Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.111.2023.3.AM

Możliwość zastosowania stawki 0 zł w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia wyrobu energetycznego klasyfikowanego do kodu CN 2710 12 21.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku akcyzowym jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

Państwa wniosek z 5 kwietnia 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości zastosowania stawki akcyzy w wysokości 0 zł dla nabytych wewnątrzwspólnotowo wyrobów energetycznych klasyfikowanych do kodu CN 2710 12 21, wpłynął 13 kwietnia 2023 r. W odpowiedzi na wezwania z dnia 13 czerwca 2023 r. oraz 6 lipca 2023 r., uzupełnili go Państwo pismami z 4 lipca 2023 r. (wpływ 5 lipca 2023 r.) oraz 27 lipca 2023 r. (wpływ 31 lipca 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego (ostatecznie sprecyzowany po uzupełnieniu wniosku)

Wnioskodawcą jest polską Spółką z o.o. (dalej również: „Spółka”), która ma rezydencję podatkową na terytorium RP. Wnioskodawca dokonuje zakupu od (…) (dalej: „Dostawca”) podmiotu izoparafinę sklasyfikowaną pod pozycją (kodem) Nomenklatury Scalonej CN 2710 12 21. Transakcja ma następujący przebieg:

1.Po otrzymaniu potwierdzenia terminu realizacji zamówienia przez Dostawcę, osoba odpowiedzialna za zakup w Spółce rozpoczyna procedurę SENT zgodnie z ustawą z dnia 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi,

2.Dostawca po wysyłce towaru przesyła do Wnioskodawcy komplet dokumentów w tym przede wszystkim fakturę, dokument przewozowy, oraz dokument do wypełnienia i potwierdzenia przez właściwy urząd celno-skarbowy, dla celów podatkowych przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów,

3.Osoba odpowiedzialna za zakupy w Spółce informuje urzędnika celnego o fakcie, że nabywany zostaje wyrób akcyzowy (izoparafina) oraz podaje datę dostawy tego wyrobu,

4.Po otrzymaniu zamówionego towaru , osoba odpowiedzialna za zakupy w Spółce udaje się do właściwego urzędu celno-skarbowego w celu dokonania czynności formalnych w tym przedkładając między innymi „oświadczenie o nabyciu wewnątrzwspólnotowym surowca”, dokument potwierdzający dokonanie dostawy („delivery note”). Po otrzymaniu podstemplowanego przez pracownika urzędu celno-skarbowego dokumentu dla celów podatkowych Wnioskodawca odsyła taki dokument do Dostawcy, odsyłamy go drogą pocztową do Dostawcy,

5.Następnie Dostawca przesyła do Spółki dokumenty, ze skorygowaną kwotą podatku.

Nabyta izoparafina służy Wnioskodawcy wyłącznie do produkcji wyrobów gotowych, w postaci chemii budowlanej, wykorzystywanej do produkcji wyrobu hydrofobizującego do betonu. Wyrób gotowy jest sprzedawany klientom i używany do produkcji kostki betonowej.

Ponadto, w pismach będących uzupełnieniem wniosku wskazali Państwo ponadto:

-izoparafina o kodzie CN 2710 12 21 jest przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy - będącego międzynarodowym producentem chemii budowlanej, w tym dodatków/domieszek do betonu - wykorzystywana do produkcji domieszki uszczelniającej do betonu (Domieszka uszczelniająca do betonu ...). Substancja aktywna zawarta w domieszce nie rozpuszcza się w wodzie dlatego do produkcji wykorzystywana jest izoparafina, pozwalająca na uzyskanie stabilnej, jednorodnej domieszki. Przedmiotowa izoparafina o kodzie CN 2710 12 21 nie jest zatem przeznaczona do celów opałowych (jest przeznaczona do celów innych niż opałowe), nie jest przeznaczona jako dodatek lub domieszka do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych;

-izoparafina w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy jest wykorzystywana jako surowiec do produkcji domieszki uszczelniającej beton, więc Wnioskodawca jest zużywającym podmiotem gospodarczym;

-wyrób - izoparafina jest nabywany wewnątrzwspólnotowo (z …) w ilości 1000 kg (paleto-pojemnik), a zatem w pojemnikach o pojemności przekraczającej 210 litrów. Wnioskodawca nie nabywa wyrobu w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów;

-zakończenie przemieszczenia wyrobu następuje poprzez przyjęcie towaru przez podmiot odbierający, czyli Wnioskodawcę, a więc kończy się w sposób o którym mowa w art. 46b ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym. Przemieszczenie surowca od momentu załadunku u dostawcy do przyjęcia do magazynu Wnioskodawcy następuje w okresie krótszym niż 30 dni, a więc w terminie o którym mowa w art. 46b ust. 3 ustawy o podatku akcyzowym,

-przedstawiony we wniosku stan faktyczny dotyczy stanu prawnego obowiązującego przed dniem 13 lutego 2023 r., z uwagi na to, że Wnioskodawca nie dokonywał nabycia wskazanego we wniosku wyrobu po dniu 13 lutego 2023 r.

-nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobu klasyfikowanego do kodu CN 2710 12 21 przez Wnioskodawcę następowało przed dniem 13 lutego 2023 r. na podstawie dokumentów handlowych (faktury VAT oraz dowody dostawy „delivery note” wystawione przez sprzedawcę). Dokumentom tym towarzyszyły dokumenty CMR, uproszczony dokument towarzyszący wewnętrznemu przemieszczeniu towarów, oświadczenie o nabyciu wewnątrzwspólnotowym surowca (wystawione na potrzeby KAS), WZ po stronie sprzedającego oraz PZ po stronie nabywającego Wnioskodawcy.

Pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku)

Czy w przypadku nabycia przez Wnioskodawcę wyrobów sklasyfikowanych w Nomenklaturze Scalonej pod pozycją (kodem) CN 2710 12 21 (izoparafiny), będzie miała zastosowanie stawka akcyzy w wysokości 0 zł, zgodnie z art. 89 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, pozostającym w związku z art. 89 ust. 1 pkt 1-13 oraz w związku z art. 86 ust. 2 i ust. 3 wskazanej ustawy, a także z treścią załącznika nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U.2022.143 t. j., ze zm.)?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie sformułowane po uzupełnieniu wniosku)

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku nabycia wyrobów sklasyfikowanych w Nomenklaturze Scalonej pod pozycją (kodem) CN 2710 12 21 (izoprafiny), zastosowanie znajdzie stawka akcyzy w wysokości 0 zł, zgodnie z art. 89 ust. 2 pkt 4 ustawy o podatku akcyzowym, pozostającym w związku z art. 89 ust. 1 pkt 1-13 tej ustawy oraz w związku z art. 86 ust. 2 i ust. 3, a także z treścią załącznika nr 2 do ustawy o podatku akcyzowym.

Przystępując do analizy przedstawionego zagadnienia w pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na zakres przedmiotowy opodatkowania, wyznaczony przez obowiązujące unormowania ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2022 r, poz. 143 ze zm.). W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 wskazanej ustawy wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

Jednocześnie w załączniku nr 1 do ustawy w poz. 27, wymieniono „Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe” o kodzie CN 2710.

Z kolei w załączniku nr 2 do ustawy stanowiącym wykaz wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o którym mowa w dyrektywie Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania (Dz. Urz. UE L nr 76/1), w poz. 20 wymieniono (objęte kodem od ex CN 2710 12 do ex 2710 19 68) „Oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów”.

Powyższe unormowania wskazują wyraźnie, że wyrób klasyfikowany do kodu CN 2710 12 21, stanowiący „izoparafinę” jest wyrobem akcyzowym, gdyż został wymieniony w załączniku nr 1 do ustawy będącym wykazem wyrobów akcyzowych. Jednocześnie z uwagi na fakt, iż został on wymieniony w załączniku nr 2 do ustawy, podlega on procedurze zawieszenia poboru akcyzy, a co za tym idzie jego produkcja musi odbywać się w składzie podatkowym, oraz w przypadku jego nabycia wewnątrzwspólnotowego nie jest on przemieszczany poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy. W przypadku wyrobów oznaczonych kodami CN 2710 12 21, 2710 12 25 oraz 2710 19 29 (a więc również w przypadku izoparafiny), procedurę zawieszenia stosuje się, jeżeli wyroby te przemieszczane są luzem - patrz: art. 40 ust. 5 ustawy o podatku akcyzowym.

W kontekście analizy przedmiotowej sprawy istotne znaczenie mają również regulacje z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku akcyzowym, który stanowi o tym, że do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2704 do 2715, a więc również izoparafina objęta mieszczącymi się w zakresie wyznaczonym przez tę normę kodem CN 2710 12 21.

Warto również zauważyć, że stosownie do art. 86 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych, zaś art. 86 ust. 3 analizowanej ustawy definiuje dla potrzeb ustawy pojęcie paliw opałowych, jako wyrobów energetycznych przeznaczonych do użycia, oferowania na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów będących paliwami silnikowymi.

