Interpretacja indywidualna z dnia 24 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-1.4012.350.2023.2.MSO

Opodatkowanie i brak zwolnienia od podatku VAT dostawy Nieruchomości niezabudowanej (prawo użytkowania wieczystego działki nr X) w drodze egzekucji komorniczej.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowny Panie,

stwierdzam, że Pana stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

11 maja 2023 r. wpłynął Pana wniosek z 8 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania i braku zwolnienia od podatku VAT dostawy Nieruchomości niezabudowanej (prawo użytkowania wieczystego działki nr X) w drodze egzekucji komorniczej.

Uzupełnił go Pan – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 13 lipca 2023 r. (data wpływu 18 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawcą jest Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w (…). Przed Wnioskodawcą toczy się postępowanie egzekucyjne z nieruchomości położonej w (…), z wniosku wierzyciela przeciwko dłużnikowi (…) (dalej, odpowiednio,: „Nieruchomość” oraz „Dłużnik”). W toku postępowania egzekucyjnego Nieruchomość zostanie sprzedana, w związku z czym na wniosek wierzyciela sporządzono operat szacunkowy dla Nieruchomości, w celu określenia jej wartości rynkowej.

Zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym dla Nieruchomości księga wieczysta o nr (…) prowadzona jest dla działki ewidencyjnej o nr X, o pow. 2646 m², niezabudowanej, nieogrodzonej, nieuzbrojonej – użytkowanej głównie jako wewnętrzna droga dojazdowa do nieruchomości sąsiedniej – działki nr Y, na rzecz której ustanowiono nieodpłatną służebność drogi na całym obszarze. Działka w części zachodniej na obszarze około 75% pokryta jest trylinką, w części wschodniej na obszarze około 25 % – asfaltem. Wzdłuż północnej granicy posadowione są słupy betonowe – pozostałości po ogrodzeniu.

Zgodnie z informacjami zawartymi w operacie szacunkowym dla zachodniego obszaru, na którym znajduje się ok. 3/4 powierzchni Nieruchomości obowiązują ustalenia „Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego w rejonie ulic (…) i (…) zwany planem (…)” uchwalonego Uchwałą Rady Miejskiej w (…) nr (…) z dnia 28 września 2011 r, zgodnie z którym teren, na którym znajduje się Nieruchomość, położony jest na obszarze oznaczonym symbolem 3 UP – tereny zabudowy usługowo – produkcyjnej.

Dla wschodniego obszaru na którym znajduje się ok. 1/4 powierzchni Nieruchomości obowiązują ustalenia „Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego na północ od ul. (…), obejmującego obszar w rejonie ulicy (…) i (…)”, zwany planem (…) uchwalonego Uchwałą Rady Miejskiej w (…) nr (…) z dnia 27 kwietnia 2009 r., zgodnie z którym pozostała część Nieruchomości położona jest na obszarach oznaczonych symbolem 43 UP – tereny zabudowy usługowo-produkcyjnej, przy czym około 120 m² powierzchni Nieruchomości wzdłuż ulicy (…) położona jest na obszarze oznaczonym symbole 3KDZ – tereny drogi klasy zbiorczej.

Z zapisów księgi wieczystej prowadzonej dla Nieruchomości wynika, że Nieruchomość jest własnością Skarbu Państwa, Dłużnik jest użytkownikiem wieczystym Nieruchomości (od dnia 2 marca 2006 r., podstawa nabycia Nieruchomości przez Dłużnika: Umowa sprzedaży, akt notarialny Rep A nr (…)).

Zgodnie z wpisem w KRS, Dłużnik jest wpisany do rejestru przedsiębiorców i rejestru stowarzyszeń od dnia 21 lutego 2006 r. Jako przedmiot działalności gospodarczej Dłużnika, wg PKD, widnieją:

45.21 – Budownictwo ogólne i inżynieria lądowa

45.21.C – Wykonywanie robót ogólnobudowlanych w zakresie przesyłowych obiektów liniowych: rurociągów, linii elektroenergetycznych, elektrotrakcyjnych i telekomunikacyjnych

45.21.D – Wykonywanie robót ogólnobudowlanych w zakresie rozdzielczych obiektów liniowych: rurociągów, linii elektroenergetycznych i telekomunikacyjnych

