Interpretacja indywidualna z dnia 28 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP2-2.4010.273.2023.1.AS

Możliwość rozliczenie usług niematerialnych w związku z uchyleniem art. 15e ustawy o CIT.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy możliwości rozliczenie usług niematerialnych w związku z uchyleniem art. 15eustawy o CIT. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

X spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej jako: Spółka, Wnioskodawca) jest spółką z siedzibą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na jej terenie. Wnioskodawca jest podmiotem należącym do międzynarodowej Grupy X (dalej: Grupa), działającej na rynku zasobów ludzkich. Grupa X jest jedną z największych na świecie sieci firm w branży zasobów ludzkich, działającą w kilkudziesięciu krajach. Spółka specjalizuje się w świadczeniu usług outsourcingu pracowniczego. Wnioskodawca świadczy również inne usługi dotyczące zasobów ludzkich.

Wnioskodawca ponosił w ubiegłych latach koszty świadczeń niematerialnych nabywanych od podmiotów powiązanych, przede wszystkim od Y sp. z o.o. z siedzibą w W.

W latach 2018-2021 część z tych kosztów została wyłączona z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 15e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm., dalej jako: ustawa o CIT) obowiązującego do 31 grudnia 2021 r. Ponieważ wysokość wydatków na nabycie świadczeń niematerialnych od podmiotów powiązanych w każdym roku w latach 2018-2021 przekraczała limit określony w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT, Spółka była uprawniona zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów danego roku tylko kwotę równą limitowi ustalonemu dla tego roku.

W dniu 30 grudnia 2021 r. Spółka wystąpiła z wnioskiem do Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (dalej: Szef KAS) o wydanie uprzedniego porozumienia cenowego na lata 2021- 2025 (dalej jako: APA) w odniesieniu do transakcji kontrolowanej polegającej na nabyciu od Y sp. z o.o. m.in. usług zarządczych i wsparcia w prowadzeniu działalności, w której Spółka była stroną ponoszącą koszty określone w art. 15e ustawy o CIT.

W dniu składania niniejszego Wniosku decyzja o zawarciu APA nie została jeszcze podjęta.

Art. 15e ustawy o CIT został uchylony przez art. 2 pkt 30 ustawy z dnia 29 października 2021 r o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 poz. 2105, dalej jako: „ustawa zmieniająca”). W związku z tym Wnioskodawca powziął wątpliwości w zakresie sposobu rozliczenia nieuwzględnionych dotychczas w kalkulacji podatku dochodowego kwot kosztów świadczeń niematerialnych, poniesionych do dnia 31 grudnia 2021 r.

Jednocześnie, Spółka jest świadoma, że w sytuacji wydania APA przez Szefa KAS będzie ona uprawniona do złożenia odpowiedniej korekty zeznania CIT-8 za 2021 r. (jedyny rok objęty APA, w którym obowiązywał uchylony art. 15e ustawy o CIT), polegającej na zwiększeniu kosztów uzyskania przychodów tego roku o wyłączone wcześniej z tych kosztów wydatki poniesione przez nią w transakcji kontrolowanej objętej APA, gdyż w takiej sytuacji przedmiotowe wydatki nie będą podlegały ograniczeniom określonym w uchylonym art. 15e ustawy o CIT. Po wydaniu APA najprawdopodobniej nie będzie istniała pula kosztów świadczeń niematerialnych wyłączona z kosztów uzyskania przychodów za 2021 r. na mocy uchylonego art. 15e ustawy o CIT.

Chcąc zachować pełną transparentność, a także mając na uwadze obowiązek wynikający z art. 14b § 4 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 265, dalej jako: Ordynacja podatkowa), Spółka ponownie wskazuje, że na dzień złożenia niniejszego wniosku postępowanie w sprawie APA nie zostało jeszcze zakończone.

Należy jednocześnie zauważyć, że przedmiotem postępowania w przypadku APA jest prawidłowość ustalenia ceny w transakcji kontrolowanej objętej wnioskiem o wydanie APA w latach 2021-2025, podczas gdy przedmiotem wniosku o interpretację jest możliwość ujęcia w kosztach uzyskania przychodów w rozliczeniu podatku dochodowego od osób prawnych za 2022 rok i następne lata określonych wydatków poniesionych w latach ubiegłych ). Przedmiot obu wniosków nie jest więc tożsamy i co za tym idzie w ocenie Spółki nie zachodzi sytuacja, o której mowa w art. 14b par. 5 Ordynacji podatkowej, tj. nie można uznać, że elementy stanu faktycznego objętego niniejszym wnioskiem są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego.

