Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0115-KDIT3.4011.373.2023.1.MJ

Obowiązek ujęcia otrzymanych towarów handlowych i materiałów w remanencie początkowym oraz na koniec roku podatkowego w remanencie końcowym - jeśli nie zostały sprzedane - w wartości wynikających z ich wyceny, jednak wartości te nie mogą być brana pod uwagę przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ zostały nieodpłatnie nabyte w drodze spadkobrania.

Interpretacja indywidualna

 – stanowisko prawidłowe.

Szanowna Pani,

stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób fizycznychjest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

8 czerwca 2023 r. wpłynął Pani wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy podatku dochodowego od osób fizycznych.

Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Pani A.B. (zwana dalej jako: Wnioskodawca, Podatnik) prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą X, NIP (...) oraz REGON (...). Działalność prowadzona jest w zakresie sprzedaży hurtowej głównie dewocjonaliów (wg PKD: 46.90.Z Sprzedaż hurtowa niewyspecjalizowana).

Wg zapisu w CEiDG Pani A.B. rozpoczęła prowadzenie przedmiotowej działalności gospodarczej (...) lipca 2021 r. Prowadzenie działalności gospodarczej przez Podatnika zostało przejęte po zmarłym Panu C.D., NIP (...) - na zasadach opisanych w ustawie o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw. Wnioskodawca, jako spadkobierca testamentowy, był właścicielem przedsiębiorstwa w spadku na mocy przepisu art. 3 pkt. 1 ww. ustawy. Ustanowienie zarządcy sukcesyjnego w osobie Pani A.B. nastąpiło wg wpisu do CEiDG (...) 2021 r. na podstawie przepisu art. 12 ust. 1 pkt. 3 oraz ust. 7 ww. ustawy w oparciu o akt notarialny Rep. A nr (...). Ustanowienie zarządcy sukcesyjnego miało na celu zachowanie ciągłości działalności przedsiębiorstwa, wszelkich kontraktów, praw oraz obowiązków związanych z działalnością gospodarczą zmarłego - do czasu załatwienia koniecznych formalności w zakresie spraw spadkowych.

Ostatecznie Pani A.B. rozpoczęła prowadzenie działalności gospodarczej (...) lipca 2021 r. Otrzymany w spadku majątek firmowy w postaci środków trwałych, towarów, produktów, półproduktów itd. został wprowadzony do firmy Podatnika i ujęty w odpowiednich ewidencjach oraz rejestrach. Pani A.B. uiściła należny podatek od spadku w związku z odziedziczoną masą spadkową jako podatnik należący do tzw. III grupy (inni nabywcy) - w rozumieniu ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Na dzień rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej Pani A.B. sporządziła spis z natury, o którym mowa w § 24 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej jako: Rozporządzenie MF ws. PKPIR), w myśl którego podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do opłacania podatku na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

W przedmiotowym (początkowym) spisie z natury Pani A.B. nie uwzględniła towarów handlowych, materiałów, półwyrobów itd. otrzymanych w spadku po zmarłym C.D. Jednocześnie na zakończenie roku podatkowego (2021 r.) Wnioskodawca sporządził spis z natury, zgodnie z wytycznymi przepisu § 25 i § 26 Rozporządzenia MF ws. PKPIR, uwzględniając w nim wszystkie materiały i towary handlowe nabyte w okresie po (...) lipca 2021 r. oraz materiały i towary handlowe otrzymane w formie spadku, które wcześniej nie zostały uwzględnione w początkowym spisie z natury.

W zeznaniu podatkowym PIT-36L za 2021 r. Wnioskodawca uwzględnił różnicę pomiędzy końcowym a początkowym spisem z natury w myśl art. 24 ust. 2 ustawy o podatku PIT, zgodnie z którym u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

W związku z powyższym wartość materiałów i towarów handlowych otrzymanych nieodpłatnie w formie spadku wpłynęła na wzrost dochodu do opodatkowania z tej przyczyny, iż powiększyła ona różnicę pomiędzy remanentem końcowym a początkowym. Jednocześnie - z uwagi na fakt, iż Podatnik otrzymał przedmiotowe materiały i towary handlowe nieodpłatne - nie uwzględnił ich wartości w kosztach uzyskania przychodu w trakcie roku podatkowego.

