Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 10 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB2-1.4010.171.2023.3.KK
Czy wydatki poniesione przez Spółkę w związku z organizacją uroczystości jubileuszowej na (...)-lecie funkcjonowania Spółki, w której uczestnikami będą Pracownicy, a także przedstawiciele hurtowni, mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodu: - w części uroczystej konferencji (część I), - w części bankietu oraz noclegu (część II), Czy Spółka w związku z udziałem pracowników i kontrahentów Spółki w uroczystości zorganizowanej przez Spółkę będzie występować w roli płatnika podatku dochodowego od osób prawnych.
Interpretacja indywidualna – stanowisko w części prawidłowe i w części nieprawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego dotyczącego podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:
·czy wydatki poniesione przez Spółkę w związku z organizacją uroczystości jubileuszowej, tj. uroczystej konferencji (część I) oraz bankietu i noclegu (część II), mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w części:
-dotyczącej pracowników – jest prawidłowe,
-dotyczącej przedstawicieli hurtowni – jest nieprawidłowe,
·czy Spółka w związku z udziałem pracowników i kontrahentów Spółki w uroczystości zorganizowanej przez Spółkę będzie występować w roli płatnika podatku dochodowego od osób prawnych – jestprawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
24 kwietnia 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia:
· czy wydatki poniesione przez Spółkę w związku z organizacją uroczystości jubileuszowej na (...)-lecie funkcjonowania Spółki, w której uczestnikami będą Pracownicy, a także przedstawiciele hurtowni, mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodu:
-w części uroczystej konferencji (część I),
-w części bankietu oraz noclegu (część II),
·czy Spółka w związku z udziałem pracowników i kontrahentów Spółki w uroczystości zorganizowanej przez Spółkę będzie występować w roli płatnika podatku dochodowego od osób prawnych.
Uzupełnili go Państwo, w odpowiedzi na wezwanie, pismem z 10 lipca 2023 r. (data wpływu 14 lipca 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
(…) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: „Spółka” lub „Wnioskodawca”) jest międzynarodową firmą farmaceutyczną (...). Spółka jest polskim rezydentem podatkowym. Głównym przedmiotem działalności Spółki jest sprzedaż hurtowa najwyższej jakości produktów farmaceutycznych (...). Siedzibą spółki jest (…). Spółka korzysta z pracy osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę (dalej jako: „Pracownicy”). Dodatkowo, niezbędnym elementem działalności Spółki jest współpraca z hurtowniami (...), które są klientami spółki i odbiorcami jej produktów. Pomiędzy Spółką a hurtowniami zawierane są liczne transakcje.
Zarówno Pracownicy jak i przedstawiciele hurtowni są stałym elementem działalności Spółki, uczestniczą w projektach realizowanych przez Spółkę.
Z uwagi na istnienie Spółki na rynku od (...) lat, Spółka planuje zorganizować uroczystość firmową. Impreza odbędzie się (...) roku.
Celem konferencji jubileuszowej jest zwiększenie świadomości kontrahentów i pracowników odnośnie działalności historii Spółki, integracja oraz wzmocnienie więzi między Spółką, Pracownikami oraz kontrahentami. Uroczystość zostanie podzielona na dwa etapy:
1)oficjalna uroczystość, podczas której zostanie przedstawiona historia Spółki, informacja dla gości na temat obecnej struktury spółki, wizji jej rozwoju, nowych propozycji produktowych, a także przedstawienie pracowników tworzących Spółkę i najważniejszych wydarzeń w trakcie funkcjonowania Spółki (część I),
2)bankiet – połączony z kolacją. W związku z planowanym późnym zakończeniem uroczystości, Spółka planuje zagwarantować nocleg dla gości przyjezdnych (w tym także opłacenie pobytu) (część II).
Wśród gości zaproszeni będą m.in.: właściciele hurtowni, osoby zarządzające hurtowniami, profesorowie uczelni będący autorytetem w dziedzinie (...), pracownicy Spółki oraz pracownicy spółki matki. Dodatkowo, niektórzy goście będą na uroczystości wraz z osobami towarzyszącymi.
