Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Interpretacja

Interpretacja indywidualna z dnia 3 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0112-KDIL3.4012.365.2023.2.EW

Ustalenie, czy wprowadzenie energii elektrycznej do sieci, w przypadku rozliczenia w systemie net metering w aneksie do umowy kompleksowej, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

23 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy wprowadzenie energii elektrycznej do sieci, w przypadku rozliczenia w systemie net metering w aneksie do umowy kompleksowej, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług oraz braku prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją inwestycji.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 lipca 2023 r. (wpływ 13 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina (…) (dalej: „Gmina”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej „VAT”). Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 40 ze zm.). Gmina wykonuje zadania własne samodzielnie lub poprzez swoje jednostki budżetowe.

Gmina posiada osobowość prawną, zdolność do czynności cywilnoprawnych i zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT (dalej: „Ustawa”) wykonuje nałożone na nią odrębnymi przepisami zadania, dla realizacji których została powołana spoza zakresu VAT, jak również czynności podlegające VAT na podstawie umów cywilnoprawnych zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Gmina zrealizowała projekt pn.: „(…)”. Gmina uzyskała dofinansowanie na realizację projektu z (…) na lata 2014-2020, w ramach działania „(…)”.

Koszt inwestycji wynosi (…) zł.

Inwestycja została dofinansowana w wysokości (…) zł.

Realizacja inwestycji zostanie zakończona w 2023 roku.

Wydatki które poniesie Gmina (...) będą udokumentowane fakturami VAT, które zostaną wystawione na Gminę (...). Gmina realizując inwestycję dokonała pogrupowania kosztów na dwie kategorie.

A.Koszty kwalifikowalne dofinansowanie do wartości brutto.

B.Koszty niekwalifikowalne dofinansowanie do wartości netto.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy jedynie kosztów kwalifikowanych, które obejmowały:

-przebudowę budynku użyteczności publicznej wraz z wewnętrznymi instalacjami, budowę w bezpośrednim sąsiedztwie (budynku) szybu windowego, mająca na celu fizyczne wydzielenie części budynku nr (…) na działce nr (…) w (...) i zmianę jego przeznaczenia na (…) (dalej: (…)),

-zagospodarowanie centrum wsi (...), poprzez wykonanie zadaszonej sceny letniej z zapleczem, przebudowę istniejącego budynku na sanitariaty z częścią gospodarczą, wykonanie pergoli i pasażu, budowę ogrodzenia. W ramach projektu przewidziano wykonanie placów i alejek utwardzonych kostką betonową, odwodnienia placów, wykonania kanału wodnego, oświetlenia, uporządkowanie zieleni oraz montaż wyposażenia przestrzeni publicznej. Powierzchnia podlegająca zagospodarowaniu w ramach kosztów kwalifikowalnych wynosiła (…) m²,

-dokonano zakupu wyposażenia wewnętrznego (…),

-wykonano instalację fotowoltaiczną na budynku.

Natomiast, koszty niekwalifikowalne, tj. renowacja (...) wraz z otaczającym go obszarem (wyodrębnionym) o powierzchni (…) m². Gmina wskazuje, że koszty niekwalifikowane nie są przedmiotem zapytania o interpretację.

Przebudowany budynek został nieodpłatnie przekazany (udostępniony) na rzecz (…). (…), którego organizatorem będzie Gmina (...), powstanie w oparciu o przepisy art. 9 oraz art. 11 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej. Budynek jest ogólnodostępny i nie są pobierane opłaty za wstęp oraz jego korzystanie. Ponadto, teren centrum wsi (...) objęty kosztami kwalifikowalnymi także jest ogólnodostępny oraz bezpłatny dla korzystających.

Ponadto, w ramach kosztów kwalifikowanych na budynku (…) zamontowano panele fotowoltaiczne o łącznej mocy 9,3 kWh. Beneficjent Gmina zawarł aneks nr 1 z 1 kwietnia 2020 r. do umowy sprzedaży energii elektrycznej z (…) Sp. z o.o. zgodnie, z którym jako Prosument energii odnawialnej wytwarza energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii w mikro-instalacji w celu jej zużycia wyłącznie na potrzeby własne. Zgodnie z zapisami § 4 ww. aneksu Beneficjent ma możliwość wprowadzenia do sieci OSD nadprodukcji energii elektrycznej, a jej rozliczenie nastąpi w stosunku ilościowym określonym w tymże paragrafie aneksu na koniec okresu rozliczeniowego. Przyłączenie do sieci miało miejsce w 2020 roku.

We wskazanym aneksie wskazano następujący zapis dot. rozliczenia:

„1. Sprzedawca, realizując obowiązek Sprzedawcy Zobowiązanego, dokonuje w każdym Okresie rozliczeniowym przypadającym w okresie obowiązywania Aneksu rozliczenia ilości Energii Elektrycznej wprowadzonej przez Klienta do sieci OSD wobec ilości energii elektrycznej pobranej przez Klienta z tej sieci.

2. Rozliczenie ilościowe Energii Elektrycznej wprowadzonej przez Klienta do sieci OSD w stosunku do energii pobranej prze Klienta jest realizowane w następującym stosunku ilościowym:

a)1 do 0,7 (rozumianym w ten sposób, że jedna 1 kWh Energii Elektrycznej wprowadzonej przez Klienta do sieci OSD pokrywa 0,7 kWh energii elektrycznej pobranej przez niego z sieci OSD) albo:

b)1 do 0,8 (rozumianym w ten sposób, że jedna 1 kWh Energii Elektrycznej wprowadzonej przez Klienta do sieci OSD pokrywa 0,8 kWh energii elektrycznej pobranej przez niego z sieci OSD) w przypadku Mikroinstalacji, o łącznej mocy zainstalowanej nie większej niż 10 kW.

