Interpretacja indywidualna z dnia 17 lipca 2023 r., Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-1.4012.338.2023.2.ŻR

Nieuwzględnienie w kalkulacji prewspółczynnika oraz współczynnika wartość obrotów związanych z zakupem oraz sprzedażą paliwa stałego na rzecz gospodarstw domowych znajdujących się na terenie Gminy.

Interpretacja indywidualna

– stanowisko nieprawidłowe

Szanowni Państwo,

stwierdzam, że stanowisko Państwa Gminy w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego stanu faktycznego w podatku od towarów i usług jest nieprawidłowe.

Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej

12 maja 2023 r. wpłynął Państwa wniosek z 11 maja 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy nieuwzględnienia w kalkulacji prewspółczynnika oraz współczynnika wartość obrotów związanych z zakupem oraz sprzedażą paliwa stałego na rzecz gospodarstw domowych znajdujących się na terenie gminy.

Uzupełnili go Państwo – w odpowiedzi na wezwanie – pismem z 22 czerwca 2023 r. (data wpływu 23 czerwca 2023 r.) oraz z 10 lipca 2023 r. (data wpływu). Treść wniosku jest następująca:

Opis stanu faktycznego

Gmina ... (dalej: „Gmina”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”).

Na podstawie ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2023r. poz. 40) Gmina jest wyposażona w osobowość prawną i posiada zdolność do czynności cywilnoprawnych. Gmina wykonuje zadania własne (określone w art. 7 ustawy o samorządzie gminnym) samodzielnie lub poprzez powołane gminne jednostki organizacyjne.

Gmina zgodnie z ustawą z dnia 27 października 2022r. o zakupie preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych (Dz. U. z 2022r. poz. 2236) zawarła umowę z podmiotem sprzedającym węgiel, na podstawie której dokonała zakupu paliwa stałego w cenie 1.500 zł brutto za 1 tonę. Została zawarta również umowa z podmiotem prywatnym, który w imieniu Gminy zajmuje się transportem, składowaniem oraz dystrybucją ww. paliwa, zgodnie z którą opłata za każdą tonę wynosi 184,50 zł.

Nabyte na podstawie zawartych umów paliwo podlega sprzedaży mieszkańcom Gminy w ramach zakupu preferencyjnego, w celu zaspokojenia potrzeb własnych gospodarstw domowych po cenie 1.684,50 zł brutto za tonę. Każda sprzedaż paliwa stałego dokumentowana jest fakturą VAT, z wykazanymi kwotami VAT.

Wydatki ponoszone w tym zakresie również są potwierdzane fakturami VAT wystawionymi przez dostawcę i wykonawcę. Gmina zakupione paliwo w całości wykorzystuje do czynności opodatkowanych.

W 2022 roku Gmina dokonała zakupu paliwa stałego o łącznej wartości 202.949,63zł oraz sprzedaży o wartości 316.770,23 zł. Ww. ustawa określa termin 30 kwietnia 2023r. jako graniczny, do kiedy gmina może kupować paliwo stałe z przeznaczeniem do sprzedaży w ramach zakupu preferencyjnego.

Z uwagi na to, że Gmina nie planuje prowadzenia sprzedaży węgla poza zakresem czasowym obowiązywania przepisów ustawy z dnia 27 października 2022r. o zakupie preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych, potraktowała to jako czynność incydentalną. W związku z tym wartość ta nie została uwzględniona przy obliczaniu korekty rocznej proporcji sprzedaży oraz prewspółczynnika za 2022 rok.

Uzupełnienie stanu faktycznego

Gmina wyjaśniła, iż sprzedaż węgla na preferencyjnych warunkach dokonywana jest na podstawie art. 5 ust. 5 pkt 4) ustawy z dnia 27 października 2022r. o zakupie preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych (Dz. U. z 2023r. poz. 877) za pośrednictwem podmiotu prywatnego, który odbiera i transportuje zakupiony przez Gminę węgiel na skład węgla, którego podmiot ten jest właścicielem i gdzie węgiel ten jest składowany. W dalszej kolejności podmiot ten rozdysponowuje węgiel zakupiony przez Gminę dla mieszkańców, którzy dokonali zapłaty do Gminy oraz otrzymali stosowne upoważnienie do odbioru węgla.