Spółka zawarła umowę z hotelem na wynajem Sali konferencyjnej, Sali bankietowej, świadczenie usług gastronomicznych oraz noclegów. Dodatkowo Spółka zatrudni firmę eventową do poprowadzenia całości uroczystości oraz operatora, który uwieczni wydarzenie na zdjęciach i filmie.
Spółka poniesie koszt zorganizowania uroczystości w celu integracji zespołu, zapoznania się Pracowników i osób współpracujących i kontrahentów, zacieśnienia więzi pomiędzy gośćmi Spółki (stanowiącymi ważny element działania Spółki). Ponadto, w trakcie uroczystości przekazane będą ważne informacje na temat rozwoju spółki, tj. przedstawienie wizji i strategii Spółki na najbliższe lata oraz umożliwienie wymiany poglądów pomiędzy gośćmi.
Dodatkowo w uzupełnieniu wniosku wskazali Państwo, że:
1.Spółka poniesie koszty wynajmu sali konferencyjnej, cateringu, noclegu dla gości przyjezdnych, opłacenie usług firmy eventowej, operatora i fotografa oraz kamerzysty.
2.Całość wydatków związanych z organizacją uroczystości zostanie pokryta ze środków obrotowych Spółki.
3.Poniesione wydatki w części dotyczącej przedstawicieli kontrahentów mają związek z powstaniem lub zachowaniem źródła przychodów. Podczas uroczystości, poruszone zostaną kluczowe kwestie związane z rozwojem Spółki i omówione zostaną najbliższe projekty, które mogą wpłynąć na powstanie nowych przychodów w Spółce. Uroczystość ma mieć również charakter „wymiany poglądów” pomiędzy pracownikami/przedstawicielami Spółki a kontrahentami. Dodatkowo, wydatki te mogą wpłynąć na zachowanie źródła przychodów poprzez zacieśnienie więzi pomiędzy Spółką a kontrahentami, co w przyszłości może wpłynąć na długotrwałą współpracę.
4.Współpraca pomiędzy Spółką a podmiotami, których przedstawiciele będą uczestniczyć w uroczystości ma charakter realny praktyczny. Spółka prowadzi swoją działalność przede wszystkim dzięki współpracy z hurtowniami i przedstawicielami lekarzy (...). Na uroczystość zaproszeni będą zatem:
- - osoby zarządzające hurtowniami,
- - lekarze (...), którzy korzystają w swojej pracy z produktów Spółki,
- - profesorowie w dziedzinie (...).
Pytania
1. Czy wydatki poniesione przez Spółkę w związku z organizacją uroczystości jubileuszowej na (...)-lecie funkcjonowania Spółki, w której uczestnikami będą Pracownicy, a także przedstawiciele hurtowni, mogą zostać przez Wnioskodawcę zaliczone do kosztów uzyskania przychodu:
-w części uroczystej konferencji (część I),
-w części bankietu oraz noclegu (część II)?
2. Czy Spółka w związku z udziałem pracowników i kontrahentów Spółki w uroczystości zorganizowanej przez Spółkę będzie występować w roli płatnika podatku dochodowego?
(pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 10 lipca 2023 r.)
Państwa stanowisko w sprawie
Ad. 1.
Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje jej prawo do zaliczenia w koszty uzyskania przychodów wydatków na organizację uroczystości jubileuszowej dla (...)-lecie funkcjonowania Spółki zarówno w zakresie Pracowników, jak i w zakresie kluczowych kontrahentów, ponieważ cel poniesienia tego wydatku jest zgodny z celem określonym w art. 15 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „Ustawa o CIT”) i nie jest to koszt reprezentacji, o jakim mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy.
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT. Treść przywołanej regulacji implikuje wniosek, iż dla możliwości zaliczenia danego wydatku do kosztów podatkowych na gruncie Ustawy o CIT konieczne jest spełnienie następujących warunków:
a)istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem, a osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła,
b)właściwe udokumentowanie wydatku,
c)wydatek nie został wymieniony w art. 16 ust. 1 Ustawy o CIT jako wydatek niestanowiący kosztów uzyskania przychodów,
d)wydatek został poniesiony przez podatnika i ma charakter definitywny.