Kwestią wymagającą już w tym miejscu wyjaśnienia jest zatem to, czy izoparafina objęta kodem CN 2710 12 21 spełnia ustawową definicję paliwa opałowego w rozumieniu cytowanej wyżej normy z art. 86 ust. 3 ustawy, przy czym kluczowe znaczenie ma to, czy jest ona „przeznaczona dla celów opałowych”. Ponieważ zarówno w polskiej ustawie podatkowej, jak i również w regulacjach unijnych brak jest definicji „przeznaczenia do celów opałowych”, zatem stosownie do zasad wykładni obowiązujących w prawie podatkowym należy odwołać się do znaczenia słownikowego analizowanego pojęcia. W świetle takowych definicji pojęcie „opał” oznacza „to, czym się pali, ogrzewa pomieszczenia”, „opałowy” to „nadający się na opał, służący do opalania”, słowo „opalać” oznacza natomiast ogrzać wnętrze za pomocą spalania odpowiednich materiałów. W potocznym znaczeniu opalanie oznacza więc wytworzenie ciepła w określony sposób tj. przez spalanie rożnego rodzaju materiałów (stałych, ciekłych lub gazowych). Można zatem stwierdzić, że „cel opałowy” spełniony zostanie w każdym takim przypadku, gdy zużywany wyrób służyć będzie otrzymywaniu energii cieplnej służącej do ogrzewania, opalania, itp., a zużycie na cele opałowe wystąpi bezpośrednio w urządzeniu grzewczym, tj. urządzeniu bezpośrednio przetwarzającym energię uzyskaną w wyniku spalania paliwa opałowego na energię cieplną. Innymi słowy przez zużycie wyrobu węglowego na cele opałowe należy rozumieć takie jego zastosowanie, którego celem jest uzyskanie energii cieplnej w wyniku procesu spalania.

W przedmiotowej kwestii wypowiedział się również Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: „TSUE”) w wyroku z dnia 30 kwietnia 2004 r. w sprawie C- 240/01 Komisja Europejska vs. Republika Federalna Niemiec. Trybunał wskazał, że w prawie wspólnotowym nie są zdefiniowane rodzaje zużycia, w konsekwencji wyrażenie „zużycie jako paliwo opałowe” użyte w pierwszym zdaniu dyrektywy strukturalnej 92/81/EWG musi być interpretowane samodzielnie. Trybunał stwierdził, iż „użycie jako paliwo opałowe” należy interpretować, jako wyrażenie odnoszące się do wszystkich przypadków, w których oleje mineralne ulegają spalaniu i wytworzona w ten sposób energia cieplna jest używana do ogrzewania, niezależnie od ostatecznego celu procesu ogrzewania, w tym przekształcenia lub rozpadu substancji absorbującej energię cieplną w trakcie procesu chemicznego lub przemysłowego. Zgodnie z wyrokiem TSUE, zużycie wyrobów akcyzowych w celach opałowych występuje więc zawsze wtedy, gdy spalanie wyrobów akcyzowych prowadzi do powstania energii cieplnej bez względu na sposób jej wykorzystania.

Przedstawione wyżej rozumienie „celu opałowego” potwierdza również orzecznictwo polskich sądów administracyjnych. Przykładowo NSA w wyroku z dnia 27 października 2010 r. (I GSK 1172/09) podkreślił, że wyrażenie „cel opałowy” odnosi się do tych przypadków, gdy na skutek spalania oleju mineralnego powstaje energia cieplna, która jest używana do ogrzewania. Pojęcia tego nie można ograniczyć wyłącznie do sytuacji, w których energia cieplna wytwarzana w związku ze spalaniem olejów mineralnych (to było przedmiotem sprawy) jest używana w celach grzewczych. Zakres tego pojęcia rozciąga się również na takie przypadki, gdy wyprodukowane ciepło zużywane jest w innych celach niż grzewcze.

Przedmiotowe rozumienie „celu opałowego” znajduje także odzwierciedlenie w wyroku NSA z dnia 25 listopada 2016 r. (I GSK 118/15), w którym sąd zauważył, iż wyrażenie „zużycie w celach opalowych” odnosi się do tych przypadków, gdy na skutek spalania oleju mineralnego powstaje energia cieplna, która jest używana do ogrzewania. Analogiczne stanowisko zostało następnie wyrażone m.in. w wyroku NSA z dnia 30 listopada 2018 r. (I GSK 873/16).

Mając na uwadze powyższe okoliczności oraz fakt, iż jak wynika z analizy przedstawionego stanu faktycznego nabywana izoparafina o kodzie CN 2710 12 21, nie jest przeznaczona do zużycia w celach opałowych, lecz stanowi składnik służący produkcji wyrobów gotowych (konkretnie chemii budowlanej), przeto zasadnym wydaje się przyjęcie, że nabywana izoparafina nie jest produktem podlegającym zużyciu do celów opałowych.

W związku z powyższą konstatacją zachodzi w tym miejscu potrzeba wskazania, czy nabycie wewnątrzwspólnotowe od kontrahenta z (…) wskazanego wyrobu energetycznego może korzystać ze stawki akcyzy wynoszącej 0 zł.

W treści art. 89 ust. 1 pkt 1-13 analizowanej ustawy o podatku akcyzowym, wskazano - poprzez odwołanie się do określonego kodu CN - inne niż 0 zł stawki akcyzy na poszczególne wyroby energetyczne, przy czym należy wyraźnie zaznaczyć, że we wskazanych wyżej pkt 1-13 normy z art. 89 ust. 1 ustawy nie ma wyrobów objętych kodem CN 2710 12 21. W takiej sytuacji, uwzględniając również to, że izoparafina mieści się wśród wyrobów zamieszczonych w załączniku numer 2 do ustawy, zastosowanie znajdzie norma z art. 89 ust. 2 ustawy.