3. Nadwyżką Energii Elektrycznej wprowadzonej przez Klienta do sieci OSD ponad ilość Energii Elektrycznej pobranej z sieci OSD zgodnie z przepisami Ustawy o OZE dysponuje Sprzedawca w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat za usługę dystrybucji, o których mowa w ust. 8.

4. Rozliczenia ilości energii, o której mowa w ust. 1 i ust. 2, dokonuje się na podstawie, przekazanych Sprzedawcy przez OSD danych pomiarowych.

5. Rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1 i ust. 2 podlega wyłącznie Energia Elektryczna wprowadzona do sieci OSD nie wcześniej niż na 12 miesięcy przed wprowadzeniem energii do sieci, przy czym jako datę wprowadzenia Energii Elektrycznej do sieci przyjmuje się ostatni dzień danego miesiąca kalendarzowego, w którym ta energia została wprowadzona do sieci.

6. Energia Elektryczna niewykorzystana w danym Okresie rozliczeniowym, przechodzi na kolejne Okresy rozliczeniowe, jednak nie dłużej niż na kolejne 12 miesięcy od daty wprowadzenia tej Energii do sieci OSD.

7. Jeżeli Klient został zakwalifikowany do jednej z grup taryfowych wielostrefowych, to rozliczenie energii wprowadzonej z pobraną w danym Okresie rozliczeniowym odbywa się zgodnie z postanowieniami ust. 1 do 6, z tym zastrzeżeniem, że rozliczenia ilościowego, o którym mowa w ust. 2 dokonuje się w oparciu o sumaryczną ilość Energii Elektrycznej wprowadzonej do sieci OSD w strefach przez Klienta wobec sumarycznej ilości energii pobranej przez niego w strefach z tej sieci, a gdy w wyniku tego rozliczenia ilość energii pobranej jest większa niż ilość energii wprowadzonej do sieci, to ilość energii wynikająca z tego rozliczenia dzielona jest na poszczególne strefy czasowe proporcjonalnie wg ilości energii pobranej w tych strefach w danym okresie rozliczeniowym.

8. Klient, dokonując rozliczenia Energii Elektrycznej na zasadach, o których mowa w ust. 1 i ust. 2 powyżej nie uiszcza opłat za usługę dystrybucji, których wysokość zależy od ilości energii elektrycznej pobranej przez Prosumenta energii odnawialnej. W konsekwencji dokonując rozliczenia Sprzedawca nie pobiera od Klienta opłat za usługę dystrybucji w części dotyczącej wolumenu energii elektrycznej pobranej, która została pokryta przez wolumen Energii Elektrycznej wprowadzone przez Klienta do sieci OSD, wyliczonej z uwzględnieniem odpowiedniego stosunku ilościowego, o którym mowa w ust. 2 powyżej.

9. Jeżeli zgodnie z łączącą Strony Umową Kompleksową na Kliencie ciąży obowiązek uiszczania zaliczek na poczet należności z tytułu sprzedaży energii elektrycznej, zasady rozliczenia ilościowego Energii Elektrycznej opisane w niniejszym paragrafie pozostają bez wpływu na zakres tego obowiązku, jak również na tryb i termin ich rozliczenia wynikający z Umowy Kompleksowej.

10. W przypadku zmiany w powszechnie obowiązujących przepisach prawa szczegółowego sposobu obliczania ilości energii elektrycznej w instalacjach odnawialnego źródła energii lub zasad jej rozliczenia w taki sposób, że zapisy niniejszego Aneksu byłyby sprzeczne z tymi przepisami z dniem wejścia w życie zmienionych przepisów, Sprzedawca zobowiązuje się stosować zasady rozliczeń zgodnie z nowymi regulacjami na mocy aneksu, zawartego niezwłocznie po wejściu w życie tych zmian”.

11. W przypadku wydatków dotyczących montażu instalacji fotowoltaicznej należy wskazać, że ma ona umożliwić obniżenia kosztów utrzymania budynku (…).

Gmina wskazuje, że przedmiotowa inwestycja w zakresie kosztów kwalifikowalnych jest wykorzystywana do czynności nieopodatkowanych (bezpłatne udostępnienie na rzecz (…) oraz ogólnodostępne i bezpłatne udostępnienie centrum (...) dla korzystających). Gmina jednakże wskazuje, że w przypadku odpowiedzi negatywnej na pytanie nr 1 (tj. uznania magazynowania prądu jako podlegającego opodatkowaniu VAT), Inwestycja w zakresie montażu OZE służyć będzie czynnościom nieopodatkowanym oraz opodatkowanym”.

W piśmie z 13 lipca 2023 r., w odpowiedzi na pytania tut. Organu, wskazali Państwo, że:

1.Czy (…) w (...) posiada odrębną od Gminy podmiotowość prawną?

Odpowiedź: TAK.

2.Czy Gmina dokonała centralizacji z (…) w (...)?

Odpowiedź: NIE.

a)Czy (…) w (...) jest odrębnym od Gminy czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT?

Odpowiedź: NIE.

b)Czy (...) w (...) dokonuje odrębnych od Gminy rozliczeń dla potrzeb podatku VAT?

Odpowiedź: Nie dotyczy.

3.Czy instalacja, w której wytwarzana jest energia elektryczna, stanowi mikroinstalację, w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1378 ze zm.)?

Odpowiedź: TAK.

4.Czy Umowa/Aneks określa zarówno cenę sprzedaży energii elektrycznej, jak i cenę odbioru energii elektrycznej wytworzonej w Państwa instalacji wprowadzonej do sieci elektroenergetycznej OSD?