Pytania

1.Czy wartość towarów handlowych i materiałów otrzymanych przez Wnioskodawcę nieodpłatnie w formie spadku powinna zostać uwzględniona przy ustalaniu dochodu do opodatkowania podatkiem PIT jako różnica pomiędzy końcowym a początkowym spisem z natury w myśl art. 24 ust. 2 ustawy o podatku PIT?

2.Czy towary handlowe i materiały otrzymane przez Podatnika nieodpłatnie w postaci spadku powinny zostać ujęte w początkowym oraz końcowym spisie z natury na podstawie § 24 ust. 1 Rozporządzenie MF ws. PKPiR?

Pani stanowisko w sprawie

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy wartość towarów handlowych i materiałów otrzymanych przez Wnioskodawcę nieodpłatnie w formie spadku nie powinna zostać uwzględniona przy ustalaniu dochodu do opodatkowania podatkiem PIT jako różnica pomiędzy końcowym a początkowym spisem z natury w myśl art. 24 ust. 2 ustawy o podatku PIT.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku PIT, u podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania, powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Należy zauważyć, iż celem regulacji zawartej w art. 24 ust. 2 ustawy o podatku PIT jest de facto skorygowanie na koniec roku podatkowego wartości kosztów uzyskania przychodów o towary handlowe i materiały, które przy zakupie zostały uwzględnione w kosztach podatkowych, jednakże nie zostały przez podatnika zbyte lub wykorzystane w inny sposób w trakcie roku podatkowego. W takiej sytuacji dodatnia różnica pomiędzy remanentem końcowym a początkowym powiększa dochód do opodatkowania podatkiem PIT.

Otrzymane nieodpłatnie przez Wnioskodawcę w formie spadku towary handlowe i materiały nie stanowiły dla Podatnika kosztu uzyskania przychodu, ponieważ nie została spełniona przesłanka poniesienia wydatku w myśl art. 22 ust 1 ustawy o podatku PIT, zgodnie z którym kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Skoro zatem wartość towarów handlowych i materiałów otrzymanych w drodze spadku nie stanowiła dla Wnioskodawcy kosztu uzyskania przychodu to z tego też powodu ich wartość nie powinna zostać uwzględniona przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania PIT za dany rok jako różnica pomiędzy końcowym, a początkowym spisem z natury.

Powyższe stanowisko potwierdza utrwalona praktyka interpretacyjna, np.: interpretacja indywidualna DKIS z dnia 24 maja 2021 r. nr 0112-KDIL2-2.4011.208.2021.1.IM, gdzie DKIS stwierdził, iż „(...) należy podkreślić, że skoro nabycie towarów nastąpi nieodpłatnie, wartość ich nie będzie mogła być zaliczona przez Wnioskodawców do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż nie zostanie spełniona przesłanka wynikająca z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. (...) ich wartość wynikająca z wyceny nie będzie mogła być brana pod uwagę przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w formie spółki cywilnej.”

Mając powyższe na uwadze w ocenie Wnioskodawcy Podatnik powinien dokonać korekty zeznania PIT-36L za 2021 rok na podstawie art. 81 § 1 Ordynacji podatkowej w taki sposób, aby wartość towarów handlowych i materiałów otrzymanych nieodpłatnie w formie spadku nie wpływała na dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem PIT.

Ad 2.

W ocenie Wnioskodawcy towary handlowe i materiały otrzymane przez Podatnika nieodpłatnie w postaci spadku powinny zostać ujęte zarówno w początkowym jak i końcowym (o ile nie zostały sprzedane) spisie z natury na podstawie § 24 ust. 1 Rozporządzenia MF ws. PKPiR, jednakże ich wartość nie powinna zostać uwzględniona przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania PIT za dany rok (zgodnie ze stanowiskiem zaprezentowanym w zw. z pytaniem nr 1).

Przedmiotowe towary handlowe i materiały należy wycenić zgodnie z § 3 pkt 2 Rozporządzenia MF ws. PKPIR, czyli wg cen zakupu takiego samego lub podobnego składnika. Natomiast w podatkowej księdze przychodów i rozchodów towary handlowe i materiały otrzymane nieodpłatnie w formie spadku powinny zostać ujęte w kolumnie 17 („Uwagi”).

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w utrwalonej praktyce Interpretacyjnej, przykładowo w interpretacji indywidualnej DKIS z dnia 24 maja 2021 r. nr 0112-KDIL2-2.4011.208.2021.1.IM oraz z 21 lutego 2020 r. nr 0115-KDIT3.4011.492.2019.3.AW.