Sprzedaż preferencyjna węgla przez Gminę dokonywana jest na podstawie wniosku złożonego przez mieszkańca Gminy.

Gmina ... dokonuje sprzedaży węgla na rzecz osób fizycznych w gospodarstwie domowym za pośrednictwem urzędu obsługującego jednostkę. W żaden sposób nie uczestniczą w tych czynnościach inne gminne jednostki budżetowe ani zakład budżetowy.

Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Czy przy ustalaniu proporcji sprzedaży oraz prewspółczynnika za 2022r. na podstawie art. 90 ust. 2-6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023r. poz. 535 z późn. zm.), należy uwzględniać wartość obrotów związanych z zakupem oraz sprzedażą paliwa stałego na rzecz gospodarstw domowych znajdujących się na terenie Gminy?

Państwa stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)

Gmina stoi na stanowisku, że nie powinna uwzględniać obrotów związanych z preferencyjnym zakupem paliwa stałego przy ustalaniu proporcji sprzedaży oraz prewspółczynnika za 2022r., ponieważ uważa, że obroty te mają incydentalne znaczenie dla całej działalności Gminy, co wskazano w złożonym wniosku.

Ocena stanowiska

Stanowisko, które Państwa Gmina przedstawiła we wniosku jest nieprawidłowe.

Uzasadnienie interpretacji indywidualnej

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 931 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”:

Zgodnie art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy:

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności nieopodatkowanych podatkiem VAT.

Ponadto ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyrażoną w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustawy generalną zasadę uprawniającą do odliczenia podatku naliczonego, uzupełniają regulacje zawarte w art. 86 ust. 2a-2h ustawy.

Na mocy art. 86 ust. 2a ustawy:

Według art. 86 ust. 2b ustawy:

Jak stanowi art. 86 ust. 2d ustawy:

Na podstawie art. 86 ust. 2h ustawy:

Na podstawie delegacji zawartej w art. 86 ust. 22 ustawy, zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (t. j. Dz. U. z 2021 r. poz. 999), zwane dalej „rozporządzeniem”.

Stosownie do § 1 rozporządzenia:

Podatnikami, do których odnoszą się przepisy zawarte w rozporządzeniu, są m.in. jednostki samorządu terytorialnego.

W świetle zapisów § 2 pkt 8 rozporządzenia:

Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia:

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostki samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jej poszczególnych jednostek organizacyjnych.

W myśl § 3 ust. 2 rozporządzenia:

Jak stanowi § 2 pkt 4 rozporządzenia:

Na mocy § 2 pkt 9 rozporządzenia:

Na podstawie § 3 ust. 5 rozporządzenia:

Wyłączenie powyższych transakcji z dochodów wykonanych urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego (mianownik proporcji) zapewnia spójność z wyłączeniem tych transakcji z obrotu z działalności gospodarczej (licznik proporcji) i ma na celu „oczyszczenie” kwoty dochodów przyjmowanej do wyliczenia proporcji z danych, które mogłyby zniekształcić proporcję.