Odpowiedź: Umowa określa cenę sprzedaży energii elektrycznej, natomiast aneks reguluje zasady rozliczeń energii elektrycznej wytwarzanej przez Klienta i nie ma wpływu na postanowienia umowy dotyczącej sprzedaży energii elektrycznej przez Sprzedawcę do Klienta.

5.Czy wprowadzenie energii elektrycznej do sieci następuje w systemie net metering czy net billing?

Odpowiedź: Net metering.

6.Kiedy nastąpiło wprowadzenie energii elektroenergetycznej do sieci elektroenergetycznej po raz pierwszy?

Odpowiedź: 13 lipca 2020 r.

7.Czy zawarta przez Państwa umowa i aneks przewiduje wynagrodzenie dla Państwa? Jeżeli tak, to należy wskazać w jakiej postaci, za jakie świadczenia i w jakich przypadkach przewidziane jest wynagrodzenie?

Odpowiedź: NIE.

8.Czy poza przekazaniem nadwyżki energii elektrycznej na opłaty w celu pokrycia kosztów rozliczenia, zostaje jeszcze jakaś nadwyżka? Jeżeli tak, to należy szczegółowo wyjaśnić, jak jest ona rozliczana ze Sprzedawcą?

Odpowiedź: NIE.

9.Ze wskazanego w opisie sprawy aneksu wynika, że: „Energia elektryczna niewykorzystana w danym okresie rozliczeniowym, przechodzi na kolejne okresy rozliczeniowe, jednak nie dłużej niż na kolejne 12 miesięcy od daty wprowadzenia tej energii do sieci OSD”.

a)Co dzieje się z energią elektryczną niewykorzystaną w danym Okresie rozliczeniowym?

Odpowiedź: Energia elektryczna wytworzona w instalacji odnawialnego źródła energii, w ilości stanowiącej nadwyżkę energii, która nie została zużyta na potrzeby własne, wprowadzana jest do sieci (…) (przechodzi na kolejne okresy rozliczeniowe, jednak nie dłużej niż na kolejne 12 miesięcy od daty wprowadzenia tej energii do sieci OSD).

Ze względu na małą moc instalacji nie występuje nadwyżka energii elektrycznej.

b)Co dzieje się z energią po przekroczeniu 12 miesięcy? Należy szczegółowo opisać (np. czy energia ta przepada; czy energia jest magazynowana w sieci). Jeśli energia jest magazynowana w sieci, to wskazać należy do jakich celów jest ona wykorzystywana?

Odpowiedź: Energia przepada.

10.Kto jest/będzie właścicielem wyprodukowanej energii w sieci, w sensie ekonomicznym?

Odpowiedź: Prosument.

11.Czy z wyprodukowanej energii elektrycznej korzysta wyłącznie (...)?

Odpowiedź: TAK.

12.W opisie sprawy w kosztach kwalifikowanych wskazano: „renowację istniejącego obiektu (...)”, a w kosztach niekwalifikowanych: „renowację (...) wraz z otaczającym go obszarem”.

Odpowiedź: Omyłkowo wskazano w kosztach kwalifikowalnych „renowację istniejącego obiektu (...)”. Renowacja (...) wraz z otaczającym go obszarem w całości stanowi koszt niekwalifikowany.

13.Jakie konkretnie wydatki są ponoszone na ww. renowacje? Czy wszystkie te wydatki w zakresie kosztów kwalifikowanych i niekwalifikowanych dotyczą tego samego (...)?

Odpowiedź: Omyłkowo wskazano w kosztach kwalifikowalnych „renowację istniejącego obiektu (...)”. Renowacja (...) wraz z otaczającym go obszarem w całości stanowi koszt niekwalifikowany.

W oparciu o udział powierzchni przeznaczonej pod działalność gospodarczą w powierzchni całkowitej wyznaczona została proporcja będąca podstawą podziału kosztów ujętych w ramach Zadania 2, tj. zagospodarowanie centrum wsi (...), na wydatki kwalifikowane i niekwalifikowalne. Do wyznaczenia udziałów powierzchniowych zastosowano przesłaną przez (…) metodykę szacowania kosztów dla terenów otwartych. Udział powierzchni przeznaczonej pod działalność niegospodarczą wyniósł 97,86% natomiast pod działalność gospodarczą 2,14%. W kolejnym kroku przemnożone zostały koszty kwalifikowalne Zadania 2 przez wyznaczone udziały procentowe powierzchni dla działalności gospodarczej i niegospodarczej, otrzymując w ten sposób wartości kosztów przypadające na ww. działalności. Koszty dotyczące działalności gospodarczej w wysokości (…) zł wyłączone zostały do kosztów niekwalifikowanych.

14.Czy zakres pytania oznaczonego we wniosku nr 2 obejmuje również wydatki na (...)?

Odpowiedź: Nie (wydatki niekwalifikowalne).

15.Czy są Państwo w stanie przyporządkować odrębnie wydatki na renowację istniejącego obiektu (...) (koszt kwalifikowany) i wydatki na renowację (...) wraz z otaczającym go obszarem (koszt niekwalifikowany)?

Odpowiedź: Omyłkowo wskazano w kosztach kwalifikowalnych „renowację istniejącego obiektu (...)”. Renowacja (...) wraz z otaczającym go obszarem w całości stanowi koszt niekwalifikowany.