Wobec powyższego w ocenie Wnioskodawcy Podatnik powinien skorygować spis z natury oraz podatkową księgę przychodów i rozchodów za 2021 r. w taki sposób, aby:

1.materiały i towary handlowe otrzymane nieodpłatnie w formie spadku zostały ujęte w początkowym oraz końcowym spisie z natury wg cen zakupu takiego samego lub podobnego składnika;

2.materiały i towary handlowe otrzymane nieodpłatnie w formie spadku zostały ujęte w kolumnie 17 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Przepisy ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 170 ze zm.), zwanej dalej ustawą o zarządzie sukcesyjnym, wprowadziły specyficzny rodzaj podatnika, jaki stanowi przedsiębiorstwo w spadku.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

Przedsiębiorstwo w spadku obejmuje składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę, stanowiące mienie przedsiębiorcy w chwili jego śmierci.

Natomiast w myśl art. 2 ust. 2 ww. ustawy;

Jeżeli w chwili śmierci przedsiębiorcy przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) stanowiło w całości mienie przedsiębiorcy i jego małżonka, przedsiębiorstwo w spadku obejmuje całe to przedsiębiorstwo.

Stosownie do art. 2 ust. 3 ww. ustawy:

Przedsiębiorstwo w spadku obejmuje także składniki niematerialne i materialne, przeznaczone do wykonywania działalności gospodarczej, nabyte przez zarządcę sukcesyjnego albo na podstawie czynności, o których mowa w art. 13, w okresie od chwili śmierci przedsiębiorcy do dnia wygaśnięcia zarządu sukcesyjnego albo wygaśnięcia uprawnienia do powołania zarządcy sukcesyjnego.

Z kolei art. 3 cytowanej ustawy stanowi, że właścicielem przedsiębiorstwa w spadku w rozumieniu ustawy jest:

1.osoba, która zgodnie z prawomocnym postanowieniem o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowanym aktem poświadczenia dziedziczenia albo europejskim poświadczeniem spadkowym, nabyła składniki niematerialne i materialne, o których mowa w art. 2 ust. 1, na podstawie powołania do spadku z ustawy albo testamentu albo nabyła przedsiębiorstwo albo udział w przedsiębiorstwie na podstawie zapisu windykacyjnego;

2.małżonek przedsiębiorcy w przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 2, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku;

3.osoba, która nabyła przedsiębiorstwo w spadku albo udział w przedsiębiorstwie w spadku bezpośrednio od osoby, o której mowa w pkt 1 lub 2, w tym osoba prawna albo jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, do której wniesiono przedsiębiorstwo tytułem wkładu – w przypadku gdy po śmierci przedsiębiorcy nastąpiło zbycie tego przedsiębiorstwa albo udziału w tym przedsiębiorstwie.

Zgodnie z art. 29 ustawy o zarządzie sukcesyjnym:

od chwili ustanowienia zarządu sukcesyjnego zarządca sukcesyjny wykonuje prawa i obowiązki zmarłego przedsiębiorcy wynikające z wykonywanej przez niego działalności gospodarczej oraz prawa i obowiązki wynikające z prowadzenia przedsiębiorstwa w spadku.

W myśl zaś art. 59 ust. 1 ustawy o zarządzie sukcesyjnym zarząd sukcesyjny wygasa z:

1.upływem dwóch miesięcy od dnia śmierci przedsiębiorcy, jeżeli w tym okresie żaden ze spadkobierców przedsiębiorcy nie przyjął spadku ani zapisobierca windykacyjny nie przyjął zapisu windykacyjnego, którego przedmiotem jest przedsiębiorstwo albo udział w przedsiębiorstwie, chyba że zarządca sukcesyjny działa na rzecz małżonka przedsiębiorcy, któremu przysługuje udział w przedsiębiorstwie w spadku;

2.dniem uprawomocnienia się postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku, zarejestrowania aktu poświadczenia dziedziczenia albo wydania europejskiego poświadczenia spadkowego, jeżeli jeden spadkobierca albo zapisobierca windykacyjny nabył przedsiębiorstwo w spadku w całości;

3.dniem nabycia przedsiębiorstwa w spadku w całości przez jedną osobę, o której mowa w art. 3 pkt 3;

4.upływem miesiąca od dnia wykreślenia zarządcy sukcesyjnego z CEIDG, chyba że w tym okresie powołano kolejnego zarządcę sukcesyjnego;

5.dniem ogłoszenia upadłości przedsiębiorcy;

6.dniem dokonania działu spadku obejmującego przedsiębiorstwo w spadku;

7.upływem dwóch lat od dnia śmierci przedsiębiorcy.