45.25.D – Wykonywanie robót budowlanych murarskich

45.3. – Wykonywanie instalacji budowlanych

45.31 – Wykonywanie instalacji elektrycznych

45.31.D – Wykonywanie pozostałych instalacji elektrycznych

45.32.Z – Wykonywanie robót budowlanych izolacyjnych

45.33 – Wykonywanie instalacji cieplnych, wodnych, wentylacyjnych i gazowych

45.33.A – Wykonywanie instalacji centralnego ogrzewania i wentylacyjnych

45.33.B – Wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych

45.4. – Wykonywanie robót budowlanych wykończeniowych

45.41.Z – Tynkowanie

45.50.Z – Wynajem sprzętu budowlanego i burzącego z obsługą operatorską

26.66.Z – Produkcja elementów betonowych

51.53.B – Sprzedaż hurtowa i detaliczna materiałów budowlanych

Zgodnie z wykazem podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT, niezarejestrowanych oraz wykreślonych i przywróconych do rejestru VAT, Dłużnik figuruje jako podatnik niezarejestrowany, przy czym dnia 25 września 2020 r. odmówiono Dłużnikowi rejestracji jako podatnik VAT na podstawie art. 96 ust. 4a pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz.U. 2022.931 t.j.) (dalej: „uVAT” lub „Ustawy VAT”).

Adresem prowadzenia działalności gospodarczej przez Dłużnika był adres Nieruchomości (…). Zgodnie z KRS wykreślono tą informację dnia 4 grudnia 2020 r. (wpis nr 13).

Dnia 26 sierpnia 2022 r. oraz odpowiednio 28 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca skierował do Dłużnika oraz do Prezesa Zarządu Dłużnika wezwanie do złożenia oświadczenia, w którym zadano następujące pytania:

 1. Czy dłużnik prowadzi działalność gospodarczą? A. jeżeli działalność została zakończona to kiedy?

 2. Czy dłużnik jest czynnym podatkiem podatku VAT (jeżeli tak to od kiedy)?

 3. Czy w stosunku do przedmiotowej Nieruchomości przysługuje dłużnikowi prawo do zwolnienia od podatku od towarów i usług VAT zgodnie z art. 43 pkt 10 i 10a uVAT?

a. Kiedy miało miejsce pierwsze zasiedlenie i czy dostawa była dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim?

b. Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata?

 4. Czy dłużnik poniósł wydatki na ulepszenie nieruchomości, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli poniósł takie wydatki to czy były one niższe niż 30% wartości początkowej tej nieruchomości zgodnie z art. 43 pkt 10 i 10a uVAT?

 a. Należy wskazać okres w jakim były poniesione wydatki przewyższające 30% wartości początkowej powyższej nieruchomości (należy wskazać daty) i przedłożyć dokumenty potwierdzające poniesione nakłady.

 5. Czy sprzedaż Nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?

Wezwania te zarówno ze strony Dłużnika jak i Prezesa Zarządu Dłużnika pozostały bez odpowiedzi.

W odpowiedzi na wezwanie Organu, pismem z 13 lipca 2023 r. (data wpływu 18 lipca 2023 r.) uzupełnił Pan opis sprawy w następującym zakresie:

1) Czy dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia prawa użytkowania wieczystego działek?

Dnia 26 sierpnia 2022 r. oraz odpowiednio 28 sierpnia 2022 r. Wnioskodawca skierował do Dłużnika oraz do Prezesa Zarządu Dłużnika wezwanie do złożenia oświadczenia, które pozostało bez odpowiedzi. Wnioskodawca na podstawie dostępnej dokumentacji nie jest w stanie ustalić czy Dłużnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od nabycia prawa użytkowania wieczystego działek.

2) Czy działki były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Dłużnika?

Wnioskodawca nie ma wiedzy w tym przedmiocie, a jedynie na podstawie znanych mu okoliczności wysnuł wniosek, że zgodnie z tym, że Dłużnik widnieje jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, zarejestrowany w KRS sprzed dnia nabycia działki, będącej przedmiotem wniosku, Wnioskodawca przyjął, że działki były wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej przez Dłużnika.