Pytanie

Czy koszty świadczeń niematerialnych określonych w art. 15e ust. 1 ustawy o CIT obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., wyłączone z kosztów uzyskania przychodów w latach 2018-2021 (z uwagi na przekroczenie limitów określonych w art. 15e ustawy o CIT) (i w odniesieniu do wydatków poniesionych w 2021 r. nieobjęte uprzednim porozumieniem cenowym) będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w latach kolejnych, również po 1 stycznia 2022 r., w oparciu o art. 15e ust. 9 ustawy o CIT w ramach właściwego dla tych kosztów okresu pięciu lat oraz ustalonego dla danego roku limitu, przy jednoczesnym braku uwzględniania w limicie ponoszonych od 1 stycznia 2022 r. bieżących kosztów świadczeń niematerialnych?

Państwa stanowisko w sprawie

W ocenie Wnioskodawcy koszty świadczeń niematerialnych wskazanych w art. 15e ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., które nie zostały uwzględnione w kosztach uzyskania przychodów w latach 2018-2021 ze względu na przekroczenie limitów określonych w tym artykule, mogą zostać odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w kolejnych pięciu latach podatkowych (licząc od roku poniesienia tych kosztów) z uwzględnieniem odpowiedniego dla danego roku limitu, także po 1 stycznia 2022 r. Jednocześnie, tego typu koszty poniesione od 1 stycznia 2022 r. będą w całości zaliczane do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych i nie będą objęte limitem obliczonym dla roku 2022 i lat kolejnych.

Przedstawione zasady nie będą miały zastosowania do kosztów transakcji objętej APA (jeśli Szef KAS wyda pozytywną decyzję w tym zakresie) w okresie obowiązywania APA (2021 r.), ponieważ uzyskanie APA przez Wnioskodawcę będzie oznaczać, że koszty transakcji objętej APA nie będą już objęte restrykcjami przewidzianymi w art. 15e ustawy o CIT. W takim przypadku przedmiotowe koszty będą w całości kosztami uzyskania przychodów w roku ich poniesienia i zostaną uwzględnione w kalkulacji podatku dochodowego od osób prawnych poprzez korektę zeznania podatkowego za 2021 r.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Na podstawie obowiązującego przed 1 stycznia 2022 r. art. 15e ust. 1 ustawy o CIT podatnicy byli obowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty:

1)usług doradczych, badania rynku, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, ubezpieczeń, gwarancji I poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze,

2)wszelkiego rodzaju opłat i należności za korzystanie lub prawo do korzystania z praw lub wartości, o których mowa w art. 16b ust. 1 pkt 4-7 ustawy,

3)przeniesienia ryzyka niewypłacalności dłużnika z tytułu pożyczek, innych niż udzielonych przez banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe, w tym w ramach zobowiązań wynikających z pochodnych instrumentów finansowych oraz świadczeń o podobnym charakterze

− poniesione bezpośrednio lub pośrednio na rzecz podmiotów powiązanych w rozumieniu ustawy o CIT lub podmiotów mających miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową, w części, w jakiej koszty te łącznie w roku podatkowym przekraczały 5% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonych o przychody z tytułu odsetek nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 16a-16m, i odsetek.

Zgodnie z ust. 12 tego artykułu, ust. 1 stosowany był do nadwyżki wartości kosztów wskazanych w tym przepisie, przekraczającej w roku podatkowym łącznie kwotę 3.000.000 zł.

Jednocześnie, art. 15e ust. 9 ustawy o CIT stanowił, iż kwota kosztów powyżej wskazanego limitu nieodliczona w danym roku podatkowym podlega odliczeniu w kolejnych 5 latach podatkowych zgodnie z zasadami określonymi w ust. 1-8 i 10-15 oraz w ramach obowiązujących w danym roku limitów wynikających z tych przepisów.

Z kolei art. 15e ust. 15 ustawy o CIT stanowił, iż ograniczenie, o którym mowa w ust. 1 nie ma zastosowania m.in. do kosztów świadczeń niematerialnych w zakresie, w jakim APA obejmuje prawidłowość kalkulacji wynagrodzenia za te usługi, opłaty i należności w okresie, którego to porozumienie dotyczy.

