Interpretacja indywidualna z dnia 1 sierpnia 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-1.4010.335.2023.1

W zakresie ustalenia, czy koszt uzyskania przychodów A. z tytułu Punktów Cashback powinien powstawać w dacie ich przyznania użytkownikowi, czy też dopiero w dacie wymiany przez użytkownika Punktów Cashback na środki pieniężne, tj. gdy A. dokonuje wypłaty środków pieniężnych na rzecz użytkownika.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 7 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy koszt uzyskania przychodów A. z tytułu Punktów Cashback powinien powstawać w dacie ich przyznania użytkownikowi, czy też dopiero w dacie wymiany przez użytkownika Punktów Cashback na środki pieniężne, tj. gdy A. dokonuje wypłaty środków pieniężnych na rzecz użytkownika.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego

A. Sp. z o.o. (dalej: „A.” lub „Wnioskodawca”) jako zarządzający platformą (...)oferuje swoim użytkownikom Program Cashback.

Program Cashback to działania i rozwiązania promocyjne, podejmowane przez A. we współpracy z Partnerami (B.-sklepy internetowe będący sprzedawcami określonych towarów/usług w ramach e-commerce) w systemie sprzedaży premiowej, polegające na umożliwieniu użytkownikowi platformy (...) zbieranie Punktów Cashback w związku z nabyciem określonych towarów lub usług od Partnerów i na wymienianiu ich przez A. na środki pieniężne na zasadach określonych w Regulaminie (...). Punkty Cashback to po prostu premia za zrealizowane transakcje zakupów e-commerce przez użytkownika (...)(1 Punkt Cashback = (...)).

Zgodnie z regulaminem wymiana na środki pieniężne może nastąpić po zebraniu (…) Punktów Cashback. Moment wymiany na środki pieniężne jest zależny wyłącznie od decyzji użytkownika - może to nastąpić zarówno po zebraniu (…) punktów, jak również np. (...) punktów. Użytkownik realizuje dyspozycje poprzez odpowiednie komendy w aplikacji (...), które w rezultacie powodują obciążenie rachunku bankowego A. i uznanie rachunku wskazanego przez użytkownika.

W założeniu biznesowym finansującym Punkty Cashback (premie) mają być Partnerzy A. (sprzedawcy), u których klient realizuje zakupy. W praktyce odbywa się to w ten sposób, że zalogowany na platformie (...) użytkownik klika na baner danego Partnera z informacją o wysokości cashback (...), po czym zostaje przeniesiony na stronę sklepu internetowego Partnera gdzie dokonuje zakupu, np. w sklepie (…) kupuje pralkę za (…) zł. Za tą transakcję naliczają się użytkownikowi Punkty Cashback, tj. (…) pkt ((…)). Rozliczenie finansowe A. z Partnerami następuje jednak dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego obowiązującego w umowie między A. a danym Partnerem (np. po m-cu lub kwartale). Partner wypłaca wówczas prowizję A. za dany okres rozliczeniowy, np. w ww. transakcji (…) kwoty transakcji, czyli (…) zł ((…)). Prowizja uzyskiwana od Partnera jest co do zasady wyższa lub co najmniej równa kwocie premii wypłacanej użytkowników (A. zarabia na różnicy).

W praktyce istnieje asymetria momentu naliczenia punktu Cashback/wymiany punktów na środki pieniężne i otrzymania prowizji przez A. od Partnera. Punkty Cashback są bowiem finansowane z własnych środków przez A., gdyż dopiero po jakimś czasie A. otrzymuje prowizję za te transakcje użytkownika. Dzieje się tak, ponieważ z punktu widzenia A. celem Programu Cashback jest popularyzacja platformy i całej oferty dostępnej dla użytkowników (tj. całego wachlarza usług i funkcjonalności wyspecyfikowanych w (…) Regulaminu). Z punktu widzenia marketingowego Program Cashback wpływa na wzrost liczby użytkowników (...) i jej komercjalizację (budowę wartości), ponieważ w ten sposób zapewniana jest większa baza użytkowników korzystających ze wszystkich funkcji platformy, a tym samym zwiększenie źródeł i wolumenu przychodów A. Oczywiście w przypadku użytkowników nie dokonujących wymiany Punktów Cashback pod względem przepływów pieniężnych A. jest też tak, że A. otrzymuje najpierw prowizję (przychody) od Partnera a wypłata kasowa (wydatek) do użytkowników następuje później.