W praktyce, jeżeli chodzi o możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych Spółki wydatków na uroczystość integracyjną, istotne są dwie kwestie:
a)uznanie, że uroczystość związana jest z osiągnięciem przychodu, zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła,
b)wykluczenie wydatków na organizację uroczystości z kosztów reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.
Definicja reprezentacji nie została określona w ustawach podatkowych. Z tego też względu, szczególną uwagę w tym zakresie należy zwrócić na orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: „NSA”), a w szczególności szeroko cytowany w orzecznictwie wyrok NSA z 17 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 702/11. W przedmiotowym wyroku, NSA wyjaśnił, jak należy rozumieć pojęcie reprezentacji wskazując, że „W tej grupie orzeczeń przyjęto, że wobec braku zdefiniowania pojęcia „reprezentacji” w prawie podatkowym, prowadzącego do konieczności odwołania się do słownikowego oraz potocznego znaczenia tego pojęcia, nakazywano spory wynikające na tym tle rozstrzygać ad casum.”
Ad lit. a) Przy określaniu czy dany wydatek może być uznany za koszt podatkowy istotna jest jego celowość tzn. konieczne jest aby jego poniesienie było ukierunkowane na osiągnięcie przychodu, zachowanie albo zabezpieczenie jego źródła. Drugorzędne znaczenie ma przy tym fakt czy wydatek ostatecznie doprowadzi do powstania przychodu - ustawodawca formułując powyższą regulację położył nacisk na możliwość przypisania działaniom podatnika przymiotu celowości i zasadności, poprzez przyjęcie, iż przychód na którego osiągnięcie (zachowanie, zabezpieczenie) ukierunkowane są te działania ma jedynie potencjalny charakter. Zdaniem Spółki, wydatek na uroczystość jubileuszową stanowi wydatek celowy, racjonalny i związany z osiągnięciem, zachowaniem i zabezpieczeniem źródła przychodów zarówno w części wydatku poniesionego na Pracowników, jak i innych gości (Współpracowników i kontrahentów). Podczas uroczystości, poruszone zostaną kwestie rozwoju Spółki, w tym przyszłym działań i kierunku produkcji, a goście (Pracownicy, kontrahenci) uczestniczą w procesie uzyskiwania przychodów przez Spółkę. Pogląd o związku uroczystości integracyjnych z osiągnięciem, zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów potwierdzają również interpretacje organów podatkowych, m.in. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24 maja 2018 r., Znak: 0114-KDIP2-1.4010.104. 2018.2.MS1.
Ad lit. b) Kolejnym elementem niezbędnym dla uznania, iż wydatek na organizację wyjazdu integracyjnego stanowi koszt podatkowy jest brak możliwości zakwalifikowania tego wydatku do tzw. kosztów reprezentacji. Zgodnie bowiem z treścią art. 16 ust. 1 pkt 28 Ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych. W ocenie Wnioskodawcy, analizując cel organizacji uroczystości i program przedsięwzięcia - w przedstawionym stanie faktycznym nie dojdzie do poniesienia kosztów na reprezentację. Główną ideą uroczystości jest przedstawienie dalszej wizji działania Spółki, a także wskazanie na kierunki rozwoju produkcji (stworzenia nowych produktów dla branży (...)). Co więcej, takie podejście zostało potwierdzone w orzecznictwie sądów administracyjnych. Na przykład, Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 29 czerwca 2020 r., sygn. III SA/Wa 2042/19 wskazał, że należy odróżnić wydatki reprezentacyjne od wydatków, które mają charakter reklamy, szkolenia bądź wymiany wiedzy (jak ma to miejsce w przedstawionym zdarzeniu przyszłym) – które podlegają zaliczeniu do kosztów podatkowych. Błędne jest zatem stanowisko organu podatkowego, że wszystkie wydatki związane z organizacją uroczystości i meetingu w stosunku do pozostałych zaproszonych gości (osób niebędących pracownikami) nie są kosztem uzyskania przychodów spółki.