Jak stanowi art. 97 § 1 z ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.), zwanej dalej Ordynacją podatkową:

Spadkobiercy podatnika, z zastrzeżeniem § 1a, 2 i 2a, przejmują przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy.

Zgodnie z art. 97 § 1a Ordynacji podatkowej:

Przedsiębiorstwo w spadku, w przypadku gdy ustanowiono zarząd sukcesyjny, wstępuje w przewidziane w przepisach prawa podatkowego majątkowe prawa i obowiązki spadkodawcy związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, z wyjątkiem tych praw, które nie mogą być kontynuowane na podstawie odrębnych ustaw. Przepis art. 26 stosuje się odpowiednio.

Stosownie do art. 922 § 1 Kodeksu cywilnego (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Na podstawie art. 924 i art. 925 przywołanej ustawy, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.):

Kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów. Dlatego przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

Zatem aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

•musi zostać poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika,

•musi być definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

•musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

•musi zostać poniesiony w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

•musi zostać właściwie udokumentowany,

•nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 wskazanej ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Przepis art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnia możliwość zaliczenia wydatku w ciężar kosztów uzyskania przychodów od spełnienia m.in. warunku, że wydatek ten musi zostać poniesiony przez podatnika.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że jako spadkobierca testamentowy, była Pani właścicielem przedsiębiorstwa w spadku na mocy przepisu art. 3 pkt. 1 ww. ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zarządzie sukcesyjnym przedsiębiorstwem osoby fizycznej i innych ułatwieniach związanych z sukcesją przedsiębiorstw. Ustanowienie Pani zarządcą sukcesyjnym nastąpiło wg wpisu do CEIDG (...) 2021 r. Ustanowienie zarządcy sukcesyjnego miało na celu zachowanie ciągłości działalności przedsiębiorstwa – do czasu załatwienia koniecznych formalności w zakresie spraw spadkowych. Ostatecznie – jak wskazała Pani w opisie stanu faktycznego – (...) lipca 2021 r. rozpoczęła Pani prowadzenie działalności gospodarczej pod nazwą X.

W wyniku otrzymania spadku nabyła Pani prawo do rozporządzania w swojej działalności towarami handlowymi, materiałami, półwyrobami. Fakt dysponowania tymi zasobami jest zdarzeniem gospodarczym, które powinno zostać zarejestrowane w prowadzonych przez Panią księgach podatkowych.

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów zostały określone w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2019 r. poz. 2544).

W myśl § 3 pkt 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów:

Przez cenę zakupu rozumie się cenę, jaką nabywca płaci za zakupione składniki majątku, pomniejszoną o podatek od towarów i usług, podlegający odliczeniu zgodnie z odrębnymi przepisami, a przy imporcie powiększoną o należne cło, podatek akcyzowy oraz opłaty celne dodatkowe, obniżoną o rabaty, opusty, inne podobne obniżenia, w przypadku zaś otrzymania składnika majątku w drodze darowizny lub spadku – wartość odpowiadającą cenie zakupu takiego samego lub podobnego składnika.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych :

U podatników osiągających dochody z działalności gospodarczej i prowadzących księgi przychodów i rozchodów dochodem z działalności jest różnica pomiędzy przychodem w rozumieniu art. 14 a kosztami uzyskania powiększona o różnicę pomiędzy wartością remanentu końcowego i początkowego towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadków, jeżeli wartość remanentu końcowego jest wyższa niż wartość remanentu początkowego, lub pomniejszona o różnicę pomiędzy wartością remanentu początkowego i końcowego, jeżeli wartość remanentu początkowego jest wyższa.

Stosownie natomiast do § 24 pkt 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów:

Podatnicy są obowiązani do sporządzenia i wpisania do księgi spisu z natury towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, produkcji w toku, wyrobów gotowych, braków i odpadów, zwanego dalej „spisem z natury”, na dzień 1 stycznia, na koniec każdego roku podatkowego, na dzień rozpoczęcia działalności w ciągu roku podatkowego, a także w razie utraty w ciągu roku podatkowego prawa do opłacania podatku na podstawie ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2019 r. poz. 43, 1495, 1649 i 2200), zmiany wspólnika, zmiany proporcji udziałów wspólników lub likwidacji działalności.

