Interpretacja indywidualna z dnia 20 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0114-KDIP4-1.4012.293.2023.1.RMA

Prawo do odliczenia części podatku naliczonego przy zastosowaniu proporcji i brak obowiązku stosowania prewspółczynnika.

Interpretacja indywidualna – stanowisko prawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że Państwa stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług jest prawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

29 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 23 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zastosowaniu proporcji i braku obowiązku stosowania prewspólczynnika. Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego

Miasto jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Miasto prowadzi działalność gospodarczą opodatkowaną VAT na ogólnych zasadach. Konieczność rejestracji Miasta dla potrzeb VAT oraz dokonywania stosownych rozliczeń na gruncie VAT wynika z faktu dokonywania przez Miasto określonych czynności wskazanych w art. 5 ustawy o VAT (zasadniczo odpłatnych dostaw towarów i odpłatnego świadczenia usług na terytorium kraju) w ramach zawieranych przez Miasto umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 1 i pkt 7 ustawy z 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy z zakresu gospodarki nieruchomościami oraz gminnego budownictwa mieszkaniowego.

Zadania Miasta w tym zakresie realizowane są poprzez gminną jednostkę budżetową o nazwie „M” (dalej: M). M. działa w oparciu o statut nadany uchwałą Rady Miejskiej (…) r.

Zgodnie ze statutem M., do zadań tej jednostki należy realizacja zadań własnych Miasta w zakresie gospodarowania nieruchomościami budynkowymi gminy. W praktyce zadania te obejmują wykonywanie działalności gospodarczej polegającej na zarządzaniu nieruchomościami gminnymi przeznaczonymi do wynajmu i dzierżawy (dalej łącznie określanych najmem lub wynajmem), czyli oferowaniu budynków/lokali/gruntów miejskich lub ich części do wynajmu, zawieraniu umów najmu, pobieraniu czynszów od kontrahentów oraz rozliczaniu kosztów dodatkowych związanych z wynajmem, nadzorze nad realizacją obowiązków najemców związanych z utrzymaniem lokali i pomieszczeń wspólnych w należytym stanie technicznym i sanitarnym oraz na tym podobnych aktywnościach związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej polegającej na odpłatnym wynajmie nieruchomości.

Działalność prowadzona w tym zakresie przez M. podlega opodatkowaniu VAT, przy czym zależnie od konkretnego przypadku będą to albo czynności podlegające opodatkowaniu VAT stawką VAT 23% (np. czynsz tytułem wynajmu lokali użytkowych, wynajem przestrzeni reklamowej na budynkach), albo czynności podlegające stawce VAT 8% (np. rozliczenia kosztów dostarczania wody i odprowadzania ścieków), albo podlegające zwolnieniu z VAT (czynsz tytułem wynajmu lokali na cele mieszkaniowe zwolniony z VAT w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o VAT).

M. nie wykonuje natomiast żadnych transakcji, które pozostawałyby poza zakresem opodatkowania VAT, to znaczy nie wykonuje czynności na rzecz Urzędu Miejskiego w (…) lub innych jednostek organizacyjnych Miasta, których wykonanie byłoby rozliczane i dokumentowane notami wewnętrznymi.

M. wykazuje podatek należny z tytułu powyżej opisanej działalności gospodarczej w tzw. deklaracji cząstkowej dla potrzeb VAT, która przygotowywana jest na bazie rozliczeń miesięcznych i przekazywana jest do odpowiedniej komórki Urzędu Miejskiego w (…) celem uwzględnienia przy przygotowaniu comiesięcznego, scentralizowanego rozliczenia dla potrzeb VAT Miasta (…).

W ramach opisanej powyżej działalności gospodarczej M. dokonywał w przeszłości, dokonuje obecnie oraz będzie dokonywał w przyszłości zakupów towarów i usług, które są dokumentowane wystawianymi przez podatników VAT fakturami VAT. Zakupy te mogą zostać podzielone na:

a)zakupy, które są wyłącznie związane z czynnościami wykonywanymi przez M. innymi niż zwolnione z VAT (przykładowo zakupy związane bezpośrednio z nieruchomościami, których czynsz podlega opodatkowaniu VAT 23%, zakupy dokumentujące czynności niezwolnione z VAT „refakturowane” na najemców, itp.),

b)zakupy, które są wyłącznie związane z czynnościami wykonywanymi przez M. innymi niż zwolnione z VAT i jednocześnie z czynnościami zwolnionymi z VAT, a M. nie ma możliwości przyporządkowania tych zakupów do jednej z tych działalności (przykładowo koszty funkcjonowania siedziby M., zakup materiałów biurowych wykorzystywanych przez pracowników M., itp.),

c)zakupy, które są wyłącznie związane z czynnościami wykonywanymi przez M. zwolnionymi z VAT (przykładowo koszty związane bezpośrednio z lokalami mieszkalnymi, których wynajem jest zwolniony z VAT).

