Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 9 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-2.4011.435.2023.4.AA
Zakończenie umowy leasingu, przeznaczenie na cele prywatne, sprzedaż.
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
Dnia 6 czerwca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 6 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Uzupełniła go Pani – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 3 sierpnia 2023 r. (wpływ 3 sierpnia 2023 r.). Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Od 1992 r. prowadzi Pani jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług prawnych – jest Pani notariuszem. Jako notariusz jest Pani czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług, płaci Pani podatek liniowy w wysokości 19%, a księgowość prowadzona jest z formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów.
W czerwcu 2017 r. zawarła Pani umowę leasingu operacyjnego, a jej przedmiotem był samochód osobowy marki (...), umowa zawarta została na okres 4 lat i przez okres jej trwania pojazd był wykorzystywany na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w ramach tzw. użytku mieszanego – odliczano 50% kwoty podatku VAT od czynszów leasingowych i innych wydatków związanych z eksploatacją tego samochodu oraz były rozliczane jako koszty uzyskania przychodu.
W czerwcu 2021 r. zakończył się okres trwania umowy i dokonano wykupu, który został udokumentowany fakturą VAT wystawioną przez leasingodawcę, a faktura dokumentująca wykup nie została ujęta w kosztach podatkowych ani nie dokonano odliczenia podatku VAT naliczonego, nadto samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych.
Obecnie po upływie 2 lat od wykupu zamierza Pani przedmiotowy samochód sprzedać (zakupić nowy, a przedmiotowy samochód zostawić w rozliczeniu).
Przedmiotowy samochód w okresie ostatnich 2 lat był jednak użytkowany na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (np. dojazd do klienta, który z przyczyn zdrowotnych nie mógł przyjść do Kancelarii) i odliczano 50% kwoty podatku VAT od wydatków związanych z eksploatacją tego samochodu oraz 20% kosztów uzyskania przychodu.
W piśmie stanowiącym uzupełnienie wniosku udzieliła Pani odpowiedzi na pytanie:
Czy umowa leasingu, o której mowa we wniosku, spełniała warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
Umowa leasingu spełniała warunki określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych
Pytanie
Czy uwzględniając upływ 2 lat od zakończenia umowy leasingu i przeznaczenia go na cele prywatne, sprzedaż przedmiotowego samochodu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Pani stanowisko w sprawie
W Pani ocenie – sprzedaż przedmiotowego samochodu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku, jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):
Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jednym ze źródeł przychodów jestpozarolnicza działalność gospodarcza.
Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
Z art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że:
Przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących:
a)środkami trwałymi albo wartościami niematerialnymi i prawnymi, podlegającymi ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
b)składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1500 zł,
c)składnikami majątku, które ze względu na przewidywany okres używania równy lub krótszy niż rok nie zostały zaliczone do środków trwałych albo wartości niematerialnych i prawnych,
d)składnikami majątku stanowiącymi spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego lub udział w takim prawie, które zgodnie z art. 22n ust. 3 nie podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych
-wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Odrębnym od pozarolniczej działalności gospodarczej źródłem przychodów jest wymienione w art.10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:
a)nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
b)spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
c)prawa wieczystego użytkowania gruntów,
d)innych rzeczy,
-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
Na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód ze sprzedaży rzeczy ruchomej kwalifikowany jest do źródła przychodów, o którym mowa w cytowanym art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d tej ustawy, czyli do odpłatnego zbycia rzeczy, chyba że sprzedaż następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej.
Stosownie do art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Wyłączenie zastosowania art. 10 ust. 1 pkt 8 obejmuje w szczególności te składniki majątku, które są wykorzystywane w działalności gospodarczej lub zostały z niej wycofane, a przy tym spełniają warunki określone w art. 14 ust. 2 pkt 1, a więc podlegają ujęciu w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
W tym miejscu wskazuję, że ustawa z 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r., poz. 2105; dalej: ustawa zmieniająca) wprowadziła zmiany m.in. w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
I tak, do art. 10 ust. 2 dodano pkt 4, zgodnie z którym:
Przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia: składników, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 19, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki te zostały wycofane z działalności gospodarczej, i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.
Natomiast do art. 14 do ust. 2 dodano m.in. punkt 19, na podstawie którego:
Przychodem z działalności gospodarczej są również: przychody z odpłatnego zbycia składników będących rzeczami ruchomymi, wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą lub przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej, na podstawie umowy, o której mowa w art. 23b ust. 1, przy czym przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.
Ten przepis ma zastosowanie do składników będących rzeczami ruchomymi (w tym samochodu osobowego) wykorzystywanych w działalności gospodarczej na podstawie umowy leasingu operacyjnego, o której mowa w art. 23b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Wskazuję, że na podstawie art. 51 ustawy zmieniającej:
przepisy art. 10 ust. 2 pkt 4 i art. 14 ust. 2 pkt 19 ustawy zmienianej w art. 1 mają zastosowanie do składników nabytych po dniu 31 grudnia 2021 r.
Tym samym, przytoczone zmiany dotyczą osób prowadzących działalność gospodarczą, które dokonają zbycia składników będących uprzednio przedmiotem leasingu operacyjnego, nabytych po 31 grudnia 2021 r.
Z wniosku wynika, że:
·w czerwcu 2017 r. zawarła Pani leasing operacyjny (spełniający warunki wskazane w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) na samochód osobowy,
·przez okres trwania umowy leasingu samochód ten był wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej w sposób mieszany, zaliczała Pani raty leasingowe do kosztów uzyskania przychodów,
·w czerwcu 2021 r. zakończył się okres trwania umowy i wykupiła Pani samochód z tego leasingu,
·samochód nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych,
·obecnie, po upływie 2 lat od wykupu zamierza Pani sprzedać ten samochód,
·samochód w okresie ostatnich 2 lat był użytkowany na cele związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Na podstawie tak przedstawionego opisu sprawy oraz przytoczonych przepisów prawa podatkowego stwierdzam, że jeżeli wykupiony w czerwcu 2021 r., po zakończeniu umowy leasingu samochód osobowy nie został zaliczony do składników majątku tej działalności, to przychód uzyskany ze sprzedaży tego samochodu nie będzie stanowił przychodu z działalności gospodarczej.
Wówczas skutki podatkowe sprzedaży takiego samochodu należy rozważyć pod kątem powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli z odpłatnego zbycia rzeczy. W konsekwencji, planowana sprzedaż samochodu nie będzie skutkować powstaniem przychodu z tego źródła, ponieważ zbycie samochodu będzie miało miejsce po upływie pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie tego samochodu (wykup z leasingu).
Reasumując – uwzględniając upływ 2 lat od zakończenia umowy leasingu i przeznaczenia samochodu na cele prywatne, sprzedaż tego samochodu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła, i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Wniosek w zakresie podatku od towarów i usług podlega odrębnemu rozstrzygnięciu.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.
·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right