Interpretacja indywidualna z dnia 2 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.615.2021.9.IR

Obowiązki płatnika w stosunku do cudzoziemców.

Interpretacja indywidualna po wyroku sądu – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo:

1) ponownie rozpatruję sprawę Państwa wniosku z 25 czerwca 2021 r. o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych – uwzględniam przy tym wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 30 listopada 2022 r., sygn. akt I SA/Kr 97/22

2) stwierdzam, że Państwa stanowisko w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

5 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika. Wniosek uzupełnili Państwo pismem z 12 października 2021 r. (data wpływu 18 października 2021 r.).

Opis zdarzenia przyszłego

Urząd Miasta X (dalej również jako: „Wnioskodawca” lub „UMX”) jest jednostką budżetową Gminy Miejskiej X (dalej również jako „Gmina”), czyli jednostką organizacyjną Gminy utworzoną na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 305 ze zm.), które regulują zasady działania oraz organizację jednostek sektora finansów publicznych.

UMX jako jednostka organizacyjna Gminy dokonująca świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej jako: „UPDOF”), (dalej jako: „umowy cywilnoprawne”) jest obowiązana do poboru zaliczek na podatek dochodowy w charakterze płatnika. Status UMX jako płatnika podatku dochodowego potwierdził wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Ponadto, zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 2 UPDOF, UMX pobiera zaliczki miesięczne jako płatnik od wypłacanych przez UMX stypendiów mających na celu wspieranie rozwoju umiejętności artystycznych oraz upowszechnianie kultury i opieki nad zabytkami na terenie Gminy Miejskiej X (dalej jako: „stypendia twórcze”).

Dodatkowo, zgodnie z art. 41 ust. 4 UPDOF, jako jednostka organizacyjna Gminy – UMX obowiązany jest także pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21. W szczególności dotyczy to sytuacji, w których UMX dokonuje wypłat z tytułu świadczeń wskazanych w art. 29 UPDOF, wykonywanych przez podmioty niebędące rezydentami podatkowymi Rzeczypospolitej Polskiej, od których UMX obowiązany jest pobrać tzw. „podatek u źródła”.

Wykonawcami umów cywilnoprawnych, a także stypendystami są na ogół obywatele polscy, podlegający nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, zgodnie z art. 3 ust. 1 UPDOF. Zdarza się jednak, iż wykonawcami umów cywilnoprawnych, a także osobami fizycznymi otrzymującymi stypendia twórcze są obcokrajowcy (dalej jako: „cudzoziemcy”).

W przypadku, w którym cudzoziemiec nie przedstawi UMX swojego certyfikatu rezydencji podatkowej, wątpliwości rodzi kwestia ustalenia rezydencji podatkowej takich osób, a co za tym idzie, kwestia zakresu obowiązków spoczywających na UMX jako płatniku.

W związku z powyższym, w celu uzyskania informacji o rezydencji podatkowej cudzoziemców, Wnioskodawca zamierza zwracać się do cudzoziemców o wyjaśnienie tej kwestii w formie pisemnego oświadczenia. Wnioskodawca nie ma bowiem prawnych instrumentów, aby samodzielnie określić rezydencję podatkową zleceniobiorców i stypendystów. UMX nie posiada również żadnych informacji, pozwalających określić status podatkowy cudzoziemców we własnym zakresie.

W oświadczeniu, które Wnioskodawca zamierza wprowadzić, cudzoziemiec będzie miał możliwość zaznaczenia opcji, w których:

- deklaruje on, iż z uwagi na swój interes osobisty lub swoją działalność zarobkową, jego centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) w danym roku jest (lub odpowiednio – nie jest) Rzeczpospolita Polska oraz, że ma on świadomość, że złożenie oświadczenia wskazującego na istnienie ośrodka interesów życiowych w Polsce oznacza obowiązek uiszczania podatku dochodowego od całości dochodów na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce położenia ich źródła, zatem także od dochodów uzyskanych ze źródeł położonych zagranicą;

- deklaruje, że w danym roku podatkowym przebywa (lub nie przebywa) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni oraz, że ma świadomość, że złożenie oświadczenia wskazującego na przebywanie w Polsce dłużej niż 183 dni w roku oznacza obowiązek uiszczenia podatku dochodowego od całości dochodów na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na miejsce położenia ich źródła, zatem także od dochodów uzyskanych ze źródeł położonych zagranicą.