W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, Spółka ma możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu całości wydatków związanych z organizacją przedsięwzięcia, w tym wydatków poniesionych na część I oraz część II uroczystości, w stosunku do wszystkich gości (Pracowników oraz kluczowych kontrahentów).
Ad. 2.
Państwa zdaniem, Spółka w związku z udziałem Pracowników i kontrahentów Spółki w uroczystości zorganizowanej przez Spółkę nie będzie występować w roli płatnika podatku dochodowego.
Powyższe wynika z tego, że udział Pracowników w uroczystości Spółki nie spowoduje powstania przychodu podatkowego na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: ustawa o PIT). W tym wypadku nie powstaje realne przysporzenie po stronie Pracowników. Powyższe zostało potwierdzone w Wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 stycznia 2015 r., sygn. akt II FSK 2770/14, wedle którego W przypadku imprez zbiorowych, jak choćby spotkań integracyjnych, nie jest możliwe ustalenia podstawy opodatkowania indywidualnych osób z tytułu udziału w nich, skoro nie da się ustalić czy i w jakim zakresie skorzystali oni z poszczególnych oferowanych przez organizatora świadczeń.
W zakresie kontrahentów należy wskazać, że w aspekcie „nieodpłatnych świadczeń” wypowiedział się Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13). TK wskazał, że nieodpłatne świadczenie zachodzi wtedy, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, w jego interesie i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, a korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi. Wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczy wprawdzie świadczeń uzyskiwanych przez pracowników, jednak zawiera wskazówki interpretacyjne, jak w ogóle należy rozumieć nieodpłatne świadczenia i przywołane ustalenia pozostają aktualne również do kontrahentów. Wskazać też należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem, gdy świadczenie to powoduje wystąpienie przysporzenia po stronie uzyskującego takie świadczenie w jego interesie, a nie w interesie przekazującego. Dlatego też, zdaniem Wnioskodawcy, uczestnictwo w uroczystości Spółki nie stanowi dla kontrahentów (prowadzących działalność gospodarczą lub dla osób prawnych) przychodu w rozumieniu ustaw o podatkach dochodowych.
Jeżeli zatem udział Pracowników i kontrahentów nie wiążę się z powstaniem obowiązku podatkowego, to jednocześnie należy wskazać, że Spółka (Wnioskodawca) nie wystąpi w roli płatnika podatku dochodowego.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w części dotyczącej ustalenia:
- czy wydatki poniesione przez Spółkę w związku z organizacją uroczystości jubileuszowej, tj. uroczystej konferencji (część I) oraz bankietu i noclegu (część II), mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w części:
-dotyczącej pracowników – jest prawidłowe,
-dotyczącej przedstawicieli hurtowni – jest nieprawidłowe,
- czy Spółka w związku z udziałem pracowników i kontrahentów Spółki w uroczystości zorganizowanej przez Spółkę będzie występować w roli płatnika podatku dochodowego od osób prawnych – jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Na wstępie zaznacza się, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena Państwa stanowiska jedynie w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych. W pozostałym zakresie wniosku, wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie. Wyjaśnić także trzeba, że Państwa stanowisko oceniono wyłącznie w zakresie wyznaczonym zadanymi przez Państwa pytaniami
Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają przepisy art. 15 oraz 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”).
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT:
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.
Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej ocenie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu ze źródła przychodu lub realną szansą powstania przychodu podatkowego, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła jego uzyskiwania.
Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.
W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
·wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
·jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
·pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
·poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
·został właściwie udokumentowany,
·nie może znajdować się w grupie wydatków, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów. Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:
a.„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,
b.„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast
c.„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.
Koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało.
Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.
Każdy koszt niezależnie od jego rodzaju, musi być oceniany przez pryzmat nadrzędnej zasady określonej w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT – związku z przychodami podatnika.
Na mocy powołanej regulacji, podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, że nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu. Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy. W przepisie tym ustawodawca określił katalog wydatków, które nawet pomimo poniesienia ich przez podatnika w celu osiągnięcia przychodów, w rozumieniu przepisów podatkowych, nie mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów.
Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Jednocześnie należy zauważyć, że w złożonej rzeczywistości życia gospodarczego istnieje obiektywna i zasadnicza trudność w precyzyjnym wyznaczeniu linii rozgraniczającej poszczególne przejawy aktywności gospodarczej, wykazywanej przez przedsiębiorców. Chodzi tu o ich podstawową działalność (produkcję, handel, usługi) i towarzyszące tej działalności przedsięwzięcia o charakterze marketingowym, promocyjnym, reklamowym, reprezentacyjnym – dotyczące sprzedaży towarów i usług oraz relacji z aktualnymi i potencjalnymi kontrahentami.
Kosztami podatkowymi mogą być co do zasady tzw. „koszty pracownicze”, jednak tylko te, które wykazują związek z uzyskanym przychodem lub zachowaniem (zabezpieczeniem) źródła przychodów. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich szkoleń czy spotkań integracyjnych. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy, a tym samym wpłynie pozytywnie na przychody, czy też zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów.
Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji.
Zgodnie bowiem z art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT:
nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.
Celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy rozpatrywać zasadność ich poniesienia przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie wizerunku podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny.
Należy zauważyć, że ustawa o CIT nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, iż wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Kwalifikacja każdego przypadku powinna być odrębna, uzależniona od jego okoliczności.
Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że „reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W tym kontekście reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. Wobec tego wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też „ponadprzeciętności” nie ma żadnego znaczenia.
Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów 25 listopada 2013 r., Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.
Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).
Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Należy wskazać, że wymienienie w przepisach podatkowych, jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.
Od reprezentacji należy odróżnić działania mające charakter reklamy, czy też promocji. W prawie podatkowym brak jest legalnej definicji reklamy. Według słownikowego znaczenia „reklama” to działanie mające na celu zachęcenie potencjalnych klientów do zakupu konkretnych towarów lub do skorzystania z określonych usług [Słownik języka polskiego PWN (wersja internetowa)].
Biorąc pod uwagę powyższą definicję można przyjąć, że celem reklamy w działalności gospodarczej jest przyciągnięcie odbiorców do oferty przedsiębiorcy. W szczególności, celem reklamy jest oddziaływanie bezpośrednio na motywy, postawy i sposób postępowania konsumentów podejmujących decyzje o zakupie konkretnych dóbr. Tak zdefiniowany cel może być realizowany za pomocą różnych środków (metod) oddziaływania na odbiorców. Zgodnie z przyjętą linią orzecznictwa sądów administracyjnych za reklamę na gruncie prawa podatkowego należy uznać ogół działań podatnika zmierzających do rozpowszechniania pochlebnych informacji o firmie, zaletach jej towarów bądź usług.
Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego oraz jego uzupełnienia wynika m.in., że Spółka jest międzynarodową firmą farmaceutyczną (...). Spółka korzysta z pracy osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Dodatkowo, niezbędnym elementem działalności Spółki jest współpraca z hurtowniami (...), które są klientami spółki i odbiorcami jej produktów. Pomiędzy Spółką a hurtowniami zawierane są liczne transakcje. Zarówno Pracownicy jak i przedstawiciele hurtowni są stałym elementem działalności Spółki, uczestniczą w projektach realizowanych przez Spółkę.
Spółka planuje zorganizować uroczystość firmową. Celem konferencji jubileuszowej jest zwiększenie świadomości kontrahentów i pracowników odnośnie działalności historii Spółki, integracja oraz wzmocnienie więzi między Spółką, Pracownikami oraz kontrahentami. Uroczystość zostanie podzielona na dwa etapy:
1)oficjalna uroczystość, podczas której zostanie przedstawiona historia Spółki, informacja dla gości na temat obecnej struktury spółki, wizji jej rozwoju, nowych propozycji produktowych, a także przedstawienie pracowników tworzących Spółkę i najważniejszych wydarzeń w trakcie funkcjonowania Spółki (część I),
2)bankiet – połączony z kolacją. W związku z planowanym późnym zakończeniem uroczystości, Spółka planuje zagwarantować nocleg dla gości przyjezdnych (w tym także opłacenie pobytu) (część II).