W oparciu o udział powierzchni przeznaczonej pod działalność gospodarczą w powierzchni całkowitej wyznaczona została proporcja będąca podstawą podziału kosztów ujętych w ramach Zadania 2, tj. zagospodarowanie centrum wsi (...), na wydatki kwalifikowalne i niekwalifikowalne. Do wyznaczenia udziałów powierzchniowych zastosowano przesłaną przez (…) metodykę szacowania kosztów dla terenów otwartych. Udział powierzchni przeznaczonej pod działalność niegospodarczą wyniósł 97,86% natomiast pod działalność gospodarczą 2,14%. W kolejnym kroku przemnożone zostały koszty kwalifikowalne Zadania 2 przez wyznaczone udziały procentowe powierzchni dla działalności gospodarczej i niegospodarczej, otrzymując w ten sposób wartości kosztów przypadające na ww. działalności. Koszty dotyczące działalności gospodarczej w wysokości (…) zł wyłączone zostały do kosztów niekwalifikowanych.

16.Czy obiekt (...) (koszt kwalifikowany) jest nieodpłatnie przekazany na rzecz (…) w (...)?

Odpowiedź: Renowacja (...) wraz z otaczającym go obszarem w całości stanowi koszt niekwalifikowalny. Obiekt (...) wraz z otaczającym go obszarem nie został przekazany na rzecz (…) w (...).

17.Czy towary i usługi w zakresie renowacji istniejącego obiektu (...) (koszt kwalifikowany) są wykorzystywane wyłącznie do czynności niepodlegających podatkowi VAT? Jeżeli nie, to wskazać należy do jakich czynności są wykorzystywane.

Odpowiedź: Renowacja (...) wraz z otaczającym go obszarem w całości stanowi koszt niekwalifikowalny.

18.Czy są Państwo w stanie przyporządkować odrębnie każdy wydatek na wykonanie instalacji fotowoltaicznej, wykonanie renowacji obiektu (...) oraz wydatki na pozostałe koszty kwalifikowane?

Odpowiedź:

-wykonanie instalacji fotowoltaicznej: koszty kwalifikowane: (…) zł,

-pozostałe koszty kwalifikowalne w projekcie: (…) zł,

-wyłączenie kosztów związanych z działalnością gospodarczą (renowacja (...) wraz z otaczającym go obszarem) w wysokości (…) zł do kosztów niekwalifikowanych projektu.

Pytania

1.Czy wprowadzanie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej do sieci, w przypadku rozliczenia w systemie opisanym w aneksie do umowy kompleksowej, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT?

2.Czy Gmina ma prawo do odliczenia podatku VAT, w związku z realizacją inwestycji pn.: „(...)” w zakresie wskazanych kosztów kwalifikowanych?

Państwa stanowisko w sprawie

W Państwa ocenie, wprowadzanie przez Państwa energii elektrycznej do sieci, w przypadku rozliczenia w systemie opisanym w aneksie do umowy kompleksowej nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie natomiast do art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1)przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2)wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3)wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4)wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5)ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6)oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7)zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przy czym, ilekroć w przepisach ustawy o VAT mowa jest o towarach, rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (por. art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W tym miejscu należy wskazać na wyrok TSUE z 20 czerwca 2013 r., C-219/12, w sprawie Finanzamt Freistadt Rohrbach Urfahr v. Unabhangiger Finanzsenat AuBenstelle Linz, ZOTSiS 2013, Nr 6, poz. 1-413, w którym Trybunał dokonując wykładni artykułu art. 4 ust. 1 i 2 szóstej dyrektywy 77/388 w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych stwierdził, iż należy go interpretować w ten sposób, że eksploatacja zainstalowanego na służącym prywatnym celom domu mieszkalnym lub obok niego modułu fotowoltaicznego, skonstruowanego w ten sposób, że po pierwsze ilość wytworzonej energii elektrycznej jest zawsze niższa od ilości energii elektrycznej ogółem zużytej przez użytkownika modułu do celów prywatnych, a po drugie energia ta jest dostarczana do sieci za wynagrodzeniem o charakterze stałym, stanowi „działalność gospodarczą”, w rozumieniu tych przepisów.

Prosumentem jest podmiot (odbiorca końcowy), który dokonuje zarówno zakupu energii elektrycznej, jak i wytworzenia energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii w mikroinstalacji, w celu jej zużycia na potrzeby własne (niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą). Co istotne Prosument nie zajmuje się przy tym sprzedażą wytworzonej energii elektrycznej. Całość wytworzonej energii przeznaczona jest na zaspokojenie jego potrzeb własnych. Jednocześnie mogą jednak wystąpić sytuacje, gdy ilość wytworzonej przez Prosumenta energii elektrycznej przekracza zużycie tej energii. Ze względu na brak możliwości magazynowania energii elektrycznej, taka nadwyżka wytworzonej energii musi być wprowadzona do sieci energetycznej. Zatem z ekonomicznego punktu widzenia, energia elektryczna wprowadzona do sieci przez Prosumenta jest energią do niego przynależną „magazynowaną” w sieci. Energia ta nie jest sprzedawana przez Prosumenta do sprzedawcy zobowiązanego. Jeżeli więc Prosument wprowadził określoną ilość energii elektrycznej do sieci, a następnie pobrał energię z sieci na potrzeby własne, to należy uznać, że w pierwszej kolejności pobrana została energia wyprodukowana przez Prosumenta, a w dalszej kolejności pobrana została energia dostarczona przez przedsiębiorstwo energetyczne jako sprzedawcę zobowiązanego.