Zgodnie z nią, stawka akcyzy na wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł, jeżeli wyroby te są:

1)w posiadaniu zużywającego podmiotu gospodarczego;

2)przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD ze składu podatkowego do zużywającego podmiotu gospodarczego lub do składu podatkowego od zużywającego podmiotu gospodarczego, który posiadał je w celu zużycia do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy;

3)przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD do składu podatkowego w przypadku niedostarczenia ich do zużywającego podmiotu gospodarczego;

4)nabywane wewnątrzwspólnotowo na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego (a od 13 lutego 2021 r. e-SAD) lub dokumentu handlowego przez zużywający podmiot gospodarczy;

5)nabywane wewnątrzwspólnotowo w procedurze zawieszenia poboru akcyzy przez zarejestrowanego odbiorcę w celu dostarczenia ich do zużywającego podmiotu gospodarczego i przemieszczane do tego podmiotu na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD;

6)importowane przez zużywający podmiot gospodarczy;

6a) przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD - w przypadku zwrotu przez zużywający podmiot gospodarczy, który importował te wyroby, do sprzedawcy spoza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli wyprowadzenie wyrobów akcyzowych następuje przez urząd celno-skarbowy znajdujący się na terytorium kraju;

7)przeznaczone do sprzedaży detalicznej w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów;

8)importowane lub nabywane wewnątrzwspólnotowo w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów przez osobę fizyczną w celach innych niż prowadzenie działalności gospodarczej lub innych niż cele handlowe.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dla wyrobów energetycznych innych niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy, w tym dla izoparafiny objętej kodem CN 2710 12 21, przeznaczonych do celów innych niż:

1)opałowe,

2)jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych,

3)do napędu silników spalinowych albo

4)jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych

- będzie miała zastosowanie stawka akcyzy w wysokości 0 zł.

Wskazany przepis uzależnia zastosowanie preferencyjnej stawki akcyzy od łącznego spełnienia następujących warunków:

1)są to wyroby energetyczne inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13 art. 89 ust. 1 ustawy;

2)są one przeznaczone do innych celów niż wymienione w art. 89 ust. 2 ustawy (patrz: interpretacja indywidualna DIS w Łodzi z 26.08.2013 r., IPTPP3/443A-32/13-2/BJ, LEX nr 201045).

Jak wynika z powyższego jednym z przykładów zastosowania stawki 0 zł jest nabywanie wewnątrzwspólnotowe wyrobu energetycznego na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego (od 13 lutego 2023 r. na podstawia dokumentu e-SAD) lub dokumentu handlowego przez „zużywający podmiot gospodarczy”. Warto w tym miejscu podkreślić, że Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 17 września 2019 r. (sygn. akt I GSK 262/17, publ. LEX nr 2740646), zwrócił uwagę, że w przepisie mowa jest o „zużyciu”, co istotnie różni się od każdego „użycia”. Czynności polegające przykładowo na konfekcjonowaniu, tj. rozlewaniu wyrobów akcyzowych do mniejszych opakowań jednostkowych, nie są zużyciem wyrobów. Zużyciem natomiast z pewnością będzie wykorzystanie nabytej izoparafiny jako składnika służącego do wyrobu gotowych produktów chemii budowlanej, jak ma to miejsce w analizowanym przypadku.

Mając na uwadze powyższe unormowania należy dojść do wniosku, że w świetle obecnego brzmienia normy z art. 89 ust. 2 ustawy o podatku akcyzowym, ustawodawca ograniczył swobodę obrotu wyrobami energetycznymi opodatkowanymi stawką 0 zł. Ograniczenie to polega na tym, że stawce zerowej podlegają tylko ściśle wymienione czynności i transakcje, których przedmiotem są wyroby energetyczne nieprzeznaczone do celów opałowych i napędowych (por. nieprawomocny wyrok WSA w Gliwicach z 21.02.2019 r., III SA/G1 1179/18, LEX nr 2642326).

Ograniczenie to polega zatem na tym, że stawce zerowej podlegają tylko ściśle wymienione czynności i transakcje, których przedmiotem są wyroby energetyczne nieprzeznaczone do celów opałowych i napędowych. Przy czym, przeznaczenie produktu finalnego rzutuje na ocenę, czy półprodukty akcyzowe rzeczywiście są wykorzystywane do celów innych niż napędowe lub opałowe. Jeżeli przykładowo komponenty do paliw zużywane są do produkcji paliw, to trudno oczekiwać, aby komponenty te były opodatkowane 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2 u.p.a. (por. nieprawomocny wyrok WSA w Warszawie z 25.02.2020 r., V SA/Wa 1250/19, publ. CBOSA). Przyjmując zatem rozumowanie a contrario należy dojść do wniosku, że w przypadku, gdy nabywany komponent w postaci izoparafiny w całości przeznaczony jest do wykorzystania w produkcji chemii budowlanej (jako składnik wyrobu budowlanego), a nie do produkcji wyrobów energetycznych przeznaczonych do celów opałowych, to zasadnym wydaje się skorzystanie przez Wnioskodawcę ze stawki 0 zł.

