Interpretacja indywidualna z dnia 21 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.269.2023.2.MK

Opodatkowanie dostawy prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 dokonywanej w ramach zamiany.

Interpretacja indywidualna  

– stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

15 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy opodatkowania dostawy prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 dokonywanej w ramach zamiany.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 6 lipca 2023 r. (wpływ 13 lipca 2023 r.).

Treść wniosku jest następująca:

Opis zdarzenia przyszłego

Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym działki nr 1 położonej w (…) obręb (…) o powierzchni 0,3834 ha, dla której m.in. prowadzona jest księga wieczysta nr (…).

Działka nie jest objęta miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Według ewidencji gruntów stanowi tereny rekreacyjno-wypoczynkowe (Bz 0,3639 ha) oraz drogi (dr 0,0195 ha). Według zaświadczenia z Urzędu Miasta (…) przedmiotowa działka była objęta decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu znak: (…) z dnia 28 grudnia 2000 r. na zamierzenie inwestycyjne p.n. budynki mieszkalne jednorodzinne w zabudowie szeregowej i bliźniaczej na działce 2 z przyłączami: wodociągowym i gazowym na działkach nr 2, 3, eNN kablowym na działkach nr 2, 4, 5, kanalizacji sanitarnej na działkach nr 2, 6, 7, kanalizacji deszczowej na działce 2, w obrębie (…) przy ul. (…) w (…). Zgodnie z pkt 6 ww. decyzji o warunkach zabudowy, decyzja miała utracić ważność w przypadku, gdy inwestor w terminie do dnia 31 grudnia 2003 r. nie wystąpił o pozwolenie na budowę. Pozwolenie na budowę dla planowej inwestycji wydano dnia 20 listopada 2001 r. Budowy nie rozpoczęto i aktualnie działka stanowi tereny zielone ogólnodostępne.

Spółdzielnia planuje dokonać zamiany przedmiotowej nieruchomości z nieruchomościami stanowiącymi własność Gminy Miasto (…). Rada Miasta (…) uchwałą nr (…) z dnia 7 lipca 2020 r. wyraziła zgodę na zamianę nieruchomości stanowiących własność Gminy na przysługujące Wnioskodawcy prawo wieczystego użytkowania działki nr 1.

Zgodnie z art. 38 § 1 pkt 5 ustawy Prawo spółdzielcze na zbycie nieruchomości, w tym prawa użytkowania wieczystego wymagana jest zgoda walnego zgromadzenia. Uchwałą nr (…) Walnego Zgromadzenia odbywanego w dniach (…) 2023 r. została wyrażona zgoda na zbycie prawa użytkowania wieczystego działki nr 1.

Zgodnie z art. 15 ustawy o gospodarce nieruchomościami rozliczenie zamiany następuje zgodnie z wyceną nieruchomości. W przypadku nierównej wartości zamienianych nieruchomości stosuje się dopłatę, której wysokość jest równa różnicy wartości zamienianych nieruchomości. Według sporządzonej wyceny (obecnie nieaktualnej) wartość zamienianych nieruchomości stanowiących własność Gminy i prawa użytkowania wieczystego przysługującego Wnioskodawcy będzie nierówna i wartość prawa użytkowania będzie niższa, wobec czego wnioskodawca zobowiązany będzie do dopłaty różnicy wartości zamienianych nieruchomości.

Doprecyzowanie opisu zdarzenia przyszłego

Nabycie prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 nastąpiło w 1974 roku na podstawie umowy wieczystego użytkowania i nie było opodatkowane podatkiem VAT.

Przedmiotowa działka nie była i nie będzie do dnia zamiany wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.

Pytanie

W związku z planowaną transakcją zamiany nieruchomości pomiędzy Wnioskodawcą a Gminą Miasto (…) oraz planowaną dopłatą przez Wnioskodawcę różnicy wartości zamienianych działek, czy wartość użytkowania wieczystego działki będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT i nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług?

Państwa stanowisko w sprawie

W związku z planowaną transakcją zamiany nieruchomości stanowiących własność Gminy Miasta (…) na przysługujące Wnioskodawcy prawo wieczystego użytkowania działki nr 1, Wnioskodawca uważa, iż umowa zamiany jest dwiema odpłatnymi dostawami towarów. Obie strony występują w charakterze dostawcy i nabywcy. Będą to dwie dostawy, a każda z nich podlega opodatkowaniu stosownie do okoliczności. Każda ze stron może opodatkować swoją dostawę. Przy umowie zamiany dostawa występuje po każdej ze stron, każdy z kontrahentów ma swoją nieruchomość i której wartość stanowi samodzielną podstawę opodatkowania.

Zatem na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług czynność zamiany będzie stanowić odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. Dokonywana czynność (zamiana nieruchomości), która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług może albo być opodatkowana, albo może korzystać ze zwolnienia od tego podatku w myśl art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Zgodnie z art. 2 pkt 33 ww. ustawy przez tereny budowlane rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W konsekwencji opodatkowane podatkiem VAT są dostawy, których przedmiotem są nieruchomości zabudowane i niezabudowane, które są terenami budowlanymi. Pozostałe dostawy gruntów niezabudowanych, dla których nie obowiązuje plan zagospodarowania oraz nie wydano decyzji o warunkach zabudowy są zwolnione od podatku VAT.

Działka nr 1 była objęta decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia 28 grudnia 2000 r. oraz decyzją pozwolenia na budowę z dnia 20 listopada 2001 r.

Z uwagi na powyższe zdaniem Wnioskodawcy, iż w przypadku dostawy prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 w ramach transakcji zamiany gruntów, wartość użytkowania wieczystego będzie podlegać podatkowaniu podatkiem VAT i nie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku, jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 6 i 7 ustawy o VAT:

Jak wynika z art. 2 pkt 6 ustawy:

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 2 ust. 22 ustawy:

Zgodnie z powołanymi przepisami, grunty, ale i prawo użytkowania wieczystego gruntu, spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy, która to czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Jednak nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy mówi, że:

Z przepisu art. 15 ust. 2 ustawy wynika, że:

Z opisu sprawy wynika, że zamierzają Państwo dokonać zamiany prawa wieczystego użytkowania działki nr 1 z nieruchomościami stanowiącymi własność Gminy Miasta (…).

Z przytoczonych przepisów nie wynika, że odpłatność za czynność dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne, może również przybrać postać rzeczową – zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną – zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

W tym miejscu należy zauważyć, że stosownie do art. 603 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 1360 ze zm.):

Na gruncie regulacji ustawy Kodeks cywilny, w wyniku umowy zamiany następuje zatem przeniesienie własności rzeczy o charakterze odpłatnym, bowiem w wyniku rozporządzenia prawem własności na rzecz drugiej strony następuje wzajemne rozporządzenie prawem własności innej rzeczy stanowiące o odpłatnym charakterze zawartej umowy. Zatem w przypadku zamiany obie strony przenoszą na siebie wzajemnie własność rzeczy, występując zarówno w charakterze dostawcy, jak i w charakterze nabywcy.

Na mocy art. 604 Kodeks cywilny:

Umowa zamiany jest umową wzajemną, bardzo zbliżoną do umowy sprzedaży. Różnica w stosunku do umowy sprzedaży polega na tym, że w miejsce świadczenia ceny pojawia się obowiązek drugiej strony do przeniesienia własności rzeczy. Ze względu na wzajemny charakter umowy, wartość świadczonych rzeczy powinna być ekwiwalentna.

Natomiast na mocy art. 158 Kodeksu cywilnego:

Zatem umowa przeniesienia własności nieruchomości (również w drodze zamiany) jest czynnością cywilnoprawną.

Dostawa towarów jest – zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy – przeniesieniem prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co również ma miejsce w przypadku umowy zamiany w odniesieniu do obu stron transakcji. Dokonanie zatem zamiany nieruchomości jest zamianą towarów, czyli odpłatną dostawą towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jeżeli jest realizowana przez podatnika w ramach jego działalności gospodarczej.

Zamiana nieruchomości skutkuje przeniesieniem prawa do rozporządzania zamienianymi nieruchomościami jak właściciel.

Biorąc pod uwagę powyższe uregulowania, zamianę nieruchomości w świetle ustawy o podatku od towarów i usług, traktuje się jako odpłatną dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W konsekwencji, opisana we wniosku czynność będzie stanowiła dla Państwa odpłatną dostawę towarów, która na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Należy zauważyć, że czynność, która podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, może korzystać ze zwolnienia od tego podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy:

Zwolnienie od podatku, o którym mowa w przywołanym przepisie przysługuje względem takiej dostawy, której przedmiotem jest grunt niezabudowany i jednocześnie o przeznaczeniu innym niż budowlane. Zatem ze zwolnienia od podatku korzystać będą dostawy gruntów o charakterze rolnym, leśnym, itp.

Na podstawie art. 2 pkt 33 ustawy:

Z powyższego należy wywieść, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane. Z  kolei dostawy gruntów niezabudowanych, będących na przykład gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione od podatku od towarów i usług.

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym  (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 977), reguluje zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej.

Przepis art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że:

Natomiast art. 4 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym stanowi, że:

W myśl art. 4 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym:

Ponadto należy podkreślić, że przy dokonywaniu oceny, czy dany grunt jest przeznaczony pod zabudowę nie można kierować się wyłącznie jego podstawowym przeznaczeniem określonym w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, lecz należy również wziąć pod uwagę jego przeznaczenie uzupełniające, wynikające z tego planu. Ustawodawca bowiem definiując w art. 2 pkt 33 ustawy teren budowlany wskazuje, że decydujące znaczenie mają m.in. zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie zawężając przy tym, że chodzi wyłącznie o podstawowe przeznaczenie określone w tym planie.

O przeznaczeniu nieruchomości stanowią zatem akty prawa miejscowego. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego – jako źródło prawa miejscowego, a w przypadku jego braku, decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu – jako akt indywidualny prawa administracyjnego.

Nie jest terenem budowlanym grunt, dla którego miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje inne przeznaczenie niż pod zabudowę. Analogicznie, w przypadku braku takiego planu, powyższą zasadę należy stosować do decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. W zależności od rodzaju inwestycji będzie to albo decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego, albo decyzja o warunkach zabudowy.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 lit. a ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm.):

Natomiast w myśl ust. 4 powołanej regulacji:

Zatem z powyższego wynika, że wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę w przypadku nieruchomości objętej miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego jest konsekwencją m.in. zgodności przedłożonych organowi administracji architektoniczno-budowlanej dokumentów z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, co oznacza, że nieruchomość położona jest na terenie, który jest przeznaczony pod zabudowę.

Z opisu sprawy wynika, że według zaświadczenia z Urzędu Miasta (…) przedmiotowa działka była objęta decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu z dnia 28 grudnia 2000 r. na zamierzenie inwestycyjne p.n. budynki mieszkalne jednorodzinne w zabudowie szeregowej i bliźniaczej na działce 2 z przyłączami: wodociągowym i gazowym na działkach nr 2, 3, eNN kablowym na działkach nr 2, 4, 5, kanalizacji sanitarnej na działkach nr 2, 6, 7, kanalizacji deszczowej na działce 2, w obrębie (…) przy ul. (…) w (…). Zgodnie z pkt 6 ww. decyzji o warunkach zabudowy, decyzja miała utracić ważność w przypadku, gdy inwestor w terminie do dnia 31 grudnia 2003 r. nie wystąpił o pozwolenie na budowę. Pozwolenie na budowę dla planowej inwestycji wydano dnia 20 listopada 2001 r. Budowy nie rozpoczęto i aktualnie działka stanowi tereny zielone ogólnodostępne.

Zatem, w świetle powołanych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że przedmiotowa działka będzie stanowić teren budowlany, o którym mowa w art. 2 pkt 33 ustawy. W konsekwencji, do dostawy ww. działki nie znajdzie zastosowanie zwolnienie od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

W tym miejscu należy wskazać, że jeżeli przy zbyciu nieruchomości wystąpią przesłanki uniemożliwiające zastosowanie zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, to należy przeanalizować możliwość zwolnienia dostawy w oparciu o przepis art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy:

Dla zastosowania zwolnienia od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, dla dostawy towarów (w tym nieruchomości), spełnione muszą być łącznie dwa warunki wskazane w tym przepisie, tj.:

• towary od momentu ich nabycia do momentu ich zbycia muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia oraz sposobu wykorzystywania,
• brak prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu (imporcie, wytworzeniu) tych towarów.

Niespełnienie jednego z powyższych warunków daje podstawę do wyłączenia dostawy towarów ze zwolnienia od podatku VAT przewidzianego w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

NSA w wyroku z dnia 28 lutego 2013 r., sygn. akt I FSK 627/12 wskazał, że „zwolnienie, o którym mowa w art. 136 lit. b) dyrektywy 2006/112/WE, a więc również wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 2 u.p.t.u., przysługuje tylko wtedy gdy podatnik nie ma prawa do odliczenia podatku na skutek ograniczeń i zakazów przewidzianych przepisami dyrektywy lub u.p.t.u., co wynika np. ze związku ze sprzedażą zwolnioną od podatku (por. art. 86 i art. 88 ustawy), a więc nie ma zastosowania, gdy brak odliczenia podatku w poprzedniej fazie obrotu wynika z faktu, że dana czynność w ogóle nie podlegała opodatkowaniu (por. wyrok ETS z dnia 8 grudnia 2005 r. w sprawie C-280/04 Jyske Finanse A/S) oraz gdy podatnik, mając prawo do odliczenia podatku naliczonego, z uprawnienia tego nie skorzystał”.

W wyroku, na który powołuje się Naczelny Sąd Administracyjny, Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej stwierdził, że ze zwolnienia z VAT nie będzie korzystać dostawa towarów, w stosunku do których podatnik nie odliczył VAT naliczonego z powodów innych niż ściśle określone w art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE. Tym samym, przepis art. 136 Dyrektywy 2006/112/WE wskazuje zatem, że w przypadkach, w których przy nabyciu towaru VAT w ogóle nie wystąpił, nie można uznać, że mamy do czynienia z brakiem prawa do odliczenia VAT.

Powyższe oznacza, że zwolnienie, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie może mieć zastosowania do zbycia towaru przez podatnika, jeżeli transakcja sprzedaży, w wyniku której nabył on wcześniej ten towar, nie była opodatkowana podatkiem od towarów i usług.

Jak wskazali Państwo we wniosku nabycie prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 nastąpiło w 1974 roku na podstawie umowy wieczystego użytkowania i nie było opodatkowane podatkiem VAT. Ponadto przedmiotowa działka nie była i nie będzie do dnia zamiany wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej od podatku VAT.  Oznacza to, że nie zostały spełnione warunki do zastosowania zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

W konsekwencji należy stwierdzić, że zamiana przez Państwa prawa użytkowania wieczystego działki nr 1 nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9, ani pkt 2 ustawy. Zatem będzie ona opodatkowana podatkiem od towarów i usług według stawki właściwej dla przedmiotu dostawy.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Informuję, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”.

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).