W przypadku zaznaczenia opcji negatywnej w obu wskazanych wyżej przypadkach, oznacza, że cudzoziemiec nie jest polskim rezydentem podatkowym w analizowanym okresie, cudzoziemiec proszony będzie o wskazanie w oświadczeniu kraju swojej rezydencji podatkowej, numeru identyfikacji podatkowej w tym kraju oraz rodzaju i numeru dokumentu potwierdzającego tożsamość. Dodatkowo, w takim przypadku, jeśli cudzoziemiec zadeklaruje, że chciałby skorzystać z potencjalnie dostępnych preferencji w opodatkowaniu wynikających z zastosowania ewentualnej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej z krajem jego rezydencji podatkowej, cudzoziemiec zobowiązuje się dostarczyć ważny certyfikat rezydencji wydany przez odpowiednie organy administracji podatkowej kraju swojej rezydencji.

W planowanym do wdrożenia oświadczeniu, cudzoziemiec zobowiązuje się również do poinformowania UMX o zmianie wynikających z oświadczenia informacji (np. w zakresie długości pobytu w Polsce) w terminie nie dłuższym niż 3 dni od zaistnienia zmiany.

Ponadto, w oświadczeniu, Wnioskodawca zamierza zamieścić definicje zastosowanych w nim pojęć (takich jak: miejsce zamieszkania, centrum interesów gospodarczych, centrum interesów osobistych, ograniczony obowiązek podatkowy, nieograniczony obowiązek podatkowy).

Cudzoziemcy będą proszeni o złożenie oświadczeń przy zawieraniu umowy o wykonanie przez nich świadczeń na podstawie umowy cywilnoprawnej lub przy zawieraniu umowy dotyczącej wypłaty stypendium twórczego.

Wnioskodawca podkreśla, że przedmiotowy wniosek dotyczy sytuacji, w których UMX nie posiada we własnym zakresie żadnych informacji wskazujących na rezydencję podatkową cudzoziemcy (np. informacji o ilości dni jego pobytu w Polsce), ani certyfikatu podatkowego wydanego przez odpowiednie organy administracji podatkowej.

W piśmie z 12 października 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku, Wnioskodawca wskazał, że umowy cywilnoprawne ze zleceniobiorcami oraz osobami fizycznymi otrzymującymi stypendia twórcze zawierane są przez pracownika Urzędu Miasta X działającego w imieniu i na rzecz Gminy Miejskiej X na podstawie pełnomocnictwa wydanego przez Prezydenta Miasta X.

Z punktu widzenia cywilistycznego stroną umowy jest osoba prawna – Gmina Miejska X, natomiast z punktu widzenia przepisów finansowych i podatkowych podmiotem właściwym do rozliczenia umowy jest Urząd Miasta X. Urząd Miasta X jest jednostką organizacyjną Gminy Miejskiej X nieposiadającą osobowości prawnej. W ramach planu finansowego Urzędu następuje wypłata świadczeń na rzecz osób fizycznych z tytułu umów cywilnoprawnych.

W związku z tym zgodnie z art. 41 ust. 1 i ust. 4 UPDOF, na Urzędzie Miasta X – jako właściwej jednostce organizacyjnej – spoczywają obowiązki płatnika podatku. Urząd Miasta X dokonując wypłat stypendiów twórczych, zobowiązany jest również do poboru podatku z tego tytułu, o czym mowa w z art. 35 ust. 1 pkt 2 UPDOF, gdzie wprowadzono zapis, że płatnikiem podatku jest jednostka organizacyjna (bez względu na osobowość prawną) dokonująca wypłaty stypendiów.