Wśród gości zaproszeni będą m.in.: właściciele hurtowni, osoby zarządzające hurtowniami, profesorowie uczelni będący autorytetem w dziedzinie (...), pracownicy Spółki oraz pracownicy spółki matki. Dodatkowo, niektórzy goście będą na uroczystości wraz z osobami towarzyszącymi.
Spółka zawarła umowę z hotelem na wynajem Sali konferencyjnej, Sali bankietowej, świadczenie usług gastronomicznych oraz noclegów. Dodatkowo Spółka zatrudni firmę eventową do poprowadzenia całości uroczystości oraz operatora, który uwieczni wydarzenie na zdjęciach i filmie.
Spółka poniesie koszt zorganizowania uroczystości w celu integracji zespołu, zapoznania się Pracowników i osób współpracujących i kontrahentów, zacieśnienia więzi pomiędzy gośćmi Spółki (stanowiącymi ważny element działania Spółki). Ponadto, w trakcie uroczystości przekazane będą ważne informacje na temat rozwoju spółki, tj. przedstawienie wizji i strategii Spółki na najbliższe lata oraz umożliwienie wymiany poglądów pomiędzy gośćmi.
Państwa wątpliwości w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 dotyczą ustalenia, czy wydatki poniesione przez Spółkę w związku z organizacją uroczystości jubileuszowej na (...)-lecie funkcjonowania Spółki, w której uczestnikami będą Pracownicy, a także przedstawiciele hurtowni, mogą zostać przez Państwa zaliczone do kosztów uzyskania przychodu:
-w części uroczystej konferencji (część I),
-w części bankietu oraz noclegu (część II).
Odnosząc się do wydatków ponoszonych w związku z uczestnictwem pracowników Spółki, w opisanej w zdarzeniu przyszłym uroczystości jubileuszowej, należy zauważyć, że jakkolwiek „reprezentacja” stanowi działanie skierowane do innych podmiotów, to nie oznacza to, że każdy wydatek na pracownika musi zawsze stanowić koszt uzyskania przychodów.
Wykluczenie tego rodzaju wydatków z zakresu normy art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, oznacza tylko tyle, że wydatek taki podlegać będzie ocenie na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Jeśli charakter spotkania uwzględnia budowanie pozytywnych relacji między samymi pracownikami lub między pracodawcą a pracownikami w sposób mogący faktycznie przyczynić się do zwiększenia przychodów podatnika, bądź zachowania lub zabezpieczenia źródła jego przychodów to wydatek taki można uznać za koszt uzyskania przychodów.
Mając na uwadze powyższe oraz przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatki które będą poniesione na organizację części uroczystej konferencji (część I) oraz bankietu oraz noclegu (część II) uroczystości jubileuszowej na (...)-lecie funkcjonowania Spółki w części przypadającej na pracowników, będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem należytego ich udokumentowania.
Pracodawca organizuje więc pracę pracownikom, motywuje ich do tego w różny sposób, bądź to poprzez system zachęt finansowych, bądź też organizując im różnego rodzaju imprezy, wiążąc ich w ten sposób z firmą, by ci czując się docenieni lepiej i efektywniej dla niej pracowali, dbając o swoje stanowiska pracy, widząc potrzebę rozwoju firmy. (…) (wyrok NSA z 10 października 2022 r., sygn. akt II FSK 572/22).
Odnosząc się natomiast do wydatków jakie zostaną poniesione na organizację części uroczystej konferencji (część I) oraz części bankietu oraz noclegu (część II) uroczystości jubileuszowej na (...)-lecie funkcjonowania w części dotyczącej kontrahentów Spółki (przedstawicieli hurtowni), stwierdzić należy, że nie będą mogły one stanowić kosztów uzyskania przychodów Spółki, o których mowa art. 15 ust. 1 ustawy o CIT ponieważ zostały wyłączone z kosztów podatkowych na mocy art. 16 ust. 1 pkt 28 ww. ustawy, jako koszty reprezentacji.