Z regulacji ustawy o OZE wynika bowiem, iż w przypadku powstania, tzw. salda ujemnego nadwyżki ilości energii wprowadzonej do sieci nad ilością energii pobranej z sieci przez Prosumenta przy zastosowaniu wyżej przedstawionych stosunków ilościowych różnica (ilość energii po saldowaniu) podlega rozliczeniu w przyszłych okresach rozliczeniowych. Rozliczenie to polega na pomniejszeniu salda dodatniego w przyszłych okresach rozliczeniowych o nierozliczone saldo ujemne z poprzednich okresów rozliczeniowych. Prawo Prosumenta do rozliczenia nadwyżki z salda ujemnego jest określone czasowo. Nierozliczona w okresie 365 dni nadwyżka salda ujemnego pozostaje do dyspozycji sprzedawcy. Prosument nie jest też uprawniony do otrzymania wynagrodzenia za nierozliczoną nadwyżkę salda ujemnego.

Powyższe regulacje ustawy o OZE na gruncie Ustawy o VAT będą powodować sytuację, w której nie powstanie obowiązek podatkowy po stronie Prosumenta, a co za tym idzie obowiązek naliczenia VAT w odniesieniu do nadwyżki energii.

W podobnym stanie faktycznym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wielokrotnie potwierdzał stanowiska tożsame z stanowiskiem Wnioskodawcy, można tutaj wskazać między innymi Interpretację Indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 kwietnia 2023 roku, sygn. 0112-KDIL1-1.4012.21.2023.2.HW, gdzie wskazano: „W związku z powyższym w przypadku rozliczenia energii w systemie «net meteringu», w sytuacji, gdy Wnioskodawca za nadwyżki energii elektrycznej wprowadzanej do sieci przez Spółkę nie otrzymuje wynagrodzenia i nadwyżki te w okresie 12 miesięcy (365 dni) od wprowadzenia jej do sieci OSD przepadają wprowadzanie energii elektrycznej do sieci nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług”.

Ad. 2

Wnioskodawca, czyli Gmina nie ma możliwości odliczenia kwoty podatku naliczonego związanego z wydatkami kwalifikowanymi poniesionymi na realizację ww. projektu (z wyjątkiem wydatków dotyczących modernizacji (...)).

Brak możliwości odliczenia podatku VAT przez Gminę wynika z faktu, iż realizowane inwestycje nie będą służyć prowadzeniu jakiejkolwiek działalności gospodarczej z nimi związanymi (w przypadku odpowiedzi pozytywnej na pytanie nr 1).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – jak stanowi art. 15 ust. 2 ustawy o VAT – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z kolei, zgodnie z ust. 6 przedmiotowej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednocześnie zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. W myśl art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy, zadania własne gminy obejmują sprawy w zakresie zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty w szczególności kultury, ochrony zabytków i opieki nad zabytkami, kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych; zieleni gminnej i zadrzewień.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Prawo to przysługuje podatnikowi pod warunkiem, że nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy o VAT.

Z treści powyższych regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu, których został naliczony podatek, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych VAT.

Przedstawiona powyżej zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z usługami i towarami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych z opodatkowania lub w ogóle niepodlegających temu podatkowi.

Realizując projekt Gmina nie działała jako podatnik VAT, bowiem wykonywała jedynie zadania własne w ramach reżimu publicznoprawnego (poza działalnością gospodarczą), tak więc przesłanki określone w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT nie zostały spełnione. Co więcej brak jest odpłatności za wykonane usługi ze strony mieszkańców. Tym samym, z uwagi na brak związku ponoszonych na Inwestycję wydatków z występującymi po stronie Gmin czynnościami opodatkowanymi VAT, Gmina nie ma i nie będzie miała możliwości odliczenia VAT.

Przebudowany budynek jest miejscem ogólnodostępnym, bezpłatnym, administrowanym i zarządzanym przez Gminę. Gmina po wykonaniu inwestycji nie osiąga przychodów związanych z jego użytkowaniem. Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu nie były i nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, jak również efekty realizowanej operacji nie będą w żadnym czasie i zakresie służyły czynnościom podlegającym opodatkowaniu podatkiem VAT.

Stanowisko Gminy znajduje odzwierciedlenie w wielu interpretacjach wydawanych przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, między innymi: Interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji skarbowej z dnia 18 maja 2022 r., nr 0114-KDIP4-1.4012.103.2022.2.PS, gdzie Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, wskazuje że:

„Jak wskazano na wstępie, podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. Zasada ta wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Jak już wyjaśniono wyżej rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. W omawianej sprawie warunki uprawniające do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie są spełnione, ponieważ – jak Państwo wskazali – przebudowany budynek świetlicy wiejskiej w miejscowości (...) będzie wykorzystywany do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z powyższym, nie przysługuje Państwu prawo do częściowego oraz pełnego prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu polegającego na przebudowie świetlicy wiejskiej w miejscowości (...)”.

Takie same stanowiska zostały wskazane w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 czerwca 2019 r., nr. 0115-KDIT-3.4012.252.2019.1.APR oraz Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 8 marca 2019 r., nr 0112-KDIL4.4012.43.2019.2.HW. Takie same stanowiska zostały wskazane w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 czerwca 2019 r., nr 0115-KDIT-3.4012.252.2019.1.APR oraz Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 17 listopada 2022 r., nr 0113-KDIPT1-2.4012.720.2022.1.KT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”:

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 2 pkt 22 ustawy:

Ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o sprzedaży rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy:

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle art. 8 ust. 1 ustawy:

Przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1)przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;

2)zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;

3)świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

W myśl art. 8 ust. 2a ustawy:

W przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Zauważyć należy, że jak wynika z ww. przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, bezwzględnym warunkiem dla uznania, że dostawa towarów oraz świadczenie usługi podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jest „odpłatność” za daną czynność. Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem pod pojęciem odpłatności świadczenia rozumieć należy prawo podmiotu sprzedającego towar lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług będzie podlegało tylko to świadczenie (dostawa lub usługa), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie czynnością podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać należy, iż nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów czy świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu, musi być wykonana przez podatnika.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy:

Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przepis art. 15 ust. 2 ustawy stanowi natomiast, że:

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje  w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy  w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Podmioty te są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

  • podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
  • podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2023 r., poz. 40 ze zm.):

Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Posiada osobowość prawną.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W świetle art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o samorządzie gminnym:

Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy.W szczególności zadania własne obejmują sprawy m.in. ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki.