W związku z tym w treści zawieranych umów dodawany jest zapis, że płatnikiem podatku jest Urząd Miasta X.

Rada Miasta X w drodze podjętej uchwały określa szczegółowe warunki i tryb przyznawania stypendiów osobom fizycznym. Stypendia przyznawane są przez Prezydenta Miasta X w trybie konkursu. Z osobą, której przyznano stypendium, zwaną „stypendystą”, zawiera się umowę stypendialną. Umowa ta stanowi podstawę wypłaty stypendium i określa:

1)przedsięwzięcie, na które zostało przyznane stypendium,

2)wysokość stypendium oraz termin wypłaty i sposób płatności,

3)obowiązki stron,

4)termin i sposób rozliczenia stypendium.

Wypłata stypendium jest dokonywana przez Urząd Miasta X.

Urząd Miasta X jest jednostką organizacyjną Gminy Miejskiej X, której przedmiotem działalności jest wykonywanie zadań Prezydenta Miasta X w zakresie realizacji uchwał Rady Miasta i zadań nałożonych przepisami prawa. Gmina Miejska X posiada osobowość prawną. Urząd Miasta X funkcjonuje w formie samorządowej jednostki budżetowej, która nie posiada osobowości prawnej. Urząd Miasta X zawierając umowę cywilnoprawną działa w imieniu i na rzecz Gminy Miejskiej X.

Jednocześnie należy wskazać, że Urząd Miasta X, jako jednostka organizacyjna obsługująca Gminę Miejską X, dokonuje wypłaty wynagrodzenia z tytułu umów cywilnoprawnych (w tym stypendialnych) zawartych z osobami fizycznymi oraz dokonuje potrącenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych lub zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego. Urząd Miasta X jest płatnikiem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych (zryczałtowanego podatku dochodowego) i w rozliczeniach z Urzędem Skarbowym posługuje się NIP.

Kwestia posiadania przez Urząd Miasta X statusu płatnika została jednoznacznie potwierdzona w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, cyt. „przepis art. 41 ust. 4 u.p.d.f. przypisuje status płatnika podmiotowi, który dokonuje świadczenia, czyli dokonuje wypłaty na rzecz podatnika, co wskazuje na okoliczność wykonywania technicznej czynności wypłaty, nie zaś na okoliczność prawną będącą rezultatem zawarcia umowy cywilnoprawnej, a co za tym idzie – byciem stroną stosunku zobowiązaniowego, z którego wypłata wynika. Ustawa nie przypisuje statusu płatnika podmiotowi odpowiedzialnemu na mocy zawartej umowy cywilnoprawnej za wypłatę wynagrodzenia, ale podmiotowi, który tej wypłaty technicznie dokonuje.

Skoro art. 41 ust. 4 u.p.d.f. wskazuje jako płatników zarówno osoby prawne, jak i ich jednostki organizacyjne, oznacza to, że ustawodawca dopuszcza, że płatnik nie jest stroną umowy, która stanowi tytuł do wypłaty należności. Jednostki organizacyjne osób prawnych, które pozbawione są odrębnej osobowości prawnej, nie zawierają samodzielnie umów stanowiących podstawę do wypłaty świadczeń. Jeżeli jednostki organizacyjne osób prawnych zawierają umowy, to czynią to wyłącznie w imieniu i na rzecz osoby prawnej, na podstawie udzielonego ich kierownikom pełnomocnictwa.

Zatem, jeżeli ustawodawca chciałby powiązać obowiązki płatnika z byciem stroną umowy, to nie wskazałby w art. 41 ust. 1 u.p.d.f. jednostek organizacyjnych osoby prawnej jako płatników, obok samej osoby prawnej”.