Na marginesie warto również zaznaczyć, że jak słusznie wskazuje Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w nieprawomocnym wyroku z 22 października 2019 r. (sygn. akt I SA/Wr 593/19, publ. LEX nr 2944961), z przepisów nie wynika aby zastosowanie zerowej stawki akcyzy do wyrobów energetycznych miało miejsce jedynie wówczas, gdy wyroby te zużywający podmiot gospodarczy zużył bezpośrednio po dokonaniu takiego importu (nabycia).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku w zakresie możliwości zastosowania stawki akcyzy w wysokości 0 zł na podstawie art. 89 ust. 2 pkt 4 ustawy jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 1542) zwanej dalej „ustawą”:

Ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy:

Wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy - wykazie wyrobów akcyzowych - w poz. 27 pod kodem CN 2710 wymieniono oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów; oleje odpadowe.

Natomiast w załączniku nr 2 do ustawy - wykazie wyrobów akcyzowych, do których stosuje się procedurę zawieszenia poboru akcyzy i których produkcja odbywa się w składzie podatkowym, o których mowa w Dyrektywie Rady 92/12/EWG - w poz. 20 pod kodem CN od ex 2710 12 do ex 2710 19 68 i od ex 2710 20 11 do ex 2710 20 90 wskazano oleje ropy naftowej i oleje otrzymywane z minerałów bitumicznych, inne niż surowe; preparaty gdzie indziej niewymienione ani niewłączone, zawierające 70% masy lub więcej olejów ropy naftowej lub olejów otrzymywanych z minerałów bitumicznych, których te oleje stanowią składniki zasadnicze preparatów.

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 22a ustawy:

Zużywający podmiot gospodarczy to podmiot mający miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium kraju lub przedsiębiorcę zagranicznego posiadającego oddział z siedzibą na terytorium kraju, utworzony na warunkach i zasadach określonych w ustawie z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 2021 r. poz. 994, 1641 i 2140), którzy dokonali zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16 i zużywają na terytorium kraju w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowane zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, do celów uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Nabycie wewnątrzwspólnotowe to przemieszczenie wyrobów akcyzowych lub samochodów osobowych z terytorium państwa członkowskiego na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 3 ustawy:

1. Do celów poboru akcyzy i oznaczania wyrobów akcyzowych znakami akcyzy, a także do wiążących informacji akcyzowych, zwanych dalej "WIA", stosuje się klasyfikację w układzie odpowiadającym Nomenklaturze Scalonej (CN) zgodną z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.Urz. WE L 256 z 07.09.1987, str. 1, z późn. zm.; Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 2, str. 382, z późn. zm.).

2. Zmiany w Nomenklaturze Scalonej (CN) nie powodują zmian w opodatkowaniu akcyzą wyrobów akcyzowych i samochodów osobowych, jeżeli nie zostały określone w niniejszej ustawie.

W myśl art. 8 ust. 1 pkt 4 ustawy:

Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego.

Stosownie do art. 8 ust. 2, 3 i 4 ustawy:

2. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1) użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:

a) było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub

b) nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;

2) dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;

3) sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;

4) nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.

3. Przedmiotem opodatkowania akcyzą są również ubytki wyrobów akcyzowych lub całkowite zniszczenie wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 20. Wyrób uważa się za całkowicie zniszczony, gdy nie może już zostać wykorzystany jako wyrób akcyzowy.

4. Przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również zużycie:

1) wyrobów akcyzowych określonych w załączniku nr 2 do ustawy, o których mowa w art. 89 ust. 2, do produkcji innych wyrobów;

2) napojów alkoholowych, o których mowa w art. 32 ust. 4 pkt 2 i 3, przez podmiot zużywający.

Jak stanowi art. 10 ust. 4 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 12 lutego 2023 r. (art. 1 pkt 3 lit. c ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

Obowiązek podatkowy z tytułu nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, dokonanego na potrzeby wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej na terytorium kraju, powstaje z dniem otrzymania wyrobów akcyzowych przez podatnika, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia dokonania wysyłki określonej w uproszczonym dokumencie towarzyszącym lub od dnia wystawienia dokumentu handlowego, w przypadku gdy wyroby akcyzowe przemieszczane są na podstawie dokumentu handlowego.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Do wyrobów energetycznych, w rozumieniu ustawy, zalicza się wyroby objęte pozycjami CN 2701, 2702 oraz od 2704 do 2715.

Jak z kolei stanowi art. 86 ust. 2 ustawy:

Paliwami silnikowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do napędu silników spalinowych.

Natomiast zgodnie z art. 86 ust. 3 ustawy:

Paliwami opałowymi w rozumieniu ustawy są wyroby energetyczne przeznaczone do użycia, oferowane na sprzedaż lub używane do celów opałowych, z wyłączeniem wyrobów, o których mowa w ust. 2.

Zgodnie z art. 89 ust. 1 ustawy:

Stawki akcyzy na wyroby energetyczne wynoszą dla:

1) węgla i koksu przeznaczonych do celów opałowych objętych pozycjami CN 2701, 2702 oraz 2704 00 - 1,38 zł/1 gigadżul (GJ);

2) benzyn silnikowych o kodach CN 2710 12 45 lub 2710 12 49 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych benzyn z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1529 zł/1000 litrów;

3) (uchylony)

4) benzyn lotniczych o kodzie CN 2710 12 31, paliw typu benzyny do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 12 70 oraz nafty pozostałej o kodzie CN 2710 19 25 - 1822,00 zł/1000 litrów;

5) paliw do silników odrzutowych o kodzie CN 2710 19 21 - 1446,00 zł/1000 litrów;

6) olejów napędowych o kodzie CN 2710 19 43 i 2710 20 11 oraz wyrobów powstałych ze zmieszania tych olejów z biokomponentami, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach - 1160 zł/1000 litrów;

7) (uchylony)

8) biokomponentów stanowiących samoistne paliwa, spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach, przeznaczonych do napędu silników spalinowych, bez względu na kod CN - 1160 zł/1000 litrów;

9) olejów napędowych przeznaczonych do celów opałowych o kodach CN od 2710 19 43 do 2710 19 48 i od 2710 20 11 do 2710 20 19, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów;

10) olejów opałowych o kodach CN od 2710 19 51 do 2710 19 68 i od 2710 20 31 do 2710 20 39:

a) z których 30% lub więcej objętościowo destyluje przy 350^oC lub których gęstość w temperaturze 15^oC jest niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny, zabarwionych na czerwono i oznaczonych znacznikiem zgodnie z przepisami szczególnymi - 232,00 zł/1000 litrów,

b) pozostałych, niepodlegających obowiązkowi barwienia i znakowania na podstawie przepisów szczególnych - 69,00 zł/1000 kilogramów;

11) olejów i preparatów smarowych:

a) olejów smarowych, pozostałych olejów o kodach CN od 2710 19 71 do 2710 19 99, z wyłączeniem wyrobów o kodzie CN 2710 19 85 (oleje białe, parafina ciekła) oraz smarów plastycznych zaliczanych do kodu CN 2710 19 99,

b) olejów smarowych o kodzie CN 2710 20 90,

c) preparatów smarowych objętych pozycją CN 3403, z wyłączeniem smarów plastycznych objętych tą pozycją

- 1180,00 zł/1000 litrów;

12) gazów przeznaczonych do napędu silników spalinowych:

a) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711 oraz gazowych węglowodorów alifatycznych objętych pozycją CN 2901:

-  skroplonych - 659,00 zł/1000 kilogramów126),

-  w stanie gazowym - 10,32 zł/1 gigadżul (GJ),

aa) gazu ziemnego o kodach CN 2711 11 00 i 2711 21 00 - 0 zł,

b) wyprodukowanych w składzie podatkowym i spełniających wymagania jakościowe określone w odrębnych przepisach:

-  biogazu, bez względu na kod CN - 0 zł,

-  wodoru i biowodoru o kodzie CN 2804 10 00 - 0 zł,

c) pozostałych - 14,00 zł/1 gigadżul (GJ);

13) gazu ziemnego (mokrego) i pozostałych węglowodorów gazowych objętych pozycją CN 2711, przeznaczonych do celów opałowych - 1,38 zł/1 gigadżul (GJ);

14) pozostałych paliw silnikowych - 1786 zł/1000 litrów;

15) pozostałych paliw opałowych:

a) w przypadku gdy ich gęstość w temperaturze 15^oC jest:

-  niższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 232,00 zł/1000 litrów,

-  równa lub wyższa niż 890 kilogramów/metr sześcienny - 69,00 zł/1000 kilogramów,

b) gazowych - 1,38 zł/gigadżul (GJ).