Pytanie

Czy koszt uzyskania przychodów A. z tytułu Punktów Cashback powinien powstawać w dacie ich przyznania użytkownikowi, czy też dopiero w dacie wymiany przez użytkownika Punktów Cashback na środki pieniężne, tj. gdy A. dokonuje wypłaty środków pieniężnych na rzecz użytkownika?

Państwa stanowisko w sprawie

Zdaniem Wnioskodawcy, koszt uzyskania przychodu A. z tytułu Punktów Cashback przyznawanych użytkowników (...) powinien powstawać w dacie wymiany przez użytkownika Punktów Cashback na środki pieniężne, tj. gdy A. dokonuje wypłaty środków pieniężnych na rzecz użytkownika.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT kosztami uzyskania przychodów (dalej: KUP) są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

KUP dzielą się na KUP bezpośrednio związane z przychodami, których moment ujęcia określają art. 15 ust. 4-4c ustawy o CIT oraz KUP pośrednio związane z przychodami, których data poniesienia wynika z przepisów art. 15 ust. 4d-4e ustawy o CIT. Jak zostało wspomniane w stanie faktycznym Program Cashback nie ma na celu uzyskiwania jedynie przychodów prowizyjnych od Partnerów, ale ma także szerszy cel marketingowy w postaci popularyzacji platformy.

Użytkownik, aby skorzystać z tego programu musi najpierw zarejestrować się na platformie podając swoje dane.

Umożliwia to A. kierowanie do takiej osoby spersonalizowanych ofert lub informacji w zakresie całego wachlarza produktów z (…) Regulaminu, a także samodzielne skorzystanie z nich przez użytkownika poprzez kliknięcie na platformie interesujących go produktów. Dlatego właśnie A. przyznaje Punkty Cashback niezwłocznie po dokonaniu przez Klienta transakcji zakupowej w sklepie internetowym Partnera i pokrywa koszt wymiany na środki pieniężne bez „czekania” na otrzymanie prowizji od Partnera, ponieważ nadrzędnym celem jest marketing całej platformy i pozyskanie jak największej ilości użytkowników, gdzie Program Cashback jest po prostu takim narzędziem marketingowym. Z tego względu Punkty Cashback powinny być traktowane jako KUP pośrednie, o których mowa w art. 15 ust. 4d-4e ustawy o CIT. Taka kwalifikacja wydaje się znajdywać uzasadnienie także w wydawanych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego (np. z 03.11.2021 r., sygn. 1111-KDIB1-1.4010.429.2021.1.MF; z 26.02.2021 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.404.2020.4.JF. z 23.03.2018 r. sygn. 0114-KDIP2-3.4010.346.2017.1.KK).

W związku z tym kluczowa pozostaje interpretacja „dnia poniesienia kosztu” z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem „Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów”.

Jednocześnie, jak wynika z utrwalonej doktryny orzeczniczej oraz interpretacyjnej aby uznać dany wydatek za KUP, musi być spełniony m.in. warunek definitywności. Definitywne poniesienie kosztu oznacza zaś, że dany koszt musi zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika w sposób ostateczny. Aby wydatek mógł stanowić koszty uzyskania przychodu, wartość kosztu musi stanowić trwałe uszczuplenie jego majątku. Odnosząc powyższe do rozważanego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego należy wskazać, że samo przyznanie Punktów Cashback - z perspektywy A. - nie stanowi trwałego uszczuplenia majątku. Przyznane Punkty Cashback, do czasu złożenia dyspozycji przez użytkownika aplikacji ich zamiany na środki pieniężne, stanowią jedynie wirtualny zapis w aplikacji (...). W praktyce, zdarzają się sytuacje, w których użytkownicy w ogólne nie dokonują wymiany Punków Cashback na środki pieniężne. Dlatego, dopiero złożenie przez klienta dyspozycji – po spełnieniu określonych warunków z Regulaminu - i rzeczywista wypłata środków na rzecz klienta powoduje, że stan majątku A. zostaje definitywnie uszczuplony. Co więcej, w przypadku wymiany Punktów Cashback na środki pieniężne, A. dopiero na moment wymiany jest w stanie, na podstawie dowodu w postaci wyciągu z rachunku bankowego, ustalić wysokość poniesionego wydatku z tego tytułu (obciążenia salda rachunku bankowego A.).