Z dniem 1 stycznia 2022 r. art. 15e ustawy o CIT został uchylony na mocy art. 2 pkt 30 ustawy zmieniającej. Zgodnie jednak z art. 60 ust. 1 ustawy zmieniającej podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r., mają prawo do odliczenia tych kosztów na takich zasadach, jakie wynikały z treści uchylonego artykułu.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedmiotowej sprawie kluczowym jest zawarte w art. 60 ustawy zmieniającej stwierdzenie „w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie”, które określa sposób rozliczania kosztów nabycia świadczeń niematerialnych poniesionych przed 1 stycznia 2022 r. i wyłączonych wtedy z kosztów uzyskania przychodów. W opinii Spółki sfomułowanie to należy rozumieć w ten sposób, że nieodliczone w poprzednich latach koszty świadczeń niematerialnych powinny zostać uwzględnione przy kalkulacji podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym ustalonej dla danego roku podatkowego przypadającego po 31 grudnia 2021 r. do wysokości limitu ustalonego dla każdego roku odrębnie, równego sumie 3.000.000 PLN i 5% EBITDA tego roku.

Jednocześnie, w ocenie Wnioskodawcy, limit ustalony dla roku 2022 i lat następnych nie ma zastosowania do kosztów poniesionych po 31 grudnia 2021 r. z uwagi na fakt uchylenia art. 15e ustawy o CIT. Uchylenie art. 15e ustawy o CIT oznacza, że w dacie ponoszenia tych kosztów brak jest regulacji prawnych wprowadzających ograniczenia w ich odliczaniu dla celów podatku dochodowego (oprócz zasad ogólnych, mających zastosowanie do wszystkich wydatków, bez względu na ich rodzaj). Stanowisko to potwierdza również fragment uzasadnienia do projektu ustawy zmieniającej mówiący o tym, że „Projekt przewiduje uchylenie art. 15e ustawy CIT i włączenie dotychczasowej regulacji w sposób odpowiedni do przepisów definiujących minimalny podatek dochodowy (art. 24ca).”, co wskazuje wyraźnie, że ustawodawca zdecydował się zrezygnować z limitowania kosztów usług niematerialnych, wprowadzając w zamian nowy instrument określony w art. 24ca ustawy o CIT.

Należy wobec tego przyjąć, że mimo uchylenia art. 15e ustawy o CIT zasady w nim określone nadal mają zastosowanie, ale tylko do tych podatników, którzy wyłączali z kosztów uzyskania przychodów część kosztów świadczeń niematerialnych ze względu na ograniczenia wynikające z uchylonego przepisu. W rezultacie, w ocenie Spółki, koszty świadczeń niematerialnych poniesione przed 1 stycznia 2022 r., dotychczas nieuwzględnione w kalkulacji podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym, mogą być w tej kalkulacji uwzględnione w roku 2022 i następnych, przy czym dla każdego z tych lat należy ustalić odrębnie limit odliczenia tych kosztów. Jednocześnie, koszty poniesione po 31 grudnia 2021 r. nie wypełniają ww. limitu i zostaną w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnie obowiązujących.

Przy rozliczaniu kosztów świadczeń niematerialnych z lat 2018-2021 istotne będzie także dochowanie pięcioletniego okresu ich rozliczenia. Zgodnie bowiem z art. 15e ust. 9 w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. koszty poniesione w danym roku i wyłączone w tym roku z kosztów uzyskania przychodów ze względu na przekroczenie limitu podlegają odliczeniu w kolejnych pięciu latach podatkowych. Zdaniem Wnioskodawcy, pięcioletni okres na rozliczenie kosztów z lat poprzednich powinien być liczony odrębnie dla każdego roku i z uwzględnieniem lat już minionych. Wobec tego dla wydatków poniesionych w roku 2018 i w tym roku wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów ostatnim rokiem, w którym będą one mogły zostać ujęte w kosztach dla celów podatkowych będzie rok 2023, dla wydatków poniesionych w roku 2019 − rok 2024 itd.

Wnioskodawca pragnie wskazać na poniższe interpretacje indywidualne Szefa KAS, w których za prawidłową uznano analogiczną do prezentowanej w niniejszym wniosku wykładnię przedmiotowych przepisów:

• 0111-KDIB2-1.4010.544.2022.1.DD z dnia 10 listopada 2022 r.,
• 0111-KDIB2-1.4010.466.2022.2.PB z dnia 17 października 2022 r.,
• 0111-KDIB2-1.4010.505.2022.1.PB z dnia 6 października 2022 r.,
• 0111-KDIB2-1.4010.410.2022.1.MKU z dnia 17 sierpnia 2022 r.

W sytuacji pozytywnej decyzji Szefa KAS i otrzymania przez spółkę APA powyższe wnioski nie będą miały zastosowania do kosztów transakcji objętej APA za rok 2021. Koszty tej transakcji zostaną bowiem wyłączone spod regulacji uchylonego art. 15e ustawy o CIT i będą podlegały rozliczeniu na zasadach ogólnych. Oznacza to, że w całości będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów okresu, w którym zostały poniesione, więc wydanie APA umożliwi Spółce dokonanie korekty kosztów uzyskania przychodów 2021 r. w drodze korekty odpowiedniego zeznania CIT-8 złożonej przez Spółkę.