Realizacja tych zadań następować może także w drodze dostawy towarów i świadczenia usług w rozumieniu art. 7 i art. 8 ustawy (w zakresie dostaw i usług co do zasady odpłatnych). Gmina, w celu wypełnienia nałożonych na nią zadań, organizuje warunki dla innych podmiotów bądź bezpośrednio uczestniczy w obrocie gospodarczym.

Zgodnie z art. 2 pkt 27a ustawy z 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1436 ze zm.), zwanej dalej „ustawa o OZE”:

Przez prosumenta energii odnawialnej należy rozumieć odbiorcę końcowego wytwarzającego energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii na własne potrzeby  w mikroinstalacji, pod warunkiem że w przypadku odbiorcy końcowego niebędącego odbiorcą energii elektrycznej w gospodarstwie domowym, nie stanowi to przedmiotu przeważającej działalności gospodarczej określonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz.U. z 2023 r. poz. 773).

Stosownie natomiast do art. 2 pkt 19 ustawy o OZE:

Przez mikroinstalację rozumie się instalację odnawialnego źródła energii o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej nie większej niż 50 kW, przyłączoną do sieci elektroenergetycznej  o napięciu znamionowym niższym niż 110 kV albo o mocy osiągalnej cieplnej w skojarzeniu nie większej niż 150 kW, w której łączna moc zainstalowana elektryczna jest nie większa niż 50 kW.

W myśl art. 3 ustawy o OZE:

Podjęcie i wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej  z odnawialnych źródeł energii wymaga uzyskania koncesji na zasadach i warunkach określonych w ustawie Prawo energetyczne, z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej:

1)w mikroinstalacji;

2)w małej instalacji;

3)wyłącznie z biogazu rolniczego, w tym w kogeneracji w rozumieniu art. 3 pkt 33 ustawy Prawo energetyczne;

4)wyłącznie z biopłynów.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o OZE:

1. Sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, dokonuje rozliczenia ilości energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej wobec ilości energii elektrycznej pobranej z tej sieci w celu jej zużycia na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej wytwarzającego energię elektryczną w mikroinstalacji o łącznej mocy zainstalowanej elektrycznej:

1)większej niż 10 kWw stosunku ilościowym 1 do 0,7;

2)nie większej niż 10 kW w stosunku ilościowym 1 do 0,8.

W myśl art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy o OZE:

Rozliczenia, o którym mowa w ust. 1 i 1a, w odniesieniu do:

1)prosumenta energii odnawialnej dokonuje się z uwzględnieniem zasad, o których mowa w ust. 2a-2d, na podstawie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonującego pomiaru ilości energii elektrycznej w punkcie poboru energii prosumenta energii odnawialnej.

Szczegółowy sposób rozliczania prosumenta z udostępnionej energii regulują przepisy art. 4 ust. 2a – 7 ustawy o odnawialnych źródłach energii.

Na mocy art. 4 ust. 8 ustawy o OZE:

Wytwarzanie i wprowadzanie do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej energii elektrycznej, o której mowa w ust. 1 oraz ust. 1a, przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej niebędącego przedsiębiorcą, o którym mowa w ustawie Prawo przedsiębiorców, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 4 ust. 10 i ust. 10a ustawy o OZE:

10. Pobrana energia elektryczna podlegająca rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1 i 1a, jest zużyciem energii wyprodukowanej na potrzeby własne przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej lub prosumenta wirtualnego energii odnawialnej  i nie stanowi:

1)sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju,

2)zużycia energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu

-w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2022 r. poz. 143 z późn. zm).

10a. W zakresie pobranej energii elektrycznej podlegającej rozliczeniu, o którym mowa w ust. 1  i 1a, nie stosuje się obowiązków, o których mowa w:

1)art. 52 ust. 1;

2)art. 10 ustawy z dnia 20 maja 2016 r. o efektywności energetycznej (Dz. U. z 2021 r. poz. 2166).

Stosownie do art. 4 ust. 11 pkt 1 ustawy o OZE:

W przypadku gdy:

1)prosument energii odnawialnej w ramach rozliczenia, o którym mowa w ust. 1, nie odbierze energii elektrycznej wprowadzonej do sieci dystrybucyjnej elektroenergetycznej w okresie 12 miesięcy od daty jej wprowadzenia do sieci zgodnie z ust. 5, to nieodebraną energią dysponuje sprzedawca, o którym mowa w art. 40 ust. 1a, w celu pokrycia kosztów rozliczenia, w tym opłat, o których mowa w ust. 4.

Należy zauważyć, że do dnia 14 lipca 2018 r. obowiązywał art. 4 ust. 9 ustawy  o odnawialnych źródłach energii, zgodnie z którym wprowadzanie energii elektrycznej do sieci, a także pobieranie tej energii z sieci, o których mowa w ust. 1, nie są świadczeniem usług ani sprzedażą w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów  i usług.

Wskazany art. 4 ust. 9 ustawy o odnawialnych źródłach energii został uchylony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 czerwca 2018 r. o zmianie ustawy o odnawialnych źródłach energii (Dz.U. 2018 r., poz. 1276). Co do zasady zatem, czynności, o których mowa w tym przepisie, stanowić mogą czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, o ile są dokonywane przez podatników tego podatku.