3) Czy dłużnik wykorzystywał działki wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT?

Wnioskodawca nie ma wiedzy w tym przedmiocie w związku z brakiem kontaktu z Dłużnikiem. Wnioskodawca założył na podstawie znanych mu okoliczności, wynikających m.in. z KRS, że Dłużnik nie wykorzystywał działki wyłącznie do czynności zwolnionych od podatku VAT. Zgodnie z wpisem w KRS, Dłużnik jest wpisany do rejestru przedsiębiorców i rejestru stowarzyszeń od dnia 21 lutego 2006 r. Jako przedmiot działalności gospodarczej Dłużnika, wg PKD, widnieją:

45.21 – Budownictwo ogólne i inżynieria lądowa

45.21.C – Wykonywanie robót ogólnobudowlanych w zakresie przesyłowych obiektów liniowych: rurociągów, linii elektroenergetycznych, elektrotrakcyjnych i telekomunikacyjnych 45.21,D – Wykonywanie robót ogólnobudowlanych w zakresie rozdzielczych obiektów liniowych: rurociągów, linii elektroenergetycznych i telekomunikacyjnych

45.25.D – Wykonywanie robót budowlanych murarskich

45.3. – Wykonywanie instalacji budowlanych45.31 – Wykonywanie instalacji elektrycznych

45.31.D – Wykonywanie pozostałych instalacji elektrycznych

45.32.Z – Wykonywanie robót budowlanych izolacyjnych

45.33 – Wykonywanie instalacji cieplnych, wodnych, wentylacyjnych i gazowych

45.33.A – Wykonywanie instalacji centralnego ogrzewania i wentylacyjnych

45.33.B – Wykonywanie instalacji wodno-kanalizacyjnych

45.4. – Wykonywanie robót budowlanych wykończeniowych

45.41.Z – Tynkowanie

45.50.Z – Wynajem sprzętu budowlanego i burzącego z obsługą operatorską

26.66.Z – Produkcja elementów betonowych

51.53.B – Sprzedaż hurtowa i detaliczna materiałów budowlanych

4) Czy znajdujące się na działce: trylinka, asfalt i słupy betonowe – pozostałości po ogrodzeniu stanowią budowle w rozumieniu przepisów art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 682) i czy będą przedmiotem sprzedaży?

Takie fragmentaryczne utwardzenia oraz przedmiotowe słupy betonowe (pozostałości po ogrodzeniu), zdaniem Wnioskodawcy, nie będą spełniać definicji budowli w rozumieniu prawa budowlanego, a tym samym w rozumieniu Ustawy VAT (Ustawa VAT nie definiuje tego pojęcia, a tym samym należy je rozumieć zgodnie z ustawą Prawo budowlane). O ile bowiem zgodnie z definicją budowli z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć obiekty budowlane nie będące budynkami lub obiektami małej architektury, a wyliczenie obiektów będących budowlami jest przykładowe, wskazane powyżej fragmentaryczne utwardzenia czy też słupy betonowe, będące jedynie pozostałością po ogrodzeniu, dla Nieruchomości nie pełnią żadnych samodzielnych funkcji budowlanych czy gospodarczych. Nie noszą one również cech zbliżonych do obiektów wymienionych w treści definicji budowli (ustawowe wyliczenie obejmuje: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową).

5) W związku z negatywną odpowiedzią na pytanie nr 4 brak podstawy do udzielenia odpowiedzi na pytanie nr 5.

Tak jak to zostało wskazane powyżej Wnioskodawca podjął czynności polegające na uzyskaniu informacji od Dłużnika poprzez nadanie korespondencji zarówno na adres Dłużnika jak i Prezesa Zarządu Dłużnika wezwania te pozostały bez odpowiedzi, a Wnioskodawca udokumentował fakt nadania korespondencji oraz jej treść. Podjęte działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od Dłużnika.

Pytania

1) Czy w opisanym stanie faktycznym planowana dostawa Nieruchomości podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

2) Czy sprzedaż Nieruchomości należącej do Dłużnika będzie podlegać zwolnieniu z VAT?