W myśl art. 89 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 12 lutego 2023 r. (art. 1 pkt 50 lit. b ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw, Dz. U. z 2021 r. poz. 2427):

Stawka akcyzy na wyroby energetyczne wymienione w załączniku nr 2 do ustawy, inne niż określone w ust. 1 pkt 1-13, przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych, wynosi 0 zł, jeżeli wyroby te są:

1) w posiadaniu zużywającego podmiotu gospodarczego;

2) przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD ze składu podatkowego do zużywającego podmiotu gospodarczego lub do składu podatkowego od zużywającego podmiotu gospodarczego, który posiadał je w celu zużycia do celów uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy;

3) przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD do składu podatkowego w przypadku niedostarczenia ich do zużywającego podmiotu gospodarczego;

4) nabywane wewnątrzwspólnotowo na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego lub dokumentu handlowego przez zużywający podmiot gospodarczy;

5) nabywane wewnątrzwspólnotowo w procedurze zawieszenia poboru akcyzy przez zarejestrowanego odbiorcę w celu dostarczenia ich do zużywającego podmiotu gospodarczego i przemieszczane do tego podmiotu na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD;

6) importowane przez zużywający podmiot gospodarczy;

6a) przemieszczane na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na podstawie e-DD albo dokumentu zastępującego e-DD - w przypadku zwrotu przez zużywający podmiot gospodarczy, który importował te wyroby, do sprzedawcy spoza terytorium Unii Europejskiej, jeżeli wyprowadzenie wyrobów akcyzowych następuje przez urząd celno-skarbowy znajdujący się na terytorium kraju;

7) przeznaczone do sprzedaży detalicznej w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów;

8) importowane lub nabywane wewnątrzwspólnotowo w opakowaniach jednostkowych o pojemności do 5 litrów lub wadze do 5 kilogramów przez osobę fizyczną w celach innych niż prowadzenie działalności gospodarczej lub innych niż cele handlowe.

Jak stanowi art. 89 ust. 2aa ustawy:

W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, 3 i 5-6a, warunkiem zastosowania zerowej stawki akcyzy jest zakończenie przemieszczania w sposób, o którym mowa w art. 46b ust. 2, oraz w terminie, o którym mowa w art. 46b ust. 3.

Stosownie do art. 89 ust. 2e ustawy:

Jeżeli do wyrobów energetycznych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, innych niż określone w ust. 1 pkt 1-13, nie ma zastosowania zerowa stawka akcyzy, stosuje się stawkę akcyzy w wysokości 1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku gazów - 14,72 zł/GJ.

Na wstępie zaznaczyć należy, ze ocena Państwa stanowiska w zakresie zastosowania stawki 0 zł na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 4 ustawy dotyczy stanu prawnego obowiązującego przed 13 lutego 2023 r., zgodnie z wyjaśnieniami przedstawionymi przez Państwa w uzupełnieniu wniosku.

Przechodząc do oceny Państwa stanowiska, mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego zauważyć należy, że izoparafina oznaczona kodem CN 2710 12 21 będąca przedmiotem wniosku jest wyrobem energetycznym wymienionym w załączniku nr 2 do ustawy, którego produkcja winna odbywać się w składzie podatkowym. Wyroby te bowiem, z uwagi na swoje właściwości, co do zasady mogą być wykorzystywane do celów napędowych i opałowych. Jednocześnie jednak, ustawodawca wprowadził możliwość zastosowania wobec tych wyrobów preferencji podatkowej w postaci zerowej stawki akcyzy, która z kolei została ściśle uwarunkowana w art. 89 ust. 2 ustawy.

Przy czym, zgodnie z wolą ustawodawcy, zastosowanie zerowej stawki akcyzy w oparciu o przepis art. 89 ust. 2 ustawy ograniczone zostało do tych wyrobów energetycznych z załącznika nr 2 do ustawy, które spełniają łącznie następujące przesłanki:

-są wyrobami innymi niż określone w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy;

-są przeznaczone do celów innych niż opałowe, jako dodatki lub domieszki do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatki lub domieszki do paliw silnikowych;

-spełniony zostaje jeden warunków określonych w pkt 1-8 art. 89 ust. 2 ustawy.

Ponadto w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, 3 i 5-6a, warunkiem zastosowania zerowej stawki akcyzy jest zakończenie przemieszczania w sposób, o którym mowa w art. 46b ust. 2, oraz w terminie, o którym mowa w art. 46b ust. 3 ustawy.

W szczególności, w odniesieniu do nabycia wewnątrzwspólnotowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy dokonywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej - stawka akcyzy w wysokości 0 zł znajduje zastosowanie na mocy art. 89 ust. 2 pkt 4 ustawy, tj. w przypadku, w którym wyroby akcyzowe są nabywane wewnątrzwspólnotowo na podstawie uproszczonego dokumentu towarzyszącego lub dokumentu handlowego (w stanie prawnym obowiązującym do 12 lutego 2023 r.) przez zużywający podmiot gospodarczy, tj. przez podmiot, który dokonał zgłoszenia rejestracyjnego zgodnie z art. 16 i który zużywa na terytorium kraju w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyroby akcyzowe wymienione w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowane zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, do celów uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy.

