Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-3.4010.318.2023.1.AN

- Czy wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zakupu Domeny powinny być rozliczane w rachunku CIT, na zasadzie podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT; - czy wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zakupu Domeny stanowią pośredni koszt podatkowy potrącalny w dacie jego poniesienia, czyli ujęcia dowodu księgowego dokumentującego zakup Domeny w księgach rachunkowych.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

31 maja 2023 r., za pośrednictwem systemu ePUAP, wpłynął Państwa wniosek z tego samego dnia, o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych, który dotyczy ustalenia, czy:

-wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zakupu Domeny powinny być rozliczane w rachunku CIT, na zasadzie podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT;

-wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zakupu Domeny stanowią pośredni koszt podatkowy potrącalny w dacie jego poniesienia, czyli ujęcia dowodu księgowego dokumentującego zakup Domeny w księgach rachunkowych.

Treść wniosku jest następująca.

Opis stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego

1.Status Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest polską spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: „CIT”) i podlega w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o CIT.

Wnioskodawca podlega opodatkowaniu CIT, na zasadach ogólnych.

2.Działalność Wnioskodawcy.

Wnioskodawca to firma z siedzibą w (…) działająca w branży IT (…).

Spółka oferuje rozwiązanie informatyczne (…). Przedmiotem działalności Spółki jest udostępnianie systemu (…) (dalej: „System”).

3.Zakup domeny.

Spółka dokonała zakupu domeny internetowej (dalej: „Domena”). Zakup domeny internetowej skutkuje zarezerwowaniem przez Spółkę określonej nazwy strony internetowej, kończącej się sufiksem oraz możliwości korzystania ze strony internetowej przy użyciu odpowiedniego oprogramowania.

Zakup Domeny dokonany przez Spółkę wiąże się z prowadzoną działalnością gospodarczą. Spółka będzie wykorzystywać Domenę w prowadzonej działalności, tzn. za jej pośrednictwem Spółka będzie udostępniać System oraz poszerzać zasięg swojej obecności na rynku.

Spółka nie jest/nie będzie w stanie przypisać wydatków na nabycie praw do Domeny do konkretnych przychodów oraz nie jest w stanie ustalić okresu, w którym będzie używać Domeny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wynika to z tego, że Spółka zamierza kontynuować prowadzenie działalności z wykorzystaniem Domeny w przyszłości, prawdopodobnie w kolejnych latach. Niemniej jednak, obecnie Spółka nie jest w stanie określić kiedy ew. zaprzestanie wykorzystywania Domeny w prowadzonej działalności gospodarczej.

Cena zakupu Domeny przekracza kwotę 10.000 PLN. Wydatek z tego tytułu został należycie udokumentowany.

Spółka nie otrzymała i nie planuje otrzymywać zwrotu w jakiejkolwiek formie kosztów poniesionych na nabycie Domeny.

Spółka zaksięgowała dokument źródłowy dokumentujący zakup Domeny w księgach rachunkowych. Jednocześnie, Spółka dla celów rachunkowych ujęła Domenę w aktywach.

Pytania

1.Czy wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zakupu Domeny powinny być rozliczane w rachunku CIT, na zasadzie podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT?

2.Czy wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zakupu Domeny stanowią pośredni koszt podatkowy potrącalny w dacie jego poniesienia, czyli ujęcia dowodu księgowego dokumentującego zakup Domeny w księgach rachunkowych?

Państwa stanowisko w sprawie

Ad. 1

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zakupu Domeny nie powinny być rozliczane w rachunku CIT, na zasadzie podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT.

Ad. 2

W ocenie Wnioskodawcy, wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zakupu Domeny stanowią pośredni koszt podatkowy potrącalny w dacie jego poniesienia, czyli ujęcia dowodu księgowego dokumentującego zakup Domeny w księgach rachunkowych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ad. 1

Należy wskazać, że nabycie Domeny nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy wartości niematerialnej i prawnej w rozumieniu ustawy o CIT.

Ustawa o CIT, nie definiuje wprost wartości niematerialnych i prawnych, jednak wskazuje niematerialne składniki majątku, które podlegają amortyzacji podatkowej. Generalnie, w celu zaliczenia niematerialnego aktywa do podatkowych wartości niematerialnych i prawnych musi ono spełniać następujące kryteria: (i) stanowić własność lub współwłasność podatnika, (ii) być nabytym od innego podmiotu, (iii) kompletnym i zdatnym do użytku w dniu przyjęcia do używania, (iv) o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, oraz (v) być wykorzystywanym przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Z jednej strony, mając na uwadze wyżej przedstawioną charakterystykę niematerialnych składników majątkowych, które mogą podlegać amortyzacji podatkowej nie powinno budzić wątpliwości, iż Domena może być kompletna i zdatna do użytku, w szczególności możliwa do wykorzystania w działalności gospodarczej Spółki, a okres trwania używania Domeny może być dłuższy niż 1 rok. Z drugiej zaś, Domena została nabyta przez Spółkę, która stała się jej prawnym właścicielem.

