w inny sposób:

1)w formie przekazania produktów do przyrządzania posiłków przez pracownika we własnym zakresie,

2)w formie przekazania bonów, talonów, kuponów oraz innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie takich produktów lub posiłku, jeżeli ze względu na rodzaj wykonywanej przez pracownika pracy lub ze względów organizacyjnych nie ma możliwości wydawania pracownikowi posiłku w tej formie.

Natomiast na podstawie § 3 ust. 1 rozporządzenia, pracodawca zapewnia posiłki pracownikom wykonującym prace:

1)związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 2 000 kcal (8 375 kj) u mężczyzn i powyżej 1 100 kcal (4 605 kj) u kobiet,

2)związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1 500 kcal (6 280 kj) u mężczyzn i powyżej 1 000 kcal (4 187 kj) u kobiet wykonywane w pomieszczeniach zamkniętych, w których ze względów technologicznych utrzymuje się stale temperatura poniżaj 10°C lub wskaźnik obciążenia termicznego (WBGT) wynosi powyżej 25°C,

3)związane z wysiłkiem fizycznym, powodującym w ciągu zmiany roboczej efektywny wydatek energetyczny organizmu powyżej 1 500 kcal (6 280 kj) u mężczyzn i powyżej 1 000 kcal (4 187 kj) u kobiet, wykonywane na otwartej przestrzeni w okresie zimowym; za okres zimowy uważa się okres od dnia 1 listopada do dnia 31 marca.

4)pod ziemią

Dalej należy stwierdzić, że Wnioskodawca posiada Zarządzenie w sprawie posiłków profilaktycznych dotyczące przyznawania bonów żywieniowych i ich wartości za każdy dzień pracy oraz wdrożoną Procedurę działań ambiwalentnych dotyczących wydatku energetycznego oraz działania wysokich i niskich temperatur, na które mogą być narażeni pracownicy. Dodatkowo Wnioskodawca posiada umowę z podmiotem zewnętrznym na dostawę bonów towarowych, z której postanowień wynika, że za bony można nabyć wyłącznie artykuły spożywcze. Wyłącznym celem nabywania produktów spożywczych jest więc realizacja postanowień rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów, zarówno co do funkcji i celowości tego rozporządzenia.

W przepisie art. 21 ust. 1 pkt 11b UPIT ustawodawca przewidział wprost zwolnienie od podatku świadczeń takich jak: wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych łub napojów bezalkoholowych. Oznacza to, że ustawa podatkowa dopuszcza wprost możliwość realizacji obowiązków wynikających z przepisów bhp w takiej właśnie formie. Przy czym treść normy art. 21 ust. 1 pkt 11b UPIT określa warunek skorzystania ze zwolnienia otrzymanych bonów, jakim jest brak możliwości wydania pracownikom posiłków, ale też artykułów spożywczych do samodzielnego przygotowania posiłku - tak również w Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 7 lutego 2023 r. - II FSK 1686/20.

Zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 11b UPIT ma zastosowanie do tych świadczeń, które pracodawca obowiązany jest zapewnić pracownikom na podstawie przepisów bhp.

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie pracownikom bonów żywieniowych na zasadach określonych w opisie zdarzenia istniejącego, stanowi realizację obowiązku pracodawcy nałożonego przez przepisy bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie zapewnienia posiłków profilaktycznych, zarówno w odniesieniu do stanowisk pracy, na jakich posiłki te przysługują, jak i co do formy, a także przedmiotu świadczenia.

Stanowiska pracy, na których zatrudnieni pracownicy powinni otrzymywać posiłki i napoje, zostały u Wnioskodawcy ocenione pod kątem spełnienia określonych w rozporządzeniu norm wydatku energetycznego. Według badań przeprowadzonych przez specjalistyczną firmę zewnętrzną, następuje przekroczenie norm określonych w § 3 ust. 1 rozporządzenia.

Wnioskodawca natomiast ze względu na specyfikę pracy pracowników wykonujących swoje obowiązki w terenie (m.in. roboty liniowe rozciągnięte na obszarze kilku kilometrów przy jednoczesnej realizacji kilku/kilkunastu budów w różnych miejscach/miejscowościach) oraz opisane warunki organizacyjne nie ma możliwości zapewnienia gorącego posiłku profilaktycznego, co uzasadnia realizację przez pracodawcę obowiązku z zakresu bhp w sposób wskazany w § 2 ust. 2 rozporządzenia, to jest w postaci bonów żywieniowych, które są dostarczane Wnioskodawcy w formie papierowych bonów towarowych przez podmiot zewnętrzny. Bony żywieniowe są realizowane przez pracownika w wybranych sklepach spożywczych - (...) i nie uprawniają pracownika do uzyskania na ich podstawie artykułów przemysłowych chemicznych oraz alkoholu i wyrobów tytoniowych, ani innych artykułów niemających bezpośredniego związku z ciążącym na nim obowiązkiem, wprost wynikającym z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.) jest zasada powszechności opodatkowania, która wyrażona została w art. 9 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z jego treścią:

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy:

Za przychody należy zatem uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną, jak i niepieniężną, w tym nieodpłatne świadczenie, przy czym musi być ono przez podatnika otrzymane lub postawione do jego dyspozycji.

Stosownie do art. 12 omawianej ustawy:

Biorąc powyższe pod uwagę, do przychodów ze stosunku pracy zalicza się każde świadczenie, które pracownik otrzymał w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą.

Stosownie do art. 32 ust. 1 tej ustawy:

Z art. 21 ust. 1 pkt 11b omawianej ustawy wynika, że:

Zgodnie z art. 232 ustawy z 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (t. j. Dz. U z 2023 r. poz. 1465 ze zm.):

Rozporządzeniem, o którym mowa w powyższym przepisie jest rozporządzenie Rady Ministrów z 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 1996 r. Nr 60, poz. 279 ze zm.).

Na mocy § 1 ww. rozporządzenia:

W myśl § 2 ust. 2 ww. rozporządzenia – w brzmieniu obowiązującym od dnia 9 lipca 2019 r. w związku ze zmianą tego przepisu dokonaną przez § 1 rozporządzenia z dnia 12 czerwca 2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz. U. z 2019 r. poz. 1160):

Z kolei § 3 ust. 1 omawianego rozporządzenia stanowi, że:

Stosownie do § 5 ww. rozporządzenia:

Z § 8 omawianego rozporządzenia wynika, że:

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia oraz przywołane powyżej przepisy prawa w pierwszej kolejności zauważyć należy, że ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprost wskazuje, że wartość otrzymanych przez pracownika od pracodawcy bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do uzyskania na ich podstawie posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy, nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych – objęta jest zwolnieniem przedmiotowym.

Biorąc powyższe po uwagę, na gruncie opisanego zdarzenia, wartość przekazywanych przez Państwa przedmiotowych bonów żywieniowych stanowi dla uprawnionych pracowników przychód ze stosunku pracy, ale wolny od podatku dochodowego – stosownie do cyt. art. 21 ust. 1 pkt 11b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, z rzeczonego tytułu na Państwu, jako płatniku, nie ciąży obowiązek do obliczania, pobierania i wpłacania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).