Z opisu sprawy wynika, że są Państwo zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Zrealizowali Państwo projekt pn.: „(…)”. Realizacja inwestycji zostanie zakończona w 2023 roku.

Wydatki, które Państwo poniosą będą udokumentowane fakturami VAT, które zostaną wystawione na Państwa.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy jedynie kosztów kwalifikowanych, które obejmowały:

-przebudowę budynku użyteczności publicznej wraz z wewnętrznymi instalacjami, budowę w bezpośrednim sąsiedztwie (budynku) szybu windowego, mająca na celu fizyczne wydzielenie części budynku nr (…) na działce nr (…) w (...) i zmianę jego przeznaczenia na (...),

-zagospodarowanie centrum wsi (...), poprzez wykonanie zadaszonej sceny letniej z zapleczem, przebudowę istniejącego budynku na sanitariaty z częścią gospodarczą, wykonanie pergoli i pasażu, budowę ogrodzenia. W ramach projektu przewidziano wykonanie placów i alejek utwardzonych kostka betonową; odwodnienia placów, wykonania kanału wodnego, oświetlenia, uporządkowanie zieleni oraz montaż wyposażenia przestrzeni publicznej. Powierzchnia podlegająca zagospodarowaniu w ramach kosztów kwalifikowalnych wynosiła (…) m²,

-dokonano zakupu wyposażenia wewnętrznego (…),

-wykonano instalację fotowoltaiczną na budynku.

Na budynku (…) zamontowano panele fotowoltaiczne o łącznej mocy 9,3 kWh. Beneficjent Gmina, zawarł aneks nr 1 z 1 kwietnia 2020 r. do umowy sprzedaży energii elektrycznej z (…) Sp. z o.o., zgodnie z którym jako Prosument energii odnawialnej wytwarza energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii w mikro-instalacji, w celu jej zużycia wyłącznie na potrzeby własne. Zgodnie z zapisami § 4 ww. aneksu, Beneficjent ma możliwość wprowadzenia do sieci OSD nadprodukcji energii elektrycznej, a jej rozliczenie nastąpi w stosunku ilościowym określonym w tymże paragrafie aneksu na koniec okresu rozliczeniowego. Przyłączenie do sieci miało miejsce w 2020 roku. Umowa i aneks nie przewiduje wynagrodzenia dla Państwa. Energia elektryczna wytworzona w instalacji odnawialnego źródła energii, w ilości stanowiącej nadwyżkę energii, która nie została zużyta na potrzeby własne, wprowadzana jest do sieci (…) S.A. (przechodzi na kolejne okresy rozliczeniowe, jednak nie dłużej niż na kolejne 12 miesięcy od daty wprowadzenia tej energii do sieci OSD). Ze względu na małą moc instalacji nie występuje nadwyżka energii elektrycznej. Po przekroczeniu 12 miesięcy energia przepada.

Państwa wątpliwości dotyczą w pierwszej kolejności ustalenia, czy wprowadzanie przez Państwa energii elektrycznej do sieci, w przypadku rozliczenia w systemie net metering, na podstawie zawartej umowy kompleksowej, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu VAT (pytanie oznaczone we wniosku nr 1).

W myśl art. 9 ust. 1 Dyrektywy Rady 2006/112/WE RADY z dnia 28 listopada 2006 r.  w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE z 11 grudnia 2006 r. L 347/1), podatnikiem jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Treść ww. przepisu znalazła odzwierciedlenie w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy.

W wyroku w sprawie C-219/12 Fuchs Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uznał, że: „eksploatacja zainstalowanego na służącym prywatnym celom domu mieszkalnym lub obok niego modułu fotowoltaicznego, skonstruowanego w ten sposób, że po pierwsze ilość wytworzonej energii elektrycznej jest zawsze niższa od ilości energii elektrycznej ogółem zużytej przez użytkownika modułu do celów prywatnych, a po drugie energia ta jest dostarczana do sieci za wynagrodzeniem o charakterze stałym, stanowi «działalność gospodarczą» w rozumieniu tych przepisów”.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, iż zgodnie z powołanym wyżej art. 15 ust. 6 ustawy, Państwo, jako jednostka samorządu terytorialnego, nie są uznawani za podatnika podatku VAT w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostali Państwo powołani i które są wykonywane jako czynności o charakterze publicznoprawnym. Niemniej jednak, jeżeli działania organu władzy publicznej będą prowadzić do zakłócenia konkurencji, to sprzedaż towarów będzie działalnością opodatkowaną. Mogą zostać Państwo uznani za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy w zakresie czynności, które wykonuje na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Natomiast, jak wynika z okoliczności sprawy pomiędzy Państwem, a Spółką, została zawarta umowa sprzedaży (umowa kompleksowa).

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Jak wynika z okoliczności sprawy pomiędzy Państwem, a Spółką, został zawarty aneks do umowy sprzedaży energii elektrycznej, zgodnie z którym Państwo, jako Prosument energii odnawialnej wytwarzają energię elektryczną wyłącznie z odnawialnych źródeł energii w mikro-instalacji w celu jej zużycia wyłącznie na potrzeby własne. Mają Państwo możliwość wprowadzenia do sieci OSD nadprodukcji energii elektrycznej, a jej rozliczenie nastąpi w stosunku ilościowym określonym w tymże paragrafie aneksu na koniec okresu rozliczeniowego. Energia elektryczna wytworzona w instalacji odnawialnego źródła energii, w ilości stanowiącej nadwyżkę energii, która nie została zużyta na potrzeby własne, wprowadzana jest do sieci Spółki (przechodzi na kolejne okresy rozliczeniowe, jednak nie dłużej niż na kolejne 12 miesięcy od daty wprowadzenia tej energii do sieci OSD). Ponadto, jak zostało wskazane w uzupełnieniu, zawarta przez Państwa umowa oraz aneks nie przewidują wynagrodzenia dla Państwa za energię wprowadzoną do sieci Spółki, a nadwyżki w określonych terminach „przepadają”.

Tym samym w przypadku, gdy prosument energii elektrycznej nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia za nadwyżki wyprodukowanej energii i nadwyżki te w określonych terminach „przepadają”, a wyprodukowana energia wykorzystywana jest wyłącznie na potrzeby własne – nie uznaje się takich czynności za opodatkowane podatkiem VAT.

W związku z powyższym, w przypadku rozliczenia energii w systemie „net metering”, w sytuacji, gdy Państwo za nadwyżki energii elektrycznej wprowadzanej do sieci przez Spółkę nie otrzymują wynagrodzenia i nadwyżki te w okresie 12 miesięcy (365 dni) od wprowadzenia jej do sieci OSD przepadają, a wyprodukowana energia wykorzystywana jest na potrzeby własne, to wprowadzanie energii elektrycznej do sieci nie stanowi czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku jako nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą także kwestii ustalenia, czy mają Państwo prawo do odliczenia podatku VAT, w związku z realizacją inwestycji pn.: „(…)” w zakresie wskazanych kosztów kwalifikowanych.

Odnosząc się do kwestii dotyczącej prawa do odliczenia kwoty podatku naliczonego od Wydatków na realizację projektu, należy zauważyć, że zgodnie z przepisem art. 86  ust. 1 ustawy:

W zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119  ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy:

Kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższych regulacji prawnych wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego  o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy również podkreślić, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego, jako integralna część systemu VAT, w zasadzie nie może być ograniczane, ani pod względem czasu, ani też pod względem zakresu przedmiotowego. Nie jest to bowiem wyjątkowy przywilej podatnika, lecz jego fundamentalne prawo. Możliwość wykonania tego prawa powinna być zapewniona niezwłocznie i względem wszystkich kwot podatku, które zostały pobrane (naliczone) od transakcji związanych z zakupami. Decydujące znaczenie dla oceny istnienia prawa do odliczenia ma zamierzony (deklarowany) związek podatku naliczonego z czynnościami opodatkowanymi.

Podkreślić należy, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym:

Nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

W świetle art. 88 ust. 4 ustawy:

Obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wynika z opisu sprawy, są Państwo czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Zrealizowali Państwo projekt pn.: „(…)”. Wydatki, które Państwo poniosą, będą udokumentowane fakturami VAT, które zostaną wystawione na Gminę. Przedmiotowa interpretacja dotyczy jedynie kosztów kwalifikowanych, które obejmowały:

-przebudowę budynku użyteczności publicznej wraz z wewnętrznymi instalacjami, budowę w bezpośrednim sąsiedztwie (budynku) szybu windowego, mająca na celu fizyczne wydzielenie części budynku nr (…) na działce nr (…) w (...) i zmianę jego przeznaczenia na (...),

-zagospodarowanie centrum wsi (...), poprzez wykonanie zadaszonej sceny letniej z zapleczem, przebudowę istniejącego budynku na sanitariaty z częścią gospodarczą, wykonanie pergoli i pasażu, budowę ogrodzenia. W ramach projektu przewidziano wykonanie placów i alejek utwardzonych kostka betonową; odwodnienia placów, wykonania kanału wodnego, oświetlenia, uporządkowanie zieleni oraz montaż wyposażenia przestrzeni publicznej,

-dokonano zakupu wyposażenia wewnętrznego (…),

-wykonano instalację fotowoltaiczną na budynku.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Warunek uprawniający do odliczenia podatku VAT, w związku z realizowanym przez Państwa projektem nie jest spełniony, ponieważ zarówno nabywane towary i usługi, jak i efekty realizowanego projektu nie są wykorzystywane przez Państwa do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Jak wynika bowiem z wniosku przebudowany budynek został nieodpłatnie przekazany (udostępniony) na rzecz (…). Budynek jest ogólnodostępny i nie są pobierane opłaty za wstęp oraz jego korzystanie. Ponadto, teren centrum wsi (...) jest także ogólnodostępny oraz bezpłatny dla korzystających. Tym samym – jak wynika z wniosku – przedmiotowa inwestycja jest wykorzystywana do czynności nieopodatkowanych (bezpłatne udostępnienie na rzecz (…) oraz ogólnodostępne i bezpłatne udostępnienie centrum (...) dla korzystających).

Ponadto, jak rozstrzygnięto powyżej, również towary i usługi nabywane w ramach wykonania instalacji fotowoltaicznej na budynku (…), służą Państwu wyłącznie do czynności nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Zatem z uwagi na fakt, iż w przedmiotowej sprawie nabywane towary i usługi związane  z realizacją ww. projektu służą czynnościom nieopodatkowanych podatkiem od towarów i usług, nie przysługuje Państwu prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących poniesione wydatki.

Wobec powyższego, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Ponadto, należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym opisem zdarzenia przyszłego. Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Odnośnie powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych, należy zauważyć, że interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnych sprawach podatników i niewątpliwie kształtują sytuację prawną tych podatników w sprawach będących przedmiotem rozstrzygnięcia, lecz dotyczą konkretnych stanów faktycznych i nie mają mocy prawa powszechnie obowiązującego co oznacza, że należy je traktować indywidualnie.

Tutejszy Organ informuje, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie Państwu pomocne przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00