Pana stanowisko w sprawie

Ad. 1

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana dostawa Nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, planowana dostawa Nieruchomości nie będzie podlegać zwolnieniu z opodatkowaniu VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy VAT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 18 Ustawy VAT organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Przywołany powyżej przepis wprowadza zasadę, zgodnie z którą płatnikami podatku od towarów i usług są komornicy sądowi, wykonujący czynności egzekucyjne na podstawie przepisów Kodeksu postępowania cywilnego, w odniesieniu do dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika. Konsekwencją opisanego stanu rzeczy jest m.in. to, że dostawa realizowana przez komornika sądowego w ramach wykonywanych czynności egzekucyjnych jest oceniania całościowo w kontekście obowiązujących przepisów Ustawy VAT, w tym, w zakresie konieczności potraktowania jej jako opodatkowanej lub możliwości objęcia jej zwolnieniem od opodatkowania oraz stosowania właściwych stawek tego podatku.

Zgodnie z Ustawą VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega co do zasady dostawa towarów oraz świadczenie usług, na terytorium kraju, za wynagrodzeniem (art. 5 ust. 1 pkt 1 Ustawy VAT). Dostawą towaru, stosownie do art. 7 ust. 1 Ustawy VAT, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Z kolei, w myśl art. 2 pkt 6 Ustawy VAT przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postaci energii. Towarem w rozumieniu wyżej cytowanej definicji jest m.in. budynek, budowla, a także niezabudowany grunt. Oznacza to, że planowana sprzedaż Nieruchomości w toku postępowania egzekucyjnego przez Wnioskodawcę (będącego komornikiem sądowym), działającego w imieniu Dłużnika, na rzecz nabywcy Nieruchomości będzie spełniała definicję dostawy towarów na terytorium kraju, za wynagrodzeniem.

Dalej, należy wskazać, że czynnościami opodatkowanymi są określone w Ustawie VAT czynności realizowane przez podatników VAT, działających w tym charakterze. Podatnikami, według art. 15 ust 1 Ustawy VAT są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego przepisu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca podkreśla, że definicję działalności gospodarczej, zawartą w Ustawie VAT, cechuje uniwersalny charakter, co oznacza, że pozwala ona na objęcie pojęciem „podatnika" tych wszystkich podmiotów, które prowadząc określoną działalność, występują w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ze wskazanych powyżej regulacji wynika, że z perspektywy definicji działalności gospodarczej, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W konsekwencji dostawa towarów będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, będzie można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej (okoliczność ta w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika tego podatku).

Analizując okoliczności sugerujące związek posiadanego przez Dłużnika majątku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą, warto zaakcentować, że w orzecznictwie, jako okoliczność o decydującym znaczeniu z perspektywy konieczności potraktowania sprzedaży nieruchomości jako transakcji podlegającej opodatkowaniu podatkiem VAT, postrzega się m.in. fakt wykorzystywania nieruchomości w działalności gospodarczej (jako składnika majątku przedsiębiorstwa) oraz cel w postaci stałego uzyskiwania dochodu z korzystania z takiej nieruchomości. W tym kontekście, w odniesieniu do Dłużnika, należy wskazać, że Dłużnik widnieje jako podmiot prowadzący działalność gospodarczą, zarejestrowany w KRS od dnia 21 lutego 2006 r. (a zatem przed nabyciem prawa użytkowania wieczystego Nieruchomości, które miało miejsce dnia 2 marca 2006 r.). Gdyby Dłużnik nie zamierzał lub nie prowadził działalności gospodarczej wpis do KRS nastąpiłby wyłącznie do Rejestru Stowarzyszeń, a dodatkowo Dłużnik nie wpisałby przedmiotu prowadzonej działalności gospodarczej. Wobec powyższego, nie bez znaczenia – dla oceny charakteru składników majątkowych będących przedmiotem egzekucji – jest to, że Dłużnikiem jest stowarzyszenie rejestrowe, wpisane oprócz Rejestru Stowarzyszeń do Rejestru Przedsiębiorców, co w świetle prawa jest uprawnieniem, a nie obowiązkiem dla stowarzyszenia rejestrowego. Dodatkowo brak jest informacji w Rejestrze Przedsiębiorców o zawieszeniu działalności gospodarczej przez Dłużnika.