Natomiast zgodnie z art. 89 ust. 2e ustawy, jeżeli do wyrobów energetycznych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, innych niż określone w ust. 1 pkt 1-13, nie ma zastosowania zerowa stawka akcyzy - wówczas stosuje się stawkę akcyzy w wysokości 1822,00 zł/1000 litrów, a w przypadku gazów - 14,72 zł/GJ.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia (z którym Organ jest związany) wynika, że przed 13 lutego 2023 r. dokonali Państwo nabycia wewnąrzwspólnotowego poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy izoparafiny sklasyfikowanej do kodu CN 2710 12 21, która była nabywana w ilości 1000 kg (paleto-pojemniki o pojemności większej niż 210 litrów). Po wysyłce towaru, dostawca przesyłał do Państwa komplet dokumentów, w tym przede wszystkim fakturę, dokument przewozowy oraz dokument do wypełnienia i potwierdzenia przez właściwy urząd celno-skarbowy, dla celów podatkowych przy wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów. Jak wskazali Państwo w piśmie będącym uzupełnieniem wniosku, nabycie wewnątrzwspólnotowe towaru następowało na podstawie dokumentów handlowych (faktury VAT oraz dowodów dostawy „delivery note” wystawianych przez sprzedawcę). Dokumentom tym towarzyszyły dokumenty CMR, uproszczony dokument towarzyszący wewnętrznemu przemieszczaniu towarów, oświadczenie o nabyciu wewnątrzwspólnotowym surowca (wystawionego na potrzeby KAS), WZ po stronie sprzedającego oraz PZ po Państwa stronie.

Ponadto wskazali Państwo, że przedmiotowa izoparafina nie jest przeznaczona do celów opałowych, nie jest przeznaczona jako dodatek lub domieszka do paliw opałowych, do napędu silników spalinowych albo jako dodatek lub domieszka do paliw silnikowych. Jako zużywający podmiot gospodarczy zużywają ją Państwo bowiem do produkcji wyrobów gotowych, w postaci chemii budowlanej, wykorzystywanej do produkcji wyrobu hydrofobizującego do betonu, który to gotowy wyrób jest sprzedawany klientom i używany do produkcji kostki betonowej.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że w opisanym stanie faktycznym dokonali Państwo przed 13 lutego 2023 r. nabycia wewnątrzwspólnotowego wyrobów akcyzowych (izoparafiny klasyfikowanej do kodu CN 2710 12 21 - wyrobu z załącznika nr 2, który nie został wymieniony w art. 89 ust. 1 pkt 1-13 ustawy) poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, z zachowaniem warunków uprawniających do zastosowania zerowej stawki akcyzy, o której mowa w art. 89 ust. 2 pkt 4 ustawy.

W konsekwencji, za prawidłowe należy uznać Państwa stanowisko, zgodnie z którym w sytuacji opisanej we wniosku znajdzie zastosowanie stawka akcyzy w wysokości 0 zł, dla izoparafiny, którą nabyli Państwo przed 13 lutego 2023 r. i która jest przez Państwa zużywana do celów innych niż cele opałowe i napędowe.

W związku z powyższym Państwa stanowisko w zakresie sformułowanego pytania należy uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ wskazuje, że zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy w piśmie będącym uzupełnieniem wniosku, przedstawiony we wniosku stan faktyczny odnosi się do stanu prawnego obowiązującego przed dniem 13 lutego 2023 r.

Wskazać należy, że kwestie dotyczące klasyfikacji statystycznych, nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym tutejszy organ nie jest uprawniony do oceny i weryfikacji klasyfikacji przedstawionej we wniosku przez Wnioskodawcę. Z powyższych przepisów wynika zarazem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do przedstawionej we wniosku sytuacji (zdarzeń przyszłych) obejmującego zawartą klasyfikację wyrobu.

Zatem, w niniejszej interpretacji dokonano oceny Państwa stanowiska w świetle przedstawionego stanu faktycznego, z którego wynika, że przedmiotem zapytania jest wskazana we wniosku izoparafina, klasyfikowana do kodu CN 2710 12 21.

Organ informuje również, że wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku - zadanego pytania Wnioskodawcy - w odniesieniu do opisanego stanu faktycznego. Zauważyć bowiem należy, że to wyłącznie Wnioskodawca, w treści składanego wniosku, kształtuje jego zakres przedmiotowy. Zatem kwestie, które nie zostały objęte pytaniem zawartym we wniosku, nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym/opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy lub stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji wskazać należy, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie (por. prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z 27 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Łd 109/15).

Ponadto, wskazać należy, że powołane przez Państwa wyroki sądowe co do zasady nie mają mocy powszechnie obowiązującej. Sąd wyrokiem lub postanowieniem rozstrzyga wyłącznie konkretną sprawę co do stwierdzenia naruszenia prawa i skutków prawnych tego naruszenia i jedynie w tej sprawie ma moc wiążącą. Ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, o czym stanowi art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz.U. z 2023 r., poz. 259 ze zm.).

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651, ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1) z zastosowaniem art. 119a;

2) w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3) z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259, ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

‒w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

‒w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.