W przypadku sytuacji odwrotnej, a więc kiedy Szef KAS nie podejmie pozytywnej decyzji w sprawie wydania Spółce APA, koszty przedmiotowej transakcji nieuwzględnione do tej pory w kalkulacji podatku dochodowego z powodu przekroczenia limitu z art. 15e ustawy o CIT będą podlegały rozliczeniu w roku 2022 i latach następnych na zasadach wskazanych wcześniej (razem z kosztami innych świadczeń niematerialnych nabywanych od podmiotów powiązanych w latach 2018-2021).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W myśl art. 15e ust. 1 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.):

Zgodnie z art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.):

Na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.):

Stosownie do art. 15e ust. 12 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.):

Zgodnie z art. 15e ust. 15 ustawy o CIT (w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2021 r.),

Przepisy ustawy z 16 października 2019 r. o rozstrzyganiu sporów dotyczących podwójnego opodatkowania oraz zawieraniu uprzednich porozumień cenowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 2200 ze zm.) pozwalały podatnikom, którzy otrzymali decyzję APA, na niestosowanie Limitu do wydatków ponoszonych na rzecz podmiotów powiązanych, w zakresie w jakim zostały one objęte algorytmem kalkulacji ceny w decyzji APA.

Ustawą z dnia 29 października 2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 2105 ze zm., dalej: „ustawa nowelizująca”), zgodnie z art. 2 pkt 30 ww. ustawy z dniem 1 stycznia 2022 r. uchylony został przepis art. 15e.

Oznacza to, że art. 15e ustawy o CIT, limitujący wysokość kosztów uzyskania przychodów ponoszonych przez podatnika na nabycie określonych usług lub praw niematerialnych z 1 stycznia 2022 r. został uchylony, jednak przepisy definiujące to rozwiązanie zostają odpowiednio włączone do regulacji art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 24ca ust. 2 ustawy o CIT, dla celów obliczenia straty oraz udziału dochodów w przychodach, o których mowa w ust. 1, nie uwzględnia się:

W myśl art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej:

Z powyższego wynika, że podatnicy, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9, zachowują uprawnienie do odliczenia w zakresie i na zasadach określonych w tym przepisie (tj. w kolejnych 5 latach podatkowych w ramach obowiązujących w danym roku limitów).

Podatnik, ustalając od 2022 r. prawo do odliczenia kosztów uprzednio wyłączonych na podstawie art. 15e ustawy o CIT, ustala limit odliczenia, przypadający na dany rok podatkowy począwszy od 2022 r., zgodnie z zasadami określonymi w tym przepisie.

Innymi słowy, dla celów ustalenia limitu warunkującego prawo do odliczenia należy, zgodnie z art. 60 ust. 1 ustawy nowelizującej, przyjmować założenie, że art. 15e ustawy o CIT nadal jest stosowany.

Dotyczy to jednakże wyłącznie zasad ustalania limitu odliczeń dla tych podatników, którzy przed końcem roku podatkowego rozpoczętego przed 1 stycznia 2022 r. nabyli prawo do odliczenia kosztów na podstawie art. 15e ust. 9 ustawy o CIT.

W ramach tak ustalonego limitu będą mogli Państwo odliczyć kwoty kosztów limitowanych nieodliczonych w poprzednich latach podatkowych. Na skutek uchylenia art. 15e ustawy o CIT, bieżące koszty, o których mowa w tym przepisie – nie podlegają temu limitowaniu.

W świetle powyższego, Państwa stanowisko przedstawione we wniosku, zgodnie z którym koszty świadczeń niematerialnych określonych w art. 15e ust. 1 ustawy CIT obowiązującym do 31 grudnia 2021 r. wyłączone przez Spółkę z kosztów uzyskania przychodów w latach 2018-2021 (z uwagi na przekroczenie limitów określonych w art. 15e ustawy CIT) (i w odniesieniu do wydatków poniesionych w 2021 r. nieobjęte uprzednim porozumieniem cenowym) będą podlegały zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w latach kolejnych, również po 1 stycznia 2022 r., w oparciu o art. 15e ust. 9 ustawy o CIT w ramach właściwego dla tych kosztów okresu pięciu lat oraz ustalonego dla danego roku limitu, przy jednoczesnym braku uwzględniania w limicie ponoszonych od 1 stycznia 2022 r. bieżących kosztów świadczeń niematerialnych, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Odnosząc się do powołanych przez Państwa interpretacji indywidualnych stwierdzam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tą interpretację.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).