Dalej, w ocenie Wnioskodawcy, dla kwalifikacji danego podmiotu jako podatnika VAT nie jest istotne natomiast to, czy w danym momencie podmiot ten jest zarejestrowany jako czynny podatnik VAT. Wynika to z faktu, że o statusie podatnika przesądzają faktyczne aspekty działalności, jej zorganizowany charakter i zarobkowy ceł, nie zaś dopełnienie wymogów formalnych, o których mowa w art. 96 ust. 1 Ustawy VAT. Przesądził o tym Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej: TSUE), który wskazał w wyroku z dnia 6 września 2012 r., sygn. akt C-324/11: Oczywiście art. 213 ust. 1 akapit pierwszy dyrektywy 2006/112 stanowi, że każdy podatnik zgłasza rozpoczęcie, zmianę i zaprzestanie działalności w charakterze podatnika. Niemniej jednak niezależnie od znaczenia tego zgłoszenia dla systemu podatku VAT, nie powinno stanowić ono dodatkowego warunku wymaganego dla przyznania statusu podatnika w rozumieniu art. 9 ust. 1 tej dyrektywy, ponieważ ów art. 213 znajduje się w jej tytule XI, rozdziale 2 zatytułowanym „Identyfikacja”, (tak też interpretacja indywidualna Dyrektora KIS z dnia 29 listopada 2019 r., znak: 0113-KDIPT1-1.4012.585. 2019.2.AKA.)

Tym samym, w ocenie Wnioskodawcy, fakt, iż Dłużnik aktualnie nie figuruje w rejestrze jako czynny zarejestrowany podatnik VAT powinien pozostawać bez wpływu na jego status jako podatnika w rozumieniu art. 15 Ustawy VAT w odniesieniu do czynności polegającej na sprzedaży Nieruchomości.

Podsumowując powyższe należy przyjąć, że zarówno przedmiotowa, jak i podmiotowa przesłanka opodatkowania VAT dostawy Nieruchomości będzie spełniona, a tym samym ich dostawa przez Wnioskodawcę w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, a tym samym po stronie Wnioskodawcy jako komornika sądowego powstanie obowiązek naliczenia, pobrania i uiszczenia podatku VAT według właściwej stawki lub zastosowania właściwego zwolnienia z opodatkowania VAT.

Ad. 2

Jak przedstawiano powyżej w opisie stanu faktycznego, w skład Nieruchomości wchodzi działka ewidencyjna – opisana powyżej, zgodnie z operatem szacunkowym jako działka niezabudowana.

W przypadku, gdy przedmiotem dostawy podlegającej opodatkowaniu VAT jest grunt (jako towar w rozumieniu definicji z art. 2 pkt 6 Ustawy VAT), odpowiedź na pytanie, czy dostawa tego gruntu korzystać będzie ze zwolnienia z VAT, wymaga analizy przesłanek zwolnienia z opodatkowania z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 Ustawy VAT zwalnia się z podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane. W myśl z kolei art. 2 pkt 33 Ustawy VAT terenem budowlanym jest teren, który jest przeznaczony pod zabudowę na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w sytuacji w której dany teren nie jest objęty planem miejscowym (bądź nigdy dla danego terenu planu nie było, bądź też stary plan wygasł), gdy dla danego terenu została wydana decyzja o warunkach zabudowy.

Jak wynika z operatu szacunkowego, Nieruchomość w zachodniej części pokryta jest w około 75% trylinką, a we wschodniej w około 25% asfaltem. Dodatkowo, wzdłuż północnej granicy posadowione są słupy betonowe – pozostałości po ogrodzeniu.