Dokonując bowiem oceny charakteru wydatków poniesionych na organizację uroczystości jubileuszowej zarówno w części I jak i części II w odniesieniu do osób będących kontrahentami Spółki, należy rozstrzygnąć, czy poszczególne elementy wydatków nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Aby dokonać kwalifikacji prawnej tych wydatków, należy rozważyć, czy istnieje związek przyczynowy pomiędzy ich poniesieniem a przychodami Spółki oraz czy nie mieszczą się one w zakresie zastosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT. Konieczne jest zatem zbadanie, czy zorganizowanie tej uroczystości jubileuszowej zarówno w części I jak i w części II ma kształtować popyt na produkty Spółki, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do ich nabywania, czy też służyć przede wszystkim budowaniu relacji z partnerami handlowymi i wywołaniu u nich jak najlepszego wrażenia. Analiza przedstawionego we wniosku i jego uzupełnieniu opisu sprawy prowadzi do wniosku, że udział kontrahentów w imprezie jubileuszowej Spółki służy budowaniu więzi pomiędzy tymi podmiotami.
Jak wskazali Państwo w opisie zdarzenia przyszłego celem konferencji jubileuszowej jest zwiększenie świadomości kontrahentów i pracowników odnośnie działalności historii Spółki, integracja oraz wzmocnienie więzi między Spółką, Pracownikami oraz kontrahentami. W trakcie uroczystości przekazane będą ważne informacje na temat rozwoju spółki, tj. nastąpi przedstawienie wizji i strategii Spółki na najbliższe lata oraz umożliwienie wymiany poglądów pomiędzy gośćmi.
Z przedstawionych we wniosku okoliczności nie wynika ponadto, aby zorganizowana przez Spółkę uroczystość miała charakter imprezy reklamowej. Z opisu sprawy nie wynika, aby podczas uroczystości zachęcano do korzystania z produktów bądź usług Spółki. Jak już wcześniej wskazano za reklamę na gruncie prawa podatkowego uznaje się ogół działań podatnika zmierzających do rozpowszechniania pochlebnych informacji o firmie, zaletach jej towarów bądź usług. Z wniosku nie wynika aby w ramach organizowanej uroczystości Spółka podjęła działania zmierzające do rozpowszechniana oferowanych przez siebie produktów czy informacji o ich zaletach, co w efekcie mogłoby wpłynąć na zwiększenie zainteresowania nimi.
Tym samym należy uznać, że zorganizowanie uroczystości jubileuszowej zarówno w części uroczystej konferencji (cześć I) jak i w części bankietu oraz noclegu (część II) nie będzie kształtowało popytu na Państwa produkty, poprzez zachęcenie potencjalnych klientów do ich nabywania, lecz będzie służyło przede wszystkim budowaniu relacji z partnerami handlowymi poprzez wykreowanie pozytywnego wizerunku Spółki.
Charakter wydatków, które planujecie Państwo ponieść w części dotyczącej kontrahentów, jest bowiem związany z kreowaniem określonego wizerunku firmy na zewnątrz. Ich głównym celem jest tworzenie lub poprawa wizerunku przedsiębiorcy wobec osób trzecich. Nie można uznać, że uczestnictwo kontrahentów wpłynie na zwiększenie Państwa przychodów, bądź zabezpieczenie ich źródła. Ww. osoby są wobec Państwa podmiotami zewnętrznymi, a w stosunku do takich podmiotów podejmuje się działania o charakterze reprezentacyjnym.
Oceniając bowiem, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika to koszty te mają charakter reprezentacyjny.
Przenosząc zatem powołane uregulowania prawne oraz powyższe wyjaśnienia na grunt rozpoznawanej sprawy należy stwierdzić, że wydatki jakie Spółka poniesie na zorganizowanie uroczystości jubileuszowej w części dotyczącej kontrahentów noszą znamiona reprezentacji. Poprzez organizacje jubileuszu Spółka będzie kreować swój własny wizerunek, tworzyć wśród kontrahentów wrażenie podmiotu profesjonalnego, partnera biznesowego godnego zaufania, jednym słowem będzie kształtować prestiż i pozytywne postrzeganie firmy w kontaktach zewnętrznych. Celem przedmiotowej imprezy będzie wykreowanie pozytywnego wizerunku firmy, a nie reklama jej usług. Tym samym, ww. wydatki nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, o czym stanowi wyraźnie treść art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT.