Mając na uwadze powyższe argumenty, zdaniem Wnioskodawcy, za dzień poniesienia KUP zasadne jest uznanie dnia, w którym Punkty Cashback zostają wymienione na środki pieniężne i zostają wypłacone na rzecz użytkownika aplikacji.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej.

W myśl tego przepisu, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu.

W świetle powyższego, aby poniesiony przez podatnika wydatek stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• wydatek został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• wydatek nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Generalnie należy przyjąć, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, bądź też zabezpieczenie lub zachowanie tego źródła przychodów, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tych kosztów. Przy czym, związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów. Zauważyć przy tym należy, że konieczność poniesienia danego wydatku nie może wynikać z zaniedbań lub sprzecznych z prawem działań podatnika.

Powyższe oznacza, że wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami lub służą zachowaniu bądź zabezpieczeniu źródła przychodów.

Katalog wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, pomimo ich związku z przychodami i prowadzoną działalnością gospodarczą zawarty został w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Należy jednak pamiętać, że samo wyliczenie kosztów, których nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, nie stwarza domniemania, że wszelkie pozostałe koszty, które nie są zamieszczone w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, zostaną ex lege uznane za koszty uzyskania przychodów.

Zatem, kosztami uzyskania przychodów z danego źródła przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów, zabezpieczenie i zachowanie danego źródła przychodów.

Ponadto, należy mieć na względzie, że uznając dany wydatek za koszt uzyskania przychodu podatnik odnosi ewidentne korzyści, bowiem koszt uzyskania przychodu zmniejsza podstawę opodatkowania. Zatem możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien wiedzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność.

W tym miejscu należy zauważyć, że ustawodawca nie definiuje, co należy rozumieć pod pojęciami: „w celu” osiągnięcia przychodu, jak i „zachowanie” lub „zabezpieczenie” źródła przychodów.

Zgodnie z definicjami zawartymi w Słowniku języka polskiego PWN, pojęcie:

a)„celowość” oznacza: „przydatność do jakichś potrzeb”, „świadome zmierzanie do celu”, „taki przebieg zjawisk, zdarzeń, działań ludzkich, jakby w swym rozwoju zmierzały one do określonego celu”,

b)„zabezpieczyć” oznacza: „zapewnienie ochrony przed czymś niebezpiecznym lub szkodliwym”, „uczynienie bezpiecznym”, „zapewnienie utrzymania czegoś w dotychczasowym stanie”, „zapewnienie komuś środków do życia”, „zapewnienie zaspokojenia roszczenia lub wykonanie kary”, natomiast

c)„zachować” oznacza: „pozostać w posiadaniu czegoś”, „dochować coś w niezmienionym stanie mimo upływu czasu lub niesprzyjających okoliczności”, „uchronić przed zapomnieniem”.

Można więc przyjąć, że koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów to takie koszty, które są poniesione w trakcie dążenia do uzyskania przychodów. Określony cel musi być widoczny w momencie ponoszenia kosztu. Ponadto, poniesione koszty winny omawiany cel realizować lub co najmniej zakładać jego realność. Koszty poniesione na zachowanie źródła przychodu to takie koszty, które poniesione zostały, aby przychody z danego źródła przychodów w dalszym ciągu występowały w nienaruszonym stanie oraz aby takie źródło w ogóle dalej istniało. Natomiast jako zabezpieczenie źródła przychodów powinno się przyjmować koszty poniesione na ochronienie istniejącego źródła przychodów, w taki sposób, aby to źródło funkcjonowało w bezpieczny sposób.

Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu zaistnieje związek przyczynowy i koszt nie będzie objęty dyspozycją art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dwie kategorie kosztów:

• bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
• inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT:

W myśl art. 15 ust. 4b ustawy o CIT:

Art. 15 ust. 4c ustawy o CIT wskazuje, że:

Zgodnie z art. 15 ust. 4d ustawy o CIT:

W myśl art. 15 ust. 4e ustawy o CIT:

Państwa wątpliwości budzi kwestia czy koszt uzyskania przychodów A. z tytułu Punktów Cashback powinien powstawać w dacie ich przyznania użytkownikowi, czy też dopiero w dacie wymiany przez użytkownika Punktów Cashback na środki pieniężne, tj. gdy A. dokonuje wypłaty środków pieniężnych na rzecz użytkownika.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka jako zarządzający platformą (...)/aplikacją (...) oferuje swoim użytkownikom Program Cashback. Program Cashback to działania i rozwiązania promocyjne, podejmowane przez A. we współpracy z Partnerami (B. -sklepy internetowe będący sprzedawcami określonych towarów/usług w ramach e-commerce) w systemie sprzedaży premiowej, polegające na umożliwieniu użytkownikowi platformy (...)zbieranie Punktów Cashback w związku z nabyciem określonych towarów lub usług od Partnerów i na wymienianiu ich przez A. na środki pieniężne na zasadach określonych w Regulaminie (...). Punkty Cashback to po prostu premia za zrealizowane transakcje zakupów e-commerce przez użytkownika (...) (1 Punkt Cashback = (...)). Zgodnie z regulaminem wymiana na środki pieniężne może nastąpić po zebraniu (…) Punktów Cashback. Moment wymiany na środki pieniężne jest zależny wyłącznie od decyzji użytkownika - może to nastąpić zarówno po zebraniu (…) punktów, jak również np. (...) punktów. Użytkownik realizuje dyspozycje poprzez odpowiednie komendy w aplikacji (...), które w rezultacie powodują obciążenie rachunku bankowego A. i uznanie rachunku wskazanego przez użytkownika. W założeniu biznesowym finansującym Punkty Cashback (premie) mają być Partnerzy A. (sprzedawcy), u których klient realizuje zakupy. Rozliczenie finansowe A. z Partnerami następuje jednak dopiero po zakończeniu okresu rozliczeniowego obowiązującego w umowie między A. a danym Partnerem (np. po m-cu lub kwartale). Partner wypłaca wówczas prowizję A. za dany okres rozliczeniowy, np. w ww. transakcji (…) kwoty transakcji, czyli (…) zł ((…) zł). Prowizja uzyskiwana od Partnera jest co do zasady wyższa lub co najmniej równa kwocie premii wypłacanej użytkowników (A. zarabia na różnicy). W praktyce istnieje asymetria momentu naliczenia punktu Cashback/wymiany punktów na środki pieniężne i otrzymania prowizji przez A. od Partnera. Punkty Cashback są bowiem finansowane z własnych środków przez A., gdyż dopiero po jakimś czasie A. otrzymuje prowizję za te transakcje użytkownika. Dzieje się tak, ponieważ z punktu widzenia A. celem Programu Cashback jest popularyzacja platformy i całej oferty dostępnej dla użytkowników (tj. całego wachlarza usług i funkcjonalności wyspecyfikowanych w (…) Regulaminu). Z punktu widzenia marketingowego Program Cashback wpływa na wzrost liczby użytkowników (...) i jej komercjalizację (budowę wartości), ponieważ w ten sposób zapewniana jest większa baza użytkowników korzystających ze wszystkich funkcji platformy, a tym samym zwiększenie źródeł i wolumenu przychodów A.. Oczywiście w przypadku użytkowników nie dokonujących wymiany Punktów Cashback pod względem przepływów pieniężnych A. jest też tak, że A. otrzymuje najpierw prowizję (przychody) od Partnera a wypłata kasowa (wydatek) do użytkowników następuje później.

Należy wskazać, że Wnioskodawca będzie uzyskiwał dochód z tytułu prowizji za rozliczenia transakcji w ramach programu Cashback.

Zatem, istnieje związek poniesienia ww. wydatków z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością gospodarczą oraz z uzyskiwanymi przez Spółkę przychodami.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, należy stwierdzić, że koszt uzyskania przychodu dla Wnioskodawcy z tytułu Punktów Cashback przyznawanych użytkownikom (...) powinien powstawać w dacie wymiany przez użytkownika Punktów Cashback na środki pieniężne, tj. gdy Wnioskodawca dokonuje wypłaty środków pieniężnych na rzecz użytkownika.

Tym samym, Państwa stanowisko należało uznać za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy:

• stanu faktycznego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia;
• zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 26510 ze zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Państwa sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i muszą się Państwo zastosować do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

· Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).