Takie fragmentaryczne utwardzenia oraz przedmiotowe słupy betonowe (pozostałości po ogrodzeniu), zdaniem Wnioskodawcy, nie będą spełniać definicji budowli w rozumieniu prawa budowlanego, a tym samym w rozumieniu Ustawy VAT (Ustawa VAT nie definiuje tego pojęcia, a tym samym należy je rozumieć zgodnie z ustawą Prawo budowlane).O ile bowiem zgodnie z definicją budowli z art. 3 pkt 3 ustawy Prawo budowlane przez budowle należy rozumieć obiekty budowlane nie będące budynkami lub obiektami małej architektury, a wyliczenie obiektów będących budowlami jest przykładowe, wskazane powyżej fragmentaryczne utwardzenia czy też słupy betonowe, będące jedynie pozostałością po ogrodzeniu, dla Nieruchomości nie pełnią żadnych samodzielnych funkcji budowlanych czy gospodarczych. Nie noszą one również cech zbliżonych do obiektów wymienionych w treści definicji budowli (ustawowe wyliczenie obejmuje: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem tablice reklamowe i urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni jądrowych, elektrowni wiatrowych, morskich turbin wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową).

Uwzględniając powyższe, a także przeznaczenie Nieruchomości wynikające z obowiązujących dla niej Miejscowych Planów Zagospodarowania Przestrzennego (przeznaczenie budowlane), Nieruchomość powinna być zakwalifikowana jako niezabudowany teren budowlany. Tym samym jej dostawa nie może korzystać ze zwolnienia z opodatkowania przewidzianego dla terenów niezabudowanych, innych niż budowlane, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 uVAT.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawił Pan we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Na podstawie uregulowania zawartego w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą” lub „ustawa o VAT”,

organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2022 r. poz. 479) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.),

płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Przepis art. 18 ustawy wprowadza szczególną na gruncie przepisów ustawy regulację, kiedy to należny podatek pobierany jest i odprowadzany do urzędu skarbowego przez płatnika, a nie przez podatnika. Płatnik pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika.

W świetle cyt. wyżej przepisów, płatnikami podatku od towarów i usług (czyli podmiotami zobowiązanymi do obliczania, poboru podatku od podatnika i wpłaty podatku na konto organu podatkowego) mogą być organy egzekucyjne oraz komornicy sądowi. Sytuacja taka ma miejsce, gdy w wykonaniu czynności egzekucyjnych organy te dokonują dostawy towarów należących do podatnika lub przez niego posiadanych z naruszeniem przepisów. Sformułowanie „płatnikami” oznacza, że organy te nie stają się z tytułu wykonania powyższych czynności podatnikami podatku od towarów i usług, lecz pełnią jedynie rolę płatnika w odniesieniu do podatku należnego z tytułu sprzedanych (zlicytowanych) towarów należących do podatnika, w stosunku do którego toczy się postępowanie egzekucyjne.

Komornik sądowy pełni w tym przypadku rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym, przekazując organowi środki pieniężne podatnika. Uzasadnione jest to charakterem odpłatnej dostawy następującej w ramach wykonywania czynności egzekucyjnych. Jeżeli bowiem dłużnik niesolidnie spłaca swoje zobowiązania i w celu wyegzekwowania należności wszczęto przeciwko niemu postępowanie egzekucyjne, to istnieją podstawy do uznania, że nie uiści również podatku należnego w związku z dostawą dokonaną w ramach egzekucji. Nie bez znaczenia jest także fakt, że podatnik, będący dłużnikiem, zazwyczaj nie otrzymuje kwot uzyskanych przez organ egzekucyjny ze sprzedaży towarów w wykonaniu czynności egzekucyjnych. Prawdopodobne jest zatem, że podatnik nie posiada innych środków finansowych umożliwiających uiszczenie należnego podatku. Ustanowienie organu egzekucyjnego płatnikiem zapewnia odprowadzenie należnego podatku przez organ przeprowadzający dostawę w ramach czynności egzekucyjnych.

Zaznaczenia wymaga, że komornik sądowy dokonuje transakcji w imieniu podatnika – dłużnika. Prowadzona przez niego sprzedaż towarów będących własnością dłużnika, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług, gdy do rozliczenia tego podatku byłby zobowiązany dłużnik. Natomiast w przypadku, gdy powyższa czynność nie podlegałaby opodatkowaniu tym podatkiem lub byłaby od niego zwolniona, komornik sądowy nie będzie obowiązany do odprowadzenia podatku.