Mając na uwadze powyższe, Państwa stanowisko w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację uroczystości jubileuszowej zarówno w części uroczystej konferencji (część I) oraz bankietu i noclegu (część II), w części:
·dotyczącej pracowników – jest prawidłowe,
·dotyczącej kontrahentów – jest nieprawidłowe.
Odnosząc się z kolei do Państwa wątpliwości w zakresie obowiązków płatnika, a więc pytania oznaczonego we wniosku Nr 2 w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, wskazać należy, że zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.),
płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.
Z kolei art. 26 ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że
osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące przedsiębiorcami, które dokonują wypłat należności z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 2, 2b, 2d i 2e, w dniu dokonania wypłaty zryczałtowany podatek dochodowy od tych wypłat, z uwzględnieniem odliczeń przewidzianych w art. 22 ust. 1a-1e. Zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania albo niepobranie podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania siedziby podatnika dla celów podatkowych uzyskanym od podatnika certyfikatem rezydencji. Przy weryfikacji warunków zastosowania stawki podatku innej niż określona w art. 21 ust. 1 lub art. 22 ust. 1, zwolnienia lub warunków niepobrania podatku, wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, płatnik jest obowiązany do dochowania należytej staranności. Przy ocenie dochowania należytej staranności uwzględnia się charakter, skalę działalności prowadzonej przez płatnika oraz powiązania w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 5 płatnika z podatnikiem.
W myśl powołanego powyżej przepisu wskazać należy, że obowiązki płatnika ciążą na osobach prawnych w związku z dokonaniem wypłaty należności z tytułu wymienionego w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT.
Zgodnie z 21 ust. 1 ustawy o CIT,
podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2, przychodów:
1) z odsetek, z praw autorskich lub praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego, za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how),
2) z opłat za świadczone usługi w zakresie działalności widowiskowej, rozrywkowej lub sportowej, wykonywanej przez osoby prawne mające siedzibę za granicą, organizowanej za pośrednictwem osób fizycznych lub osób prawnych prowadzących działalność w zakresie imprez artystycznych, rozrywkowych lub sportowych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
2a) z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze
- ustala się w wysokości 20% przychodów;
3) z tytułu należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej, z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych,
4) uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczne przedsiębiorstwa żeglugi powietrznej, z wyłączeniem przychodów uzyskanych z lotniczego rozkładowego przewozu pasażerskiego, skorzystanie z którego wymaga posiadania biletu lotniczego przez pasażera
- ustala się w wysokości 10% tych przychodów.
Z kolei art. 22 ust. 1 ustawy o CIT wskazuje, że
podatek dochodowy od określonych w art. 7b ust. 1 pkt 1 przychodów z dywidend oraz innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych mających siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ustala się w wysokości 19% uzyskanego przychodu (dochodu).
Mając na uwadze, iż powołany powyżej art. 26 ust. 1 ustawy o CIT stanowi, iż obowiązki płatnika ciążą na osobach prawnych w związku z dokonaniem wypłaty należności z tytułu wymienionego w art. 21 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, a contrario zauważyć należy, że dokonywanie przez osoby prawne wypłat należności z tytułów innych niż wskazane w powołanych powyżej art. 21 ust. 1 oraz art. 22. ust. 1 ustawy o CIT nie powoduje powstania obowiązków płatnika dla tych osób prawnych.
W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego nie wystąpią okoliczności, o których mowa w cytowanym przepisie art. 21 ust. 1 i art. 22 ust. 1 ustawy o CIT, w konsekwencji, w związku z organizacją opisanej we wniosku uroczystości jubileuszowej, nie będą na Państwu ciążyły obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób prawnych.
Tym samym Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, w części dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, jest prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, jak również w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.
Zasadność zaliczenia wskazanych przez Państwa wydatków, do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, może zostać zweryfikowana w toku ewentualnego postępowania podatkowego, prowadzonego przez uprawniony organ podatkowy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right