Pytania

1.Czy w stosunku do zakupów opisanych w punkcie b) powyżej, Miasto ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o regulacje wskazane w art. 90 ustawy o VAT, czyli w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT (tzw. współczynnik struktury sprzedaży - WSS)?

2.Czy w związku z tym, iż M. nie wykonuje czynności pozostających poza zakresem opodatkowania VAT, to czy przy rozliczaniu podatku naliczonego M. zobowiązana jest do stosowania proporcji, o której mowa jest w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (tzw. prewspółczynnik)?

Państwa stanowisko w sprawie

1.W stosunku do zakupów opisanych w punkcie b) powyżej Miasto ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o regulacje wskazane w art. 90 ustawy o VAT, czyli w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT (tzw. współczynnik struktury sprzedaży - WSS).

2.W związku z tym, iż M. nie wykonuje czynności pozostających poza zakresem opodatkowania VAT, to przy rozliczaniu podatku naliczonego M. nie jest zobowiązana do stosowania proporcji, o której mowa jest w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (tzw. prewspółczynnik).

Ad. 1

Zgodnie z ogólnym przepisem regulującym zasady odliczania podatku naliczonego, czyli art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z brzmienia tego przepisu wynika, iż prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom VAT w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek VAT, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym, w celu skorzystania z prawa do odliczenia podatku naliczonego istotne jest zbadanie, czy nabywane towary i usługi, przy których został naliczony podatek VAT:

• zostały nabyte przez podatnika VAT,
• pozostawały w związku z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi (co do zasady - niezwolnionymi z tego podatku).

Jednocześnie jednak w art. 90 ust. 1 ustawy o VAT zawarto regulację, zgodnie z którą w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zgodnie natomiast z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

Proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo (art. 90 ust. 3 ustawy o VAT).

Z brzmienia przytoczonych przepisów wynika zatem, iż dokonując każdorazowo analizy odnośnie tego, czy dany towar lub usługa, zakupiona przez M. w związku z prowadzoną przez M. działalnością, stanowi podstawę do pełnego lub do częściowego odliczenia przez Gminę podatku naliczonego, M. powinna na podstawie charakteru zakupu przyporządkować dany zakup do jednej z trzech opisanych grup faktur, czyli do grupy a, b lub c.

W sytuacji zatem, w której po dokonaniu stosownej analizy ustalone zostanie, iż dany zakup związany jest jednocześnie z czynnościami wykonywanymi przez M., które podlegają opodatkowaniu VAT (niezwolnionymi z tego podatku) i jednocześnie z czynnościami zwolnionymi z VAT, a M. nie jest w stanie wyodrębnić całości lub części kwot przypadających na daną działalność (przykładowo: koszty ogólne utrzymania siedziby M.), to M. ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o tzw. współczynnik struktury sprzedaży, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy o VAT, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Przepis ten reguluje sytuację, w której dany podatnik dokonuje nabyć towarów i usług, które związane są z prowadzoną przez tego podatnika działalnością gospodarczą i jednocześnie z inną aktywnością, która nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów regulujących VAT. Przykładem takiej sytuacji mogą być np. towary i usługi związane z funkcjonowaniem urzędów miast lub gmin, które wykorzystywane są przez jednostki samorządu terytorialnego działające w charakterze podatników VAT świadczących usługi i dostarczających towary w ramach zawieranych umów cywilnoprawnych i jednocześnie wykorzystywane są do wykonywania zadań organu władzy publicznej.

Przepis ten nie ma jednak zastosowania do sytuacji, w ramach której dany zakup ma związek wyłącznie z działalnością gospodarczą w rozumieniu przepisów regulujących VAT, co spowodowane jest tym, że dana jednostka organizacyjna podatnika, w tym przypadku M., nie prowadzi innej aktywności, która działalnością gospodarczą nie jest. Skoro, jak to zostało opisane wcześniej, M. nie wykonuje żadnych transakcji, które pozostawałyby poza zakresem opodatkowania VAT, gdyż wykonuje wyłącznie czynności podlegające VAT i nie zwolnione z tego podatku, jak też czynności podlegające VAT ale z niego zwolnione, to w stosunku do M. wskazany przepis nie ma zastosowania.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy ponieważ M. nie wykonuje czynności pozostających poza zakresem opodatkowania VAT, to przy rozliczaniu podatku naliczonego M. nie jest zobowiązana do stosowania proporcji, o której mowa jest w art. 86 ust. 2a ustawy o VAT (tzw. prewspółczynnik).

Ocena stanowiska

Stanowisko, które przedstawili Państwo we wniosku jest prawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. W myśl tego przepisu:

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

W przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

Stosownie do art. 90 ust. 2 ustawy:

W myśl art. 90 ust. 3 ustawy:

Według art. 90 ust. 10a ustawy:

Zgodnie z art. 90 ust. 10b ustawy:

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wyżej wskazano, odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z czynnościami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji.

Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi, na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej, brak jest natomiast takiego prawa w stosunku do podatku naliczonego związanego z zakupem towarów i usług wykorzystywanych wyłącznie do wykonywania czynności zwolnionych z opodatkowania oraz niepodlegających temu podatkowi.

Natomiast w sytuacji, gdy takie przyporządkowanie nie jest możliwe, a wydatki w ramach wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej służą do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, podatnik winien ustalić proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i ust. 3 oraz następne ustawy.

Zauważyć również należy, że w przypadku jednostki samorządu terytorialnego, na którą przepisy nakładają realizację określonych zadań i która realizuje te zadania przy pomocy swoich jednostek organizacyjnych, uzasadnione jest – pomimo że podatnikiem podatku VAT jest jednostka samorządu terytorialnego – wyliczenie kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu przez jednostkę samorządu terytorialnego w oparciu o sposoby określania proporcji ustalone odrębnie dla jednostek organizacyjnych, które korzystają z nabytych towarów i usług.

Jak Państwo wskazali we wniosku, są Państwo zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. Prowadzą Państwo działalność gospodarczą opodatkowaną VAT na ogólnych zasadach, w ramach zawieranych przez Państwa umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym zadania własne gminy obejmują m.in. sprawy z zakresu gospodarki nieruchomościami oraz gminnego budownictwa mieszkaniowego.

Państwa zadania w tym zakresie realizowane są poprzez gminną jednostkę budżetową o nazwie „Miejski Zarząd Budynków Komunalnych”.

M. nie wykonuje żadnych transakcji, które pozostawałyby poza zakresem opodatkowania VAT.

W ramach działalności gospodarczej M. dokonywał w przeszłości, dokonuje obecnie oraz będzie dokonywał w przyszłości zakupów towarów i usług, które są dokumentowane wystawianymi przez podatników VAT fakturami VAT. Zakupy te m.in. są zakupami, które są wyłącznie związane z czynnościami wykonywanymi przez M. innymi niż zwolnione z VAT oraz jednocześnie są związane z czynnościami zwolnionymi z VAT, a M. nie ma możliwości przyporządkowania tych zakupów do jednej z tych działalności (przykładowo są to np. koszty funkcjonowania siedziby M., zakup materiałów biurowych wykorzystywanych przez pracowników M., itp.).

Państwa wątpliwości dotyczą możliwości odliczenia podatku naliczonego od tych zakupów w oparciu o proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy.

Skoro nabywane przez M. w ramach prowadzonej działalności gospodarczej towary i usługi są wykorzystywane zarówno do czynności opodatkowanych, jak i do czynności zwolnionych od podatku i nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot związanych wyłącznie z jednym rodzajem tych czynności, mają Państwo prawo do odliczenia części podatku naliczonego w oparciu o proporcję określoną na zasadach wskazanych w ww. art. 90 ust. 2-3 i nast. ustawy.

Stanowisko w zakresie pytania nr 1 jest prawidłowe.

Państwa wątpliwości dotyczą również obowiązku stosowania przez M. przy rozliczaniu podatku naliczonego tzw. prewspółczynnika, tj. zasad określonych w art. 86 ust. 2a ustawy.

Wyrażoną w ww. art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Zgodnie z art. 86 ust. 2a ustawy:

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy:

Stosownie do art. 86 ust. 2g ustawy:

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Jak Państwo wskazali we wniosku, zgodnie ze statutem M. do zadań tej jednostki należy realizacja Państwa zadań własnych w zakresie gospodarowania nieruchomościami budynkowymi gminy. Zadania te obejmują wykonywanie działalności gospodarczej polegającej na zarządzaniu nieruchomościami gminnymi przeznaczonymi do wynajmu i dzierżawy (oferowanie do wynajmu, zawieranie umów, pobieranie czynszów, rozliczanie kosztów dodatkowych związanych z wynajmem, itp.).

Działalność prowadzona w tym zakresie przez M. podlega opodatkowaniu VAT, przy czym zależnie od konkretnego przypadku będą to albo czynności podlegające opodatkowaniu VAT stawką VAT 23%, albo czynności podlegające stawce VAT 8%, albo czynności podlegające zwolnieniu z VAT.

M. nie wykonuje natomiast żadnych transakcji, które pozostawałyby poza zakresem opodatkowania VAT, to znaczy nie wykonuje czynności na rzecz Urzędu Miejskiego lub innych jednostek organizacyjnych Miasta, których wykonanie byłoby rozliczane i dokumentowane notami wewnętrznymi.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej, u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

W opisanej sytuacji M. nie wykonuje czynności pozostających poza zakresem opodatkowania VAT, tj. innych niż działalność gospodarcza. Zatem przy rozliczaniu podatku naliczonego M. nie jest obowiązany do stosowania wskazanego w art. 86 ust. 2a ustawy sposobu określania proporcji (tzw. prewspółczynnika).

Stanowisko w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, który Państwo przedstawili i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

• Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i zastosują się Państwo do interpretacji.
• Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

• Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

• w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo
• w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).