Jednocześnie, ustawa o CIT zawiera zamknięty katalog praw niematerialnych - które po spełnieniu w/w przesłanek ustawowych - mogą podlegać amortyzacji podatkowej. Domena nie mieści się w żadnej kategorii praw niematerialnych z zamkniętego ich katalogu zawartego w art. 16b ust. 1 ustawy o CIT. Z tego względu, Domena nie spełnia ustawowej definicji wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu ustawy o CIT, oraz wydatki z tytułu jej nabycia nie powinny być rozpoznawane w rachunku CIT na zasadzie podatkowych odpisów amortyzacyjnych.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w:

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 3 grudnia 2018, r., nr 0111-KDIB1-1.4010.330.2018.2.MG , gdzie organ potwierdził, że „sama domena, która stanowi adres strony internetowej, nie wyczerpuje przesłanek do zakwalifikowania jej, jako utworu w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w związku z czym nabycie praw do Domen nie może zostać uznane za przeniesienie na Spółkę przejętą autorskich lub pokrewnych praw majątkowych w rozumieniu tejże ustawy”,

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 14 maja 2012 r., nr IPPB3-423- 112/12-2/PK1, w której organ, odstępując od uzasadnienia, zgodził się ze stanowiskiem podatnika, zgodnie z którym „(...) prawa do domen nie stanowią wartości niematerialnych i prawnych w świetle ustawy o p.d.o.p.”,

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 stycznia 2011 r., nr IBPBI/2/423-1549/10/MO, gdzie organ stwierdził: „(...) art. 16b ust. 1 i 2 ustawy o p.d.o.p., zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych. Wszelkie inne prawa nieujęte w ww. przepisie (jak również niewskazane w art. 16c ustawy o pdop), nie stanowią składników majątku trwałego dla celów podatku dochodowego od osób prawnych. Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego należy stwierdzić, iż skoro prawo do stron internetowych związanych z domenami internetowymi nie zostało wymienione w ww. katalogu, to nie można zaliczyć go do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji”,

-interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 stycznia 2011 r., nr IBPBI/2/423-1549/10/MO, w której organ podatkowy stwierdził, że: „(...), skoro prawo do stron internetowych związanych z domenami internetowymi nie zostało wymienione w ww. katalogu, to nie można zaliczyć go do wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji”.

Ad.2

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Przepisy ustawy o CIT, zakładają rozróżnienie kosztów bezpośrednio związanych z uzyskaniem przychodu oraz kosztów innych niż bezpośrednio związane z przychodami (koszty pośrednie).

Zasadą jest, że koszty bezpośrednie są zaliczane w rachunku podatkowym w roku, którego dotyczą (lub w roku kolejnym, jeśli zostaną poniesione po złożeniu zeznania za rok podatkowy lub sporządzeniu sprawozdania). Jak wskazano powyżej, Spółka nie jest w stanie przypisać wydatków na nabycie praw do Domeny do konkretnych przychodów.

W świetle art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty pośrednie dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą. Jak wskazano powyżej, Spółka nie jest w stanie ustalić okresu, w którym będzie używać Domeny w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Wynika to z tego, że Spółka zamierza kontynuować prowadzenie działalności z wykorzystaniem Domeny w przyszłości, prawdopodobnie w kolejnych latach. Niemniej jednak, obecnie Spółka nie jest w stanie określić kiedy ew. zaprzestanie wykorzystywania Domeny w prowadzonej działalności gospodarczej.

Za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, według art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku). Kluczowe jest stwierdzenie, że ustawodawca, zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, wprowadził regułę rozpoznawania kosztów podatkowych na zasadzie memoriałowej.

Koszty pośrednie, jak wskazano powyżej potrąca się, co do zasady, w roku poniesienia. W takim przypadku rozliczenie przedmiotowych kosztów powinno następować, na podstawie odpowiednio udokumentowanych wydatków, w dacie poniesienia kosztu, tj. dacie na który ujęto koszt na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo w dniu, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku) w księgach rachunkowych.

W zakresie wszelkich wydatków stanowiących na gruncie ustawy o CIT, pośrednie koszty uzyskania przychodów, które w momencie poniesienia, dla celów księgowych, są ujmowane na innych kontach niż kosztowe (tj. nie są księgowane jako koszt), podatnik jest uprawniony do rozpoznania ich w kosztach podatkowych w dacie, pod którą dany wydatek zostanie ujęty w księgach rachunkowych bez względu na rodzaj konta, na jakim zostanie dokonany zapis księgowy.

Wykładnia art. 15 ust. 4e ustawy o CIT, nie wskazuje na odesłanie w kwestii ujęcia kosztu do prawa bilansowego. Przepis ten stanowi bowiem o dniu „na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano)”, a nie o dniu „w którym uznano za koszt w księgach” bądź „zaksięgowano jako koszt w księgach”. Powoływane w tym sformułowaniu pojęcie kosztu zostało przedstawione w znaczeniu ustawy podatkowej. Używając w tym przepisie wyrazu koszt, ustawodawca oznacza ten sam desygnat, czyli koszt w znaczeniu ustawy podatkowej. Potwierdza to pogląd, że czynność zaksięgowania, czyli wpisania do ksiąg, oznacza wprowadzenie do ksiąg rachunkowych w postaci zapisu zdarzenia związanego z poniesieniem kosztu uzyskania przychodu. Tym samym, za dzień poniesienia kosztu należy uznać dzień na który wpisano do ksiąg rachunkowych wydatek na podstawie faktury lub innych dowodów księgowych dokumentujących te wydatki.

W wydawanych interpretacjach podatkowych organy podatkowe jednolicie potwierdzają, że dniem poniesienia pośrednich kosztów uzyskania przychodów jest dzień, na który ujęto wydatek w księgach rachunkowych na jakimkolwiek koncie.

Poniżej przykładowe interpretacje indywidulane na potwierdzenie powyższego stanowiska:

-interpretacja indywidualna z 27 stycznia 2023 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.245.2022.2.ASK,

-interpretacji indywidualnej Dyrektor KIS z 23 stycznia 2023 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.186.2022.2.MR1,

-interpretacji indywidulanej Dyrektora KIS z 11 lutego 2022 r., nr 0111-KDIB1-1.4010.13.2022.1.JD.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Ad. 1

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „updop”),

Z powyższego wynika, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami (tzn. wydatki takie są uzasadnione z ekonomicznego punktu widzenia, ponieważ w rezultacie ich poniesienia podatnik może oczekiwać zwiększenia swoich przychodów), w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione nakłady i wydatki związane bezpośrednio lub pośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów – z wyjątkiem wydatków wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Jednocześnie, zgodnie z art. 15 ust. 6 updop,

Stosownie do art. 16b ust. 1 updop,

W myśl art. 16b ust. 2 updop,

Powyższy art. 16b ust. 1 i 2 updop, zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca dokonał zakupu Domeny internetowej. Zakup Domeny dokonany przez Spółkę wiąże się z prowadzoną działalnością gospodarczą. Spółka będzie wykorzystywać Domenę w prowadzonej działalności, tzn. za jej pośrednictwem Spółka będzie udostępniać System oraz poszerzać zasięg swojej obecności na rynku.

W świetle powyższego, wydatki na zakup Domeny internetowej nie zostały wymienione w katalogu zawartym w treści art. 16b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tym samym nie będą stanowić wartości niematerialnej i prawnej. Zgodnie bowiem z treścią art. 16b ust. 1 ww. ustawy, przywołany przepis zawiera zamknięty katalog wartości niematerialnych i prawnych, i nie wymienia się w nim wydatków na zakup Domeny internetowej. Tym samym, wydatki na zakup Domeny nie podlegają amortyzacji.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zakupu Domeny powinny być rozliczane w rachunku CIT, na zasadzie podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, należy uznać za prawidłowe.

Ad. 2

Zgodnie z powołanym na wstępie art. 15 ust. 1 updop,

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów. podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem, a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy.

Na podstawie art. 15 ust. 1 updop, podatnik ma możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod tym jednak warunkiem, że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

‒został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu, podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

‒jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

‒pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

‒poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

‒został właściwie udokumentowany,

‒nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 updop, mogą stanowić koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje dwie kategorie kosztów:

-bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),

-inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).

Mając na uwadze zróżnicowany charakter ww. kategorii kosztów ustawodawca zróżnicował zasady ich potrącalności.

Stosownie do art. 15 ust. 4 updop,

W myśl art. 15 ust. 4d updop,

Koszty pośrednie potrąca się, co do zasady, w roku poniesienia. Jeżeli jednak dotyczą one okresu dłuższego niż 1 rok, rozlicza się je proporcjonalnie (art. 15 ust. 4d ustawy o CIT).

O tym jednak, czy w istocie dany wydatek z uwagi na swój charakter nie może zostać przyporządkowany do długości okresu, którego dotyczy, decydować będą przepisy prawa podatkowego, a nie sposób jego księgowania na potrzeby prawa bilansowego.

Jak stanowi art. 15 ust. 4e updop,

W świetle przedstawionego we wniosku opisu sprawy i przywołanych przepisów należy stwierdzić, że wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na zakup Domeny mają związek z przychodami Spółki, ale z uwagi na brak możliwości ustalenia ich bezpośredniego powiązania z konkretnym przychodem będą stanowić koszty inne niż bezpośrednio związane z przychodami i w myśl art. 15 ust. 4d ustawy o pdop, będą potrącalne w dacie ich poniesienia, tj. ujęcia w księgach rachunkowych na podstawie faktury lub innego dowodu.

Zatem, Państwa stanowisko w zakresie pytania nr 2, należy uznać za prawidłowe.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy:

-wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zakupu Domeny powinny być rozliczane w rachunku CIT, na zasadzie podatkowych odpisów amortyzacyjnych od wartości niematerialnych i prawnych w rozumieniu art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, jest prawidłowe;

-wydatki poniesione przez Spółkę z tytułu zakupu Domeny stanowią pośredni koszt podatkowy potrącalny w dacie jego poniesienia, czyli ujęcia dowodu księgowego dokumentującego zakup Domeny w księgach rachunkowych, jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

- Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

- Interpretacja dotyczy stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w części dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r., poz. 2651 ze zm.).