Pytania:

1. Czy w przypadku, gdy cudzoziemiec złoży oświadczenie wskazujące, że w danym roku podatkowym jego centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) mieści się w Polsce lub okres jego pobytu w Polsce przekracza 183 dni, to czy Wnioskodawca powinien traktować go od początku współpracy jako rezydenta podatkowego Polski dla potrzeb podatkowych?
2. Czy w przypadku, gdy cudzoziemiec złoży oświadczenie wskazujące, że w danym roku podatkowym ani jego centrum interesów osobistych ani gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) nie mieści się w Polsce, a także okres jego pobytu w Polsce nie przekracza 183 dni, to czy Wnioskodawca powinien traktować go od początku współpracy jako nierezydenta podatkowego Polski dla potrzeb podatkowych?
3. Jeżeli Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, nie podzieli stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania pierwszego i/lub drugiego, to Wnioskodawca prosi o odpowiedź, na podstawie jakich dokumentów UMX ma ustalić, czy cudzoziemiec jest lub nie jest rezydentem podatkowym Polski w okresie współpracy z Wnioskodawcą.

Państwa stanowisko w sprawie

1. W przypadku, gdy cudzoziemiec złoży oświadczenie wskazujące, że w danym roku podatkowym jego centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) mieści się w Polsce albo okres jego pobytu w Polsce przekracza 183 dni, to Wnioskodawca powinien traktować go od początku współpracy jako rezydenta Polski dla potrzeb podatkowych.
2. W przypadku, gdy cudzoziemiec złoży oświadczenie wskazujące, że w danym roku podatkowym ani jego centrum interesów osobistych ani gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) nie mieści się w Polsce, a także okres jego pobytu w Polsce nie przekracza 183 dni, to Wnioskodawca powinien traktować go od początku współpracy jako nierezydenta Polski dla potrzeb podatkowych.
3. Z uwagi na fakt, że w ocenie Wnioskodawcy złożenie oświadczeń wskazanych w punktach 1 i 2 powyżej jest wystarczające do uznania cudzoziemcy przez UMX za rezydenta lub nierezydenta podatkowego Polski – Wnioskodawca nie musi posiadać innych dokumentów potwierdzających rezydencję podatkową cudzoziemców, w tym w szczególności, certyfikatów rezydencji podatkowej.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 UPDOF, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie natomiast z art. 3 ust. 2a UPDOF, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 1a UPDOF, za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski uważa się osobę fizyczną, która:

• posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
• przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Spełnienie jednego z powyższych, warunków jest wystarczające dla uznania, że podatnik ma miejsce zamieszkania w Polsce, a więc podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Przez „centrum interesów osobistych” należy rozumieć tzw. ognisko domowe, wszelkie powiązania rodzinne i towarzyskie, aktywność społeczną, polityczną, kulturalną, obywatelską, przynależność do organizacji/klubów, uprawiane hobby itp.

Z kolei „centrum interesów gospodarczych” to przede wszystkim miejsce prowadzenia działalności zarobkowej, źródła dochodów, posiadane inwestycje, majątek nieruchomy i ruchomy, polisy ubezpieczeniowe, zaciągnięte kredyty, konta bankowe itd.

Osoby fizyczne, które nie spełniają żadnego z kryteriów określonych w art. 3 ust. 1a UPDOF, czyli:

• nie posiadają na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych) ani
• nie przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym,

– nie mają miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a tym samym posiadają w Polsce ograniczony obowiązek podatkowy, czyli są zobowiązane do zapłaty podatku tylko od dochodów uzyskanych w danym roku na terytorium Polski.

W myśl art. 41 ust. 1 UPDOF, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Zgodnie bowiem z art. 41 ust. 4 UPDOF, płatnicy, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych m.in. w art. 29 UPDOF.

Dochody nierezydentów, które zgodnie z UPDOF uznawane są za osiągane na terytorium Polski podlegają opodatkowaniu tzw. „podatkiem u źródła”, do którego poboru zobowiązany jest podmiot wypłacający należność nierezydentowi.