Zatem komornik sądowy zobowiązany jest do przestrzegania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług i do uwzględnienia w trakcie sprzedaży licytacyjnej towarów okoliczności decydujących o jej opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy,

opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na mocy art. 2 pkt 6 ustawy o VAT,

przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że sprzedaż nieruchomości w trybie egzekucji stanowi odpłatną dostawę towarów, co oznacza, że zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, objęta jest zakresem przedmiotowym opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy,

przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie.

Zgodnie z przedstawionymi przepisami budynki oraz grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem był podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do treści art. 15 ust. 1 ustawy,

podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 ustawy o VAT,

działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Należy zaznaczyć, że sprzedaż składników majątku przedsiębiorstwa podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że jako organ egzekucyjny prowadzi Pan postępowanie przeciwko Rzemieślniczemu Klubowi Działalności Sportowej MAJSTER; dłużnik jest użytkownikiem wieczystym Nieruchomości, tj. działki o numerze ewidencyjnym X.

Mając na uwadze fakt, że dłużnikiem jest klub działalności sportowej, stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie dojdzie do sprzedaży majątku tego klubu sportowego.

Zatem przy dostawie Nieruchomości tj. działki o numerze ewidencyjnym X spełnione zostały przesłanki do uznania Rzemieślniczego Klubu Działalności Sportowej MAJSTER za podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, bowiem sprzedaż będzie dotyczyła składników majątku stanowiącego własność przedsiębiorstwa klubu sportowego.

W konsekwencji, dostawa przez Pana jako Komornika w drodze licytacji komorniczej nieruchomości niezabudowanej tj. działki nr X podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, jako odpłatna dostawa towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym Pana stanowisko w zakresie pytania oznaczonego we wniosku nr 1 jest prawidłowe.

W tym miejscu wskazać należy, że dokonywana czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może być albo opodatkowana właściwą stawką podatku VAT, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Jednakże, zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy,

zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących gruntami leśnymi, rolnymi itp., niebędących terenami budowlanymi – są zwolnione od podatku VAT.

Stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy o VAT,

przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Jak stanowi art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977 ze zm.),

ustalenie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego.

W myśl zapisów art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,

w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, przy czym:

1) lokalizację inwestycji celu publicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego;

2) sposób zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowy.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

W tym miejscu warto wyjaśnić, że stosownie do treści wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 28 marca 1996 r. w sprawie C-468/93 Gemeente Emmen – „teren budowlany” oznacza każdy nieuzbrojony lub uzbrojony teren uznany przez państwa członkowskie za teren z przeznaczeniem pod zabudowę.

Zatem, także w świetle orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości, za teren budowlany uznać można jedynie taki, który regulacjami prawa krajowego został przeznaczony pod zabudowę.

W konsekwencji, generalnie opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku tych ostatnich opodatkowane są wyłącznie te, których przedmiotem są tereny budowlane, czyli tereny przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Pozostałe natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania przestrzennego oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy – są zwolnione od podatku VAT. Ustawa o podatku od towarów i usług w kontekście zastosowania właściwej stawki podatku VAT przy sprzedaży gruntu nakazuje oceniać przeznaczenie tego gruntu wyłącznie na podstawie istniejącego planu zagospodarowania przestrzennego oraz wydanych decyzji o warunkach zabudowy.

Z opisu sprawy wynika, że dla zachodniego obszaru, na którym znajduje się ok. 3/4 powierzchni Nieruchomości obowiązują ustalenia „Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego w rejonie ulic (…) i (…) zwany planem (…)” uchwalonego Uchwałą Rady Miejskiej w (…) nr (…) z dnia 28 września 2011 r, zgodnie z którym teren, na którym znajduje się Nieruchomość, położony jest na obszarze oznaczonym symbolem 3 UP – tereny zabudowy usługowo – produkcyjnej.

Dla wschodniego obszaru, na którym znajduje się ok. 1/4 powierzchni Nieruchomości obowiązują ustalenia „Miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego na północ od ul. (…), obejmującego obszar w rejonie ulicy (…) i (…)”, zwany planem (…) uchwalonego Uchwałą Rady Miejskiej w (…) nr (…) z dnia 27 kwietnia 2009 r., zgodnie z którym pozostała część Nieruchomości położona jest na obszarach oznaczonych symbolem 43 UP – tereny zabudowy usługowo-produkcyjnej, przy czym około 120 m² powierzchni Nieruchomości wzdłuż ulicy (…) położona jest na obszarze oznaczonym symbole 3KDZ – tereny drogi klasy zbiorczej.