W myśl natomiast § 26 ust. 1 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów:

Podatnik jest obowiązany wycenić materiały i towary handlowe objęte spisem z natury według cen zakupu lub nabycia albo według cen rynkowych z dnia sporządzenia spisu, jeżeli są one niższe od cen zakupu lub nabycia; spis z natury półwyrobów (półfabrykatów), wyrobów gotowych i braków własnej produkcji wycenia się według kosztów wytworzenia, a odpadów użytkowych, które w toku działalności utraciły swoją pierwotną wartość użytkową, wycenia się według wartości wynikającej z oszacowania uwzględniającego ich przydatność do dalszego użytkowania.

Jak wynika z Objaśnień do podatkowej księgi przychodów i rozchodów, stanowiących załącznik nr 1 do ww. rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.

W sytuacji opisanej we wniosku nabycie towarów handlowych i materiałów w drodze spadkobrania nie miało charakteru odpłatnego, nie można więc mówić o „poniesieniu kosztu”. Z tego względu – przy tym sposobie nabycia – brak odpłatności decyduje o niemożności zaliczenia w ciężar kosztów uzyskania przychodów tych wartości.

Z powołanych uregulowań prawnych wynika jednak, że jest Pani zobowiązana ująć towary handlowe i materiały otrzymane w drodze spadku w remanencie początkowym, a w remanencie końcowym niesprzedane na koniec roku podatkowego ww. towary i materiały, w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

Nieodpłatne nabycie materiałów, towarów handlowych i półfabrykatów z zamiarem ich dalszej odsprzedaży w ramach prowadzonej przez Panią działalności powinna Pani ująć w kolumnie 17 tej księgi.

Kolumna 17 jest przeznaczona do wpisywania uwag co do treści zapisów w kolumnach 2-16.

Poza tą kolumną towary otrzymane nieodpłatnie nie powinny być w księdze ewidencjonowane, jako niemające wpływu na ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy.

Reasumując, w przedstawionym przez Panią stanie faktycznym, ma Pani obowiązek ujęcia otrzymanych towarów handlowych i materiałów w remanencie początkowym oraz na koniec roku podatkowego w remanencie końcowym - jeśli nie zostały sprzedane - w wartości wynikających z ich wyceny, jednak wartości te nie mogą być brana pod uwagę przy ustaleniu dochodu stanowiącego podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, ponieważ nabyła je Pani nieodpłatnie w drodze spadkobrania.

Z uwagi na powyższe, przedstawione prze Panią stanowisko uznaję za prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Panią i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Z uwagi na treść zadanych pytań (wyznaczających zakres Pani żądania) zastrzegam, że rozstrzygnięcie to dotyczy wyłącznie kwestii ujęcia towarów handlowych i materiałów, które otrzymała Pani nieodpłatnie, w początkowym i końcowym spisie z natury prowadzonej przez Panią – jako odrębnego przedsiębiorcę – działalności gospodarczej. Nie dotyczy oceny przedstawionego przez Panią stanowiska w części wykraczającej poza zakres tych pytań. W konsekwencji nie rozstrzyga także o możliwości skorygowania zeznania PIT-36L za 2021 r.

Podkreślam przy tym, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Wydając interpretację opieram się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzę postępowania dowodowego. Postępowanie w sprawie wydania interpretacji indywidualnej ma na celu wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa jest sam przepis prawa.Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego), stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Nie prowadzę postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku. W stosunku do tych okoliczności wyrażam swoje stanowisko, które zawsze musi być jednak ustosunkowaniem się do poglądu (stanowiska) prezentowanego w danej sprawie przez wnioskodawcę. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Panią w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu opisu sprawy przedstawionego we wniosku, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Powołane w treści wniosku interpretacje indywidualne nie mogą wpłynąć na ocenę prawidłowości Pani stanowiska. Nie negując tych rozstrzygnięć, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego wyjaśniam, że zapadły one w indywidualnych sprawach i nie są wiążące dla organu wydającego tę interpretację. Co więcej, rozstrzygnięcia w nich dokonane nie są rozbieżne z tym rozstrzygnięciem.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

•Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Pani sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i zastosuje się Pani do interpretacji.

•Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:

1)z zastosowaniem art. 119a;

2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;

3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

•Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

•w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA) albo

•w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).