Stosownie do art. 29 ust. 2 UPDOF, przepisy ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Jednakże zastosowanie stawki podatku wynikającej z właściwej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub niepobranie (niezapłacenie) podatku zgodnie z taką umową jest możliwe pod warunkiem udokumentowania dla celów podatkowych miejsca zamieszkania podatnika uzyskanym od niego certyfikatem rezydencji.

Poza sytuacją przedstawienia przez cudzoziemca certyfikatu rezydencji podatkowej, płatnik nie dysponuje żadnymi narzędziami umożliwiającymi badanie rezydencji podatkowej zleceniobiorców czy stypendystów, np. w zakresie ustalania ilości dni pobytu cudzoziemcy na terytorium Polski, czy też samodzielnego badania lokalizacji jego centrum interesów życiowych. Wobec tego jedynym narzędziem, którym płatnik może posłużyć się w tym celu są informacje, w tym oświadczenia otrzymane od cudzoziemców.

Jeżeli zatem zagraniczny zleceniobiorca lub stypendysta nie przedstawi UMX swojego certyfikatu rezydencji podatkowej i równocześnie złoży UMX oświadczenie, że jego miejsce zamieszkania, w rozumieniu art. 3 ust. 1a UPDOF, znajduje się na terytorium Polski, wówczas uprawnionym jest potraktowanie takiego cudzoziemcy jako rezydenta podatkowego Polski. Przepisy UPDOF nie wymagają bowiem dokumentowania polskiej rezydencji podatkowej, wydanym przez polskie organy skarbowe certyfikatem rezydencji dla celów poboru zaliczek na podatek dochodowy przez płatnika.

Jeżeli natomiast zagraniczny zleceniobiorca lub stypendysta nie przedstawi UMX swojego certyfikatu rezydencji podatkowej i równocześnie złoży UMX oświadczenie, że jego miejsce zamieszkania, w rozumieniu art. 3 ust. 1a UPDOF, nie znajduje się na terytorium Polski, wówczas uprawnionym jest potraktowanie takiego cudzoziemcy jako nierezydenta. Przepisy UPDOF wymagają bowiem dokumentowania miejsca zamieszkania za pomocą certyfikatu rezydencji jedynie dla celów zastosowania stawki „podatku u źródła” wynikającej z zawartej z danym krajem umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania (lub niepobrania podatku, jeśli tak stanowi ta umowa) w miejsce zastosowania stawki wynikającej z UPDOF. Przepisy UPDOF nie wymagają natomiast przedstawiania certyfikatów rezydencji celem potwierdzenia, że podatnik nie jest rezydentem podatkowym w Polsce.

W zakresie potwierdzania przez płatnika statusu cudzoziemców na podstawie składanych płatnikowi oświadczeń dotyczących rezydencji podatkowej wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Podatkowej w interpretacji z dnia 23 stycznia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-2.4011.573.2018.1.AKR, w której wskazano, że: „Reasumując, jeżeli zleceniobiorca złoży pierwszy rodzaj oświadczenia, w ramach którego oświadczy, że w okresie wykonywania zlecenia na rzecz Wnioskodawcy jego centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) mieści się w Polsce lub złoży drugi rodzaj oświadczenia, w ramach którego oświadczy, że w danym roku podatkowym przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym Wnioskodawca od początku współpracy powinien traktować go jako rezydenta podatkowego Polski dla potrzeb podatkowych, a w związku z tym obliczać zaliczki na podatek dochodowy na zasadach ogólnych, a nie ryczałtem.

Natomiast, jeżeli zleceniobiorca złoży trzeci rodzaj oświadczenia, w ramach którego oświadczy, że w okresie wykonywania zlecenia na rzecz Wnioskodawcy nie posiada ośrodka interesów życiowych w Polsce, a ponadto w roku podatkowym jego pobyt w Polsce nie przekroczył 183 dni, Wnioskodawca obowiązany jest pobrać od wypłacanego wynagrodzenia 20% zryczałtowany podatek, o którym mowa w art. 29 ust. 1 ustawy oraz sporządzić deklarację PIT-8AR i informację IFT-1/IFT-1R”.

Możliwość opierania się przez płatnika na oświadczeniach cudzoziemców co do ich rezydencji podatkowej w Polsce potwierdził również Dyrektor Krajowej Informacji Podatkowej w interpretacji z dnia 6 maja 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.166.2021.l.KF, wskazując, że: „Jak wynika z powołanych regulacji, od wynagrodzeń wypłacanych przez Wnioskodawcę Zleceniobiorcom-rezydentom PL, którzy złożyli oświadczenia, że ich ośrodek interesów życiowych w rozumieniu art. 3 ust. 1a pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych znajduje się w Polsce, Spółka – jako płatnik – zobowiązana jest do poboru zaliczek na podatek dochodowy na zasadach ogólnych (art. 41 ust. 1 ww. ustawy) i sporządzenia za ten okres informacji PIT-11”.

W piśmie z dnia 12 października 2021 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca w zakresie własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego wskazał, że zgodnie z art. 41 ust. 4 UPDOF, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Ponadto, na podstawie art. 35 ust. 1 pkt 2 UPDOF, do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy zobowiązane są uczelnie, federacje podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki, instytuty naukowe Polskiej Akademii Nauk, instytuty badawcze, międzynarodowe instytuty naukowe utworzone na podstawie odrębnych ustaw działające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zakłady pracy oraz inne jednostki organizacyjne – od wypłacanych przez nie stypendiów.

Urząd Miasta X, jako jednostka organizacyjna osoby prawnej, jaką jest Gmina Miejska X, dokonując wypłat stypendiów twórczych oraz wynagrodzeń z tytułu umów cywilnoprawnych posiada status płatnika w myśl przywołanych wyżej regulacji UPDOF, co zostało jednoznacznie potwierdzone w wydanym na rzecz Urzędu Miasta X wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Interpretacja indywidualna

Rozpatrzyłem Państwa wniosek – 19 listopada 2021 r. i wydałem interpretację indywidualną nr 0113-KDIPT2-3.4011.615.2021.2.IR, w której uznałem Państwa stanowisko za nieprawidłowe.

Interpretację indywidualną doręczono Państwu 25 listopada 2021 r.

Skarga na interpretację indywidualną

Na interpretację indywidualną Organu podatkowego z 19 listopada 2021 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.615.2021.2.IR reprezentująca Państwa pełnomocnik, wniósł za pośrednictwem tutejszego Organu skargę z 20 grudnia 2021 r. przesłaną za pośrednictwem platformy e-PUAP 20 grudnia 2021 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Skarga wpłynęła do mnie 20 grudnia 2021 r.

Wnieśli Państwo o uchylenie w całości zaskarżonej interpretacji i zasądzenie zwrotu kosztów postępowania na rzecz Strony Skarżącej wraz z kosztami zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

Postępowanie przed sądami administracyjnymi

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił skarżoną interpretację – wyrokiem z 30 listopada 2022 r., sygn. akt I SA/Kr 97/22.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który uchylił interpretację indywidualną stał się prawomocny od 4 lutego 2023 r.

Ponowne rozpatrzenie wniosku – wykonanie wyroku

Zgodnie z art. 153 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.):

Wykonuję obowiązek, który wynika z tego przepisu, tj.:

•uwzględniam ocenę prawną i wskazania dotyczące postępowania, które wyraził Wojewódzki Sąd Administracyjny w ww. wyroku;

•ponownie rozpatruję Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej – stwierdzam, że stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Odstępuję od uzasadnienia prawnego tej oceny.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które przedstawili Państwo i stanu prawnego, który obowiązywał w dniu wniesienia wniosku.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego.

Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

Podstawą prawną dla odstąpienia od uzasadnienia interpretacji jest art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej.