Interpretacja
Interpretacja indywidualna z dnia 19 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB1-1.4010.309.2023.1.RH
Dotyczy ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wydatki poniesione na czyszczenie rurociągów są kosztami o charakterze remontowym, które w całości zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i zostaną potrącone w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT
Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe
Szanowni Państwo,
stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku dochodowym od osób prawnych jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
9 czerwca 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 2 czerwca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy ustalenia, czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wydatki poniesione na czyszczenie rurociągów są kosztami o charakterze remontowym, które w całości zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i zostaną potrącone w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Zasadniczym przedmiotem działalności L. Sp. z o.o. (dalej: „Wnioskodawca”, „Spółka”) jest produkcja i zaopatrzenie ludności w wodę oraz odbiór i oczyszczanie ścieków, a także związane z tym działania dotyczące utrzymania w gotowości technicznej obiektów i urządzeń związanych z podstawową działalnością spółki, w tym m.in. sieci wodociągowych.
Prawidłowa eksploatacja sieci wodociągowej powinna zapewnić odpowiednie hydrauliczne warunki pracy tego systemu oraz utrzymanie wymaganej jakości wody dostarczanej odbiorcom.
W sieciach wodociągowych w czasie ich eksploatacji powstają różnorodne osady chemiczne i biologiczne, powodujące zmniejszenie ich przekroju czynnego, zwiększenie strat hydraulicznych, zabarwienie się, zanieczyszczenie wody itp. Osadzanie się wytrąconych oraz transportowanych z wodą wodociągową zanieczyszczeń wpływa bezpośrednio na warunki hydrauliczne pracy sieci. Prowadzi również do jej wtórnego zanieczyszczenia.
Do powszechnie stosowanych metod przeciwdziałania tym zjawiskom należą czyszczenie i płukanie przewodów.
W 2023 r. czyszczenie rurociągów w L. Sp. z o.o. wykonane zostanie metodą hydromechaniczną (…).
W tym celu Spółka podpisała umowę z firmą T. Sp. z o.o. z siedzibą w J., której przedmiotem jest czyszczenie metodą hydromechaniczną rurociągów wody surowej na ujęciu wody (…) oraz całego odcinka rurociągu tranzytowego łączącego ujęcie wody ze Stacją Uzdatniania Wody w L., tj. rurociągu 110 (PEHD, PCV) - 420 mb, rurociągu 160 (PCV) - 338,6 mb, rurociągu 200 (PCV) - 67,8 mb, rurociągu 315 (PCV) 458 mb i rurociągu tranzytowego 315 (PCV) - 3500 mb. Okres umowy: 01 kwietnia 2023 r. – 30 lipca 2023 r. Wynagrodzenie umowne netto wynosi (…) zł.
W wyniku czyszczenia zostaną przywrócone właściwe parametry techniczne przewodów, wyeliminowane zostaną straty wody a spółka zapewni dostawę wody wysokiej jakości.
Spółka ma wątpliwości czy wydatki poniesione na czyszczenie rurociągów są kosztami o charakterze remontowym, które w całości zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z przepisami ustawy o CIT i potrącane w dacie ich poniesienia.
Pytanie
Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wydatki poniesione na czyszczenie rurociągów są kosztami o charakterze remontowym, które w całości zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i zostaną potrącone w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT?
Państwa stanowisko w sprawie
Zdaniem Wnioskodawcy, prawidłowe jest stanowisko Spółki, zgodnie z którym wydatki poniesione na czyszczenie rurociągów są kosztami o charakterze remontowym, które w całości zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 Ustawy o CIT oraz potrącone w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.
Kluczowe znaczenie w omawianej kwestii ma charakter prac.
W wyniku czyszczenia zostaną przywrócone właściwe parametry techniczne przewodów, wyeliminowane zostaną straty wody a spółka zapewni dostawę wody wysokiej jakości. Zatem zdaniem spółki mamy tu do czynienia z remontem środka trwałego. W związku z tym, że przepisy podatkowe nie zawierają definicji remontu należy odwołać się do terminologii używanej w ustawie z 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (Dz.U. 2018 poz. 1202). Przez remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym. O remoncie można zatem mówić w sytuacji, w której prace wykonywane przez podatnika w środku trwałym będą prowadziły do przywrócenia mu początkowych właściwości, które utracił ze względu na np. zużycie lub upływ czasu. Za remont środka trwałego należy uznać wszystkie nakłady związane z podtrzymaniem bądź odtworzeniem wartości użytkowej środka trwałego - stanu pierwotnego, poprzez np. naprawę czy wymianę zużytych elementów, o ile nie zmienia to charakteru oraz funkcji danego środka trwałego.
Czyszczenie rurociągów ma na celu odtworzenie stanu pierwotnego, nie dochodzi w tym wypadku do unowocześnienia środka trwałego podnoszącego jego wartość techniczną, nie zmieniono charakteru oraz funkcji rurociągów.
Mając powyższe na uwadze jednoznacznie można stwierdzić, że prace polegające na czyszczeniu rurociągów spełniają definicję prac remontowych.
Wydatki na czyszczenie rurociągów mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów ponieważ spełniają ogólne kryteria wymienione w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT są poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów i nie są wymienione w art. 16 ustawy o CIT.
Koszty te nie można bezpośrednio powiązać z przychodami za dany okres - dotyczą przychodów przyszłych w bliżej nieokreślonej przyszłości, nie jest znana długość okresu, którego dotyczą. Czyszczenie wykonywane jest w razie potrzeby a nie w ściśle określonych cyklach. Zatem koszty te spełniają definicję kosztów pośrednich.
Zgodnie z art. 15 ust 4d i 4e koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia a za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury.
W związku z powyższym prosimy o informację, czy nasze stanowisko w tej sprawie jest prawidłowe.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.
Uzasadnienie interpretacji indywidualnej
Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm., dalej: „ustawa o CIT”):
kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.
Powyższe oznacza, że podatnik ma prawo do odliczenia dla celów podatkowych wszelkich wydatków, pod warunkiem, iż nie zostały one wymienione w art. 16 ust. 1 ww. ustawy oraz że wykaże ich związek z prowadzoną działalnością, a ich poczynienie ma lub może mieć wpływ na możliwość powstania przychodu (w tym zachowania lub zabezpieczenia przychodów). Przepis ten konstytuuje więc zasadę, stosownie do której pomiędzy kosztem podatkowym oraz przychodami podatnika musi wystąpić związek przyczynowo-skutkowy.
Kosztem uzyskania przychodów będzie zatem taki koszt, który spełnia łącznie następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Należy przy tym zauważyć, że definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach, należy zaś zbadać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesieniem kosztu, a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
Koszty ponoszone przez podatnika należy ocenić pod kątem ich celowości, a więc dążenia do uzyskania przychodów. Aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągnięciem przychodu musi zachodzić związek przyczynowy tego typu, że poniesienie wydatku ma wpływ na powstanie lub zwiększenie jego przychodu.
Do ustalenia momentu zaliczenia wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów, podatnik powinien rozpoznać rodzaj powiązania kosztów z przychodami. W oparciu o kryterium stopnia tego powiązania koszty podatkowe można podzielić na:
- bezpośrednio związane z przychodami, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów (możliwe jest ustalenie, w jakim okresie i w jakiej wysokości powstał związany z nimi przychód),
- inne niż bezpośrednio związane z przychodami, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia (tzw. koszty pośrednie).
Za koszty bezpośrednie związane z uzyskaniem przychodu uznaje się te koszty, których poniesienie można wprost powiązać z konkretnym przychodem uzyskanym przez podatnika.
Zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
Koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.
Zatem z art. 15 ust. 4 i 4b-c ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wynika, że koszty bezpośrednie potrącalne są, co do zasady w momencie uzyskania przychodu, z którymi ich poniesienie jest związane, tzn. pomniejszają one podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym dopiero w momencie, w którym zostanie uznany przychód, w celu uzyskania którego zostały poniesione, chyba że zostaną one poniesione po dniu, w którym mija termin złożenia zeznania podatkowego za rok podatkowy, w którym osiągnięto przychód. W takim przypadku, stanowią koszty uzyskania przychodu w roku następnym.
Natomiast koszty pośrednie to takie koszty, których nie można powiązać bezpośrednio z uzyskaniem konkretnego przychodu, lecz ich poniesienie służy całokształtowi prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej.
W myśl art. 15 ust. 4d ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.
Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych:
za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.
Z przedstawionego we wniosku opisu wynika m.in., że prawidłowa eksploatacja sieci wodociągowej powinna zapewnić odpowiednie hydrauliczne warunki pracy tego systemu oraz utrzymanie wymaganej jakości wody dostarczanej odbiorcom. W sieciach wodociągowych w czasie ich eksploatacji powstają różnorodne osady chemiczne i biologiczne, powodujące zmniejszenie ich przekroju czynnego, zwiększenie strat hydraulicznych, zabarwienie się, zanieczyszczenie wody itp. Osadzanie się wytrąconych oraz transportowanych z wodą wodociągową zanieczyszczeń wpływa bezpośrednio na warunki hydrauliczne pracy sieci. Prowadzi również do jej wtórnego zanieczyszczenia. Do powszechnie stosowanych metod przeciwdziałania tym zjawiskom należą czyszczenie i płukanie przewodów. W 2023r. czyszczenie rurociągów w Spółce wykonane zostanie metodą hydromechaniczną zestawami czyszczaków ze zdalnym radiowym śledzeniem ich położenia w terenie. W wyniku czyszczenia zostaną przywrócone właściwe parametry techniczne przewodów, wyeliminowane zostaną straty wody a spółka zapewni dostawę wody wysokiej jakości.
Państwa wątpliwości dotyczą ustalenia, czy wydatki poniesione na czyszczenie rurociągów są kosztami o charakterze remontowym, które w całości zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i zostaną potrącone w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT.
O tym, czy poniesione nakłady stanowią wydatki na remont, bezpośrednio zaliczane do kosztów uzyskania przychodów, czy też uznane zostaną za nakłady na ulepszenie środka trwałego i będą zaliczane do kosztów uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne – zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami – decyduje zakres przeprowadzonych robót.
Ustawa o CIT nie definiuje pojęcia remontu. Określa go natomiast art. 3 pkt 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 682 z późn. zm.). Zgodnie z tym przepisem za remont należy rozumieć wykonywanie w istniejącym obiekcie budowlanym robót budowlanych polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a niestanowiących bieżącej konserwacji, przy czym dopuszcza się stosowanie wyrobów budowlanych innych niż użyto w stanie pierwotnym.
Istotą remontu jest więc przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego środka trwałego wraz z wymianą zużytych składników technicznych, nie zmieniające jego charakteru i funkcji, a następujące w trakcie eksploatacji środka trwałego i wynikające z tej eksploatacji – będą to więc wszystkie zmiany trwale przywracające pierwotny poziom techniczny danego środka trwałego, pierwotną zdolność użytkową utraconą na skutek upływu czasu i eksploatacji niezwiększające jego wartości początkowej, o której mowa w art. 16g ust. 13 ustawy o CIT.
Różnica między nakładami na remont a nakładami na ulepszenie środków trwałych polega głównie na tym, że pierwsze z nich zmierzają do podtrzymania, odtworzenia wartości użytkowej środków trwałych a drugie do podwyższenia bądź istotnej zmiany cech użytkowych tych składników majątkowych.
Należy podkreślić, że dla celów podatkowych inaczej będą traktowane wydatki kwalifikowane jako remontowe, a inaczej wydatki związane z ulepszeniem środka trwałego.
Mianowicie, jeżeli podatnik poniesie wydatki na remont środków trwałych, to ma prawo zaliczyć je bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów jako koszty o jakich mowa w art. 15 ust. 4d ustawy o CIT. Natomiast nakłady skutkujące ulepszeniem środka trwałego należy uznać, za powiększające wartość początkową środka trwałego (przy zachowaniu przesłanek z art. 16g ust. 13 ustawy o CIT) i podlegające amortyzacji.
Biorąc pod uwagę powyższe rozważania oraz przedstawiony stan faktyczny stwierdzić należy, iż opisane we wniosku prace związane z siecią wodociągową przy zastosowaniu opisanych we wniosku metod winny być kwalifikowane jako remont. Opisane we wniosku czyszczenie rurociągów zmierza dowyeliminowania strat wody, zapewnienia dostaw wody wysokiej jakości oraz przywrócenia pierwotnego stanu technicznego przewodów, nie zmieniając przy tym charakteru i funkcji rurociągów.
Zatem ww. wydatki związane z czyszczeniem rurociągów spełniają definicję kosztów pośrednich, które są potrącalne w momencie ich poniesienia w myśl art. 15 ust. 4d ustawy o CIT, a za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury w myśl art. 15 ust. 4e ustawy o CIT.
Zatem, Państwa stanowisko sprowadzające się do twierdzenia, że wydatki poniesione na czyszczenie rurociągów są kosztami o charakterze remontowym, które w całości zaliczane są do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i zostaną potrącone w dacie poniesienia zgodnie z art. 15 ust. 4d i 4e ustawy o CIT, należało uznać za prawidłowe.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanego przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawiony we wniosku oraz w jego uzupełnieniu opis stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie ustalony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy.
Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji
- Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
- Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
1)z zastosowaniem art. 119a;
2)w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3)z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
- Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):
- w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
- w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right