Stosownie do § 8 rozporządzenia:

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Cele prowadzonej działalności gospodarczej należy rozpatrywać w kontekście definicji działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy. W związku z prowadzeniem działalności gospodarczej u podatnika mogą wystąpić działania czy sytuacje, które nie generują opodatkowania podatkiem VAT. „Towarzyszą” one działalności gospodarczej i nie stanowią obok niej odrębnego przedmiotu działalności podatnika. Nie podlegają one opodatkowaniu podatkiem VAT, jednakże ich występowanie nie oznacza, że u podatnika występują czynności wykonywane poza działalnością gospodarczą. Za czynności zrównane z czynnościami wykonywanymi w ramach działalności gospodarczej uznaje się także nieodpłatną dostawę towarów lub nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste, w przypadkach, o których mowa w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy. Uzasadnia to fakt, że chociaż czynności te z definicji nie mają związku z działalnością gospodarczą, w przypadkach określonych w tych przepisach następuje obowiązek naliczenia VAT. Natomiast przez cele inne, rozumie się sferę działalności danego podmiotu niebędącą działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 i 3 ustawy (przykładowo działalność podmiotu w charakterze organu władzy czy nieodpłatną działalność statutową).

Na mocy art. 15 ust. 1 ustawy:

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy:

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy:

Z powołanych przepisów wynika, że organy władzy publicznej nie będą podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają należności, opłaty lub składki. Organy te, będą natomiast podatnikami podatku od towarów i usług, w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto należy zauważyć, że w przypadku wykonywania w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz zwolnionych z opodatkowania tym podatkiem, należy mieć na uwadze uregulowania zawarte w art. 90 ustawy. Powyższe przepisy stanowią uzupełnienie regulacji art. 86 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy:

Na mocy art. 90 ust. 2 ustawy:

Na podstawie art. 90 ust. 3 ustawy:

Przepis art. 90 ust. 4 ustawy stanowi, że:

Stosownie do art. 90 ust. 5 ustawy:

Na mocy art. 90 ust. 6 ustawy:

Jak stanowi art. 90 ust. 9a ustawy:

Obrót, o którym mowa w art. 90 ustawy powinien być rozumiany jako kwota zapłaty z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, pomniejszona o VAT.Wskazać przy tym należy, że przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. Dotyczą zatem czynności podlegających opodatkowaniu (opodatkowanych i zwolnionych).

Ponadto, zgodnie z art. 90 ust. 10a ustawy:

W myśl art. 90 ust. 10b ustawy:

Powyższe oznacza, że proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Gmina zgodnie z ustawą z dnia 27 października 2022r. o zakupie preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych (Dz. U. z 2022r. poz. 2236) zawarła umowę z podmiotem sprzedającym węgiel, na podstawie której dokonała zakupu paliwa stałego w cenie 1.500 zł brutto za 1 tonę. Została zawarta również umowa z podmiotem prywatnym, który w imieniu Gminy zajmuje się transportem, składowaniem oraz dystrybucją ww. paliwa, zgodnie z którą opłata za każdą tonę wynosi 184,50 zł. Nabyte na podstawie zawartych umów paliwo podlega sprzedaży mieszkańcom Gminy w ramach zakupu preferencyjnego, w celu zaspokojenia potrzeb własnych gospodarstw domowych po cenie 1.684,50 zł brutto za tonę. Każda sprzedaż paliwa stałego dokumentowana jest fakturą VAT, z wykazanymi kwotami VAT. Sprzedaż preferencyjna węgla przez Gminę dokonywana jest na podstawie wniosku złożonego przez mieszkańca Gminy.

W odniesieniu do okoliczności sprawy, należy stwierdzić, że w analizowanym przypadku mamy do czynienia z dostawą towarów na rzecz określonych osób (tj. sprzedażą węgla na rzecz gospodarstw domowych, na podstawie wniosków złożonych przez mieszkańców Gminy o zakup preferencyjny), a nie z realizacją przez Gminę zadań własnych w charakterze organu władzy publicznej.

Pomimo, że działania Gminy w zakresie sprzedaży węgla wynikają z powołanej wyżej ustawy o zakupie preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych, to aktywność Gminy (zakup i sprzedaż węgla) wskazuje, że na rynku obrotu paliwami Gmina zajmuje pozycję taką jak przedsiębiorca, który z tego tytułu uzyskuje stałe dochody.

Zatem, dokonując sprzedaży węgla według zasad wynikających z przepisów ustawy o zakupie preferencyjnym paliwa stałego dla gospodarstw domowych, Gmina działa dla tej czynności w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, a czynność preferencyjnej sprzedaży węgla, należy traktować w kategorii działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy.

Oznacza to, że ww. sprzedaż węgla stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT. Należy przy tym zaznaczyć, że ani przepisy ustawy, ani też rozporządzenia wykonawcze do ustawy nie przewidują zwolnienia z opodatkowania dla dostawy węgla, w związku z czym dostawa ta stanowi czynność opodatkowaną podatkiem od towarów i usług.

Tym samym obrót uzyskany przez Gminę z tytułu sprzedaży węgla na rzecz gospodarstw domowych stanowi obrót z działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z przedstawionym w § 3 ust. 2 ww. rozporządzenia sposobem określenia proporcji ustalonym dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, w liczniku wzoru ujmuje się roczny obrót z działalności gospodarczej zrealizowany przez urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego, stanowiący część rocznego obrotu jednostki samorządu terytorialnego z działalności gospodarczej.

Ponadto, na podstawie art. 86 ust. 2g ustawy do wyliczenia proporcji przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio.

We wskazanych wyżej przepisach ustawodawca precyzyjnie określił katalog transakcji, których nie wlicza się do obrotu uzyskiwanego z działalności gospodarczej. W ww. katalogu nie mieści się obrót ze sprzedaży węgla na rzecz osób fizycznych po preferencyjnych cenach. Wyłączenie to nie ma również zastosowania w przypadku uznania tej sprzedaży jako sprzedaż występującą incydentalnie i pomocniczo.

Wobec tego, przy kalkulacji prewspółczynnika dla urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego, o którym mowa w § 3 ust. 2 rozporządzenia w zw. z art. 86 ust. 2a i 2g ustawy, powinni Państwo uwzględniać wartość obrotu z tytułu sprzedaży węgla na rzecz mieszkańców.

Odnosząc się z kolei do współczynnika należy zauważyć, że w przypadku proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 2 ustawy, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują dla wszystkich podatników jedną metodę rozliczania podatku naliczonego, tj. według obrotu (art. 90 ust. 3 ustawy).

Jak wskazano powyżej, w katalogu transakcji, których nie wlicza się do obrotu uzyskiwanego z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (art. 90 ust. 5 i 6 ustawy), nie mieści się obrót ze sprzedaży węgla na rzecz osób fizycznych po preferencyjnych cenach.

Zatem przy kalkulacji proporcji określonej w art. 90 ust. 2 ustawy, powinni Państwo do obrotu, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy, wliczać obrót uzyskany z tytułu sprzedaży węgla na rzecz gospodarstw domowych.

Reasumując, obrót ze sprzedaży węgla na rzecz gospodarstw domowych znajdujących się na terenie Gminy - powinien zostać ujęty zarówno w kalkulacji prewspółczynnika, jak i współczynnika urzędu obsługującego jednostkę samorządu terytorialnego – Urzędu Gminy.

Zatem Państwa stanowisko jest nieprawidłowe.

Dodatkowe informacje

Informacja o zakresie rozstrzygnięcia

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego, które Państwa Gmina przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązywał w dacie zaistnienia zdarzenia.

Pouczenie o funkcji ochronnej interpretacji

·Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.). Interpretacja będzie mogła pełnić funkcję ochronną, jeśli: Państwa sytuacja będzie zgodna (tożsama) z opisem stanu faktycznego i zastosują się Państwo do interpretacji.

·Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:

·Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:

Pouczenie o prawie do wniesienia skargi na interpretację

Mają Państwo prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2023 r. poz. 259 ze zm.; dalej jako „PPSA”).

Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 PPSA). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 PPSA):

·w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 PPSA), albo

·w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a PPSA).

Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a PPSA).

Podstawa prawna dla wydania interpretacji

Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.).