W rozpatrywanej sprawie należy stwierdzić, że prawo wieczystego użytkowania działki nr X, mającej być przedmiotem przyszłej sprzedaży w momencie finalizacji transakcji dotyczyć będzie gruntu przeznaczonego pod zabudowę, gdyż dla tej działki obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który przewiduje przeznaczenie przedmiotowej działki pod zabudowę usługowo-produkcyjną oraz drogi klasy zbiorczej. Tym samym przedmiotowa działka stanowi teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy.

Zatem przy sprzedaży ww. prawa wieczystego użytkowania działki z uwagi na fakt, iż dla przedmiotowej Nieruchomości obowiązuje miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, który kwalifikuje tą działkę jako grunt przeznaczony pod zabudowę, a więc spełnia ona definicję terenów budowlanych w rozumieniu art. 2 pkt 33 ustawy, nie znajdzie zastosowania zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy dostawie przedmiotowej Nieruchomości tj. niezabudowanej działki nr X nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy rozpatrzyć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT,

zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Jak wskazano wyżej, aby zastosować zwolnienie od podatku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów, spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

- towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,

- przynabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Analiza przepisów ustawy, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących danej dostawie. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Jednocześnie należy wskazać, że zgodnie z art. 43 ust. 21 ustawy,

jeżeli udokumentowane działania organów egzekucyjnych lub komorników sądowych, o których mowa w art. 18, nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy towarów, o której mowa w art. 18, zwolnień od podatku, o których mowa w ust. 1 pkt 2, 3 i 9-10a, przyjmuje się, że warunki zastosowania zwolnień od podatku nie są spełnione.

Wobec powyższego, dokonana w trybie egzekucji dostawa towarów, jest opodatkowana, jeżeli udokumentowane działania w celu potwierdzenia zwolnienia podjęte przez komornika lub organ egzekucyjny były z powodu dłużnika bezskuteczne.

W rozpatrywanej sprawie przedstawiony we wniosku opis sprawy nie pozwala stwierdzić, czy sprzedaż przez Pana jako Komornika nieruchomości korzysta ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, gdyż brak jest informacji niezbędnych do jednoznacznego dokonania takiej oceny na podstawie ww. przepisów. Natomiast jak wyżej wskazano zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 nie znajdzie zastosowania, gdyż nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie tego zwolnienia.

Przy czym wskazał Pan, że podjął Pan czynności polegające na uzyskaniu informacji od Dłużnika poprzez nadanie korespondencji zarówno na adres Dłużnika jak i Prezesa Zarządu Dłużnika wezwania te pozostały bez odpowiedzi, a Pan udokumentował fakt nadania korespondencji oraz jej treść. Podjęte przez Pana działania potwierdzają brak możliwości uzyskania tych niezbędnych informacji od Dłużnika.

W związku z powyższym w sprawie znajdzie zastosowanie art. 43 ust. 21 ustawy, tj. przyjęcie, że warunki zastosowania zwolnień nie są spełnione, o ile podjęte przez Pana udokumentowane działania nie doprowadziły, na skutek braku możliwości uzyskania niezbędnych informacji od Dłużnika, do potwierdzenia spełnienia warunków zastosowania do dostawy nieruchomości w trybie licytacji zwolnienia od podatku VAT.

Zaznaczyć należy, że kwestia oceny działań podjętych przez Pana jako Komornika nie jest przedmiotem interpretacji.

Tym samym, w analizowanym przypadku, sprzedaż prawa wieczystego użytkowania działki nr X należącej do Rzemieślniczego Klubu Działalności Sportowej MAJSTER, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT, stosownie do art. 43 ust. 21 ustawy, z zastosowaniem właściwej stawki podatku.

W konsekwencji Pana stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pan przedstawił i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Ponosi Pan ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Pana w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawyz dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pana sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pan do interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pan prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.); dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa.