Interpretacja indywidualna z dnia 3 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL2-1.4011.596.2023.1.DJ

Skutki zawarcia umowy o dożywocie po stronie nabywcy nieruchomości.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko prawidłowe

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

1 sierpnia 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 27 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych. Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawczyni zamierza zawrzeć umowę dożywocia, w ramach której w zamian za przeniesienie na nią własności nieruchomości - lokalu mieszkalnego zobowiąże się ona do zapewnienia dożywotniego utrzymania dla zbywcy tego lokalu.

Zgodnie z art. 908 § 1 k.c. w ramach utrzymania Wnioskodawczyni zobowiąże się do m.in. dostarczać mu wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie. W związku z powyższym nie nastąpi nieodpłatne nabycie nieruchomości, ale wartość świadczenia w postaci dożywotniego utrzymania nie zostanie określona w umowie. Wnioskodawczyni i zbywca lokalu nie są ze sobą spokrewnieni.

Pytanie

Czy zawarcie umowy dożywocia spowoduje po stronie Wnioskodawczyni jako nabywcy nieruchomości powstanie obowiązku podatkowego na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych?

Pani stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawczyni, zawarcie umowy dożywocia nie spowoduje powstania obowiązku zapłaty podatku na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy PIT:

Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy PIT:

Opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie natomiast do art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: Przychodami są m.in. wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń. Cechą świadczenia nieodpłatnego jest brak zobowiązania otrzymującego takie świadczenie do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Innymi słowy przychód ze świadczeń nieodpłatnych powstanie wtedy, gdy podatnik otrzyma rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw, bez obowiązku świadczenia wzajemnego.

Umowa o dożywocie ma charakter umowy zobowiązującej, odpłatnej i wzajemnej. W zamian za swoje świadczenie zbywca nieruchomości (dożywotnik), uzyskuje określone świadczenia służące zaspakajaniu jego potrzeb w taki sposób, aby nie musiał on przyczyniać się do zdobywania środków na zaspokojenie niezbędnych wymagań życiowych. Istotą odpłatności umowy o dożywocie jest to, że zbywca dokonując przysporzenia nie czyni tego kosztem własnego majątku, albowiem uzyskuje świadczenie, posiadające określony wymiar materialny, przejawiający się choćby w zaoszczędzeniu przez zbywcę tych wydatków, które musiałby ponieść w związku z własnym utrzymaniem, gdyby nie doszło do zawarcia umowy o dożywocie. Uzyskiwane przez dożywotnika świadczenia niewątpliwe mają określony walor finansowy, który jest finansowany z majątku nabywcy nieruchomości, a tym samym przyjąć należy, że po stronie nabywcy nie dochodzi do bezpłatnego przysporzenia kosztem własnego majątku.

W świetle powyższego, w sytuacji opisanej we wniosku, przeniesienie na rzecz Wnioskodawczyni prawa własności nieruchomości w ramach umowy dożywocia należy traktować jako odpłatne nabycie. Odpłatne nabycie prawa do nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłaty podatku od osób fizycznych w związku z zawarciem tej umowy.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1:

-pkt 8

-pkt 9

W myśl natomiast art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych:

Należy podkreślić, że cechą świadczenia nieodpłatnego jest brak zobowiązania otrzymującego takie świadczenie do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Innymi słowy przychód ze świadczeń nieodpłatnych powstanie wtedy, gdy podatnik otrzyma rzeczy lub prawa, bądź inne świadczenia lub też możliwość korzystania z rzeczy lub praw, bez obowiązku świadczenia wzajemnego.

Z treści wniosku wynika, że zamierza Pani zawrzeć umowę dożywocia, w ramach której w zamian za przeniesienie na Panią własności nieruchomości - lokalu mieszkalnego zobowiąże się Pani do zapewnienia dożywotniego utrzymania dla zbywcy tego lokalu. Zgodnie z art. 908 § 1 k.c. w ramach utrzymania zobowiąże się Pani do m.in. dostarczać zbywcy wyżywienia, ubrania, mieszkania, światła i opału, zapewnić mu odpowiednią pomoc i pielęgnowanie w chorobie.

W tym miejscu wskazać należy, że stosownie do art. 908 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Biorąc pod uwagę powyższe, należy stwierdzić, że w zamian za świadczenie ze strony zbywcy (dożywotnika), którym jest przeniesienie własności nieruchomości nabywca (zobowiązany z umowy dożywocia) zobowiązuje się do świadczeń określonych w art. 908 Kodeksu cywilnego.

Uwzględniając powyższe, umowa o dożywocie ma charakter umowy wzajemnej, a w konsekwencji – jest czynnością prawną o charakterze odpłatnym, tj. w jej wyniku dochodzi do odpłatnego nabycia nieruchomości.

W świetle powyższego, w sytuacji opisanej we wniosku, nabyciem jest również przeniesienie na rzecz Pani w drodze umowy dożywocia prawa do opisanej nieruchomości – lokalu mieszkalnego. Przy czym samo odpłatne nabycie prawa do nieruchomości nie stanowi źródła przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, skoro opisana we wniosku czynność nabycia w drodze umowy dożywocia opisanej we wniosku nieruchomości – lokalu mieszkalnego jest dla Pani neutralna w świetle ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem.

Wobec powyższego, zawarcie umowy dożywocia, o której mowa we wniosku nie spowoduje po Pani stronie jako nabywcy nieruchomości powstania obowiązku podatkowego na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).